THEE Sant iB KROM MN DEN BAG Radiostoringen. Een onderhoud tusschen Stalin en Hitler De Maansteen TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT GOESCHE COURANT) VAN WOENSDAG 27 MAART 1940. No. 73. De lersche tragedie. Voorschriften ter voor koming en opheffing. lersche gevangenen in een Engelsche gevangenis zijn Zatérdag in opstand geko men. lersche gevangenen in een lersche gevangenis zijn reeds een maand lang aan het „honger-staken". Beide groepen behoo- re« tot het lersche Republikeinsche leger. Deze gebeurtenissen vestigen de aandacht weer op de tragedie in Ierland, waar re geering en I.R.A. tegen elkaar en tegen de Britsche regeering vechten, zij het steeds met andere middelen. Deze gebeurtenissen vestigen ook eens te meer de aandacht op de figuur van den Ier- sehen minister-president De Valera, een man, in wien de tragedie van Ierland wel belichaamd schjjnt. Hy is geboren in New- York, als zoon van een Spaanschén vader en een Ierschen moeder. De „lersche zaak" trok hem spoedig en hij bleek een geboren leider, die zijn volgelingen in zooverre dat bij de Ieren nog noodig mocht zijn wist—op te zweepen tot niets-ontzienden hartstocht voor het „Groene Erin". Als mid den in den wereldoorlog de „lersche onaf hankelijkheidsverklaring" wordt geprocla meerd, is De Valera een der voornaamste onderteekenaars. De Engelsche politie nam de onderteekenaars gevangen en de Engel sche .rechters veroordeelden hen als op roerlingen tot de doodstraf. Een aantal van hen werd geëxecuteerd en ook De Valera wachtte in de gevangenis zyn lot af. Enge land spaarde hem uit diplomatieke over wegingen. De Ieren in Amerika ontwikkel den n.l. zoo'n agitatie voor de lersche ge vangenen, en dus tegen de Engelsche rech ters en de Engelsche regeering, dat de laatste haai- populariteit in de Ver. Staten snel zag dalen. Zij wilde dit vermyden, aan gezien er hard gewerkt werd om Amerika te betrekken in den oorlog. Aldus werd De Valera begenadigd. Zyn doodstraf werd ge wijzigd in levenslange gevangenisstraf en hy werd van gevangenis naar gevangenis gebracht. Later werd hem, onder den druk der publieke opinie, de rest van zyn straf kwijtgescholden en de man, die in de ar menwijk van New-York het leven had ge zien, werd minister-president van het vry- geworden Ierland. Op het kerkhof naast de gevangenis van Arbour Hill in Ierland liggen degenen, voor wie het „gebaar", dat De Valera redde, te laat kwam. Hier legde de premier j.l. Zon dag een krans. Wat moet er in hem zyn omgegaan toen de zuster van een der ge- executeerden hem in een felle rede het recht ontzegde dit te doen! Wat moet hij gedacht hebben toen bij het verlaten van het kerkhof hem de kreten in de ooren klonken, die vrijlating eischten van de hon gerstakers, die gevangen zaten en zitten voor daden, welke bedreven zyn met het zelfde doel als waarvoor hij eens zelf ge vangen zat en den dood afwachtte! Niemand weet hoeveel leden de I.R.A. eigenlijk precies heeft. En bij een derge lijke beweging heeft men trouwens toch geen houvast aan een ledenlijst. Maar het is den buitenstaanders ook niet duidelijk of de sympathie, welke heel Ierland ge toond heeft voor de pas in Engeland ter dood gebrachte I.R.A.