Use de „SÜedreehi"
getorpedeerd werdL
Dramatflsch2r©"aas eerster» styyrmasip
De f 100.009 voor het
Finsche Roode Kruis,
De Tweede ECairsier ©ver dera b@yw
der slagkruisers.
Voor dem Raad voor de
Scheepvaart
Het eerste Nederlandsche schip, dat naar
den bodem van de zee werd gezonden door
een Duitsche torpedo, was naar men
zich zal herinneren de tankboot
„Sliedrecht", groot 5133 ton en onder com
mando van kapitein Boer, van de firma Van
Ommeren hit Rotterdam. Op 24 November
kwamen vijf opvarenden van het schip op
de Hebriden ten Westen van Schotland aan.
Zü moesten in volkomen uitgeputten toe
stand in een ziekenhuis worden opgenomen,
waaruit zij eerst eenige weken geleden
konden worden ontslagen. Per K.L.M. kwa
men zij-in ons land terug. De zesentwintig
andere opvarende lieten het leven
De „Sliedrecht" war geladen met gas-
olie, benzine en petroleum voor Noorwegen.
Het kwam van Abadan in Perzië. In Gi
braltar werd het schip onderzocht door de
Engelschen. Daar werd een verklaring ge
vraagd, nl. om ook de Engelsche contröle-
haven Kirkwal aan te loopen. Deze verkla
ring werd gelegaliseerd voor den Nederland-
schen consul. Eenige, dagen later vond de
ramp plaats
Gistermiddag is de zaak behandeld voor
den Raad voor de Scheepvaart. Als getuige
werd gehoord de geredde eerste stuurman,
de heer P. Brons.
„BK MOET U TORPEDEEREN".
Getuige vertelde, dat de „Sliedrecht" den
16den November, 's avonds om half negen,
terwijl het nogal wild weer was, door een
duikboot werd aangehouden. De duikboot
kapitein verzocht de papieren te toonen.
Met vier man ging hij in een sloep, om de
papieren naar de duikboot toe te brengen.
„Van dichtbij vroeg men ons, aldus spr., of
we Hollanders waren. We gooiden een
vanglijn uit en reikten de papieren over.
De sloep moesten we afhouden, want de
deining was te sterk. Ik kon niet aan boord
van de duikboot komen.
Na vijf minuten kwam de commandant
terug aan dek. Hij zeide „Ik zie U gaat naar
Kirkwal, ik moet U torpedeeren.
Ik merkte op, dat we een neutraal schip
waren, met neutrale lading. Ik protesteer
de tevergeefsch. Ik kreeg een half uur tijd,
mits we niet zouden seinen.
Daarop gooide ik de boot los. Van eenigen
afstand riep ik, dat ieder in de booten
moest gaan, omdat het schip werd getorpe
deerd, Ik wist precies den tijd niet, ik meen
de 25 minuten geroeid te hebben. Daarom
kwam ik niet terug aan boord.
Daarop gingen we van het schip weg. Een
tweede boot werd uitgezet met de rest van
de bemanning. Ik koos eerst ligplaats ach
ter het schip. De andere boot verwijderde
zich échter snel niet 26 man in Zuidooste
lijke richting. Die kon ik niet inhalen, met
mijn vier man.
Na tien minuten klonk er. een doffe
knaleen ontzettende vuurstraal schoot
naar bovenIk wilde bij het schip ble
ven, omdat het de bpste kans was opge
merkt te worden. We meenden zoowel
schip als duikboot te zien, doch later bleken
dit de twee helften van de „Sliedrecht" te
zijn, die onmiddellijk in tweeën was ge
broken.
Den volgenden dag waren we dicht bij
het voorschip. We roeiden er om heen. La
ter voeren we ook naar het achterschip. De
mogelijkheid bestond, dat er nog menschen
aan boord waren.
