Moderner wegennet bittere noodzaak
Alle bankzaken
BURGERLIJKE STAND
Deflatie en devaluatie.
Zag u reeds onze
geschilderde slaapkamertjes?
Ook kunnen we hierin leveren
losse ledikanten, waskastjes,
nachtkastjes en stoelen
ennog aan voordelige prijzen.
L. TANGE
„De Kleine Bazar", Wissekerke.
rijksdelen herzien. Zowel Nederland
als Suriname heeft behoefte aan een
Coöperatieve Boerenleenbanken
„COLIJNSPLAAT"
te Colijnsplaat
Tel. (K 1199)-228
Postrek. 316389
„WISSENKERKE"
te Kamperland
Tel. (K 1107)-325
Postrek. 365567
De rekening-courant, ook voor het platteland.
of waar ook ter wereld goederen snelheden maken de aanwezigheid
gezonder grondslag van wederzijds
begrip. Wij zullen moeten tonen
dat wij de les in Indië goed begre
pen hebben. Daar worden nu alle
nederlandse gedenktekens vernietigd
of teruggezonden. In West-Indië
vraagt men om andere gedenkte
kens dan beeldhouwwerk. Men heeft
daar enkel behoefte aan een staat
kundig kunststuk, dat slechts beide
rijksdelen ten goede kan komen.
Alleen zo'n kunststuk van begrip
en gezond verstand zal duurzaam
zijn en volkomen in de omgeving
van Paramaribo en Willemsstad
passen.
(M)
Kortgene
Geboren: 9 Aug. Pieter Carolus,
z.v. [acobus Pieter Marsille en Olga
Klein. 23 Aug. Marianne Willemina
Fransina, d.v. Cornelis Welleman
en Willemina Pieternella de Moor.
25 Aug. Grietje, d.v. Pieter Eiken
hout en Janna Hamelink. 31 Aug.
Wilhelmina Henriëtte, d.v. Willem
Arthur Robbers en Idjo Bamin.
Ondertrouwd: Theodorus Adria-
nus de Reuver, 26 jr te Oss en A-
driana Blok, 20 jr.
Getrouwd: 8 Aug. Adriaan Geel
hoed, 27 jr en Adriana Breas, 21
jr. 29 Aug. Jacob van Balen, 29 jr
te Barendrecht en Hendrika van
Liere, 27 jr. Cornells Jan Vogelaar,
29 jr en Lena Versluis, 30 jr.
Overleden30 Aug. Mattheiis Cle
ment. 78 jr, echtg. van Johanna
Schoonaart.
Wissekerke
Geboren: 5 Aug. Marinus Arie,
z.v. A. Versluijs en J. M. Kouwer.
15 Aug. Johanna Pieternella, d.v.
W. H. Ooms en M. P. van Gemert.
22 Aug. Johanna Levina, d.v. J. P.
Kramer en A. Anthonisse.
Getrouwd22 Aug. Johannes Ja
nus de Groot, 24 jr te Middelburg
en Marina Paulina Feijtel, 24 jr. 29
Aug. Pieter [an van der Moere, 25
jr en Cornelia Pieternella de Smit,
22 jr. Pieter de Moor, 38 jr en
Maatje Lena de Looff, 29 jr te Krab-
bendijke.
Overleden2 Aug. Cornelis Wirtz,
88 jr, echtg. van Lientje Minnaart.
Willemina Christina Heijblom, 77
jr, echtg. van Jacobus jan Kabboord.
12 Aug. Pieter van der Moere, 69
jr, echtg. van Lena Jacoba Bakker.
13 Aug. janna Geelhoed, 75 jr, wed.
van Cornelis Schrier. 28 Aug. Lena
Maria de Looff, 11 jr, d.v. Anthonie
Jan de Looff en Teuna Cornelia de
Wild.
(Van onze economieche
medewerker)
Inflatie, zo vertelden wij de vo
rige week, is een opgeblazenheid
van de geldomloop; het betekent
prijsstijging tot en met.
Precies tegenovergesteld aan dit
begrip is deflatie. In stede van veel
te veel is er veel te weinig geld.
De mensen kunnen weinig betalen
en de prijzen zullen dan zakken.
Doch niet alleen de prijzen zakken,
ook de lonen gaan omlaag, omdat
de werkgevers uit de dalende op
brengst van hun producten geen ho
ge lonen meer kunnen betalen.
De deflatie kenmerkt zich dus
door lage prijzen en lage lonen. Het
is het tijdperk van de crisis en de
achteruitgang, zoals wij die na 1930
tot 1937 hebben gekend.
