de stad van j
Harald Hardraade
den Noorman. j
1frede-vlucht
naar vredeland
(Van een eigen
verslaggever.)
Onder den linkervleugel van den K.L.M.-
vogel „Rietvink" schuift Oslo's zwarte
vliegveld Fornebu aan. Zwart, want deze
bodem is één brok graniet en er is heel
wat dynamiet aan te pas gekomen om er
een behoorlijk plat vlak van te maken.
Nog vijf minuten en ik zal in de Noorsche
hoofdstad zijn.
Mijn verwachtingen waren hoog gespan
nen. Niet zoozeer om wat ik in het hooge
Noorden te zien zou krijgen, als wel, om
hetgeen ik er ervaren zou. Want het was
in de dagen vóór den huidigen oorlog. 1-Iet
was volop zomer.
In Nederland waren we, direct na het
zon-overgoten Schiphol, weggedoken in het
grijs en wit van regenwolken en we had
den met de depressie geworsteld tot de
hoogte van Esbjerg. We waren boven de
wolken uitgeklommen, hadden over een
witte, eindelooze wolkenzee gevlogen en
waren weer ondergedoken in nieuwe
sneeuwbergen, tot eindelijk boven het Ska-
gerak de hemel strak blauw werd en de
zee, grootsch en vredig in den zomerzonne
schijn, onder ons lag. Over Knut Hamsen's
boerderij, aan de Noorsche Zuidkust,
zweefden we naar Christiansand en na een
kort oponthoud daar tusschen bergen, wa
ter, paardebloemen, passen'contröle en een
hap frissche lucht waren we over de Oslo
fjord, de bergen en de zee naar Fornebu
gekoerst, waar de Rietvink nu boven
draaide.
Het was een vredevlucht geweest. Een
vlucht, zooals men zich die voorstelt te
maken wanneer het naar een der Scan
dinavische landen gaat. Een vlucht door
blanke sneeuwwolken, die de fantasie prik
kelden en herinneringen opriepen aan Vik-
stin's boeken van het hooge Noorden. Het
kon niet anders, dacht ik, of achter die
vrede-vlucht moest een vredeland komen.
Want waar is de Europeesche mensch
veiliger, dachten we toen nog, dan in de
eenzaamheid van Noorwegen, in z'n stille
dalen en tusschen z'n hooge bergen, waar
van we hoorden vertellen in Grieg's droo-
merige muziek?
Sindsdien is de wereld veranderd, maar
niet verbeterd. Wat het summum van vei
ligheid leek, werd een haard van gevaar
en nu, hoorend van ultimata, nota's en
booze woorden tusschen Berlijn en Oslo,
moet ik denken aan mijn Noorsche zomer
reis, zoo vredig, naar een land, zoo grootsch
en massaal van afmetingen, met rustige
zelfbewuste menschen.
Hoofdstad in 't klein.
Oslo is één van de wonderlijkste hoofd
steden van Europa.
De KX.M.-agënt, die me opwachtte, had
er al iets van verteld. Een klein stadje en
duur
't Was allebei waar. Het is een kleine
stad Oslo, en toch is het een groote stad,
want de grootste stad van Noorwegen. Het
heeft alles en het heeft niets van al het
geen andere hoofdsteden tot imposante
metropolen maakt. Buiten het paleis van
den koning aan het eind van de Karl Jo-
han, de boulevard bij uitnemendheid en
het Storting, het parlementsgebouw aan de
zelfde hoofdstraat, zijn er eigenlijk geen
groote regeeringsgebouwen. Ik heb ver
geefs gezocht naar de verschillende depar
tementen van Staat. Ik geloof werkelijk,
dat ze allemaal in één gebouw onderge
bracht zijn.
En verder zijn er opvallend weinig kerk
torens. De hoofdkerk, Drievuldigheidskerk,
heeft een koepel, die niet opvalt en de
toren van de Verlosserskerk is eigenlijk de
eenige, die eenigszins boven de huizen uit
steekt. Verkeerslichten zijn er wel, maar
heel wonderlijke, doch verkeersagenten zijn
er weer niet, hoewel het verkeer er vrij
druk is.
