Zceuwsch Zondagsblad^
mi
m
m
m
m
m
m
m
m
mm
VAN DE PROVINCIALE ZEEÜWSCHE&MIDDELBIJR.GSCHE COURANT&COESCHE COURANT
predicatl®
SCHAP
Vacantia in Vredig Vaderland.
O
i
ZAÏEROAG
[korte
HET WAS HEMEL
VAARTSDAG.
Het is genoegelijk om midden in de
week opeens uit te kunnen gaan.
Maar deze dag heet Hemelvaartsdag
en moet dus iets met den hemel te
maken hebben. Misschien is het goed
er daarom nog even op terug te ko
men.
Paulus zegt ergens in een duizeling
over Hemelvaart: „Hij, die nederge
daald is, Hij is het ook, die is opge
varen ver boven alle hemelen, om
alles vol te maken".
Bij „nederdaling" zie ik een stal en
een paar lappen en een voederbak.
Zoo werd mijn Heiland geboren.
Maar er was toch een moeder en er
werd eerbiedig aangebeden. Dieper
is de nederdaling in het water. Er
staat in de wildernis een boetepredi
ker tegen den donkeren hemel.
Zweepslagen. De massa krimpt en wil
vluchten maar kan niet. De temmer
temt tot ze schreeuwend neerzinken
en zich uitleveren. En Johannes dom
pelt ze in het water. Zwart, zwart van
zonden gaan ze er in, wit, witter dan
sneeuw zijn ze er uit gekomen. Dan
wandelt de smalle gestalte, het witte
lam Gods naar hem toe en zegt: Doop
ook Mij. De temmer: lk U? Gij mij!
Neen, doop ook Mij. Zoo daalt het
witte Lam in het vuile doopwater.
Zijn leven was één nederdaling. Langs
waar tollenaren goud eten, langs waar
mannen liefde koopen, langs waar
men kinderen martelt, langs waar
men van binnen moordt, langs de ver
zieking, langs de verdwazing. Tot Hij
aan een kruis hing te sterven. Tot
Adam niet God verliet, maar God
Adam verliet.
Vanuit dit diepste punt der aarde
is Hij hoog, zeer hoog verhoogd. De
nederdaling was Gods liefde voor
menschen. Het is dezelfde liefde, die
na bij God is. Zittende ter rechter
hand Gods" is geen plaatsbepaling,
maar een functie. Het is: Mij, die uit
liefde nederdaalde, is gegeven alle
macht in hemel en op aarde. De liefde
Gods is bezig alles vol te maken.
Hiervan is deze vreemde Hemelvaart
een teeken.
F.
SCHETSEN VAN D'OEVE
'T NAESPIL.
Krina kwam 's aevens ïxae den eten nog
is even anlóope, om le vraegen wat a ten
dokter der van 'ezeid En zö in de ióop
van 't gesprek brocht ze toen ok de brod-
dels uut van die tvvi jongers. Dat was wè
in 't zievertrek, daer a ze in de zeumer
in weimden, mae' Keetje kust die schelle
stemme toch woord voe' woord verstae" in
d'r bestie.
En wee' zag ze d''r 'uus-'ouwen glad an
ders en vee' dudelikker van dien afstand,
as toen a ze der zelft te midden in zat,
mee oal d'r drukke bezeghèden. Wat een
verschil toch, wat een onnoemelik groot
verschil mee tuus. Den aerd van die
jongers, die was 'eur glad vremd.
Ze kreeg het effen of 'êet^ over 'êel d'r
lief. Zukke in-''aelege schrobbers zouwe
zodoende 'eur fersoenlik 'uus-'ouwen op
de naem brienge over 'êel 't durp. Dat
ze eigeluk a 'edae'. dat kust je wè 'öore
an Krina d'r praten.
Anêens wier zé dat gerammel zö beu,
da' ze, mee d'r óogen toe, zachtjes begust
te praten in d'r eigen: ,<,ik wou da' ze uut-
schêedden. ik wou da' ze wiggieng, Ik kan
't nie mêer an-'öore."
