Twee Levens
Hooglied 2:12b
Victor.
PREDIKBEURTEN.
ONS FEUILLETON.
door
XXVII.
Nu is het een feit dat naast de
tallooze verschillen die er tussen
de mensen bestaan, zowel in uiter
lijk als in aanleg en karakter zo
dat er geen twee mensen te vin
den zijn die in ieder opzicht op
elkaar gelijken en er op een be
langrijk punt volkomen uniformi
teit bestaat namelijk dat we allen,
zonder enig onderscheid, van ras
of huidskleur, rang of stand zoe
kers en jagers naar geluk zijn en
de mensheid hier alleen maar op
een punt uiteen gaat, te weten wat
men onder geluk verstaat. De zucht
naar geluk is ons ingeschapen en
behoort dus onafscheidelijk bij ons
„mens" zijn. Alles wat de mensen
doen of bedenken kan tot deze
eigenschap worden teruggebracht
en ons handelen daaruit verklaard
en elk levensraadsel. Ja het raad
sel van 9ns leven zelf vindt daar
in zijn verklaring en oplossing.
Reeds vanaf onze prille jeugd
draagt ons leven het stempel van
honger naar geluk en is al ons
streven er op gericht een zekere
trap van geluk te bereiken. Door
het verzamelen van kennis en we
tenschap trachten wij ons een plaats
in de menselijke samenleving te
veroveren en dat streven vormt
de eigenlijke prikkel tot de bestu
dering en beoefening daarvan, zelfs
wanneer bij dat streven alleen een
zuivere honger naar kennis de prik
kel vormt en niet het zoeken naar
materieel voordeel, dan is ook hier
de bevrediging van de ons inge
schapen gelukshonger, de bron
waaruit dat streven opwelt.
Maar dat geluk draagt een bit
tere angst in zich en zij die ge
tracht hebben zich aan diegeluks-
bron te laven ondervinden de waar
heid van de spreuk dat waar de
wetenschap vermeerdert tegelijk de
smart toeneemt, omdat men het
tekort ontdekt dat niet kan wor
den aangevuld. -
En zo vergaat het op elk terrein
waarop door de mens naar geluk
wordt gezocht, overal een tekort,
overal een niet beantwoorden aan
de gekoesterde verwachtingen, 0-
veral de permanente bedreiging van
een plotselinge ineenstorting van
ons geluksbouwsel.
De Bijbel geeft ons daarvan zo'n
treffend beeld in de tekening van
de man die zijn schuren telkens
moest vergroten om zijn gewas te
kunnen bergen, en die, op de hoog
te van zijn geluk gekomen, al het
opgebouwde ineen zag storten en
zich een „dwaas" hoorde noemen
omdat hij daarop zijn geluk had
gebouwd.
Ons verhaal speelt zich af in de
tegenwoordige tijd die op velerlei
manieren de finale mislukking laat
zien van het geluk en de welvaart
waarop men gerekend heeft, wan
neer dat bouwsel geen hechtere
grondslag heeft dan die van macht
en van het zicht- en tastbare. Veel
moderne schrijvers die er op uit
zijn hun lezers die teleurstelling te
besparen, zetten er dan ook mees
tal een puntr onder wanneer hun
held het hoogste punt van geluk
heeft bereikt, het aan de fantasie
van de lezers overlatend wat er
verder van terecht gekomen is.
Maar die dus het leven beschrijven
doen aan de waarheid te kort en
proberen de dingen naar eigen hand
te zetten, wat feitelijk zelfbedrog
is want het leven laat zich niet
dwingen en in dat opzicht geldt
ook het woord dat het verderfelij
ke de onverderfelijke niet beërft.
Aldus niet het gebeuren met Ds
Wijkhuis. Hij is de verpersoonlij
king van de geloofshelden uit de
jongste oorlog, die stand hebben
gehouden tegenover het moderne
heidendom waarmede de nazi's
ons volk wilden infecteren en die
met hun levens hebben bezegeld de
kracht van hun geloof en het bezit
van een onverwoestbaar geluk. Hier
is dus wel degelijk sprake van een
gelukkig einde, dat reikt over dood
en graf heen en dat geworteld is
in het ware leven dat door Chris
tus is tot stand gebracht en door
Hem zelf zo treffend is geformuleerd
toen Hij zeide: „Wat baat het een
mens wanneer hij de gehele we
reld zou gewinnen maar schade
zou lijden aan de ziel".
Maar naast het persoonlijk ka
rakter van deze levensschets is daar
ook de meer algemene betekenis
er van. In het boek „de Openba
ringen" lezen we in Hoofdstuk 21
vers 5
„Ziet ik maak alle dingen nieuw"
en dat nu is echt een woord voor
onze tijdl
De wereld is verouderd en de
menselijke samenleving is vast ge
lopen en ligt in puin. Dus schreeuwt
de hele wereld om vernieuwing. De
moderne cultuur had de krachten
die in de schepping verborgen lig
gen, aan zich onderworpen en
wonderbaarlijk waren de gevolgen.
Men wist van alles partij te trek
ken en alles durfde men aan, en de
mensheid, verwonderde zich over
niets meer, dan alleen over één
ding, te weten dat het geluk en de
tevredenheid onder de mensheid
die men er van verwacht had, zijn
uitgebleven. Integendeel. De titani
sche natuurkrachten door God in
zijn arsenaal als ten Vure bewaard,
tastte men aan om elkaar ten on
der te brengen en langs een weg
van bloed en van tranen is men tot
de ontstellende ontdekking geko
men dat de weg waarlangs de we
reld ging, naar de ondergang voer
de en dus een nieuwe weg moest
worden ingeslagen wilde men het
geluk en de vrede bereiken waar
naar ieder mensenhart dorst.