Dus een wonderlijk mengelmoes van te
genstrijdigheden. En toch is deze stad de
hoofdstad van Noorwegen. Al was het al
leen al om haar afkomst. Want niemand
minder dan Harald Hardraade, Harald
Goudhaar, een broer van den heiligen Olaf,
Noorwegen's eersten koning en nationalen
heilige, heeft deze stad in het jaar 1047
gesticht. Hij was een avonturier en een
held. Hij vocht aan het hoofd der z.g. Wa-
ragën in het Byzantijnsche leger en keerde
buitbeladen naar zijn vaderland terug. Zoo
veel goud had hij bijeengevochten, zegt de
kroniekschrijver, dat geen twaalf sterke
kerels het konden torsen. Hij oefende dus
hetzelfde nobele beroep uit als zjjn land-
^llllll!!IIIIIIIIIIIIIIIIIIH!lllll!lllllilllHlllllllllllllllllillllllll!illlllll!l||||!llllilil||||il|||||||||||||||||||||yi
1'IIIIIIIIIIIIMIIIIIIM
genooten, de Noormannen voor wie we bij
het inpompen van het jaartal: „Achthon
derd tien tot duizend tien, inval der Denen
en Noormannen", op school leerden sidde
ren. Maar het is allemaal vergeten en ver
geven.
Wat er allemaal met Harald Hardraade's
vredeswerk gebeurd 'is, na het jaar 1047,
het is niet de geschikte plaats er hier over
te vertellen. Het is zooveel, dat Oslo met
recht Noorwegen's hoofdstad kan zijn, want
haar historie, van Oslo tot Christiania en
van Christiania tot Oslo, is de historie van
de natie.
Een kleine stad, maar een mooie stad.
Als ik 's avonds laat boven de skischans
van Holmenkollen op Frognerseteren in de
diepte de stad zie liggen, met duizenden
lichten aan het blanke fjordwater en de
stilte van de Noorsche zomernachten later
onderga, zie ik iets van die schoonheid. Er
voor zijn tallooze witte plekken. Zwermen
vredesduiven? Neen, de zeilen van vele
tientallen jachten, waarop Noorwegen van
den avond geniet. De Noren zijn een volk
met een bijna Zuidelijken levensgeest. Ze
houden van uitgaan en van mooie kleeren.
1-Iet allerbest blijkt dat bij een wandeling
over de hoofdstraat, de Karl Johans Gate,
de groote spil waarom heel Oslo draait.
Daar is alles gevestigd wat er toe dient om
het leven van den Noor te veraangenamen.
Daar staat de Universiteit: daar is ook de
plaats waar Oslo, Oslo ontmoet en daar
kunt u een keur van de meest uitgelezen
toiletten bewonderen, in de meest fantasti
sche kleuren, voorts hot best aangebrachte
lippenrood, dat zich denken laat en zeer
charmante kapsels, Echt Noorsche kapsels.
Dit hier zijn allemaal Brunehilde's zooals
ze door de Germaansche sagenwereld wan
delen, het hoofd fier rechtop, bekranst met
een gulden overvloed van blonde haren.
Dochters van Harald Goudhaar!
En dan valt het u direct op, hoeveel meer
vrouwen, dan mannen er hier zjjn, en net
is dan niet moeilijk een verklaring te vin
den voor al die groote uiterlijke bevallig
heid! Er zijn zeven vrouwen op één man in
dit groote land!
Lotta's.
Het is de kwaal van alle Scandinavische
landen en met alle respect voor haar feno
menale prestaties in Finland, over de werk
zaamheid van de Lotta's in het Noorden be
hoeft men zich toch niet al te zeer te ver
bazen, want de Scandinavische vrouwen
zjjn mannenarbeid gewend.
Juist omdat het aantal mannen in ver
houding maar zoo klein is, ziet men de
vrouwen in Oslo in de meest uiteenloopen-
de beroepen werkzaam. Ze veegden de bla
deren op de Eidsvoldplads voor het Stor
tingsgebouw en ze prikten de papiertjes
weg, die hier en daar in het slotpark rond
het Koninklijk paleis lagen. Ze harkten
daar ook de bloembedden aan en hielden
de graven schoon op het groote Kerkhof
achter de St. Olafskerk, waar o.m. Ibsen
rust. De vrouwen doen het werk op de
kantoren, achter de stuurwielen van taxi's,
autobussen en vrachtauto's en in de plant
soenen en openbare gebouwen.
