RHEUMAT1EK KRONIEK VANJJEN DAG TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT GOESCHE COURANT) VAN DINSDAG 26 MAART 1940. No. 72. Een politiek proces te Parijs. Eind vorige week is op last van generaal Hering, den militairen gouverneur van Pa rijs, het proces begonnen tegen vier-en- veertig communisten, allen ex-Kamerleden. 2jj worden beschuldigd van de oprichting eener verboden politieke vereeniging en van üéfaitistiche werkzaamheid voor' die vereeniging. Alsmede van de versprei ding en de publicatie eener proklamatie, waarin de „vredespolitiek" van Sovjet-Rus land wordt verheerlijkt en de beginselen en voorschriften der Derde Internationale worden gepropageerd. Deze acte van beschuldiging steunt op een wetsdecreet van 26 September van het vorige jaar, waarbij elke directe of indirecte politieke activiteit ten gunste van de Der de (communistische) Internationale werd verboden. Op overtreding van dit verbod staat een gevangenisstraf van één tot vijf jaar, mitsgaders een boete van honderd tot vijfduizend franken. Niet alle verdachten waren voor het derde militaire tribunaal verschenen. Welgeteld bleken er vijf-en-dertig hunner aanwezig, waarvan dertig gedetineerden, uit de Santé, de Parijsche gevangenis, her waarts gevoerd, en twee gemobiliseerden. Negen aangeklaagden zijn naar het buiten land gevlucht, voordat ze konden worden gevat, waaronder Jacques Duclos, afgevaar digde van darijs, de niet minder bekende communist Maurice Thorez, afgevaardigde van Sceaux. en Arthur Ramette. Zy zullen dus bij verstek worden veroordeeld. Hun wordt trouwens .'tevens hoogverraad ten laste gelegd, een delict, dat met de dood straf wordt bedreigd. Het drastisch optreden van regeerings- wege tegen het communisme is onmiddel lijk na het uitbreken van den oorlog begon nen. "Voordien stonden de communistische organisaties ook al in een kwaden reuk, doch in September 1939 was de maat blijk baar vol en werden alle organisaties, wel ke op eenigerlei wijze met Moskou contact onderhielden, de communistische party en haar dagbladen incluis, verboden. Aldus verging het ook de Fransche par tij van arbeiders en boeren, welke toevallig op denzelfden dag, dat het verbod der com munistische partij in de Journal Officiel, de staatscourant, verscheen, werd opgericht en waarvan Arthur Ramette de president was. De bedoeling was te doorzichtig, de ar beiders en boerenpartij, die voorloopig al leen nog maar uit Kamerleden bestond, zou onder een anderen naam de voortzetting zijn van de verboden communistische par ty, ook al gaven de statuten slechts als doelsteling aan de „emancipatie der arbei dende massa", de leus, welke Jules Guesde in1880 in het vaandel van zün arbei dersparty had geschreven. Van de nieuwe partij werden dus ver schillende communistische Kamerleden, een kleine vijftig wel, lid, en gedurende eeni- gen tyd hadden zy, althans in het Palais Bourbon, de vrije hand, gedekt als zij waren door de parlementaire onschendbaarheid. Totdat op 21 Februari de Kamer hun man daat als afgevaardigden des volks voor ver vallen verklaarde. Overigens heeft de arbeiders- en boeren- party niet zooveel kwaad kunnen stichten; zy werd bereids op 4 October, ruim een week na de oprichting verboden en haar aanhang voor zoover aanwezig gevangen genomen. Want de leiders hadden lont ge roken en waren gevlucht. Het verbod en de arrestaties geschiedden naar aanleiding van een brief aan den voorzitter der Kamer, Herriot. Dit document is wel het voornaamste stuk van overtuiging uit heel het dossier, omdat er volgens den openbaren aanklager uit blijkt, dat de communisten wel degelijk op den ouden voet voortgingen en in direc te r-elatie stonden met de Derde Internati onale. Een beschuldiging, welke de verdedi ging vanzelfsprekend zal bestrydenv en waarvan de gegrondheid door kolonel Lo- riot én zijn adjunct-commaris commandant Bruzin, een commandant bekleedt den rang van een majoor ten onzent moet worden bewezen, wijl