NOORD-BEVELANDS NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD Daar vecht een vrouw alleen Blijf meester Zeeuws Landjuweel Hoe zit dat No 2776 Zaterdag 7 april 1956 59e jaargang Druk en uitgave: Drukkerij Markusse te Wissenkerke, Tel. no 308, Giro 32622 Abonnementsprijs I 2.00 per jaar Franco per post f 3.50 Advertenties 6 cent per mm Mieke Bouman overgeleverd aan de horden Een naam is opgedoken, die een begrip geworden is en historie zal maken. De naam van een vrouw: Mevrouw Bouman. In elk tijdperk van de geschiede nis, waarin het rechtvaardigheids gevoel de'r mensheid aan stukken gescheurd wordt en men zich ver stijfd van ontzetting afvraagt, waar het met de wereld heen moet, wanneer men overgeleverd is aan de duivelse heerschappij en meest onmenselijke terreur van machts wellustelingen, die het recht met voeten treden en wier leugens ze gevieren over alles, wat normaal fatsoen en eergevoel mag heten, schijnt ergens vandaan een held of heldin op te staan, in wie mense lijke vrees plaats gemaakt heeft voor de onverzettelijke wil, dit onrecht te lijf te gaan en met alle kracht, die geest en lichaam kan voortbrengen, desnoods met elke druppel bloed, te overwinnen. De heldin van deze tijd heet Mieke Bouman. En deze naam zal blijven le ven al9 die van een vrouw met boven menselijke moed en volharding, die van geen wijken weet, als het erop aan komt, het met voeten getreden recht te verdedigen. Men heeft over haar gelezen de laat ste maanden. Men heeft haar foto iu de kranten kunnen zien: de onopvallen de foto van een vrouw van reuzen- formaat. En toch zullen er wellicht nog mensen geweest zijn, aan wie de kern var^ haar wezen ontging. „Me vrouw ftaumanf O ja, die heeft wat te maken met dat proces Jungschlager hè?" Ze heeft er inderdaad wat mee te maken l Maar wat wisten zij verder van mevrouw Bouman? In hoever verdiep ten zij zich in de figuur van deze vrouw en in de gigantische en bijna hopeloze strijd, die zij ver weg en door iedereen verlaten, omringd door vij anden, gehoond, bespuwd, belaagd, voert voor een vrijwel verloren zaak? Laten wij nogmaals de schijnwerpers vol op haar richten, opdat zij in het onvergetelijke licht van de glorie van haar moed voor u verschijne en opdat haar naam nimmer vergeten worde. Een uitblinkster. Het leven geeft de mens bij zijn geboorte reeds de voorbestemming voor wat hij eenmaal zijn zal en waartoe hij eenmaal geroepen zal worden. Deze vrouw, die als Maria Sophia van den Berg in 1907 te Bussum geboren werd, had alle gaven meegekregen, die haar tot de briljante, onverzettelijke figuur zouden maken, waarop thans de blik ken van de wereld gericht zijn. Maria Sophia of Mieke, zoals ziij genoemd werd had voor zevenachtste fries en voor éénachtste joods bloed. Zij bleek in elk opzicht ver boven het middelmatige begaafd. In Groningen, waarheen zij op tienjarige leeftijd met haar ouders verhuisde, bezochlt zij het gymnasium. Reeds toen viel zij op door haar biezonder scherp verstand en haar onverzadigbare belangstelling voor vrijwel elk denkbaar onderwerp. In 1926 ging zij aan de groningse universiteit oude talen studeren. Haar gevoel voor de klassieke talen maakte haar ook hier tot uitblinkster en be zorgde haar een friese beurs. Maar be halve aan de studie leefde zij zich met even grote overgave aan de sport uit. Vooral zeilen werd haar. hartstocht. Haar studie heeft zij niet beëindigd, want voor het zover was, kwam de liefde in haar leven en sprak haar hart het beslissende woord. Pilote en buschauffeuze. Als echtgenote van de in Leiden af gestudeerde meester in de rechten Her man Bouman vertrok zij in 1934, vlak voor haar doctoraal, naar het toenma lige Nederlands Indië. Vol idealen over een nieuw, zonnig leven, ging het jonge vrouwtje een toekomst tegemoet, waar van zij toen nog niet kon vermoeden hoeveel bittere beproevingen die haar zou opleggen. Dat zij niet