Daarbij komt dan nog, dat de Noren een
zeer sportief volk zijn. De natuur dwingt
hen tot allerlei gezonde sporten. Des zo
mers zwemmen en watersport, des win
ters skiën en schaatsenrijden. Sportieve
fig,uren zijn het allemaal,zoowel de man
nen als de vrouwen. Dat gevoegd bij de
noodzaak om allen arbeid aan te vatten,
kweekt, wat de vrouwen betreft, het ge
slacht, waaruit de Lotta's voortkomen.
Donkere wolken.
Aan die mogelijkheid dacht ik niet op
die prachtige zomerdagen, waarin alles
zoo vredig was in dit land van bergen en
water van groene hellingen en grauw ge
steente, dit land van hard werkende
krachtige menschen. In de tuinen van
Bygdy, de kleine lusthof nabij Oslo, waar
o.m. de koning in den zomer resideert,
bloeiden de rozen zoo overdadig en zoo
uitbundig, en langs de berghellingen ston
den de trossen blauwe., witte en gele bloe
men, en 's nachts wilde het er maar niet
donker worden, zoo drong het licht van
de middernachtzon, dat de Noorderhemei
groene en blauwe tinten gaf, tot hier door.
En nu is het een paar maanden later en
reeds donderen de kanonnen over de
stilte van het Oslo-fjord en ontruimen de
Noren hun hoofdstad waarboven vijande
lijke vliegers een sombere dreiging vor
men.
Wat ik van het Noorsche leger zag, wa
ren de zeer ouderwetsch uitgedoste garde
soldaten, die, met indrukwekkende achter
laders gewapend voor het Koningsslot op
en neer drentelden en het eenige dat erg
schrikaanjagend aan hen wes, waren de
geweldige zware schoenen. Vijftien passen
heen, vijftien passen terug, zoo liepen ze
op het voorplein op en neer.
Kanonnen van oud model, richtten de
loopen van het fort Akershus dreigend
naar het Oslo-fjord, maar ze stonden et-
meer als een herinnering aan een ru
moerig en roemrijk verleden begroet
ten ze niet de Noordpoolvaarders als ze
thuiskwamen? dan om in actieven
dienst te treden.
En op wie zouden ze schieten?
Zoo naief waren we in den, nog geen
jaar achter ons liggenden zomer.
Nu weten we meer en we vragen ons af,
hoe dit mooie groote land, er straks uit
zal zien, als weer een zomer de bloemen
op Holmenkollen en den Ekeberg in over
daad bloeien doet.
GEMENGD NIEUWS
ONGEWONE JUWEELLENDIEVEN.
Mieren sleepten brillantjes weg.
Het Soerabaiaseh Handelsblad vernam
uit den mond van een plaatselijk juwelier
een zeer buitenissig geval van juvveelendief-
stal, dat waard is om aan de vergetelheid te
worden ontrukt.
De»# juwelier had in zijn étalage een col
lectie losse brilliantjes van kleine' afmetin
gen voor verkoop uitgestald en bemerkte
eenige dagen achtereen, dat de brilliantjes
wijd en zijd verspreid in de etalagekast la
gen. Navraag bij het personeel leverde geen
resultaat op, totdat de eigenaar bij toeval
de oorzaak ontdekte.
Op een morgen kwam in den winkel een
kooper voor deze brillantjes en toen de ju
welier het met fluweel overtrokken plankje,
waarop 'de brilliantjes lagen aan den klant
wilde toonen, zag hij tot zijn groote verba
zing, dat een der brilliantjes „wegliep". Het
bleek, dat een mier de dader was, die ver
moedelijk het kostbare geschenk voor sui
ker aanzag.
Onmiddellijk hierop werd de geheele eta
lagekast uit elkaar gehaald, met het resul
taat, dat verscheidene steentjes nog tus
schen het houtwerk gevonden werden. Voor
zoover nagegaan kon worden hadden de
mieren geen brilliantjes naar buiten ge-
Door trein gegrepen en vernield.
Gisteravond reed te Waalwijk een vracht
auto door den afsluitboom van een be
waakten spoorwegovergang, vermoedelijk
ten gevolge van een defect aan den wagen.
Op hetzelfde oogenblik naderde een trein
uit de richting Lage Zwaluwe, welke de
vrachtauto greep en een zestigtal meters
meesleurde.
