Een dag op stap met de WEGENWACHT
Een chaos van maten
is niet thuis
zaterdag IA aug. 1955
loodgietersinventaris
het woon- en winkel
huis met erf
het woonhuis met erf
het woonhuis met erf
het erf
79.80 a. bouwland
EEN AVONTUURLIJKE REIS JL* AJJU.
J. L. J. Bruynzeel
publiek verkopen
Meer dan 150 gele rijders werken reeds als pechbestrijders
(Van onze speciale verslaggever)
ERGENS IN NEDERLAND (P.A.)
Rustig met de ene arm op het portier
raampje leunend rijdt de handelsreiziger
in zijn auto. De auto is nog pas nieuw
en de motor ronkt in snelle vaart een
groot aantal kilometers onder zich
weg. De bestuurder kijkt op zijn hor
loge en rekent met een glimlach uit,
dat hij over een kwartier op de plaats
van bestemming kan zijn. Hij had ech
ter buiten het pechduiveltje gerekend.
- Plotseling treft een storend geluid zijn
oor. Nog even luistert hij of hij zich
niet vergist heeft, maar dan remt hij
met een krachtige ruk, stapt naar bui
ten en gooit de motorkap open om
te kijken wat er hapert. Hij prutst
even, maar ziet dadelijk, dat hij het
zonder hulp niet verhelpen kan.
Een geel motorzijspan stopt vlak
achter hem, een korte groet aan de pet
en direct klinkt de vraag: „Wat scheelt
er aan mijnheer?" Een korte uitleg
volgt, de motor wordt nog eens gestart
en prompt wijst de wegenwachter het
defect aan. Het kan ter plaatse niet
verholpen worden. Er volgt even een
klein overleg, de wegenwachter stapt
naar de andere zijde van^de weg, houdt
een auto aan en de handelsreiziger
stapt vergenoegd in, met de weten
schap dat hij toch nog zonder veel op
onthoud op zijn bestemming zal komen.
Deze dingen behoren tot de dagelijks
voorkomende ongevallen en een uurtje
of wat later ziet men dan dat de auto
door een sleper wordt opgehaald om
in de garage te worden nagekeken.
Deze en talrijke andere gevallen zijn
het, die maken, dat de weggebruiker
de Wegenwacht gaat beschouwen als
een deel van zichzelf. Bovenstaand
geval beleefden wij, toen wij, daartoe
door de ANWB in staat gesteld, een
dag lang met de wegenwacht-instruc
teur, de heer Dijkhuis, een tocht maak
ten en op onze route verschillende
pechvogels aan de kant van de weg
zagen staan.
In de loop van de morgen brachten
wij eerst een bezoek aan de Wegèn-
wachtschool in Den Haag, waar wij een
zeer deskundige uiteenzetting kregen
van de heer Van Leeuwen, ,de directeur
van de Wegenwacht, hoe de opleiding
van zo'n -wegenwachter nu eigenlijk ge
schiedt. Want de mening, dat een eerste
klas monteur bij de Wegenwacht wordt
aangenomen, maar direct het uniform
aankrijgt en de weg wordt opgestuurd
is beslist onjuist- -De Wegenwacht is
een instelling- die een zo snel en doel
treffend mogelijke hulp aan de pech
vogels van de weg wil verlenen en
daarom is een gedegen opleiding die
weliswaar slechts drie weken duurt
van het grootste belang.
„Het is vermakelijk, te zien", zo
verklaarde ons de instructeur Dijkhuis,
„hoe sommige sollicitanten, die reeds
een zeer lange praktijk als auto-mon
teur achter de rug hebben en menen
veel van het autovak af te weten, op
de cursus pas beseffen welk een be
droevend beetje zij eigenlijk nog .maar
75 Het duurde toen niet zo lang meer
of ze kwamen in Harlingen. „We zullen
maar proberen een bed te vinden" zei
Frits. „Wilde je weer in een hotel?"
vroeg Johnny. „Nou. dat is wel erg duur
hè", weifelde Frits. „Maar ik geloof dat er
hier een jeugdherberg is. Zullen we daar
heen gaan?" Johnny vond het uitstekend.
