|p 1§ IP
NIDDELBURGSCHE COURANT
NILLMIJ
Toen de wed® „„uitbrak"'' in PoraSarael
,De blokkade maakt Duitsehland
gereed w©©r den knockout1".
RegeSinsg van dera aamv@er van
goederen ©ver 2e®„
183e JAARGANG
drxe bladen
EERSTE blad
Dagblad. Uitgave C.V. De Middel-
burgsche Courant. Bureaux: te
MIDDELBURG: St. Pieterstraat 28,
Tel. Redactie 269, Administratie 139;
te GOES: Turf kade, Tel. 2863. Post
giro 359300. Abonnementsprijs voor
Middelburg en Goes 2.30, elders
2.50 per kwartaal. Weekabonne
menten in Middelburg en Goes 18 ct.
(iX^OESCHES COURANT)
Advertentiën 30 cent per regel,
ingezonden mededeelingen 60 cent
per regel. Bij contract lager. Tarief
op aanvraag. Familieberichten en
dankbetuigingen minimum 2.10.
„Kleine Advertenties", maximum 6
regels, 75 cent, by vooruitbetaling.
„Brieven, of adres bureau v. d. blad"
10 cent extra. Bewijsnummers 5 ct.
Ontstelïenis onder het volk, maar die
tanden blijven op elkaar.
Wat de Russen bij voorkeur
bombardeerden.
(Van onze bijzondere
medewerkster).
HELSINKI, begin April.
Onlangs ontmoette ik een Noorsche vrij
williger op het koffie- en sandwichstation,
dat de onvermoeibare, overal aanwezige
Lotta's geïnstalleerd hebben in een naar
verhouding onbeschadigde gymnastiekzaal
in Tavastehus. Er is anders niet veel over
van deze öeroudé koopstad. Omdat de stad
een van de meest beteekenende industrie
centra van Finland geworden was, en het
station een van de gewichtigste verkeer-
centra van midden-Finland vormde, kon
men voor deze eene keer begrijpen, dat de
Roode luchtmacht gedurende den geheelen
oorlogstijd steeds trachtte de stad te ver
nielen.
Wat daarentegen geen normaal mensch
ooit zal begrijpen, is het beeld dat men
nu achteraf kan zien in Tavastehus, even
als in - de meeste andere van Finlands in
dustrie- en verkeercentra.
Het zijn niet de fabrieken en niet de sta
tions of de rails, die vernield zijn door een
bombardement of mitrailleurvuur, maar
het zijn de kleine arbeiderswoningen in de
buitenwijken van de stad, het zijn kerken
en kerkhoven, het zijn ziekenhuizen en la
zaretten en van de laatstgenoemde vooral
die, waarvan men dacht, dat zij beschut wa
ren door het internationale „Roode Kruis"
merk op het dak. Het zijn juist die gebou
wen, die overstelpt zijn met brand- en ex-
plosiebommen van alle soorten en construc
ties, niet het minst met het moderne en dui-
velsche moordwerktuig, dat zoowel brand
als explosie veroorzaakt, zoodat de werking
ervan zoo vreeselijk wordt, dat slechts wij,
die het van dichtbij hebben gezien, ons er
eenig begrip van kunnen maken.
Iets van dit alles had de Noorsche vrij
williger genoemd terwijl wij daar zaten om
de dampende „Lotta koffie" en rust geno
ten buiten op een steenen trap, met uitzicht
op roetzwarte sclioorsteenen, die leelijke,
treurige gedenksteenen zijn voor menschen-
woningen, die in vlammen zijn opgegaan.
HU was chauffeur van een vrachtauto in
een van de autocompagnies van het leger.
Maar omdat hij mee was geweest van het
begin van December af, en ook omdat hij
als een van de allereerste Noorsche vrij
willigers naar Finland gereisd was op eigen
initiatief, had hy' vele belangrijke chauf
feursbetrekkingen gehad, in deze oorlogs
maanden. Het grootste gedeelte van zijn
diensttijd was hij bij het Salla-front geweest.
Hij weigerde overigens iets van belang over
zijn eigen frontbelevenissen te vertellen en
motiveerde dit hiermede, dat ik het toch
niet zou willen gelooven.
