NOORD-BEVELANDS NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD Poets Haard, Kachel en Fornuis met OVALINE Kachelglans, in doosjes en tuben. Nederlands Fabrikaat. STOMEN EN VERVEN Zwemgordels, Werpringen, Emmertjes, Schopjes, Strandballen, Zandvormpjes. KLEINE BAZAR - WISSENKERKE. Ptario- en Orgellessen No. 1883 Zaterdag 20 Juli 1935 41e Jaargang. SPERWER CACAO KoninkMike Ververij - Chemische Wasserij AÖO. BIERENS - - DORDRECHT FRANCO ZENDING Adr. B. Holster DRUK EN UITGAVE A. G. M. MARKUSSE TE WISSENKERKE - TELEFOON No. 10 Prijs der Advertentiënvan 1 tot 5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent. Bij abon nement aanzienlijke korting. Familieberichten en daarop betrekking hebbende dankbetuigingen van 1 tot 6 regels 75 cent, iedere regel meer 12cent. 80 CENT PER K1LOPAK 45 CENT PER PONDSPAK Abonnementsprijs f 1.— per jaar bij vooruit betaling. Franco per post f2.25 per jaar. Toezending advertentiën tot Vrijdagmorgen 8 uur (wettelijken tijd). Oplaag 1800 ex. Vraagt eens prijscourant aan, het is Uw voordeel. Agenten: A. G. M. Markusse, Wissenkerke; J. A. de Vos, Kortgene W. Bosselaar, Geersdijk; G. P. Leendertse Jz. Kamperland; D. Wil- derom Colijnsplaat; P. Eikenhout, Kats. Burgemeester en Wethouders van KORTGENE brengen het volgende in hun vergadering van 8 Juli 1935 vastgestelde besluit ter openbare kennis: Burgemeester en Wethouders van KORTGENE; overwegende, dat ten gevolge van het rijden met geladen en ongela den bietenwagens door de Molenweg te Kortgene gedurende de suikerbietencampagne de keienbestrating aldaar met een dikke laag modder word! bedekt, waardoor als gevolg van het drukke verkeer de veiligheid op de weg ter plaatse door slip gevaar wordt bedreigd dat in het bijzonder met het oog op de aldaar gevestigde school dit niet kan worden geduld; dat de Molenweg alhoewel liggende binnen de bebouwde kom de hoofd verbinding vormt van de verschillende Noordbevelandse gemeenten naar het Wolfaartsdijkse veer en aldus een weg is waarvoor geldt het regle ment op de wegen en voetpaden in Zeeland, vastgesteld bij besluit van Gedeputeerde Staten van Zeeland van 25 januari 1910, provinciaal blad No. 12, sindsdien gewijzigd; gelet op artikel 93, par. 4 van meergenoemd reglement. Besluiten: le Van 1 October 1935 tot en met 30 November 1935 is afgesloten voor het doorgaand verkeer met geladen en ongeladen bietenwagens het ten zuiden van de die weg kruisende watergang gelegen gedeelte van de Molenweg tot aan de hoek van de 2e Oost-Achterweg; 2e voor het doorgaand verkeer van voornoemde wagens wordt aange wezen de le Oost-Achterweg. Burgemeester en Wethouders voornoemd, KOSTER, Burgemeester. A. A. SCHUIT, Secretaris. KORTGENE, 12 Juli 1935. OVER JEUGDHERBERGEN. Misschien mag ik me even aan het publiek voorstellen„Oom Jan". Ik werd vorige weken aangenaam getroffen door de enkele artikels in dit blad over Jeugd-Herbergen (J.H.) Laat in de jeugdige gemoederen van Nrd.-Beveland ook maar eens flink schot komen hoor! En trekken: Als ik door de jaren geen dikke buik had gekregen, en nog niet zo kort van adem was, trok ik altijd. Men sen lieve, als men spreekt over trek ken, verlies ik direct mijn hart. Dan moet mijn vrouw tegen mij zeggen: Tüt tut Jan, je bent geen vijf en twintig meer. Lieve mensen, het is zo. Dat trekken had in onze jeugd ook moeten bestaan. Toen dacht ik: „Als ik dan niet meer kan, waarom zou ik dan niet voor de jongeren werkenEn waarlijk, daar was een jonge dame, hum hum, een lieve jonge dame, die niet kon gaan trek ken, omdat haar ouders dit en dat bezwaar hadden. Ik er op af. Pra ten heb ik gedaan, haar moeder hield haar buik vast van het lachen haar vader gromde van innerlijk plezier. Ik dacht toen bij mezelf: „Jan, nu is je kans schoon jongen". En waarlijk, ze mocht. Van uitge laten vreugde gaf het kind me een