Handen af van Nederland
KRONIEK VAN DEN OM
Goud in de Wildernis
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT GOESCHE COURANT) VAN WOENSDAG 20 MAART 1940. No. 68.
Roemenië aanwezig waren. Een merkwaar
dige manifestatie a.h.w. van „de Interna
tionale" van dat soort nationalisme.
Later werd de IJzeren Garde neergesla
gen. Niet het minst was dit te danken aan
de felle buitenlandsche protesten, toen in
Roemenië een regeering aan de macht
kwam, die o.m. in haar anti-semitische
politiek niet meer scheen te zyn dan een
overgang naar een staatsleiding door de
IJzeren Garde.
Engeland en Frankrijk protesteerden in
1937 tegen de anti-semitische richting van
Goga. Thans is er in Roemenië een
officieele partij, „het Nationale Front" en
deze is evengoed anti-semitisch als vroe
ger de IJzeren Garde. Wat dit beteekent,
kan men nagaan als men weet, dat een nor
maal bestaan afhankelijk is van het lid
maatschap van het Nationale Front. En dit
omvat thans alle partijen en bevolkings
groepen, behalve de Joden die, evenals vroe
ger de beweging van Codreanu, een milli-
oen zielen tellen. Zonder ophef gebeurt
thans in Roemenië, waar nog slechts enke
le jaren heftig verzet tegen opkwam. Velen
zien hierin een achteruitgang van den in
vloed, welken de Geallieei'den langen tijd
in Roemenië hebben uitgeoefend. Men voe
ge hierbij, dat Roemenië lang niet demo
cratisch is.
Dit alles bij elkaar: a-democratisch of
zelfs anti-democratisch, totalitair, nationa
listisch en anti-semitisch, maakt, dat er een
zekere gedachtensamenhang is met de offi
cieele Duitsche zienswijze. En dit leidt ge
makkelijk tot sympathie. Berlijn laat niet
na deze sympathie, die men potentieel aan
wezig kan noemen, uit te buiten. Uit ver
schillende bronnen wordt gemeld, dat
Duitschland evenals de Geallieerden be
reid is aan Roemenië een garantie te ge
ven. En als dit zoo is," zit hierin een andere
beteekenis dan in de Geallieerde belofte.
Want algemeen ziet men in de laatste niet
zoozeer een streven om Roemenië te vrij
waren voor vreemde overheersching als wel
de bedoeling om Duitschlands macht niet
nog meer te laten uitbreiden naar het
Zuidoosten. De Duitsche garantie kan twee
doeleinden hebben: te zorgen, dat de Ge
allieerden niet onder een of ander voor
wendsel vasten voet krijgen in dat deel van
Zuidoost-Europa eneen belofte van be
scherming tegen eventueele Russische
agressie. Het is wel mogelijk, dat dit kron
kelpad in de internationale politiek uit
loopt op den weg, die Berlijn en Moskou
samen bewandelen en die tegenwoordig o.m.
schijnt te moeten leiden naar een samen
werking tusschen Rome, Bei-lijn en Mos
kou. Inderdaad zou een der eerste voor
waarden daartoe zijn, dat de Russische
macht niet verder naar het Westen komt.
Terwijl dus de Geallieerde garantie ervan
uitging, dat Roemenië beschermd moest
worden tegen Duitschland, schijnt het land
van Koning Carol door zijn binnenlandsche
politiek zelf steeds meer in het Duitsche
vaarwater te komen, welk proces Berlijn
natuurlijk gaarne versnellen wil om het
tenslotte, zoo mogelijk, te consölideeren en
op die manier verder te werken aan het
wegnemen van aanvalsmogelijlcheden voo>
de Geallieerden tegen Duitschland.
Minister Van Klef fens spreekt tot het
Amenkaansche volk.
Twee schepen op hef IJsselmeer
door den storm overvallen en
gezonken.