Daarenboven wilden we onze inventaris
hebben. Een poging om aan boord te komen,
slaagde evenwel niet. We zagen het schip
steeds meer zinken, 's Avonds om zeven
uur, 17 November, ging het achterschip
naar de diepte.
Pres.: Wat gebeurde er verder?
Get.: Wat moesten we doen. Ik had geen
seinen. Het weer werd steeds slechter.
Het was ontzettend.
Den derden nacht hadden wij het zeer
slecht: hooge zee, veel wind en water. Mijn
vermoeden is, dat de sloep met 26 man in
dit npodweer is gebleven. Wij hadden het
al vreeselijk moeilijk. Het was ontzet
tend
In den middag van den vierden dag werd
het beter weer. De vijfde nacht hadden
weer storm.
We zijn zes dagen van de zeven doornat
geweest. Op 22 November gingen we
len met twee jassen. We orienteerden ons
•op de sterren.
Om 7 uur zagen we helder licht rechtuit.
Het licht naderde. Toen de maan doorbrak,
zag ik flauw land. Den volgenden dag op
nieuw storm, wind en regenvlagen. Ik ging
niet verder om niet op de klippen te blij
ven.
Later zijn we de kop van het land omge-
Een treiler zag ons tenslotte. Het laatste
uur hebben we geroeid tot het einde van
onze krachten. Het was hoogste tijd dat de
treiler kwam. We hadden 280 myl gezwalkt.
We konden niet meer staan, slechts krui
pen
President: „Hoe lang bent U in het hospi
taal geweest?"
Getuige: Negen wekenOnze beenen
weigerden iederen dienst. Ze waren totaal
doorweekt en gevoelloos.
De inspecteur-generaal van de scheep
vaart, de heer P. S. van 't Haaff herdacht
de 26 slachtoffers, die hun leven hebben ge
laten en hun nagelaten betrekkingen.
De oorzaak van deze ramp is bekend. Tor
pedeering. Spr. zal zich over de aanleiding
van een meening onthouden, omdat be
voegde instanties haar opinie daaromtrent
wel weten kenbaar te maken. Het groot
aantal menschen in de tweede sloep is oor
zaak van het ongeluk geweest. Er moesten
slachtoffers vallen. Den stuurman komt lof
toe voor zijn doorzettingsvermogen en zijn
standvastigheid. Spr. bracht hulde aan al
len, die reddingspogingen hebben onderno
men, zoowel Engelschen als Nederlanders.
De Raad zal later uitspraak doen.
Verscheidene Tweede Ka
merleden zonden 500.000
willen geven.
Verschenen is het voorloopjg verslag
van de Tweede Kamer over het wetsont
werp tot wijziging en verhooging van de
begrooting van buitenlandsche zaken voor
1940 (hulp aan het Finsche Roode Kruis).
Daaraan is het volgende ontleend:
Van verschillende zijden werd betoogd,
dat het uitgetrokken bedrag van 100.000
te laag is. Naar het oordeel van verschei
dene leden dient het op tenminste 500,000
gebracht te worden.
Verscheidene leden waren van oordeel,
dat niet alleen humanitaire hulp, doch ook
bijstand aan de actieve verdediging van
Finland verleend dient te worden. Waarom
zal het aangevraagde bedrag ter bechik-
king worden gesteld van het Roode Kruis
en niet van de Finsche regeering?
Eenige leden verklaarden tegen het voor
stel der regeering geen overwegend be
zwaar te hebben. Zij konden het wetsont
werp aanvaarden als hulde voor de dap
perheid, waarmede een klein volk voor zijn
onafhankelijkheid strijdt. Echter wilden zij
zich geheel losmaken van de argumentatie
van de regeering. Zij achtten n.l. het be
roep van den minister op een resolutie van
den Volkenbond zeer bedenkelijk, omdat zij
in het lidmaatschap van dezen bond een
groot gevaar voor ons land zagen, thans
meer dan ooit. Ook konden zij niet nalaten
op een huns inziens merkwaardige omstan
digheid te wijzen, n.l. dat in de laatste
jaren van Nederlandsche zijde telkenmale
steun is verleend aan die partijen bij een
conflict, die zich keerden tegen Duitsch-
Iand, Italië en Japan, de landen die het
Anti-Kominternverdrag hebben gesloten.