Nou, dae' kwam ok vanselft een einde
an. Dat komt an oalles, a' je mae' lank
genoegt wacht. Ja, ok an 't schot in je
rik. Ze kust noe temissen a' zonder 'ulpe
overènde komme op d'r ellebooge. Zödrie
a ze de deure achter Krina toe 'öore slaen
begust ze overènde te kriffelen om
Chiel te roepen en die is even onder z'n
pette te kieken. Mae' toen a ze zét en d'r
'öod buten de bestie stak, 'oorden ze da
Merien an 't woord was, doende mie Chiel
in 't ver-'oor te nemen.'
Zö 'oorden zie toen ampersant ok 'êel
't verloop van die reize en de ruzie op
't ènde. ..En wae' bè je toen mee die
tasse mie nxèestergoed 'ebleve?" vroog Me
rien, „wien ei dat rond-'ebrocht?"
zulder vanselft; ik most 'n geve van de
jongers", zei Chiel. Die was dae'-mee uut-
verteld. mae' der daerom nog nie. van of.
Wan' dae' kreeg 'ïi is de laege van z'n voa-
der. ,,Joe stommen achterover. Dus julder
jen eigen is kapot wiste sleure an die
zwaere tasse en je dan niks aars mi' te
doen eit as de centen op te strieken. dan
geef je die uut jen 'annen. Zö 'n gröoten,
stommen uul "k van m'n leven nog nie'
ezie-e." Dae' stopten 't nog nie' mee. Ze
bleve nog een 'êele stuit kaekele; iedere
keer wè' mee andere woorden zei-e ze
toch eigeluk oal mae' 't zelfde. Merien:
,.joe suffert 'ier en ginter" en Chiel: ,,ik
ZEEUWSCHE KE0N1EK
HOE DE DIAKENEN TE VLISSINGEN
„MEY-SMAERINGE" HIELDEN.
Ofschoon van ouds de ouderlingen en
de diakenen één college uitmaken, vormen
de eersten feitelijk den eigenlijken ker-
keraad. Aan de laatste is uitdrukkelijk de
zorg voor de armen opgedragen.
In vroegeren tijd, voor 't begin der 19de
eeuw, was er bij de Nederl. Herv. Kerk nog
geen college van kerkvoogden en Notabe
len, die uitsluitend de stoffelijke belangen
der kerk behartigen. Voor dien tijd had de
kerkeraad voor alles te zorgen. Ook was er
een nauwere band tusschen de Staat en de
Kerk.
Menigmaal werd toen op de Ker-
keraadsvergaderingen over zaken gespro
ken, die niet altpd zuiver kerkelük waren.
De invloed der kerk op het maatschappelijk
leven was vroeger dan ook veel grooter dan
thans.
Trouwe opkomst der kerkeraadsleden
was bijzonder gewenscht. Om dit te bevor
deren werden in de 18de eeuw bijna door al
le kerkeraden, zoowel in de stad als op het
platteland, het boetestelsel ingevoerd. Wie
zonder geldige redenen te laat of in het
geheel niet ter vergadering kwam, moest
zijn beux-s open doen.
Dit was ook het geval te V 1 i s s i n -
gen.
De volledige kerkeraad der Hervormde
gemeente in deze stad bestond in de 18de
eeuw uit 7 predikanten, 14 ouderlingen, en
14 diakenen, samen dus 35 personen.
De diakenen vergaderden geregeld ook
afzonderlijk, ten einde meer intieme zaken
der armbedeeling te bespreken. Ook voor
deze vergaderingen bestond een boetestel
sel.
In welke kas de boeten van de gewone
kerkeraadsvergaderingen werden gestort,
kunnen wij niet mededeelen, maar het boe-
tegeld van de vergaderingen der diakenen
hielden de laatsten in eigen beheer.
Mogelijk wilden de diakenen als be
looning voor hun vele werkzaamheden een
paar genotvolle middagen en avonden heb
ben. Dat genieten bestond dan voorname
lijk in lekker eten en tevens een gezellig
samenzijn. De kosten dier maaltijden moes
ten bestreden worden uit de ontvangen boe
ten. Waren deze niet voldoende, dan moest
op een andere wijze geld worden verkregen.
In elk geval de pot moest vet zijn om te
worden verteerd. Dit geschiedde jaarlijks in
de maand Mei en daarom sprak men van
„Mey-smaeringe" houden.