de bewijslast rust op den beschuldiger. Oefeningen van het Nederlandsche veldleger: Een transport over de rivier. Met behulp van opgepompte drijfzakken worden wielrijders enmotorrijders naar den overkant van het water gebracht. Z.K.H. Prins Bernhard woonde de vorige week de oefeningen van het Nederlandsche Veldleger bij. Een Duitsche vergelijking tusschen Scapa Flow en Sylt. De Duitsche pers maakt een belans op over de Duitsche. aanvallen op de Britsche vlootbasis Scapa Flow en de Engelsche aanvallen op de Duitsche luchtbasis Sylt en komt tot het volgende resultaat: De Engelsche materieele schade in Scapa Flow bedraagt: een slagschip zoo goed als vernield, twee slagschepen zwaar bescha digd, een kruiser zwaar beschadigd, twee andere groote oorlogsschepen zwaar be schadigd, bovendien schade op drie Engel sche vliegvelden en schade aan Engelsch luchtdoelgeschut, tezamen een schade van 419.775.000 mark. De door Engeland op het eiland Sylt aangerichte schade wordt berekend op 1178,85 Mark. Bij den aanval op Scapa Flow ging geen enkel Duitsch vliegtuig verloren, daarentegen verloren de Engel- schen drie machines, en zullen zij boven dien nog de schade moeten betalen welke zy op Deensch gebied hebben aangericht. Het Britsche ministerie van luchtvaart deelt mede: WAT LONDEN ER VAN ZEGT. Het officieele Duitsche Nieuwsbureau beweert thans, dateen aanzieniyk aantal Britsche vliegtuigen'verloren is gegaan by den aanval op Sylt. Deze" beweringen zün volkomen onwaar. Zooals reeds gemeld is, is slechts één van de Engelsche toestellen, die bij de operatie betrokken waren, niet naar zyn basis teruggekeerd. Het manifest, 'waaraan door de zorgen van zijn geestelijke vaders de grootst moge lijke publiciteit werd gegeven, het werd in de Kamer aan alle leden en aan alle jour- naltisen uitgereikt, verlangt, een onmiddel- lijken vrede en vertrouwen iii de Sovjet Unie en de Derde Internationale, de eenige machten, zoo wordt betoogd, die in staat zyn den oorlog tegen te houden. De behandeling van de zaak vindt met gesloten deuren plaats en zal verscheidene dagen in beslag nemen. Of het een belangrijk proces is? De mee ningen loopen dienaangaande sterk uiteen. In elk geval geeft het een typisehen kijk op den tijd, waarin wjj de eer hebben te le ven. Het komt niet 'alle dagen voor, dat meer dan dertig verdachten tegelijkertijd op de beklaagdenbank plaats nemen, dat het zonder onderscheid communisten zijn en tevens alle voormalige leden van de Fransche volksvertegenwoordiging. Intusschen gaat de Fransche politie voort om de communistische cellencultures uit te roeien. Die, gelet op de geregelde ar restaties, nogal welig schenen te gedijen. Vredesleuzen en mitrailleur- vuur aan den Rijn. Eena Paascli-olfensïef, dat mislukte. Het Fransche nieuwsbureau Havas meldt uit Parijs: Zondagavond hebben de Duit- schers langs den Rijn een groot pacifistisch offensief ingezet. Aan het front hebben de Duitschers steeds propaganda gemaakt, vooral langs den Ryn, door middel van span doeken of van vlugschriften, die uit vlieg tuigen werden neergeworpen. Zondag nu werden beide middelen in grooten omvang gebruikt. Vlugschriften sneeuwden neer en in de boomen aan den overkant van den Ryn en langs muren werden spandoeken aangebracht, terwijl luidsprekers overal pa cifistische leuzen deden hooren. Al spoedig werd deze propaganda van Fransche zijde met een welonderhouden vuur uit automa tische wapens en mitrailleurs beantwoord, waardoor de spandoeken in flarden vlogen en de mannen, die de luidsprekers bedien den, dekking moesten zoeken. Uiteraard werd het vuur van Duitsche zyde beant woord. zoodat de Duitsche poging tot paci fistische toenadering veriiep in 'een levendig vuurgevecht over den Rijn. Aan de rest van het front heeft zich niets van dien aard voor gedaan. Molotof niet naar Berlijn. Verschillende buitenlandsche persbureaux verspreidden verleden week het bericht, dat de Russische volkscommissaris van