NOORD-BEVELANDS
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
CESLCTE^
Moderne slavernij
Het eeuwige
in de poolnacht
No 2662
Zaterdag 23 Januari 1954
57e Jaargang
Druk en uitgave: Drukkerij Markusse te Wissekerke, Tel. no 308, Giro 32622
Abonnementsprijs I 2.00 per jaar Franco per post I 3.50 Advertenties 6 cent per mm
A.s. Woensdag is onze zaak
wegens huwelijk
vanaf 1 uur nam. Tussen 5 en 6 uur zijn
we dan nog een uur geopend
250 gram Arkelettes ('nfijn koekje) voor 45 cent
Zie voor onze verdere reclame's met zegels de Gros-
co folder
Elk boekje is een gulden en het boekje is zo vol
Beleefd aanbevelend,
Buijzc's levensmiddclenbedrijf
Een oud kwaad
In het jaar 587 voor onze jaartel
ling veroverde de babylonische ko
ning Nebucadnezar Jeruzalem en ver
woestte de tempel. Om opstanden te
voorkomen, nam hij vele Joden mee
naar Babyion en voerde hen in de
zogenaamde „babylonische balling
schap".
Dit is één van de bekendste voor
beelden. Het in slavernij voeren van
overwonnen volken, of althans een
deel daarvan is echter nog veel ou
der. Nebucadnezar volvoerde hier een
daad, die in die tijden als volkomen
normaal gold en die zelfs veel la
ter door de overwonnenen werd aan
vaard als een logisch gevolg van
hun nederlaag.
In de laatste honderden jaren is men
hier echter niet meer toe overgegaan.
De oorzaak hiervan was, dat men in
de oorlogen van de laatste tijden niet
zozeer streefde naar de algehele be
zetting of inlijving van het land van
de tegenstander, doch meer beperkte
doeleinden beoogde. De overwinnaar
bedong bij het sluiten van de vrede,
dat wat hij wenste en in de meeste
gevallen verliet hij dan weer het be
zette gebied. Men zocht zijn expansie
drang te bevredigen door kolonisatie
en niet door het inlijven van buursta
ten, zoals dat vroeger gebeurde. Oor
logen kwamen hier in Europa alleen
voor, wanneer het principiële kwesties
betrof, welke in een vredesverdrag
werden geregeld. Slechts, wanneer het
een kwestie van het opdringen van een
levensbeschouwing werd, was de zaak
gevaarlijker. Hier komen wij terecht
bij de franse revolutie en de zucht
naar wereldheerschappij van Napoleon.
Een recent voorbeeld hebben wij
aan het Duitsland van Hitier. Wan
neer de oorzaak van een oorlog ge
zocht moet worden in de machtswel
lust van een dictator, die, om zijn
doel te bereiken, zijn volk een levens
beschouwing geeft, welke afwijkt van
die van de rest van de wereld, dan
loopt men het risico van algehele be
zetting en slavernij.
Hier worden de slaven niet gekocht,
zoals dat volgens de klassieke methode
van de slavenhandel gebeurt, maar
hier worden zij bij millioenen weg
gevoerd onder bedreiging van geweld
en te werk gesteld in objecten, waar
voor men de eigen bevolking wil spa
ren. Het mes snijdt in dit geval aan
in nieuwe vorm
twee kanten. Men voorkomt de moge
lijkheid van woelingen in het bezette
gebied en men heeft de goedkoopste
arbeidskrachten, die men zich denken
kan.
Nieuw gevaar.
Zo heeft het Duitsland van Hitier
in de laatste wereldoorlog millioenen
in slavernij gevoerd. De feiten zijn be
kend en wij behoeven hier verder niet
over uit te weiden. De gehele beschaaf
de wereld sprak er schande van, dat
dergelijke excessen in onze verlichte
twintigste eeuw nog mogelijk waren.
