DIT MERK IN DEZEN CIRKEL!
Ik ontdek Amerika.
Amerika is dol op Prijsvragen
(Van onzen Amerikaanschen correspondent)
Amerika is verzot op prijsvragen en wie
zich, als journalist bijvoorbeeld, tot taak
heeft gesteld Amerika "-met scherpziende
oogen te bekijken en er verslag van te ge
ven aan de lezers thuis, die mag niet alleen
over politiek of litteratuur of economie
schrijven, al' zijn die nóg zoo belangrijk,
maar die móet ook en misschien wel: Voor
al het gewone leven van den gewonen Ame
rikaan beschrijven. Al die eigenaardigheden
en hebbelijkheden, al die gewoonten en lief
hebberijen, die tezamen het dagelijksche le
ven van het volk vormen; en is het dage-
lijasche leven van 130,000,000 menschen niet
heel belangrijk? Want alle groote uitingen
steunen ten slotte op alle kleine uitingen.
Al die kleinigheden vormen tezamen het ge
laat van een volk. Nu, en een van die klei
nigheden is de liefhebberij voor raden en
gokken en wedden een kleinigheid cn
een liefhebberijwaarmee per jaar dui
zenden millioenen dollars gemoeid zijn. De
Amerikanen zijn aarts-„gamblers". U
moogt dat afkeuren, u moogt dat kinder
achtig of verwerpelijk vinden het feit is
er. Geen Wallstreetbankier en geen kran-
tenverkooper, geen rechter en geen cow
boy of op de een of andere wijze doet hij
een gokje: op de paardenrennen of met de
slotmachine, op de roulette of bij de voet
ballerij. Soms op groote schaal, soms heel
onschuldig en op z'n onschuldigst want
zonder risico om mee te doen aan Con
tests of prijsvragen.
Want de Amerikaansche handel en de
Amerikaansche industrie hebben bij de pro
paganda voor hun producten natuurlijk ge
bruik gemaakt van deze nationale zwak
heid. Het feit, dat de meeste menschen best
een paar dollars extra kunnen gebruiken,
wakkert dit allés nog aan. In de meeste
bioscopen worden een paar maal per week
spelletjes met een geluksrad gehouden, die
enkele bezoekers eenige welkome dollars
in den- schoot werpen. Geluksnummers
waarop geldprijzen worden uitbetaald zijn
bij alles en nog wat verpakt. Vanmiddag
kwam mijn vrouw thuis met een grooten
kartonnen beker, gevuld van vanille-ijs. Ze
had in een cafetaria een kop koffie gedron
ken en toen zij aan de kas betaalde, kwam
er toen de juffrouw aan de kruk draai
de een rood-kartonnen ster uit een gleuf
vallen. Dat beteekende, dat mijn vrouw
recht had op een hoeveelheid roomijs, ter
waarde van 50 cent. Zij had met een ca
deau van tienvoudige waarde niet gelukki
ger kunnen zijn. Dat begrijpen Amerikaan
sche fabrikanten heel goed. Zij zijn goede
psychologen en hun reclame-chefs zijn uit
stekende kenners van de menschelijke ziel.
En daarom zijn „contests" op reusachtige
schaal, met prijzen die tot in de duizenden
dollars loopen, met aparte prijsvraag-de
partementen en jury's waarin bekende in-
tellectueelen zitting hebben, een heel ge
woon Ameirkaansch verschijnsel.
Dat is in 1932 begonnen. Vóórdien bloei
de het cadeau-stelsel in ongekende en onge
zonde mate. Ge behoeft geen Sherlock Hol
mes te zijn om te begrijpen, dat omzetver-
grooting het doel der prijsvraag-uitschrij
vende fabriekanten is. Maar ge moet Ame
rika kennen om te begrijpen in welk een
geweldige mate de omzetten worden ver
groot, wanneer de fabrikanten prijzen uit
loven voor het beantwoorden van vragen,
welke antwoorden moeten worden ingezon
den met bijsluiting van zóóveel sigaren
bandjes of tandpasta-cartons, of zeepwik-
kels: Indertijd heeft de Camay Soap Com
pany een prijsvraag uitgeschreven, waarbij
zoo'n wikkel moest worden ingesloten.