het type was van vele europese vrouwtjes, die in Indië tot eén doelloos leven van nietsdoen en indolentie vervallen, laat zich denken. Zij begon lessen in oude talen te ge ven en bestudeerde voor haar eigen genoegen de taal van het nieuwe land, die zij in verbluffend korte tijd vloei end kon lezen en schrijven. Toen haar man zijn vliegbrevet als sportvlieger haalde, rustte zij niet, voor zij ook had leren vliegen. In de oorlog fungeerde zij als chauffeuse van de stadsbussen in Semarang. Deze vrouw bedacht zich nooit voor zij iets aan pakte. Zij dééd het eenvoudig. En het lukte haar. De tragedie van het jappenkamp, dat natuurlijk ook haar opslokte, doorstond ze. Haar geest kon niet gebroken wor de), dus zegevierde ook het lichaam. Van typ'sfe tot advocate. Na een verblijf in Nieuw Zeeland, waar het echtpaar Bouman tot 1946 vertoefde, kwam zij in Djakarta terug. Mieke Bouman werd als typiste aange- COOMANS tatweltw/l steld bij de radio-nieuwsdienst van de regerings-voorlichtingsdienst. Maar het duurde niet lang, of men wist ook daar, wat zij waard was en stelde haar aan tot chef-redactrice. In 1953 nam haar man de verdedi ging op zich in de zaak Jungschlager en Schmidt. Mieke leefde heftig met de affaire mee. Zoals zij tranen van woede gehuild had bij de capitulatie van Indië, zo verzette thans alles in haar zich tegen een zjo dujdelijke ver krachting van recht en menselijkheid. Op 25 mei 1955 moest mr. Bouman naar Nederland vluchten, om zijn ei gen leven te redden, aangezien er een complot tegen hem beraamd werd. Mieke Bouman bleef op haar post. Alleen De meest huiveringwekkende verla tenheid, die een mens maar treffen kan, begon zich om haar heen te slui ten. Haar vrienden lieten haar in de steek uit angst voor repressailles wan neer zij hun solidariteit zouden dur ven tonen. De nederlandse advocaat mr. Van Empel, die, ofschoon hij niet als verdediger in het proces Jungsqhla- ger mocht optreden, voor mevrouw Bouman toch een onschatbare steun en toeverlaat kon zijn bij het opmaken van het pleidooi, kreeg aanzegging van de regering in Djakarta, dat hij op 11 maart Indonesië moest verlaten. Nu staat zij geheel alleen. Zó volko men alleen, dat een gevoel van afgrij zen ons besluipt, als wij ons voorstel len wat dat betekent. Overgeleverd aan horden gewetenloze schurken, die hun misdadig spel tot het bittere einde zul len spelen en de slachtoffers niet zul len tellen, die hiermee gemoeid zfijn. Wat kan iemand voor haar doen? Wij moeten het antwoord schuldig blij ven. Wij kunnen slechts hopen en ver trouwen op haar eigen koelbloedigheid. En in eerbiedige bewondering het hoofd buigen voor haar, die slechts deze éne weg voor zich ziet: het recht dienen. En daarvan niet afwijkt. MARCELLE. (Nadruk verboden). Door de toneelgroepen van Kamper land en Kortgene is meegedongen naar een plaats in het Zeeuws Landjuweel. Uw verslaggever vond dat aan dit lof felijk streven, om op Noord-Bevelaud het toneelspel op een hoger plan te brengen, aandacht moest worden be steed. Hij heeft getracht, uiteraard zo goed mogelijk, beide opvoeringen te verslaan en zijn visie op het gebodene te geven. Van de regisseur van Kam perland, de heer I. Ligthart Schenk, ontving hij een schrijven naar aanleiding van een vermeende onjuistheid in de toneelattributen. Aan de hand van het jury-rapport werd verder het schrij ven van uw verslaggever getoetst en wij hebben de heer Ligthart Schenk gevraagd dit schrijven in zijn geheel te mogen publiceren. Dat de lezers het met even grote belangstelling en ter vermeerdering van kennis mogen le zen als uw verslaggever M. P. A. Markusse. Geachte heer Markusse, Uit het verslag dat u in uw blad opnam over het door ons opgevoerde toneelstuk „De familie Gregory", bleek me weer eens te meer, hoe moeilijk de taak van een verslaggever wel is. Hij immers moet een objectief oordeel geven, terwijl hij als mens