NOORD-BEVELANDS
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
No. 1843
Zaterdag 16 September 1933
40e Jaargang.
DRUK EN UITGAVE A. G. M. MARKUSSE TE WISSENKERKE - TELEFOON No. 10
A. C. VAN DER REST
Prijs der Advertentiën: van 1 tot 5 regels 50
cent, iedere regel meer 10 cent. Bij abon- Abonnementsprijs f 1.per jaar bij vooruit-
nement aanzienlijke korting. Familieberichten DEZE RUIMTE IS TE HUUR betaling. Franco per post f2.25 per jaar.
en daarop betrekking hebbende dankbetuigingen Toezending advertentiën tot Vrijdagmorgen
van 1 tot 6 regels 75 cent, iedere regel meer 8 uur (wettelijken tijd). Oplaag 1800 ex.
- 12'/a cent.
H.H. Winkeliers en
Wederverkoopers.
Vult Uw voorraden aan
tegen de a.s.
SCHOONMAAKTIJD.
Kastpapier aan rollen en vel
len wit en gekleurd, effen en
gekleurde Bloemschulpran-
den. Losse Meterranden, Pu
naises, Goud- en Zilverbrons,
Meubelpolitoer, Schilderijhaak
jes, Sponsen en Zeemleder,
Borstelwaren, Reckits en Er-
dal poetsartikelen, de echte
vanouds bekende Amerikaan-
sche Boenwas „met den A-
rend". ZEER UITGEBREIDE
KEUZE IN
BEHANGSELPAPIEREN.
Concurreerende prijzen met
ruime Winstmarge voor den
Handel.
GROSSIERDERIJ
„De Zeeuwsche
Papier- en
Commissiehandel".
Fa. PIET OCHTMAN.
Lange Nobelstraat, Zierikzee.
Soengei Gerong 15 Aug 1933.
Mijnheer de Redacteur.
In Uw veel gelezen weekblad,
dat zelfs tot in enkele uithoeken
van onzen Indischen Archipel is
doorgedrongen, ontdekte ik tot m'n
groot genoegen dat er den Iaatsten
tijd over verschillende onderwerpen
een levendige pennestrijd wordt ge
voerd. In 't bijzonder trof mij een
stukje getiteld, „Schoolreisjes". Daar
in deed de redactie uitkomen dat
onze goede Noord-Bevelanders nog
steeds aan hun oude ideeën blijven
vasthouden en een schoolreisje voor
de jeugd als een overbodige luxe
beschouwen. Gaarne zou ik over
dit onderwerp mijn meening willen
weergeven en verzoek ik U beleefd
mij een klein plaatsje in Uw blad
te willen afstaan.
Het is mij onbegrijpelijk en het
valt te betreuren dat er nog zoo
veel ouders zijn die hun kinderen
een zoo nuttig en leerrijk school
reisje misgunnen en deze noodzake
lijke luxe, indien er van luxe ge
sproken mag worden, met een
Turksche hardnekkigheid trachten
te weren. Nuttig en leerrijk, ja, dat
is het inderdaad. Nuttig, omdat het
den kinderen ook eens uit den sleur
van het dagelijksche leven in een
andere omgeving plaatst en hen
met volle teugen doet genieten van
al het nieuwe wat zij zien en leer
rijk, omdat ze een hoop nieuwe in
drukken opdoen van menschen, za
ken en dingen. Tevens zal zoo'n
reisje hen op school tot meerderen
ijver aansporen.
Ons eilandje waar uitsluitend
landbouw en veeteelt wordt be
oefend, biedt, mede door z'n geiso-
leerde ligging den kinderen die er
opgroeien te weinig variatie.
Wel worden ze op school ge
leerd dat er treinen door ons land
loopen die ons van de eene plaats
naar de andere brengen, evenzoo
dat er stoom- en luchtvaartmaat
schappijen zijn die het verkeer tus-
schen landen en plaatsen onder
houden en dat deze stad een haven
én die een industriestad is, doch
wat heeft men aan al deze theorie,
zoo men van die dingen nog nooit
iets heeft gezien. Bij iedere theo
retische kennis behoort een prac-
tische. En deze practische kennis
kan, al is het dan ook in geringe
mate, zoo gemakkelijk verkregen
worden door de schooljeugd, door
hen slechts een keer per jaar een
reisje naar elders te laten maken.