Bij de jeugdherberg was het een drukte
van belang. Er waren tientallen trekkers.
Een speelde op zijn gitaar en zong er een
heleboel liedjes bij. Frits en Johnny von
den het erg gezellig en zongen dapper
mee. Eigenlijk was het hier veel leuker
dan in het hotel 1
beheersen".
Wij brachten een bezoek aan het les
lokaal, waar de aspirant-wegenwach
ten hun opleiding werd gegeven. Een
ontelbaar aantal onderdelen van ver
schillende soorten en maten lag daar
uitgestald, enkele kostbare electrische
installaties, de motoren van motorrij
wiel en de auto. Hier leren de wegen
wachten ook zij die reeds langer in
dienst zijn halen hun kennis op de
theoretische kant van het vak. Boven
dien moeten zij beschikken over het
diploma EHBO, initiatief kunnen ne
men en het verkeer kunnen leiden bij
ernstige opstoppingen of ongevallen.
Zij moeten persoonlijkheid bezitten en
kunnen omgaan met mensen van aller
lei slag, van diplomaat tot gewone
arbeider.
De Wegenwacht als organisatie.
Het geel is de kenmerkende kleur
van de Wegenwacht, want zelfs bij
regenachtig weer draagt de Wegen
wacht een gele regenjas. De motoren
en de inspectie-autootjes worden in de
werkplaats, waar ook de afdeling spui-
terij is gevestigd, gereviseerd en op hun
betrouwbaarheid gecontroleerd. Daar
staat ook de instructie-motor met dub
bele bediening, een ingenieus apparaat,
dat voor de instructeur een waarborg
is tegen ongelukken, zodat hij niet zo
als vroeger met angst en beven in het
zijspan plaats neemt.
Sinds april 1946 patrouilleren de we
genwachten over Nederlands wegen. De
eerste zeven „ridders van de weg" wor
den nu terzijde gestaan door een leger
van 150 man. Het traject, dat nog
steeds uitgroeit, heeft een lengte van
2500 kilometer en sluit aan op de
wegen waar ook de Wegenwacht in het
buitenland patrouilleert. De wegenwach
ters, die dagelijks van half negen tot
half zes en op drukke trajecten tot
tien uur 's avonds, de zogenaamde a-
vonddienst, op de weg zijn, hebben
reeds aan ontelbaar velen hun hulp
verleend. Ieder lid (en het aantal loopt
thans tegen de 200.000) heeft recht op
gratis hulp en dit aantal groeit nog
dagelijks. Niet-leden worden niet ge
holpen, tenzij het invaliden of buiten
lander zijn, waarvoor de Nederlanders,
die in het buitenland zijn, ook door de
buitenlandse wegenwachten worden ge
holpen.
Vermakelijk is het geval van de ne-
derlandse autobestuurder, wiens auto
op het veer van Denemarken naar Zwe
den defect raakte en die verzuchtte:
„Was nu de Wegenwacht maar hier".
Hij had het nog maar nauwelijks ge
zegd, of een nederlandse wegenwachter
bood hem zijn diensten aan, want toe
vallig was hij op propagandatocht naar
Zweden en de pechvogel moet wel een
verbaasd gezicht hebben gehad, toen
de helper in de nood zo maar uit de
lucht kwam vallen.
„Heb je een giro-envelop voor me?"
Vele mensen, die er vaak niet bij
stil staan dat het lidmaatschap zoveel
76 Maar het was toch werkelijk heerlijk
toen ze in bed lagen. Frits kroop in het
onderste bed en Johnny ging in het bed
dat daarboven getimmerd was. Het was
eerst nogal rumoerig in de zaal, want
er stonden veel meer bedden. En ook
Frits en Johnny waren nog een poosje
aan het gekheid maken. Maar tenslotte
werd het toch stil. Ze dachten aan alles
wat ze al hadden beleefd en aan alles
wat nou nog zou komen. Johnny sliep
het eerst. Hij snurkte een beetje en Frits
die al in een halve dommel lag, dacht
eerst dat het een vliegtuig boven hem was.