subjectief het gebodene ondergaat. Daarom lijkt het me wel aardig om het in uw ver slag gegeven oordeel te toetsen aan het van de jury ontvangen rapport, hoe wel het natuurlijk zeer ongebruikelijk is dat een regisseur dit doet. Gezien echter het feit, dat we op Noord-Be veland gemoedelijk onder elkaar leven, is het misschien toch wel verantwoord. De directe aanleiding tot het schrij ven van deze brief was wel het feit, dat u schreef dat de door ons ge bruikte hulst geen hulst was. Wel, we hebben 3 kg echte hulst gekocht, al waren de besjes door de strenge vorst alle bevroren. Verder meende u, dat dit stuk voor ons wel wat hoog gegrepen was. Het stuk was inderdaad erg moeilijk, maar de jury schrijft ons: „De troep kon dit stuk behoorlijk aan. Zij hadden het recht dit stuk in studie te nemen. Men deed het zonder pretentie en men Met uw opvatting over het spel is de jury het ook niet eens. U moet niet vergeten, dat alleen het eerste bedrijf nog enige actie gaf. In! 2 en 3 lag in derdaad de nadruk op het gesproken woord. De jury schrijft dat enige spe lers in het laatste bedrijf wel wat meer gevoel hadden kunnen geven, dus van een toespitsten der karakters was juist geen sprake. Overigens noteert de jury: „Het spel was zeer behoor lijk op elkaar afgestemd. Vlot en na tuurlijk. Met veel animo en liefde werd er gespeeld. Ook fris en overtuigend". Wat de persoonlijke prestaties van de spelers betreft, heeft de jury alle lof, evenals u dit had. De jury legt echter de accenten anders dan u deed, en naar ik meen terecht. Overigens ge loof ik dat de toeschouwers uw oor deel gaarne zullen overnemen. Ty pisch is, dat de jury juist voor de Da vid- en Margaret-rollen de meeste lof over had, juist door de natuurlijke uitbeelding, het zo moeilijke „gewoon doen". Uw mening over de „Lydia- rol" klopt nauwkeurig met die van de jury, terwijl Bridget een bieaondere pluim kreeg voor het goed spelen door een zo jong iemand van deze oude rol. De Gregory-rol kreeg van de jury de opmerking over het soms plastisch te kort schieten, doch lof voor de be gripvolle uitbeelding. Wat was dit een afschuwelijk moeilijke rol. Uw opvat ting van de Jenny-rol klopt met die van de jury. Tenslotte uw wenk aan de regisseur. De jury gebruikt gedeeltelijk dezelfde woorden, maar bedoelt dit dan juist als een plus-punt. Het is toch juist gewenst dat men de leiding van een regisseur kan voelen, anders deed men beter zonder zo'n lastig heerschap. O- ver de opvatting, die een regisseur in over Uw zenuwen. Neem Mijnhardt's Zenuwtabletten WAT MlJNHARDT haakt 15SOEP een bepaald stuk legt, kan men van mening verschillen, maar naar mijn mening niet over het feit, dat hij 'zijn stempel op een uitvoering móét zet ten. Dit lijkt me de eerste voorwaarde voor het werk van een regisseur. Overigens lijkt het me, dat de fi guur van de regisseur op het platte land teveel in het middelpunt geplaatst wordt. Hij is niet meer dan een van de spelers die het stuk moeten uit beelden en tot leven brengen. Met de spelers samen vormt hij een team, en als dan de geest in de groep goed is, kan men veel bereiken. Een goed or ganist zal van een slecht orgel weinig plezier bele-ven, maar een slecht or ganist kan uit een goed orgel ook geen muziek halen. Spelers en regis seur hebben elkaar wederzijds nodig. Hartelijk dank overigens voor de lof die u ons toegezwaaid hebt. We zullen het zeer op prijs stellen, wan neer u bij een volgende uitvoering weer een dergelijk uitgebreid verslag wilt opnemen. Hoogachtend, I. Ligthart Schenk. met de Eiffèltoren Onder de beroemde hoge torens en gebouwen uit de gehele wereld neemt de franse Eiffeltoren een belangrijke plaats in, niet alleen omdat hij een hoogte heeft van ca. 300 meter, maar ook omdat hier sprake is van een staalconstructie, die rond 1890 nog niet zjo geliefd was. De aanleiding tot de bouw van deze toren vormde eigenlijk de wereldten