bui tenlandsche zaken, Molotof, met de Paasch- dagen een bezoek aan de Duitsche hoofd stad zou brengen. Van Russische en Duitsche zijde zijn deze berichten tegengesproken. Zondag meldde Havas uit Moskou, dat Stalin en Molotof in den grootenschouw burg het ballet van „Don Quichotte" heb ben bijgewoond. Paasikivi en de leden der Finsche delegatie waren eveneens aan wezig. TWINTIG DOODEN BIJ RELLETJES IN MEXICO. In Cuatotolapan, in den staat Vera Cruz, (Mexico) hebben zich relletjes voorgedaan. Hoewel de oorzaak slechts in plaatselijke ri valiteiten was gelegen, vielen er toch twin tig dooden en dertig gewonden. In Duitschland praat men niet over den vrede. WANT IEDERE DUITSCHER IS OVERTUIGD VAN DE OVER WINNING, ZEGT BR.-LEY. Op eersten Paaschdag heeft de Duitsche ryksorganisatieleider, dr. Ley, een rede ge houden tot de soldaten en arbeiders van de Westwal, waarin hy o.a. heeft gezegd, dat het afgeloopen halve jaar oorlog de gemeenschap van het Duitsche volk nog meer tezamen heeft gesmeed. In Duitsch land discuteert men niet over den vrede, ieder Duitscher is absoluut overtuigd, dat Duitschland dezen oorlog zal winnen. In Frankrijk en Engeland daarentegen wordt men met den dag onrustiger. Zij rekenden er op, dat Polen minstens een jaar stand zou houden. Daarna vestigden zy hun hoop op Finland; de oorlog in Finland is ook alleen de schuld van Engeland. Niet Duitschland is thans geïsoleerd, doch En geland. Tenslotte bracht dr. Ley dank aan de arbeiders en soldaten. Hangoe door de Sovjets bezet. Reuter meldt uit Helsinki: Zaterdag te middernacht hebben de Sovjets het eiland Hangoe formeel overgenomen van de Fin sche autoriteiten. Van dat oogenblik af zijn alle verbindingen tusschen Hangoe en de rest van Finland verbroken. De geheele bevolking heeft de stad verlaten. Met de bezetting van Hangoe, de Kare- lische landengte en andere gebieden, is thans aan alle territoriale voorwaarden van het vredesverdrag voldaan. Op verlangen van de Sovjet-Russische be zettingscommissie is het personeel van de electriciteitscentrale en waterleiding te Hangoe in dienst gebleven, geholpen door een Finschen verbindingsofficier. Slechts weinig Russische troepen zijn per vliegtuig te Hangoe aangekomen om de stad over te nemen. Zy hebben de openbare gebouwen bezet. DE RUSSEN TREKKEN UIT HET NOORDEN TERUG, Een nader bericht meldt, dat gisteren de terugtocht van. de Russische troepen uit het Noorden van Finland is begonnen en onderbroken voortduurt. De troepen wor den te Petsamo geconcentreerd, waar zij wachten om naar het Oosten 1:e worden verscheept. Amerikaansche vliegtuigen voor de Geallieerden De modernste typen thans ook beschikbaar. Reuter meldt uit Washington: In welingelichte kringen te Washington wordt vernomen, dat de officieele meening van de Vereenigde Staten ten aanzien van den verkoop van militaire vliegtuigen aan de Geallieerden onlangs aanmerkelijk is ge wijzigd en dat ook de z.g. „geheime" vlieg tuigen, welke thans worden gebouwd voor het leger van de Vereenigde Staten.^ door de Geallieerden en andere landen voor wie het „moreele embargo" niet geldt, ge kocht zullen kunnen worden. Dit zyn de vliegtuigen van het type P-46 tot. de meest krachtige jachtvliegtuigen. Volgens nog niet bevestigde geruchten zouden eenige honderden van de meest mo derne toestellen, welke thans voor het Amerikaansche leger worden gebouwd, ter beschikking van de Geallieerden worden, gesteld, terwyl later aan fle, Amerikaansche behoeften zou worden Voldaan. BesfrijdlIJw pijnen bij met de warmte verwekkende THERHAQ0ENE Bescherm U tegen de WEERSINVLOEDEN en andere eewriclus- en spierpijnen, bedek dan do pijnlijke piek 's avonds bij het naar bed gaan met een vel Thermogène. De wel dadige warmte, die door Thermogöne wordt opgewekt, doet de pijnen In korten tijd bedaren, de bloedsomloop wordt ge stimuleerd en stelt het lichaam in staat de giftige stoften te verdrijven, die de oorzaak zijn van rheumatische kwalen. Ook overdag kunt U een vei Thermogène onder uw kleeding dragen. Hef maakt U minder vatbaar voor kouvatten en de gunstige werking gaat door, terwijl U Uw gewone bezigheden blijft verrichten. Thermogène is verkrijgbaar bij Apoth. en Drog. In doozen van 40 en 60 cent. I- -i -a (Ingez. Med.) 