De Vlissingsche diakenen hielden niet
één grooten maaltijd, maar zes, welke wer
den verdeeld over vier achtereenvolgende
dagen, te beginnen met Dondei'dagmiddag
en eindigende Zondagavond. De verdeeling
was: op Donderdag 's middags en 's avonds,
op Vrijdag idem en dan Zaterdagavond en
Zondagavand.
Wij zouden te uitvoerig zijn, zoo wij me
dedeelden uit welke gerechten elke maal
tijd bestond; want elke maaltijd was ver
schillend.
Daar- er nog geen aardappels waren en
men ook niet zooveel soorten van groenten
en andere spijzen kende als thans, zal de
lezer opmerken, dat het menu geheel an
ders was dan in onze dagen. Een spijskaart
in het hotel „Britannia" zal er zeker geheel
anders uitzien.
Bij den eersten maaltijd op Donderdag
middag kwam dan op tafel:
Een schotel met goede potage (d.i. groen
tesoep).
Idem met gezouten vleesch
Idem met 4 koppel gebraden hoenders
Idem met een lamsvoorkwartier (4de
deel van een lam)
Idem met een gebraden speenvarken.
Idem met gestoofde spinazie.
Idem met gestoofde kropsalade.
Twee schotels met kappers komkom
mers, citroenen, enz.
Idem met platte boontjes en peulerwten.
Idem met gesneden kropsalade.
Verder de benoodigde hoeveelheden tar
we- en wittebx-ood, koekjes, beschuit, thee
en confituren.
Bij de volgende maaltijden moest worden
opgediend, behalve enkele der bovenge
noemde spijzen: gekookte ham, ragoe (d.i.
sterk gekruid en gesausd vleesch), gebra
den ossenribbeix, gerookte en gebakken
tong, rookvleesch, gebraden duiven, osse-
milt, asperges, radijs, kaas, amandelen, ro
zijnen, oliekoeken, flensen, krabben of
kreeften, kreukels, garnalen, saucissen, pud
ding, vla en een amandeltaart
Wat er overgeschoten was van een vori-
gen maaltijd kon door de dischgenooten
kust er niks an doe." En voe Keetje, die
a dat oal an lag te 'öoren. was 't net ofdat
er twi wildvremde ronselaers an de gank
waere.
Ze lag doodstille op di'r rik, en dat ze
nog nooit 'ehad dat viel xxoe as een
zwaere vracht op d'r. Ze verlangden an
êens zö naer 'uus; nae' 't Eiland, nae' d'r
moeder voer oal. Ze kreunden 't zö maer
uut: moeder, moeder, was jie der nog
mae'; lag ik maer bie öns op 't kelderkae-
mertje in m'n eigen bédde. Eêr a toch bie
öns zö ietewat kunnen gebeuren
Het was ok de êeste keer, da' ze dude-
lilc zag, toen a Merien mie een fernieneg
gezicht^ z'n góed uut stieng te doen dat
'n, zö vee', wig van voorkommen, van
Lieven van de Wêel, z'n nóom de Visser.
„Nae oal die jaex:en", docht ze, „zie 'k
'n noe voe' de êeste kêer zö-a' ten vveze-
luk is. Die 'öor bie Pietje Prurne en Lie
ven, mae' nie bie öns, van 't Eiland; nie
bie mien. Het is een wildvremde vent." Eix
toen a Mei'ien allank lag te snurken, keek
zie nog, klaer wakker, mee staere öogen
nae' de ulegatjes en voe' d'éeste keer in
oal die jaren docht ze: „wat 'k toch
spiet, wat 'k toch spiet."
V. v. d. O.
naar verkiezing weer worden gebruikt
Zij deden echter nog meer dan lekker
eten en gezellig praten.
De leverancier van de maaltijden moest
ook zorgen voor pijpen, tabak enkaar
ten. Dit laatste werd in dien tijd veel ge
daan. Te Vlissingen bestond toen het zoo
gen. Beerengezelschap, een soort
sociëteit, waar behalve gedronken ook veel
gekaart werd. Een zeker kaartspel heette
beeren. Meer dan een halve eeuw heeft het
gezelschap bestaan en telde onder zijn leden
zeer voorname personen.
