NOORD-BÈVILANOS
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
Meer arbeid
Pokkengevaar komt naderbij
No. 2437
Zaterdag 20 Augustus 1949
52e Jaargang
DRUK EN UITGAVE A. 0. M. MARKUSSE TE WISSEKERKE
TELEFOON No. 308
GIRO No. 32622.
Abonnementsprijs f 1.50 per jaar. - Franco per post f 3.00. - Advertenties 5 cent per mm - 2250 betalende abonné's.
Q bron van grotere welvaart
Het is goed voor iedere werker,
of hij nu hoofd- dan wel handen
arbeid verricht, dat hij er eens een
poosje „uit" komt. De boog kan
niet altijd gespannen zijn, en voor
al in een tijd als deze, waarin de
voorbije oorlog nog steeds zijn in
vloed doet gelden op het dagelijks
leven, komt een vacantieperiode
iedereen zeer te stade.
Maar wanneer straks de zonne
warmte mindert en de bladeren aan
de bomen donkere tinten gaan ver
tonen, ligt er voor het leger der
werkers en werksters weer een vol
arbeidsjaar voor de boeg. Met frisse
moed gaan we aan de slag; het
feest van de vacantie is voorbij.
Wat voor zin heett de arbeid,
die wij dagelijks verrichten? Kun
nen we daardoor in ons levenson
derhoud voorzien en bovendien nog
de vele belastingen en verzekerings
premies betalen? Zo op het oog wel.
Dank zij de vaardigheid van dui
zenden huismoeders en-vaders wor
den in de meeste gezinnen de eind
jes nog wel aan elkaar geknoopt,
zij het ten koste van talloze zorgen
en verlaging van het gemiddeld le
venspeil.
In feite echter moet er geld bij.
De staatsschuld, welke reeds vele
milliarden beloopt, vertoont nog ge
durig neiging om te stijgen en onze
financiële positie tegenover het bui
tenland is ondanks de steun van het
Marshallplan nog immer een zeer
zwakke. Het heeft geen zin om
daarbij vergelijkingen te maken met
andere landen, welke er nog slech
ter voor staan. Daar wordt de situ
atie niet door verbeterd.
In een land als het onze is arbeid
de basis van onze volkshuishouding.
De grond verslindt tonnen geldsen
de zegeningen der natuur met bo
demschatten zijn aan ons land goed
deels voorbijgegaan. Wij moeten
werken voor ons dagelijksbrood en
zal dat brood weer voor iedereen
belegd willen zijn met vlees of kaas,
dan moeten we er een schepje bo
venop leggen. Vooral de enorme
verliezen, welke de oorlog ons heeft
toegebracht, kunnen we alleen door
noeste arbeid weer herstellen. De
vorderingen op Duitsland en Japan
zijn even dubieus als groot
De werkweek in ons land is vast-
gesteld op een 48-urige. üm de ar
beiders te beschermen tegen exploi
tatie door minder goedwillende on
dernemers was dit noodzakelijk en
deze voorziening heeft heilzaam ge
werkt, met name ten aanzien van
onze volksgezondheid. Ook is me
nige arbeider hierdoor tegen zich
zelf beschermd.
Vrijwel iedereen beschikt daarom
nu over een zekere hoeveelheid vrije
tijd. Dat is natuurlijk erg prettig en
deze wordt door velen dan ook ge
bruikt voor ontspanning, culturele
vorming en tal van liefhebberijen.
Er is evenwel ook een grote groep,
die eigenlijk niet weet waar ze met
haar vrije tijd naar toe moet. Ten
behoeve van dezen geven weer an
deren zich moeite om het probleem
van de „vrijetijdsbesteding" op te
lossen.
Vrijwel iedereen heeft te kampen
met financiële moeilijkheden. Men
zou wat meer willen verdienen. Men
werpt zich op allerhande studieob
jecten en neemt deel aan de jacht
op diploma's. Steeds hoger worden
de eisen, welke het bedrijfsleven
gaat stellen, goeddeels door het aan
bod van steeds hoger geschoolde
krachten. „Kennis is macht" is een
suggestieve aansporing. Langzamer
hand komt ieder beroep op een
bijna intellectuele basis. Het peil
van ontwikkeling stijgt, doch extra
arbeid wordt er niet verricht. Men
tracht elkaar de vliegen af te van
gen in plaats van samen te werken,
elk gebruik makend van eigen kwa
liteiten.
Er liggen b.v. grote mogelijkhe
den in een bredere opzet ten aan
zien van onze heropbouw. Het wo
ningprobleem zou sneller opgelost
zijn, wanneer meer deviezen be
schikbaar waren voor aankoop van
materialen en meer arbeiders voor
de huizenbouw. Die deviezen kun
nen mogelijkerwijs in de vrije tijd
verdiend worden bij in aanmerking
komende industrieën door vrijwil
lige (maar wel betaalde) arbeid van
mensen, die nu urenlang verveeld
in een uitgelezen krant zitten te
koekeloeren. Die huizen kunnen
worden gebouwd door talloze vak
arbeiders, die in hun vrije tijd waar
schijnlijk liever een paar gulden extra
verdienen dan nu een avond lang
keuvelen met een kankerende buur
man, die ook al geld tekort komt.