Zeer vele andere leden achtten deze re
deneering volstrekt verwerpelijk. Hun
standpunt wordt niet bepaald door de vraag
of een bepaald land al of niet tegen de
Komintern stelling heeft genomen, doch
door overwegingen van menschelijkheid en
naastenliefde, die meer uitgaan naar de
bevolking van een land naarmate dit zwaar
der door een aanval getroffen wordt. Ove
rigens achtten deze leden het merkwaardig,
dat de leden, wier meening zooeven werd
weergegeven, Duitschland nog altijd onder
de bestrijders van de Komintern schijnen
te rangschikken, niettegenstaande het se
dert kort door nauwe banden met Rusland,
het bolwerk van de Komintern, verbon
den is.
Een Deensche eeregave.
De Deensche Rijksdag heeft een wet
aangenomen, waarbij aan de nagelaten be
trekkingen van zeelieden v?n visschers, die
tengevolge van oorlogshandelingen om het
leven zijn gekomen, jaarlijks een. eerega
ve van 800 kronen zal worden verstrekt,
terwijl ieder nagelaten kind tot het
achttiende levensjaar 200 kronen zal ont
vangen.
..Activiteit van patrouilles". Een traditioneele simpele mededeeling in de
legerberichten van het Westelijk front. Wat dit in werkelijkheid beteekent,
toont bovenstaande foto. Manschappen probeeren een prikkeldraadversperring
te passeeren.
De Indische begroeting
aangenomen.
De Tweede Kamer heeft gister de be
handeling van de Indische begrooting voor
1940 beëindigd en de begrooting aangeno
men.
Bij de hoofdstukken Oorlog en Marine
behandelden alle sprekers het aangekondig
de voornemen der regeering om den bouw
van drie slagkruisers te bevorderen en uit
ten verschillende wenschen te dien aan
zien, doch de minister kon niets nieuws zeg
gen. De heer Bajetto „(r.k.) bepleitte
aanschaffing van luchtkruisers en zeide het
met den minister eens te zijn, dat inheem-
che militie niet gewenscht is. De nat.-soci-
alistische spreker de heer De Mar-
chant et d'A nsembourg hield
een uitvoerig betoog, waarin de politieke
partijen en de heeren Weiter en Colijn
aansprakelijk worden gesteld voor de af
braak van onze weermacht. Naar zijn oor
deel is het besluit tot den bouw van slag
kruisers veel te laat genomen. De heer
Stokvis (s.d.) toonde zich voorstander
van inheemsche militie en vroeg een dui
delijke toelichting bij het ontwerp, waarbij
de bouw der slagkruisers zal worden voor
gesteld. De communistische afgevaardigde
de heer De Visser verklaarde zich te
genstander van de slagkruisers, daar de
vlootuitbreiding het oorlogsgevaar voor
ons land vergroot. De anti-revolutionaire
KUNST EN WETENSCHAPPEN.
ZEEUWSCH GENOOTSCHAP DER
WETENSCHAPPEN.
Uit het leven van den Middelburger
mr. Cornells van Bijnkershoek.
In de gisteravond onder voorzitterschap
van jhr. mr. J. W. Quarles van Ufford ge
houden vergadering van het Zeèuwsch Ge
nootschap der Wetenschappen hield mr. A.
J. G. C. C. Mes een rede over bovengenoemd
onderwerp.
Mr. Cornelis van Bijnkershoek, werd al
dus de spreker in 1673 te Middelburg ge
boren en bezocht het gymnasium aldaar.
Op 16-jarigen leeftijd werd hij als student
in de theologie ingeschreven te Franeker.