Tot eer der diakenen moest echter ge
zegd worden, dat zij geen bier, wijn of an
dere sterke dranken gebruikten. Des mid
dags moest „groene" thee en des avonds
koffie worden opgediend.
De maaltijden werden niet gehouden in
det consistoriekamer maar in een kamer vaix
een of ander logement. Onder de voor
waarden tot levering der zes maaltijden
behoorde ook het beschikbaar steilen van
een vrije kamer.
Vex-der moest altijd een bediende bij de
tafel tegenwoordig zijn. Opdat alles rustig
zou kunnen wox-den gebruikt, mocht de be
diende niet te veel op en neer loopen.
Wie de maaltijden leverde, moest ook
zorgen voor kaarsen, serviezen, servetten,
tafellakens, glazen, enz.
In het jaar 1737 was de leverancier Rei-
nier Grashoff voor 15 pond of 90 gulden.
Later werd het potversmeex-en ook wel
„lange vieren houden" genoemd, omdat de
avondmaaltijden duurden tot de lange vie-
x-en (dit waren een soort kaai-sen) waren
opgebrand.
Nu moeten wij niet denken, dat alleen
de Vlissingsche diakenen zulke maaltijden
hielden, al waren deze wel wat ruim over
vloedig, ook de kerkeraadsleden van enkele
andere plaatsen hielden jaarlijks een maal
tijd, doch dan zaten ook hun vrouwen aan
en de kaarten kwamen niet op tafel. Men
sprak dan van een broederlijken maaltijd,
waarvan de kosten ook betaald werden van
de boeten. Onze voorouders zochten de ge
nietingen des levens in het lekker eten en
drinken. De tegenwoordige genoegens, zoo
als op reis gaan, konden niet bestaan, daar
er nog geen treinen waren.
R- B. J. tl. M.
(Nadruk verboden).
REDACTEUR: J. M. MULLIé.
Middelburg.
Voor den winterwedstrijd van de Middelb.
schaakclub werden Vrijdag 26 April in
groep 2 nog volgende, partijen gespeeld.
C. J. StoelJac. Sinke 10
H. WitvoetW. Flissebaalje 'AA
Joh. SinkeP. Sanderse 01
Uitgespeeld zijn thans de heeren: Joh.
Sinke aantal pnt 1; H. Witvoet 1VA p.
Jac. Sinke 9 p.
17 Mei is als laatste speelavond voor de
zen wedstrijd vastgesteld. Laten de achter
blijvers hierom denken.
De wedstrijd te Roosendaal tegen den
Rotterdamschen Schaakbond.
De uitslag vertoonde dit maal een eenigs-
zins ander beeld dan vorige keer. Toen
won Zeeland 1 partij en maakte er twee on
beslist. Thans werd geen enkele partij ge
wonnen, maar niet minder dan 7 eindigden
in remise, waarvan 3 aan de 6 hoogste bor
den.
De Rottex-damsche ploeg, was op een en
kele uitzondering na, geheel anders samen
gesteld dan vorige keer, maar we kunnen
niet zeggen dat dit wat de speelsterkte be
treft veel uitmaakt. Gezien de enorme re
serves, waarover een bond als de R.S.B. be
schikt, vooral wat jonge spelers betreft, is
het voor de Zeeuwen practisch onbegonnen
wex-k hier tegen op te tornen. Toch werd
er aan menig bord door Zeeland verdienste
lijk gespeeld.
We laten nu de partij volgen, die we aan
het eerste bord tegen mr. Oskam speelden.
Wit: mr. G. C. A. OSKAM.
Zwart: J. M. MULLIé.
Weener Part ij.
I. e2e4 e7—e5 2. Pbl—c3 Pg8—f6
3. f2f4 d7d5 In den wedstrijd om
den Maasbokaal probeerde de heer Oskam
ook de Weener, zonder veel succes echter.
Het schijnt dat in dergelijke openingen
Zwart zonder veel moeite gelijk spel krijgt.
De 3e zet van Zwart, nl. d7—d5 is hier het
beste.
4. f4xe5 Pf6xe4 5. Pgl—f3 op deze
plaats zijn diverse voortzettingen mogelijk.
