Onder de loupe
Minder somberheid
in de cel
Moordenaars worden
meubelmakers
Alle bankzaken
PREDIKBEURTEN
Naast onze
Lavenier snel-wasmachine
leveren we ook
de Hoover, Miele en
Erres wasmachines.
Allen
van prima fabrikaat.
L. TANGE, WISSEKERKE
EXAMENS
Dezer dagen zijn geslaagd voor
het Middenstandsdiploma de heren
L. de Schipper, J. Wattel, Ch. Wal
ter, L. Abrahamse, C. Versluis, J.
Buijze, W. Noordhoek en mej. C.
Noordhoek, allen te Kamperland.
Zij werden opgeleid door de Pit-
manschool te Goes.
Geslaagd voor het diploma vak
opleiding bouwbedrijf M. Geelhoed,
Colijnsplaat. j.Korsuize.Colijnsplaat.
A. Koole, Kamperland.
Bovenstaanden waren cursist van
de Vakopleiding Bouwbedrijf te
Geersdijk.
Duiven
Uitslag van de door de P.V. „De
Blauwe Doffer" te Kortgene geor
ganiseerde vlucht van Bordeaux.
Oude duiven: 1-11 Gebr. Wilde-
rom, 2-9-13 M. Clement, 3-4 C.
Mullié, 5 L. Kramer, 6-12 L. de
Fouw, 7 P. Koole, 10 P. de Wit.
Ie kampioenduif C. Mullié, 2 en 3
Gebr. Wilderom.
Ie hokkampioen M. Clement, 2e
Gebr. Wilderom, 3e L. de Fouw.
Jonge duiven: 1-8-9 J. Platschorre,
2-4-15 M. Clement, 3-17 W. Filius,
5-19-20 C. Klein, 6-11 A. Gouds
waard, 7-13-18 Versprille, 10-21
A. de Fouw, 12 L. de Fouw, 14 O.
Scherp, 16 Gebr. Balkenende.
Oude duiven van Veuvilles: 1-2
L. de Fouw, 3 C. Klein, 4E. Muliié,
5-7 Gebr. Balkenende, 6 A. de Fouw.
Ruim honderd jaar slaan in Nederland de celdeuren open en dicht. Soms
bleef een celdeur lang gesloten, tien of twintig jaar, een ander maal ging
hij vrij spoedig weer open na een korte straf. Een eeuw lang heeft men
straf gezien als vergelding door afzondering in een klein vertrek. Vóór
de invoering van de celstraf werden alle gevangenen gemeenschappelijk
opgesloten. Het gevolg van dit systeem was echter dat de nieuwelingen
in de misdaad binnen de gevangenismuren een volledige opleiding ont
vingen voor de „practijk". Er werden contacten gelegd en plannen ge
maakt voor de toekomst. De gevangenis was dus in die dagen een soort
congreszaal van veroordeelden.
De gezelligheid van weleer heeft
dus plaats gemaakt voor de volko
men afzondering in cellen. Men
moet zich echter zo'n strafgevange
nis niet voorstellen als een instituut,
waar een aantal mensen als klui
zenaars leven, die niet anders doen
dan dagen teilen of zakjes plakken.
Misschien is dit het beeld van de
tweede helft der vorige eeuw, maar
sindsdien is er heel wat veranderd,
al werkt de inrichting der gebou
wen er niet steeds aan mee om de
gewenste verbeteringen aan te bren
gen.
In een strafgevangenis, zoals die
te Leeuwarden, vindt men delin
quenten die voor een lange tijd bui
ten de gemeenschap zijn gesteld.
Daaronder zijn er een groot aantal
die tot levenslange vrijheidsberoving
zijn veroordeeld. Dat betekent ech
ter nog geen wisse dood binnen de
gevangenismuren. Velen van hen
keren na een verblijf van tien tot
vijftien jaren uit de enge ruimte
naar de maatschappij terug, omdat
zij door hun goed gedrag opnieuw
een kans krijgen.
Hoe is de gang van zaken nu in
de gevangenis? Men stelt zich de
directeur meestal voor als een wreed
man met een bos sleutels, die er
geen ander genoegen op na houdt
dan medemensen op te sluiten en
zijn klanten met wrevel in het hart
weer vrij laat. Niets is minder waar.
