Belastingbiljetten NOORD-REVELANDS NIEUWS- ER ADVERTENTIEBLAD in te vuilere Mo. 2441 Zaterdag 17 September 1949 53e Jaargang TERUG OP HET f™ DlAaVFID PREDIKBEURTEN BOEKHOUDBUREAU VOOR NOORD-BEVELAND DRUK EN UITGAVE A. G. M. MARKUSSE TE WISSEKERKE TELEFOON No. 308 - GIRO No. 32622. Abonnementsprijs 1.1.50 per jaar. - Franco per post f 3.00. - Advertenties 5 cent per mm - 2250 betalende abonné's. 1 7 September „Zij moesten vallen, opdat dit kind weer in vrijheid en vrede zou kunnen leven" Langs het hellend pad, dat ergens van de Rijn naar boven klimt, loopt hij opwaarts, telkens even stilstaand om zijn blik naar rechts of links te wenden. Vreemd is zijn gang en devoot zijn houding als betreedt hij heilige grond. Wonderlijk is de blik, waarmee hij het landschap in zijn ogen gevangen houdt en soms, zoals bij het bosje halverwege of de boomgroep bij een kuil, is het alsof hij, even rustend, zijn hand liefko zend over een gewonde boom laat glijden. En daar, dicht bij de top, gaat hij zelfs zitten, juist bij de plek waar eens een houten draaihekde hellïngweide van de landweg afsloot. Zijn hoed gaat af en zijn gebogen houding en siarre blik voeren ons mee naar graven, eretekenen, monu menten om te herdenken. Stan Wright is teruggekomen. Vier jaar ingespannen kantoorleven in „good old England" deden zijn eens door zon en wind gebruinde huid verbleken en zijn vastberaden mond verweken. Maar nog heeft hij de fiere houding en de valkenblik, die hem eens gered hebben. Eens, toen hij met grote moed en be klemde verwachting in dit landschap sprong. Boeken, cijfers en tijd doen veel vergeten. Wie ooit was ingedeeld bij de beroemde Airborn-division van Wright, die moet terug naar dat landschap van Oosterbeek. Een zich herstellende streek, waar de boer weer ploegt en de stoomboot weer fluit, waar soldatenroem on sterfelijk is en opstijgt uit de velden. Lang zit hij op die boomstronk, denkend aan Williams en Howard, die hier zijn doodgebloed, terwijl hij lag te schieten. Dom toch ei genlijk, dat hij toen niet in die kuil was gekropen, dan had hij het mis schien wel gehouden Een slaande kerkklok in de verte doet zijn oog op de Rijn vallen. Dat water, die kapotte brug, wat hadden ze er om gevochten.. Op rukken en terugtrekken was de ge hele levensinhoud van die dagen geweest. Dan glijdt zijn blik over Arnhem. Bij die kapotte toren was hij Bradford tegengekomen met een stuk vlees onder zijn arm. In een mooie villa, in de buurt, hadden ze 't gebraden op een vuurtje van ro mans en keukenkasten. Samen wa ren ze de maaltijd begonnen maar Bradford had hem niet beëindigd. De ezel had uit 't keukenraam ge keken waar juist een serie kogels passeerden. Toch een goed soldaat, die Bradford. Waar zouden ze'm begraven hebben o Boven over de rand van de dijk vallen de klankresten van bellende fietsers en rammelende karren. Moei zaam klimt Wright naar boven. Een maal in het stadje staan de herin neringen weer helder voor hem en vullen zijn geest en zijn hart zich met gedachten aan kameraden en moedige burgers. Glimlachend staat hij weer voor de bakkerij, waar Drigs in een ton met meel was ge doken omdat er geschoten werd. En die oude drogist had maar over zijn flessenrommel gezeurd tot een duitse granaat in zijn winkel een drankje had bereid, dat geen enkele dokter ooit had durven voorschrij ven. Ontzaglijk, wat