Maar toen viel hij ook in slaap.
voordelen oplevert, terwijl de jaar
contributie van tien gulden practisch
van geen betekenis is, geven zich vaak
onderweg aan de Wegenwacht op. Zij
betalen direct hun tientje aan de We
genwacht en worden meteen met de
meeste voorkomendheid geholpen: een
motorstoornis is veelal gauw gevonden
de wegenwachters ruiken als het
ware, waar het foutje zit een bandje
wordt snel en deskundig verwisseld of
een telegram ojf telefoontje wordt
doorgegeven op een van de vele vlaste
telejfoonadressen langs de weg.
Bovendien beschikken de gele rijders
over vele kleine zaken, die de haastige
automobilist vergeten kan zijn: giro
enveloppen, aanvraagformulieren voor
grensdocumenten, kaarten en gidsenma-
teriaal en allerlei uitgaven van de
ANWB, die vooral in het toeristisch
seizoen van groot belang zijn voor 'de
buitenlanders. Daarvoor kwamen reeds
talrijke dankbetuigingen binnen, die re
gelmatig in De Buitenband, het orgaan
van de Wegenwacht, worden afgedrukt.
Bromfiets reed achteruit.
Dat de Wegenwacht niet voor niets
op de weg rondtoert, bleek al dadelijk,
toen wij de grote weg van Den Haag
naar Amsterdam bereikten en na nau
welijks twee minuten rijden een wegen
wachter een jongedame met een brom
fiets, die alleen maar achteruit wilde
rijden, zagen helpen. Het euvel was
spoedig verholpen, een grapje tegen
de dame, een bedankje en daar ging
het weer als vanouds.
Enige minuten later een grote vracht
wagen langs de weg, beladen met 14
ton tegels. Aan de linkerzijde was het
wiel er af gelopen. Het huppelde dood
gemoedereerd voor de wagen uit. De
zaak was ernstig verwrongen en we
genwachter Wigman kon hier niets
doen, maar bleef in de buurt om, zo
dra er nieuwe wielen kwamen, ze
er even op te zetten. Wij hoerden over
de koelbloedigheid van wegenwachter
Pals, die met gevaar voor eigen body
een echtpaar uit een auto haalde, die
in het water wras gereden. Wij spra
ken met inspecteur Van Rees, die in
zijn snel wagentje het rayon inspec
teerde en de wegenwachten aan het
nodige materiaal hielp.
Wij beleefden het vermakelijke voor
val van een amsterdams echtpaar, dat
panne had met de bromfiets en de we
genwacht aanhield. De man, Willem,
was geen lid, waarover de vrouw,
Mien, erg verbolgen bleek, omdat de
wegenwacht hen dan niet zou helpen.
Zestien jaren lang zwoegden de franse
geleerden ten tijde van derevolutie om
een nieuwe eenheid van maat uit te re
kenen, die over de gehele wereld door
alle mensen zou kunnen worden aanvaard.
Een maat, gebaseerd op de afmetingen
van moeder aarde zelf en wel precies het
veertigmiljoenste deel van haar omtrek
langs de meridiaan van Parijs.
Maar ofschoon de berekeningen en de
controle met de grootste nauwkeurigheid
werden uitgevoerd en een platina-iridium
standaardmeter vervaardigd werd, welke
onder hoede is gesteld van een interna
tionale commissie, moest sindsdien blijken,
dat er toch een fout in de becijfering is
geslopen en de meter in feite te kort is
Van 20 nederlandse voeten.
U weet het, de chaos was groot. Vóór
de idee van een standaardmaat was ge
opperd, scharrelde men in elk land, ja
vrijwel in elke handelsplaats van enig be
lang, met eigen maten en gewichten. Wij
kennen nog de amsterdamse en de rijn-
landse voet.
