TWEEDE BLAD van i@ Provinciale Zeeuwsche Middelburgsche Courant en Goesche Courant van 30 Mei 1040 Veiligheid* Welvaart en Bevolkingstoename Be Productie van Groenten is verzekerd FEUILLETON Gedurende de laatste honderd jaar is de wereldbevolking verdubbeld tot bijna twee milliard. Veiligheid, welvaart en bevolkingstoename zijn nauw met elkaar verbonden. Ter wijl gedurende de negentiende eeuw de menschheid zich nagenoeg heeft verdub beld, viel sedert den Wereldoorlog 1914-1918 in vele landen een vermindering der bevolkingstoename te bespeuren, en in enkele landen met name Frankrijk zelfs een sterke achteruitgang. Het gevoel van onzekerheid over hetgeen de dag van morgen brengen zou, zoowel economisch als politiek, anderzijds ook een steeds sterker neiging naar luxe en comfort, deden de cijfers der bevolkingsver meerdering afnemen, of negatief worden. Veler hoop in de huidige periode van Europeesche moeilijkheden is dan ook, dat hierna een tijdvak komen zal van langdurigen vrede, waarin gearbeid zal kunnen worden aan den opbouw van ons continent, en waarin het goed zal zijn te leven. Zeker zou dit terstond zijn invloed hebben op de bevolkingstoename. Men behoeft daarbij niet bevreesd te zijn voor overbevolking. Deze aarde is ruim en rijk genoeg om een nog veel talrijker menschheid levensmogelijkheden te kunnen bieden. OORZAKEN DER VERBLUFFENDE TOENAME. Vroeger moest men het aantal men-1 isohelijke aardbewoners ruwweg schatten. 'Thans kan men tellen en vrij nauwkeu rige statistische gegevens samenstellen. De jongste bevolkings-statistieken voor het uitbreken van den huidigen Europee sehen oorlog becijferden de bevol king der aarde op 1985 millioen menschen en wezen als de dichtstbevolkte landen aan: Groot Brittanië, België, Nederland, 'Malta-, Italië, Britsch-Indië, Malakka, Chi na, Japcm en het eiland Mauritius. Bij kans twee milliard menschen leven dus op onze planeet, die Anatole France eens een „zandkorrel in het heelal" noemde. Met andere woordende menschheid heeft zich inderdaad in de laatste honderd jaar nagenoeg verdubbeld. In het jaar 1839 bedroeg de totale be volking der aarde 920 millioen. Vijftig Jaar later was die bevolking reeds tot 1450 millioen toegenomen. In Europa alleen, welks bevolking honderd jaar geleden 220 millioen bedroeg, leven tegenwoordig 470 millioen menschen. Terwijl de ge middelde toename der bevolking in de voorgaande achttien eeuwen het getal 50 millioen per eeuw niet overschreed, be draagt die toename in de laatste honderd laar een milliard. De oorzaken, die wij bij een dergelijke snelle groei der bevolking in de eerste plaats voor oogen moeten houden, zijn talrijkontsluiting en exploitatie van reus achtige gebieden in de Vereenigde Staten, Zuid-Amerika en Afrika; uitbreiding der civilisatie over landstreken die vroeger nauwelijks met de beschaving in aanra king kwamenverbetering der levens voorwaarden en verheffing van den le vensstandaardhet bijkans totaal ver dwijnen van vroeger zoo dikwijls voor komende hongersnoodenteruggang van epidemiën en-ziektebronnen; verminde ring van het sterftecijfer en verhooging (van den gemiddelden leeftijd der men schen door belangrijke sociaal-hygiëni sche maatregelen in bijna alle landen ter wereld. In weerwil van dit alles dient erkend, dat deze concrete oorzaken nog geenszins de toename der bevolking van 1 milliard verklaren. Voor een dergelijke verbluf fende groei moeten natuurlijk nog andere, dieper liggende oorzaken aan te wijzen zijn. De wezenlijke oorzaken