ADVERfÈNTIEN.
HEINE ADVERTENTIES
linnengoed, steengoed
en glaswerk.
De Maansteen
TWEE FRANSCHE VLIEGENIERS TE
RHDDELEUKG TER AARDE BESTELD.
Gistermiddag trok een droeve, kleine
stoet, bestaande uit twee lijkwagens, waar
in het stoffelijk overschot van de beide
Zaterdag jl. te Vlissingen omgekomen
Fransche vliegeniers van het Gasthuis naar
de R. K. Kerk en na den plechtigen uit
vaartdienst van daar naar het R.K. Kerk
hof aan Seisweg.
Zoowel Franschen als Nederlandsche mi
litairen begeleiden deze beide dapperen
naar htm laatste rustplaats en brachten
hun aldaar de laatste militaire eer.
Nadat aan de gezamenlijke groeve een
Fransche aalmoezenier het woord had
gevoerd, heeft de burgemeester namens de
gemeente-Middelburg getuigd van het me
deleven der ingezetenen en namens hen
een krans op het graf neergelegd.
De minister van Binnenlandsche Zaken
heeft aan alle burgemeesters in Zeeland
medegedeeld, dat zij zijn gemachtigd aan de
manschappen van het Fransche expeditie-
leger een zoodanig toeslag op hun soldij te
geven, dat het gelijk wordt aan de soldij
van Nederlandsche militairen van denzelf
den rang.
PARACHUTETROEPEN NABIJ
DEN HAAG.
Nabij Den Haag is dezer dagen 'n afdee-
ling Nederlandsche troepen beschoten door
personen, die ten deale in burgèrkleeding
gestoken waren, ten deele de uniform van
het Nederlandsche leger droegen.
Dergelijk optreden kan niet streng ge
noeg worden afgekeurd. De Duitschers blij
ven van ongeoorloofde vermommingen ge
bruik maken.
Een sergeant-motorrijder werd door twee
als boeren gekleede personen aangevallen.
De sergeant had de tegenwoordigheid van
geest zich te laten vallen en het te doen
voorkomen alsof hij getroffen was. Toen de
„boeren" naderden, schoot de sergeant bei
den dood, terwijl hij eveneens een derde
persoon die kwam toeloopen neerlegde.
Een vierde vluchtte een boerderij binnen.
Daar heeft men een groote buit aange
troffen.
Het blijft zeer noodig dat ieder op zijn
hoede zij!
Militaire maatregelen in
Den Haag.
ALGEMEENE BEKENDMAKING NO. 2.
De generaal-majoor, garnizoenscomman
dant van 's Gravenhage, in deze gemeente
uitoefenende 't militair gezag, overwegende
dat in 's Gravenhage ernstige vrees voor
verstoring der openbare orde bestaat, stelt
voor de gemeente 's Gravenhage de volgen
de algemeene maatregel van politie vast:
le. Het blijven staan op den openbaren
weg is verboden.
2e Alle samenscholingen van drie of meer
personen op den openbaren weg zijn verbo
den.
3e Onder openbaren weg" wordt mede
verstaan elk terrein, dat zij het ook met
eenige beperking voor ieder feitelijk toe
gankelijk is.
3e. Het geopend hebben van deuren, ra
men en vensters is verboden,
4e Het verbod, genoemd in art. 1 is niet
van toepassing op personen in overheids
dienst, in de rechtmatige uitoefening van
zijn functie, blijkend uit een hun als zooda
nig uitgereikte identiteitskaart, noch voor
militairen, in het bezit van hun oorlogszak
boekje, of voor hen, aan wie door of na
mens het Militair Gezag een identiteitsbe
wijs of pas is afgegeven.
5e. Ieder, aan wien door of namens het
Militair Gezag een dergelijk bewijs is afge
geven, is verplicht dat op eerste aanvraag
te vertoonen. Hij, die aan deze verplichting
niet op eerste aanvraag voldoet, wordt ge
acht niet in het bezit van een dergelijk be
wijs te zijn.
Overtreding van deze verboden kan
onverminderd het bepaalde in art. 184 van
het Wetboek van Strafrecht gestraft
worden met 12 dagen hechtenis of 100
boete.