De voorjaarsstorm, welke gisteren ge
woed heeft, maakte het IJsselmeer tot een
zeer ruw vaarwater, dat zijn slachtoffers
heeft geëischt. Twee schepen zijn nabij Urk
gezonken. Het zijn het sleepschip „Ekama"
'en het motorschip „Risico". Het laatste
schip meet 270 ton en was met een lading
grint en zand van Urk op weg naar Lem
mer. De stortzeeën sloegen over het schip
heen, waardoor de lading ging werken en
het schip water maakte. Het motorschip
Johanna", dat in de onmiddellijke nabij
heid van de „Risico" was, heeft schipper
B. Oppeneer en zijn knecht, die het zinken
de schip met een roeibootje hadden verla
ten, opgepikt en veilig naar Lemmer ge
bracht.
Het wrak, van de „Ekama" ligt op onge
veer zeven km W.Z.W. van Urk. Het ligt
geheel onder de oppervlakte. Van de „Ri
sico" steekt de boventop van de mast juist
boven den waterspiegel uit. De positie van
de „Risico" is ongeveer acht tot negen km
ten Noorden van Urk. Beide wrakken vor
men een ernstig gevaar voor de scheep
vaart.
Gisteren heeft te "New York de opening
plaats gehad van de „Holland House Corpo
ration" een stichting welke ten doel heeft
de economische banden tusschen ons land
en de Ver. Staten te versterken.
Ter gelegenheid hiervan heeft onze mi
nister van buitenlandsche zaken, mr E. N.
van Kleffens. een radio-rede tot het Ameri-
kaansche volk gehouden, waaraan "wijhet
volgende ontleenen:
Het gebied van Nederland in Europa is
klein een weinig uitgestrekter dan de
oppervlakten van de staten Maryland en
Rhode Island te zamen. Maar men stelt
zich niet steeds duidelijk voor oogen, dat
dit kleine gebied niet minder dan 8 mil-
lioen inwoners heft, dit vergeleken met de
21/i_.millioen van Rhode Island en Mary
land. Nederland is inderdaad een van de
meest dichtbevolkte gebieden in de wereld
en ik zoude U niet minder dan vijftien sta
ten van de Unie kunnen noemen, die te
zamen evenveel inwoners hebben als Ne
derland alleen. Tengevolge hiervan heeft
Nederland meer dan 600 inwoners per vier
kante mijl, tegen niet meer dan 36 per
vierkante mijl in de Vereenigde Staten.
Te midden der oorlogvoerenden.
Het is dit kleine en zeer dichtbevolkts
land, dat zich thans bevindt tusschen twee
machtige tegenstanders Engeland en
Frankrijk eenerzijds, Duitschland ander
zijds, tegenstanders, die niet slechts tot de
tanden gewapend, doch tevens in een oor
log van geweldige afmetingen zijn gewik
keld, welke, wreed als deze moge zijn, el-
ken dag nog afgrijselijker kan worden. Het
stemt mij tot voldoening te kunnen zeggen,
dat wij in Nederland, in Augustus, van bei
de partijen de verzekering hebben ontvan
gen, dat zij de neutraliteit, die dit land,
evenals de Ver. Staten in dit conflict be
waart, zullen eerbiedingen. Wij vertrouwen
erop, dat deze beloften gehouden zullen
worden. Wij hebben gëen enkel gescliil van
oenig belang met een van de oorlogvoeren
de landen en gij weet, dat, indien een der
gelijk geschil zoude ontstaan zulks niet aan
Nederland te wijten zou zijn.
Immers, de enkele getallen, die ik U zoo
even hebt genoemd, zullen U dit doen be
grijpen, dat een oorlog in- dit, zoo
uitermate dichtbevo 1 k t e 1 an d
een barbaarsche slachting
zou worden het zou gelijk staan met
een oorlog in de straten van een Uwer
groote steden. Het zou welhaast onmogelijk
zijn een onderscheid te jmaken tusschen
combattanten en niet-combattanten, en het
staat vast, dat vrouwen eii kinderen in ge
lijke mate als soldaten er het slachtoffer
van zouden worden. Oorlog in ons land zou
een ramp zijn, verschrikkelijker nog dan in
minder dichtbevolkte landen. Hoe meer
derhalve de woorden „hands off Holland"
in de gansche wereld herhaald worden, hoe
liever het ons is.