-leden, zich uitstrekt tot deze heele organisatie of niet. De I.R.A. oefent icrtiek uit op De Valera en in hoe verre het volk daarbij party kiest, is onbe kend. Zoowel de premier als de I.R.A. wil len Noord-Ierland, dat nog onder Engelsch bewind staat, bij den Ierschen Vrijstaat ge voegd zien. De Valera tracht dit te berei ken langs den weg van geleidelijkheid, met parlementaire middelen, terwijl dit de I.RJL te lang duurt. Zij dreigt thans met een ge wapende actie. Het is de tragiek van De Valera, dat zijn hart waarschijnlijk bij de I.R.A. is, terwijl zijn hoofd hem zegt, dat deze methode verkeerd is. De executie van de twee Ieren in Birmingham kort gele den heeft de tegenzin tegen Engeland nog versterkt bij de Ieren. Nochtans zien zij hun regeering onderhandelen met de En- gelschen. De Valera, die van revolutionnair gegroeid is tot een staatsman, moet niet al leen kijken naar de wenschelykheden, maai ook naar de mogelijkheden. En de koude statistieken zeggen hem, dat Ierland op het oogenblik voor een groot deel afhankelijk is van Engeland, zijn grootsten afnemer een der grootste leveranciers. Als Engeland den handel met Ierland zou stopzetten, dan zou dit het land in groote moeilijkheden brengen, vooral nu de aanvoer uit en de Bij Kon. besluit is vastgesteld een radio- storingsreglement, waarbij voorschriften worden gegeven ter voorkoming en ophef fing van storingen, welke electrische in richtingen kunnen teweegbrengen aan de ontvangst per radio. Volgens dit reglement kar de minister van binnenlandsche zaken electrische richtingen aanwijzen, welke naar zijn meening met slechts geringe vermeerde ring van kosten zoo kunnen worden ver vaai'digd, dat zij in het algemeen geen storing zullen 'veroorzaken Na aanmaning is de houder van een dergelijke inrichting verplicht de gewenschte verandering aan te brengen, zoodat zij geen storing meer veroorzaakt. Ten aanzien van deze aangewezen in richtingen is het voorts verbodem ze ir opslag, ten verkoop, ten verhuur, afleve ring of ter vervoer aanwezig te hebben of in het verkeer te brengen in zoodanigen toestand, dat zy in gebruik gesteld, in het algemeen storing zullen veroorzaken. Van dit verbod worden uitgezonderd |die in richtingen, waarvan ahnremelyk wordt gemaakt; dat zij voor uitvoer bestemd zijn. Voorts kan de minister -van- binnenland sche zaken, andere dan bovenbedoelde richtingen aanwijzen, ten aanzien waarvan naar zyn meer.ing zonder groot bezwaai hetzij zoodanige voorzieningen kunnen worden getroffen, dat zij in het algemeen geen storing zullen veroorzaken, fiet2jj kan worden bepaald dat zij slechts gedu rende door den minister aan te geven tij- dén van het etmaal mogen worden ge bruikt. Verder wordt bepaald, dat de directeur- generaal der PTT gevolg zal geven aan een klacht over ondervonden storing, in.- dien die klacht is onderteekend door ten minste drie houders van oritvang-inriciitin,- gen, die denzelfden hinder ondervinden, terwijl de voor het onderzoek gemaakte kosten geheel of ten deele ten laste van de klagers kunnen worden gebracht, in dien uit dat onderzoek blijkt, dat de hulp zonder voldoenden grond werd ingeroe pen, of dat de ontvanginrichtingen niet aan de gestelde vereischten voldoen. Vervolgens wordt bepaald, dat een commissie van advies zal worden ingesteld welke den minister en den directeur-gene raal voorlichting zal geven omtrent alle met de bestrijding van radiostoringen in verband staaricie onderwerpen. De inwerkingtreding van bovenstaande bepalingen zal geschieden op een nader door de Kroon te bepalen lydstip. export naar Amerika zulke groote belem meringen ondervindt. Men houde hierby in het oog, dat Ierland zelf slechts een kleine handelsvloot heeft en dat de wateren om Ierland verboden zyn. voor Amerikaansche schepen door de Neutraliteitswet der Ver. Staten. Zoo zit De Valera tusschen twee vuren. De trots der geallieerde koopvaardijvloot ligt thans gemeerd aan de dokken jn de Hudson Rivier te New-York. Van boven naar beneden de „Mauretania", de „Normandie", de „Queen Mary" en de „Queen Elizabeth". De keuring van buitengewoon dienstplichtigen. Uit Den Haag meldt men ons: Zooals be kend, is by Kon. Besluit van 5 Februari 1940 bepaald, dat in verband met de bui