De chauffeur, Van Heumen genaamd, die
het gevaar op het laatste oogenblik zag,
sprong uit de cabine en kwam er daardoor
met den schrik af. De auto werd geheel ver
nield.
Met een vertraging van een half uur zet
te de trein de reis in de richting 's-Herto-
genbosch voort.
Secretaris-ambtenaar te
Amersfoort gearresteerd.
Op vermoeden van fraude heeft de ge
meentepolitie te Amersfoort gisteren een
ambtenaar ter gemeente-secretarie gear
resteerd. Deze ambtenaar was in het bij
zonder belast met de verzorging van pas
poorten. Hij is op het politiebureau in ver
zekerde bewaring gesteld.
PRIJSSTIJGING EN LOONSVERHOOGING
De bestuursraad van de Nederlandsclie
Vakcentrale, die een dezer dagen te
Utrecht een vergadering hield, was een
parig van oordeel, dat gestreefd moet wor
den naar prijsstabilisatie met aanpassing
van de loonen aan het huidige kostenpeil
binnen zekere grenzen; en dat bij verder
gaande prijsstijging correspondeerende
loonsverhooging moet worden bepleit.
Tenslotte werd besloten, dat aan het
einde van de maand Mei de Nederlandsche
Vakcentrale een duurtecongres zal hou
den, waarin het standpunt van de Nederl.
Vakcentrale t.a.v. de prijsstijging en loon
vorming onder de leden der aangesloten
organisaties zal worden uitgedragen.
DE BELGISCHE VERLOVEN BLIJVEN
GEHANDHAAFD.
Nieuwe worden echter niet ge
geven.
Belga meldt uit Brussel: De reeds ver
leende verloven worden gehandhaafd.
Nieuwe verloven worden echter niet ge
geven.
HET BELGISCHE OPTREDEN TEGEN
DE COMMUNISTEN.
Belga meldt uit Brussel: Na de inbe
slagneming van het communistische blad
..Action'' zijn talrijke huiszoekingen in het
land verricht. Verscheidene personen wer
den naar Brussel overgebracht om daar
te worden verhoord. Vier hunner zijn ach
ter slot en grendel gezet.
Achttien koeien verbrand.
Gisternacht is door nog niet bekende
oorzaak brand ontstaan in een boerderij
aan den Heerenweg te Oudorp, bewoond
door den heer P. Blom, en eigendom van
P. Kool te Bloemendaal.
De brandweer uit Alkmaar was na een
kwartier ter plaatse, de schuur en de
stallen zijn afgebrand. Het woonhuis, dat
reeds vlam vatte, bleef gespaard. Van de
26 koeien zijn achttien gestikt en verbrand.
Een hoeveelheid stroo ging in de vlammen
verloren.
OUDE MAN BIJ IIET OVERSTEKEN
VAN DEN WEG OVERREDEN,
Gistermidag is op het kruispunt Ro-
chussenstraatI-Ieemraadsingel te Rotter
dam de 71-jarige voetganger A. Brouwer
bij het oversteken aangereden door een
personenauto. De oude man werd tegen
den grond gesmakt. Zeer ernstig gewond
is hij naar het ziekenhuis vervoerd, waar
hij later is overleden.
De Duitsche bezetting van Denemarken, Een telegrafisch overgebrachte
foto van de drukte te Warnemünde bij de inscheping der troepen, welke
naar de Deensche eilanden werden overgezet.
De winstbelasting moet een lek stoppen
in de dividendbelasting.
Coöperaties vallen er ook onder.
Ook gisteren heeft geen der vier sprekers,
die in de Tweede Kamer over het wetsont
werp tot heffing van een winstbelasting het
woord hebben gevoerd, zich daartegen ver
klaard, hoewel verschillende bezwaren en
wenschen werden geuit-
De heer B i e r e m a (lib.) verklaarde
zich niet geheel voldaan over het wetsont
werp. Een groot bezwaar achtte hij het, dat
het geen stimuleering tot reservevorming
inhoudt. Spr. noemde het voorts een eisch
van billijkheid, dat lichamen, die eenzelfde
bedrijf uitoefenen, op geljjke wijze door de
belasting worden getroffen, onafhankelijk
van den rechtsvorm, waaronder zij dat
doen. In dit verband vroeg spreker, waar
om de nulsspaarbanken niet en de boeren
leenbanken wel onder de winstbelasting
vallen. De instelling van een afzonderlijke
beroepsinstantie achtte de beer B i e r e -
m a wenschelijk en de regeling ter voorko
ming van dubbele belasting noemde hij on
voldoende.