Ik moge hieraan toevoegen, dat wij er
krachtig naar hebben -gestreefd om onze
neutraliteit te versterken door onze hekken
te sluiten en onze deuren te grendelen.
Zooals het Amerikaansche leger en de
Amevikaansche vloot in de eerste plaats tot
taak hebben Uwe positie te verdedigen, zoo
ook hebben wij onze gewapende macht ter
verdediging van de onze.
ONZE VERDEDIGING.
De omstandigheden dwingen ons tot
dienstplicht, en sedert Augustus torsen wij
den last welken nationale mobilisatie met
zich brengt. Eveneens hebben wij de hulp
ingeroepen van dat onzekere element, dat
zoo dikwijls onze vijand was, maar nu onze
vriend is: het water. Met onze marine-
strijdkrachten vormt de zee aan de eene
zijde onze bescherming, aan de andere zijde
zyn lange strooken land, over een uitge-
slrekhcid van mijlen en mijlen onder wa
ter gezet en krachtig versterlct, om een
ieder Nederland zon willen binnenvallen
daarvan te weerhouden. Maar tenslotte is
ons zuivere geweten onze diepste bron van
kracht, welke niemand ons ooit met geweld
zal kunnen ontnemen. Datgene, dat wij
Rioleering op 'i Zand,
Zij zal worden aangesloten
op die der gemeente Mid
delburg.
KOUDEKERKE. De gemeenteraad be
handelde gisteren, zooals reeds in 't kort
gemeld, het voorstel van B. én W. om in
beginsel te besluiten tot den aanleg eener
o.m. met dat dappere land: Finland, ge-*f^0lledige rioleering op 't Zand, en deze aan
te sluiten op de rioleering der gemeente
hebben is de overtuiging, dat de klei
nere landen en in het bijzonder die van hen,
welke hun eigen karakter hebben en hun
eigen bijdrage tot het gemeenschappelijk
bezit van menscheijlke beschaving hebben"
geleverd, evenveel recht hebben op een on
afhankelijk bestaan als grootere landen. In
den loop der tjjden hebben de Hollanders
het hunne bijgedragen tot het gemeenschap
pelijk welzijn van de wereld. De lijst van
Nederiandsche winnaars van den Nobelprijs
is lang. Ik moge een vooraanstaand Ameri
kaan aanhalen, die dit land goed kende en
het beminde, en de volgende woorden in
uw herinnering brengen, die tegen het ein
de van de vorige eeuw werden geschreven,
en die U tegelijkertijd zullen doen voelen,
hoeveel de Vereenigde Staten en Neder
land gemeen hebben:
Als wü de geschiedenis van godsdienstige
kwezelarij en vervolging, die een smet heeft
geworpen op den roem van zoo menig volk
in beschouwing nemen, rijst voor onze
oogen dat kleine Holland, dat aan de zee
werd ontwoekerd, in een aureool van glo
rie op. Laat anderen spreken van hun ge
wapende macht en hunne overwinningen,
wij willen spreken van groothartigheid en
verdraagzaamheid van het volk, dat een
kerk was onder het Kruis, en dat onder
dat Kruis datgene gebouwd heeft wat de
Vader wilde, dat al zijne kinderen zouden
doen onder het teeken der liefde: een toe
vluchtsoord voor de vervolgden en de on
derdrukten. En zoo is het, aldus schreef
Uw landgenoot, dat in lengte van dagen de
naam van Holland zal blijven voortbestaan,
daar deze de christelijke goddelijke liefde
vertegenwoordigt".
