Waar blijft onze
Poujade
EEK AVONTUURLIJKE REIS JL* MUU
Iet schandaal der vliegende emigranten
PREDIKBEURTEN
Dankbetuiging
Dankbetuiging
door dr. P. H. Ritter
Wij hebben in Nederland geen Pou
jade, die met duizenden naar Parijs
trok om tegen de ondragelijke belas
tingdruk te protesteren. Wij Nederlan
ders zijn rustig thuis gebleven en
hebben in de couranten gelezen, dat
de rijksinkomstenbelasting vele mil
joenen meer had opgebracht dan was
geraamd. Maar wij zijn aan het uiter
ste gekomen van hetgeen wij aan de
fiscus kunnen presteren. Het regent
klachten in de pers en vele onderne
mers voelen zich in hun bestaan be
dreigd.
Het ligt in de rede, dat de regering
maatregelen overweegt om de fiscale
roofbouw nu eindelijk te stuiten. Er
zijn voorstellen aan de orde, maar over
de maat der toekomstige verlichting
zijn wij nog weinig aan de weet ge
komen. <Er zal vermindering van in
komsten- en loonbelasting komen, maar
de percentages staan op dit ogenblik
niet vast.
Met het probleem der belastingver
laging houdt dat der huurverhoging
verband. De huren zijn onvoldoende om
de huiseigenaren in staat te stellen
hun huizen te onderhouden. Zij kun
nen dat zelfs niet, wanneer het ter
tafel liggende voorstel omtrent de huur
verhoging wordt aangenomen"! De hu
ren zijn niet aangepast, noch aan de
bouwkosten, noch aan de onderhouds
kosten der panden. Het buitenland
geeft veel hogere huren te aanschou
wen, dan hier gelden.
Hoe is de bevolking te helpen uit
de moeilijkheden waarin zij verkeert?
Men kan weer de lonen omhoog bren
gen, men kan haar belasting verlich
ten, maar verlichting van belasting
brengt met zich mede, dat een deel van
het vrijgekomen geld ten bate behoort
te komen van de huiseigenaren, die bij
de bestaande huren moeten exploiteren
met verlies.
De huurverhoging, welke oorspronke
lijk in het voornemen lag en die onge
veer 25 pet. zou bedragen, waarvan de
opbrengst ten gunste zou komen van
de woningwet-woningen, is niet door
gegaan. Er rees verzet in de Kamer,
een zó sterk verzet, dat men vermoe
delijk geen meerderheid voor dit voor
stel in de Kamer had kunnen verkrij
gen.
Thans is door de regering een voor
stel ingediend, de hogere huren met
10 pet., de tussenhuren met 5 pet. en
de lagere huren in het geheel niet te
verhogen. De compensatie voor de huis
eigenaren zal onvoldoende zijn, te meer
omdat de hoge lonen der bouwvakar
beiders onkosten meebrengen, die haast
niet meer te dragen zijn.
Moet nu tegenover de huurverhoging
een nieuwe loonronde gesteld worden,
die voortgang geeft aan het proces van
de spiraal van lonen en prijzen, of
moet men voorkomen, dat de prijzen
nog weer omhoog gaan door de ver
hoogde lonen? Het loon- en prijsspel
houdt het ernstig gevaar van inflatie
in zich besloten.
De regering is geschrokken van de
prijsstijgingen ivan het laatste jaar. Zij
wil de mensen wel helpen, maar zij
beseft, wanneer zij de toekomstige po
sitie van de gulden overweegt, voor
welke ontzettende moeilijkheden zij zal
komen te staan, wanneer de spiraal van
lonen en prijzen nog verder zal door
werken.
Het is nodig, dat wij de kwestie der
huurverhogingen in onze beschouwing
betrekken, omdat zij bij de behandeling
der belastingverlaging een grote rol
heeft gespeeld. Maar over de belasting
verlaging in het algemeen moeten nog
enige opmerkingen ons uit de pen.
Of de belastingverlagingen zoveel
verlichting zullen brengen als voor
onze uitgemergelde bevolking noodza
kelijk is, dit zal de toekomst nog moe
ten leren. Maar wij stellen de vraag,
waarom met de belastingverlagingen
nog gewacht moest worden, terwijl wij
over een belastingoverschot beschikken,
dat in de miljoenen loopt? Had de be
lastingverlaging niet op 1 januari kun
nen worden ingevoerd?