Zijn belangstelling ging echter meer naar
de rechtswetenschappen uit, zoodat hij
overging naar de juridische faculteit. Na
zijn promotie vestigde hij zich als advocaat
te 's-Gravenhage, waar hij een omvangrijke
praktijk opbouwde.
Men kan niet zeggen, dat Van Bijnkers
hoek als advocaat een sterk „saamhoorig-
heidsgevoel" met de collega's toonde. Inte
gendeel, sterk hekelde hij de wantoestan
den, welke in de advocatuur heerschten,
voornamelijk door het rekken der proces
sen. Ook kennis en ontwikkeling der advo
caten genoten zijn lang niet vleiende cri-
tiek.
Hij werd, 31 jaar oud, benoemd in den
Hoogen Raad van Holland, Zeeland en,
West Frieslandj waarbij de uitloving van
„amptsgeld" (lees steekpenningen) naar
oud vaderlandsch gebruik een groote rol
speelde. De benoeming van Van Bijnkers
hoek tot president van het hoogste rechts
college had meer voeten in de aarde, want
de verkiezing hiertoe, welke door de Sta
ten van Holland en Zeeland gezamenlijk ge
schiedde, gaf aan het. grootere Holland oen
stemmensurplus. Hierdoor was 't mogelijk
om in deze functie steeds een Hollander
te benoemen. Toch gelukte het aan de
Zeeuwsche Staten toen Holland niet onwil
lig bleek om een Zeeuw op het voorzitters-
gestoelte te plaatsen, mits Zeeland Holland
zou helpen aan „herstel van de navale
macht" om van Bijnkershoek tot president
benoemd te krijgen.
Tijdens zijn lidmaatschap van den Hoo
gen Raad, heeft Van Bijnkershoek zijn
voornaamste wetenschappelijke prestaties
geleverd.
Uiteraard was hij Romeinsch rechtelijk
georiënteerd, daar destijds het Romein-
sche .recht hier te lande als ratio scripta.
de beschreven rede, gold.
Het inheemsche recht werd meestal ver
waarloosd en werd onder den naam
„praktijk" op den achtergrond gedrongen.
Van Bijnkershoek echter, heeft niet alleen
het Romeinsche recht binnen zijn studie
veld betrokken, doch evenzeer het inheem
sche recht. Hierdoor onderscheidde hij
zich van De Groot, die in zijn „Inleidinghe',
althans alleen het accent poogde te leggen
op het inheemsche recht. Van Bijnkershoek
begreep beter, dat beide rechtsstelsels een
geheel vormden voor de samenleving in
zijn tijd.
Van Bijnkershoek was, als ieder, een
mensch met goede en kwade eigenschap
pen: een mensch, die bij zijn handelingen
op eigen belang uit was. Hij schroomde
niet om, zoo noodig, scherpe critiek te le
veren. Hij was verdraagzaam en hulpvaar
dig en had in eigen wetenschap een dus
danige hoogte bereikt, dat hij ook de cri
tiek van den buitenstaander kon verdra
gen en aanvaarden. Het „wij juristen'' of
„wij vaklieden in dit of dat", hetgeen ei
genlijk bedoelt: afweer van critiek van
buiten af. was niet voor Van Bijnkershoek
geschreven.
Zeeland kan trotsch zijn op haar voorma-
ligen president, wiens beeltenis de plaats
voor het gebouw van den Hoogen Raad zoo
volkomen waardig is.
De voorzitter bracht den spreker namens
het gehoor dank voor zijn voordracht.
Aanwinsten vertoond in de vergadering:
een fraaie verzameling schelpen, afkomstig
uit de Perzische Golf, geschonken door
mevrouw FruinButeux te Middelburg;
een oud zijden damescostuum, geschonken
door mevr. de wed. J, v, d. StelKosters
te Utrecht
WERK VAN JAN POORTENAAR.