Vele fabrieken, werven en andere
zaken zijn er, die hun terreinen o-
pen stellen voor deze excursies en
zoo kan men dus ook het aange
name met het nuttige vereenigen.
Bovendien krijgen de kinderen meer
zelfvertrouwen. Als ze later op
rijperen leeftijd hun familie in een
stad of dorp aan de andere zijde
van het water moeten bezoeken, of
in den vreemde een bestaan trach
ten te vinden, hoeven ze niet meer
te piekeren: „als oome Jan of tante
Keetje niet aan den trein staat, kom
ik nooit terecht". Ze weten dan zelf
hun weg wel te vinden.
Nu weet ik wel dat de Noord-
Bevelandsche jeugd er niet zoo vlug
toe zal overgaan om in de vreemde
een bestaan te zoeken omdat men
nog al tamelijk honkvast is en het
publieke oordeel ook al niet erg
aanmoedigend is. Men hoort nog
steeds van Noord-Bevelanders die
hier in de Oost arriveeren dat ze
eerst stapelgek zijn verklaard voor
dat ze vertrokken. Ook iets echt
Noord-Bevelands. Als iedere Hol
lander er zoo over zou denken zou
den de alitrgeksten toch wel in
Holland zelf zitten, daar een Ne
derland zonder Indië maar een arm
landje zou zijn. Doch dit oordeel zal
zich mettertijd wel vanzelf wijzigen.
Ook in de landbouw gaat de tech
niek met reuzen schreden voor
waarts, en waar vroeger een aantal
personen gretig werk vonden, daar
dringt nu de machine hun op zij en
dwingt hun, willen ze toch een be
staan hebben iets anders aan te
pakken.
Ook wat betreft afstand, zouden
de kinderen van een schoolreisje
veel kunnen Ieeren. Hoe dikwijls
wordt ons Indische Noord-Beve
landers van uit het Moederland niet
de vraag gesteld, of we zoo 's Zon
dagsmorgens wel eens even van Pa-
lembang naar Batavia of van Ban-
Voor: Geneesmiddelen
(ook Homceopatische),
Verbandstoffen,
Bandages,
Breukbanden,
Buikbanden
Spataderkousen, enz.
Verplegingsartikelen
Wijnen, Limonades,
naar: enz.
Ass. Apotheker, Goes
Groote sorteering
Toiletartikelen en
Parfumerieën
Voor maatnemen, Buikbanden, Breuk
banden, Spataderkousen, Recht-
houders enz., desgewenscht bezoek
aan huisl
doeng naar Soerabaya een kopje
koffie bij onze vrienden gaan drin
ken en of we die en die en die ook
wel eens spreken want die wonen
toch ook op Medan, Soerabaya en
Makassar. Men vergelijkt op Noord-
Beveland waarschijnlijk straat Soen-
da met de Zandkreek en het land
wat tusschen Moesi en straat Soen-
da ligt met hetgeen wat tusschen
Zuidvliet en Oosterschelde ligt, doch
die vergelijking gaat niet op. Als we
een kopje koffie op Batavia zouden
willen drinken, zou dat van uit
Palembang met een K.P.M. stoomer
retour 4 dagen van onzen nuttigen
tijd in beslag nemen, over land
eveneens 4 dagen en den kortsten
weg, den luchtweg, zou vice- versa
met het koffie uurtje inbegrepen
toch ook nog 10 volle uren op-
eischen. Ook deze Kilometeronwe
tendheid is niet zoozeer te wijten
aan het onderwijs dan wel aan de
beperkte ruimte waarin men als
Noord-Bevelander leeft. Op Noord-
Beveland kan men moeilijk van
grooten afstand spreken, daar de
grootste afstand er misschien 25 tot