En daarom, dames en heeren, beteekent
liet Holland House in New York niet slechts
een knooppunt waar stoffelijke behoeften
samenkomen, hoe belangrijk dit ook moge
zijn. Het is evenzeer een uiting van hooge
geestelijke waarden, die de Vereenigde Sta
ten en Nederland gemeen hebben. Uw land,
evenzeer als het onze, is een toevluchts
oord voor de onderdrukten en voor hen,
die onder zware" lasten gebukt gaan. En
Holland House is eveneens een baken van
dat diepgewortelde gevoel van vrijheid, dat
wellicht slechts .in landen, die als de onze,
ervaren hebben wat het beteekent daarvan
verstoken te zijn, een zoo essentieel deel
vormt van het nationale bewustzijn".
Engeland zal niei afwijken
van zijn oorlogsdoel
Cfmmiberlam over liet on-
ulerlioud tusschen Mussolmi
en Hitler.
In een gisteren in het Engelsclie Lager
huis gehouden rede heeft minister-president
Chamberlain o.m. gesproken over het on
derhoud dat Mussolini en. Hitier Maandag
hebben gehad op den Brenner.
De ontmoeting, zoo zeide Chamberlain,
heeft natuurlijk aanleiding gegeven tot ve
le speculaties over de bedoeling er van.
Sommigen dachten, dat de bedoeling was
om nieuwe vredesvoorstellen uit te wer
ken. Ik weet niet of dit waar is of niet. Ik
weet er niet meer van dan dat deze beide
heeren hun tijd misschien hebben doorge
bracht met te spreken over de omstandig
heden, waaronder een Italiaansch schip
Woensdag door een Duitsche myn is ver
nield. Wat ook het resultaat moge zijn, wij
zijn gereed er het hoofd aan te bieden. Het
is niet: waarschijnlijk, dat wij worden afge
leid van de doelstelling, waarvoor wij de
zen oorlog zijn ingetrokken.
Chamberlain verwees vervolgens naar
Roosevelts definitie van een moreelen vre
de en voegde hieraan t,oe: „Om zulk eer
vrede te verkrijgen hebben wij de wapens
opgenomen. Wij zijn
den tot hij is verkregen".
te strij-
Middelburg. B. en W. achtten 't gewenscht
dat de gronden waarin de buizen worden
/gelégd eigendom der gemeente zijn. Ge
tracht-aal worden het geheele werk in
werkverschaffing te doen uitvoeren en het
stichtirig$<apitaal op te nemen bij het
Werkfonds- Indien eenigszins mogelijk zal
het grootste gedeelte der kosten gedekt
moeten worden door een in te voeren riool
belasting, te betalen door hen die op de
rioleering zijn aangesloten.
Nadat dit voorstel eerst in geheime zit
ting was besproken vroeg na heropening de
hr. Kammeraad het woord. Spr. zeide zicli
wel met het voorstel te kunnen vereenigen.
Een bezwaar achtte spr. het evenwel, dat
door een aansluiting op de rioleering van
Middelburg de gemeente altijd aan een
vaste bijdrage blijft verbonden.- Spr. zag
ook wel in dat het zelf in exploitatie nemen
van een zuiveringsinrichting ook moeilijk
heden met zich zou brengen, maar toch
voelde spr. meer voor het laatste.
De hr. G e 1 d o f zeide dat centralisatie
is aan te bevelen; dat blijkt reeds bij vele
diensten. Spr. vond aansluiting bij Middel
burg dan ook veel beter.
De hr. M o e n s was ook voor aanbeste
ding van het werk. Wellicht is het, aldus
spr., even duur als bij uitvoering in werk
verschaffing.
De V o o r z. betoogde, dat men het er
dus algemeen -wel over eens is, dat aanleg
van de rioleering noodzakelijk is. De vraag
is numoet er een eigen exploitatie komen,
of aansluiting bij Middelburg. Hoe meer er
gecentraliseerd wordt, hoe meer er tech
nisch kan worden uitgevoerd. Een eigen
installatie beteekent ook beheer van mo
toren etc. Daarbij kan men ook voor on
verwachte tegenslagen komen te zitten.