Ruim één millioen wikkels „vertegenwoor
digende" honderd-duizend-dollar zeep, kwa
men binnen. De Cremo Sigaren kregen ze
ven maanden lang gemiddeld 8000 antwoor
den per dag binnen a 20 sigarenbandjes per
antwoord. Reken u maar even uit: 210 x
8000 x 20 X 4 cent ongeveer 1.350.000
dollar. Dutch Masters Cigars verkocht in
één maand 1.530.000 sigaren aan 153,000
deelnemers aan een prijsvraag. Of dit alles
op den duur werkelijke directe winst ople
vert is echter niet zeker. Men in niet
scheutig met mededeelingen daarover.
Maar 't is wel zeker, dat zulke prijsvragen
heel veel geld kosten. De geldprijzen zyn
nog het minste. Maar de propaganda voor
de prijsvraag kost een heele hoop. Men
heeft uitgerekend dat deze propaganda over
het algemeen zeven maal zooveel kost als
het totaal der prijzen. Onlangs kreeg een
fabriek 2,500.000 antwoorden op een prijs
vraag binnen; om deze te administrateeren
en te sorteeren moest een bedrag van 15.000
dollar worden besteed; De Jones Company
zag door een prijsvraag haar omzet met
132 procent- stijgen en haar onkosten
met330 procent. Een radiouitzend-sta-
tion hield een contest. En den volgenden
dag kreeg het niet alleen een breeden stroom
antwoorden binnen, doch ook54.000
schriftelijke en 2700 telefonische verzoe
ken om nadere inlichting en verduidelijking.
Er komt nog een eigenaardige factor bij.
Zoo'n prijsvraag maakt niet alleen groote
propaganda, doch óókgroote anti-pro-
paganda. Weinigen ontvangen een prijs,
veel méér krijgen geen prijs. Er zijn genoeg
niet prijswinners, die kwaaie brieven schrij
ven, en die het gepropageerde artikel ver
der hun heele leven zullen boycotten. Want
ze vinden bijna allemaal hun antwoord veel
beter dan dat van de prijswinnaars. Het is
wergeljjk allemaal heel interessant dit al
les eens te bezien in het licht van het feit,
dat heel Amerika verzot is op die prijsvra-
gerij. Want er komen allerlei factoren bij,
die de leek al zeer onverwacht toelijken.
Want had u er ooit aan gedacht dat' zoo
wel het publieeeren van de winnende ant
woorden als het niet publieeeren even
groote gevaren voor den omzet opleveren?
Dat zit zóó: als de honderd winnende ant
woorden gepubliceerd worden zegt ten min
ste driekwart van het millioen niet-wirf-
naars: „Mijn antwoord was veel beter" en
wanneer de prijswinnende antwoorden niet
gepubliceerd worden, dan zeggen dezelfde
750.000: „Zie je wel, 't is natuurlijk maar
flauwigheid, een oneerlijk zaakje, ze hebben
gewoon geloot". Intusschen is het wel ze
ker, dat er vrijwel nooit geloot wordt. De
lepaling der winnaars gaat bijna .altijd op
pijnlijk-keurige wijze.
Als Amerikanen iets doen, dan wordt
het heel wetenschappelijk uitgezocht. En
dan worden er heel wetenschappelijke con
clusies en statistieken over gepubliceerd.
Daaruit leeren wij dan'onder andere, dat S0
a 90 pet. van de antwoorden al onmiddel
lijk niet voor mededinging in aanmerking
komen. Reden daarvoor zijn bijvoorbeeld:
niet geheel houden aan de regels; niet vol
doende invullen van de vereischte gegevens;
verkeerd begrijpen van de opgave en
tien procent van de antwoorden is in platte
of oneerbare termen gesteld! Niet meer
dan 1 of 2 procent komt voor een eind-be
oordeeling in aanmerking.
Tot de ongedachte gevolgen van deze
merkwaardige materie, die werkelijk een
deel van het openbare leven der Vereenigde
Staten beheerscht, behoort: de beroeps-
prijsvraag-oplosser. Een werkloos tooneel-
speler maakte in één jaar 2000 dollar aan
prijzen buit. En daardoor kreeg hij 'n goed
vast salaris als employé bij een reclame
bureau. Een leeraar aan de Columbia-Uni-
versiteit nam ontslag, omdat het oplossen
van prijsvragen hem méér opleverde dan
zjjn baantje. Onlangs las ik, dat een meneer
in Chicago gedurende 1939 niet minder dan
10,000 dollar had gewonnen. Een New York-
sche typiste kon in drie jaar op deze manier
een spaarpot van 25,000 dollar maken.
