aóen
Boekhandel Markusse Wissekerke
nieuws
die nu al jaren lang te berde wor
den gebracht, vermoedelijk zonder
dat veel Belgen hun oorspronkelijke
mening hebben veranderd, daar de
scheiding tussen voor- en tegen
standers ongeveer de scheiding tus
sen de partijen volgde. De katho
lieken stemden voor, de socialisten
tegen, al hebben zich ook socialis
tische kiezers bij de voorstemmers
aangesloten, en de liberalen waren
verdeeld.
Het grote verwijt, dat 's konings
tegenstanders tot hem richten,
is, dat hij gedurende de ganse oor
log op twee paarden heeft gewed,
niet onomwonden de geallieerde
zaak heeft gesteund, bezoeken aan
Hitier en nationaal-socialistische
functionarissen heeft gebracht, dat
zijn kabinet contacten had met col
laborateurs, terwijl bovendien zijn
huwelijk met mej. Baels, op wier
familie in de oorlog het een en an
der aan te merken geweest schijnt
te zijn, hem geen goed heeft ge
daan. Allemaal argumenten even
wel, waar 's konings voorstanders
een wederwoord op hadden, dat de
tegenstanders echter niet overtuigde.
De stakingen in Frankrijk hebben
niet die omvang aangenomen als
men aanvankelijk gevreesd had. De
aarzeling bij de arbeiders om het
werk neer te leggen, blijft groot en
in diverse gevallen, zoals bij het
personeel van de bussen en de métro
te Parijs, is overeenstemming be
reikt over de 5 pet opslag, die de
werkgevers over het algemeen wil
len toestaan. Er blijkt duidelijk, dat
de niet-communistische arbeiders
niet gediend zijn van de politieke
oogmerken, die de communisten via
inderdaad gerechtvaardigde sociale
eisen trachten te verwezenlijken,
n.l. het scheppen van onrust en ver
warring, opdat een ontwrichting van
Frankrijk voor het troebel water
zal zorgen, waarin het voor hen goed
vissen is. Doch het ziet er voorlo
pig niet naar uit, dat zij zullen sla
gen.
De overeenkomsten die Frankrijk
met het Saargebied heeft gesloten
en waarbij het o.a. de mijnen daar
gepacht heeft, heeft een felle duitse
reactie gewekt. De duitse regering
heeft geprotesteerd tegen deze „an
nexatie". Het blijft een moeilijk punt
in de frans-duitse verhoudingen, die
bondskanselier Adenauer nu wil re
gelen door een volledige unie van
Frankrijk en Duitsland met een ge
meenschappelijk parlement. Hierbij
zouden zich andere landen, als En
geland en Benelux aan kunnen slui
ten. Enig succes is hiervan niet te
verwachten. Gezien het feit, dat de
landen van West-Europa in de Raad
van Europa een lichaam hebben,
waardoor nauwere samenwerking
tot stand kan worden gebracht, lijkt
Adenauers initiatief vrij overbodig.
Voor de samenwerking in Europa
zijn gezonde toestanden een eerste
vereiste en Adenauer heeft in zijn
eigen land nog voldoende te klaren.
Twee millioen werklozen en vooral
een weer groeiend extreem natio
nalisme noden niet tot een unie.
In Italië, waar reeds enige tijd
landloze boeren in hel Zuiden on
ontgonnen grootgrondbezit in beslag
nemen, heeft de regering nu een
omvangrijke herverdeling van het
land aangekondigd. Anderhalf mil
lioen hectare grond zal aan een
kwart millioen boerengezinnen wor
den toegewezen. Vooral zal dit een
wapen zijn in de strijd tegen de
grote werkloosheid, die in de arme
zuidelijke streken heerst. Een her
verdeling alleen is evenwel niet vol
doende. Bevloeiingswerken moeten
worden aangelegd in deregenarme
gebieden, landbouwwerktuigen moe
ten de houten ploeg vervangen, die
nu vaak de boer slechts ten dienste
staat, de bodem moet veredeld wor
den, wegen moeten worden aange
legd. Ook dit alles, waar naar schat
ting 12.000 milliard lire voor nodig
is, zal de werkloosheid bestrijden.
Het is bekend, dat de leiding van
het plan-Marshall veel belangstel
ling voor deze projecten beeft-
Telegrammen aan militairen
op weg naar hul».