Een moderne gevangenisdirecteur
heeft een zware taak. Hij draagt de
verantwoordelijkheid voor een goe
de verzorging van honderdenmen
sen en heeft er voor te waken dat
de gevangenisregels in acht worden
genomen. Men zit nu eenmaal niet
voor zijn plezier binnen die grauwe
muren. Maar daarnaast is de direc
teur ook leider van een bedrijf, want
ook in de gevangenis wordt ge
werkt. De werknemers zijn moor
denaars en andere zware jongens,
die overdag met de hulp van ma
chines allerlei producten vervaar
digen.
Complete fabrieken.
In Groningen maakt men post
zakken voor de P.T.T., in Leeuwar
den worden telefooncellen gebouwd,
men maakt er drukwerk en ver
vaardigt er zelfs machines. Iedereen
ontvangt er opleiding voor bepaalde
werkzaamheden en de kantoorman,
die zich vroeger ongeschikt waan
de voor enige technische arbeid,
ontpopt zich na een roofmoord in
de gevangenis als een eersteklas
meubelmaker.
Toch zijn er ook wel eens moei
lijke gevallen bij. Vooral de poli
tieke delinquenten telden nog al wat
intellectuelen in hun rijen. Meestal
wordt er we! wat op gevonden,
want zelfs een professor vond een
„werkkring" binnen de dikke muren
als administrateur en een jurist hoort
men er les geven voor het midden
standsdiploma. Het eten wordt wel
licht bereid door een kok, die vroe
ger iemand vergiftigd heeft door een
hoeveelheid arsenicum in panne
koeken te bakken.
Zo vindt ieder een taak binnen
die kleine gemeenschap van uitge-
worpenen, die allen hun eigen pak
dragen en waarvan er velen volko
men tot bezinning over hun verle
den zijn gekomen. Er wordt gewerkt
binnen gevangenismuren aan een
nieuwe toekomst, waarvoor men de
nodige vakkennis reeds kan opdoen
vóór de terugkeer in de maatschap
pij. Daarom wordt er zelfs gezon
gen in dit oord van boete en straf.
Men denke nu niet dat iemand
voor zijn plezier in de gevangenis
zit. Zeer goed wordt men herinnerd
Coöperatieve Boerenleenbanken
„COLIJNSPLAAT"
te Colijnsplaat
Tel. (K 1199)-228
Postrek. 316389
„WISSENKERKE"
te Kamperland
Tel. (K 1107)-325
Postrek. 365567
De eigen bank in eigen hand
aan de vrijheidsberoving. Daar is
de scheiding van verwanten, de af
zondering in de cellen wanneer het
werk geëindigd is, de nauwgezette
regelmaat waarmee alles geschiedt,
waardoor men toch weer aan een
tredmolen denkt. Daar zijn de tra
lies, de onmogelijkheid om eens in
de verte te turen, de sexuele noden.
Bij de vrouwen.
Zo is het leven in de mannen-
gevangenis, zo verstrijkt ook de
straftijd van veroordeelde vrouwen.
In Rotterdam vindt men een atelier
in de vrouwengevangenis. De was
serij wordt daar ook gedreven door
leden van het zwakke geslacht, die
de weelde der normale maatschappij
niet konden verdragen.
Ook daar kent men echter de
ontspanning, die men vindt in dikke
leesboeken, in het verzorgen van
bloemen, in de studie voor steno
of een ander diploma. Eenmaal in
de veertien dagen mag men naar
huis schrijven. De post wordt ge
controleerd. Ondanks alle tegemoet
koming blijft men in alles een ge
vangene.
De gemeenschap heeft deze men
sen voor korte of lange tijd uitge
stoten om hun misdaad, dikwijls
begaan in een moment van uitzon
derlijke zwakheid. Hoe dikwijls staan
wij misschien zelf in gedachte of
onderbewustzijn in de schoenen van
deze veroordeelden Ontspoorden
is wel een goed woord voor deze
mensen.
De ontspoorden moeten terug in
het normale leven. Zij moeten daar
op worden voorbereid. In de toe
komst zal, nu de nieuwe Beginsel-
wet Gevangeniswezen een leit is
geworden, de behandeling der ge
vangenen nog in veel opzichten
worden verbeterd. Men streeft in
het bijzonder nog naar grotere se
lectie. Er zijn zoveel soorten mis
dadigers. Zij komen veelal uit een
milieu waar de ellende koning kraait.
