NOORD-BEVELANDS
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
Bedenkelijke reactie
Plouvier heeft DE schoenen
elastieken kousen
OPENBARE WERKEN
A. C. van der Me§t 5
No. 2873
Zaterdag 22 februari 1958
61e jaargang
Druk en uitgave: Drukkerij Markusse te Wissenkerke, Tel. no. 308, Giro 32622
Abonnementsprijs I 2.50 per jaar Franco per post I 5.25 Advertenties 6 cent per mm
Wilt u een grote keuze
in schoonheidsmiddelen, toiletartikelen
en parfumerieën?
Zoekt u naar juist dat geneesmiddel
waarmee geadverteerd wordt: „Verkrijgbaar
in apotheken en drogisterijen"?
Hebt u verband- en/of verplegingsarti-
kelen nodig, 'nhoogtezon, 'nasthmaspuit
of wat ook voor uw lichamelijk welzijn?
Ga dan naar
Lange Kerkstr. 42, Goes, Tel. 2468 (Oil00)
door dr. P. H. Ritter
In de periode, die na de be
vrijding is gekomen is de lands
verdediging impopulair geworden.
De mensen stellen vast, dat zij
de grote slokop geworden is van
's rijks financiën, dat zij de be
lastingbetaler extra bezwaart in
een tijd, waarin het moeilijk is, de
belastingen op te brengen. Inder
daad: indien wij ontslagen zou
den zijn van de begroting van de
fensie, zou het beeld van 's lands
welstand er heel anders uitzien,
dan nu het geval is.
Wij hebben tijdens de bezetting
aan den lijve gevoeld wat de vrij
heid waard is voor een mens en
voor een volk en wij zijn allen
bereid ook degenen die vroe
ger met een gebroken geweertje
in het knoopsgat liepen alles
voor die vrijheid -op te offeren.
Maar niemand, geen enkele
leek in militaire zaken, kan zich
een voorstelling vormen van wat
er in een toekomstige oorlog zal
omgaan en wat het nut is van de
ontzaglijke bewapening die wij
ons getroosten voor de handha
ving van de onafhankelijkheid van
ons land. Er heerst geen gerust
heid over, dat die zal zijn ge
waarborgd door ons samengaan in
N.A.T.O.-verband. Trouwens, de
hele techniek van de oorlogvoe
ring heeft zich, sedert de tweede
wereldoorlog gestreden werd zo
grondig gewijzigd, dat de vroe
gere oorlogskriteria niet meer gel
den. De waarde van „legers" is
sterk afgenomen; de toekomstige
oorlog wordt een technische uit
moording van weerloze burgerbe
volkingen.
De gemiddelde Nederlander be
geert niet, dat ons land ontrouw
wordt aan zijn bondgenootschap
pelijke verplichtingen. Hij is be
reid de bittere pil van de belas
tingverzwaring te slikken en hij
wil zich schikken naar het inzicht
van de heren, die de hogere po
litiek en strategie bepalen. Maar
hij wil niet dat er aan oorlogsmid
delen een cent meer uitgegeven
wordt dan voor de middelijke be
vordering van het strikt-Neder-
lands belang strikt noodzakelijk is.
Hij wil dat wij aan onze N.A.T.O.-
plichten voldoen, maar hij meent
dat wij, bij ons samengaan met
de N.A.T.O. onze zelfstandige po
sitie binnen de N.A.T.O. heb
ben te verdedigen.
En hij verzet zich er tegen,
dat wij een geëxponeerde positie
zullen innemen in de N.A.T.O.-
strategie. Daarom wil Nederland
geen raketten-basis, waardoor on
ze kwetsbaarheid zou worden
verhoogd. En er is óók oppositie
tegen het stichten van raketten-
fabrieken in Nederland. Dit wordt
nota bene voorgesteld, ten einde
de werkloosheid te verminderen.
Terwijl ons volk smeekt om han
den die huizen bouwen!
Wij hebben met een enkel
woord de moeilijke toestand ge
tekend, waarin het ministerie van
oorlog zich bevindt, dat ons volk
heeft duidelijk te maken, waar de
zin ligt van de offervaardigheid,
die het van ons volk vergt en dat
alle reden heeft zijn populariteit
te versterken en niet te verzwak
ken, omdat er om dat ministerie
heen geruchten gaande zijn die,
indien zij juist bleken, dat depar
tement in een kwaad licht zouden
stellen.