De tekstzet is zeker goed. De Weener pax--
tij is overigens rijk aaix varianten. In 1893
verscheen van de hand van Curt v. Barde-
leben een studie over deze opening.
5. Lf8c5 Deze zet lijkt minder goed, daar
wit immers door d4 de raadsheer onmid
dellijk verdrijft. De bedoeling is evenwel d4
uit te lokken (is tx-ouwens vrijwel gedwon
gen) om Pe4 zoo lang mogelijk te handha
ven.
Hier merkt mr. Oskam op is: 6. De2 Lf5
7. Pdl en later c3 en d4 wellicht beter
(annotatie van Aljechin).
6. d2d4 Lc5b4 7. Ddl—d3 c7-
Het voox'zichtigste.
8. a2a3 DdS—a5 9. a3xb4 Hier be
sluit wit tot opoffering van de kwaliteit,
omdat hij de stand na b.v. 9. Ld2 niet pret
tig vindt. Hoewel in de partij wit na het
offer remise houdt, lijkt het toch niet aan
te bevelen.
9Da5 X al 10. Dd3—e3 PbS—a6
11. Lfl x a6 Dal X a6 12. Pc3xe4 d5xe4
13. Pf3—g5! Dit is sterker dan direct De4:,
zwart moet nu beletten, dat het Paard via
e4 naar d6 komt, en daardoor is hij gedwon
gen Lc8 voor het paard te ruilen.
13Lc8—f5 14. Till—fl Lf5g6
15. Pg5xe4 Lf5xe4 16. De3 x e4 Da6—c4
17. Lel—d2 0—0—0 IS. Tfl—f4 Dc4—e6
19. T£4g4 f7f5 dwingt tot algeheele
vereenvoudiging, maar daarna is het zwar-
De nieuwe leus is
Wat voor het vreemdelingenverkeer in ons
land gedaan wordi.
„Vacantie in Vredig Vaderland" is de
leuze, waarmede het A N.V.V. dit jaar haar
actie ter bevordering van tourisme in den
lande zal voeren. De drie V's vallen in de
zen slagzin direct op en onwillekeurig denkt
men aan de alom in den lande bestaande
vereenigingen voor Vreemdelingenverkeer,
die dit seizoen wel met het hoogst moge
lijke toerental zullen moeten werken. Want
wat is het geval en dit zal voor vele brave
Nederlanders, die elk jaar zoo graag naar
het buitenland gaan om hun vacantieda-
gen te slijten, reeds een punt van over
peinzing zijn geweest: Men zal dit seizoen
in eigen land moeten blijven! Wij zijn het
direct met de A.N.V.V. eens, dat dit geheel
geen straf is, maar eerder een gunstige om
standigheid, daar velen, die van de schoon
heid van ons vaderland niet op de hoogte
zijn, daar zij maar altijd elders hun ont
spanning zochten, nu eigenlijk van een
nood een deugd moeten maken door een
mooi plekje binnen onze grenzen te zoeken,
waardoor zij de toeristische attracties die
Nederland hun stellig bieden kan, zullen
leeren kennen en waax'deeren. Dit zal hun
vaderlandsliefde dan nog weer eens dubbel
aanwakkeren.
Degenen, die hun „laatste hoop" nog op
België hadden gevestigd zullen waarschijn
lijk teleurgesteld moeten worden, naar wij
gisteren tijdens een persconferentie, welke
de A.N.V.V. georganiseerd had, vernamen,
daar de bepalingen, waaraan het verkeer
tusschen beide landen gebonden is onder de
huidige internationale moeilijkheden niet
gunstiger gesteld zullen kunnen worden
voor de toeristen, tenzij een grondige wijzi
ging in den toestand komt.
De A.N.V.V. heeft bij het begin van den
oorlog direct ingezien, dat op het z.g.
„binnenlandsch toex'isme" het zwaartepunt
zou moeten vallen. Zij heeft in overleg met
verschillende belangrijke lichamen, zooals
de Spoorwegen, den A.N.W.B., Hox~ecaf,
etc. besloten een actie te voeren, welke als
hoofdmotief heeft te propageex-en de va-
canties op de normale wijze te nemen en
bovendieix den Nederlanders een keur van
tochten-in-eigen-land voor te zetten. Om
dit doel te bereiken heeft men de volgende
middelen aangegrepen.
