NOORD-BEVELANDS
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
RUSSISCHE HULP AAN
KOREA
No. 2484
Zaterdag 15 Juli 1950
53e Jaargang
De hulp aan landgenoten die uit
Indonesië repatriëren.
DRUK EN UITGAVE A. G. M. MARKUSSE TE WISSEKERKE TELEFOON No. 308 - GIRO No. 32622.
Abonnementsprijs f 1.50 per jaar. - Franco per post f 3.00. - Advertenties 5 cent per mm - 2250 betalende abonné's
Het valt te voorzien, dat de oor
log in Korea ook in andere delen
van de wereld complicaties zal te
weeg brengen. Rusland zal Noord-
Korea zeker niet openlijk gaan steu
nen, want het wenst de algemene
oorlog nog evenmin als de andere
partij, maar ook in andere vorm
kan het Noord-Korea belangrijke
diensten verlenen en daarmede ook
zichzelf.
De tekenen wijzen er reeds op,
dat bijv. in Europa de „koude oor
log" zich weer zal verscherpen.
Troepenmanoeuvres in de buurt van
de grenzen der landen, die een e-
ventuele russische aanval te duch
ten hebben, zullen zowel in die
landen als ook in andere, die aan
dezelfde zijde staan, een zenuwach
tige stemming veroorzaken. Bij de
yoegoslavische grens is dit reeds
het geval en het is niet uitgesloten
dat bijv. ook in Berlijn en wellicht
in Oostenrijk door de Sowjets nieu
we moeilijkheden uitgelokt zullen
worden. Hierdoor kunnen de Russen
bereiken, dat Amerika zijn aandacht
terdege moet verdelen en alle be
dreigd geachte punten moet verster
ken. Bovendien zullen dergelijke si
tuaties in de landen van Europa,
en wellicht ook in vele andere, de
zenuwen der bevolking gaan aan
tasten, waardoor hun weerstand te
gen het communisme zal vermin
deren.
Meer dan ooit zal dit jaar daar
om een dreigend uitzicht krijgen en
zal er ontzaglijk veel van zenuwen,
tact en doorzicht gevergd worden
om een derde grote wereldbrand
voorlopig te voorkomen. Want in
een dergelijke situatie is er maar
zeer weinig nodig om tot een on
herstelbare ramp te leiden. Ander
zijds zal zo'n optreden van de Rus
sen er toe kunnen meewerken om
de eenheid van de westerse wereld
te verstevigen en haar paraatheid
te vergrotendit in een sneller tempo
dan zonder zo'n dreiging wellicht
het geval zou zijn.
De voor een tijdige afweer zo
nodige europese eenheid betekent
tot nu toe nog niet veel en de mi
litaire sterkte heeft nog nauwelijks
enige waarde. Engeland blijft afke
rig om zich te onderschikken in een
europese gemeenschap. Het engelse
volk kan nog steeds geen afstand
doen van de eigen imperium-ge
dachte. En er zullen nog wel enige
generaties voor nodig zijn en mis
schien tevens harde lessen om dit
idee bij de Engelsen teloor te doen
gaan. Dat die harde lessen dan ook
zullen komen, lijdt geen twijfel. Zij
zullen een gevolg zijn van de hui
dige nog heersende nationale sou-
vereiniteitsgevoelens, die ook ver
der in Europa nog allesbehalve ver
dwenen zijn.
Het communisme krijgt daardoor
meer troeven in handen, die boven
dien gemakkelijker uit te spelen zijn.
En hierop is ongetwijfeld het doel
der Sowjets gericht. De vijfde co
lonnes kunnen er voor zorgen, dat
bepaalde regeringen, in landen waar
deze colonnes zich goed kunnen
roeren, des te weifelender worden
in het bepalen van haar houding
en daardoor de algehele samenwer
king der westerse democratiën be
moeilijken.
De enige uitweg voor het westen
uit deze dreiging is gelegen in de
nog altijd aanwezige mogelijkheid
zelf het initiatief in handen te hou-
Om al deze activiteiten samen te
bundelen, is kortgeleden door de
regering benoemd de z.g. „coördi
natie-commissie gerepatriëerden".
Deze commissie heeft tot taak de
regering van advies te dienen over
de voorzieningen, die moeten wor
den getroffen voor de uit Indonesië
gerepatrieerde en nog te repatriëren
personen en daarbij nauw contact
te houden met het kerkelijk en par
ticulier initiatief, dat op dit terrein
werkzaam is.
Op een dezer dagen gehouden
persconferentie heett de commissie
het een en ander verteld over haar
werk tot nu toe en over de plan
nen voor de nabije toekomst.
De commissie is onderverdeeld
in verschillende sub-commissies, o.a.
voor transport, huisvesting, arbeids
bemiddeling, geneeskundige zorg,
sociale bijstand en onderwijs.
den of te nemen. Zelf voldoende
vooruitstrevendheid tonen om de
hechtheid van het westerse bloc te
bevorderen en het tot een moeilijk
te benaderen sterkte te maken. Meer
dan ooit geldt thans het „regeren
is vooruitzien". Indien'Europa niet
de staatslieden voorbrengt, die de
volkeren tot de nodige hechte sa
menwerking weten te brengen, die
niet inzien welke wegen daartoe
thans bewandeld moeten worden,
dan is dat Europa zijn zelfstandig
heid, zijn vrijheid ook niet waard.