De oorlog is beëindigd en de slaven
van Hitier zijn bevrijd. Maar, in het
oosten dreigt een nieuw gevaar. Daar
wil men alle mensen gelijkschakelen en
zwaait men met een ideologie, die de
rest van de wereld vreemd is. Daar
huldigt men ook het systeem van het
aan twee zijden snijdende mes. In de
kampen van Siberië, Polen, Letland,
Littauen, Estland, Tsjecho-Slowakijc,
Hongarije, Roemenië, Bulgarije en Oost-
Duitsland zuchten millioenen onder het
slavenjuk. Wanneer wij hiervan de ba
lans opmaken, komen wij tot een veel
voud van de in ons vorige artikel ge
noemde drie millïoen slaven in het
nabije oosten, Sa'oedie-Arabië en Ye
men.
Wanneer het secretariaat van de Ver
enigde Naties aan de Sovjet-Unie vraagt,
of er zich mensen in kampen bevinden,
hetzij wegens een afwijkende politiek
of als dwangarbeiders, wordt er be
slist geantwoord „NEEN". Dit is de
grofste leugen die er bestaat. De lan
den van het nabije oosten hullen zich
bij zo'n vraag in een mysterieus stil
zwijgen, maar de Sovjet-Unie geeft een
pertinente leugen ten beste.
In de randstaten langs de Oost Zee,
hebben de Russen het grootste deel
van de bevolking „gedeporteerd". In
de andere satellietstaten wordt het le
ger der arbeidsslaven iedere dag aan
gevuld met ongelukkigen, die hun best
mogen gaan doen in de lood-, kwik
zilver- en uraniummijnen. Dit zijn
werkzaamheden waarbij men, ook in
verband met de slechte verzorging,'
niet oud zal worden.
Kinderroof.
Gezinnen worden uiteen gerukt. Va-,
der hier tewerkgesteld, moeder daar
en de kinderen worden wel ergens an
ders ondergebracht. Het bewijs hier
van wordt geleverd door een proces,
onlangs gevoerd in Munchen om 17.000
kinderen. Deze duizenden kinderen
werden door de Russen in het ineenge
storte derde rijk aangetroffen. Inplaats
dat men trachtte, deze kinderen weer
bij hun ouders te brengen, meende de
Sovjet-Unie er goed aan te doen, deze
kinderen naar haar land te transporte
ren, om ze op te voeden tot goede com
munisten. Dit is pure kinderroof!
Dat de Russen hier trouwens niet
voor terugdeinzeu en dat de 17.000
kinderen slechts een deel zijn van de
grote massa, die ontvoerd werd, blijkt
uit het feit, dat er ruim 45.000 min
derjarige Duitsers uit de oostzone naar
Rusland zijn verdwenen. Duizenden ou
ders vragen zich in grote angst af,
wat er van hun kinderen zal zijn ge
worden. Tijdens de troebelen tussen
communistische guerilla's en regerings
troepen in Griekenland zijn liefst twaalf
duizend griekse kinderen door de com
munisten ontvoerd en over de ,grens
gebracht naar de „heilstaat".
Volgens gevluchte duitse krijgsgevan-
De ware winter wordt geken
merkt door duisternis en ijs.
Soms kan het in Nederland al vroeg
donker zijn, bijvoorbeeld in de
maanden December en Januari.
Soms ook is de wind snijdend als
een scherp mes. De vrolijke na
tuur uit de zomer verstilt dan.
Het is alsof de schepping de adem
inhoudt, terwijl kanalen en ri
viertjes hun geklots en vrolijk ge-
kabbel staken. Het water stolt in
de wateraderen tot ijs.
In een lekker middagzonnetje
kan zo'n nederlands winterland
schap het symbool zijn van vrede
en rust. Maar meestal is de be
wolkte lucht somber en dan kan
de stille koude met sneeuw zo
dreigend lijken, zo somber voor
het mensdom, dat spoedig geneigd
is ontzag te krijgen voor de krach
ten der natuur. Wanneer u in
zo'n stemming door de sneeuw
of op het ijs loopt, krijgt u een
voorproefje van de toestand in
het hoge noorden in de winter
maanden.