Toch spreekt men ook thans van
deflatiepolitiek. De afgelopen jaren
toch kenmerkten zich door steeds
sterker stijgende prijzen, welke ten
dele werden veroorzaakt door de be
grotingstekorten van de overheid.
Deze overheid weet, dat wij zo
niet verder kunnen gaan, omdat
stijgende prijzen onherroepelijk weer
tot hogere lonen moeten leiden.
Daarom is zij een anti-inflatiepoli-
tiek begonnen, eigenlijk dus een de
flatiepolitiek, die moet uitlopen op
lagere prijzen en welke niet meer
leidt tot loonsverhogingen.
Wij zullen thans niet vertellen
hoe de overheid nu te werk gaat.
Genoeg zij, dat zij tracht het gira
le geld - U weet nog wel, al die
tegoeden bij banken enz. - in te
perken. Of zij zal slagen Wij we
ten het nietde kosten van levens
onderhoud, zullen de proef op de
som zijn.
Nu nog een enkel woord over de
devaluatie die wij in Nederland in
September 1949 hebben meegemaakt.
Wij leven wel snel, maar dat her
innert U zich zeker nog wel.
Door de sterke prijsstijgingen se
dert 1945 was onze gulden steeds
minder waard geworden. Logisch.
Als wij eerst een paar schoenen
kunnen kopen voor f 10.- en later
voor f 20.- dan is die gulden nog
maar de helft waard, niet waar?
Die waarde-daling komt alleen
in het binnenland tot uiting in de
prijsstijging van alles wat wij kopen,
maar ook ten opzichte van het bui
tenland.
Als onze kooplieden in Frankrijk
Er wordt veel geklaagd over au
tomobilisten, motorrijders en andere
weggebruikers, maar wie midden
in het seizoen zijn ogen de kost geeft
zal moeten toegeven, dat het met
de gemiddelde vaardigheid van al
len, die een voertuig besturen nog
niet zo slecht gesteld is, de vele
verkeerspuzzles in aanmerking ge
nomen.
Nederland neemt met zijn wegen
net een geheel aparte plaats in op
het continent. Ons land wordt op
ontelbare plaatsen door waterwe
gen doorkruist en het is bovendien
zeer dicht bevolkt, twee omstan
digheden die hun eigen vraagstuk
ken met zich brengen. De water
wegen bezorgen ons veel extra kos
ten bij de aanleg van verkeersaders
over landen de opgestapelde men
senmassa in deze hoek van dit ou
de werelddeel verhindert de vorming
van brede autowegen, waarlangs
vooral het snelverkeer met spoed
kan worden afgevoerd. Neemt men
deze factoren bij een critische be
schouwing in aanmerking dan is
kopen, dan moeten zij die betalen
met buitenlands geld, met deviezen
zoals wij zeggen. Die deviezen heb
ben een prijs. Lezers, die wel eens
naar het buitenland zijn geweest,
weten dat wel, want zij hebben
voor een Belgische franc 7'/2 ct
moeten' betalen en voor een Oos
tenrijkse Schilling 15 ct.
Deze koers staat vast; er zijn wel
kleine schommelingen doch die heb
ben niet veel om het lijf. Maar toen
die gulden van ons zo in waarde
ging dalen en alle goederen duur
der werden, lag het voor de hand, dat
ook die buitenlandse deviezen eens
duurder moesten worden. In Septem
ber 1949 kon onze regering dit dan ook
niet langer tegenhouden. Onze gul
den devalueerde o.m. ten opzichte
van de Amerikaanse dollar; van f
2.65 ging die f 3.80 kosten. De
regering liet dus officiëel de waarde
dalen (zij ontwaardde de gulden)
en daardoor de prijs van de dollar
stijgen. En het gevolg? Dat alle
goederen uit de V.S. duurder wer
den, omdat voor een dollar bijna
50% meer moest worden betaald.
Devaluatie betekent dus prijsstijging
van alle goederen, die uit het bui
tenland komen, tenminste uit die
landen welker betaalmiddelen t.o.v.
onze gulden duurder zijn geworden.
(Nadruk verboden)
het een wonder dat het verkeer in
ons land toch altijd nog zijn weg
vindt op vrij behoorlijke wijze en
dan is het aantal ongelukken niet
zorgwekkend, al moeten wij van
zelfsprekend blijven zwoegen om
het ongevallengetal te drukken.
De intensiteit van ons wegver
keer is meer dan dubbel zo groot
als voor de jongste wereldoorlog.
Ons wagenpark is sindsdien met
meer dan een vijfde toegenomen.