In Boek- en Kunsthandel Sturm te
Goes, wordt gelijk reeds met enkele woor
den gemeld, een tentoonstelling gehouden
van werken van den kunstenaar Jan
Poortenaar.
Tot dit werk behooren ook enkele boe
ken, als „Rembrandt", een mooie uitgave
met betrouwbare gegevens over het leven
van Hollands grootsten schilder en et
ser. en fraaie reproducties van zijn werk;
voorts „Hollandsche etsers van de Gouden
Eeuw", en „Boekkunst en Grafiek beide
eveneen's degelijke en rijk geïllustreerde
werken. Ook het keurige werkje „Jan
Poortenaar en zijn werk", van R, W. P.
de Vries treffen we er aan. Een uitgave
die een belangwekkend beeld schept van
dezen veelzijdigen kunstenaar.
Als we de stukken Sn olieverf van Jan
Poortenaar beschouwen, treft ons in de
landschappen de goede keuze van het
onderwerp, de mooie kleur, maar daaxmaast
een wijze van behandeling die wat decora
tief aandoet, en het werk wat zwaai
maakt. In de portretten missen we dit
massieve,deze zijn gevoeliger uitgewerkt,
doch ze doen teveel aan een fotografie den
ken. De koppen staren teveel, het ver
moeit er lang op te kijken. Ook de stil
levens hebben dat starre en massieve over
zich. Toch treffen we hier een stuk bij
aan, met groote geglazuurde kruik
vruchten, dat uitstekende kwaliteiten be
zit. Vooral die simpele aarden kruik met
haar rijkdom aan kleur en levende glan
sen is bijzonder goed getroffen.
In zijn etsen is Jan Poorten aar op zijn
best. Het schijnt, dat hij in deze veel meer
los komt van de materie. In al die etsen
's iets, dat den toeschouwer dadeJij'
boeiten hem dan steeds meer schoonheid
doet ontdekken. Er is iets in die etsen
dat aan de etsen van Rembrandt doet den
ken, door de keuze der onderwerpen, de
lichtverdeeling, en vooral ook door de
sfeer, de stemming die men dadelijk' on
dergaat. We denken bv. aan „Londonbrid-
ge", „Akker", e.a. Dat is knap en goed
werk, waarmede Jan Poortenaar zich een
eigen en voorname plaats zal verwerven
tusschen onze bekende Hollandsche etsers
Sturm's Kunstzaal is vrij toegangelij k.
Het kost niets er naar binnen te stappen.
Laat elke kunstliefhebber die stap dus
eens wagen. Men zal er geen spijt van
hebben
MARTEEN BEVERSLUIS OVER:
De boekenweek, die thans in geheel Ne
derland gehouden wordt en die de aan
dacht wil vestigen op het boek in den meest
uitgebreiden zin des woords, bex'gt in zich
zoowel commercieele als cultureele waar
den. Het is duidelijk dat dit cultux-eele ele
ment op den voorgrond staat, althans moet
staan, wil de propaganda voor het boek.en
voor de literatuur in liet algemeen niet aan
waardigheid inboeten.
Dat zulks ook begrepen wordt door de
organisatoren van de boekenweek is een
bemoedigend teeken. De tentoonstelling die
deze week gehouden wordt in hotel Vex-se-
put door den boekhandel Dhuy is de eene
kant. Wij schreven er reeds uitvoerig over.
Maar daarnaast werd nu gisteravond in de
ze tentoonstellingszaal de andere zijde met
nadruk naar voren gebracht door de lezing
die Mar tien Beversluis uit Veere daar hield
over: „Het ontstaan en verstaan van het
boek".
De heer w. de Jong leidde den spreker in
met de woorden dat hij, en zeker ook de vele
aanwezigen, met eenige nieuwsgierigheid
over het oxxtstaan van het boek gaarne in
gelicht wil worden, omdat men zich daar
in 't algemeen niet in verdiept.