Deze maatregel van politie trad onmid
dellijk in werking bij haar afkondiging op
j.l. Zondagavond.
De burgerbevolking werd gewaarschuwd,
dat overtreding onmiddellijk levensgevaar
opleverde.
Frontbericlhfcem van gisteren.
De Belgische troepen zijn er Maandag ii
geslaagd hun terrein te handhaven. De
Geallieerde troepen stonden tegenover de
Duitschers over een front van 640 km
breedte, van het Noorden van Nederland
tot by de Zwitsersche grens. De Dqitsche
linie is dus en aldus blootgesteld aan de
gevaren van een Geallieerd tegenoffensief.
Het proces der coördinatie der Nederland
sche, Belgische en Fransche troepen gaat
snel voort, werd gisteren bericht. De Duit-
sche chef van den generalen staf tracht
met koortsachtige snelheid op te rukken,
teneinde het tijdelijke voordeel de Duitsche
strijdkrachten te consolideeren.
De Duitsche opmarsch uit het district
Maastricht, werd door een zwaar Belgisch
tegenoffensief tot staan gebracht. De voor
uitgeschoven Duitsche posten tusschen
Maastricht en Luik zyn door een krachtig
Engelsch bombardement aangevallen. De
eenige brug over het Albertkanaal, welke
niet in de lucht was gevlogen, bood den
Duitschers gelegenheid op te rukken in de
richting van Tierleinont en Tongeren. Zij
zijn hier tot staan gebracht.
Engelsche luchtstrijdkrachten hebben
oorts groote troepenconcentraties achter
de Duitsche linies in België krachtig aan
gevallen. Ook de brugge-hoofden bij
Maastricht zijn gebombardeerd, om te ver
hinderen, dat de Duitsche versterkingen
naar België oprukken. Engelsche vliegtui
gen hebben gepantserde colonnes tusschen
Maastricht en Tongeren aangevallen. Van
de drie Maastrichtsche bruggen zijn twee
in de lucht gevlogen.
Ten Zuiden van Luik vallen de Duitschers
heftig aan met het deel verbinding te krij
gen met de Noordelijke steunpunten.
De Duitsche troepen vielen, naar heden
morgen gemeld werd, met groote hevigheid
aan, in grooten getale gebruik makend van
gevechtswagens en vliegtuigen.
Het Britsche ministerie van luchtvaart
deelde Maandag mede, dat reeds 45 vijande
lijke vliegtuigen in gevechten met de Brit
sche luchtmacht waren neergehaald, ter
wijl 45 andere toestellen vernield of be
schadigd zijn. 35 Britsche vliegtuigen zijn
niet teruggekeerd. Hiervan hebben er echter
eenige een noo'dlanding gemaakt in België.
Deze melding werd hedenmorgen aange-
uld met de mededeeling, dat nog 16 an
dere Duitsche vliegtuigen waren omlaag
gehaald.
De Engelsche hebben eenige belangrijke
Duitsche vliegvelden gebombardeerd en on
bruikbaar gemaakt, waardoor de Duitschers
;edwongen zijn gebruik te maken van
nood-vliegvelden voor de operaties tegen
Nederland. Dit heeft den Duitschers gröote
schade berokkend. Het is bekend, dat van
16 Duitsche transportvliegtuigen op een
dergelijk nood-veld niet minder dan 14 zyn
beschadigd.
OOK VROUWELIJKE PARACHUTISTEN
IN ENGELAND.
De Britsche omroep heeft de bevolking
:ewaarschuwd, dat niet alleen mannen in
burgerkleeding, maar ook vrouwen per
parachute in Engeland zijn geland, evenals
in België.
VALSCHE RECLAMEBILJETTEN.
De Belgische veiligheidspolitie heeft per
radio aan de bevolking verzocht alle re
clamebiljetten voor het koffiesurrogaat
Pascha, welke op telegraafpalen en op an
dere plaatsen zijn aangeplakt, te willen ver
nietigen.
Op de achterzijde van deze biljetten zijn
namelijk teekeningen aangetroffen, welke
kostbare aanwijzingen aan den aanvaller
bevatten omtrent verkeerswegen e.d.
HET PARTICULIERE
TELEGRAAFVERKEER STOPGEZET.
