NILLMIJ
KRONIEK YAN DEN DAG
OM DE NEDERLANDSCHE UIENTEELT.
TEGEN DE WET
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBÜRGSCHE COURANT GOESCHE COURANT) VAN ZATERDAG 10 FEBRUARI 1940. No. 35.
Het Iersche Republikeinsche
leger.
Reeds eerder hebben wij geschreven, dat
de officieele lex'Sclie regeering en de gehei
me organisatie, welke zich het „Iersche Re-
publijceihsclie leger" noemt, hetzelfde doel
voor oogen hebben, doch slechts verschil
lende middelen gebruiken. De regeering
wordt geleid door De Valera, een man,
die vroeger allesbehalve afkeerig was van'
revolutionnaire methoden, doch die thans
als minister-president, langs den weg van
parlement, verkiezing en overtuiging het
doel tracht te bereiken, dat heet: heel Ier
land vrij van Engeland.
Want wel is hét overgroote deel van
„Hot groene eiland" zelfstandig geworden,
wel heet het niet meer „Ireland" op z'n En-
gelsch.-maar ".rEire" op zijn Keltisch, wel
wordt het land niet meer beschouwd als
een zuiver wingewest voor de Engelsche
grootgrondbezitters, maar de Iersche Vrij
staat met een overwegend Roomsch-Katho-
lieke bevolking, omvat nog niet het ge-
heele eiland. Het Noordelijke protestant-
sche deel, Ulster, behoort nog tot Enge
land. En nog steeds heeft de regeering van
Londen in bepaalde havens zekere rechten,
die Eire aan deze regeering eigenlijk niet
gunt.
Zooals wij reeds schreven, is De Valera
lang niet atkeerig geweest van revolution-
naire middelen. En nog steeds geldt in de
wereld: Een geslaagde revolutie is een
gerechtvaardigde revolutie. De partij, wel
ke na een revolutie aan de macht komt, is
dan de regeering en degenen, die zich te
gen haar verzetten, stellen zich buiten de
wet. En hoewel men niet kan zéggen, dat
De Valera door een revolutie in optima
forma aan de macht is gekomen, kan het
geen kwaad toch eens aan het verleden te
herinneren. Wij zien dan het merkwaardi
ge. dat de mannen, die in het verleden alle
middelen goedkeurden, thans de mannen,
die vele van de toen gebruikte middelen ook
thans willen benutten moeten veroordee-
len. De wettige regeering van De Valera
mag het niet eens zijn met de daden van
het „Iersche Republikeinsche leger", de
I.R.A. Maar de leiders van dit „leger" loo-
pen vrij rond in de straten van de Iersche
hoofdstad Dublin en vele niet-leden kunnen
ze den vreemdeling aanwijzen. Dit moet
ons iets zeggen over de houding van re
geering en bevolking tegenover degenen,
die in de Reutertelegrammen trouw „de
Iersche terroristen" worden genoemd.
Niemand zal de methoden men herin
nert zich de tallooze bomaanslagen, waar
bij veelal natuurlijk onschuldigen het leven
lieten of gewond werden van de Ira
goedkeuren. Maar het is teekenend, dat de
hoogste Iersche functionnaris in Engeland,
de Iersche Hooge Commissaris, er bij
Chamberlain op heeft aangedrongen de
executie van de twee ter dood veroordeel
de Ieren niet te laten doorgaan. Het is tee
kenend, dat de burgemeester van Dublin
dezelfde stappen heeft gedaan bij zijn col
lega van Coventry in Engeland, waar de
aanslagen plaats hadden, haar aanlei
ding waarvan de Ieren Barnes en Richards
werden veroordeeld, onschuldig veroor
deeld, zeggen de Ieren. Het zegt iets, dat
in heel Ierland op den dag van de ter dood
brenging jl. Woensdag alle vermake
lijkheden waren afgelast, dat er optochten
werden gehouden ten teeken van rouw. En
wie weet wat er nog meer gebeurd is,
waarvan de buitenwereld niet hoort, om
dat het Engelsche Reuterbureau nu een
maal zéér Éngelsch is.
Zal deze terdood brenging geen ave-
rechtsch gevolg hebben voor Engeland? De
Ieren waren al niet zeer geestdriftig voor
Engeland, maar nu is er alle kans, dat-
Barnes en Richards gebombardeerd wor
den tot martelaren van de nationale zaak.