Zij verhuizen dan van de ene misère
naar de andere, van de verkeerde
vrienden- of familiekring naar de
gevangenis. Zij moeten een kans
krijgen tot een normaal leven, doch
dat eist voorbereiding. Die voorbe
reiding en opleiding tot de maat
schappij moet men vinden in de ge
vangenis, die ook nu nog in veel
opzichten het teken draagt van een
plaats der vergelding.
Naast de eenzaamheid van de cel,
die gehandhaafd moet blijven om
een gedetineerde tot bezinning te
brengen, wil men de veroordeelde
het juiste contact met de maat
schappij reeds in de straftijd doen
gevoelen. Daarom bepleit men alom
een uitbreiding van een gemeen
schapsleven naast het droeve cel-
bestaan. Langs die weg hoopt men
het geslacht der beroepsmisdadigers
uit te roeien of zeker te beperken.
A.G.H.
Bemoeizucht
In weinige dagen tijds hebben de
Ambonnezen te Woerden twee dag
vaardingen tegen de nederlandse
staat moeten laten opstellen. Eén
kort geding teneinde intrekking te
verkrijgen van de discriminerende
regeringsmaatregelen van 20 Juni,
waardoor deze hulpbehoevende dak
lozen de steun wordt ontzegd van
Nederlanders, die hun geestelijke en
stoffelijke bijstand kunnen bieden;
het andere als gevolg van het be
schamend vlagincident van 28 Juli,
toen nederlandse ambtenaren de
Ambonnezen op hun feestdag kwa
men tarten met het neerhalen van
hun vierkleur.
Terecht eisen deze Ambonnezen
intrekking van de ongrondwettige
onderdrukking van hun vrijheden.
Elke inwoner van Nederland is im
mers vrij bij zich thuis te ontvan
gen wie hij wil, de bijstand te ont
vangen welke hij wenst en nodig
heeft, en een vlag te hijsen, welke
hem lijkt zelfs al zou het een
kleurencombinatie zijn van een niet
bestaand of zoals hier een
niet erkend land. Zelfs al betaalt hij
geen huur.
We zwijgen dan nog maar van
de redenen, welke de regering be
let de republiek der Zuid-Molukken
te erkennen. Maar de regering be
hoeft zich dan en daarom nog niet
genoopt te zien de onderdanen van
dit niet-erkende land (welke door
de schuld dezer en vorige regerin
gen nu hier toevlucht moesten zoe
ken) onder curatele van bepaalde
ambtenaartjes te stellen. Ambtenaar
tjes, die in zo'n geval lust krijgen
hun „gezag" te doen gelden.
We zwijgen verder ook van de
wijze waarop de vlag is door de
modder gesleurd ten aanschouwe
der machteloze asylzoekenden. We
zullen ook het zwijgen toedoen over
„schriftelijke bevelen" op een vodje
papier zonder enig kenteken.
Maar we vragen ons af hoe lang
de regering hier een spel zal spelen
van kat en muis met haar bemoei
zucht, welke alleen tot onordelijk
heden en erger kan leiden.
Tenslotte zijn Ambonnezen zoals
de historie ons bewees geen soort
Nederlanders, aan wie men maar
lukraak van alles kan verbieden.
Het nut van dit verbieden zien wij
al evenmin in. Zeker niet van een
„Dienst Maatschappelijke Zorg",
waarvan men in de eerste plaats
enige maatschappelijke zorg
voor deze Ambonnezen zou ver
wachten
Geref. Kerk Wisseksrke.
10 en 2.30 uur ds van Heijningen
te Wolfaartsdijk.
Zondagdienst artsen.
Zondag a.s. doen dienst Dr L. P.
Maas en Dr V. 't Hart.
Heden ging van ons heen,
na een kort lijden, onze ge
liefde vader, behuwd-, groot-
en overgrootvader
Cornells Wlrtz,
in de ouderdom van ruim 88
jaar.
Uit aller naam,
Lientje Wirtz -
Minnaart.
Kamperland, 2 Augustus 1951.