Ofschoon ik wel eenige kennis heb van
de technische terminologie, die alle auto-
menschen gebruiken, was zijn auto-„slang"
voor mij totaal onbegrijpelijk. Daarom
kwam het des te meer verrassend toen hij
over wat anders begon te spreken, bijv.
toen ik vroeg, wat zijn pacifistische stu
dentenkameraden zeiden van den Finsch
Russischen vrede.
Wat hem zelf betreft, had hij wel oor-
zaait genoeg gehad om den vrede welkom
te heeten juist op dit tijdstip, gaf hij toe.
Want dat baantje, dat hij had gehad op den
dag vóór 13 Maart, was naar zijn meening
het afschuwelijkste, dat hij gehad had ge
durende den geheelen oorlogstijd. Het was
nl. er om te doen om het besmettingsgevaar
te elimineeren van de honderden en weer
honderden bevroren Russische lijken, die
rondom in de bosschen lagen.
Zelf heb ik ook wat van deze toestan
den gezien, en ik heb ooit van geharde man
nen gehoord, die een zenuwinstorting kre
gen bij het gezicht ervan.
1-Iet was zeker heel hard voor hem ge
weest. Maar toch gaf hij toe, dat hij bang
was geworden, toen zij order kregen om in
hun kwartier te blijven, des ochtends 13
Maart, omdat de oorlog voorbij zou zijn
om elf uur in den voormiddag. Geen van
zijn Finsehe kameraden had er aan willen
gelooven.
Maar hij hij kon het niet helpen
hij was gewoonweg bang geweest!
Het had tot iets over halfelf geduurd,
toen waren de „Molotoffers" als gewoon
lijk dreunend over zijn lioofd gekomen en
hadden hun bommen over Rovaniemi en
langzaam over de geheele route naar Salla
geworpen. Hij had zich verlicht gevoeld,
zeide deze Noorsche vrijwilliger, want nu
moest hij toch gelooven, dat dat van dien
vrede slechts onzin was!
Ik moest denken aan de kleine, blonde
veld-Lotta, die ik eenige dagen vroeger
ontmoet had bij het Karelische overstap
station. Zij was drie maanden lang aan het
front op de landengte geweest en was er
ook dien voormiddag, vóór de vrede om zoo
te zeggen „los brak."
Zij vertelde, hoe zij en de andere Lotta's
in de veldkeuken hadden gezeten, met het
horloge in de hand en geluisterd hadden
naar het gedreun van het artillerie- en mi
trailleurvuur. Allen hadden gehoopt, dat
het lawaai daarginds als gewoonlijk voort
zou duren, en toen de stilte plotseling
kwam, waren ook zij nerveus, onrustig en
angstig geworden. Voor den eersten keer
gedurende dezen tijd van oorlog hadden zij
vrees gevoeld.
Geen vaan haar was „oorlogsgek"; geen
was „bloeddorstig". Geen-van haar was
„chauvinist", maar de vrede had haar ang
stig gemaakt, ofschoon geen van haar nog
iets van de voorwaarden had gehoord. Zij
wenschten niets' meer clan in vrede te mo
gen leven, maar voor dezen vrede vreesden
zij! En ik dacht aan de inwoners van Hel
sinki. Daar was ik geweest op dien dag,
toen de vrede verkondigd werd. Toen had
ik voor het eerst de inwoners van Helsinki
zien huilen, en ik huilde zelf ook.
Maar liet was een geween zonder angst.
Wij huilden van verdriet, omdat wij do
voorwaarden kenden, terwijl zij daarbuiten
bang waren geweest, omdat zij ze niet ken
den, omdat zij vreesden, dat datgene verlo
ren zou zijn gegaan, wat het Finsehe volk
nooit Icon verdragen te verliezen, nl. zijn
moed.
De Noorsche vrijwilliger gaf nu toe. dat
hij zich eerst weer veilig en rustig ge
voeld had, toen hij op zijn weg Zuid
waarts dat sterke teeken van verbeten
moed gezien had op de duizenden van de
Finsehe gezichten, die bij op zijn weg ont
moet had. Nu reisde hij naar de buurt van
I-Iangö om daar de 8000 dakloozen naar het
Noorden te helpen verhuizen. Hij was er
van overtuigd, dat alles bitter en moeilijk
zou worden, maar hij was van iets zeker:
moedeloosheid en hopeloosheid zou hij niet
te zien krijgen!
BRITTA BERNER.
De Geallieerden zullen alle
middelen gebruiken.