Nu daarvoor de ogen zijn open
gegaan behoeft het geen verwonde
ring te wekken dat allerwege met
gretigheid geluisterd wordt naar
degenen die zeggen het middel te
hebben gevonden om de vernieuw
de wereld te bereiken. Maar de
wereldgeschiedenis heeft bewezen
dat het daarbij aankomt op een be
proeven van de geesten, want de
vorige oorlogen droegen de kiemen
van een volgende in zich, ondanks
de nieuwe richting die men zeide
te zijn ingeslagen.
Nu beluisteren wij juist in deze
na-oorlogse tijd de beklemmende
vraag waarom al dat oorlogsleed
onvruchtbaar is gebleven en domi
neert de vraag waartoe het heeft
moeten dienen. Het is juist die vraag
die we nu, aan het einde van die
gruwelijke oorlog in allerlei toon
aarden vernemen, tot in het dodend
pistoolschot of krakende gifbuisje
toe, nu men tot de ontstellende
ontdekking is gekomen een fata
morgana te hebben nagejaagd, dat
zich in een nevel heeft opgelost.
Welke richting moet de dodende
mensheid dan uit? Wie wijst haar
de weg om uit deze doolhof te ge
raken
Wanneer de schrijver van het
boek der Openbaringen een beeld
wil geven van het verloop der we
reldhistorie en het woelen der vol
ken, dan neemt hij daartoe de zee,
waaruit hij allerlei monsterdieren
ziet opstijgen want dat element is
gestadig in beweging, niet alleen
wanneer haar golven als een fel
bewogen boezem door de storm
worden opgejaagd, maar ook wan
neer haar vlakte zich nauwelijks
rimpelt, want de stromingen hou
den haar in voortdurende onrust,
en diep in haar binnenste bewegen
zich milliarden wezens die elkaar
op leven en dood bekampen, ter
wijl de wrakken op de stranden
de sprekende getuige zijn van de
felle worstelstrijd die op haar ver-
radelijke boezem wordt gestreden.
(Wordt vervolgd)
U vraagt
wij proberen U zo goed mo
gelijk te helpen.
BOEKHANDEL MARKÜSSE
W1SSEKERKE
Collecte Rode Kruis.
Met hartelijke dank aan gevers
en geefsters maakt het bestuur van
de afd. Noord-Beveland van het
Ned. Rode Kruis bekend, dat de
collecte heeft opgebracht f 852.975
(n.l. Kamperland f 91.51s, Wisse-
kerke f 233.70, Kortgene f 130.08,
Kolijnsplaat f 362.75 en Kats f 34.93)
terwijl de opbrengst van Geersdijk
nog onbekend is.
Tevens werd in het tijdvak van
1 Januari 1948 tot heden aan giften
ontvangen: via dokter Maas f 29.—
via zuster Weststrate f 10.—en via
de heer Schuil f 5.
Oud Geref. Kerk Kamperland.
A.s. Woensdagavond 7 uur Ds de
Reuver van Terneuzen.
Rectificatie.
In het verslagje van de oprich
tingsvergadering van deNoord-Be-
velandse bond van ouden van da
gen, in het nummer van verleden
week, is een fout geslopen. Als doel
van de bond staat vermeld het be
zorgen van een gezellige oude dag,
dit moet echter zijn: het bezorgen
van een onbezorgde oude dag.
Zondagdienst artsen.
Zondag a.s. doen dienst Dr L. G.
Gelderman en Dr V. 'tHart.
Met blijdschap geven wij kennis
van de geboorte van ons zoontje
en broertje
Cornelis Marinus.
C. Boeij.
M. Boeij -
Nijsse
en kinderen.
Kortgene, 14 Juli 1948.
Het huwelijk van
J. J. Jansen
en
M. W. Flipse
vindt plaats 28 juli 1948, des na
middags 3 uur.
Kerkelijke inzegening door de Wel
Eerw. Heer Ds F. Don in de Oost-
kerk te Middelburg.
Middelburg, Noordpoortplein 8,
Wissekerke, O.-Achterweg 234,
Juli 1948.
Gelegenheid tot feliciteren van 5
tot 6 uur in de Bogaardzaal.
Toekomstig adres:
Wagenaarstraat 10.
Heden ontsliep zacht en
kalm onze lieve vrouw en der
kinderen zorgzame moeder,
behuwd- en grootmoeder
Cornelia de Haze
geboren van der Moere,
in de leeftijd van bijna 53 jaar.
Zwaar valt ons dit verlies.
Kamperland:
M. de Haze.
P. de Haze.
T. de Haze - Geelhoed.
Corrie.
P. Koole-de Haze.
L. L. Koole.
Keesje.
Corrie.
Kortgene
T. Wolse-de Haze.
W. Wolse.
Kamperland:
T. de Haze en verloofde.
Jan.
Jo.
Rinus.
Ko.
Kamperland, 14 Juli 1948.
Bij ons vertrek naar Canada groe
ten wij nog alle familie, vrienden
en bekenden, met een hartelijk vaar
wel en tot weerziens.
H. Bosseiaar..
A. Bosseiaar -
Imanse.
Nelly,
jo.
Huibert.
juli 1948. s.s. „Tabinta".
Chatham R R 5.
Ontario - Canada.