Enige maanden lang is het dag
blad „De Telegraaf" bezig, ern
stige klachten over figuren in de
hogere legerleiding. De beschuldi
gingen betreffen de dienst, die
zorgt voor het materieel van de
landmacht en stellen in het licht,
dat officieren, die hoge salarissen
genieten zich zouden bezondigen
aan corruptieve praktijken en
zich aanzienlijke provisies zouden
toe-eigenen. De beschuldigingen
worden te ontstellender, omdat zij
geplaatst worden in het verband
van een vonnis, dat door de
krijgsraad is uitgesproken tegen
een Nederlands officier, majoor
K., die op de corruptie zou heb
ben gewezen. De beschuldigende
artikelen twijfelen aan de solidi
teit van het vonnis en laten door
schemeren, dat de toeleg aanwe
zig zou zijn geweest de lastige
officier te beteugelen door hem
door een strafvonnis onschadelijk
te maken. Bij het vooronderzoek
zou van „praktijken uit de onder
wereld" zijn gebruik gemaakt;
verder zou de krijgsraad uitspraak
gedaan hebben op grond van be
wijsmateriaal, afkomstig van ge
tuigen met dubieuze reputatie.
Wij laten de beschuldigingen
voor wat ze zijn. Wij missen de
gegevens om ze zelfstandig te be
oordelen. Maar de zaak is in de
Kamer gekomen. Die behandeling
in de Staten-Generaal is onbevre
digend geweest.
Dé staats-secretaris van oorlog
heeft aan de interpellerende ka
merleden geantwoord, dat de
zaak waarover zij inlichtingen
vroegen heeft afgedaan en hij
heeft aan die verklaring beledi
gende woorden toegevoegd aan
het adres van de pers en aan het
adres van de lezers, die van de
beschuldigende artikelen hebben
kennis gq/iomen. Maar hij heeft
ons geen enkel gegeven meege
deeld. Wij roepen uit: „indien een
zaak heeft afgedaan, dan moet zij
zijn onderzocht. Waarom ont
houdt de staats-secretaris het re
sultaat van dat onderzoek aan de
verontruste natie?"
Het uitspreken van scheldwoor
den is onbetamelijk tegenover de
pers en tegenover de burgerij,
vooral wanneer ze gedekt worden
door de immuniteit, waarover de
sprekers in de Staten-Generaal be
schikken, maar als er geen inlich
tingen worden verstrekt, dan blijft
een gevaarlijk mysterie onopge
lost.
Een van de interpellanten, de
heer Ritmeester, heeft aangekon
digd, dat hij op de kwestie zal te
rug komen. Hij moge spoedig aan
zijn voornemen gevolg geven,
want het doorvreten van het wan
trouwen is een onheilspellend ver
schijnsel.
(Nadruk verboden).
in de strijd tegen de werkloosheid
(van onze economische medewerker)
De werkloosheid vormt overal
het gesprek van de dag, zo zelfs,
dat in hoogste college van onze
volksvertegenwoordiging, de Eer
ste Kamer, het uitstel van de in
vesteringsaftrek voor onze indu
strie door de regering slechts kon
worden afgedwongen door met
een kabinetscrisis te dreigen.
Intussen stijgen de cijfers van
werkzoekenden. In januari kreeg
het leger van gedwongen niets
doeners 130.000 leden, d.i. 38 per
1000 arbeidskrachten. Vanzelf
sprekend komen nu, de weer door
gezamenlijk overleg verenigde
vakcentrales in actie. Er moeten
maatregelen worden genomen om
de werkloosheid te bestrijden. Al
lerlei middelen worden aangera
den. Men moet de kredietverle
ning verruimen, de werklozen te
gemoet komen door hen een toe
lage teverstrekken op verplaat
singskosten, men moet de om
scholing bevorderen en vooral
moet de overheid bijspringen door
het doen uitvoeren van openbare
werken.
Alhoewel de overheid wel be
reid is eraan mee te werken de
werkloosheid zo spoedig mogelijk
de kop in te drukken, toont zij
weinig haast met het uitdelen van
regeringsopdrachten, terwijl de
cijfers van de aantallen tot leeg
heid gedoemden nog aan de op
timistische kant zijn.
Korter werken of niet werken?