Zooals elk beroep heeft ook het beroep
van prijsvraag-oplosser zijn eigen vaklitera
tuur. Er is een handboek getiteld: „Contest
Goldan Authoritative treatise on how to
win" en er zijn drie „vakbladen": Contest
Magazine, Contest News en Contest World.
Die bladen geven een overzicht met de
voorwaarden van alle prijsvragen, lijsten
van winnaars en zij drukken niet alleen de
winnende antwoorden af, doch geven er ook
een analyse van en een uiteenzetting van
de redenen waarom zij gewonnen hebben.
Er komen natuurlijk heel verwarrende
oogenblikken in het leven van prijsvraag
oplossers. Want toen door twee maatschap
pijen tegelijkertijd een prijsvraag werd uit
geschreven over de vraag: „Waarom eet
.mijn familie zoo bijzonder smakelijk en
waar gaan papa en de kinderen iederen dag
juichend van vreugd en tierend van blij-
schap aan tafel" toen moest mevrouw,
voor de ééne prijsvraag vertellen dat dat
kwam omdat ze altijd een bepaald soort
kaas van Ambrozijnachtigen smaak gebruik
te en voor de andere, omdat 't eten klaar,
gemaakt werd in een bepaald merk potten:
en pannen
Zoo heeft ook dit typisch-Amerikaansche
verschijnsel verschillende gevolgen en kan
ten. Een van de voornaamste gevolgen iBfl
tijdverspilling. Vermoedelijk nog niet eens
bij de niet-wïnnende-oplossers alléén, doch
ook bij de fabrikanten. Want het is heele-
piaal niet zeker, dat hetzelfde geld en de
zelfde moeite die zij nu aan de prijsvragen
besteden, niet beter en nuttiger besteed zou
den kunnen worden.
Maar dit is zeker: nergens ter wereld ls
de bevolking méér voor een gokje te vin
den dan in de Vereenigde Staten. In de
meeste gevallen is dit heel onschuldig: er,
worden een paar stuivers gewaagd om een
paar dollars te „verdienen." Ook de „Con-
test" zijn onschuldig.
En als verschijnsel op zichzelf, als onder
deeltje van. het bonte, typische Amerikaan
sche tafereel zijn ze interessant bovendien.
Mr. E. Elias.
AGENDA VERKOOPINGEN EN
VERPACHTINGEN
13 Arnemuiden, Huis, v. d. Harst.
17 Vlake, Machinerieën enz., De Groot.
17 's-Heer Arendskerke, Inspan, Jonkers.
17 Kapelle, Huizen en land Kram.
18 Goes, Huis en land, Kram.
18 Middelburg, Huizen, Hoefer.
19 Colijnsplaat, Hofstede en land, Jonkers.
19 Middelburg, Inspan, v.d. Harst.
24 Kapelle, Huis, boomgaard, land, Kram.
30 Koudekerke, Inspan, Loeff.
Mei.
29 Middelburg, Hofstede, v. d. Harst en
De Neeling.
Elec. Drukkerij G. W. den Boer, M'burg.
„U heeft geluisterd
naar een jongeman die zijn
Molenaar's Kindermeel at.
Wij gaan thans slapen, maar-
wij komen terug - zoodra wij
weer honger krijgen.
Walcfieren's
Melkproducten
Tel. 83 zijn bet@r
ADVERTEEREN DOET VERKOOPEM
Geen andere letters dan de R van
„Rath" en de D van „Doodeheefver"
moeten in den cirkel staanDan
hebt U zekerheid, dat wat U koopt
ook inderdaad het échte R&D
Behang is! Gedrukt in de fijne,
degelijke „fixa-color" kleuren!Vraag
Uw behanger de R&D Stalenboeken
met de prachtige, nieuwe kleuren
„Horizonnade", „Symphonie",
„Zonidylle", „Sahara" en „Zee
kristal". En laat niets ter wereld
U afbrengen van Uw eisch: „het
R D-merk in cirkel op het kaft!"
Nederland's grootste en meest moderne behangselpapierfabriek.
BEHANGSELPAPIERFABRIEK VAN RATH DOODEHEEFVER LEVERING VIA UW BEHANGER,
TOONZALEN IN 19 STEDEN DES LANDS.
Toonkamers te Middelburg, L. Noordstraat 26.
De R D collectie be
staat uit de Series 16 -
47 - 48 - 49 - 50 - 51 -
52 en 57, meer dan dui
zend variaties in dessins
en kleuren. Hierbij be
vindt zich het behang,
dat in Uw kamer past
en bij Uw beurs
Als U dddr maar op let!