tengewone omstandigheden tot opkomst in werkelijken dienst worden verplicht de bui tengewone dienstplichtigen van de lichtin gen 193S, 1939 en 1940. De wenschelykheid kan zich voordoen om t.z;t. ook buitenge wone dienstplichtigen van" oudere lichtingen- dan van 1938 in werkelijken dienst te doen komen. Voor oproeping in werkelijken dienst zouden dan in de eerste plaats in aanmerking komen de buitengewone dienst plichtigen van de lichtingen 1937 en 1936. Het grootste deel der buitengewone dienstplichtigen van deze laatste lichtingen is echter nog niet voor den dienst gekeurd. Daarom ligt het in het voornemen van den minister van defensie om,.alvorens tot op- •oeping in werkelijken dienst van deze lichtingen wordt overgegaan, hen, die nog niet zijn gekeurd, met toepassing van art. 44 van het dienstplichtbesluit, in de gele genheid te stellen bij een keuringsraad een uitspraak te verkrijgen omtrent hun ge schiktheid voor den dienst. Hoewel deze keuring niet verplicht zal zyn, wordt ver wacht, dat de meesten hunner zich aan dit onderzoek zullen onderwerpen. De keuringsraden zullen daartoe in de maanden Mei, Juni en Juli a.s. zitting hou den. Zij, die van deze gelegenheid tot keu ring geen gebruik maken, worden eerst na opkomst in werkelijken dienst gekeurd. Onder de buitengewone dienstplichtigen bevinden zich personen, die indertijd ih ver band met hun verbintenis bij het vooroefe ningsinstituut van den Vrijwilligen Land storm een geneeskundig onderzoek hebben ondergaan en daarbij geschikt werden be vonden voor den dienst bij den Landstorm, Reuter meldt: De correspondent van de „Daily Telegraph" te Kopenhagen ver neemt,'dat de Duïtsche minister van buiten- landsche zaken zou pogen een onderhoud tusschen Hitler en Stalin tot stand te bren gen aan de Poolsche grens. De correspondent voegt hiei'aan toe, dat Stalin wel bereid zou zijn Hitler in Moskou te ontvangen, doch dat hij niet in staat was hem halverwege tegemoet te .reizen. De correspondent van het Engelscheblad acht het niet waarschijnlijk, dat Hitlér-erin toe zou stemmen naar Moskou te gtfaVi. DUÏTSCHE „LUCHTPOST" IN BELGIë. In de omgeving van Bergen in Henegou wen zijn talrijke anti-Fransche pamfletten gevonden, welke in den nacht door vlieg tuigen omlaag waren geworpen. zonder voorbehoud ten opzichte van hun lengte. Aangezien de keuringseischen voor deze vrijwilligers dezelfde waren als voor dienstplichtigen, behoefden zy indertijd niet meer voor den keuringsraad te verschijnen. Deze personen worden geacht als dienst plichtige geschikt te zijn voor den dienst, zoodat zy niet aan de keuring in de eerst volgende maanden zullen deelnemen. De Geallieerden kochten reeds voor 600 millioen in Amerika! Sir Louis Beale, een lid der Engelsch Fransche inkoopcommissie in de Ver. Sta ten, heeft gisteren verklaard, dat de Ge allieerden reeds bestellingen hadden ge plaatst ter waarde van meer dan 600 mil lioen dollars. Geen geallieerde, alleen neutrale schepen verloren gegaan! Het Engelsche Reuterbureau meldt uit Londen: In de week, die Zondag te mid dernacht geëindigd is, aldus meldt een com muniqué van de Britscjie- admiraliteit, is voor het eerst sedert het uitbreken van den oorlog geen enkel Britsch of geallieerd schip verloren gegaan. De actie van den vijand, aldus het communiqué, scheen de vorige week geheel gericht te zijn op on gewapende neutrale schepen. Acht neutrale schepen, waaronder zes Deensche, werden tot zinken gebracht, doch geen dezer neu tralen voer in convooi. SPELENDE JONGEN DOOR VRACHTAUTO OVERREDEN EN OMGEKOMEN. Dinsdagmiddag is het zesjarig zoontje van den landbouwer Hendriks voor de ouderlyke woning aan den Baarlescheweg te Baarle-Nassau, terwyl het met eenige vriendjes aan