ïwE@IL
Wat gebeurt er met de arbeiders
aan het delta-plan
Elke tand
een forillant
Tweede blad van het Noord-Bevelands Nieuws- en Advertentieblad d.d. 29 oktober 1955, no. 2753
„Vriendenkring
Radio Luxemburg"
De spoktrein komt!
)doUzsondenvijs
90 jaar
Een mooie brief
Loop naar de maan
Leidingwafery^^ voor
en.... zac/vt gemaakt met Henco
óók Meaa£waswater
Uit de nog sporadisch in de kranten
opduikende berichten over het drie-eilan-
den-plan en het delta-plan, kan men toch
al reeds de conclusie trekken, dat er
zij het binnenskamers hard aan ge
werkt wordt. Wanneer men de hardnek
kig terugkerende geruchten geloven mag,
zal volgend voorjaar de eerste spade voor
dit gigantisch plan in de grond gestoken
worden. Doch hoe het ook zijeenmaal
zal er een begin gemaakt worden.
In deze eeuw van de techniek zal een
ontzaglijke hoeveelheid werk verzet wor
den door allerlei machinesdraglines, bull
dozers enz. Doch al deze machines vra
gen bedienend personeel. Naast deze „ge
schoolde" arbeiders zal dit reusachtige
karwei ook een enorm aantal „onge
schoolde" arbeiders vragen, die met schop
en kruiwagen of op andere wijze het
hunne er toe bij zullen dragen dit plan
te verwezenlijken.
Het staat als een paal boven water,
dat al deze arbeiders niet geleverd kun
nen worden door de streek, waar het
plan wordt uitgevoerd, zodat men dus
deze geschoolde en ongeschoolde arbei
ders uit geheel Nederland aan zal moeten
trekken. Noord- en Zuid-Beveland, Wal
cheren en Schouwen-Duiveland kunnen
nimmer dit arbeidersarsenaal ter beschik
king stellen. En zelfs al ware dit het ge
val, dan nog zouden de moeilijkheden
van het onderbrengen dezer werkers niet
te ontlopen zijn.
Nu echter, met de aanwerving van
deze krachten uit alle provincies, is de
vraag, waar men deze arbeiders moet
huisvesten, nóg nijpender geworden.
De uitvoering van dit drie-eilanden
plan en het delta-plan biedt een groot
aantal jaren aan honderden, later mis
schien aan enige duizenden, volop werk.
Vaak zal deze arbeid het uiterste aan
lichamelijke en physieke kracht vergen,
waarbij nog komt, dat deze zee-werken
aan tij gebonden zijn en dus ook nacht
arbeid te wachten staat.
Voor vele uitvoeders, geschoolde en
ongeschoolde arbeiders zal dit heus niet
het eerste karwei zijn waarbij zij hun
krachten met de zee en de klei meten.
Voor honderden anderen zal het dit ech
ter wel zijn.
Wij, Nederlanders, staan door de ge
hele wereld bekend om ons huiselijk le
ven. Dit wil niet zeggen, dat wij niet
eens graag een „uitje" hebben of dat wij
zó honkvast zijn, maar het wil wél zeg
gen, dat wij het geluk en de gezelligheid
in ons gezin zoekenbij moeder de vrouw
en bij de kinderen.
De Wieringermeer, de Afsluitdijk, de
Noord-Oost-polder, om er maar enige te
noemen, waren ook grote werken, waar
bij duizenden arbeiders van heinde en
verre waren ingeschakeld. Zij echter wa
ren voor het merendeel plaatselijk in ba
rakken of zelfs in barakkenkampen on
dergebracht. Het lijdt geen twijfel dat het
leven in zulk een „mannenmaatschappij"
van de arbeider, gehuwden zowel als on-
gehuwden, véél meer vraagt ook van
de achtergebleven vrouwen dan in
normale omstandigheden het geval zou
zijn. De goede verzorging ontbreekt ten
ene male. Het kardinale punt is echter:
de gezinnen worden uiteen gerukt, met
alle gevaren daaraan verbonden. Zelfs
wanneer het mogelijk was van het leed,
de eenzaamheid, de scheiding, het gevaar,
statistieken aan te leggen, dan zouden
deze droge cijfers bij lange na niet kun-
vertellen wat de uiteenrukking van een
gezin voor de maatschappij betekent.
Dit gevaar móét en kan worden af
gewenteld. Wij zien de oplossing van
dit probleem in het bouwen door het rijk
van semi-permanente woningen in de on
middellijke nabijheid van het uit te voe
ren project of in de plaatsen, die het
dichtst daarbij gelegen zijn. De arbeiders,
die voor verscheidene jaren daar in de
buurt werk hebben, kunnen dan hun ge
zinnen over laten komen, zoals ook in
het gewone leven de man een huis zoekt
voor hem en zijn gezin in de plaats waar
hij zijn „werk" heeft.