Het Chr.-historische lid de heer R u t-
g e r s van Rozenburg zeide er
kentelijk te zjjn, dat de minister op ver
schillende punten aan de bezwaren van het
Vooiloopig Verslag is tegemoetgekomen.
Ook deze spreker vroeg, evenals enkele
sprekers van gisteren, wat onder winst
moet worden verstaan. Hij was van oordeel,
dat de minister de reserveering sterk kan
bevorderen door de wijze, waarop bij de be
lasting heft. Ten aanzien van een centraal
lichaam van beroep sloot spreker zich aan
bij den heer Bierema en hij verklaarde ten
slotte, dat het ontwerp ondanks de vele
bezwaren te aanvaarden is, want het geld
moet er nu eenmaal zijn.
Ook de heer D e V i s s e r (comm.t zei-
de ernstige bezwaren .te hebben, daar hij
ons geheele belastingstelsel volstrekt on
juist achtte. Wel gaf hij dit ontwerp de
voorkeur boven de dividend- en tantième
belasting, doch hij achtte het een bezwaar,
dat de beffing proportioneel en niet pro
gressief zal zijn. Ook noemde spr. het on
juist, dat de coöperatieve vereenigingen on
der de regeling vallen.
De nationaal-socialistische spreker, de hr.
Rost van Tonningen, tenslotte
zag geen reden voor opheffing van de tan-
tièmebelasting en meende, dat winst zwaar
der kan worden belast dan met tien procent.
Voorts bepleitte deze spreker een verbod
van kapitaalsvlucht en een heffing ineens
en hjj vroeg den minister voorloopig aan
slagen en vooruitbetalingen der winstbe
lasting mogeljjk te maken. Ondanks ernsti
ge bedenkingen verklaarde spr. voor bet
ontwerp te zullen stemmen, daar hij er prin
cipieel mede accoord gaat.
HET ANTWOORD VAN MINIS
TER DE GEER.
In zijn antwoord zeide de minister van
Financiën, de heer D e G e e r, dat hij al
tijd op het standpunt heeft geslaan, dat tus
schen dividend- en tantièmebelasting en
winstbelasting geen principieel verschil be
staat, doch dat de vervanging slechts een
kwestie van belastingtechniek is. De eerste
is een veel eenvoudiger methode om het
zelfde doel te bereiken, doch men heeft
tenslotte de winstbelasting aanvaard, daar
een bepaald soort naamlooze vennootschap
pen de reserveering, die bij die belasting
wordt gehandhaafd, heeft misbruikt. De
winstbelasting behoeft echter den zin tot
reserveeren niet te schaden, mits zij binnen
redelijke grenzen wordt gehouden. De voor
naamste reden voor de indiening van het
ontwerp noemde de minister het stoppen
van een lek in de dividend- en tanlièmebe-
lasting naast de noodzakelijkheid van ver
sterking van de landsmiddelen. In antwoord-
op den heer Rost van Tonnigen zeide de
minister, dat de tantièmebelasting, zooals
genoemde spreker zich die voorstelde,
reeds lang niet meer wordt geheven. Voor
een gedeeltelijk tijdelijke winstbelasting,
zooals de heer Wagenaar had bepleit, zeide
minister De Geer niet veel te gevoelen.
Ook als een belasting niet tijdelijk is inge
steld, kan men haar later altijd nog verla
gen. De opmerkingen betreffende de winst
bepaling besprekende, diende de minister
een nota van wijzigigen in, waardoor reser
vevorming ter egaliseering van kosten en
lasten onbelastbaar zal worden gemaakt. In
dien dit noodig zal blüken, zal spr. het in
stellen van vobrloopige aanslagen overwe
gen.