Het particuliere telegraafverkeer i
sinds Zondagavond in ons land stopgezet.
NEDERLANDSCHE RADIO-UIT
ZENDINGEN.
De BBC., de Engelsche radio-omroep
heeft aangekondigd, dat om 12 h 20, 17 n
20 en 22 h 25 (Nederlandsche tijd) op ver
schillende golflengten nieuwsuitzendingen
in de Nederlandsche taal zullen plaats heb
ben.
SCHETSEN VAN D'ÖEVE
„SMAKELBK GEBRUIK."
De êeste kêer a Bure van den Berge
bie Keetje an de bestie kwam ze a 'evro-
ge: ,,'oe 'ouw je 't in 's 'êerennaem uut,
buu'-vrouweZe bedoelden: zö snik-'êet
en dan mie dien 'emdrok an, gevoerd en
wel en die mouwtjes zö nauwe onder jen
oksels en dae' dan nog een beuk over. Ja,
zö ze levenslank nog 'eslaepe, temissen,
zö lange as da' ze „in de keuzen" was: in
d'r beuk en d'r onderkeus. De gewente doet
oalles Die gewenten 'ier, dae' schodden
die Schouwse vrouwe d'r 'öod nogal is over.
Ze was is ergenst verzocht om smoutebollen
te eten. Ze moste nog begunne mie bakken
a ze der a was, en dae' zag ze da' 't dêeg
uut 't bédde 'elangd wier. Dat von' ze zö
on'-settend vies, d&' ze öadelik gieng zitte
verzinne wat a. ze is zegge most om dae' hie
van 'oeve te eten. Ze docht: „dae' kan 'k
töch gin hap van deur m'n kele kriege".
Nog nie mooi genoegt begunst de koeke-
bakster der toen over uut te weien: da' ze
nie' dikkels koeken bakten. Allêeneg a' ze
pas 'eslacht wan' di' ze mie reuzel of olie
toch nie' olf zö lekker waere as mie derm-
vet, dan waere ze toch zö lekker smoe-e;
affijn, dat zou ze trek wé' proeve. Mie
dermvet! Noe mö je bcgriepe, dè.' ulder de
dei-men regerecht liete begraeve as ze
slachtten. De êeste kêer vroeg den errebeier:
,mag ik ze dan asjeblieft mee naer 'uus
neme, julder ze toch nie motten Ik
luste ze graag en j' ei ter een gröote seheu-
tel lekker vet uut om smoutebollen in te
bakken".
Mae' dat wou Van den Berge nog gin
êens, ie zei: „ni; ik wille nie da' je die
•ommel opvreet, dan zk' de vrouwe je wè
een schutteltje mee 't êen en 't andere mee-
geve". En toen kreeg 'n een scheuteltje pos-
kop mee. Je begriep wè, da' ze van die koe
ken nie' mee-'egeten eit. Ze kust ze nie' mi'
ruke! En ze 'oefden gin moeite mi' te dóen
orn een reden te verzinnen. Ze wier zö wit
as een doek. „Ik worre opêens nie al te
goed; ik moe' gauw nae' bute", zei ze. Zo
kon ze mee goed fesoen naer 'uus gae'. 't
Was dudelilc d£i' ze 't er nie' omdce'. Nee-e,
werke dee' ze nie, mae': d'r eten! Komt er
om, 'öor. Voe oalles ze een appart ziftje.