En het bouwen van deze huizen be
taalt zichzelf. Het moeten degelijke en
goed bewoonbare huizen zijn, zonder dat
men direct in luxe vervalt. Men kan een
bescheiden huur vragen en een groot ge
deelte van het nog ontbrekende vloeit
terug uit het niet behoeven te betalen
van reiskosten en de hogere arbeidspres
tatie door het wegvallen van reisdagen.
Wanneer dan nog bovendien het bouwen
van deze „dorpen" in overleg met de be
trokken gemeenten geschiedt, is de mo
gelijkheid niet uitgesloten dat de gemeen
te deze, na beëindiging van het werk,
over kan nemen om deze woningen, dan
in samenwerking met de plaatselijke
V.V.V.'s, aan de vacantiegangers ter be
schikking te stellen, om het door deze
werken vrijkomende grote recreatiegebied
productief te maken.
Wij hopen dat rijk en gemeenten el
kaar in deze zullen vinden en verstaan,
tot zegen van de arbeiders en hun ge
zinnen. Hun werken voor onze veiligheid
mag niet ten koste gaan van hun huise
lijk leven en geluk.
COOMANS
vo&t inn tcitweltvot
COLLECTEN
De collecte voor de reclasseringsdag te
Geersdijk gehouden heeft f 25.86 opge
bracht en voor de P.I.T. f 21.62.
Bonte avond door
Het tourneegezelschap van de „Vrien
denkring Radio Luxemburg" komt heden
avond in „De Stadswijnkelder" te Kort-
gene met een volledig radioprogramma
van bekende medewerkers, met de revue
onder de veelzeggende titel„Als ge maar
leut het", waaraan o.a. medewerken, „De
Lachbrekers", humoristen, „De Ragtimers"
mondorgelvirtuozen, „The Honolulu Ha-
waians" en vele anderen.
Het uitgebreide radioprogramma met
zijn vele medewerkers biedt u ongetwij
feld een avond van amusant, waarop u
nog lang met vreugde zult terugzien. Wie
regelmatig naar radio Luxemburg luistert,
zal ook deze avond niet willen missen.
De voornaamste toneelvereniging K.B.T.
uit Breda, geeft zaterdag 5 november, om
7.30 uur precies, een opvoering van het
uit 3 bedrijven bestaande toneelspel „De
Spooktrein", een thriller van Arnold Rid-
leij, waaraan 16 acteurs en actrices deel
nemen, onder regie van W. van Dongen.
Men zal dit toneelstuk, wat zeer boei
end en sensationeel is, onder hoogspan
ning willen blijven volgen.
Om de spanning in dit spel niet te on
derbreken, wordt, zodra het doek geopend
is, geen toegang meer verleend.
Op 25 mei 1956 hoopt de vereniging
„Volksonderwijs" haar 90-jarig bestaan
te vieren. Dit jubileum zal niet ongemerkt
voorbij gaan en overal in den lande is
men thans druk doende om dit feest lui
sterrijk te vieren.
Volksonderwijs is de vereniging die op
de bres staat voor de openbare school.
Alom bekend is haar devies„Onverdeeld
naar de openbare school". Vaak wordt
beweerd, dat achter de gedachte van de
openbare school geen beginsel zou staan.
Zij, die dit beweren, kennen de beginse
len van de openbare school niet, of pra
ten tegen beter weten in.
De openbare school is geen partijschool,
zij is niet gebonden aan enige bepaalde
kerk of richting, zij is symbool van de
nationale eenheid, zij voedt de haar toe
vertrouwde kinderen in verzoenende en
liefdevolle geest opzij voedt op tot alle
christelijke en maatschappelijke deugden.
De openbare school brengt de christe
lijke beginselen in praktijk:
Leeft in vrede met elkander
Weest verdraagzaam
Hebt uw naasten lief als u zeiven
Volksonderwijs staat achter de open
bare school en dus achter haar beginselen
en dat zelfde, zo vaak verguisde Volks
onderwijs, bestaat 25 mei 1956, 90 jaar.
Natuurlijk behoren bij een jubileum als
dit enkele geschenken. De leden van Volks
onderwijs hebben zich als doel gesteld,
dat hun vereniging bij haar jubileum min
stens 150.000 leden zal tellen en dat er
een bedrag van f 250.000 bij elkaar ge
bracht zal worden, een bedrag waaraan
het hoofdbestuur een passende bestem
ming zal geven.
Op Noord-Beveland zullen de afdelin
gen Colijnsplaat en Wissekerke in de week
van 31 oktober tot en met 5 november
met intekenlijsten op pad gaan, teneinde
de noordbevelandse leden van Volkson
derwijs in de gelegenheid te stellen hun
bijdrage te offeren.
Het is voor een groot doelde open
bare school.