Daarom zijn B. on W. huiverig om tot
eigen exploitatie over te gaan, temeer daar
door Middelburg billijke voorwaarden voor
aansluiting zijn gesteld.
De financieele verplichtingen moeten
vastgelegd worden in een contract. Men
moet dan ook niet vergeten dat het pomp-
gebouw in Middelburg eveneens aan slijta
ge onderhevig is. En wanneer Middelburg
mettertijd ook tot vernieuwing van haar
zuiverings-installatie zou moeten overgaan,
dan is het billijk dat ook Koudekerke zijn
deel daaraan bijdraagt. Aansluiting bij Mid
delburg geeft een voordeel van 700.
Spr. zeide dat men zich ontlast van een
groote zorg, wanneer men besluit bij Mid
delburg aan te sluiten. Alle mogelijke wen-
schen, bij de besprekingen naar voren ge
bracht zullen, aldus de Voorz., wanneer
t.z.t. nadere voorstellen worden ingediend,
behandeld kunnen worden.
Goedgekeurd werd daarop het voorstel
om B. en- W. op te dragen den aanleg van
een rioleering op 't Zand voor te bereiden
en voorts om in beginsel te besluiten tot
aansluiting der aan te leggen rioleering op
't Zand, op die van de gemeente Middel
burg en B. en W. op te dragen, terzake een
overeenkomst af te sluiten met genoemd
gemeentebestuur. De hr. Kammeraad
wenschte aanteelcening dat hij tegen het
laatstgenoemde voorstel heeft gestemd.
Aangenomen werd het voorstel om een
aanslag hondenbelasting en een aanslag
schoolgeld ongeldig te verklaren. Het be
treft hier een aanslag van A. Vader,
Bijdrage Herv. School.
Van het bestuur der Herv. School was
een verzoek ingekomen uit de gemeentekas
gelden ie mogen ontvangen voor restaura
tie van het schoolgebouw. Volgens de Voorz.
betreft het hier een constructiefout der
muren. -Besloten werd de gevraagde mede
werking te verleenen.
Rondvraag.
Bij de rondvraag vroeg de hr. Geldof
scherper politietoezicht op den weg naar
Middelburg, waar volgens spr., het kleine
groen wordt vernield.
De V o o r z. zeide deze kwestie met de
politiebeambten te zullen bespreken.
Roemenië in Duitschlands
vaarwater
Dezer dagen wordt herhaaldelijk de naam
van Roemenië genoemd. Ook dit land is
door de Geallieerden gegarandeerd, zoodat
Engeland en Frankrijk de verplichting op
zich hebben genomen om Roemenië bij een
eventueelen aanval te steunen. Onwillekeu
rig brengt een dergelijke garantie de ge
dachte met zich mee, dat een dergelijk land
dus in gevaar is en dat dit gevaar van den
anderen kant komt. En inderdaad scheen
voor deze veronderstelling reden te over
te bestaan. Rusland, Hongarije en Bul
garije hebben „vorderingen" op Roemenië,
vorderingen uit den tijd onmiddellijk na de
wereldoorlog, en vorderingen, welke in den
kuidigen tijd van opleving der nationale
en nationalistische gevoelens met grooter
kracht dan anders zouden kunnen worden
herhaald, als er aanleiding toe zou zijn. En
die aanleiding zou men kunnen zien in het
feit, dat in de internationale politiek van
onzen tijd groote veranderingen dikwijls
het werk zijn van slechts enkele dagen, ter
wijl de vredesverdragen van na den vori-
gen oorlog niet de sympathie hebben van
de landen, die op het oogenblik in Europa
dergelijke veranderingen teweeg brengen.