Tal van werkgevers zijn ertoe
overgegaan een verkorte werk
week in te voeren. Hadden zij dit
niet gedaan dan zou het aantal
uit het arbeidsproces genomen
personen nog direct met ca. 10.000
mensen toenemen.
Mocht de slapte in het bedrijfs
leven voortduren, dan zal men de
cijfers snel zien stijgen, ook al
omdat de werkgevers bij het ont
slag nu niet meer geremd wor
den door de gedachte dat de ont
slagenen terstond brodeloos zijn.
De wachtgeld- efi werkloosheids
verzekering vangt hen de eerste
maanden op. Deze wetenschap
bevordert een vrij snel ontslag.
Bovendien bestaan er nog so
ciale bezwaren tegen een verkorte
werkweek. Werktijdverkorting im
mers verhindert de werknemers
om te schakelen naar een andere
bedrijfstak. De evenwichtige
structuur van het bedrijfsleven
wordt dus door de verkorte werk
week aanvankelijk verstoord. Ver
volgens komen de betrokken
werknemers later op de arbeids
markt en wordt dus de kans om
ander werk te vinden, geringer.
Koek, ei en geld.
Intussen is het niet alles koek
en ei met die openbare werken.
Volgens de bestaande klassieke
theorie laat men deze pas uitvoe
ren wanneer het bedrijfsleven
zichzelf niet meer uit de crisis
kan omhoog werken. Men kan ze
onderscheiden in de gewone o-
verheidsopdrachten, die ook bij
voortduren van de gunstige con
junctuur zouden moeten worden
uitgevoerd en de openbare wer
ken, die door de overheid wor
den gelanceerd. Zij zijn niet nood
zakelijk, kunnen soms nog jaren
wachten of zijn uitgevonden met
het specifieke doel om werk te
scheppen. Ook kan men nog on
derscheid maken in de goedkope
openbare werken, zoals het ont
ginnen van woeste gronden en
eenvoudig graafwerk en de dure,
waarbij bouwwerken, rioleringen
e.d. te pas komen.
Bij de keuze van het middel tot
bestrijding van de ledigheid moet
men nog in aanmerking nemen of
de werkloosheid zich in bepaalde
streken of seizoenen voordoet dan
wel of het monster zich in het
gehele land, een werelddeel of
over de gehele aarde vertoont. De
omvang bepaalt sterk de wijze
van aanpak.
Het bestrijden van werkloos
heid door middel van openbare
werken is eigenlijk een uitvinding
van de beroemde econoom J. M.
Keynes. Hij kwam met zijn op
lossing van het probleem tijdens
de wereldcrisis van de dertiger ja
ren. Men kon maar niet over het
dode punt heen komen. Keynes
opperde toen het plan dat alle re
geringen op zeer grote schaal op
drachten zouden geven tot het
doen uitvoeren van openbare wer
ken. Het deed er niet toe of deze
werken zo noodzakelijk waren.
Wel moesten ze duur zijn en aan
zoveel mogelijk mensen werk ge
ven. Het directe doel was niet
om die mensen aan werk te hel
pen maar om geweldige bedragen
aan koopkracht onder het publiek
te spuiten.
Van middel tot doel.
Men sprak al spoedig van de
„geldinjecties". Wanneer de ver
dienende werkkrachten het geld
zouden uitgeven, zouden alle in
dustrieën weer opdrachten krijgen
tot het maken van allerlei artike
len.
De ondernemers zouden weer
optimistisch worden en zelf weer
expansie-plannen vormen. Keynes'
doel was dus niet de massa aan
het werk te houden in die open
bare werken, maar om ze via de
overheidsopdrachten weer in het
particuliere bedrijfsleven geplaatst
te krijgen. Hij wilde een ketting
reactie van activiteit in het leven
roepen, omdat de ene industrie de
andere aan werk helpt.
Nu is Keynes' conceptie in de
loop der jaren voor alles en nog
wat gebruikt, onder meer hier
voor dat men die openbare wer
ken niet meer als middel, maar
als doel ging zien. Overal waar de
particuliere ondernemer geen
werk meer biedt, moet de over
heid inspringen.
Vanzelfsprekend is dit onzin,
omdat de overheid niet op elk
terrein werkzaam is en dit op al
lerlei gebied opdrachten zou uit
lokken, die geen enkel economise^
rendement zouden afwerpen. Het
Bij spataderen
en vermoeide benen
van de beste kwaliteit en precies de maat
die U nodig hebt!