Rond de polen ligt een grote ijs
kap. Alleen die van Groenland is 170
maal zo groot als Nederland. Het is
een ijsmassa van 2,2 millioen km2.
De koude in Nederland wordt voor
het grootste deel veroorzaakt door deze
massa, zo heeft men berekend.
Die ijskap aan de polen heeft velen
aan het werk gezet. Men denke aan
de talloze poolexpedities en de vele
slachtoffers, die zij eisten. Maar de
mensen zoeken het gevaar. Zij houden
van oorlog tegen elkaar en tegen de
elementen. Kou, duisternis en ijs
worden gevreesd in de poolstreken.
Niemand denkt er aan schaatsen in
een witte ijstrui bij een temperatuur,
die tot minus 86 graden of nog lager
kan dalen. Bovendien heerst er duis
ternis, bij dag en nacht.
Die kou en de duisternis matten
de sterkste mensen af en maken hen
tot wrakken. Toen de Amerikanen
een aantal bases wilden aanleggen op
Groenland, kozen zij voor het werk
genen bevinden zich nog duizenden
Duitsers in het oosten in krijgsgevan
genschap, terwijl de Sovjet-Unie be
weert, dat alle krijgsgevangenen naar
hun land zijn teruggezonden, slechts en
kele oorlogsmisdadigers worden nog
vastgehouden in afwachting van hun
berechting.
Wij kunnen rustig tot 'de conclusie
komen, dat er in het oosten pure sla
vernij bestaat. Hier worden, evenals
in het nabije oosten, de rechten van de
mens met voeten getreden. De gekochte
slaaf in Sa'oedie-Arabië of Yemen heeft
het nog beter dan de arbeidsslaaf ach
ter het ijzeren gordijn, want hij wordt
door zijn meester altijd nog enigszins
ontzien, omdat hij of zij geld heeft
gekost. De ander daarentegen telt in
het geheel niet mee en zonodig wordt
er eens opruiming onder gehouden.
Ook hier staat het westen machte
loos en het valt te betwijfelen, of er
voor deze ongelukkigen iets gedaan
kan worden, zolang in het oosten de
rechten van de mens niet worden ge
ëerbiedigd.
450 physiek geharde figuren uit, die
gedurende enkele zomermaanden op
de ijsmassa werkten. Na de zomer
bleven slechts 40 van deze mensen om
te overwinteren onder vrij luxe om
standigheden. Er was al een centrale
verwarming en er stonden speciaal
gebouwde huizen. De overigen waren
geestelijk aan een rustperiode toe. Een
tweede overwintering, zelfs onder gun
stige omstandigheden maakt niemand
mee. Van lichaam en geest wordt te
veel gevergd.
Oorzaak der depressies?
De ijskap van Groenland wordt voor
een groot deel verantwoordelijk ge
acht voor al het slechte weer, dat wij
in West-Europa beleven. Om het oor
zakelijk verband te leggen, doet men
nu al jarenlang meteorologische on
derzoekingen. Rondom Groenland zijn
nu ongeveer 30 meteorologische sta
tions. Elk station is door vier men
sen bezet, die over een radioverbinding
met de bewoonde wereld beschikken.
In tijden van nood kan men direct hulp
krijgen per vliegtuig.
Toch vraagt men zich in wetenschap
pelijke kringen af, of in deze ijskel
der van de wereld de enige bron
voor koud en guur weer in West-Eu
ropa moet worden gezien. In De Bilt
vindt men tegenstanders van deze the
orie. De Amerikanen willen echter
het naadje van deze ijskous weten, om
dat voor hen in deze streken grote
strategische en militaire belangen lig
gen. Men voorspelt het weer reeds
vijf dagen van tevoren, omdat dit
van beslissende betekenis is voor mi
litaire operaties, speciaal in de lucht.
De temperatuur oefent ook grote
invloed uit op het gebruik van ma
teriaal. Beton bijvoorbeeld, kan een
hevige kou niet weerstaan.
Het wordt warmer.