moeten in de eerste plaats worden gezocht in de voortschrijdende industrialiseering en de wetenschappelijke exploitatie van de schatten der aarde". De technische vorderingen der laatste honderd jaar hebben de levensvoorwaar den niet alleen in Europa, maar in nage noeg elk werelddeel aanzienlijk verbeterd. Merkwaardig genoeg bewijzen de statis tieken, dat de geboorte-overschotten het sterkst optreden in die streken, waar de bewoners de zekerheid hebben volkomen te kunnen leven van de producten van hun arbeid. Dat de continuïteit daarbij belangrijker is dan de rentabiliteit van het oogenblik, bewijst het interessante feit, dat de gebieden waar zich kolenmijnen bevinden, aan de spits staan, terwijl bij voorbeeld de streken, waar goud gewon nen wordt, tamelijk lage geboortecijfers hebben. Waar steenkool gevonden en geprodu ceerd wordt, ontwikkelen zich bij voort during nieuwe ondernemingen. Er ont staan tal van maatschappijen en chemi sche fabrieken, terwijl bovendien vele do zijnen nevenproducten nieuwe industrieën in het leven roepen. De eene industrie leidt tot tien anderede steden en plaat sen van het geheele gebied verdubbelen in aantal; de bevolkingscijfers verdrie voudigen. De steenkool is geen eindproduct, maar veeleer het uitgangspunt van een zich voortdurend vernieuwend en vermenig vuldigend productieproces. Daar waar de steenkool gewonnen wordt, heerscht al dus doorgaans een zekere welvaart, die op zichzelf de voornaamste psychologi sche voorwaarde voor een regelmatige, snelle bevolkingstoename is. De kolen- districten leveren voor het oogenblik de streken, waar de hoogste geboortecijfers voorkomen. In weerwil van dit alles bestaat er aller minst aanleiding een overbevolking der aarde binnen afzienbaren tijd te vreezen. Niet alleen dat er nog reusachtige uitge strekte gebieden bestaan in Afrika, Azië en Amerika, waar nog honderden millioe- nen menschen een levensmogelijkheid DE GROOTVERLOFGANGERS Ontvangen in 't algemeen geen steun. Van het departement van sociale zaken is een omzendbrief uitgegaan, betreffende steun-uitkeering aan militairen met groot verlof. Daarin wordt eraan herinnerd, dat de opperbevelhebber van land- en zee macht bepaald heeft; dat een deel van de in werkelijken dienst zijnde reservisten en dienstplichtigen met groot verlof kan worden gezonden, welk verlof in het alge meen wordt verleend aan hen, die een betrekking hebben of zeker zijn een be trekking te zullen vinden. Daar,de betrokkenen, die op hun ver zoek den militairen dienst verlaten, der halve zelf meenen in hun eigen onder houd en dat van hun gezin te kunnen voorzien, zal het verleenen van steun in gevolge de steunregeling in het algemeen voor hen niet op zijn plaats zijn. Aan bovenbedoelde personen kan dan ook, mochten zij zich om steun melden, geen steun worden verleend. Indien het in een bijzonder geval wèl noodzakelijk is steun te verleenen, moet daarvoor goedkeuring van het departement zijn verkregen. De uitvoer van eieren naar Duitschland. Het rijksbureau voor de voedselvoorzie ning in oorlogstijd maakt bekend, dat de uitvoer van kippeneieren naar Duitsch land weer is geregeld en dat deze op de zelfde wijze zal kunnen geschieden als voorheen. Alle voorschriften en bepalin gen te dezer zake blijven van kracht. De exportprijzen voor kippeneieren zijn vast gesteld op den prijs, die gold op 9 Mei. Er is voorts een regeling getroffen, waar door directe uitbetaling aan de exporteurs kan volgen. Er zal verder een hoeveelheid eenden eieren