'De Maansteen Door WLLKIE COLLINS. Nederlandsche bewerking van A. A. HUMME Jr. 3). Toen ik mij daarheen begeven had, zag ik drie Indiërs, gekleed in wit linnen broek en lange jas, die het huis aandachtig be keken. Zij droegen ieder een kleine Indi sche trommel aan een koord om hun nek, terwyl een blond, zwak uitziend Engelsch jongetje, die een tasch droeg, achter hen stond. Ik nam aan, dat het goochelaars wa ren en dat het ventje de benoodigdheden voor hun beroep in zyn tasch had. Eén der drie mannen, die uitstekend En gelsch sprak en zeer beleefd was, deelde my mede, dat myn vermoeden juist was. Hij - vroeg my vergunning, om voor de vrouw des huizes zyn goocheltoeren te ver- toonen, waarop ik hem medede'elde, dat deze niet aanwezig was, en hem verzocht met zyn kornüiten te vertrekken en niet terug te komen. Als eenig antwoord maakte hij een diepe buiging en verliet met dé' an deren het terras. Hierop keerde ik terug naar myn stoel, waarin ik na eenigen tyd in slaap viel, om hierin ruw gestoord te worden door myn dochter Penelope, die op my toerende alsof het huis in brand stond. Zy verlangde niet mïDderdan dat de drie Indiërs onmiddel lijk gearresteerd zouden worden, omdat zy blijkbaar wisten wiens bezoek wij uit Lon den verwachtten en zij iets tegen Franklin Blake in het schild voerden. Het bleek, dat Penelope net van een be zoek aan de portierswoning terug kwam, waar zij een praatje had gemaakt met de dochter van onzen portier en waar de meis jes de drie mannen, gevolgd door het jon getje, het hek hadden zien uitgaan. Zy hadden eerst links en rechts den weg afgekeken om zich te vergewissen, dat er niemand in aantocht was. Daarna hadden zy heftig in hun eigen taaltje gedisputeerd en tenslotte, toen zij niet tot een oplossing van hun probleem schenen te kunnen ko men, hadden zij zich tot Engelsche jongetje gekeerd, alsof zij van hem hulp verwacht ten. De leider van het groepje, degene die Engelsch sprak, zei daarop: „Houd je hand op". Het ventje had aarzelend aan dit bevel voldaan, waarna de Indiër een fleschje uit zyn binnenzak te voorschijn had gehaald en daaruit een zwarte vloeistof, net inkt, op de palm van de hand had gegoten. Do Indiër raakte vervolgens het voorhoofd van den jongen aan, beschreef eenige teekens in de lucht boven diens hoofd en zei toen: „Zie!" De jongen verstijfde en belef als een standbeeld in de palm van zijn hand kijken. De Indiërs keken nogmaals naar alle kan ten, om zeker te zijn dat zij onbespied wa rén, waarna de leider weer het woord nam. „Zie je den Engelschen heer, die uit het buitenland is gekomen?" vroeg hij. „Ik zie hem", antwoordde de jongen. „Zal die heer vandaag langs dezen weg naar dit huis komen?" „Hy zal slechts langs dezen weg naar dit huis komen?" Na een korte pauze stelde de Indiër weer een vraag. „Heeft de heer „het" bij zich?" Na eenige aarzeling antwoordde de jon gen: „Ja". Niets ter wereld vordert meer kracht dan te moeten zwijgen. „Zal de heer hier by het vallen van dén avond komen, zooals hij beloofd heeft?" „Dat kan ik niet zeggen", zei de jongen. „Waarom niet?" vroeg de Indiër. „Ik ben moe", antwoordde het ventje. „De nevel stijgt op in mijn Hoofd en ver wart mij. Ik kan vandaag niets meer zien". Hiermede eindigde de ondervraging. De leider besprak iets met de beide anderen, waarbij hij op den jongen duidde en in de richting van de stad wees, waar, zooals wy later ontdekten, zy hun intrek genomen hadden. Na weer eenige teekens over het hoofd van den jongen gemaakt te hebben, blies hij hem op het voorhoofd, waardoor hij met een schok uit zijn trance ontwaak te. Zy sloegen vervolgens den weg naar de stad in en dat was het