Het is te hopen, dat de techniek van
deze belastingverlaging zich door een
vlotte en duidelijke methode zal ken
merken. De wijze waarop de verlaging
der omzetbelasting geschiedde, Heeft
veel kritiek ontmoet. Het komt er op
neer, dat vele dingen nog geregeld
moeten worden bij koninklijk besluit
en dat het zakenleven niet weet, waar
het aan toe is.
En, ten slotte: kunnen de ramingen
van de belastingopbrengst niet, op zui
verder basis geschieden, opdat wij niet
meer geplaatst worden voor een wel
iswaar verheugende, doch tevens ont
stellende verrassing?
(Nadruk verboden)
COOMANS
vaat ta,zweltaaJL
49 En alweer volgde een busrit. Frits en
Johnny voelden zich langzamerhand echt
doorgewinterde reizigers. Een bus? Hm,
niets bijzonders, daarin hadden ze al zo
vaak gezeten. Nee, een vliegtuig, dat was
nog eens wat anders. En Johnny, die had
al een hele reis op een oceaanstomer ach
ter de rug, van Amerika naar Nederland,
dus die was ook al wat gewend. Maar
toen ze bij de bloembollenvelden kwamen
stonden ze toch even stil te kijken. Wat
een pracht, die uitgestrekte velden vol
bloeiende bloemen. De tulpen vond John
ny het mooist. Er waren er in alle kleu
ren: geel, rood, paars en wit.
50 Aan de weg stond een man te ver
kopen. „Weet je wat", bedacht Frits,
„we gaan vragen of we hem mogen heb
pen." En ja, dat mocht. De man dacht
dat die twee Volendammers in hun aar
dige pakjes zeker heel wat bloemen zou
den verkopen. De jongens gingen de vel
den in en plukten aan alle kanten de
tulpen af. Ze zorgden voor mooie lange
stelen. En weldra hadden ze hun armen
vol. Johnny schikte er boeketten van. In
ieder boeket verzamelde hij alle kleuren
die hij vinden kon. „En nu naar de weg",
zei Frits. „Ik wed, dat we die bloemen in
een ogenblik verkocht hebben".
Den Haag kan deze mensen beter het
geld in handen geven
(Van onze correspondent)
SYDNEY (P.A.) Op dinsdag 1 fe-
bruari arriveerde hier de constellation
„Rotterdam", met aan boord ruim
zestig mensen, waarvan 24 kinderen.
Een doodvermoeide bemanning en veer
tig afgetobde volwassenen stapten op
het vliegveld Mascot uit het toestel.
Waarom de nederlandse emigratie
autoriteiten het nodig vonden om 24
kinderen in één vliegtuig onder te
brengen, is nog steeds niemand duide
lijk. Geen van deze gezinnen had spe
ciale haast om in Australië te komen.
Vele van de kinderen waren nog babies.
Met deze emigratie-per-vliegtuig
speelt zich het grootste schandaal af,
dat ooit heeft plaats gevonden, sinds
enkele jaren na de oorlog de
regelmatige stroom van Nederlanders,
die zich hier gingen vestigen, een aan
vang ^nam.
Met elk vliegtuig, dat speciaal voor
emigranten van Amsterdam naar Syd
ney vliegt, worden tienduizenden gul
dens weggesmeten, die elders in het
emigratieproces broodnodig zijn, maar
die door de betrokken ambtenaren nim
mer kunnen worden verkregen, om
dat de begroting dat niet zou toelaten.
In de „Rotterdam" bevonden zich
tien echtparen en gezinnen, benevens
acht alleenstaande personen,die als ge
subsidieerde immigranten naar Austra
lië kwamen. De overige passagiers kwa
men uit voor een vooraanstaande ne
derlandse firma, die in Victoria werk
zaamheden verricht.
Voor deze tien gezinnen en acht
zelfstandige personen werd een bedrag
van f 55 261.gulden aan reis-
subsidie uitgegeven 11
Had men deze mensen per boot naar
Australië laten gaan, dan zou de to
tale reissubsidie omstreeks de 25.000
gulden hebben gelegen. En dan zouden
deze mensen een uitstekende reis heb
ben gehad in een goed uitgerust pas
sagiersschip met volledige bediening
en uitgebreide maaltijden.
Vragen
Waarom moet er per reis 30.000
gulden worden verkwist? En waarom
komen er nog meer van deze vliegtui
gen, waarvan elke reis een kapitaal
kost? Om de KLM in stand te houden,
door overheidsgelden van de ene (Soci
ale Zaken) kas in de andere (KLM) kas
te doen overvloeien?