Het is echter duidelijk gebleken in
zooverre tegenwoordig een politieke zaak
nog duidelijk genoemd kan worden dat
Roemenië geen vrees behoeft te koesteren
voor een gewelddadige poging tot grens
wijziging welke uitgaat van zijn buren in
het Westen en Zuiden. En het heeft er ver
der ook den schijn van, dat de groote buur
aan de Oostgrens Rusland zich voor-
loopig wel kalm zal houden, omdat hij een
•flinke veer heeft moeten laten in Finland
en omdat zijn nieuwste bondgenoot er alles
op zet om dien Oostelijken buur te verzoe
nen met Italië, dat echter van een eventu
eelen invloed van dien buur op den Bal
kan niet wil weten.
Zoo zal Roemenië zich thans wellicht
rustiger voelen dan het sinds het uitbre
ken van den oorlog gedaan heeft. En hoe
voelen zich de andere landen, die belang
hebben bij dit land? Dat is, merkwaardig
genoeg, geen kwestie van buitenlandsche
politiek, maar zuiver een zaak van Roe-
meensche binnenlandsche politiek, althans
sen zaak, die door deze politiek beheerscht
wordt.
En die politiek ontwikkelt zich op een
merkwaardige wijze. Er gebeuren in Roe
menië dingen, die in minder rumoerige tij
den dan thans sensatie zouden verwekken,
doch die thans voor het grootste deel der
wereld verborgen blijven.
Kort geleden is van deze gebeurtenissen
iets naar buiten gebleken. Er gebeurde iets,
dat voor buitenstaanders zeer verwonder
lijk was, doch dat, gezien in het licht van
den gang van zaken in dat land tijdens het
laatste halfjaar, begrijpelijk wordt. Een
groot aantal leden van de fascistische IJze
ren Garde werd n.I., zooals men in ons blad
heeft kunnen lezen, uit de concentratiekam
pen ontslagen en verklaarden, dat zij in het
vervolg de regeering zouden steunen. Als
men nagaat, dat de leider van de IJzeren
Garde, Codreanu, verleden jaar „op de
vlucht werd doodgeschoten" wat alge
meen begrepen werd als een andere vorm
van executie terwijl ook andere vooraan
staande personen uit deze organisatie ter
dood werden gebracht, dan lijkt het vreemd,
dat hun volgelingen thans trouw beloven
aan de regeering. Het wordt echter al wat
begrijpelijker als men zich herinnert, dat
de regeering van thans niet dezelfde is als
die van het vorige jaar. Op het oogenblik
is minister-president Tatarescu de leider
der regeering en dat is dezelfde, onder
wiens vorige bewind de organisatie van Co
dreanu groot werd, zoo groot, dat zij, naar
ingewijden beweren, nog steeds een milli-
oen aanhangers telt. Deze ultra-nationa
listische beweging keek, zooais meer der
gelijke bewegingen, veel naar het buiten
land. En de vreemde staten, welke officieel
eenzelfde standpunt innamen als deze Roe-
meensche partij, gaven meermalen te ken
nen, dat ook zjj de IJzeren Garde beschouw
den als de Roemeensche vertegenwoordig
ster van deze ultra-nationalistische totali
taire strooming. Men herinnert zich bijv.,
dat bij de teraardebestelling van twee le
den der IJzeren Garde, die in Spanje, aan
den kant van Franco, gesneuveld waren,
de Duitsche en de Italiaansche gezant in
Wfl li 1 li Ji
Naar het Engelsch van
C. VANDERBELT Jr.
32).
Sally trok haar wenkbrauwen lachend
omhoog,
„Vraag dan, of Mimi u vergezelt", zei ze
met zusterlijke vinnigheid. „Ze is een maand
geleden begonnen met in één ervan dienst
te doen, maar ze heeft het gauw opgege
ven".
„Niet waar!" protesteerde Mimi. '.,',Het
kwam van al die nare luchtjes. Ik was lede
ren dag misselijk. Ze hebben me ten slotte
naar huis gestuurd!"
„Kom, kom, kinders", suste Rob Jamie-
son. „Waar blijft nou het liedje, dat je voor
ons zou zingen. Mimi?"
