Hij moest nog gras snijden
Kanonnen of boter
Kinderwagens, wandelwagens,
kinderstoelen, boxen, ledikantjes,
Lezers
hanteren
de pen
BURGERLIJKE STAND
in verschillende modellen en kleuren,
uit voorraad leverbaar.
Coöperatieve Boerenleenbanken
met afzonderlijke Stichting Spaarbank
„COLIJ NS PLAAT"
te Colijnsplaat
Tel. (K 1199)-228
Postrek. 316389
,WISS EN KERKE"
te Kamperland
Tel. (K 1107)-325
Postrek. 365567
Van zakgeld tot geldzaken
door het jeugdsparen
L. TANGE
In ons land waren de brievenbestel
lers aanvankelijk alleen maar in dienst
van graven en edellieden, die hun
boodschappers te paard naar de ge
adresseerden zonden De vijanden van
deze ridders hadden er belang bij de
boodschappen van de tegenpartij te on
derscheppen en dus bestond er geregeld
gevaar voor de koeriers om te worden
overvallen Meestal werd zo'n gevangen
boodschapper eenvoudig gedood, soms
na hevige martelingen om te zien of
hij soms nog meer wist. Ook werd een
besteller wel omgekocht tijdens zijn ge
vangenschap om valse boodschappen
of vervalste stukken te bezorgen, zo
dat de vijand om de tuin werd geleid
Ook in die vroegere dagen had de
besteller dus al een vertrouwenspositie
en deze heeft hij door de loop der tij
den behouden Na de edelen waren het
de kooplieden, die boodschappers in
dienst namen Ook deze gingen te
paard Zij brachten slechts enkele brie
ven tegelijk over, dikwijls samen met
flinke geldbedragen
Het aantal overvallen op deze men
sen is groot geweest, want de wegen
waren toen nog heel wat onveiliger
dan nu bij gebrek aan een goed ge
organiseerd politie-apparaat Bestel
lers, die in dienst waren van handels
huizen ontvingen bij aankomst een
fooi, de voor eigen rekening werken
de bezorgers vroegen betaling aan de
geadresseerde.
Deze toestand heeft eeuwen bestaan
Ook nadat de postdienst beter was ge
organiseerd heeft de besteller zich
nog jaren moeten belasten met het in
nen van frankeerkosten In 1870 im
mers werd het plakken van postzegels
pas verplicht gesteld Nu int de bestel
ler alleen nog de strafport
Ook nieuwsbron
De tijd dat de postbode alleen zo nu
en dan eens voorbij kwam, behoort ook
tot het verleden Dat was in de dagen
dat hij werd uitgenodigd om koffie,
thee of een borreltje te drinken
Deze mensen werden gevierd om het
bericht dat zij brachten Meestal wisten
ze zelf dan ook precies wat er in de
bezorgde brief stond en fungeerden zij
als nieuwsbron voor de gehele omge
ving, waar ze werkten
Ook nu zijn er nog mensen, die u
met een glimlach op het gezicht kun
nen vertellen, hoe in hun geboorte
plaats een brievenbesteller was, die
eerst de briefkaarten las, voordat hij
ze bezorgde. Ook deze poëzie is in pro
za veranderd: de besteller gaat op ge
regelde tijden van huis tot huis, hij
heeft een vaste wijk en kan onmogelijk
bij al zijn klanten koffie drinken of
iets anders
Door een tijd van avonturen en
romantiek heeft de besteller zich moe
ten heen worstelen naar zijn moderne
positie van algemeen vertrouwde fi
guur Maar dat geldt niet alleen voor
Nederland Ook b.v. in de V.S. heeft
de postbestelling met kinderziekten te
kampen gehad. Bij de ontsluiting van
WISSEKERKE
het „Verre Westen" werd ook daar
de post per paard bezorgd Talrijke
bandieten lagen op de loer om de be
steller te overvallen wanneer men wist
dat hij veel geld bij zich had Ook de
eerste postverbinding tussen het Oos
ten en het Westen van Amerika werd
te paard onderhouden Elke 40 km wis
selde men van rijdier Ook op die weg
hebben talrijke koeriers hun plichts
betrachting met het leven moeten be
kopen.
In China
Elk land haast heeft nu zijn geor
ganiseerde postdienst De oudste PTT
bezit China Hier leggen de bestellers
heden ten dage nog afstanden van 50
km per dag af om de post te bezorgen
COOMANS
voot letet It&ot
Deze marsen vinden plaats over we
gen, die nauwelijks die naam kunnen
dragen De bestellers trekken langs
smalle bergpaadjes en gaan te voet
door beekjes, die na een regentijd tot
riviertjes zijn aangezwollen En zelfs
daar zorgt de besteller voor service.