Met de Nederlandse troepen die
met het Britse troepenschip „Somer
setshire worden vervoerd, kunnen
radiobrieftelegrammen worden ge
wisseld via het Nederlandse kust-
station Scheveningen Radio tegen
hetzelfde tarief als in het verkeer
met Nederlandse schepen geldt.
Geen televisiecentrum
in Rotterdam.
In de pers zijn de laatste tijd be
richten verschenen over een tele
visiezender, die te Rotterdam zou
worden opgesteld. Naar aanleiding
hiervan deelt de Directeur-Generaal
der PTT mede, dat het niet in de
bedoeling van de Regering ligt tij
dens de experimentele periode een
televisiezender in Rotterdam of om
geving op te rjchten.
Het spreekt overigens vanzelf,
dat aanleg en exploitatie van een
zender altijd de goedkeuring van
de regering behoeven. Indien der
gelijke zendapperatuur zonder de
daarvoor benodigde machtiging toch
zou worden aangetroffen, kunnen
strenge maatregelen als b.v. ver
beurdverklaring niet achterwege blij
ven.
Overigens zal men er goed aan
doen t.a.v. de invoering van de te
levisie voorlopig geen overdreven
verwachtingen te koesteren.
Zeepost voor Oost en West.
Met de volgende schepen kan
zeepost worden verzonden.
De data, waarop de correspon
dentie uiterlijk ter post moet zijn
bezorgd, staan tussen haakjes ach
ter de naam van het schip vermeld.
Indonesië m.s. „Garoet" (20-3).
Antillen s.s. „Boskoop" (25-3).
Suriname m.s. „Bonaire" (29-3).
Nieuw Guinea (directe verbinding)
m.s. „Bantam" (4-4).
Om het behoud van onze
volkskracht.
Ons volk heeft indertijd onze
militairen met gemengde gevoelens
naar Indonesië zien vertrekken.
Maar onverschillig hoe men over
het vertrek dacht: er heerst grote
vreugde in de gezinnen, waar man
of zoon is teruggekeerd.
En velen zijn al terug in het va
derland. En daarbij is gebleken, dat
deze mannen profijt hebben gehad
van hun diensttijd. Uit ervaringen
van werkgevers is gebleken, dat
deze mannen zelfstandiger en flin
ker zijn geworden en dat zij een
groter verantwoordelijkheidsgevoel
hebben gekregen.
Maar De grote meerder
heid der tot nu toe teruggekeerden
wisten waarom ze in Indonesië
waren. Die taak is thans afgelopen.
Zij, die er nu nog zijn „zitten er
te zitten" om het populair te zeg
gen. Nog zeker 80.000 militairen
onder Nederlands bevel verkeren
in deze toestand. Zij willen naar
huis terug. Maar ofschoon door het
charteren van buitenlandse schepen
het demobilisatieschema is versneld
van 7500 tot 10.000 man per maand,
en met'veel geluk zal het misschien
nog iets kunnen worden versneld,
het is duidelijk dat het tot het na
jaar zal duren eer de laatste man
scheep gaat.
Dus: wachten. Maandenlang
wachten voor tienduizenden. Zon
der taak in het hete, vochtige kli
maat van de Indonesische haven
steden. In kampementen, die soms
overvol zijn, gespeend van ook maar
het geringste comfort. Dat betekent:
eindeloze, treiterige verveling.
Wij weten, dat onze lezers allen
mannen kennen, die nog op hun
thuisvaart uit het verre Indonesië
wachten. En zij, wier familieleden
of kennissen reeds teruggekeerd zijn,
kunnen zich voorstellen hoe waar
devol het is, dat zij die nog wach
ten, gezond naar lichaam en geest
in de familiekring terugkeren.
Daarom wil ons blad graag en
met overtuiging helpen om het le
ven van die wachtenden zó te ma
ken, dat zij inderdaad goed terug
komen. Deze mannen ginds gaven
drie jaren van hun leven, laten wij
voor de laatste maal een bij
drage geven om hun dit wachten
op de thuisreis althans enigermate
dragelijk te maken.
Wij verwijzen u daarom voor
uwe bijdrage naar het gironummer
in de NIWIN-advertentie, nummer
511.000.
Uw gift - hoe klein ook - is wel
kom.
Voor het laatst willen wij waar
maken:
Oké, wij leven mee
Met onze jongens overzee.
Philips-
Thabes- fototoestellen
Venaret-
Ziet de etalage van