Iets dergelijks spreekt tot het volk. De En-
gelschen hebben ingezien dat hierin voor
de Ieren een groote propagandistische
waarde kon zitten, want de berichten over
deze zaak zijn slechts spaarzaam geweest,
als men ze vergelijkt by andere gebeurte
nissen, die een ter dood veroordeeling ten
gevolge hebben.
Wat is de I.R.A. nu eigenlijk voor een
leger?
De naam „leger" heeft vooral histori
sche beteekenis. De I.R.A. beweert de erf
gename te zijn van de ongeregelde troe
pen, die streden tegen de troepen van den
Vrijstaat, toen in 1922 een overeenkomst
was gesloten tusschen de Britsche reg'ee-'
ring en de „Sinn-Fein"-beweging, waarover
wij reeds eerder schreven. Deze ongeregel
de troepen wezen op hun beurt op hun
„afstamming" van de Iersche Vrijwilligers,
die in 1916 en na 1919 gevochten hadde;
tegen het Engelsche leger.
Maar het officieel'e leger van de Ier-
schen Vrijstaat kan met hetzelfde recht op
deze afstamming wijzen.
Alle „Iersche legers" van den laatsten tijd
grijpen terug op.de „Iersche Vrijwilligers'"
die zich afscheiden van de „Nationale Vrij
willigers", die zich in den wereldoorlog aan
de zijde der Geallieerden schaarden.
Het is niet de eerste keer, dat Iersche
bommen ontploffen in Engeland. Reeds in
de tachtiger jaren van de vorige eeuw was
dit ook.het geval. Het is eigenlijk een a
der, dat de Ieren bij de Engelschen nog
zoo populair zijn. Waarschijnlijk moet dit
„wonder" hieraan worden toegeschreven,
dat de Engelschen voor het meerendeel
geen flauwe notie hadden van wat ei' a'an
de andere zijde van de Iersche Zee gebeur
de. De I.R.A., een .dochter, van LR B-, de
„Iersche Republikeinsche Broederschap'
heeft samengewerkt met de communisten.
De I.R.B. heeft tijdens den wereldoorlog sa-
gewerkt met de Duitschers. Wij zien het
eigenaardige feit, dat de ultra-nationalis
ten hulp zochten bij de internationalisten
en bij naties; die met hun „beschermer" op
gespannen voet stonden. Hetzelfde zien wij
thans in China. De nationale Chineesche
geering aanvaardt graag de hulp van Sov
jet-Rusland om zich Japan dat toch niets
anders zegt te willen dan een rechtvaardige
orde te scheppen in het Oosten van het
lijf te houden.
De naam „leger" is dus eigenlijk slechts
éen symbool. Men heeft bij de I.R.A. ook
rangen en graden, maar een buitenstaan
der kan hierop niet afgaan. Een brigade
kan 30 man tellen en 300; eèn bataljon
kan 6 man hebben en 60;; het machtsge
bied van een kapitein kan bestaan uit een
paar armoedige hutten in de heuvels en uit
een drukke wijk van Dublin. De „soldaten'"
•an dit „leger" zijn boeren en arbeiders. De
begrooting van Defensie bestaat uit een
zware contributie; welke waarschijnlijk ook
wel eens niet al- te graag wordt gegeven
Maar de belangrijkste inkomsten komen
uit het buitenlaand, voornamelijk uit Ame
rika, waar tallooze Ieren, wonen, die hun
Erin nog niet vergeten zijn en die droomen
van „Eire, één, groot en vrij".
De betiteling „repUblikeinsch" in den naam
van de I.R.A. doelt op de nastr.eving van
het: los-van-Engeland. Ook een personeele
unie, met den Engelschen koning als hoofd
wil de I.R.A. niet.
De regeering van den lerschen Vrijstaat
heeft trouwens ook- zelf uitdrukkelijk niet
den eed van trouw aan den koning
afgelegd. In heel den lerschen Vrijstaat is
geen standbeeld van een Engelschen vorst
te vinden. Eenige. jaren geleden stond
gens achterin een plantsoen in Dublin een
standbeeld, waarvan niemand wist wat het
eigenlijk voorstelde. Toen men tot de ont
dekking kwam. dat het een Engelschen ko
ning moest verbeelden de juiste naar
ons ontschoten werd het beeld plechtig
omvergehaald.
Dergelijke uitingen, blijk gevend van een
ingewortelden haat tegen vreemde, over-
heerschfirs, mogen in onzen tijd sommige
landen zich wel eens tot voorbeeld nemen!