Na een verzoek van een Europeaan aan
het postkantoor van Kanton of de be
steller voortaan ook het gehucht Long-
heu zou willen aandoen, omdat deze
Europeaan veel post ontving, liep de
besteller voortaan twee en een halve
kilometer extra om deze belangrijke
klant te bereiken Wel werd hij er
dagelijks voor beloond met een kop
melk
Hier heersen dus nog dezelfde toe
standen als in lang vervlogen tijden in
ons kleine landje De bestellers zijn
ook in China betrouwbaar en correct
Wanneer dit jaar de postbestelling
kan terugzien op twee eeuwen van een
gereglementeerde dienst, dan kan zij
zich verzekerd weten van de hulde van
haar vele klanten, die zij weliswaar
niet meer dagelijks ontmoet, maar die
haar werk nog evenzeer waarderen als
in vroeger tijden.
H
(Buiten verantwoordelijkheid van de
redactie).
en wie geen heeft, die verkope
zijn boter en kope kanonnen. Ja, zo zou
Christus het in onze tijd gezegd heb
ben. Want kanonnen zijn belangrijker
dan boter in deze tijd. Wij hebben
veel nodig, maar het allernodigste is
kanonnen.
Wat hebben we aan een welvarende
maatschappij als we geen kanonnen
hebben? Christus geeft een tip voor de
toekomst en in die toekomst leven wij.
Daarom zegt hij tegen ons: verkoopje
boter en koop kanonnen. Menigeen
zal dit betwisten, maar die verwaar
loost Wie het gezegd heeft. En dat Hij
het goed gezien heeft, bewijst elk ver
standig denken.
Immers, wat hebben wij er aan als
we boter hebben, net ala in 1940, en
boze machten van buiten komen en ne
men onze boter weg, en met de boter
alles wat ons lief en dierbaar is? Het
is ontelbare malen beter om nu zonder
boter, dat is zonder welvaart te zijn
en kanonnen te hebben om wat ons
dierbaar is te verdedigen, dan nu bo
ter te hebben en straks met de boter
alles te verliezen en in honger en ar
moede onder te gaan.
Heeft de laatste oorlog ons dan niets
geleerd? Moet dat zich herhalen? Het
schijnt van wel. De bewapening mag
/de economische welvaart niet in de
weg staan. Dat blijkt duidelijk uit de
hedendaagse stand van onze defensie.
Hebben we kanonnen? We moeten
niet de ogen sluiten voor de werke
lijkheid. We zijn toch geen struisvo
gels? We moeten karig leven en ka-
Voorzichtig liet Billy zich van het
puntige hek naar beneden glijden.
Om zijn dikke, opgezwollen lippen
grijnsde een spotlach. Dat was ge
lukt. In Brighton waren d'r al meer
ontsnapt. Niet voor niets had hij
overplaatsing gevraagd. Nou vlug
naar de grote weg toe en de stad in,
daar zouden ze hem niet vinden.
De vluchteling schikte het gestolen
bewakersuniform netjes in de plooi,
tastte naar z'n zaklantaarn en stapte
voorzichtig weg van de hoge versper
ring. Netje? gedaan, Billy, mompelde
hij in zichzelf, ze zeggen wel dat je
gek bent, maar zo stom om te blijven
zitten in dat gesticht ben je toch nog
nietl
Hij liep nog maar enkele minuten,
toen hij plots achter zich gerucht
hoorde van krakende takken. Stokstijf
bleef hij staan. Hadden ze hem toch
ontdekt? Was een bewaker hem op
het spoor?
Billy dorst zich niet te bewegen.
Voetstappen naderden in zijn richting,
een zaklantaarn flitste aan. Hij stond
opeens midden in de lichtbundel.
Het had geen zin meer om nu de
benen te nemen. De potige bewakers
van het gesticht zouden zo'n hard
loopwedstrijd langer volhouden dan hij,
die lange tijd op karig rantsoen ge
steld was en bovendien extra vermoeid
was door zijn uitbreekpogingen. Au
tomatisch knipte ook hij de gestolen
zaklamp aan en wat hij vreesde bleek
waarheid. Tegenover hem stond een
robuste cipier met een gevaarlijke blik
in zijn ogen. Maar hij dreigde niet.
„Knip dat lampje asjeblieft uit, col
lega" klonk het alleen en ook de an
der doofde z'n lantaarn.
