Belastingbiljetten
NOORD-REVELANDS
NIEUWS- ER ADVERTENTIEBLAD
in te vuilere
Mo. 2441 Zaterdag 17 September 1949 53e Jaargang
TERUG OP HET f™
DlAaVFID
PREDIKBEURTEN
BOEKHOUDBUREAU VOOR NOORD-BEVELAND
DRUK EN UITGAVE A. G. M. MARKUSSE TE WISSEKERKE TELEFOON No. 308 - GIRO No. 32622.
Abonnementsprijs 1.1.50 per jaar. - Franco per post f 3.00. - Advertenties 5 cent per mm - 2250 betalende abonné's.
1 7 September
„Zij moesten vallen,
opdat dit kind weer in vrijheid en vrede zou kunnen leven"
Langs het hellend pad, dat ergens van de Rijn naar boven klimt,
loopt hij opwaarts, telkens even stilstaand om zijn blik naar rechts of
links te wenden. Vreemd is zijn gang en devoot zijn houding als betreedt
hij heilige grond. Wonderlijk is de blik, waarmee hij het landschap in
zijn ogen gevangen houdt en soms, zoals bij het bosje halverwege of de
boomgroep bij een kuil, is het alsof hij, even rustend, zijn hand liefko
zend over een gewonde boom laat glijden. En daar, dicht bij de top,
gaat hij zelfs zitten, juist bij de plek waar eens een houten draaihekde
hellïngweide van de landweg afsloot. Zijn hoed gaat af en zijn gebogen
houding en siarre blik voeren ons mee naar graven, eretekenen, monu
menten om te herdenken.
Stan Wright is teruggekomen.
Vier jaar ingespannen kantoorleven
in „good old England" deden zijn
eens door zon en wind gebruinde
huid verbleken en zijn vastberaden
mond verweken. Maar nog heeft hij
de fiere houding en de valkenblik,
die hem eens gered hebben. Eens,
toen hij met grote moed en be
klemde verwachting in dit landschap
sprong.
Boeken, cijfers en tijd doen veel
vergeten. Wie ooit was ingedeeld
bij de beroemde Airborn-division
van Wright, die moet terug naar
dat landschap van Oosterbeek. Een
zich herstellende streek, waar de
boer weer ploegt en de stoomboot
weer fluit, waar soldatenroem on
sterfelijk is en opstijgt uit de velden.
Lang zit hij op die boomstronk,
denkend aan Williams en Howard,
die hier zijn doodgebloed, terwijl
hij lag te schieten. Dom toch ei
genlijk, dat hij toen niet in die kuil
was gekropen, dan had hij het mis
schien wel gehouden
Een slaande kerkklok in de verte
doet zijn oog op de Rijn vallen.
Dat water, die kapotte brug, wat
hadden ze er om gevochten.. Op
rukken en terugtrekken was de ge
hele levensinhoud van die dagen
geweest. Dan glijdt zijn blik over
Arnhem. Bij die kapotte toren was
hij Bradford tegengekomen met een
stuk vlees onder zijn arm. In een
mooie villa, in de buurt, hadden ze
't gebraden op een vuurtje van ro
mans en keukenkasten. Samen wa
ren ze de maaltijd begonnen maar
Bradford had hem niet beëindigd.
De ezel had uit 't keukenraam ge
keken waar juist een serie kogels
passeerden. Toch een goed soldaat,
die Bradford. Waar zouden ze'm
begraven hebben
o
Boven over de rand van de dijk
vallen de klankresten van bellende
fietsers en rammelende karren. Moei
zaam klimt Wright naar boven. Een
maal in het stadje staan de herin
neringen weer helder voor hem en
vullen zijn geest en zijn hart zich
met gedachten aan kameraden en
moedige burgers. Glimlachend staat
hij weer voor de bakkerij, waar
Drigs in een ton met meel was ge
doken omdat er geschoten werd.
En die oude drogist had maar over
zijn flessenrommel gezeurd tot een
duitse granaat in zijn winkel een
drankje had bereid, dat geen enkele
dokter ooit had durven voorschrij
ven. Ontzaglijk, wat was'die ver
velende vent gauw vertrokken. Die
kelder van hem was prima geweest
trouwens. Ze hadden verschillende
Duitsers, die te lastig werden van
daar de pijp uit geblazen.