De Fransche minister voor de blokkade
Monnet, heeft te Londen een onderhoud ge
had met zijn Engelsehen collega Cross. Na
dit onderhoud heeft Monnet een verklaring
afgelegd. Hierin zeide hij: Er is geen twij
fel aan, dat de Duitsche zware industrie
reeds gebrek krijgt aan grondstoffen en
gedurende eenige dagen per week niet kan
laten werken. Het zou goed zijn, wanneer
de blokkade op zichzelf den oorlog zou kun
nen uitmaken, aangezien hierin het beste
middel ligt om menschenlevens te sparen.
Op zijn minst echter is het een sterk wa
pen, dat de kracht van onzen vijand ver
mindert en gereed maakt om den knockout
in ontvangst te nemen. De Geallieerden
willen geen letsel toebrengen aan de rech
ten van vrije volken, maar zij hebben als
vrije volken, die strijden voor de vrijheid in
de wereld, het recht om alle middelen te
baat te' nemen om den oorlog zoo spoedig
mogelijk te doen eindigen met zoo min mo
gelijk bloedvergieten. Dit is een totale oor
log en wij hebben het recht om alle maat
regelen te nemen, die in ons bereik komen.
EEN NIEUW BEGRIP VAN
NEUTRALITEIT.
Niemand heeft het recht de oogen te slui
ten voor de ontwikkeling van het karakter
van den oorlog door den loop der eeuwen.
Honderd jaar geleden was de oorlog nog
een treffen tusschen de legers en wanneer
een land niet betrokken was in een slag,
dan kon het zich neutraal verklaren.
Op het oogenblik hebben de landen in een
oorlog niet alleen hun legers, doch al hun
kracht noodig en derhalve bestaat neutrali
teit in het niet geven van economischer,
steun aan de oorlogvoerenden.
Daarom hebben de Geallieerden aldus
Monnet het recht een blokkade uit te
oefenen, welke den vijand kan beletten zich
bü de neutralen te voorzien van de goede
ren, welke hü noodig heeft.
In dezen geest hebben Monnet en Cross
de resultaten van de reeds genomen en de
nog te nemen maatregelen bestudeerd, op
dat de Geallieerden in staat zullen zün be
slissende slagen toe te brengen.
In antwoord op vragen van de journalis
ten zeide Monnet, dat door de blokkade het
oorlogs-potentieel van Duitsehland is ver
minderd, vooral wat betreft de voorziening
van benzine, ertsen, rubber, textielwaren,
metalen, leer en huiden. Thans is het zaak
de lekken in de blokkade te stoppen.
Naar vernomen wordt, zal Monnet mor
gen in zün bespreking met Cross voorstellen
op de neutrale markten te koopen, teneinde
op deze wyze Duitsehland te beletten zich
van materieel te voorzien.
Kastekort bij den gemeente
ontvanger te Breda.
Naar wij vernemen is er een tekort ont
dekt in de kas van den gemeenteontvanger
van Breda, mr. C. Dit tekort bedraagt en
kele duizenden guldens.
In de gisteravond gehouden geheime ver
gadering van den gemeenteraad is den ont
vanger ontslag verleend.
Wederom een Nederlandsche
patrouille over, de Dnitsche
grens.
VAN DE TIEN MILITAIREN
HEEFT MEN NIETS MEER GE
HOORD.
De „Limb. Koerier" meldt, dat in den
nacht van Woensdag op Donderdag weder
om een Nederlandsche patrouille bij ver
gissing over de Duitsche grens is geraakt.
.Thans had de overschrijding van de grem
nabü Swalmen plaats. Tot heden zijh de
Nederlandsche soldaten nog niet terugge
keerd.
Laat in den avond van Woensdag was
de patrouille, bestaande- uit een sergeant,
een korporaal en acht manschappen, van
den commandopost naar de grens gefietst,
om te patrouilleeren in de omgeving van
Swalmen. Toen de volgende patrouille
d,iè de eerste moest aflossen, om twee
uur in den nacht op de plaats van samen
komst kwam, wachtte men tevergeefs. De
eerste patrouille keerde niet terug.