Agauw voe' ielke panne een apparten
bossel. Ze vertelden is van een werkster, die
droogden de nachtspiegel van buiten en van
binnen of mee 't zêem en toen, mee dat
zelfde zêem de mellekpanne. Ze zei: „ik
gaf ze een schop, want ik m'n anden vol
dêeg, dus slae' kon ik nie". De mensen daer
a ze dat tegen vertelden zei-e dae' nie' vee'
op. Die dat a van d' are kant 'ehóore. En
dat waere der ok 'ier vandaen, dus die von-
de net as de wei'kster: 't was oallebei of-
'eschuurd mie 'êet sodawaeter en in schoon
regenwaeter of-'espoeld, dus 't was noe
even schöone. Mae' zegge dee-e ze niks
vanselft. Ze zei wel is: „as je mee die men
sen 'ier praet, is 't net ofda' je voe' een
blinde muur staet. Ze. luustere mae' of ze
knikke; ze zegge: „ja, ja; ei, ei; zö, zö;
dienk jie dae' zö over; 'k wéét nie; wat zu'
me dae'van zegge, o$lles ei z'n vóór en
z'n tegen". En ze laete je net zö wies as
da' je bint; 'oe ze der zellest over dienke,
dae' kom je nie achter". Mee den dokter
ze 't ok is an de stok 'ehad. Ok over zö
iets dat k je binnen kriegt en dat a zie on-
noemelik vies vond. Nie allêene dat er
fleschjes mie mêestergoed ehaele motte
worre bie den dokter; dae' motte ok wer is
fleschjes mie waeter 'ebroclït worre. Noe
liet een meid van den dokter d'r toote is
te lank 'ange: „dae' was zövee' werk dat a
je in een ander 'uus-'ouwen nie oal die
leege flessen in sterke soda zette en een
paer daegen laeten uutspoele„El,
machteg voe' de wereld", viel de vrouwe
uut. „krieg ik dan meschien noe m'n mede-
sienen in dezelfde flesse daer a 'lc van de
weke m'n waeter in 'ebrocht El, meisse,
meisse toch: m'n 'arte kêert om in m'n
lief". Zö gauw a ze den dokter zag, begust
ze daer over. Ze zei: „dat zou toch een
kleine moeite weze, om voe die minder
smaekelikke diengen flessen van gekleurd
glas te nemen: bruun of blauw, in ieder ge
val een kleure of een vurm, die a voe an
ders niks gebruukt wier".
Het is toet op 'eden nog nie' gebeurd.
Mae': ze dae' gin gliek in?
V. v. d. O.
DE KOSTWINNERSVERGOEDINGEN.
De Regeeringspersdienst meldt:
De kostwinnersvergoedingen, voor zoover
die tot dusver werden uitbetaald door de
militaire autoriteiten, worden voortaan uit
betaald door den burgemeester.
Dit geschiedde reeds met de vergoedin
gen, weike Zaterdag dienden te worden uit
betaald, als naar de meening van den bur
gemeester duidelijk is gemaakt, dat deze
vergoedingen niet zijn verstrekt.
Men wende zich voor deze zaak tot de
gemeentesecretarie, bureau Militaire Zaken.
Men dient de bewijzen mede te brengen,
volgens welke men recht heeft op de kost
winnersvergoeding.
DE EFFECTENBEURS GESLOTEN.
De Regeeringspersdienst meldt:
Bij besluit van den Minister van Finan
cien van Maandag is de Effectenbeurs te
Amsterdam tot nadere aankondiging geslo
ten.
HET VERZENDEN VAN BRIEFKAAR
TEN ÏS WEER TOEGESTAAN.
De Opperbevelhebber van Land- en Zee
macht deelt mede, dat het verzenden en
bezorgen van briefkaarten mits duide
lijk geschreven in de Nederlandsche taal,
en geen berichten bevattende over den oor
logstoestand weer is toegestaan, doch
volkomen voor het risico van den afzen
der.
BURGERLIJKE STAND
Vrouwenpolder.
Van 511 Mei.
Geboren: Leuntje d. van Andries de Vis
ser en van Pieternella de Buck.
OndertrouwdCornelis Jobse jm. 25 jaar
en den Maatje den Hollander.
Getrouwd: Cornelis Pouwer jm. 22 j. met
Cornelia Adriana Barentsen jd. 20 jaar, Ja
cobus Wondergem jm. 23 jaar met Neeltje
Wattel jd. 23 jaar.
Het voorgenomen huwelijk van
R. D. P. VAN LOO
en
C. HÜIJBREGSEN
wordt wegens internationalen toe
stand voorloopig uitgesteld.
De Directeur van de RIJKS
KWEEKSCHOOL te Middelburg
geelt kennis, dat de Kweek- en
Leerschool tot nader order zijn
GESLOTEN.
(Ook de voorbereidende klas.)
K. DEKKER.
STRANDVONDER IJ
De Burgemeester-Strandvonder
van RITTHEM brengt ter open
bare kennis, dat onderscheidene
zaken, afkomstig van het wrak van
het Italiaansche vrachtschip „CO-
MITAS" (Genova) door hem zijn
geborgen en roept rechthebbenden
ter reclame op.