De heer Bevex-sluis vertelde daarop zijn
toehoorders niet hoe de technische zijde,
dus het zetten, drukken, en wat daar nog
meer bij behoort, in elkaar zit doch hij
sprak over de conceptie van het manuscript,
van den geestelijken achtergrond die den
kunstenaar inspireert tot het scheppen van
een roman of een gedicht.. Hij ging daarbij
de bronnen na waaruit de dichter put, de
bronnen die men inspiratie, geestdrift of
hartstocht kan noemen, doch die hij als be
genadiging ziet. Alle andere etiketten zijn
de vermeden bekentenis dat het een scnep-
ping Gods is.
Spr. behandelde eerst het ontstaan van
proza, dat steeds een gegeven moet hebben
en dat ontstaat in de verbeelding van den
schrijver.
Iedere schrijver heeft zijn eigen wijze
van wex-ken doch altijd is het proces een
wonder. Het is een kristalisatiepx-oces rond
om bepaalde figux'en, die logisch opge
bouwd moeten zijn. Daarnaast moet dan
aandacht geschonken worden aan het ka
rakter, de intrige en de overgangen die het
werk in een harmonisch en verantwoord
geheel moeten brengen. Het groeiproces
hangt soms samen met onbenullige dage-
lijksche dingen, waarvan spr. enkele voor
beelden gaf. In dit alles is geen toeval,
maar de leiding Gods aldus spi*.
Een schrijver werkt ook onafhankelijk
van de tijdsomstandigheden en zijn mede
leven met zijn romanfiguren toont aan, dat
er nog andere krachten wex-kzaam zijn dan
het verstand alleen.
Poëzie ontstaat anders dan proza. Hier is
geen sprake van een actief ingrijpen. Het
groeit uit de stilte en spr. kenschetst het
als een openbaring waarin het wonder van
het rhythme, dat in de gansche schepping
aanwezig is, ontstaat. De dichter nu kan
dit rhythme vasthouden en uitbeelden;
zijn taak is dus: het opvangen en weerge
ven. Hij is het instrument dat bespeelt
wordt. Doch niet altijd zijn het verheven
inspix-aties. Ook de hartstochtelijke, ja zelfs
de bezetene verlangens kunnen daarin
weerklinken. Daarbij komt natuurlijk ook
het beheex-schen van de taal en het kennen
van het rijm die evenwel geen schabionen
mogen worden. In laatste instantie ziet spr.
de inspiratie voor de poëzie als een inbla
zing des Heiligen Geestes.
Spr. ging vervolgens na hoe men een
boek of een gedicht verstaat. Of liever hoe
men het verstaan moet. Want velen zien in
een boek alleen verstrooiing of stichting,
waarin men verlangt te zien gebeuren wat
men zelf als bevredigend ziet. Men neemt
de kunst niet ernstig en laat de schrijvei-s
verkommeren wat spr. een grove ondank
baarheid noemt. Op lager niveau staande
literatuur doet over het algemeen opgeld.
Velen ontgaat de heimelijke schoonheid der
taal. Daarom moet men leeren lezen en op
letten en de moraal zien te ontdekken. Lees
liever weinig, maar goed, zegt spr.
De verkoop bewijst dat poëzie heel weinig
gelezen wordt. Het is ook minder gemak
kelijk te begrijpen omdat het 't samenpran-
gen der emoties is dat in een gedicht tot
uiting komt. Het is mogelijk dat poëzie
verstaan wordt, zooals spr. gebleken is in
den tijd dat hij voor de radio sprak. Doch
diezelfde radio, en ook de pers, vergiftigt
de volksgeest in dit opzicht, terwijl even
eens het onderwijs tekort schiet.
In .ieder mensch schuilt een dichter. Het
gaat alleen om de oefening de taal des
dichters te verstaan en spr. is gaarne
spreker de heer D u y m a e r van
Twist stemde wel met de plannen in en
drong op spoed aan. Hy vroeg gelijktijdig
indiening van het ontwerp bij de Staten-
Generaal en den Volksraad. De tweede r.k.
spreker, de heer Van Poll, drong aan
de meest nauwkeurige en volledige toelich
ting bij het betreffende ontwerp te geven,
terwijl de laatste spreker, de heer Van
Kempen (lib.) eveneens op spoed aan
drong.