Aanvankelijk vermoedde men, dat de
militairen door een of andere oorzaak op
onthoud hadden gehad, doch toen men de
heele route nauwkeurig naging, vond men
nergens een spoor, en rees het Vermoeden
dat: de soldaten, door de duisternis mis
leid, ergens in de bosschen langs de grens
bp Swalmen, bij vergissing op Duitscli ge
bied waren geraakt. Op dat gedeelte van
de grens is namelijk nergens een afzetting
of versperring en in het nachtelijk duister
kan men daar in dié dichte bosschen, die
aan weerszoden van de grens zijn, ge
makkelijk op Duitsch gebied komen, zon
der dat men het merkt.
Nederlandsche3
ivereldomroep.
WETSONTWERP TOT STICH
TING SPOEDIG TE VERWACH
TEN.
Naar het Hbld. zal een dezer dagen bü
de Staten-Generaal een wetsontwerp wor
den ingediend, dat de totstandkoming van
den Nederlandschen Wereldomroep regelt.
Dit voorstel van wet is reeds door den mi
nisterraad behandeld en heeft den Raad
van State bereikt.
Vaak is van verschillende zijden op een
regeling van deze aangelegenheid aange
drongen. Het schijnt echter, dat de finan
ciering van de gevolgen dezer wettelijke re
geling moeilijkheden medebi'acht.
Wy hebben goeden grond om aan te ne
men schrijft het blad dat de geruchten om
trent het instellen van een radiobelasting
hiermede verband houden. Hierbij zou dan
bedoeld zijn, een heffing te vorderen van
hen, die weliswaar een ontvangtoestel heb
ben, maar niet bü een der omroepvereeni-
gingen zijn aangesloten.
Van het moment af, dat de patrouille
is uitgereden, heeft men niets meer van
de soldaten gehoord. Pogingen, om iels
te vernemen, of om de soldaten naar Ne-
'lex-land te doen terugkeeren, hadden tol
nu toe nog geen resultaat.
De Alg. Ned. Invoer Centrale treedt in werking.
Het arrangement met Engeland.
In verband met de onderhandelingen
van de Nederlandsche delegatie te Lon
den, welke geleid hebben tot een rege
ling met Groot-Britannië voornamelijk be
treffende den aanvoer v^Y. goederen over
zee, bevat de Nedeflalidscne" staatscourant
van gisteren een ministerieèle beschikking,
in werking tredende op S April, waarin een
regeling gegeven wordt van den invoer
van goederen via de Alg. Ned. Invoer-Cen-
trale (ANIC) en een bij Koninklyk besluit
vastgestelde lijst van artikelen, waarvan
de invoer zonder vergunning van S April
af zal zyn verboden. Beide maatregelen
tezamen, welke voornamelü'k vertragingen
in den aanvoer beoogen te voorkomen,
scheppen den" volgenden toestand:
Van overzee mogen de op de lijst ge
plaatste goederen slechts worden inge
voerd na verkregen verguninng van de
ANIC, waarvoor aanvraagformulieren bij
de Kamers van Koophandel verkrijgbaar
zün. Voor deze goederen is bovendien ver
gunning tot adresseering aan de ANIC
vereischt.
Voor over de landsgrenzen ingevoerde
goederen, welke op de lyst voorkomen,
kunnen de Kamers van Koophandel zon
der nadere formaliteiten, indien de con-
sentgelden betaald zijn, namens de ANIC
overgaan tot uitreiking van de invoerver
gunningen, inclusief de machtiging tot
adresseering aan de ANIC.
Als retributie is aan de ANIC een pro
mille van de invoerwaarde met een mi
nimum-waarde van 25 cent verschuldigd.
De niet op de lijst geplaatste goederen
zijn vrüe goederen.
Een ander Kon. besluit, gebaseerd op
de uitvoerverbodenwet 1914. bevat: een
herziening van de bestaande uitvoerver
boden, aangevuld met een aantal nieuwe.
De in de uitvoerverbodenwet 1914 voor
ziene dispensatie-mogelykheid blijft van
kracht, doch zal behalve van de binnen-
landsche behoeftenvoorziening, ook afhan
kelijk zijn van de ter zake met de Britsche
regeering getroffen afspraken in verband
met den aanvoer dier goederen. Deze af
spraken houden voor een groote reeks van
goederen de mogelijkheid open van uit
voer naar de belligerenten, welke uitvoer
aan een voor alle belligerenten gelykelyk
geldende limite (een percentage van een
normaal basisjaar) is gebonden.