Er bestonden er destijds meer: de blooi-
se, de drentse, de gelderse, de gooise, de
graftse of schermerhornse, de groningse,
de hondsbosse en rijpse, de lekkendijkse,
de mönkemaat, de nijmeegse, de oostwol-
der en termuntense, de puttense en sal-
landse, de schouwse, de stichtse, de texel-
se, de zuidbroekse en de wols of Over
ijsselse voet, allen variërend tussen de
0,23546 en de 0,4676 m.
Dat was alleen de voet en alleen
in ons land. Het behoeft geen betoog, dat
de zakenlieden van enkele eeuwen gele
den wel eens de kluts kwijt raakten als
ze goederen uit een andere plaats of uit
het buitenland betrokken. Want ook met
de duimen en de ellen, de roeden, de mij
len, vamen, schepels, gemets, bunders, mor
gens, pondematen, tonnen, lasten, maat
jes, oxhoofden, centenaars, wichtjes, lo-
Toen Willem eindelijk zo ver gekregen
was, dat hij zich zij het met veel
tegenzin opgaf en de storing ver
holpen was, stapte het echtpaar weer
op, om even later weer in de berm
langs de weg te zitten, waarop de ver
baasde Mien uitriep: „Willem, je wil
de geen lid van de Wegenwacht wor
den, maar je kan nog geen eens een
brómfiets berijden ook".
Weldra door geheel Europa.
Hei ligt in de bedoeling te komen
tot een geheel europees net van wegen
wachten, zodat iedere pechvogel, waar
hij ook is, op de snelle service van
de Wegenwacht k^n rekenen. Daartoe
bestaat een inteii® f internationaal con
tact tussen de diverse Wegenwacht
organisaties over de gehele wereld, op
dat de Wegenwacht zoveel mogelijk op
dezelfde leest geschoeid blijft. In hun
enigszins lange zijspan voeren zij ook
practisch allemaal hetzelfde mee.
In de voorpunt van het zijspan staat
de EHBO-verbandkist om zonodig di
rect eerste hulp te kunnen verlenen.
Daarachter zien wij de diverse sleutels
en schroevendraaiers, allemaal met een
vaste plaats. In de achterste punt ont
waren 'we de benzine en het water
en het dagrapport van de wegenwach
ter, waarop de tijd, die hij op de ^veg
verblijft, wordt verantwoord. Bovendien
voert hij een aantal vlaggen met zich
mede om bepaalde weggedeelten af te
zetten, een brandblusapparaat, het HO-
STOP-sein, waarschuwingsborden, een
rode lamp en langs kanalen en vaar
ten een reddingslijn, die reeds dikwijls
goede diensten heeft bewezen
Vraag nu eens aan een wegenwacht
of dat baantje in weer en wind hem
wel bevalt en of hij niet van betrek
king zou willen veranderen. Hij zal
u vertellen van zijn collega, die chef-
monteur werd in een garage, maar na
drie maanden weer graag terugkwam
en van zijn collega, die emigreerde
naar Canada, maar na zes maanden
reeds aan zijn voormalige baas schreef
of hij nog eens mocht aankloppen als
hij terug kwam. En hij antwoordt:
„Mijnheer, ik zou niet anders willen.
Niet alleen kom ik met veel mensen
in aanraking, maar bovendien hebben
wij nog eens afwisseling en variatie,
die wij ergens anders gauw zouden mis
sen".
(Nadruk verboden).
Zondagdienst artsen.
Zondag a.s. doen dienst dr Janssen
en dokter Bruynzeel.
den enzovoort was het zo gesteld.
Ja, in de zeventiende eeuw stelde een
franse sterrenkundige al eens voor om
een internationale eenheid te baseren op
de lengte van een slinger, die in één se
conde een halve baan zou beschrijven.
Hij wilde dus een eenheid van ruimte kop
pelen aan de tijd. Maar deze Jean Piccard
vond geen enkele regering achter zich en
men vergat zijn ideeën.
Fout van 856 m.