Intusschen is nog niet te zeggen wie met
de ophanging van Barnes en Richards ge
wonnen heoft, de Engelsche regeering of
de I.R.A. Wel schijnt het, dat het optreden
van de I.R.A. de Iersche regeering ook te
kras wordt.
Wat daarvan het gevolg is, moeten we
afwachten.
BUITENLANDSCHE VAKLIEDEN
MOETEN TURKIJE VERLATEN
Uit Istanboel (Turkije) meldt het D. N
B.: De buitenlandsche vaklieden bü dc
oorlogsindustrie hebben aanzegging ge
kregen, dat zij Turkije moeten verlaten
Door dezen maatregel worden voor het
meerendeel Duitschers getroffen. B!j de
fabriek voor ontplofbare stoffen te Krik-
kale. het marine arsenaal Goltsjoek en de
werf van Krupp te Istanboel zijn de bui
tenlanders reeds vertrokken.
Tragisch ongetat: in een
grensgemeente.
ARTS DOOR EEN SCHILDWACHT
DOODGESCHOTEN.
Gisteravond heeft zich bij het grenskan-
toor te Vlodrop (L.), een tragisch onge
luk afgespeeld.
Dokter J. Meuwissen, arts te St Odiliën-
berg, passeerde met zijn auto het grenskan-
toor op zijn weg naar een patiënt te
Vlodrop. De militaire post bij het kantoor
gaf den arts een teeken te stoppen, doch
waarschijnlijk zag de .heer Meuwissen dit
niet, althans hij reed door, waarop de
schildwacht op de auto vuurde. De kogel
drong door een zijraam naar binnen en
doodde den geneesheer vrijwel op slag. Het
slachtoffer is, nadat het van de H. Sacra
menten was voorzien, overgebracht naar
het St. Laurentiusziekenhuis te Roermond.
Militaire autoriteiten stellen een uitge
breid onderzoek in.
Dokter Meuwissen was 45 jaar oud, ge
huwd en vader van acht kinderen. Hij was
een broer van den burgemeester van Echt.
Het gebeurde heeft in de omgeving van
Roermond groote ontsteltenis gewekt, daar
dokter Meuwissen een zeer geziene figuur
was.
46 graden onder nul!
Uit .Oslo wordt gemeld: In het Oosten
en het Zuiden van Noorwegen is het zeer
koud. Bü Kongsvinger is in den afgeloo-
nacht een temperatuur van 46 graden
nul geregistreerd Verscheidene fjor
den zijn met ijs bedekt, zoodat. men ijs-
brekers in dienst beeft moeten stellen.
die Vrijdag grootendeels bedolven werd door het steeds wassende water.
Een belangrijke zaak voor Holland! en Zeeland!.
He Spaamscke Ui, de Rijnsbnrger en de
Zeeuwsche Bruine. De houdbaarheid.
Rumor rond het U.C.B. De Ned. Uien Fede
ratie.
(B ij z o n d e r e
Correspondentie).
De ui wordt in het Noorden des lands
siepel geheeten en in he( Zuidwesten, van
waar hij stamt, ajuin, hetwelk men uit
spreekt juun. Hy' neemt een bijzondere
en groote plaats onder de Nederlandsche
landbouwproducten in:
Zesduizend hèctaro land zyn er
mee beteeld Van Uitzaai tot ex
port Zitten er in 1 ba uien 1600
man-uren, (400 in ha tarwe);
de Nederlandsche uienteelt geeft
evenveel werkgelegenheid als
24,000 hectare tarwe Over de
laatste S jaren bracht de export
van uien totaal 35,600,000 gulden
op, de vier beste jaren bijna zes
millioen, de vier slechtste nog meer
dan drie millioen gulden per jaar.
Deze cijfers spreken voor zichzelf.
Van de '6000 ha uienteelt in ons land
vindt men er 2500 in de provincie Zeeland,
2400 alleen op het eiland GoereeOver-
flakkee (dat dan ook het stamland der
Nederlandsche uienteelt is), 600 in den
kop van Noord-Holland, 60 in de Wierin-
germeer en de rest JigL verspreid. Al on
geveer anderhalve eeuw is Engeland onze
grootste afnemer, voor de kleinste pickles)
en de groote; de middenmaat (zgn drie
lingen) en de mindere qualiteiten, worden
voor het binnenland geveild.