het spelen was op den ryweg, door een vrachtauto gegrepen en tegen den grond gesmakt. Het kind was vrijwel op slag dood. Door WILKIE COLLINS. Nederlandsche bewerking van A. A. HUMME Jr. 4). Ik zag geen spoor van het meisje, toen ik door het bosch liep, doch bij de lage duinen gekomen, die ik moest doorloopen om bij het strand te komen, zag ik haar over het drijfzand naar de zee staren. Zij schrok toen ik by haar kwam en wendde het hoofd af, hoewel ik reeds gezien had, dat zij tranen in hare oogen had. „Kom, ga eens naast me zitten", noo- digde ik haar uit, „en vertel me dan maar wat er aan scheelt." Het kostte haar blykbaar moeite haar tranen in bedwang te houden, toen zy ant woordde: ,,U is erg vriendelijk, mijnheer Betterredge." „Waarom vind je het hier zoo prettig?" vroeg ik. „Wat trekt je in deze sombere omgeving aan?" „Er is iets dat my hierheen dryft," zei het meisje, terwijl ze met haar vinger lynen in het zand trok. „Ik probeer my eradn te onttrekken, maar het is sterker dan ik. Soms" vervolgde zy met een droevige stem geloof ik, dat ik hier mijn graf zal vinden." „Als je naar huis gaat, zul je daar de tafel gedekt vinden. Ga direct eten, want dit komt er van, als je probeert op een leege maag te denken" Ik zei dit op een strengen toon, want ik was natuuurlijk verontwaardigd een jonge vrouw van vijf en twintig jaar over haar dood te hooren praten! Zij deed echter, of zij my niet gehoord had en toen ik wilde opstaan, legde zij haar hand op mijn schouder om mij te beduiden niet weg te gaan. ,,U moet niet boos op mij zyn;" zei ze met zachte stem. „En u moet niet aan lady Verinder zeggen, dat ik ontevreden ben want dat is niet zoo. Ik ben alleen maar onrustig, dat is alles." Zij wees plot seling naar het drijfzand. „Kyk!" riep zij uit. „Is het niet wonderlijk? Is het niet verschrikkelijk? Ik heb het al vele malen gezien en steeds blijft het nieuw, alsof ik het nooit eerder aanschouwd had. Het is alsof honderden menschen onder het zand den verstikkingsdood sterven en worstelen om aan de oppervlakte te komeu, terwyl 7,ij steeds dieper in dien verschrikkelyken poel wegzinken. Gooi er een steen in, mynheer Betteredge! Gooi er een steen in, dan kun nen wij zien, hoe het zand hem naar bene den zuigt!" Dit wees inderdaad op een ongezonden gemoedstoestand en ik was juist van plan haar een scherpe terechtwijzing toe te die nen, toen ik iemand mijn naam hoorde roe pen. „Betteredge!" riep de stem, „waar zit je?" „Hier," riep ik, zonder het flauwste vermoeden te hebben, aan wie de stem toe behoorde. Rosanna sprong op en ik wilde juist haar voorbeeld volgen, toen ik getroffen werd door de plotselinge verandering die over haar gekomen was. Een warme blos gaf haar gelaat een frissche kleur, die ik er nooit eerder op had gezien, en een adem- looze en sprakelooze verrassing straalde uit haar oogen. „Wie kan dat zijn?" vroeg ik. Mannelijke, flinke geesten worden door de erkentenis eener dwaling ver hoogd en versterkt. Illllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllll „Ja, wie kan dat zyn?" herhaalde Ro sanna tot zichzelf. Ik keerde mij om en zag een jongen man, gekleed in een keurig bruin costuum met bijpassenden hoed en handschoenen, een roos in het knoopsgat, glimlachend op ons toekomen. Voordat ik had kunnen op staan, liet hij zich naast my in het zand neervallen en sloeg zyn arm om mijn schouders. „Myn goeie, oude Betteredge!" riep hy uit. „Ik ben je nog altyd zeven shillings schuldig. Weet je nu wie ik ben?" Het was dus werkelijk mijnheer Frank lin Blake, die vier uur eerder dan wij hem hadden verwacht, was aangekomen. Voor ik iets kon zeggen, zag ik mijn heer Franklin, eenigszins verwonderd naar Rosanna opkijken. Zyn blik