Voormelde zaken omvatten:
Apotheek (97 fl.), Bibliotheek
(66 b.), Carthotheek (32 zeekaar
ten), 3 laadmasten (12 m. lang), 13
katrollen, 17 ijz. matrassen, 10 pa
trijspoorten, 1 lier, 270 kg' meel,
5 bussen katoenolie, 6 stukken
staaldraad 3050 m., 1 touw van
165 m. en andere touwen, 5 touw
ladders, rood koperen-, looden- en
ijzeren pijpen, 1 groot kompas, 2
roeibootkompassen, 3 Arab, krui
ken, 4 vlaggen, 6 accu's, 1 schiet
lood, peillooden, antenne, 4 red
dingsboeien, 5 zwemvesten,
raampjes, 27 houten en 6 ijzeren
deuren, brandslang, huishoudelijke
artikelen, minimax, 2 stormlampen,
2 scheepsloggen, 1 sleeptros lang
15 m., 60 scheepsluiken, 1 trap van
2 X' en van 5 m. lengte, 1 partij
planken, diverse radio-apparaten,
scheepssignalen (wit, rood er
blauw licht), 2 bijlen, 1 stuurrad
en 15 ijzeren sluitingen.
Ritthem, 14 Mei 1940.
De Burgemeester-strandvonder
voornoemd,
P. DANIëLSE.
Algemeene kennisgeving.
Heden overleed tot onze
diepe droefheid, onze beste
Vader, Behuwd-, Groot- en
Overgrootvader,
DANIëL MIDAVAINE,
Weduwnaar van
Wa, Schietèkatte,
in den ouderdom van 87 jaar.
Uit aller naam,
A. MIDAVAINE.
Middelburg', 12 Mei 1940.
Heden overleed onze ge
liefde Zoon, Broeder en Oom,
GILLES LAMEIJN,
in den ouderdom van 27 jaar.
Uit aller naam,
C. J. M. LAMEIJN.
Middelburg, 14 Mei 1940.
Gravenstraat 30.
JO BOIDIN, zou graag je adres
weten. Ben ongerust over je.
JACOB SOHIER,
tijdelijk Rotterdamsche Kade 11
(2 x bellen), Middelburg.
Bij vooruitbetaling van 16 regels
75 cent.
Met motto 10 cent hooger.
Vergadering en Bijeenkomst
□□□DQ!3BDE]niEliaE]E3Bi3nE2SBnEH
VOLKSSTEM KLEINE STEM.
Repetities voorloopig gestaakt. Het
spaargeld der kinderen kan, tegen
afgifte der spaarkaart, terugge
haald worden bij J. de Ruijter,
Jasmijnstraat 19, Middelburg'.
Personeel gevraagd
GIBEIBQQtJSEIQDSBSQQEinClDHHEaE
WEGENS EEN ONGEVAL ter
stond een slagersknecht gevraagd
bij J. de Hamer, Vlissingsche straat
24, Middelburg.
Vo@r Irneü Roode ECryis Hyflp=ZSeke!rïhyBSB adres
Oude Mannen- en Vrouwenhuis Heerengracht Mid-
deühurg wordt DRINGEND gevraagd
AWaar ZOO SPOEDÏG MOGILÜêC te bezorgen S
Door WILKIE COLLINS.
Nederlandsche bewerking van
A. HUMME Jr.
43).
HOOFDSTUK X.
Het was mij onmogelijk dien tijd in rus
tige afwachting door te brengen, en ik
maakte een lange wandeling over de heide,
om precies na twee uren bij dokter Candy's
huis terug te zijn, waar dokter Jennings
reeds op mij wachtte.
Hij ontving rnjj in een spaarzaam gemeu
bileerd vertrek, dat door oen matglazen
deur toegang gaf tot zijn spreekkamer.
„Dit is de eenige plaats, waar wij zeker
kunnen zijn, niet gestoörd te zullen wor
den", zei hij, bij wijze van verontschuldi
ging. „Hier heb ik my'n paperassen en een
paar werken, die wij zoo noodig kunnen
raadplegen. Komt u wat dichter bij de ta
fel zitten, dan kunnen wij mijn notities te
zamen doorlezen".