Onze grootste concurrent in Engeland
is de Spaansche ei die er tegelijk met de
door een
polis van
vd gezin, een rut Ho qeiin
VAN 1859
onze aan de markt komt, die zachter van
smaak is de Engelschman vindt dat lek
kerder en die fraaier verpakt en nog
zorgvuldiger gesorteerd is Wij probeeren
nu ook een zoete ui te kweeken en reed'
met eenig succes: het Ned.-Spaanschi
product bracht op de St. Annalander vei
ling dadelijk 50 et de 100 kg meer op
Maar: onze zoete ui is nog onvoldoende
houdbaar. Dat is ook een bezwaar voor
het zoeken van nieuwe, verderaf gelegen
markten. De vroeger in ZW-Nederland
vrijwel uitsluitend geteelde Zeeuwschr
Bruine uit was wel houdbaarder, maar
omdat die wat minder beschot oplevert en
men niet gedifferentieerd naar soort 1
koopt nog, is de landbouw op de Rijnsbur
ger ui overgegaan Die houdbaarder Zeeuw
sche Bruine is' er nog wel te vinden: men
doet thans selectieproeven in deze richting
Als er een houdbaarder type ui aan de
markt zou komen, dan is het niet on
waarschijnlijk. dat de exporteurs daar
meer voor zouden willen betalen, dus
doende den landbouwer in geld compen-
seerende voor wat hij in beschot zou der
ven
RONDOM HET U. C. B
Als wij in 1929 het Uitvoer Controle
Bureau voor Tuinbouwproducten niet (op
aanstichten van de Landbouworganisaties)
gekregn hadden, dan was er waarschijnlijk
niets van onzen uienexport overgebleven
Wij leverden onder 't gewicht, slecht ge
sorteerd, met grond er aan, slordig ver
pakt. en wat niet al Door het zegenrijke
optreden van het UCB hebben wy de in
Engeland bijkans verloren markt heroverd:
we staan nu, met Spanje, bovenaan daar-
Maar er is rumor rond het UCB. De
Landbouw is ten zeerste ontstemd, dat hij
maar één vertegenwoordiger in het be
stuur van het Bureau heeft, tegen de
Tuinbouw vier. Dit loopt zoo hoog dat er
thans een eigen UCB voor den landbouw
in de maak is. Hoe dit nu evenwel ook zij:
men veriieze toch nimmer uit het oog,
dat de telers en exporteurs enorm veel
verschuldigd zijn aan onze uilv'oercontröle.
Eerste eisch is, dat die in de toekomst
gehandhaafd blijver dat meet vooropstaan.
De quaestïe der interne organisatie is een
tweede zaak
DE NED. UIEN FEDERATIE.
De Nederlandsche Uien Federatie is een
Stichting van de belanghebbenden Zij,
werkt vlot en innig samen met de over
heidsinstanties en ze heeft in het éène
jaar van haar (proef-bestaan reeds veel
goeds bereikt zoo oordeelt de Inspecteur
van den Landbouw. :'.ie het weten kan en
lot oordeelen bevoegd is
Maar deze zaak slaat thans leelijk op
losse schroeven Als er niet spoedig en ter
dege wordt ingegrepen dan kon het wel
eens mis loopen met de Ned. Uien Fed.
En dat zou zoo ze'de ons ir> C W. C.
van Beekoro, de erkend bekwame en hard
werkende landbouwkundige leider dezer
instelling zéér te betreuren zijn. Want
de Uien Federatie heeftnog een ruim en
belangrijk arbeidsveldvoor zich. Zij kan
trachten te bevorderen, dat er meer ge
veild wordt; zij gaat na, hoe "t mogelijk zal
zijn in Engeland eerder aan de markt te
komen (wat heel belangrijk is), 't zü door
het zaaien van winter-uien, dan wel door
de Amerikaansch-Hongaarsche tweejarige
methode; zij streeft naar soort-differentia
tie bp verkoop Zonder strenge uitvoer-
contrölé, goed wetenschappelijk onderzoek
en voorlichting, zal de; Nederlandsche uien-
teelt de plaats, die haar toekomt, echter
niet innemen.
De Duitsche volksverhuizing uit
Tirol.