Wanneer die vrijheid niet voor hon
derd procent verdedigd kan worden,
heeft het geen zin er één procent
aan te doen. En nog steeds lijkt
het er niet op, dat men de ernst
van de huidige situatie voldoende
inziet. Nog vertrouwt men teveel
op de zwakte van de tegenstander
dan op eigen krachtsmogelijkheden.
Moge het voor onze vrijheid, voor
onze cultuur en beschaving niet al
te Iaat zijn eer men de krachten
volledig coördineert. De strijd in
Korea is als een mene-tekel, een
waarschuwing, die dringt tot het
geven van alles wat men heeft om
het vrije leven tenminste te redden.
H. van Wermeskerken.
Het „Bureau Repatriëring" heeft
tot taak de repatriërenden op te
vangen en de huisvesting voor te
bereiden, voor zover de mensen
zelf niet over woongelegenheid kun
nen beschikken. Zodra uit Indonesië
een schip vertrokken is, ontvangt
het bureau telegrafisch een voorlo
pige opgave van de aantallen men
sen, de samenstelling van de ge
zinnen en de behoefte aan woon
ruimte. Enkele ambtenaren van het
Hoge Commissariaat in Indonesië
maken de reis van het schip mee
en verzamelen middels een uitvoe
rige enquête de precieze gegevens
die van Port Saïd per vliegtuig naar
Nederland worden overgebracht.
Een gezin, dat zelf geen huisves
ting kan verzorgen, wordt bij aan
komst in Nederland per militair
vervoer overgebracht naar een van
de 30 „opvangst-centra" en „woon-
DEZE WEEK
1 ons babbelaars
1 ons chocoladebonen
2 ons fijne koekjes
samen voor
slechts 74 cent
W. DINGEMANSE
Levensmidd.bedrijf, Kolijnsplaat.
oorden", die op verschillende plaat
sen in het land, o.a. in voormalige
D.U.W.-kampen, zijn ingericht. De
bedoeling is vanzelfsprekend, dat
het verblijf in deze centra slechts
tijdelijk zal zijn. Wat wordt er zoal
gedaan om voor betere huisvesting
te zorgen?
Het huisvestingsprobleem.
In de eerste plaats heeft de re
gering op advies van de coördina
tie-commissie een extra bouwvo
lume van 2200 woningen beschik
baar gesteld ten behoeve van de
huisvesting van gerepatriëerden.
Voor de verdeling van dit extra
bouwvolume is een schema opge
steld waarin rekening is gehouden
met twee factoren: de ligging van
de garnizoensplaatsen omdat een
deel van het KNIL-personeel zal
overgaan tot de Koninklijke Land
macht en de arbeidsmogelijkhe
den.
In de tweede plaats zal door de
volksvertegenwoordiging worden
behandeld het „wetsontwerp huis
vesting gerepatriëerden". Daarin
wordt de mogelijkheid geopend voor
de provinciale inspecteurs van de
„Dienst Maatschappelijke Zorg" om
de gemeentebesturen te adviseren
bij huisvesting van gerepatriëerden
en zonodig als stok achter de
deur zelf woonruimte voor dit
doel te vorderen.
Ten derde zal de coördinatie
commissie een beroep blijven doen
op de vrijwillige medewerking van
gemeentebesturen en particulieren.
Sociale zorg.
De sociale zorg van de regering
strekt zich uit tot diegenen onder
de gerepatriëerden, die niet of niet
geheel in het eigen levensonderhoud
kunnen voorzien. Voor hen is de
zelfde regeling getroffen als voor
de nederlandse oorlogsslachtoffers.
Zij kunnen in aanmerking komen
voor tegemoetkomingen bij de aan
schaffing van kleding en van meu
belvoorschotten.
Ook de arbeidsbemiddeling is een
belangrijk onderdeel van de hulp
aan gerepatriëerden, juist omdat het
streven van regering en coördinatie
commissie er op gericht is de ge-
evacueerde landgenoten geheel op
te nemen in de nederlandse gemeen
schap. Zonodig staan herscholings
cursussen ter beschikking, waarbij
Er worden in de loop van dit jaar in Nederland behalve de neder
landse militairen van de Koninklijke Landmacht en Koninklijke Marine
nog 40 a 50.000 personen uit Indonesië verwacht, mensen, die in Indo
nesië geworteld zijn en die hun gehele verdere leven daarginds zouden
hebben doorgebracht, als niet de ontwikkeling van de laatste jaren hen
genoopt hadden hun toevlucht te nemen tot Nederland. Dat stelt het ne
derlandse volk en de nederlandse regering voor een ontzaglijke taak. Want
al deze mensen moeten worden opgenomen in de nederlandse gemeenschap.
Het zijn landgenoten, die recht hebben op een eigen plaats in onze samen
leving, recht op huisvesting, sociale bijstand, geneeskundige verzorging,
arbeidsbemiddeling en onderwijs voor hun kinderen. Bijna alle neder
landse ministeries zijn bij de zorg voor deze gerepatriëerden betrokken.