Men zou mogen verwachten dat
in overeenstemming met de genoem
de stijging ook ons wegenbezit zou
zijn uitgebreid en verbeterd. Dit is
ongetwijfeld niet het geval. Wij be
doelen nu niet zozeer de zorg voor
de bestrating, hoewel die ook op
vele plaatsen, vooral in het Zuiden
nog voor verbetering vatbaar is,
maar meer de geschiktheid van de
wegen voor het snelverkeer.
De bromfiets kwam
De aanleg van speciale autowe
gen is achter gebleven bij de ex
pansie van het verkeer. De grotere
van fietspaden tot noodzaak. De
bromfietsen hebben zich tussen de
rijwielen en het eigenlijke snelver
keer gewrongen. De fietsers noemen
het vreselijke dingen en de auto
mobilisten haten de hulpmotoren
meer dan de boeren een colorado
kever. De verschijning van dit nieu
we vervoermiddel heeft de achter
stand van ons wegennet bij de snel
le vorderingen der techniek geaccen
tueerd.
Het toenemend aantal verkeers
ongelukken in en buiten de steden
vormt een bewijs van een stijgen
de verkeersproblematiek in dit zich
sneller dan ooit ontwikkelende land.
Nuchter bekeken wordt ons gehele
grondgebied langzaam maar zeker
geheel ongeschikt voor echt snel
verkeer. In een moderne auto glijdt
men van de ene stad in de andere
omdat de betrekkelijk kleine afstan
den tussen de steden het ontwikke
len van grote snelheden eigenlijk
niet toestaat. Een aanzienlijk deel van
onze verkeerswegen wordt zonder
ophouden gekruist door vrij drukke
zijstraten, die ook gebruik maken
van het wegdek der hoofdader.
Het systeem der voorrangswegen
heeft slechts gedeeltelijk solaas ge
bracht omdat het verkeer der zij
wegen ook niet altijd oponthoud
duldt totdat de hoofdweg vrij is.
Bovendien maakt de aanwezigheid
van een groot aantal kruispunten
de automobilisten en andere weg
gebruikers op de hoofdweg nerveus.
Het aantal ongelukken neemt hier
door toe, ook op punten waar dat
helemaal niet nodig is. Voor het
ontwikkelen van zeer grote snelhe
den is een aantal hoofdwegen be
slist ongeschikt en het zou ons niet
verbazen wanneer in de toekomst
de maximum snelheid op alle we
gen in Nederland weer eens beperkt
zal moeten worden.
Meer kunstwerken
De voornaamste vraag is echter
of er niet meer aandacht moet wor
den besteed aan de verbreding en
beveiliging door viaducten van een
groot aantal wegen. Er moet meer
worden gedaan om de autowegen
geschikt te maken voor brede vracht
wagens en autobussen, die vooral in
de zomermaanden met grote aantallen
verschijnen. De daarvoor nodige
geldmiddelen worden voor een groot
deel reeds opgebracht door de weg
gebruikers zelf.
Met de toeneming van het ver
keer stijgt ook de opbrengst van
de wegenbelasting. Deze heffing is
oorspronkelijk gedaan om uit de
opbrengst de kosten van verbete
ring en uitbreiding van het wegen
net te bestrijden. Daarnaast legt elke
verbruiker van benzine nog een ex
tra som geld op het altaar van minis
ter Lieftinck. Vervolgens zijn de in
voerrechten op auto's e.d. dermate
hoog dat men al moet constateren,
dat de aanwezigheid van elk vervoer
middel de staat een aanzienlijke
som geld oplevert.
Al deze opbrengsten komen in de
schatkist terecht en zij worden niet
naar evenredigheid voor ons we
gennet gebruikt. Het is begrijpelijk
dat men in deze noodtijd voor het
Verkeersintensiteit verdubbelde
Wil men zich een oordeel vormen over de doelmatigheid van een wa
renhuis met betrekking tot het verwerken van doorstromend publiek dan
verkrijgt men een juist oordeel tijdens de spitsuren. Iemand, die op een
stil uur gaat winkelen vindt menig zaak te groot. Zo is het ook met ons
wegenverkeersnet. Alleen midden in de zomer, wanneer de verkeersaders
gonzen van het vele verkeer, kan men beoordelen hoe het met onze we
gen gesteld is. En dan is er enerzijds reden tot groot optimisme en te
vredenheid over ons verkeersapparaat, maar tegelijkertijd dient men
aandacht te schenken aan de vele problemen waarmee alle ijveraars voor
veiliger verkeer nog dagelijks moeten worstelen en waaraan zij wellicht
in de toekomst op nog veel groter schaal het hoofd zullen moeten bieden.
