NOORD-BEVELANDS
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
Onze koningin verjaart
No. 2473
Zaterdag 29 April 1950
53e Jaargang
Buitenlands
Overzicht
voor slechts 88 cent.
DRUK EN UIT6AVE A. G. M. MARKUSSE TE WISSEKERKE
TELEFOON No. 308 - GIRO No. 32622.
Abonnementsprijs f 1.50 per jaar. - Franco per post f 3.00. - Advertenties 5 cent per mm - 2250 betalende abonné's
Het botert niet al te zeer tussen
de Westduitse bondsregering en de
geallieerde hoge commissie. Eigen
lijk zijn er van de schepping van
de Westduitse bondsstaat het vorig
jaar af moeilijkheden geweest, die
alleen een uiting waren van de on
vermijdelijke wrijving tussen bezet
gebied en bezettendëTnogendheden.
De regering van een bezet land
tracht zoveel mogelijk baas in haar
eigen huis te worden en weert zich
tegen wat in haar ogen pottenkij-
kerij is.
De moeilijkheden met de ontman
teling van fabrieken zijn nu goed
deels achter de rug. Over het Saar-
gebied, dat nu politiek los staat
van Duitsland en economisch met
Frankrijk is verbonden, is het laatste
woord vermoedelijk nog niet ge
zegd en nu hebben voor de derde
maal in korte tijd de drie weste
lijke hoge commissarissen een ver
bod uitgesproken op de invoering
van een wet, die door het West
duitse parlement is aangenomen.
De laatste keer gold het de nieuwe
belastingregeling. De duitse finan
ciële en economische deskundigen
zijn van oordeel, dat een flinke be
lastingverlaging, speciaal ook voor
de hogere inkomens, het duitse be
drijfsleven die prikkel zal geven,
die het zo nodig heeft. Bij lagere
belastingen heeft het zin harder te
werken, geld te sparen, dat voor
beleggingen gebruikt zal worden.
Het bezwaar van de geallieerde
deskundigen tegen deze belasting-
wijziging is evenwel, dat minder
belasting vooral zal leiden tot gro
ter verbruik en dat van beleggin
gen niet veel terecht zal komen.
Bovendien betekenen lagere belas
tingen lagere inkomsten van de
staat, zodat de begroting een tekort
zal gaan vertonen, wat weer meer
buitenlandse, d.w.z. amerikaanse
hulp nodig zou maken.
Bondskanselier Adenauer heeft
naar aanleiding van dit veto drei
gende klanken laten horen. „Deze
veto's bewijzen, dat wij volkomen
afhankelijk zijn", verklaarde hij. De
geallieerden moeten zelf de rege
ring maar weer in handen nemen,
wanneer degenen, die de verant
woordelijkheid op zich hebben ge
nomen, zodanig worden behandeld,
luidde zijn betoog.
Er is daarna echter weer overleg
gepleegd tussen geallieerde en duit
se deskundigen en in betrouwbare
bron verluidde, dat de geallieerden
tot de duitse zienswijze zijn be
keerd. Het is zeer te betreuren, dat
30 APRIL 1950:
Een nog niet gepubliceerd portret van H.M. de Koningin, dat
gemaakt is tijdens de feestelijkheden ter gelegenheid van het
12'/2-jarig huwelijksfeest van H.M. de Koningin en Z.K.H. Prins
Bernhard. (Foto Meyboom).
een dergelijk overleg niet heeft
plaats gehad, voordat de geallieer
den hun veto uitspraken. Nodeloos
zijn nu tegenstellingen geschapen,
die kwaad bloed hebben gezet.