Er zou allemaal nog overheen te ko
men zijn, wanneer de passagiers van
de „Rotterdam" haast hadden gehad
om hierheen te komen. Maar dit was
voor geen van hen, die onder subsidie
reisden, het geval 1
Het is bovendien in kringen van des
kundigen reeds lang een vastgestelde
zaak, dat de immigrant, die hier per
boot aankomt, veel beter is voorbereid.
Hij (en zij) heeft meer gelegenheid ge
kregen om de reis en al het nieuwe
te verwerken, om zich geestelijk voor
te bereiden op wat gaat komen. Om
eens te wikken en te wegen en met
zichzelf geconfronteerd te worden.
Vliegtuig-immigranten kunnen de vele
indrukken van de reis nauwelijks ver
werken. Ze hebben amper tijd om te
beseffen, wat ze doen. Ze zien in en
kele dagen tientallen landen onder zich
wegglijden ,en komen verreisd aan op
een luchthaven, waar ze in een half
uurtje,door de douane worden geloodst.
De rust van de boot-immigrant is hem
en haar vreerad. Zeer velen van hen
krijgen een morele inzinking als ze een
paar dagen later tot zichzelf komen.
Geef ,hun het geld in handen.
Emigranten, ,die zich hier een nieuw
bestaan komen verwerven, die in de
regel niet het flauwste besef hebben
van wat ze hier gaan doen, hebben geen
haast. Ze hebben geen snelverkeer no
dig. Maar wat ze wel nodig hebben,
is geldelijke ondersteuning om zich er
bovenop te kunnen werken. En daar is
geen geld voor. Het wordt opgemaakt
aan transportkosten.
Met de „Rotterdam" arriveerde b.v.
vader Nicolaas Antonius Jongerden,
chauffeur van beroep, uit Hoogland,
waar hij woonde aan de Koelhorster-
weg no. 8. Zijn zoon kwam hier vier
jaar geleden als 18-jarige knaap reeds
naar toe. Door hard werken, vertelde
deze, had hij een boerderij met ca.
100 ha land kunnen kopen en een twee
de van gelijke omvang kunnen pachten.
Nu kwamen vader en moeder en 8
broers en zusters over. Hij liet ze over
komen, schreef de „Daily Telegraph"
en ze gingen dan wonen in een huis
dat voor hen klaar stond in Medowie
bij Newcastle in New South Wales, 'n
Mooi verhaal, maar ge kunt het beter
vergeten!
Jan (die hier John heet) zal best
hard gewerkt hebben. Hij is getrouwd
met een australisch meisje en ze heet
Shirley. Maar Jan zit nog lang niet op
het paard en moet nog knap hard
werken eer het zo ver is, als de „Daily
Telegraph" hem nu al uittekende. En
Jan liet niemand uitkomen. De neder
landse en australische belastingbeta
ler legden 10.976 gulden neer om het
gezin Jongerden naar Australië te la
ten vliegen. Vader Jongerden betaalde
100 gulden. De succesvolle Jan geen
centI
Nu zal niemand het gezin Jongerden
de emigratie naar dit werelddeel mis
gunnen, maar wie durft te beweren,
dat ze hier met zo veel spoed naar toe
moesten? Een prachtige bootreis zou
voor 5000 gulden met glans betaald
zijn en dan was vader Jongerden een
hoop geholpen geweest met een lening
van 5000 gulden om zijn zoon verder
te helpen.
Geen luxe nodig.
Er kan veel geld opzij gelegd wor
den. Waarom moeten de schepen, die
gebruikt worden voor emigranten-ver
voer, een soort drijvende luxe hotels
zijn? Waarom al die poespas van hut
bediendes, 1ste klas restauratie enz.?
Op iedere emigrant kan een groot deel
van de reiskosten worden bespaard,
wanneer deze schepen een efficiënt
cafetaria-systeem invoeren, en de rei
ziger wordt verzocht zijn eigen bed
op te maken. Een emigratiereis behoeft
geen vacantietocht te worden. Het is
zelfs in hoge mate onwenselijk, omdat
men dan hier, in het vreemde land, in
eens weer tot de werkelijkheid van de
dagelijkse arbeid wordt teruggeroepen.
Er kan bezuinigd worden op de zich
steeds uitbreidende organisatie van ne
derlandse ambtenaren, die hier de im
migratie komen „leiden". Het is in
ieder geval zinloos hier mensen naar
toe te sturen, die niets van het land
weten, terwijl hier nu duizenden Ne
derlanders beschikbaar zijn voor zulk
werk, die taal, land en voIk reeds
hebben leren kennen.