volgend, merk te ik op, dat een dieper rood haar wangen kleurde. schijnbaar doordat zij mijnheer Franklin's blik op zich gevestigd voelde. In een voor mij onbegrijpelijke verwarring keerde zij zich om en zonder een woord te zeggen, maakte zij zich haastig uit de voe ten. „Wat een eigenaardig persoontje", zei mijnheer Franklin. „Ik zou wel eens willen weten, wat er voor bijzonders aan mij, is, dat haar zoo deed schrikken." „Misschien het laagje vreemd vernis", zei ik met een glimlach, doelende op zijn buitenlandsche opvoeding. Noch mijnheer Franklin, met al zijn ge leerdheid, noch ik, met mijn ondervinding en natuurlijk inzicht, hadden het geringste vermoeden van de reden voor Rosanna Spearman's eigenaardig gedrag. Wy dach ten zelfs niet meer aan haar, voordat het laatste tipje van haar grijzen mantel, dien zij altijd droeg om haar mismaaktheid te verbergen, tusschen de duinen verdwenen was. HOOFDSTUK IV. Nadat wij alleen op het strand waren achtergebleven, deed ik wederom een po ging om op te staan, doch werd hierin door mijnheer Franklin verhinderd. „Deze lugubere plaats heeft één voor deel", zei hij. „Wy zullen geen last hebben van andere bezoekers. Blyf zitten, Bettered ge, ik moet eens met je praten". Ik had hem intusschen eens opgenomen en in den man naast mij vergeefs den jon gen, dien ik mij zoo goed herinnerde, terug gezocht. De vervlogen jaren hadden alle sporen hiervan uitgewischt en alleen de openhartige oogopslag was dezelfde geble ven. „Welkom in uw oude verblijfplaats, myn heer Franklin", zei ik. „Het is een ver rassing, u eenige uren, voor wy uw komst verwachten, reeds hier te zien". „Daar is een reden voor, Betteredge", antwoordde hij. „Ik vermoed, dat ik de laatste drie of vier dagen van myn ver blijf in Londen, voortdurend gevolgd ben en ik ben met den ochtend- inplaats van den middagtrein gekomen, omdat ik een zeker donkergetint individu het spoor byster wil de doen worden". Ik was hoogst verbaasd over deze mede- deeling, die my onmiddellyk deed denken aan de drie Indische goochelaars. „Wie bespiedt u, mijnheer en om welke reden?" vroeg ik. „Vertel eens van die drie Indiërs, die van daag een bezoek aan het huis hebben ge bracht", zei mynheer Franklin, die deed of hy mijn vraag niet gehoord had. „Het is heel goed mogelyk, dat myn achtervolgers en jouw goochelaars schakels van denzelf den keten vormen". „Hoe komt het, dat, u iets van die goo chelaars afweet, mijnheer?" vroeg ik. „Ik heb Penelope al gesproken en zij heeft zooiets verteld". Ik was een beetje boos op mijn dochter, doordat ik nu genoodzaakt was, haar dwa ze verhaal te herhalen, doch ik kon my hier niet aan onttrekken. Terwijl ik hem vertel de, hoe alles zich, volgens haar, had toege dragen, zag ik hoe zijn gezicht betrok en zyn vingers met zyn baard speelden. Toen ik aan het slot van myn relaas gekomen was, herhaalde hij twee der vragen, die de leider van het drietal aan den kleinen jon gen gesteld had, blijkbaar met het doel zich die goed in het geheugen te prenten. „Zal die heer vandaag langs dezen weg naar dit huis komen?" „Heeft de heer „het" by zich?" „Ik denk", zei mynheer Franklin, terwyl hij een verzegeld pakje uit zijn zak haalde, „dat „het" wel „dit" zal beteeke- nen en „dit", Betteredge, beteekent de be roemde diamant van myn oom Herncaslle". „Goede hemel, mijnheer!" riep ik uit. „Hoe komt de diamant van dien beruchten kolonel in uw bezit?" „In zyn testament heeft hij den steen als een verjaarsdagsgeschenk aan mijn nicht Rachel, vermaakt", legde mynheer Franklin uit. „En myn vader, als executeur-testemen- tair, heeft my opdracht gegeven, hem hier af te leveren". (Wordt vervolgdl,.

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1940 | | pagina 5