„We mogen heusch niet langer blijven",
mompelde Laura, opstaande. „Mijn patiënt
moet naar zijn hotel terug. Laat opblijven
is heel erg
„Onzin!" viel Jim haar in de rede. „Ik
heb je gisteren als verpleegster ontslag ge-,
geven. De avond is pas begonnen en we
gaan nog meer uit. Jij moogt onze gids zijn,
Mimi. Jij weet de kanalen, doorvaarten,
■stroomversnellingen en zandbanken!"
„Stel je Mimi voor op een zandbank!"
mompelde Russell. „Wat zou die Martini
dèn droog, „extra dry" zijn!"
Mimi luisterde echter niet naar Russell.
Jim's woorden hadden haar het hart ver-
-warmd. Ze klonken zoo kameraadschappe
lijk in haar ooren. Ze deden haar denken
aan den tocht met de Elephantine II en het
Eskimo-liedje, dat hij haar geleerd had. Ze
ging naar de piano, zette zich er' voor en
improviseerde een begeleiding. En zong:
Eija eija,
Rond me heen
Raasde de storm,
Eija eija.'
Haar donkere stem droeg het liedje voor
niet zooveel gevoel, dat het diepen indruk
maakte. Het vervulde de kleine zaal met
de stemming, die over de wateren van het
Noorden- hangt, als de meeuwen er krjj-
schend overheen scheren in hun eenzame
vlucht.
Jim zag haar weer voor zich, zooals ze
aan den riem in de schouw had gestaan
met haar slanke lichaam in de uiterste
spanning en haar op den wind fladderende
goudblonde haren, om haar deel van liet
werk te verrichten. Ongedurig haalde hij
de schouders op en hield zichzelf voor de
z'ooveelste maal voor oogen, dat hp haar
nooit naar het Noorden had moeten mee
voeren, terwijl lip zich nu tevens afvroeg,
of het wel verstandig van hem geweest was,
hier te komen, zelfs al was hij dan werke
lijk voor zaken in Chicago.
Natuurlijk was het wel verstandig van
hem! Hij had slechts te kijken naar deze'
Mimi, een halfnaakte zeemeermin in een
ragfijn groen zijden kleed, met te roode
lippen, te schrillen lach en handen die al
te gretig naar het glas reikten! Dit was
zoo echt dezelfde Mimi die hem zoo over
haast, zonder een woord van afscheid op
Lone Island verlaten hadJa, één avond
doorgebracht met Mimi, zooals ze in wer
kelijkheid was in haar eigen gewone omge
ving. zou haar beeld voci'goed uit zijn ge
dachten verdrijven!
Het doel, waarnaar de ouders ten
opzichte van hun kinderen hebben te
streven, is: zich zelf overbodig te ma
ken.
Jim dronk zijn glas in één teug leeg,
als had hij er plotseling groote behoefte
aan. En meteen voelde hij zich ietwat ge
prikkeld over het feit, dat Laura hem af
keurend bekeek. Die goede Laura! In haar
hospitaal voelde ze zich zoo sereen rustig,
maar hier was ze geheel buiten haar sfeer!
Ze moest toch eigenlijk met meer toegeef
lijkheid, wat meer aanpassingsvermogen
trachten te verwervennet als hijzelf
dat noodig had. Het leven bracht nu een
maal veranderingen mee en met die ver
anderingen de noodzakelijkheid zich zelf
ook te veranderen en aan te passen!
Groote goedheid, wat zou hij zelf in veel
opzichten moeten veranderen! Een million-
nair wordenhij kon het zich nauwelijks
voorstellen. En toch hadden die mannen
hier aan tafel hem reeds een half mil-
lioen voorschot gegeven op aandeelen in de
Doode Man's of zooals Laura dan liever
wilde in de Nishima Mijn. Die goei?
ouwe Laura... geen speelpopje, maar echt
een vrouw om mee te trouwen!
Het gezelschap klapte in de handen,
toen Mimi haar lied gezongen had. Ook
een ander troepje, dat binnengekomen was
om te luisteren, applaudiseerde. Russell
wilde beslist voor Mimi en het heele gezel
schap champagne bestellen, omdat, naar hij
volhield, de barden in vroeger tijden steeds
met champagne gedoopt werden.