De franse revolutie, die meer ingrijpen
de hervormingen meebracht en een om
wenteling veroorzaakte op velerlei gebied,
bleek een gunstige gelegenheid voor de
invoering van de standaardisatie. De na
tionale vergadering benoemde spoedig een
commissie en zestien jaren werkte deze
aan de berekening van onze meter. Men
mocht verwachten, dat er dus nauwge
zet gerekend en nagerekend is
De lengte van onze meter berust op
graadmetingen, welke van 1792 tot 1808
verricht zijn tussen Duinkerken en Mont
Jany (Barcelona). De Fransen waren vol
ledig overtuigd, dat hun nieuwe eenheid
van lengte precies het tienmiljoenste deel
van de meridiaankwadrant van Parijs was
en dus het veertigmiljoenste deel van de
aardomtrek. O, bittere ironie, dat juist een
Duitser moest ontdekken, dat het meri
diaankwadrant van Parijs 856 meter lan
ger is dan de geleerden meenden. Deze
sterrenkundige, Bessel, heeft dezelfde be
rekeningen nog eens uitgevoerd en kwam
tot de conclusie, dat de „ideale meter"
0,09 mm langer behoort te zijn.
Het is slechts een klein verschil. Maar
het gevolg is geweest, dat nationale een
heid kon worden aanvaard. En zo leven
we heden ten dage nog in een chaos van
nationale stelsels en tradities. Slechts een
minderheid erkent de meter. Een meter,
die te kort is!
(Nadruk verboden).
EXAMEN
Geslaagd voor coupeuse, mej.
C. de Looff, Wissekerke, leerlinge
van mej. K. Wolse, Kortgene.
Voor de vele blijken van be
langstelling, voor en bij ons hu
welijk ondervonden, zeggen wij,
mede namens onze ouders, har
telijk dank. Een bijzonder woord
van dank aan heren autobezitters,
voor hun bereidwilligheid.
J. Clement.
P. J. Clement-
Schroevers.
Kats, augustus 1955.
„Hoe is Itmogelijk. Die VèGë-
geldzegels hebben van mijn vrouw
een gelukkige huisvrouw ge
maakt!"
Arts
van vrijdag 12 tot vrijdag 26
augustus.
Dokter V. 'tHart neemt de prac-
tijk waar en houdt spreekuur te
Wissekerke van 1 2 uur op
maandag 15, woensdag 17, vrij
dag 19, maandag 22, woensdag
24 en vrijdag 26 augustus.
Notaris J. J. W. Klop te Kort
gene zal op
ten verzoeke van de erven van
dhr. W. J. Steendam
a. nam. 2 uur aan de Irenestraat
38 te Colijnsplaat de
w.o. bankschroeven, sokketangen,
ijzerzagen, boormachine, hand
boormachine, zetbank, kraal-
bank, aanbeeld, snij-ijzers, scha
ren, hamers, bouten, zink, lood,
enz., voorts winkelinventaris
w.o. emaillewaren, potten, pan
nen enz.
b. Onmiddellijk na afloop van de
ze verkoop in hotel ,,De Patrijs"
te Colijnsplaat
le
aan de Irenestraat 38 te Colijns
plaat, groot 1.12 a.
2e
aan de Havelaarstraat 52 aldaar,
groot 0.83 a.
3e
aan de Ringweg 7 aldaar, groot
1.85 a.
aan de Kruisstraat aldaar, groot
0.30 a.
5e
nabij de Klaverweg in de Oud
Noord-Bevelandpolder aldaar.
Aanvaarding bij de betaling,
perc. 1, 2, 3 en 5 onverhuurd en
onverpacht, perc. 3 in genot van
huur.
Betaling onroerend goed bin
nen 1 mnd. na de veiling, roerend
goed 3 mnd. crediet.
Bezichtiging gebouwen zater
dag 6 aug. a.s. 3-4 uur, zich
te vervoegen bij dhr. J. J. Steen-
dam, Voorstr. 65, Colijnsplaat.
De meter bracht geen uitkomst, want hij is te kort