Daarop kreeg minister Weiter het
woord. De regeering heeft reeds erkend,
dat deze zaak spoedeischend is, aldus de
minister. De minister betoogde, dat militie
uit een millioenenvolk als in Indië onmo
gelijk is.
Deze hoofdstukken der begrooting wer
den zonder hoofdelijke stemming aangeno
men met de communisten en christen-de
mocraten tegen. De overige hoofdstukken
der begrooting werden zonder stemming en
zonder debat aanvaard.
De Kamer maakte vervolgens een aan
vang met de behandeling van de Surinaam-
sche begrooting voor 1940.
100 boete wegens beleediging
van minister De Geer.
Wegens beleediging van minister-presi
dent De Geer is de heer C. van Geelkerken
die, sprekende op een N.S.B.-vergadering
over het nieuwe kabinet op 16 Augustus
(den dag na het optreden van dat kabinet),
in den Dierenuin te 's-Gravenhage den mi
nister-president betiteld had als „oude leu
genaar" op 5 December j.l. door de Haag-
sche rechtbank tot 50 boete subs. 50 da
gen hechtenis veroordeeld. De officier van
justitie had 200 plus een voorwaardelijke
gevangenisstraf van twee maanden geëischt.
De advocaat-generaal bij het Haagsche
gerechtshof eischte het door den officier
van justitie ingestelde hooger beroep, verhoo
ging van de opgelegde straf tot 200 plus
een voorwaardelijke gevangenisstraf van
twee maanden met drie jaar proeftijd.
Het Hof legde gisteren den heer Van
Geelkerken een geldboete van 100 subs.
50 dagen hechtenis op.
Hij stierf voor zijn land.
Gisteren is het stoffelijk overschot van
den Belgischen vliegerluitenant Henrard,
die door een Duitsch vliegtuig was neerge
schoten boven België, ter aarde besteld.
Namens den koning legde kolonel De Woel-
mont een krans op het graf. Ook werden
kransen van het ministerie van landsverde
diging en van den Duitschen ambassadeur
opgemerkt. Talrijke militaire en civiele
autoriteiten volgden het stoffelijk over
schot, terwijl vliegtuigen boven de stoet
vlogen. Namens den Koning legde de minis
ter van landsverdediging het ridderkruis
van de Orde van Leopold op de kist.
reid zoo daar belangstelling voor bestaat,
een cursus te houden ter behandeling van
de poëzie.
De heer Beversluis noemde verschillende
boeken op die zijns inziens tot een beter
verstaan van de taal en de literatuur in het
algemeen kunnen leiden en wees er op dat
men het boek moet leeren zien als een ge
nadegave die ons beter dient te maken,
waarna hy eindigde met het voorlezen van
het gedicht „Scheppingsdrang".
Na de pauze droeg de heer Beversluis
enkele gedichten voor xxit eigen werk
uit de vex'schillende perioden van zijn dich
terschap waarbij hij evenwel de uit z'n so-
cialistischen tijd dateerende werken voor
bij ging daar hij die nu niet meer voor zijn
rekening kon nemen, evenals verschillende
anti-oorlogliedex-en.
Door een warm aplaus toonden .de toe
hoorders op dezen geslaagden avond hun
dankbaarheid voor hetgeen de heer Bever
sluis zoowel in zijn lezing als in zijn voor
dracht had geboden.
Bij genoegzame deelname zal MAR-
TIEN BEVERSLUIS een cursus geven.
Dames en heerexi die zich daarvoor
willen opgeven wenden zich tot Mevr.
De JongBikker, Lange Burg 28, Mid
delburg.
(Ingez. Med.)