Ik gaf gevolg aan zijn verzoek en hij
overhandigde mij vervolgens een paar vel
len papier, waarvan het eene met meer ol'
minder groote ruimten tusschen de woor
den beschreven was, terwijl op het andere,
die tusschenruimten met woorden in roode
inkt waren ingevuld.
„Heb medelijden", zei ik. „Kunt u mij
geen verklaring geven van hetgeen ik hier
uit moet vinden, voordat ik met deze puzzle
begin?"
„Zeker, mijnheer Blake, maar dan moet
ill u eerst een paar vragen stellen".
„Vraagt u maar wat u wilt".
„U heeft mij al verteld", begon hij, „dat
u, voor zoover u bekend, nooit in uw leven
opium heeft gebruikt."
„Voor zoover mij bekend is", beaamde ik.
„U zult direct begrijpen, waarom ik hier
op terugkom. Een jaar geleden was u zeer
nerveus en prikkelbaar en u sliep slecht,
behalve in den nacht van den verjaardag.
U sliep toen uitstekend, niet waar?"
„Juist".
„Kunt u een verklaring geven voor dien
nerveuzen toestand en slapeloosheid?"
„Neen, maar ik herinner mij, dat Bette-
redge meende, dat dit veroorzaakt werd,
doordat ik met rooken ophield".
„Was u een zwaar rooker?"
„Ja".
„En gaf u die gewoonte ineens op?"
„Ja".
„Dan had Betteredge gelijk mijnheer Bla
ke. Iemand, die gewend is, veel te rooken,
moet wel een ijzersterk gestel hebben, om
met die gewoonte plotseling te kunnen bre
ken, zonder dat zijn zenuwgestel daaronder
lijdt. Mijn tweede vraag heeft betrekking
op dokter Candy. Herinnert u zich, dat u
gedurende het verjaardagsdiner of later,
een meeningsverschil met hem -heeft gehad,
in verband met zijn beroep als-medicus?"
Deze vraag maakte een herinnering wak
ker aan het dispuut, dat ik met den dokter
op dien gedenkwaardigen avond had gehad,
doch de bijzonderheden waren mij geheel
ontgaan. Ik kon dokter Jennings slechts
vertellen, dat ik mij herinnerde, den spot te
hebben gedreven met de medische weten
schap en dat dokter Candy hierover zeer
gebelgd was geweest, doch dat wij daarna
weer als goede vrienden waren gescheiden.
„Er is nog een belangrijk punt", zei dok-
Gij vindt den waren rijkdom niet in
wat ge hebt, doch in wat gij zijt.
U11IIIHIIIIIIIIIHIIttlllilllllll!llllll!llllll|llllllllll!lllllllllllllllllllll!lllllll!lllllllllUll!!l!llll
ter Jennings. „Ik wil graag weten of u zich
gedurende dien tijd zorgen maakte over den
diamant".
„Ja, ik hield mijn gedachten daar steeds
mee bezig, want ik wist dat de Maansteen
het doel was van een samenzwering en,
dat ik moest waken voor de veiligheid van
juffrouw Verinder, als eigenares van den
steen."
„Kwam de diamant ter sprake voordat u
naar bed ging?"
„Lady Verinder sprak er over met haar
dochter."
„In uw bijzijn?"
Dokter Jennings nam nu de beschreven
vellen papier op en bood mij die aan.
„Mijnheer Blake", zei hij, „als u nu deze
notities wilt doorlezen in het licht van mijn
vragen en uw antwoorden, zult u twee
'merkwaardige feiten ontdekken, die op u
betrekking hebben. In de eerste plaats, dat
u juffrouw Verinder's kamer bent binnen
gegaan en den diamant heeft weggenomen,
terwijl u in een droomtoestand verkeerde,
die door opium was verwekt. Ten tweede,
dat die opium u, buiten uw medeweten, is
toegediend door .dokter Candy, teneinde u
te genezen van uw dwaalbegrip omtrent de
toepassing van medicijnen".
Ik bleef hem, met de papieren in mijn
hand, verbaasd aankijken.