De lüst van artikelen, waarvan de' in
voer met ingang van S April verboden is.
vormt een opsomming van alle mogelijke'
goederen, dieren^ dierlüke producten, oliën,
vetten, groenten, fruit, manufacturen in-
dustrieproducten, arbeidswerktuigen, me
talen', enz. enz.
Handelsverkeer in oorlogstijd.
Op een gisteren gehouden persconferen
tie heeft de heer A. Th. Lamping, direc
teur van de liandelsaccoorden een eri an
der medegedeeld over de door de Neder
landsche delegatie te Londen, sedert Oct.,
gevoerde onderhandelingen en over de be
reikte resultaten.
Reeds spoedig na het uitbreken van den
oorlog werd de noodzaak gevoeld met dc
verschillende landen, waarmede wü een
belangrijk handelsverkeer in stand hou
den, overleg te plegen om de handelsbe
trekkingen aan te passen aan de zoo j
gewüzigde omstandigheden.
Wat nu onze verhouding tot Engeland
betreft, hier bleek het gewensoht tot een
regeling 'te komen over de toepassing van
het contrabande-systeem. Twee proble
men toch lagen in het bijzonder de Ne
derlandsche Regeering na aan het hart:
de aanvoer van ovei'zee en de scheepvaart
Een zooveel mogelijk onbelemmerde aan
voer is noodig, niet alleen voor oixze in
dustrie mogelijk te maken te blijven wer
ken: voor binnenlandsche behoeften maar
ook-voor den-onontbeerlijke:) export.-
Het thans, na lange en moeilijke bespre
kingen tot stand gekomen arrangement
moet eigenlijk worden beschouwd ais dc
consolidatie van de situatie, zooals deze
gedurexxde de onderhandelingen is gere
geld en is erop gericht de moeilükheden
en bezwaren voor beide partijen wiurt
spruitende uit den oorlog zooveel mogelijk
te vei'minderen.
Dit geldt voor wat Nederland betreft
vooral de wijze, waax-op de aanvoer is ge
regeld. De thans getroffen regeling is erop
gericht, dezen zoo ongestoord mogelijk te
doen verloopen en het oponthoud van dc-
schepen zooveel mogelijk te bekorten doo.
een vergemakkelijking van het onderzoek
op contrabande.
De invoer;.
Het eene Kon. besluit noemt verschil
lende goederen, waarvan de invoer verbo
den is, tenzü vergunning is verleend dooi
de Alg. Nèd. Invoer Centrale (ANIC)
voor de aan dat lichaam geadresseex'do
goederen. Deze regeling berust op de In-
voei'noodwet, welke met het oog op deii
oorlogstoestand werd tot stand gebracht
ter verzekering van den voor ons land on-
ontbeerlyken aanvoer. Door deze maati-e-
gelen ontvangen de importeux-s en de
scheepvaart waarborgen, dat goederen, op
deze wijze behandeld, zonder moeilykhe-
den de Britsche contx-oleposten zullen kun
nen passeeren.
De uitvoer.
Het andere Kon. besluit regelt den uit
voer, zooals deze van Nederlandsche zijde is
vastgesteld op grond van het met de Brit
sche regeering gepleegde overleg. Het uit
gangspunt is tweeledig:
1.) voor een aantal producten, waaronder
voornamelijk die vallen, welke overzee ple
gen te worden aangevoerd, zal geen dispen
satie worden verleend voor den uitvoer
naar één der belligerenten, welke het ook
zij. Daarnaast zal voor een groote i"eekc
van goederen wel een uitvoermogelükheid
naar de belligerenten bestaan, zü het dat
deze aan een voor alle belligex'enten gelijke
lijk geldende limiet is gebonden.
Doze regeling is relatief gunstig te ach-
ten voor onze landbouw-, veeteelt- en tuin
bouwproducten, die een niet onbelangrijke
uitwoei-mogelijkheid naar de belligerenten
behouden.
2). ais beginsel valt de handel met neu-
trale landen buiten het arrangement, met
S™ "g Tan een aantal landen in
Europa, waarheen de uitvoer op dezelfde
wyze zal worden gecontroleerd als ten aan-
VnnrVau df belligerenten zal geschieden.
Voor alle landen zal evenwel dispensatie
moeten worden aangevraagd van de uit
voerverboden, die immers 'n algemeene ka-
SilGr uag,en-'t De niet-E"ropeesche landen
vallen alle buiten het arrangement.