Bü de behandeilng der artikelen lichtte
de heer DeVisser een amendement toe,
dat tot strekking had de coöperatieve ver
brui ksvereenigingen buiten de regeling te
doen vallen. Het werd echter niet voldoen
de ondersteund en kwam niet in behande
ling. De heer IJ z e r m a n (s.d.) lichtte
een amendement toe dat beoogt de moge
lijkheid te doen openen, dat rechtspersonen,
b.v. naamlooze vennootschappen, waarvan
de aandeelen niet alle, maar wel op een
zeer klein aantal na, in handen van een of
meer publiekrechtelijke lichamen zjjn, on
der de vrijstelling der belasting worden ge
bracht. De heer IJ sscl muiden (r.k.)
was van oordeel, dat er 'liet te veel vrijstel
lingen voor dergelijke overheidsnaamlooze
vennootschappen moeten bestaan en de
heer T e u 1 i n g s (eveneens r.k.) vroeg ze
kerheid over de positie van de pensioen
fondsen.
Hedenmiddag zal de minister van finan
ciën antwoorden.
DE ELM-DIENSTEN OP ENGELAND
HERVAT.
Met ingang van heden worden de vlieg-
diensten van de KLM naar Engeland her
steld, d.w.z., dat in den ochtend drie vlieg
tuigen zullen vertrekken en waarschijnlijk
in den 1oop van den middag nog twee
diensten daaraan worden toegevoegd.
Verwacht mag worden, dat op de volgen
de dagen de luchtdienst op ingeland we
der normaal zal functionneeren.
VERDACHTE BELANGSTELLING.
In de omgeving van het Staatsbedrijf
der Artillerie-Inrichtingen (Hembrug) is
Maandagmiddag een persoon aangehouden,
die zcih verdacht' ophield en met een ver
rekijker verschillende waarnemingen
trachtte te doen.
De man is opgesloten. (Stand,)
Moordenaar na tien jaar op vrije voeten.
Tien jaar lang heeft een zekere vrouw
Mc. Taggert uit Gateshead (Eng.) geijverd
om de vrijlating van haar zoon, die we
gens moord tot levenslangen dwangarbeid
werd veroordeeld, te verkrijgen.
Dezer dagen kreeg zij bericht, dat hjj
binnenkort in vrijheid zal worden gesteld
McTaggert was 22 jaar, toen hij door
het gerechtshof van Essex ter dood ver
oordeeld werd, omdat hij ztfh vrouw, met
wie hjj zes weken getrouwd was, had ver
moord. De vrouw had hem een mededee-
ling gedaan, die hem in drift deed ont
steken. Hij' verklaarde voor het gerechts
hof. dat vaïi he)r. oogenblik al}, dat de
vrouw een bekentenis over haar vroeger
leven aflegde, hij niet meer wist wat hij
deed.
Nadat het doodvonnis was uitgesproken,
slaagde de moeder van den moordenaar er
in een verzoek om gratie door 23.000 per
soneij te laten teekenen. Later werd het
doodvonnis veranderd in levenslangen
dwangarbeid. Vier jaar geleden wist de
vrouw 35,000 personen te vinden, die een
nieuw verzoekschrift teekenden, waarin
om vermindering van straf werd gevraagd.
Aan journalisten verklaarde de oude
moeder: ,,Het bericht, dat rnjn zoon in
vrijheid zal worden gesteld, was het mooi
ste Paaschgeschenk, dat men mij kon ge
ven. Toen ik hem den laatsten keer in de
gevangenis sprak, vertelde hij mij, dat hij
dienst zou nemen bij het leger, zoodra hij
in vrijheid werd gesteld). Twee broers
van hem staan reeds aan het front.
Waar vinden de Deensche en
Noorsche schepen een veilige
haven?
Het Duitsche Nieuwsbureau deelde gis
teren mede, dat de Noorsche schepen, wel
ke in de Middellandsclie Zee zijn, opdracht-
hebben gekregen in geen geval een Brit-
sche, doch alleen Italiaansche en Spaansche
havens aan te doen.
De Britsche radio heeft daarop gister
avond een bericht omgeroepen, bestemd
voor de Deensche en Noorsche schepen over
de geheele wereld, waarin wordt gezegd,
dat de instructie om zich naar Italiaansche
en andere neutrale havens te begeven, is
gegeven onder Duitschen druk. De Britsche
radio spoorde de gezagvoerders aan naar
Geallieerde havens te gaan, waar zij wel
kom zullen zijn en bescherming zullen ge
nieten.
ZWEDEN BOUWT SCHUILPLAATSEN.
De Zweedsche radio heeft medegedeeld»
dat de Zweedsche regeering 15 millioen
kronen ter beschikking heeft gesteld be
stemd voor leeningen voor het bouwen van
schuilplaatsen bij luchtaanvallen.