klinkende zoen op een van mijn bolle wangen. Een ongevraagde, maar kolossale vergoeding hoor. Het bleek me, dat meer ouderen een niet toeschietelijke houding aan namen als het op trekken aankwam, en dat dit was, omdat ze hierover niet voldoende op de hoogte zijn. Ais ik nu voor deze mensen maar eens een rede kon houden! Maar zo ik in publiek spreek, moet ik altijd zo puffen en blazen ziet U. Dan zitten ze te schuddebollen van het lachen en roepen: „Oom Jan, hou op, je trekt zulke rare gezich ten!" Nu ben ik lid van een ver eniging, die elk jaar een grote sa menkomst houdt. Dit jaar was het in „Klavervelden", de J.-H. te Ber gen op Zoom. Ik maakte een sprong van vreugde toen ik dit wist, dat begrijpt U. Ik zei, toen de tijd daar was, tegen mijn vrouw: „Betje, zet jij maar lekkertjes koffie, ik ga op stap hoor!" We waren met z'n twee en negentigen. Die J.-H. ligt mid den in bossen. Daar ruist de wind zo door, speelt soms een lied op de dennetoppen, waar je uren naar luisteren kunt. Ook heb ik weer staan snuiven, die harslucht in je longen, die altijd aan Nrd.-Beve- landse zeelucht gewoon zijn, is zo verbazend lekker ziet U. Ze namen mij natuurlijk weer in een kring en hebben om me heen gesprongen, omdat Oom Jan toch ook weer ge komen was. Het werd avond. De J.-H.-vader noteerde mijn naam weer in dat groot boek, waar ik toch al zes keer in sta, en toen aan het eten jongens. Wel, wel, wel, wat had ik een honger! Voordien was ik al eens naar de keuken geslopen en had moeder goeie dag gezegd. Ik zei: „Dag moe!" en zij: „Dag Jantje"! We kenden elkaar al ziet U! Na het eten hebben we zo een beetje gespeeld, gezongen, toen was er een spreker, en na deze hielden meisjes rei-dansen. Prachtig! Prach tig Later op de avond zaten we bij het haardvuur. De zon was ver loren gegaan achter een groep bo men. Bij het haardvuur zong een jongen en begeleidde zich zelf op een gitaar. Er werd gedeclameerd, verteld. Zo fijn was het! Ik heb stilletjes zitten denken aan m'n Bet- je, die niets van dergelijke dingen hebben moet. Dan werden we door „vader" naar de slaapzaal gevoerd. Ik heb hem zoet een handje gege ven hoor. In de bossen was het roerloos stil. Na me uitgekleed te hebben, hees ik me in bed. O ja, morgen ochtend de deken uitklop pen, en zo op vouwen, dat de groe ne rand boven kwam. Zo had va der het gezegd. „Maf ze kindertjes" riep ik. Toen begon er een buik te spreken. Voor me lagen vier „ech te trekkers". Ze moesten naar Brus sel. De andere morgen klom net de zon boven de bomen, toen ik weer al wakker werd. Op m'n ene elle boog steunend heb ik er naar lig gen kijken. Vogels kwetterden, hei- damp steeg op. Zo mooi, zo mooi. Dan kwamen we overeind en gle den uit bed. Die echte trekkers wa ren op het eten na weer al reis vaardig. Wij wasten ons, sommigen namen een koude douche. Dekens werden uitgeklopt. De dag begon weer. Wat we allemaal beleefd heb ben is met geen pen te beschrijven. Als ik U tegen koni, vertel ik. Mij hadden ze natuurlijk eens corvee gegeven. Ik heb ze bediend hoor! Thuis schenk ik voor mijn Betje ook wel eens koffie ziet U. 's Mid dags arriveerden weer andere trek kers. Wij gingen ook dan weer huis toe. We namen afscheid van vader en moeder en toen naar Zeeland. Ik had weer ervaard, dat een J.-H. heerlijk is, bij jongens indivi dueel steeds verantwoordelijkheids gevoel kweekt, solidaire kameraad schap; bij meisjes hun opofferings zin steeds dieper ontwikkelt. O! ohad ik toch maar geen dikke buik, en was ik niet zo oud Dan zou ik trekken langs alle scho ne landen! JULLIE OOM JAN. Kortgene, 17 Juli 1935. Onderwijzer te Kats Geeft te Kats, Colijnsplaat en Kortgene Stelt zich beschikbaar als dirigent van zangkoren en muziekgezelschappen. Adres: Achterstraat 52, Kats.

Krantenbank Zeeland

Noord-Bevelands Nieuws- en advertentieblad | 1935 | | pagina 1