Het D.N.B. meldt uit Innsbrück: Thans
komen dagelijks ongeveer tweehonderd tot
driehonderd Duitsche bewoners van het bo-
•en-Etschgebied over de grens. Alle immi
granten verkrijgen binnen drie dagen het
Duische burgerrecht. Het is de bedoeling,
dat zich in den gouw'TiroJ-Vorarlberg on
geveer 50,000 Duitschers uit Italiaanseh Ti-
rol vestigen. Te Innsbrück wil men een
nieuwe wijk met 2500 woningen bouwen,
die in 1942 gereed zou zijn. Elders" in het
grensgebied moeten 5,000 woningen ge
bouwd worden.
Naar het Engelseh van
MARTIN PORLOCK.
62).
De man richtte zich nu op met een hef
tigheid, alsof zijn lichaam inwendig door 'n
spiraal omhoog geveerd werd. Hij gooide
het hoofd, dat plotseling iets wolfsachtigs
gekregen had, in den nek en begon onbe
daarlijk te nee, lachen kon dat niet ge
noemd worden, al moest het dat dan ook
misschien voorstellen blaffen,- ja, dat
was het. En hij bleef blaffen!
Nicholas kwam nu van de deur vandaan
en liep hem toe.
„Klaar?" vroeg hij kort en zakelijk.
Het geblaf verstomde.
Even plotseling, doch nog onmensche-
lyker dan hii zooeven opgeveerd was,
kromp hjj nu weer in elkaar. Zijn lippen
bewogen zich, alsof zij iets prevelden, doch
brachten geen klank voort. In zijn wijd
opengesperde, waanzinnige oogen lag dui
delijk een vraag besloten.
Zijn bezoeker scheen niet van zins te zijn
veel woorden te verspillen. „Moord - op ver
scheidene agenten", zei hij.
De man kreeg zijn spraakvermogen te-
rug. Hij opende zijn mond en ratelde aan
een stuk door:
„Je hebt geen enkel bewijs!je hebt
geen enkel bewijsje raadt er maar
naarje beweert maar wat in het wilde
weg!Je kunt niets wetenen je
weet ook nietsje kunt niets weten, zeg
ik je!Je weet niets, zeg ik je!.Je
kunt me van niets beschuldigen, niets
nietshoor je, van niets, zeg ik je!"
Zyn bezoeker geeuwde eens. „Ga je
mee?" vroeg hij nogmaals.
„Nee!" Zijn stem sloeg nu over tot een
akelig gierend gekrijsch.
„Waar is je bevel tot inhechtenisneming
Waar is het bevel, tot inhechtenisneming?
Je kunt er naar raden, maar je weet niets!
Je kunt niets weten! Ik ben niet gek! Ik
ben niet gek! Ik weet, dat je niets kunt
weten! Er uit! Er uit, zeg ik je!"
„Nu is het welletjes", op denzelfden ef
fen, onverschilligen toon. „En geen rel
letjes hier, asjeblieft."
De man vergrootte nu onverwachts met
een ongeloofeïijk keurigen en behendigen
sprong den afstand tusschen zyn belager
en zich zelf en greep met zijn rechter hand
in den binnenzak van zijn onberispelijk ge
sneden donkere colbert. Toen hy zijn hand'
weer uit zyn zak haalde hield hij er een
revolver in omkneld.
„Er uit!" gilde hij. „Er uit, of waarach
tig. in burger of niet, ik ik vermoord
je!"
Nicholas hield zyn beide met de palmen
naar voren gekeerde handen ter hoogte van
zyn schouders en liep langzaam achteruit,
doch niet rechtstreeks naar de deur, maar
hij stak schuin de kamer over en botste
erg onhandig tegen de lage boekenkast, die
langs den wand tsond, welke van de deur
naar het venster liep.
Na deze botsing echter was zijn onhan
dig gedrag plotseling afgeloopen. Bovenop
de boekenkast stonden 'n paar zware kope-
Voor de maatschappij moeten onze
kinderen worden grootgebracht; voor
de maatschappij moeten wij onszelven
vormen en bekwamen, zullen wij niet
ons leven lang sukkels en stumperds
en brekebeenen blijven.
ren kandelaars. De vingers van zijn rechter
hand omklemden den eersten daarvan en
vrywel op hetzelfde oogenblik vloog het
zware voorwerp in een vluggen, vervaar
lijken boog door de lucht. Het met lood be
zwaarde voetstuk van den kandelaar kwam
precies tegen de borst van den ineenkrim-
den man terecht. Hy gaf een eigenaardig
geluid en tuimelde voorover. De revolver
viel uit zyn hand. Nicholas Revel sprong
er als een reusachtige kat bovenop.