Een mooie brief, dat kan een brief zijn
met goed nieuws. Maar we kunnen niet
allemaal alleen maar brieven met goed
nieuws schrijven
Een mooie brief kunt u ook van een
kind krijgen, die met het puntje van
de tong uit de mond zijn hanepoten
met primitieve, goed bedoelde, dikwijls
ontroerende, tekeningetjes versiert. Maar:
we zijn de kinderschoenen ontwassen
Toch kunt u ook een mooie brief
schrijven, met heel weinig moeite. Dat is
een brief met een kerstzegel voor de tu
berculosebestrijding er achter op. Het
ontwerp is van D. van Gelder uit Veere
de kunstenaar, die ook verschillende van
onze zomerzegels ontwierp en wiens
postzegelontwerpen voor de Verenigde
Naties werden bekroond.
Maar niet daarom alleen is een brief
met een kerstzegel mooi. Zo'n kerstzegel
kost drie cent. En dat geld is bestemd
voor de tuberculose-bestrijding in uw ei
gen provincie, alsmede voor de nazorg
van genezen patiënten.
Tuberculose-bestrijding is nog steeds
hard noodzakelijk. We zijn op de goede
wegde sterfte is, na de oorlog, aanzien
lijk afgenomen. Maar nog elk uur van
elke dag en elke nacht komt er een nieu
we t.b.c.-patiënt. Meer dan 10.000 in het
afgelopen jaar.
Koopt die kerstzegelsKoopt een boek
je van 100 voor drie gulden of koopt er
enkele voor slechts 3 cent per stuk. U
kunt ze krijgen bij de kruisverenigingen
in uw woonplaats, bij de wijkverpleeg
sters en bij de Provinciale Zeeuwse Ver
eniging tot bestrijding der t.b.c., Wilhel-
minastraat 9 te Goes.
Het is voor u zo'n kleine moeite en
zo'n kleine uitgave. Maar voor de volks
gezondheid in ons land en in uw eigen
woonplaats van zo grote betekenis.
Schrijf daarom steeds mooie brieven.
Brieven met kerstzegels 1
Een „vriendelijke"
wens in cijfers
Hebt u er wel eens over nagedacht wat
ons te wachten staat als we werden ge
doemd de verwensing, Ach, loop naar
de maan!" te ondergaan?
Met enige cijfers en heel veel fantasie
kunnen wij het ons voorstellen. Die fan
tasie is dringend nodig, want zij moet ons
de 385.000 km lange weg door de ruimte
heen plaveien, naar de vazal onzer pla
neet.
We gaan dan maar op pad in norma
le wandelpas-„snelheid", vijf kilometer per
uur en spreken af niet langer dan twaalf
uur per dag te lopen. Trouwens: dit eist
al het uiterste van ons uithoudingsver
mogen. We verwijderen ons dus met 60
kilometer per dag van de aarde en na
deren de maan jaarlijks met 21.900 kilo
meter. Toch al een aardige wandelinq
In hetzelfde tempo gaande, zouden we
binnen twee jaar om de aarde kunnen
wandelen. Maar de maanreis eist méér
tijd, namelijk en schrikt u niet, zeventien
jaar, 211 dagen en 16 uur. Als we dan
als troost voor dit karwei een jaar
vacantie mogen nemen, temidden van de
grillige maankraters, zijn we dus na 36
jaar, 57 dagen en 8 uur weer thuis.
Duizenden kilo's eten,
We kunnen uiteraard niet zonder eten,
die ruim 36 jaar. In ons reisplan is hier
mee rekening gehouden. Ons is een vrij
stevig, zij het sober dagrantsoen toebe
deeld één kg brood, één kg aardappels,
twee ons vlees, anderhalf ons margarine,
één liter water, één ons gecondenseerde
melk in blik, één ons kaas, een half pond
groente en één ons chocolade.
We hebben ieder een enorme rugzak
nodig om alles te bergen, want we moe
ten per persoon meeslepen een 16.496
broden van 800 gram, 13.200 kilo aard
appels, 2640 kilo vlees (ongeveer zes uit
gebeende koeien), 1980 kilo margarine,
13.200 liter water, 1320 kilo geconden
seerde melk (het blik nog niet eens mee
gerekend), 3300 kilo groente en 1320 ki
lo chocolade.
Gruwelijk koud.
Dan de kleding want het zal drommels
koud zijn onderweg, dwars door de he
melruimte, waar de temperatuur (als we
tenminste van temperatuur mogen spre
ken) vrijwel zeker het zogenaamde abso
lute nulpunt, 273 graden Celsius onder
nul, zal naderen.
Henco is gezuiverde en sterk geconcentreerde
soda; U behoeft er dus veel minder van te ge
bruiken. Henco bevat V.B.S. (Vezel Bescher
mende Stoffen). Prettig is ook, dat U in Henco
Uw bonte goed wèl mag voorweken. Henco-
soda kunt U overal voor gebruiken waar U
gewone soda voor neemt.
I product