naar Duitschland kunnen worden uitgevoerd, welke overeenkomt met de hoeveelheid, welke voorheen door Duitsch land werd afgenomen. De exportprijs zal voorloopig bedragen f3.30 per 100 stuks. De oorlog kan niet lang duren. Volgens Henri Ford. Henri Ford heeft, naar het D.N.B. meldt, zijn wantrouwen uitgesproken in het Ame- rikaansche bewapenings-programma. De Amerikaansche automobiel-koning gaf als zijn meening te kennen, dat de oorlog in Europa niet lang zal duren, daar de Ver. Staten er niet bij betrokken zijn. Hoe wel verschillende landen sterken druk uit oefenen tot deelname aan den strijd, zeide Ford er van overtuigd te zijn, dat Amerika den vrede zal bewaren. kunnen vinden, maar bovendien ziet het er naar uit, dat de snelle bevolkingstoe name der laatste honderd jaar haar hoog tepunt overschreden heeft, waardoor een tijdelijke stilstand in deze toename is in getreden. In de laatste twaalf jaar, dat is dus ongeveer het tijdperk van de wereld crisis, is de bevolkingstoename in vele landen van Europa teruggeloopen. Maar komt er weer een nieuw tijdperk van lang durigen vrede en welvaart, dan mag men weer een verdere stijging der bevolkings cijfers verwachten. VOORZIENING VAN HET BINNENLAND GEDEKT. EXPORT NAAR DUITSCHLAND. Den laatsten tijd hebben er geruchten gecirculeerd, waaruit een zekere onge rustheid van de bevolking sprak over de voorziening van het binnenland met tuin bouwproducten. Uit een onderhoud, dat de N.R.C. had met den voorzitter van de Coöp. tuinbouw veiling .Rotterdam en omstreken, is ge bleken, dat er voor deze ongerustheid geen aanleiding bestaat. De productie van groenten is verzekerd en er is een regeling getroffen, volgens welke het eigen land in de eerste plaats zijn behoef te uit die productie kan dekken, waarna het resteerende gedeelte voor export naar Duitschland bestemd wordt. Op het oogenblik komen er vijf pro ducten in aanmerking voor export naar Duitschland, n.l. kasKomkomrners, piat- glaskomkomrners, bloemkool, peen en sla. Volgens de nieuw ontworpen regeling, zal Duilschiand elk Kwantum van aezs artikelen afnemen, aal niet in het binnen land gepiaatsl is. Met aie versianae, dat van ae totale proauctie bü pet. voor oin- nenianasch georuiK, van hioemkooi zeifs 7o pet., worat aangeöoden. Gebleken is al, dat deze percentages door ae eigen consumptie veeiai niet ten volle opgeno men kunnen woraen. De resteeienae per centages, plus net niet geplaatste gedeelte van het voor onze bevolking aangewezen contingent, gaan naar Duhschiana. De productie van anaere tuinoouwpro- ducten, ais spinazie, postelein, anaijvie en kasboonen, die voor export niet ge schikt zijn, is in haar geneel ter beschik king van ae binnenlanasche markt. Daar voor gelden de oude minimumprijzen, vastgesteld vanwege de Groente- en fruit- centrale. Ten overvloeae is bepaald dat, ais uit eindelijk het percentage van 50 te laag zou blijken, er in overleg met de Centrale een verhooging bewerkstelligd kan wor den. Bij bloemkool is dat reeds geschied. Aanvankelijk was ook voor dit artikel het contingent bepaald op 50 pet.toen even wel duidelijk werd, dat de vraag daarmee niet gedekt kon worden, is het op 75 pet. vastgesteld. Er moge echter nog eens op gewezen worden, dat over het algemeen 50 pet. te hoog gebleken is voor het Ne- derlandsche consumptievermogen. Geen vernietiging. De producten, die hierboven genoemd zijn als niet geschikt voor export, worden in dusdanige hoeveelheden aangevoerd, dat ze ter veiling niet geheel geplaatst kunnen