toonstelling, die in 1889 te Parijs werd gehouden en waarvoor niet alleen de Eiffeltoren maar ook een enorm grote machinehal werd gebouwd. De franse ingenieur A. G. Eiffel, naar wie de toren genoemd is, heeft de plannen voor de bouw van deze toren uitgewerkt en de leiding bij de uit voering van de bouw op zich genomen. De Eiffeltoren werd opgericht op de Champs de Mars in Parijs. De on derbouw van de toren rust op beton blokken, die gezamenlijk een opper vlakte hebben van 67(6 vierkante meter. Verschillende platvormen zijn in deze toren aangebracht, waarvan de eerste ligt op een hoogte van bijna 58 meter en de tweede op 115 meter. De "vier stijlen van de toren verenigen zich op 190 meter hoogte tot één kolom, waar tussen op 276 meter hoogte het derde platvorm haagt. Bijna op de uiterste hoogte van de Eiffeltoren bevindt zich een balkon van meer dan anderhalve meter mid dellijn, dat via een wenteltrap is te be reiken en waarvan men bij goed weer een uitzicht heeft over een afstand van ruim 70 kilometer. De bouwkosten van deze hoogste to ren van Europa, die sinds 1909 staats eigendom is, bedroeg zes en halve miljoen goudfrancs, maar heeft dit in de loop der jaren wel aan toeris tische bezoeken weer opgeleverd. Is het wonder, dat ook België er over piekert in 1958, wanneer te Brus sel de wereldtentoonstelling zal worden gehouden, een dergelijk evenement te vervaardigen, waardoor men bezoekers naar de stad trekt, die alleen voor de toren zouden komen, een toren, die volgens onzle normale begrippen op zijn kop zou moeten staan. (Nadruk verboden) Burgerlijke stand Wissenkerke Geboren: 2 maart. Wilna Jacoba, d.v. L. C. Westerweele en C'. L. de Moor. 3 maart. Pieternella Jannetje, d.v. A. van Gilst en M. Kouwer. 13 maart. Adriaan Cornells, z.v. P. I. Bouterse en L. T. Goudswaard. 16 maart. Jacoba Tannetje, d.v. M. A. Poortvliet en G. P. Imanse. 24 maart. Jan Pieler, zl.v. P. J. Bardolf en L. J. Bakker. 26 maart. Leendert Jan, z.v. C. A. Bakker en J. C. Noom. 28 maart. Anthonie Jan, z.v. W. P. de Haze én C. de Bruine. Ondertrouwd: 12 maart. Wijmbert van den Bor, 29 jr. te Hilversum en Cornelia C.atharina Begthel, 23 jr. 29 maart. Pieter Geelhoed, 56 jr. en Eli sabeth Pieternella Beeke, 51 jr. te Kortgene. 31 maart. Jan Tabor, 25 jr. te Eethen en Maria Janna Alburg, 25 jr. Gerard Valkier, 28 jr. te Kort gene en Jenny Levina Doeleman, 19 jr Getrouwd: 7 maart. Pieter David de Zeeuw, 43 jr. te Middelburg en Mar tina Cornelia Clement, 38 jr. Jacob Verstelle, 29 jr. te Wolf aartsdijk en Jacoba Pieternella Geelhoed, 30 jr. Overleden: geen. Kortgene Geboren: 14 maart. Hendrik, z.v. Pieter Corbijn en Maria W. Rooze. 18 maart. Cornelia Everharda Dirkje, d.v. Cornelis J. M. van Damme en Geer- truida J. van de Linde. 20 maart. Pieternella Adriana, d.v. Leendert de Looff en Maria J. Hanson. 25 maart. Sjoerd, zl.v. Andries Douwenga en A- berdina M. Schippers te Reivilo Z. Af. Jacob, z.v. Marinus de Smit en Johan na T. Buijze. 27 maart te Rotterdam, Lodewijk Johannis, zl.v. Jozias M. de Wild en Johanna A. Lambrechtse. 28 maart. Maria Theuna, d.v. Anthonij J. Bouterse en Grietje P. van Liere. Ondertrouwd: 2 maart. Leendert G. Geelhoed, 25 jr. te Wissenkerke en Ja coba C. Zandee, 22 jr. 16 maart. Dirk Bakker, 28 jr. en Sea H. de Vos, 27 jr. 26 maart. Adriaan van Hakken, 30 jr. en Hendrika van Elten, 31 jr. Getrouwd: 21 maart. Leendert G. Geelhoed, 25 jr. te Wissenkerke en Ja coba G. Zandee, 22 jr. 28 maart. Dirk Bakker, 28 jr. en Sea de Vos, 27 jr. Overleden: 8 maart. Pieter Breure, 67 jr., wedn. van Jacomina J. Noord- hoek. 15 maart te Goes, Cornelis van den Hoven, 65 jr., man van Jacomina de Waard. 18 maart. Geertruij Lijntje Kagchelland, 80 jr., vrouw van Jaco bus J. de Krijger. 19 maart. Pieter Koster, 76 jr., wedn. van Geertruida Geelhoed.

Krantenbank Zeeland

Noord-Bevelands Nieuws- en advertentieblad | 1956 | | pagina 1