Duitsland slaat tegenwoordig een
zeer zelfbewuste toon aan. Ade
nauer heeft een fijne neus voor po
litieke constellaties en men moet
toegeven, dat de positie van Duits
land sterker is dan men even na
de oorlog, toen de breuk tussen
Oost en West nog niet aan de dag
was getreden, had kunnen bevroe
den. De wereld is nu in twee kam
pen verdeeld en Duitsland is ge
splitst. Het ene deel is achter het
ijzeren gordijn verdwenen, het an
dere deel wil men in een Westeu-
ropese eenheid opnemen, die men
noodzakelijk acht om het Westen
voldoende macht en kracht te ge
ven om weerstand te bieden aan
een communistisch opdringen. Het
plan Marshall diende om de mid
delen te verstrekken deze eenheid
te verwezenlijken en van het begin
af heeft men veel waarde gehecht
aan de duitse productiecapaciteit.
West-Duitsland moest ingeschakeld
worden in de westelijke economie,
doch al spoedig rees de vraag of
men in de loop van de tijd West-
Duitsland niet als gelijkberechtigd
in Europa zou moeten gaan be
schouwen, opdat West-Duitsland
een welvarend onderdeel van een
welvarend Europa zou kunnen wor
den. Men moest de Duitsers ervan
overtuigen, dat een hartelijke sa
menwerking met het Westen óók
voor Duitsland, dat steeds meteen
half oog naar zijn verloren afzet
gebieden in Oost-Europa kijkt, voor
delig zou zijn. Men gaf herhaalde
lijk blijk prijs te stellen op Duits-
iands medewerking; Duitsland kon
dus een prijs stellen op zijn mede
werking. Daar komt nog bij, dat
reeds duidelijk naar vjiren is geko
men, welke waarde men in sommi
ge gezaghebbende kringen in Eu-
DEZE WEEK
een half pond rozijnen
en een pond rijst
W. DINGEMANSE
Levensmidd.bedrijf, Kolijnsplaat.
ropa (Churchill) en vooral in Ame
rika, dat minder bang is voor een
herleving van Duitsland dan b,v.
Engeland of Frankrijk, hecht aan
een militaire bijdrage van Duitsland,
hoewel de officiële houding nog
steeds is: demilitarisatie van Duits
land.
Het heeft een diepere zin, dat
Adenauer juist nu zijn agitatie voor
steeds grotere onafhankelijkheid
voert. Over enkele weken komen
de ministers van buitenlandse zaken
van Amerika, Engeland en Frankrijk
te Londen bijeen en dan zal Duits
land een van de hoofdpunten van
het programma zijn. Adenauer Iaat
alvast zijn eisen horen voor goede
betrekkingen met het Westen. En
hij staat sterk: Duitsland heeft
koude-oorlogs-winst gemaakt.
Bijna was er overeenstemming
bereikt in de belgische konings
kwestie, doch op het laatste ogen
blik deed zich een nieuwe moei
lijkheid voor. Waar zou de koning
verblijf houden tijdens de periode,
dat zijn zoon zijn plaats op de troon
zou innemen? De socialisten eisten
een verblijfplaats buiten België, doch
dit heeft de koning niet kunnen ac
cepteren. Hernieuwde onderhande
lingen waren het gevolg.
Ondanks alle dreigementen en
besluiten van de Arabische Liga
heeft koning Abdoellah van Jorda
nië het arabische gedeelte van Pa
lestina, dat hij al bezet hield, offi
ciéél geannexeerd, waardoor de op
pervlakte en het inwonertal van zijn
land verdubbeld zijn. Abdoellah was
verzekerd van de stilzwijgende steun
van Engeland, welks trouwste vazal
hij is. De anti-engelse en anti-wes
telijke siemming in de overige ara
bische landen zal zeker niet afne
men. De steun van de Ver. Staten
aan Israël is hun mede een doorn
in het oog. Zo verklaarde Azzam
Pasja, de secretaris-generaal van de
Arabische Liga enkele dagen gele
den in een boze bui, dat de Ara
bieren er genoeg van hebben en dat
de jongste verklaring van een Sy
rische minister, dat „de arabische
staten liever een Sowjet-republiek
zouden zijn dan door de Ver. Sta
ten te worden verjoodst", de hui
dige geestesgesteldheid weerspie
gelde. Een dreigement overigens,
dat wel niet zoveel indruk zal ma-