Het bilaterale handelsverkeer.
Tenslotte zy nog de aandacht erop geves
tigd, dat het arrangement niet regelt: het
bilaterale handelsverkeer tusschen Neder
land en Engeland in den zin van de han
delsovereenkomsten in vredesty'd, doch
slechts het raam uitmaakt van de aanvoer
en uitvoermogelykheden, waai-binnen met
de verschillende betrokken landen ingevol
ge de bestaande of te sluiten handelsover
eenkomst handel kan worden gedreven
Eén van de zes is nog heel
Een der vele ramen welke gis
teren te Westkapelle door de
mijnontploffing werden vernielde
(Ingez. Med.)
Belgische vissehers beschoten
door een vliegtuig.
Het Bx-usselsche blad „Het Laatste Nieuws"
bericht, dat de visschersboot Z 35 uit Heyst
zich gistel-middag om vijf uur op circa 35
mijl van Zeebrugge bevond, toen zij door
een vliegtuig werd aangevallen. De stuur
man deelde aan den waterschout mede, dat
het vliegtuig op nagenoeg 20 meter boven
'öe~'vïssch'érsboot' vloog *én •milraiileurvuur
op het scheepje opende. Onmiddellijk werd
aan boord van de visschei-sboot de motor
stopgezet en de bemanning zocht dekking.
Er kon nog worden geconstateerd, dat bet
vliegtuig ook boven een andere visschers-
sloep vloog, die zich in de buurt bevond, de
Z. 29. Ook- op deze boot werd geschoten.
Diep onder den indruk van deze gebeurte
nis wendde de stuurman van de Z. 35 spoe
dig de steven en voer de haven van Zee-
brugge binnen, waar aan de zeevaavtauto-
riteiten verslag werd uitgebracht over den
aanval op weerlooze visschers.
Een Noorsche veerboot door
vliegtuigen gebombardeerd.
Acht inaal
Volgens het Noorsche dagblad „Dagen"
is het s.s. „Mira", dat een geregelden post
en passagiersdienst onderhoudt tusschen
Engeland en Noorwegen, Woensdag door
Duitsche vliegtuigen aangevallen. Hoewel
de bommen geen doel troffen, werden twee
leden der bemanning gewond. De toestel
len ondernamen den aanval acht maal,
waarna zij door een Britschen torpedojager
verdreven werden. Een machine werd zoo
ernstig getroffen, dat zij een noodlanding
op zee moest veri'ichten, waarbij het toe
stel vernield werd. Een ander vliegtuig ver
dween in Oostelijke richting en volgens de
beschrijving der opvarenden van de „Mi-
ra", moet dit hetzelfde toestel geweest zyn
dat, zooals gemeld, aan de Noorsche auto
riteiten verzocht heeft te mogen landen
wegens opgeloopen schade. Het vliegtuig
landde daarop nabü Stavanger, waar het
door de bemanning in bran'd gestoken werd.
De Duitsche vliegers werden geïnterneerd.
Toen de „Mira" werd aangevallen, bevon
den zich bijna honderd personen aan boord.
Duitsehland verhoogt de
vrachtprijzen naar Nederland.
Naar het Hbld. verneemt, hebben de
Duitsche autoriteiten, nu het boutseizoen
aanbreekt, een nieuw kartel vastgesteld
voor het houtvervoer uit de Oostzee naar
Delfzijl. De vracht wordt daarbij vastge
steld op 40 per standaard; voor den oox--
log was dat 1617.
Het is thans vrijwel onmogelyk dit ver
voer anders dan met Duitsche schepen te
doen geschieden. De schepen onder neutra
le vlag wox'den zoo lang opgehouden, dat
zy deze x-eizen niet meer aandurven. Nu
het voorseizoen aanbreekt, maakt Duitseh
land van de gelegenheid gebruik, de vrach
ten sterk te vex-hoogen en zich zoo door
middel van dit vervoer naar Nedexdand de
viezen te verschaffen. Evenmin als de Ne
derlandsche wensclxen de Zweedsehe sche
pen dit jaar deel te nemen aanjiet recht-
streeksche vervoer van lx out uit het Noor
den naar Nedexdand en België, hoewel er
wel is getx-acht, daarvoor in Zweden tonna
ge te krijgen.
