NOORD-BEVELANDS
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
Waf nu in Indië?
Ho. 2334
Zaterdag 16 Augustus 1947]
50e Jaargang
DRUK EN UITGAVE A. G. M. MARKUSSE TE WISSENKERKE TELEFOON No. 308 - GIRO No. 32622
Abonnementsprijs f 1.50 per jaar. - Franco per post f 3.00. - 2240 betalende abonné's.
De land- en
tuinbouwtentoonstelling
van de Hollandse mij
van landbouw
Ter gelegenheid van haar hon-'
derdjarig bestaan organiseert de
Hollandse Maatschappij van land
bouw van 2 t.e.m. 6 en van 8 t.e.m.
12 September a.s. een groots op
gezette land- en tuinbouwtentoon
stelling op Houtrust te 's Graven-
hage.
Bij deze tentoonstelling wordt
radicaal gebroken met de oude
sleur, welke sedert lange jaren
land- en tuinbouwtentoonstellingen
kenmerkte.
Weliswaar zullen alle belangrij
ke met land- en tuinbouw in ver
band staande zaken op deze ten
toonstelling niet ontbreken, de vorm
waarin het materiaal de bezoeker
zal worden voorgezet, verschilt
sterk met de tot nu toe gebruike
lijke. Immers tot dusver hingen de
diverse onderdelen meest als los
zand aan elkaar, in tegenstelling
met de practijk van het agrarisch
bedrijf, alwaar, hoewel voor de leek
meest onzichtbaar, wel degelijk tus
sen de diverse delen een onver
brekelijke en harmonische samen
hang bestaat.
Als voorbeeld kan bijv. de meer
dan 100 m. lange stand van rund
vee genoemd worden. Hierin wordt
hetzij in fotobeeld, hetzij geschil
derd of in natura de opfok, de
ziektebestrijding, de productiecon-
tröle, het stamboekwezen, het hy
giënisch melken, de kunstmatige
bevruchting, de voedering, de voe
derwinning en conservering, de
graslandverzorging, de gehele zui
velbereiding en de controle op de
zuivelproducten, kortom alles wat
maar met de koe te maken heeft,
tot uitbeelding gebracht. Deze stand
beperkt zich niet alleen tot alles
wat tijdens het leven van de koe
van belang is; neen, ook aan al
les wat er met haar na haar dood
gebeurd, wordt de nodige aandacht
geschonken. De huid en het hier
uit vervaardigde leer, zelfs de uit
het leer vervaardigde eindproduc
ten, het haar, de beenderen, phar-
maceutische producten, beenderpro-
ducten, vormen een belangwekkend
deel van een expositie, die ook
de vakman, de veehouder dingen
zal laten zien, die hem tot dus
verre weinig of niet bekend zijn.
Het is als het ware een stilstaan
de film, die de belangrijkste din
gen uit het leven van een koe laat
zien. Een film, die ook toont hoe
veel moeite en kosten de veehou
der zich moet getroosten om zijn
doel te bereiken.
Een zelfde stand is uitgewerkt
■IIIIIUIII
(Van onze speciale medewerker)
Kon het ooit duidelijker zijn dan
nu, dat het Javaanse volk er naar
snakt, van zijn eigen bestuurders
verlost te worden? Buitenlandse,
zowel als Nederlandse correspon
denten seinen het uit, niemand kan
ontkennen, dat overal waar de
Nederlanders kwamen de bevol
king hen bejubelde. Onze troepen
worden ontvangen als bevrijders
en niet als onderdrukkers, zoals
radio-Djocja dagelijks uitgalmt.
Allen waren de twee jaren van re
publikeinse terreur moe. Vrijwillig
worden de haatzaaiende opschriften
en affiches verwijderd, die de T.R.l.
in haar overhaaste vlucht achter
liet. Voorzichtig komen de republi
keinse ambtenaren uit hun schuil
hoeken te voorschijn om de Neder
landers hun hulp aan te bieden.
In Soekaboemi, op West |ava,
ging het gehele Indonesisch politie
corps als één man in Nederlandse
dienst over. En ziet, na enige da
gen was het straatbeeld volkomen
veranderd. Roverijen en plundering
waren voorbij, de eenvoudige land
bouwer bracht zijn koopwaar als
vanouds en zonder vrees voor ge
wapende benden naar de markt.
In de beste harmonie werkt het
Nederlandse met het ex-republikein-
se bestuur samen. Van alle kanten
stroomt de bevolking toe, om haar
diensten aan te bieden. Zélfs strij
ders uit het Indonesische leger zijn
daarbij. De verstandigsten onder
hen zijn het vechten voor een ho
peloze en onrechtvaardige zaak
blijkbaar moe.
Ergens in Midden-Java, in de
buurt van Banjoemas, was het zelfs
zo, dat een gehele compagnie T.R.l.
soldaten aan de Nederlandse com
mandant verzocht om in het Ned.
leger opgenomen te worden. De
Indonesische commandant bekende
in een gesprek, dat hij het nut van
de strijd niet verder inzag en dat
hij tot het inzicht gekomen was,
dat hij z'n volk beter kon dienen
door zich aan onze zijde te scha
ren. Begrijpelijkerwijze werd op dit
aanbod niet ingegaan. De mannen
werden ontwapend en naar huis
gezonden. Maar dit feit op zichzelf
is tekenend voor de geest, die er
in de republiek heerst. En zo zou
den er duizenden staaltjes te noe
men zijn.
Maar wat nti? Moet de rest van
de bevolking aan haar lot over
gelaten worden? Is het verant
woord, dat nu de bewijzen zich
opstapelen de Nederlandse rege
ring werkloos blijft toezien, ter
wijl aan de overzijde van een
nieuwe demarcatielijn honger,
moord, ellende en terreur voort
duren? Terwijl de republiek voort
gaat met haar haatzaaiende pro
paganda en bij monde van de
listige Sjahrir in het buitenland
stemming tegen de Nederlanders
probeert te kweken?
Wij weten wel, dat de regering
in Den Haag anders wil, maar,
en dat is het bedroevende zij
mist de zedelijke moed om datgene
te volbrengen wat zij na lange aar
zeling zelf als de enige mogelijkheid
zag. Liever geeft zij zich over aan
de besluiten van een veiligheidsraad,
die zich in de afgelopen twee jaren
als een internationale politieke
speelbal en dus als een onbruikbaar
instrument liet kennen. De „good
will" van een aantal ondeskundigen
is haar blijkbaar meer waard, dan
het lot van millioenen uitgehonger
de Javanen, waarvoor zij nog al
tijd en uitsluitend de gehele ver
antwoordelijkheid draagt.
Dit is geen ferm beleid. Dit is
een politiek, die de geschiede
nis heeft 't geleerd naar het
verderf moet voeren.
inplaats van het „Ja, ja, wij zul
len doen wat u, veiligheidsraad,
belieft", was hier een krachtig „neen"
op zijn plaats.
En het Nederlandse volk wacht
Tot er eens mannen aan het roer
komen, die hun verantwoordelijk
heid wél verstaan.
M. d. C.