Al heerst aan de poolstreken nog
steeds een bijna onverdraaglijke kou,
toch heeft men vastgesteld, dat deze
streken langzaam „warmer" worden.
Nansen, de bekende poolreiziger con
stateerde in de jaren 1893 tot 1895
een gemiddelde ijsdikte van 3.50 m.
Herhaaldelijk daalde het kwik tot meer
dan 80 graden onder nul. Misschien
zou hij het nu aan de polen wel
„lekker" vinden, want het kwik be
reikt nu slechts een minimum van
50 graden en de ijsdikte wordt nog
op gemiddeld 2.15 meter geschat.
De haven van Spitsbergen wordt
nu zeven maanden per jaar voor sche
pen bereikbaar geacht. Een halve eeuw
geleden vond men die haven acht van
de twaalf maanden dichtgevroren. Een
gedeelte van de machtige ijskap over
de polen smelt weg, zo heeft men
geconstateerd.
Zo zijn er op Groenland begraaf
plaatsen ontdekt van Vikingen, die
daar ongeveer zeven eeuwen geleden
hebbon gewoond. De graven hebben al
die tijd „in de ijskast" gezeten en
kwamen er vrijwel ongeschonden weer
uit tevoorschijn. De gemiddelde tem
peratuur in de landen van het hoge
Noorden is in de laatste eeuw met
enkele graden gestegen, in Finland
b.v. met 5 graden. De ijsmassa in
Finland is daardoor tot op de helft
verminderd.
Nu kan het warmer worden van de
noordelijke streken veel voordeel bren
gen, op de duur kan deze ontwikke
ling catastrofaal zijn voor de gema
tigde luchtstreken, waartoe ook Ne
derland behoort. Ook hier zou dan
langzamerhand de temperatuur moeten
stijgen, met het gevolg, dat de streken,
die wij bewonen, een tropisch klimaat
kunnen krijgen. Onze malse weiden
zouden dan in woestijnen worden om
getoverd. Gelukkig is het zover nog
lang niet. Intussen blijkt hieruit, dat
die koude-centra voor een groot deel
van de wereld ook zeer nuttige dien
sten bewijzen.
Aparte wereld'.
Ondanks alle middelen der moderne
techniek is het aantal mensen, dat in
de ijsvlakten kan leven nog steeds
zeer gering. Bewoners van warmere
luchtstreken kunnen het daar slechts
korte tijd volhouden. De permanente
bewoners zijn practisch alleen de Es
kimo's. Gehard van geslacht op ge
slacht hebben zij hun levensstijl ge
heel aangepast aan de hevige koude^
Men heeft de Eskimo's als halve
wilden gezien, die noodzakelijk met
de moderne beschaving moesten ken
nis maken. Voor een groot deel heeft
men zijn oordeel over deze mensen
moeten herzien. Het is gebleken, dat
een aantal van hun gewoonten en „on
hygiënische" gebruiken in deze stre
ken onmisbaar waren, zodat zij door
de beschaafde wereld worden overge
nomen, wanneer deze zich op de
„gladde" ijsvlakten begeven.
Het land van kou, ijs en duisternis
is een aparte wereld. Het moderne le
ven tracht deze te veroveren met ma
chines, zeep en benzine. Maar wie
het grote aantal bevroren auto's ziet,
wanneer het kwik maar even onder
het nulpunt daalt en de geweldige
schade, die een beetje vorst toebrengt
aan het moderne, comfortabele leven,
die kan zich wellicht van verre een
voorstelling maken van de gemakken
van een sneeuwhut voor Eskimo's.
Misschien glimlacht hij even bij de
gedachte daaraan, maar bij alle be
wondering voor technische vooruit
gang zal men moeten toegeven: de cen
trale verwarming en het kunstlicht zijn
gekomen; zij vermochten noch de ijs
vlakten der polen, noch de duister
nis van maandenlange nachten te o-
verwinnen.
COOMANS
voox leliet jeeuw* tatweltvpj.
Er worden nog mensen gesmokkeld
ns
Mensen strijden een hopeloze strijd