Het nederlandse ambtenaren-apparaat
hier wordt veel te duur. Dit is overbo
dig, omdat de arbeidsmarkt automa
tisch de nieuw aangekomenen absor
beert en onzinnig omdat aan deze amb
tenaren toch niet de middelen worden
gegeven om onvolkomenheden uit ae
weg te werken en daadwerkelijk in te
grijpen.
Gredietstelsel mogelijk.
Er zullen weinig Nederlanders in
Australië te vinden zijn, die meer pro-
hulpverlening aan immigranten zijn, dan
uw correspondent. Hij weet ook, dat er
talloze suggesties zijn gemaakt om
vooral de credietverlening voor de
nieuw aangekomèn Nederlanders hier
te verbeteren. Hij kan u verzekeren, dat
er maar zeer weinig positief werk be
hoeft te worden verzet of dit crediet-
stelsel staat vast in zijn schoenen. Maar
daar zijn geen gelden voor. En twin
tig vliegtuigen verslinden wel even een
half miljoen.
Al dit geld, dat bespaard kan wor
den, moet worden aangewend om de
hier aangekomen immigrant vooruit te
helpen. Hij moet faciliteiten hebben,
die hem met een Australiër gelijk stel
len. Hij heeft hier geen ooms of tan
tes, die garant willen staan als hij 100
pond moet lenen. De immigratiedienst
heeft de morele verplichting om dan
voor oom of tante te spelen.
En dan zal in 90 van de 100 geval
len blijken, dat dit geld, zo het wordt
uitgeleend, ook weer wordt terug ont
vangen. Met rente desgewenst !1
(Nadruk verboden)
Zoodagdieost artsen.
Zondag a.s. doen dienst dokter Maas
en dokter Bruynzeel
Geref. Kerk Wissekerke
10 uur en 3.30 uur ds F. C.
Meyster, Rotterdam.
D. J. Anemaet
en
L. de Buck
geven kennis van hun voorgeno
men huwelijk, waarvan de vol
trekking zal plaats hebben op
D.V. 2 maart.
Colijnsplaat, februari 1955.
Op 24 februari a.s. hopen
mijn lieve opa en oma
M. Leendertse
en kf
M. Leendertse- k;
Mouthaan, kf
k) hun 40-jarige huwelijksdag
te herdenken. k)
k) Hun dankbaar kleinkind,
O Wimpje Dane
Y St. Maartensdijk, febr. 1955. kt
Kon. Julianastraat 7. k)
Hiermee dank ik alle vriendin
nen van beide verenigingen, en
ook het Kerkkoor niet te verge
ten, voor al de liefde en medele
ven aan mij op mijn ziekbed be
wezen. Zo dank ik ook al de bu
ren voor hun hulpvaardigheid en
bijstand in nood. Zo moest het
altijd gaan in het donkere leven.
Ook vriendinnen daarbuiten mijn
hartelijke dank. Velen kwamen
het trapje op naar boven en leef
den mee in die moeilijke weken.
Dokter Maas, zuster de Groot en
mej. Dijkman eveneens dank ge
bracht voor het werk en mede
leven aan mij en opoe bewezen.
Dominee en merv. Veldman en
broeder Van Gilst dank voor de
woorden van troost mij gebracht.
Ook aan de heer Geelhoed dank
voor de spontane hulp aan mij
bewezen. Nu gaat het zacht voor
uit in die acht lange weken. Nog
maals allen hartelijk dank en
groetend,
M. Vroonland-Huige.
Colijnsplaat, februari 1955.
Mijn hartelijke dank aan allen
voor de belangstelling op 10 fe
bruari j.l. ontvangen.
M. C. S. Leunis.
Wissekerke, februari 1955.
Voor de vele bewijzen van
deelneming, ondervonden bij het
overlijden van onze geliefde man,
vader, behuwd- en grootvader
Jan Kramer,
betuigen wij onze hartelijke dank.
Mede namens de familie,
Wed. J. Kramer
van der Heijdé.
Geersdijk, februari 1955.
Mede namens wederzijdse ou
ders, betuigen wij onze hartelij
ke dank voor de vele blijken van
belangstelling bij ons huwelijk.
In het bijzonder onze dank aan
diegenen, die hun auto beschik
baar stelden.
C. de Vos.
J. C. de Vos-de Wild.
Colijnsplaat, februari 1955.
Voor de omzetbelasting
V erkoopregisters
DRUKKERIJ MARKUSSE
Wissekerke