was'die ver velende vent gauw vertrokken. Die kelder van hem was prima geweest trouwens. Ze hadden verschillende Duitsers, die te lastig werden van daar de pijp uit geblazen. Een por in de rug, veroorzaakt door de fietsmand van een kruide niersbediende, doet hem weer voort gaan en de hem nagezonden scheld woorden verstaat en begrijpt hij nauwelijks, want hij ziet op die hoek rechts een muurtje, dat er zwaar gehavend uitziet en warempel nog niet is opgeruimd. Hier is Killog gesneuveld, die er samen met Stan achter had gezeten en juist op het ogenblik dat hij er over dook, door een verdwaalde of gerichte kogel was getroffen. Jammer, dat hij die brief verloren had, die Killog nog bij zich had voor thuis. Enfin, er was wel meer verloren gegaan in die dagen o Zo drentelt hij voort, terwijl het hele drama zich nog eens weer voor hem afspeelt en zijn hart vervuld wordt met veel pijn. Pijn om het gemis van zijn vrienden uit moei lijke jaren en het vele werk dat hem nu vergeefs toeschijnt. Al voortlo pend langs het pad, dat hij nu vijf jaar geleden was afgehinkt op weg naar het veldhospitaal, omdat zijn voet kapot was, raakt hij in ge dachten verzonken. Nu is er nog maar weinig te zien van alles, dat toen zo belangrijk scheen. De vijand is verslagen, Duitsland is bezet en het kantoorleven kwam terug. Waar vochten we eigenlijk voor? Daar is het Airborn-kerkhof met zijn vele kruisen. Somber en dood stil is het er. Veelzeggend rijen zich de namen van de doden, van hen, die niets meer weten van de moei lijkheden van vandaag. En toch vie len zij met een doel voor ogen. Geroerd gaat Wright de akker op. De gekochte bloemen in zijn handen hangen troosteloos. Hier en daar schuifelt een vroege bezoeker BIJ AANKOOP VAN 1 PAKJE THEE (met punten voor Piggelmeeplaatjes) 1 ons fijne toffee's of 2 repen chocolade voor slechts 1 kwartje. W. DENGEMANSE Levensmidd.bedrijf, Kolijnsplaat. langs de graven. Een kleuter van drie of vier jaar drentelt doelloos rond. Eenzaam staart hij naar de krui sen. Vele namen vertellen hem even zoveel geschiedenissen, opgeroepen uit een duister en rumoerig verle den. Een grote machteloosheid grijpt hem aan. Nu, in vredestijd, lijkt hem dit alles zo onzinnig toe, zo dwaas en zonder inhoud. Dan, terwijl de bloemen aan zijn hand ontvallen, valt zijn oog op het stil naast hem gekomen kleine meisje, dat vragend naar hem op ziet, terwijl ze een gevallen bloem naar hem opheft. En, zich naar haar overbuigend, begrijpt hij plots de zin van het offer der airbornes: Zij moesten vallen opdat dit kind weer in vrijheid en vrede zou kunnen leven. Terwijl hij zich bukt, breekt de nog verscholen zon de wolken en wordt de tuin der kruisen overgo ten met een gouden licht. Een licht van leven, dat echter lange scha- duw-kruisen werpt op het grindpad naar de uitgang. Opdat wij niet vergeten 1 Ned. Herv. Kerk Wissekerke. Voorm. dhr Kraak, nam. ds Meijer, voorbereiding H. Avondmaal. Ned. Herv. Kerk Geersdijk. Voorm. ds Meijer, bediening H. Avondmaal en nam. dhr. Kraak, dankzegging H. Avondmaal. Geref. Kerk Wissekerke. 10 en 2.30 uur ds K. Spoelstra te Meeden. Ned. Herv. Kerk Kolijnsplaat. Zondag voorm. ds Boerlijst, nam. ds Odé. Beleefd aanbevelend, N. Houterman - Nieuweweg A 1c - Kolijnsplaat

Krantenbank Zeeland

Noord-Bevelands Nieuws- en advertentieblad | 1949 | | pagina 1