Toen de getroffene weer op wilde staan
klonk er een knal uil de revolver,die Re-
vel in de hand hield. De man stortte, in den
slaap getroffen neer. Op den vloer bleef
het lichaam roer-loos liggen.
Nicholas Revel richtte zich op. Een oogen
blik keek,hy op het lyk aan zijn. voeten
neer. Hij schudde het hoofd.
„Vlugger zoo", zei hij tegen zichzelf. „Hij
had gelijk. Er waren geen bewijzen".
Hij nam zyn zakdoek, wikkelde er de
kleine revolver in en wreef haar daarin
zorgvuldig en stevig af. Hij hield nu den
loop in de zakdoek vast en drukte de kolf
in de hand van den levenloozen man. Hij
stond op, deed een stap achteruit en con
troleerde critisch het effect van zijn werk.
„Niemand zal zoo ontkennen, dal. hel
nier zelfmoord is", mompelde hij.
Plotseling bleef hij doodstil staan en
spitste zijn ooren. Van achter de twee deu
ren drong het gedempte geroezemoes van
zenuwachtige stemmen en haastig geloop
tot hem door. Hy stond in het midden van
de kamer en keek snel om zich heen. In
eens viel zijn oog op iets, dat op liet bureau
lag. Met een stap was hij by het bureau_en
nam een zwart gebonden boek op, dat ge
sloten was met een knip on een knip en
een klein slotje, waarin een zilveren sleu
teltje stak.
Nicholas Revel trok met zijn rechter voet
een stoel naar zich toe en ging zitten. Hij
opende het hoek en nauwelijks had hy een
willekeurig opgeslagen bladzijde half door-
gelezen- of hy greep naar de telefoon. Van
de buitendeur der suite, die hevig gebom
bardeerd werd, kwamen opgewonden kre
ten.
„Welk nummer wenscht u?" zei de tele
foon.
„Whitehall 1212. Scotland Yard", zei Ni
cholas Revel.
EPILOOG.
Uittreksel uit eon Rapport van Inspecteur
D. Jarvis der XL Divisie van de
Hoofdstedelijke Politie.
Gisteravond werd bureau no. 2 door den'
hoer Julius Lagerstrom den eigenaar van
het Magersfontc''n Huis, Bralr. Street om
10,30 uur in den avond opgebeld. Brigadier
Denny begaf er zich onmiddellijk heen, ver
gezeld van' twee rechercheurs: 8746 J. Par
sons en 8349 T. Woolscombe. De heer La
gerstrom was 10,15 uur n.m. van zyn bui-
lenver.blyf teruggekomen en had een huis
knecht en twee dienstmeisjes meegebracht.
Magersfontein Huis was, tijdens de afwe
zigheid van de familie, zooals gewoonlijk,
aan de zorgen van een paar huisbewaarders
toevertrouwd, oude en betrouwbare em-
ployé's van den heer Lagerstrom. By zijn
thuiskomst kwam de heer Lagerstrom tot
de ontdekking, dat er in zijn werkkamer op
de tweede verdieping (zie plattegrond) in
gebroken was. Er waren twee uiterst kost-
bai-e schilderijen meegenomen, alsmede
geld en documenten, welke uit. zijn brand
kast gehaald waren, die met behulp van
een oxyacetyleenapparaat opengesneden
was. (Een lijst van de gestolen voorwer
pen wordt hierbij toegevoegd. Uit deze op
gave blijkt, dat de heer Lagerstrom tot op
heden nog geen erg duidelijke beschrijving
aangaande het karakter van deze docu
menten gegeven heeft). De huisbewaarders
verklaarden het huis geen oogenblik ver
laten te hebben. Zy bewonen het souster-
rain en hadden niets gehoord, ofschoon zij
op den avond van den inbraak een of twee
keer boven geweest waren.
Het rapport van brigadier Denny wordt
eveneens hieraan toegevoegd. Blijkens dit
rapport is totnogtoe niets tastbaars gevon
den; dat als leiddraad bn het onderzoek kan
dienst doen. (N.B. Brale Street heeft ge
durende de jonste crisisperiode onder dub
bele bewaking gestaan. De dubbele wacht
posten in Brale Street werden echter na den
dood van Summerlees weer op de normale
sterkte teruggebracht)
Kapitein Phelps en zyn vrienden hadden
hun werk verricht
WpT' (Slot volgt).