„Je bedoelt zeker barken", vebreterde
Sally hem. „Maar we zullen 'm liever op
drinken. En dan zal het net zoowat tijd
worden, om Tony bij ons te balen."
Dus dronken ze champagne en inviteer
den, Tony, bij hen te komen zitten. En To
ny. een builenlandsch type met geplakte
haren, bleek een echte boemelaar te zijn,
afkomstig uit een zwaar rechtzinnige boe
renfamilie in Vermont, die Laura al dade
lijk als Brunhiida betitelde en een spelletje
met haar wilde beginnen, totdat hij be
merkte dat het haar niet aanstond.
Het werd een zotte avond. Een echte
dolle boel. Van de Ivanhoe Club naar Pan
ther Room in de College Inn, naar H. Hat,
naar de Alabam ClubEn hoe verder ze
gingen, des te vroolijker werd Mimi; en
des te opgewekter deed Jim met haar mee.
Laura daarentegen, al dong ze met succes
naar de welwillendheid en goedkeuring van
Jim's oudere begunstigers, toonde een kal
me afkeuring van het uitgelaten gedrag
der jongelui.
In dat heele gezelschap was Laura de
eenige, die zeker wist, welke bestemming
zij uitgekozen had. De anderen mochten
zich dan druk maken over geldzaken, liu-
welüksschandaaltjes en gebroken harten,
zij alleen zag den weg, dien ze gaan wide,
duideijk voor zich liggen. Haar weg, die
feitelijk een weg was voor twee menschen.
Zij zou een broemde verpleegster in Noord-
Canada worden en ze zou gaan trouwen
met Jim Wayne!
Ze kon haar tijd afwachten, kon 'n paar
van dergelijke nachten, als Jim dat graag
wilde, meemaken, kon luisteren naai- het
zingen van Mimi Jamieson, dulden, dat
iemand als Tony haar Brunhilde noemde,
en zich aardig voordoen tegenover den
ouden Rob Jamieson, al kon die haai' niet
uitstaan! Want vast en zeker had de oude
Jamieson hemel en aarde bewogen, om een
huwelijk tusschen Mimi en Jim tot stand tc
brengen. Laura begreep nu -pas door en
door, wat die oude lieer ermee voor gehad
had, toen hij zijn dochter met Jim naar
Lone Island mee liet gaan, met Jim naar
goud liet zoeken en waarom hij die oude
heeren belangstelling voor Jim's mijn had
trachten in te boezemen. Daar moest een
huwelijk van komen!
Laura kon haar lachen bijna niet hou
den, toen ze van een dans met een der
grijsharige stroomannen van den ouden
Rob terugkeerde. Ze voelde groote neiging
om tegen hem te zeggen: „Hoor eens hier,
meneer! Ik ben niet zoo doortrapt als die
kostelijke dochter van u is, maar ik ben
verpleegster en weet heel goed, hoe ik met
mannen moet omspringen. Als u dus door
gaat met op uw manier uw spelletje te
spelen, dan zal ik het op mijn manier ook
doen. En veel verschil zal het dan niet
maken... behalve dan, dat. ik het winnen
zal!"
In de taxi, op den terugweg naar het
Congress Hotel, waar Jim zijn kamers had
op de eene verdieping en Laura de hare
een verdieping lager, merkt Jim bedacht
zaam op: „Het was toch wel keurig van
Mimi, dat ze er een teind aan maakte,
toen je zei, dat je moe was."
„Vind je ook niet?" stemde Laura mee
in. Ze is een aardig klein ding, al is ze
wat wild. Jammer, dat ze nog zoo in de war
is over haar graaf, hè?"
„Wat?O, jazei Jim en vroeg
na een paar minuten: „Wil je werkelijk
onder geleide van Mimi de ziekenhuizen
rondgaan
(SIot V0,SÜ-