laatste, wat de meis jes van hen zagen. „O, vader!" zei Penelopé angstig. „Wat beteekent „het"?" „Dat zullen we mijnheer Franklin vra gen, meisje", antwoordde ik, „als je ten minste zoolang geduld, kunt hebbén." Ik gaf haar een knipoogje, om te laten uitko men, dat ik de zaak als een grap beschouw de, doch Penelope nam het geval heel ern stig op, hetgeen mij nogal amuseerde. „Wat zou mijnheer Franklin hier nu van kunnen weten?" vroeg ik haar. „Vraagt u hem dat maar", antwoordde mijn dochter, „en kyk dan of hij het ook zoo grappig vindt". Na dit gezegd te hebben, verliet zy mij. HOOFDSTUK IH. Voordat ik gelegenheid had mijn slaapje te hervatten, hoorde ik het gerammel van borden in de bediendenkamer, het teeken, dat het middageten klaar was. Daar ik mijn maaltijden in myn zitkamer gebruikte; hoefde ik my hier niets van aan te trek ken, behalve dat het mijn gewoonte was, hun een smakelijk eten toe te wenschen en na dit ook nu gedaan te hebben, had ik mij weer in mijn stoel uitgestrekt, toen Nancy, de keukenmeid, naar buiten kwam. „Wat scheelt eraan, Nancy?" vroeg ik. „Waarom laat jy je eten koud worden?" „Rosanna is weer niet op tyd", zei Nancy. „En ik ben weer uitgezonden om haar te zoeken. Ik moet al het beroerde werk in dit huis doen, mynheer Betteredge." Rosanna was onze tweede kamermeid en daar ik medelijden' met haar had en wel aan Nancy's gezicht zag, dat ze haar niet al io vriendlyk zou bejegenen, besloot ik, aangezien ik niets beters te doen had zelf maar haar te gaan zoeken en er haar op te wijzen, dat zy er voor diende te zorgen, beter op haar tijd te letten, een terecht wijzing, die ze van mij wel zou willen aan vaarden. „Waar is Rosanna?" vroeg ik. „Op het strand natuurlijk!" zei Nancy met een ongeduldige hoofdbeweging. „Ze had vanmorgen weer eens hoofdiryn en vroeg cf ze een luchtje mocht gaan schep pen. Ze kan voor myn part ophoepelen!" „Ga maar weer aan tafel" zei ik. „Ik zal haar wel gaan halen." Rcs.-mna was de eenige nieuwe gedien stige ir het huls. Vier maanden geleden was myn .meesteres in Londen geweest en had daar een bezoek gebracht aar. een verbelc-ringsgesticht voor vrouwen, waar ontslagen gevangenen in de gelegenheid wei.den gesteld het rechte pad fce hervin den. De directrice, die zag, dat mijn mees ter*- a belang stelde in het werk had haar aandacht gevestigd op Rosanna Spaerman en haar een droevig verhaal over het meis je verteld. Het resultaat was, dat Rosanna als tweede meisje bü ons kwam en daar niemand .behalve juffrouw Rachel en ik, van haar geschiedenis op de hoogte waren, bestond er geen gevaar, dat een van het overige personeel haar hierover verwijten zou kunnen doen. Ze sloot zich echter bij niemand aan, hoewel er een zekere mate van vertrouwelijkheid bestond tusschen haar en myn dochter, Penelope, die steeds vriendelijk tegen haar was. De anderen schenen haar niet te mogen, waarschijnlijk als gevolg van haar zwijgzaamheid, want er bestond geen reden jaloersch op haar te zijn, daar zy het minst van allen, op uiterlijk schoon kon bogen en bovendien het ongeluk had, dat 'haar eene schouder hooger was dan de andere. Ons huis. staat- op een heuvel by de kust van Yorkshire en van dat punt kan men naar alle richtingen prachtige wandelingen maken. Er is echter één uitzondering en dat is de weg, die door een somber dennen bosch naar een onaanzienlijke baai voert, die ongeveer een kwart myl verder, door rotsen ingesloten, aan de kust ligt. Tus schen deze beide landtongen een plek drijf zand, die bij al de kustbewoners berucht is en naar gelang van het jaargetijde zich zee- of landwaarts verplaatst Bij iedere wisse ling van het gety, begint het zand. door een onbekende, onderaardsche werking te trillen, waardoor het den naam van „Beef- zand" heeft gekregen. Het is een eenzame en naargeestige plek, die door iedereen ge meden wordt en men ziet er zelfs geen vogel in de buurt. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1940 | | pagina 5