„Ik hoop, dat u dokter Candy zult willen
vergeven", zei zijn assistent op zachten
toon. „Ik geef toe, dat hij veel kwaad heeft
gedaan, maar Hij deed het met de beste be
doelingen en u zult hieruit zien, dat het zijn
plan was, den volgenden morgen bij u terug
hfj u had gebakken. Juffrouw Verinder zou
er van op de hoogte zijn gebracht en de op
lossing van het raadsel, die een jaar op zich
heeft laten wachten, zou den volgenden dag
bekend zijn geworden".
Ik begreep nu het verband tusschen de
verschillende .feiten. „Ik kan dokter Candy,
in den toestand* waarin hij verkeert, niet
meer ter verantwoording roepen", zei ik
boos, „maar niettemin beschouw ik dezen
poets als een misbruik van vetrouwen, dat
ik niet licht zal vergeten".
„Iedere medicus moet in zijn practjjk wel
eens misbruik maken van het in hem ge
stelde vertrouwen, mijnheer Blake".
„Hoe heeft hfj dat klaargespeeld?" vroeg
ik. „Wie heeft mij die opium toegediend,
zonder dat ik er iets van gemerkt heb?"
„Dat weet ik niet. Dokter Candy heeft
tijdens zijn ziekte geen woord losgelaten,
waaruit ik dat zou hebben kunnen afleiden.
Kunt u hier niet zelf het antwoord opge
ven?"
„Neen, ik zou niet weten, wien ik hier
van moest verdenken".
„Nu, het heeft dan geen nut hierover ons
hoofd te breken en ik stel voor, dat wij te-
rugkeeren naar ons onderwerp, in verband
waarmede ilc u een voorstel wil doen, als
u deze notities heeft gelezen".
Ik liet my'n oogen gaan "over het ma
nuscript en zag, dat het eerste vel een aan
tal woorden en brokstukken van zinnen be
vatte, waaruit ik niet veel kon afleiden.
Ik besteedde daarom mijn aandacht aan
hetgeen geschreven stond op het tweede
vel, dat door dokter Jennings tot een aan
eengesloten bericht was samengesteld. Dit
luidde als volgt:
mijnheer Franklin Blake is een
aardig en ontwikkeld persoon, maar wat
betreft zijn uitlatingen over geneeskunde,
te komen, om u te vertellen, welken poets
dient hij eens op zijn nummer gezet te wor
den. Hij zegt, dat hij 's nachts niet kan sla
pen. Ik zeg hem, dat zijn zenuwen van streek
zijn en dat hij er iets voor moet innemen.
Hij zegt, dat het innemen van medicijnen
hetzelfde is als tasten in het duister, en nog
wel in het bijzijn van alle aanwezigen. Ik
zeg hem, dat hij slaap noodig heeft en dat
hij die alleen met behulp van medicijn zal
vinden. Hij zegt daarop, dat hij wel eens
geil oord heeft van den eenen blinde, die
den andere leidt en dat hij nu de beteeke-
nis van dat gezegde begrijpt. Geestig
maar ilc zal hem een goede nachtrust be
zorgen, ondanks zijn vooroordeel. Hij moet
slapen en lady Verinder's medicijnkist
staat tot mijn beschikking.- Zonder dat hij
het weet, zal ik hem vanavond vijf en
twintig grein laudanum toedienen en dan
zeg ik morgenochtend: „Wel, mijnheer Bla
ke, wilt u vandaag niet wat medicijn pro-
beeren? Zonder dat zult u zeker niet kun
nen slapen". „Dan vergist u zich, dokter
Candy", zal hij zeggen. „Ik heb zonder dat
vannacht heerJijk geslapen". Dan zal ik
hem wat vertellen! „U heeft nog iets an
ders gehad, behalve een goede nachtrust.
U heeft een dosis laudanum gehad, voor u
naar bed ging. Wat heeft u nu te zeggen
over het innemen van medicijnen Wat zal
hij raar opkijken!"
Toen ik dokter Jennings het manuscript
teruggaf, voelde ik bewondering voor het
vernuft, waarvan hij blijk had gegeven, door
uit deze verwarring een logische mededee
ling te construeeren. Hij viel mij beschei
den in de rede, toen ik hem hierover mijn
compliment wilde maken en vroeg mij, of
ik na lezing tot dezelfde overtuiging was
gekomen, als hij.