worden. Het gedeelte, dat de binnenlandsche kooper niet afneemt, wordt door bemiddeling van het Centraal bureau voor voedselvoorziening beschik baar gesteld voor armlastigen. Aan de vernietiging van groenten is hiermee et einde gekomen. Ter geruststelling van hen, die gemeend mochten hebben, dat er met de voorzie ning van de binnenlandsche markt wel eens iets zou kunnen gaan haperen, kan verder gezegd worden, dat alom in den lande het tuinbouwbedrijf gewoon door gaat. De door den oorlog aan de bedrij ven aangerichte schade is over het alge meen zóó gering, dat de productie op volle kracht voortgezet kan worden. Export naar Duitschland. Het ligt voor de hand, dat de export zich onder de gegeven omstandigheden alleen op Duitschland moet richten. Er zijn menschen, die meenen, dat na de capitulatie van België er wellicht in de toekomst ook met dit land iets te doen zal zijn. Op het oogenblik valt daar even wel weinig of niets van te zeggenaf gewacht moet worden, hoe de toestand zich verder ontwikkelt. Voor de voor export naar Duitschland in aanmerking komende artikelen heeft dit land maximumprijzen vastgesteld, die als bevredigend worden beschouwd. De prijzen benaderen den kostprijs en gelden derhalve als loonend voor de kweekers. Evenals voordien, geschiedt de betaling van Duitschland over de clearing. Over het geheel genomen, is de gang van zaken bevredigend. Recapituleerend zijn drie groote lijnen te onderscheiden le. de binnenlandsche behoeften kun nen volkomen gedekt worden 2e. wat nog doordraait op de veilin gen, wordt niet meer vernietigd, en 3e. loonende prijzen voor de kweekers. Zeeuwsche Beton Mij. Het weekblad Handelsbelangen neemt o.m. op de crediteurenlijst in het faillisse ment der N.V. Zeeuwsche Beton Mij. uit voeren van werken in gewapend beton Goes, statutair gevestigd te Vlake. Deze lijst telt 23 crediteuren, waarvan 1 met betwiste vordering. Het totaal passief be draagt f91.121, waarvan preferent f3.192 en betwist f 59.766. De baten zijn nog niet volledig bekend. Evacuatie in Engeland. De massavlucht van de Engelschen uit het Zuidelijk kustgebied van Groot Britan- nië duurt voort, meldt het D.N.B. Geheele landstreken zijn door de bevolking verla ten. Ook zijn vrouwen en kinderen uit Londen en uit de Engelsche industrie centra naar Noordelijke provincies over gebracht. Verdwijnt Chamberlain uit de Britsche regeering? Naar de correspondent van een Deensch blad meldt, wordt het in Engeland als waarschijnlijk beschouwd, dat Chamber lain, Kingsley Wood en enkele andere vooraanstaande ministers uit de regeering zullen verdwijnen, daar zij verantwoorde lijk worden geacht voor de gevoerde po litiek. Britsche militairen vluchten naar Zweden. Naar het D.N.B. uit Stockholm meldt, zijn 180 Britsche officieren en soldaten over de Noorsch-Zweedsche grens geko men en in Zweden geïnterneerd. De En gelschen waren gevlucht uit het gebied van Lillehammer. DE LAATSTE BÜS door CECIL FREEMAN CREGG. 2) Bulstroade's Buildings. Dat moest zijn eerste werk zijn. Waar hingen die uit Hij begon met een bezoek aan de bibliotheek. Van den beambte kreeg hij een adres boek van respectabelen omvang en ge wicht. Vlug sloeg hij de bladzijden om. BBBuBuchanan Gardens, Buckarest Road, Buckingham Gate RoadBunhili RowBWel ver draaid Die plaats bestond niet 1 Hij sloeg een paar blaadjes terug en begon opnieuw. Hij had gelijk. Bulstoade's Buil dings bestond niet. Hij kreeg een angstig voorgevoel bij de gedachte, dat er niets anders op scheen te zitten, dan