Ook buikbanden, breukbanden, steun
zolen, herniakorsetten en andere medi
sche bandages!
Onze
hoor-
apparaten
zijn
fantastisch
UNGE KERKSTRAAJ 42
GOES TEIEF00H 2463
geven van overheidsopdrachten
op een beperkt gebied brengt al
leen verlichting in de economi
sche positie van hen, die daardoor
direct werk krijgen. Het effect van
de koopkracht scheppende geld
injecties treedt helemaal niet in
werking en met het einde van de
opdracht ploft ook de arbeids
markt weer in elkaar.
Niet voldoende.
Voor een klein land als het on
ze kan men zelfs de stelling po
neren dat de geldinspuitingen van
onze regering nimmer voldoende
groot van omvang zouden kun
nen zijn om het gehele economi
sche leven weer op gang te bren
gen. Dit middel gaat alleen op
bij het onverhoopt bestaan van
een crisis over een werelddeel of
de gehele wereld. Dan zou onze
regering in samenwerking met
grote landen als Engeland, Frank
rijk, de Verenigde Staten en an
dere landen ertoe kunnen over
gaan het middel van de ongelimi
teerde openbare werken toe te
passen.
Over de financiële konsekwen-
ties van de staat spreken wij maar
niet. Zij zouden rampzalig zijn.
Uit de voorgaande werkelijke be
tekenis van de openbare werken-
politiek moge duidelijk zijn dat
deze in besproken vorm thans
niet aan de orde is. De werkloos
heid in ons land is nog niet be
paald een conjuncturele werkloos
heid. Bovendien verschilt zij aan
zienlijk naar de provincies. Verge
lijkt men Drente met Zuid-Hol
land met een verschil van meer
dan tien procent, dan is dit glas
helder. Daarnaast is er een aan
zienlijk werkloosheidsverschil per
bedrijfstak met toppen voor de
bouw- en metaalnijverheid. Zij is
ditmaal deels door regeringsmaat
regelen opgeroepen om een an
der ernstig gevaar, dat van de in
flatie, buiten de deur te houden.
Zelfbeheersing nodig.
Zeer terecht is men in bepaalde
kringen van oordeel, dat men de
aanzienlijke werkverruiming, hoe
snel zij ook toeneemt, zoals die
zich thans openbaart, vooralsnog
als incidenteel kan beschouwen
en plaatselijk als ernstig.
De daarvoor te treffen tegen
maatregelen moeten daaraan wor
den aangepast. Dit kan nog des te
gemakkelijker omdat men de ac
tiviteit in de bouwsector bijvoor
beeld met beperkte middelen kan
stimuleren door verruiming van
de subsidiepolitiek en het geven
van een rentetoeslag bij de bouw
van particuliere woningen. Moge
lijk kan men de metaalindustrie
te hulp schieten door het afgeven
van defensie-opdrachten aan de
nationale industrie.
Onze slotsom kan zijn dat het
doen uitvoeren van openbare wer
ken in de goedkopere soort mo
gelijk aan grondwerkers in be
paalde provincies hulp kan bren
gen, maar dat zij in een algemeen
heid thans nog niet dienstig kun
nen zijn, mede omdat de finan
ciële toestand van 's rijks kas dit
thans niet toelaat met het inflatie-
spook op de achtergrond. Voor
het overige werke men op korte
•termijn met middelen, die bepaal
de bedrijfstakken ten goede ko
men.
Mocht de wereldconjunctuur,
die thans tekenen van zwakte ver
toont, zich ziek melden, dan ko
men er andere problemen aan de
orde en zal men de kwaal op in
ternationaal niveau moeten be
strijden. Pas dan gaan de open
bare werken een rol spelen als
doeltreffend medicijn. Zolang men
het economisch leven met name
op fiscaal terrein nog zo kort
houdt, zal men de thans optreden
de werkloosheid met veel zelfbe
heersing moeten bekijken.
Drs. Mierlo.
(Nadruk verboden).
De beruchte slip ligt hier op de loer! Rijd voorzichtig en niet
te snel! De rechter zou later wel eens meer belang kunnen stel
len in het feit, hoe u vóór de slip reed, dan gedurende de glij
partij
Copyright Verbond voor Veilig Verkeer
Ganzepoortstraat 21, Tel. 2084 - GOES