Allereerst zal in overleg met de P.T.T.
de slagzin „Vacantie in Vredig Vaderland"
van April af periodiek als poststempel ge
bezigd worden in de postkantoren te Am
sterdam, Arnhem, 's-Gravenhage, Gronin
gen, Haarlem, 's-Hertogenbo'sch, Maas
tricht, Nijmegen, Rotterdam en Utrecht.
„KRIS-KRAS DOOR HET LAND."
Voorts heeft de A.N.V.V. een „tochten-
boek" samengesteld, waarin een groot aan
tal tochten door alle provincies van ons
land zijn opgenomen. Dit boek zal om
streeks Pinksteren verschijnen in een op
laag van 60.000 stuks onder den titel „Kris-
Kras door het land" en zal aantoonen hoe
veel er voor den toerist in Nederland te ge
nieten valt. Het geeft dus vele antwoorden
op de vraag: „Hoe breng ik mijn vacantie
door?"
Om te voorzien in de behoefte, die be
staat bij de vele reisbureaux, reisvereeni-
gingen en andere instanties, welke de toe
risten- en vacantiegangersstroom over Ne
derland verspreiden, heeft de A.N.V.V. het
initiatief genomen tot uitgave van een Toe
ristische Inlichtingengids van Nederland.
Hierin worden per stad alle locale ge
gevens systematisch vermeld, die toeris
tisch van belang zijn. Wij noemen hiervan
slechts b.v. ligging, voornaamste verbindin
gen, locale gebeurtenissen, uitstapjes in den
omtrek, sportgelegenheden, vermaak, bo
te ovex'wicht al zeer gering.
20. e5xf5 e.p. De6xe4t 21. Tg4xe4 g7xf6
22. Te4—f4
Stand na 22. Te4—f4
Hp
i
m
i
r
LJ
pips
ill!
22Td8eSt om de open lijn te
bezetten misschien was 22TheSt
23. Kdl Te6 sterker.
23. Keidl Th8gS bezet ook de andere
lijn.
24. g2g3 TgSg6 25. c2—c4 1x7—1x5
26. Ld2c3 Tg6g4 27. Tf4xf6 1x5—1x4
28. g3 X 1x4 Tg4 X 1x4 29. Tf6—f2 Te8—lxS
30. d4d5! stuurt op verdere vereenvoudi
ging aan.
30', Th4 x 1x2 31. d5 XC6! b7xc6
32. Tf2d2 Th2 X d2f 33. Kdlxd2ThS—1x3
34. Lc3d4 a7a6 35. Ld4—e5 KcS—d7
36. Kd2c2 Kd7e6 37. Le5c3 Remise.
tels, jeugdherbergen, kampeergelegenheden,
enz. enz. Deze Inlichtingengids zal bestaan
uit een klemband, waarin de verschillende
gegevens per stad gerangschikt worden op
losse normaalbladen. Aan alle reisbureaux,
reisvei'eenigingen, V.V.V.-bureaux en xn-
lichtingenkantoren der Nederlandsche
Spoorwegen, worden deze Inlichtingengid-
sen uitgex-eikt, waardoor 400 500 in
stanties in staat zullen zijn permanent in
lichtingen te verschaffen over alle plaatsen,
die op toeristisch gebied iets te bieden heb
ben en waardoor het vreemdelingenver
keer zich ongetwijfeld zal uitbreiden tot
de vele thans nog te weinig bezochte ge
bieden in Nederland.
De indeeling in losse noxmaalbladen
maakt het mogelijk, dat steden, die nu nog
niet deelnemen aan de uitgave van dezen
Inlichtingengids en daardoor er nog niet in
voorkomen, op ieder willekeurig oogenblik
alsnog daarin opgenomen kunnen worden;
tegelijkertijd is het hierdoor mogelijk ver
ouderde bladen op ieder willekeurig oogen
blik door nieuwe te vervangen, zoodat de
Inlichtingengids steeds „up-to-date" zal zijn.