nu al terug te keeren naar inspecteur Higgins, maar hij vermande zich. Dat nooit 1 Zijn eerste opdracht nog wel. Hij raadpleegde den beambte. „Niet te vinden? O, dat was niets bij zonders. Misschien was de naam veran derd misschien is er eens een misdaad gebeurd of zoo iets. Denk maar eens aan Crippenl Probeer het eens in een oud boek. Wacht, ik zal u even helpen. Zeker pas hier, hè?" Zonder antwoord af te wachten, ver dween de beambte, om even later met eenzelfde soort boek terug te komen, dat er alleen meer gebruikt en verkleurd uit zag. „Alsjeblieft m'n jongen. Probeer dit maar eens. Het is negen jaar oud." Summers nam het boek haastig aan en begon zenuwachtig de blaadjes om te 'slaan. Weldra slaakte hij een zucht van opluchting en voldoening, omdat de Bul stroade's Buildings erin bleken te staan en omdat hij den schrik van daareven weer te boven was. Bulstroade's Buildings E 1, kaart O, 8 P. 9. Summers zocht de bewuste plek ter stond op de kaart op. Hij maakte net een notitie omtrent de juiste ligging, toen er van beneden geroepen werd: „Summers." Hij keek op en riep: „Ja?" „Dokter Pape is beneden. De ouwe zei hem, dat ér een zaakje voor hem was en dat jij er op uit ging. Dr. Pape wil weten wat er aan de hand is." „Goed. Ik kom." Hij volgde den ander uit de bibliotheek en maakte van de gelegenheid gebruik om te vragen wat voor soort man de politie- dokter was. „Pape?" meende de ander oneerbiedig. „Och, die is wel geschikt. Een beetje een oud wijf weliswaaren hij haalde met een vage beweging de schouders op. „MerciI" Summers haastte zich thans naar beneden, waar hij een opvliegend heer van middelbaren leeftijd vóór de poort vond op en neer loopen. Een collega vertelde hem, dat dit dr. Pape was. „Ik ben Summers, mijnheer I Bent u de politie-dokter „Dat ben ik en dat weet je heel goed. Agent Harris heeft mij je juist aange wezen. Ik zag het 1 Laten we opschieten." „Zeker, dokter." Summers zette er di rect flink den pas in, in de richting van de ondergrondsche, maar Pape hield hem tegen. „Niet zoo hard, Summers, niet zoo hard. Ik heb mijn auto hier." „Dan zie ik u zeker wel voor het ge bouw, mijnheer?" „Doe niet zoo gek. Stap in." „Dank u wel, dokter." De reis naar East End werd zwijgend afgelegd. Dr. Pape scheen Ingeslapen, ter wijl Summers niet wist wat hij van dr. Pape moest denken. Als hij geweten had, dat hij per auto naar Bulstroade's Buil dings gegaan zou zijn, had hij zich de moeite van het opzoeken hebben kunnen besparen en dr. Pape zou niet uit zijn humeur hebben behoeven te zijn door de kleine vertraging. De chauffeur zou dan de zondebok geweest zijn, dacht hij. Hij wist nog niets van de onovertroffen kennis van Londen's straten en stegen, waarvoor dr. Pape's chauffeur beroemd was. De wagen stopte en de bestuurder opende het portier. „Bulstroade's Buildings, rechts eersten hoek om, dokter. Halverwege de straat." „Dank je wel." Dr. Pape' knikte tegen den man en zei dan„Kom mee, Sum mers." Zij stapten haastig naar de aangegeven plek, maar waren nog maar halfweg, toen Summers de straat overstak om bij een collega in uniform te informeeren. „Bulstroade's Buildings, hè Probeer het eens aan Birkenhead Mansions. Die heet ten vroeger de een of andere Buildings." „Merci." Birkenhead Mansions, ofschoon impo neerend door hun afmetingen, bleken allesbehalve aantrekkelijk van uiterlijk. Somber, eentonig, met kale, vervelooze muren en onaanzienlijke ramen, welke op de benedenverdieping rekken hadden, waarin armzalige planten een