Mogelijkerwijs zullen vakbonden
bezwaren opperen en vrezen voor
werkloosheid in de toekomst. Dat
het tempo van de woningbouw niet
snel wordt opgevoerd is reeds me
nigmaal verweten aan dergelijke
groeperingen, die voor alles letten
op het eigen groepsbelang. Die vrees
is naar onze mening ongegrond. Er
blijft nog ontzettend veel te ver
nieuwen en te verbeteren, ook al
zou ieder gezin in ons land weer
£ver een eigen huis beschikken.
Wanneer ons volk en ook onze
overheid wat meer tot het besef
komt, dat herstel van onze volks
welvaart niet mogelijk is zonder
groter inspanning, kan geen buiten
landse hulp ons redden. Wij zouden
er slechts slapper van worden.
ARBEID, méér arbeid, is de bron
van economisch herstel. Het is onze
vaste overtuiging, dat vooral van
DEZE WEEK
bij aankoop van 1 ons thee
f fijne ontbijtkoek
van SO
voor slechts 34 et
W. DINGEMANSE
Levensmidd.bedrijf, Kolijnsplaat.
overheidswege niet voldoende wordt
gedaan om de productie in ons land
op te voeren op zodanige wijze,
dat zij direct ten goede komt aan
het hele land en tegelijkertijd aan
ieder, die er persoonlijk aan deel
neemt.
A.B.H.
Nederland, let op uw saeck
Wederom worden wij opgeschrikt
door het bericht dat op een troe
pentransportschip, op weg van In
donesië naar Nederland, een geval
van pokken is geconstateerd.
De mededeling van de geneeskun
dige hoofdinspecteur van de Volks
gezondheid, dr C. Banning laat geen
twijfel aan de onrust van de toe
stand er dreigt dus het gevaar van
binnenkomen van deze ernstige
ziekte in ons land. Bij de terugkeer
van vele duizenden militairen uit
Indonesië en in het algemeen bij
het intensievere verkeer tussen In
donesië en Nederland kan dit geen
ogenblik uit onze gedachten zijn.
Zoals reeds eerder bij de gevallen
op de Kota Inten wil ik er nog
maals op wijzen, dat een zo goed
mogelijke vaccinatie-toestand de
beste bescherming biedt.
Herinenting is thans voor ieder
een uiterst gewenst. Kinderen be
neden de leeftijd van twee jaar
dienen allen te worden gevacci
neerd.
Het zijn werkelijk niet alleen de
familieleden van de repatriërenden
die kans lopen besmet te worden.
Wil het gehele nederlandse volk
zich niet aan besmetting blootstel
len, dan dient het zich daartegen
te wapenen door vaccinatie.
Gevaarlijke import.
Het is (helaas) niet de eerste maal,
dat een dergelijke besmetting in
Europa geïmporteerd is. In 1946
werden in Arras (Frankrijk) geval
len van pokken waargenomen. De
ziekte was hierheen gebracht door
een soldaat die met een vliegtuig
uit Algiers was gekomen.
Het volgend jaar brak er in En
geland een kleine pokken-epidemie
uit. Van de 30 patiënten uit Bilston
en het naburige district Cosely stier
ven er vijf. De pokkensmetstof werd
ook hier overgebracht door een
luchtreiziger, ditmaal uit India ko
mend, die enkele dagen na thuis
komst ziek werd.
Dit voorjaar deed zich aan boord
van het op weg naar Londen zijnde
schip „Mooltan" een geval van pok
ken voor. De patiënt was in Bombay
besmet. Elf van de opvarenden wer
den eveneens ziek en zes van hen
stierven. Door onvoldoende voor
zorgsmaatregelen volgden er ook
pokkengevallen in Engeland.
Indonesië
een besmettingshaard.
Dat ook Nederland in dit opzicht
in een hachelijke positie verkeert
is voor deskundigen op dit gebied
geen geheim. Verschillende agent
schappen op Java en ook enige de
len van Sumatra zijn kort geleden
door de minister van Sociale Zaken
tot met pokken besmet gebied ver
klaard.
Over het algemeen is men van
mening dat Nederland met zijn
slechte vaccinatietoestand het meest
wordt bedreigd door de moderne
luchtvaart. De luchthaven van Am
sterdam en Batavia liggen immers
maar twee dagreizen van elkaar
verwijderd.
De gebeurtenissen op de Kota
Inten, die gelukkig niet tot een pok-
ken-opidemie in ons land geleid
hebben, liggen echter nog vers in
het geheugen. Het Nederlandsch
Tijdschrift voor Geneeskunde van
23 Juli 1949 deelt hierover het vol
gende" mee: -„Het troepentransport
schip Kota Inten, waarop in de In
dische Oceaan pokken werden ge
constateerd, zodat in Aden vijf pa
tiënten moesten worden gedebar-
keerd (waarvan twee zijn gestorven),
is thans in Nederland anngekomen.
In Port Saïd zijn enkele deskundi
gen aan boord gegaan, terwijl in