Verder heeft de A.N.V.V. 10.000 affiches
laten drukken in klein formaat (50 x 30
cm), welke door tusschenkomst van alle
V.V.V.'s in den lande verspreid worden.
Ook op deze affiche weer de slagzin „Va
cantie in Vredig Vaderland".
Er is eveneens opdracht gegeven tot het
maken van een kort filmpje met de noo-
dige copieën, ter opwekking tot het door
brengen van vacantie in eigen land. Dit
filmpje zal in 60 100 bioscopen over het
geheele land gedraaid worden, doch men
moet niet verwachten een documentaire
film over natuur- en stedenschoon te zien;
het is slechts een korte propaganda-rol-
prent.
Tenslotte zal men nog een advertentie-
propaganda in de dagbladen voeren, waar
bij de kop „Vacantie in Vredig Vaderland"
een belangrijke rol zal spelen, terwijl in
aansluiting op de actie, welke prof. Gou-
driaan heeft gevoerd om in overleg met
onderwijsinstanties, werkgevers en werk
nemers de vacantie over een grooter aan
tal weken in Juli en Augustus te versprei
den, de A.N.V.V. met A.N.W.B., Nedex-land-
sche Spoorwegen en Horecaf sameixwerkt
om door middel van 5000 affiches en 800.000
bijsluiters de aandacht van het publiek (en
wel voornamelijk dat der „vrije beroepen")
te vestigen op de maanden Mei, Juni en
September voor vacantie. Behalve dat men
in die maanden van een rustiger vacantie
genieten kan dan in Juli en Augustus, heeft
men dan bovendien het voordeel van lagere
voor- en na-seizoenprijzen in hotels en pen
sions.
NEDERLAND IS NIET „TE DUUR".
Het is wellicht nog goed onx in dit ver
band te wijzen op de vele plaatsen in ons
land, waar men geen hinder heeft van de
defensie-werken. Er is eigenlijk geen
streek aan te wijzen, die men om deze re
den zou behoeven te mijden.
Een vraagstuk waarover reeds veel ge
schreven is en dat ook tijdens de persconfe
rentie van de ANVV besproken werd. is
wel: zijn de hotels hier te lande te duur?
Velen vinden dat dit een groot bezwaar is
van het blijven in eigen land tijdens de
vacantie.
Men wilde nog eens met klem naar vo
ren brengen, dat over de prijzen in hotels,
pensions, etc. een groot misverstand be
staat. Nederland is de omstandigheden
in aanmerking genomen zeker niet te
duur. Een vex-geljjking met het buitenland
kan het zeker dooi'staan als men xxiet ver
geet, dat men hier in ons land „kwaïiteit"
voor zijn geld krijgt. Wij wenschen trou
wens niet anders dan „goede waan" en dit
maakt de prijzen veelal iets lxooger dan
in andere landen, waar men onwillekeurig
ïxxet minder genoegen neemt.
Er zijn nog verschillende omstandigheden
zooals o.m. de hooge belastingen, die er
toe leiden, dat de hotels en pensions geen
„spotprijzen" in kunnen voeren, maar toch
is er voor ieder portemonnaie iets pas
sends te vinden.
Dit seizoen zal voor velen een openbaring
zijn: men zal ondervinden, dal men ook
vacantie, in den goeden zin van het woord,
in ons eigen land kan genieten. Men zal
het buitenland, dat nu voor het grootste
deel in vuur en vlam staat kunnen verge
ten in de stille en bezonken schoonheid van
de Nederlandsche dreven.
„Vacantie in Vredig Vaderland" is geen
mode-woord, ïxxaar een waardevolle wenk,
die allen gaarne moeten opvolgen.
DE UITVINDER VAN DE PRENTBRIEF
KAART OVERLEDEN.
De uitvinder van de prentbriefkaart, ds.
Ludolf Pax-isius is dezer dagen te Osterode
in Duitschland in den oxxderdonx van S7
jaar gestorven.
Als student kwam Parisius in 1S71 op
de gedachte, de door de post uitgegeven
correspondentiekaar ten le sieren met ge-
teekende gelukwexxschen. Deze nieuwe fe
licitatie- en prentbiefkaarteix hebben zich
van Duitschland uit snel over de geheele
wereld verspreid.