vergeef- schen strijd om het bestaan streden. De Mansions hadden betere dagen ge kend. HOOFDSTUK IL Waarin Summers zijn onderzoek begint. Hoewel het pand diverse woningen be vatte, scheen er slechts één ingang te be staan. Dit was een groote, steenen poort, waarachter steenen treden naar omhoog voerden en onder welks bescherming tal- looze kinderen van alle leeftijden, vuil, slordig en toch verbluffend vroolijk speel den. Dokter Pape en rechercheur Sum mers bestegen verwonderd de stoeptreden. Tegen den deurpost leunde een slordige vrouw, die Summers aansprak. „Woont Henri Hampers hier?" „Weet ik niet en het kan me niet schelen." De vrouw had troebele oogen, maar toch zag zij den harden trek wel, welke op het gelaat van den dokter was verschenen. Zij bond wat in. „Probeer de volgende verdieping eens Hier wonen niets dan gezinnen." Zij klommen naar de volgende verdie ping en zagen tot hun verrassing, dat hun voortgang gestremd werd door een deur, waarop door een amateur geschil derd was„Mevrouw Hicks. Kostgan gers." Summers klopte en drukte op een bel- knopje naast de deur. Eerst kwam er geen antwoord. Maar, nadat hij opnieuw ge beld had, hoorden zij een schuifelenden voetstap. De deur ging open. „Wel", klonk het onvriendelijk. „Woont Henri Hampers hier „Wat mot je van hem „Hij woont dus hier, hé" kwam de dok ter rustig tusschenbeide. „Dat heb ik niet gezegd." „Zanik niet langer. Wijs ons zijn ka mer." De vrouw aarzelde en was verloren. Zonder veel omhaal werd zij door Sum mers opzij geschoven, terwijl dokter Pape volgde. „Zijn kamer „Tweede deur van links, de trap op maar hij geeft geen antwoord heb het ook al geprobeerd." Beide politiemannen keken elkaar veel- beteekenend aan. Zij haastten zich de trap op naar de volgende verdieping. De tweede deur links was van binnen ge sloten en een klein eindje van een langen, ouderwetschen sleutel stak naar bulten. Juffrouw Hicks was hen vol nieuwsgierig heid naar boven gevolgd. Summers sprak haar aan. „U hebt een tweeden sleutel van die kamer Haal dien dan." De vrouw siert terde weg. Summers boog zich voorover en probeerde door het sleutelgat te gluren. Was het verbeelding of nam hij een gas- lucht waar Met de toppen van zijn voor sten vinger en duim morrelde hij wat aan het uitstekende eindje van den sleutel, totdat deze vrij kwam te zitten. Daarop haalde hij een dun maar sterk zakpotlood te voorschijn en drukte tegen den sleutel, welken hij voelde bewegen. Het volgende oogenblik viel deze rinkelend in de kamer op den grond. Een benauwd gehijg achter zich deed Summers omkijken. De hospita was teruggekomen en had den duplicaat sleutel bij zich. Zij was heelemaal buiten adem. „Die trappen" klaagde zij, „zijn nog eens mijn dood." Summers nam den sleutel en stak dien in het slot. Daarna keerde hij zich tot de wachtende vrouw. „Zoo is het goed, dank u." „O, is het toch waar I Het is mijn huis voor zoo ver ik weet. En wie bent u om mij in mijn eigen huis bevelen te geven Dat zou ik wel eens willen weten 1 Zij sloeg haar armen over elkaar en keek hem nijdig aan. Summers haalde een kaartje te voor schijn een officieel kaartje één van de honderd, welke hij een paar weken geleden had laten drukken en waarvan hij er nog geen enkel had kunnen ge bruiken EDWIN SUMMERS Hoofdst. Politie Crimineele afd. Scotland Yard, S. W. 1. Eenvoudig en zakelijk. Het leerde niet al te veel. Volgens dit kaartje kon hij zoowel commissaris als agent xijn. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1940 | | pagina 5