„Oké" bromde Billy. Tegelijk ging
hem zelf een licht op: het uniform
was z'n redding I Die stommeling
dacht, dat hij een collega was. Die
was natuurlijk op z'n gewone ronde
en ontmoette nu een mede-cipier. De
vluchteling stond nog te grijnzen toen
de ander al rustig verder babbelde.
Over de tijd, die er alweer zowat op
zat, over een mol, die de grond had
omgewoeld zodat hij bijna z'n voet
verstuikte, en over zijn konijn waar
voor hij nog maar wat gras zou snij
den, al was het aardedonker.
Billy beaamde het en kuierde op
met z'n „collega", onderwijl zinnend
op een middel er vandoor te kunnen
gaan voor ze nog een bewaker tegen
het lijf liepen of afgelost zouden wor
den.
„Ik weet een mooi plekje om gras
te snijden" zei hij opeens, „maar het
is wel een eindje lopen hiervandaan.
Moet ik het even voor je doen?"
„Waar is het?" vroeg de ander.
„Dicht bij de grote weg" zei Billy,
„daar heb je wat licht ook, van de
nonnen kopen. En de regering moet
dat niet van ons vragen, maar zij
moet dat van ons eisen, daar is ze
regering voor. Als wij dat niet uit
onszelf doen, dan moet ze ons dwin
gen, want kanonnen hebben we nodig.
Kanonnen, kanonnen. Het mag erg
klinken, verschrikkelijk zelfs, maar
het i? een eis, het is de enige voor-
/waarde voor ons bestaan. Wil 1940
zich niet herhalen, dan moeten wij
kanonnen en kanonnen hebben. Ka
nonnen in plaats van boter II
K. XII
natriumlampen". De ander dacht na.
„Weet je wat" zei hij, „ik ga mee,
samen uit, samen thuis".
Ze stapten nu rustig over de lange
oprijlaan. Billy hoopte inwendig op
een onbewaakt ogenblik, zodat hij de
benen kon nemen. Maar zijn cipier
liet hem niet los. Zelfs bij het gras-
snijden bleef de zware kerel in de
buurt. Tot er in de verte een bus
kwam aangrommen, herkenbaar aan
het toplicht achter het richtiugbord.
Die bus had Billy willen nemen, maar
het leek wel alsof de bewaker het
voelde aankomen. Kwasi toevallig slen
terde hij naar het haltepaaltje, de
ontsnapte krankzinnige daarmee de
weg totaal versperrend.
Met het mes en een pol gras nog
in de hand keek Billy naar de lang
zaam afremmende autobus. Als hij nu
eens van de andere kant instapte, door
de nooddeur Zijn cipier hield
alleen de officiële ingang in het oogl
Zo gezegd, zo gedaan. Billy stond
aan de andere kant toen de bus stopte.
De chauffeur en de conducteur keken
naar de weinige uitstappende passa
giers. Voorzichtig opende de gek de
nooddeur en glipte naar binnen. Even
later zette de bus zich al in bewe
ging. Toen keek Billy rond. Op dat
moment grinnekte hij over alle leden.
Op de bank tegenover hem zat zijn
collega en stak de handen angstig om
hoog. Z'n cipierspet gleed af en een
kaal hoofd werd zichtbaar.
„Ik dacht al, dat je een gek was"
zei Billy grijnzend, „wie gaat er nu
gras snijden in het donker
Wissekerke
Géborén: 12 Mei Jannis Corne-
Iis, z.v. L. P. van Halsten S.J. Ba-
bijn. 16 Mei Krijn |acobus, z.v.
E. M. de Regt en C. M. Brael. 19
Mei Isaac Jacobus, z.v. J. J. Bebe-
laar en J. A. van der Kreeke. 21
Mei jannetje Adriana, d.v. S. G.
Wisse en T. L. Goudswaard. 30 Mei
Janna Adriana, d.v. A. J. de Vos en
L. j. van de Voorde. 31 Pieternei-
Ia Jacoba, d.v. C. Noordhoek en
A. M. van de Hoek.
Ondertrouwd: 12 Mei Anton de
Haze, 20 jr en Leendertse, Elisa
beth Tannetje, 20 jr. 19 Mei Brugt
Diepeveen, 27 jr te Gorinchem en
Maria Sara Buijze, 28 jr. 23 Mei
Daniël Andries Verhulst, 25 jr te
Kortgene en Blazina Adriana Kou-
wer, 23 jr.
Getrouwd: 1 Mei Pieter Jacob
Verburg, 30 jr te Kortgene en jo-
zina Rebekka Verburg, 33 jr. 7 Mei
door Johnny Riessen