Een por in de rug, veroorzaakt
door de fietsmand van een kruide
niersbediende, doet hem weer voort
gaan en de hem nagezonden scheld
woorden verstaat en begrijpt hij
nauwelijks, want hij ziet op die hoek
rechts een muurtje, dat er zwaar
gehavend uitziet en warempel nog
niet is opgeruimd. Hier is Killog
gesneuveld, die er samen met Stan
achter had gezeten en juist op het
ogenblik dat hij er over dook, door
een verdwaalde of gerichte kogel
was getroffen. Jammer, dat hij die
brief verloren had, die Killog nog
bij zich had voor thuis. Enfin, er
was wel meer verloren gegaan in
die dagen
o
Zo drentelt hij voort, terwijl het
hele drama zich nog eens weer voor
hem afspeelt en zijn hart vervuld
wordt met veel pijn. Pijn om het
gemis van zijn vrienden uit moei
lijke jaren en het vele werk dat hem
nu vergeefs toeschijnt. Al voortlo
pend langs het pad, dat hij nu vijf
jaar geleden was afgehinkt op weg
naar het veldhospitaal, omdat zijn
voet kapot was, raakt hij in ge
dachten verzonken. Nu is er nog
maar weinig te zien van alles, dat
toen zo belangrijk scheen. De vijand
is verslagen, Duitsland is bezet en
het kantoorleven kwam terug. Waar
vochten we eigenlijk voor?
Daar is het Airborn-kerkhof met
zijn vele kruisen. Somber en dood
stil is het er. Veelzeggend rijen zich
de namen van de doden, van hen,
die niets meer weten van de moei
lijkheden van vandaag. En toch vie
len zij met een doel voor ogen.
Geroerd gaat Wright de akker
op. De gekochte bloemen in zijn
handen hangen troosteloos. Hier en
daar schuifelt een vroege bezoeker
BIJ AANKOOP VAN
1 PAKJE THEE
(met punten voor
Piggelmeeplaatjes)
1 ons fijne toffee's of
2 repen chocolade
voor slechts 1 kwartje.
W. DENGEMANSE
Levensmidd.bedrijf, Kolijnsplaat.
langs de graven. Een kleuter van
drie of vier jaar drentelt doelloos
rond.
Eenzaam staart hij naar de krui
sen. Vele namen vertellen hem even
zoveel geschiedenissen, opgeroepen
uit een duister en rumoerig verle
den. Een grote machteloosheid grijpt
hem aan. Nu, in vredestijd, lijkt hem
dit alles zo onzinnig toe, zo dwaas
en zonder inhoud.
Dan, terwijl de bloemen aan zijn
hand ontvallen, valt zijn oog op
het stil naast hem gekomen kleine
meisje, dat vragend naar hem op
ziet, terwijl ze een gevallen bloem
naar hem opheft. En, zich naar haar
overbuigend, begrijpt hij plots de
zin van het offer der airbornes: Zij
moesten vallen opdat dit kind weer
in vrijheid en vrede zou kunnen
leven.
Terwijl hij zich bukt, breekt de
nog verscholen zon de wolken en
wordt de tuin der kruisen overgo
ten met een gouden licht. Een licht
van leven, dat echter lange scha-
duw-kruisen werpt op het grindpad
naar de uitgang.
Opdat wij niet vergeten 1
Ned. Herv. Kerk Wissekerke.
Voorm. dhr Kraak, nam. ds Meijer,
voorbereiding H. Avondmaal.
Ned. Herv. Kerk Geersdijk.
Voorm. ds Meijer, bediening H.
Avondmaal en nam. dhr. Kraak,
dankzegging H. Avondmaal.
Geref. Kerk Wissekerke.
10 en 2.30 uur ds K. Spoelstra te
Meeden.
Ned. Herv. Kerk Kolijnsplaat.
Zondag voorm. ds Boerlijst, nam.
ds Odé.
Beleefd aanbevelend,
N. Houterman - Nieuweweg A 1c - Kolijnsplaat