De poëzie der „restverwerking".
Een vlug kapseltje van korte haren
PARIJSE MODEBRIE F-
§ommige woorden in onze taal hebben, geheel onverdiend, een min
der aangename klank. Hoe koud en vormelijk, stijf en vervelend klinkt
b.v. het woord „r e s t v e r w e r k i n g". En toch verschuilt zich achter
dit woord een wereld van poëzie, Daar staat de huisvrouw in de keu
ken en tovert van de versmade etensresten heerlijke schelpjes, knappen
de ovenschoteltjes, pasteipotjes, gevuld met een piquant mengseltje,
waarvan niemand de herkomst vermoedt. Aardappel- en rijstkoekjes, cro-
quetjes en griesmeelturfjes, allerlei zoete en hartige hapjes, die door de
huisgenoten meer gesavoureerd worden dan het oorspronkelijke gerecht,
zijn het resultaat van „restverwerking".
En niet alleen de keuken, ook de linnen- en klerenkast geven aanlei
ding tot restverwerking. Op een gegeven ogenblik kan een badhanddoek
een laken of sloop niet langer meer mee. Wat doen we echter met de
resten, de goede stukken die nog hier en daar voorkomen? De restjes
van oude badhanddoeken b.v. laten zich
tot velerlei doeleinden gebruiken. We
kunnen er rondjes, in verschillende groot
te, van knippen, die als onderleggers die
nen op de wastafel, onder kom, karaf,
zeep- en tandenborstelbakje. Natuurlijk
maken we het garnituurtje een beetje
fleurig door er, van gekleurd wasecht
glansgaren, een randje om te haken, in
een tint die bij het wasstel past.
Ook hier mag immers evenmin als in
de keuken, de fantasie ontbreken. Verder
kunen we er baby-slabbetjes van maken,
met een gekleurd festonneersteekje of picootje afgewerkt; badhandschoe-
nen, aanpakkertjes; vuisthandschoenen om, bij vuile werkjes, de han
den te sparen. Verschillende lagen op elkaar gestikt vormen goede wrijf-
lappen voor koper, zilver, meubels, enz.
Vertoont een tafellaken sleetse plekken, zo kan men van de goede
delen servetten maken ofwel kleine kleedjes voor onder de borden, op
Engelse wijze, die men dan met een smal kantje omwerkt.
Versleten slopen vormen een uitstekende stofzak, om er een bontstel,
hoed, veren, e.d. in te bewaren. Ook handwerkjes, waaraan we bezig
zijn, kleedjes, haakwerkjes, gebreide jumpers, e.d. kunnen we stofvrij in
een oude sloop hullen.
Van een oud laken maken we een zak, die als zomerverblijf voor de
bontmantel dient. We maken er voorts kinderlakentjes van, een bedek
king voor de strijkplank, afdroogdoekjes, enz.
Zeer praktisch is het verder, wanneer een huisvrouw van oude lapjes
zacht, soepel katoen, rolletjes windsel knipt om bij voorkomende kleine
verwondingen kinderen en huisgenoten te kunnen verbinden.
Het is ook goed een voorraad oude doekjes in petto te hebben, om
bij keel en maagpijn hete kompressen te maken. Wanneer we kleding
stukken vochtig opstrijken, bij neusbloedingen en al dergelijke gelegen
heden, komen oude lapjes van pas.
En nu nemen we nog een kijkje in de klerenkast. Van twee oude ja
ponnen één nieuwe maken is op het ogenblik zó in zwang, dat we daar
over niet verder behoeven te spreken. Een oude japon kan verder aar
dige vestjes en bolero's opleveren, soms ook een boekomslag of een
tasje. Van oude zijden toiletjes of dunne zomerjaponnen kan men der
gelijke praktische dingen niet maken. Ze lenen zich echter bijzonder
tot fleurige kraagjes, jabots en pelerines.
Wanneer men een dergelijke pelerine uit verschillende strookjes sa-
mensteld, kan men ook kleine en smalle lapjes opgebruiken. Onze twee
de afbeelding toont een paar dergelijke schouderkragen. De eerste is
van Schotse zijde. Het spreekt
vanzelf, dat ook gebloemde,
geruite, gestreepte, of genop
te stof dienen kan. De kraag
bestaat uit drie volants bo
ven elkaar, elk met een smal
picootje afgewerkt. Langs de
hals bevindt zich een ruche.
Een grote strik is even ter
zijde bevestigd. De tweede kraag, van voile of argandi, draagt een bij
zonder elegant karakter. Hier zijn zeven strookjes gezet aan een hoge,
staande hals, die echter niet aansluitend mag zijn. Een vlotte strik be
vindt zich op de schouders. Maar niet
alleen stof, ook ander materiaal ligt soms
ongebruikt in onze lappenmand. Wanneer
ge b.v. enkele meters galon hebt liggen
die maar nooit als garnering te pas ko
men, zo raden wij U aan, ze in verschil
lende delen te knippen en aan elkaar te
naaien tot een leuke kraag voor op een
kinder- of meisjesjurk. Van resten lint
kan men tasjes vlechten of ze, aan bei
de zijden een weinig uitgerafeld, tot
boekenleggers gebruiken.
Tenslotte nog een kort praatje over
ons kapsel. Hier komt geen restverwer
king te pas, de moderne vrouw draagt
alleen haar eigen haar. Onze beide af
beeldingen laten zien, hoe ook bij korte haren vele variaties mogelijk
zijn. Door een scheve scheiding, boven het rechter oog, worden de ha
ren in tweeën gedeeld. De rechter-helft der haren, die korter geknipt is
dan de linkerzijde, wordt naar achteren gegolfd. Midden op het hoofd
bevindt zich eveneens een band van korte haren die in kleine krulletjes
worden gelegd. Hoe het kapseltje er aan de achterzijde uitziet, toont u
het laatste plaatje.
WILHELMINE.
Onze lezeressen, die uitvoerig wensen ingelicht te worden over de
laatste mode, zowel voor dames als kinderen, raden wij dringend aan
een abonnement te nemen op „Het Nieuwe Modeblad".
Dit uiterst praktische Nederlandse modetijdschrift, hetwelk ook een
schat van gegevens biedt voor handwerken in alle genres, is bij de
uitgever dezer courant verkrijgbaar.
De abonnementsprijs van het Nieuwe Modeblad 2 maal per maand
verschijnende in 24 bladzijden met telkenmale 2 gratis knippatronen-
bladen, bedraagt slechts f 1.20 per kwartaal, franco per post f 1.50.
40. De twee woestijnrobbers stegen vlug van
hun ezels af, verborgen die achter een paar
massieve pilaren en stelden zich op achter het
gevallen hoofd van een reusachtige afgod, uit
gehouwen in steen. „Houd je gereed, om hem
te grijpen, als hij voorbijkomt," fluisterde Mad-
hub. „Die blanken vechten als duivels."
41. Onbewust van de twee rovers, die in hin
derlaag lagen, stuurde Rob z'n ezel tussen de
stenen blokken door, die over de vloer van de
tempel verspreid lagen, en keek ijverig rond,
of hij de dieven ook zag, die hij op het spoor
was.
42. Plotseling voelde hij, hoe sterke armen
hem grepen en voor hij zich verdedigen kon,
was hij van de ezel afgetrokken. „Bind hem
Abu," hijgde Madhub, terwijl hij Robs armen
stevig vastgreep. „We moeten hem uit de weg
ruimen, voor de anderen in 't zicht komen.'»
Nadat ze Robs armen achter z'n rug gebonden
hadden, beurden de beide bandieten hem op
en droegen hem. een van de grootste kamers
van de tempel binnen.
