De Finnen schijnen onverstoorbaar. Q>ri@[p0 K@mb Pijp- Grappen over het „hommen- brood van Molotof". (Van onzen specialen verslagg e v e r). HELSINKI. 5 Februari. Ondanks de dagelyksche bedreiging der Russische bommenwerpers gaat het leven in Helsinki betrekkelijk rustig en onge stoord verder Het is een wonderliike we reld van koelbloedigheid, optimisme" en bestendigheid hier in de Finsche hoofd- sjtad Men leert het waal berad«*n kalme karakter der Finnen in deze bewogen da gen wel op zijn best kennen. Zeer velen zijn weer teruggekeerd in de hoofdstad. Zij zullen daarbij ook geleid zyn door de gedachte, dat hier de actieve en passieve bescherming tegen luchtaanvallen uitste kend georganiseerd is Onder die omstan digheden -is de veiligheid er zelfs grooter dan in afgelegen kleine dorpjes, waar het zware afweergeschut ontbreekt en die juist daarom in sterkere mate blootstaan aan de komst van Sovjetpiloten, die im mers tot eiken prys hun bommenlast wil- leta afwerpen Helsinki is zelfs van Stockholm uit niet gemakkelijk meer te bereiken. Het is niet meer als vroeger, toen de vliegtuigen van de Zweedsche hoofdstad uit regelrecht, doch met een tusschenlanding in Turku (Abo), naar Helsinki vlogen Om het even of men per vliegtuig of met |ile boot reist, men dient in een der Finsche kust plaatsen Turku of Vasa aan wal te gaan Van daaruit een lange afmattende trein reis naar de Finsche hoofdstaf meestal in den nacht, omdat het reizen dan veili ger is. Maar in de lichte sterrennachten, als de Russische ipiloten boven heb Finsche landschap cirkelen, wordt ook vaak tij dens de lange en langzame treinreis het luchtalarm gehoord Dan is ;het oogen- blik aangebroken, waarop alle passagiers onmiddellijk moeten uitstappen en zich dienen te verschuilen in de ,tooverachtig stille wouden bedekt onder een bevroren smetteloos blank sneeuwkleed. Soms ge beurt dat drie, vier maal op één reis naar Helsinki. Er wordt ook slechts met een snelheid van dertig kilometer op de bree- de sporen geredén. Die breede rails zijn nog een herinnering aan of, zoo men wil, een erfenis van het Russische tijdvak. Men treft ze niet alleen in Finland maar ook in de Baltische landen aan. De nachten in Helsinki zijn rustig, bij na sereen en romantisch. Welk een ver schil met de beangstigende nachten te Warschau dat tijdens het beleg onophou delijk, óók des nachts het doelwit .was ge worden van het Duitsche geschutsvuur Heel zelden en vaag hoort men in de ver te het doffe gebulder der kustbatterijen, die waarschuwend hun projectielen uit spuwen. Slechts af en toe verbreken door dringende alarmsignalen de stilte van den winternacht, als Russische vliegers een meestal vergeefsche poging doen om bij het klare zicht in de maannachten de Fin sche hoofdstad te benaderen. Maar dit al les behoort tot de uitzonderingen: de bur gerij van Helsinki ziet zich haar slaap wei nig ontnomen. Maanlicht weeft zich rond de omtrekken van de hooge moderne gebouwen en op de pleinen plekken breede bundels van zilver witte stralen. Men behoeft niet onbeholpen zoekend met een zaklantaarntje den weg te vinden. Als het maanlicht heel helder is, kan men zelfs de mededeelingen lezen, die op de met houten planken dichtgespijkerde étalages staan aangebracht. Nu en dan tee kenen zich in het avonduur silhouetten op de trottoirs en pleinen af. Dan ziet men in het milde maanlicht de gestalten van en kele burgers die zich naar huis begeven, meer glijdend dan loopend over den harden sneeuwgrond. Uitgaan na 7 uur 's avonds is hier, in tegenstelling met het leven in Warschau, vóór en na de Duitsche bezetting niet ver boden. Maar de bittere nijpende koude noodt al heel weinig tot uitgaan. Bij het vallen van den avond zijn de straten bijna uitgestorven. Sneeuw en maanlicht geven haar een Ijlen fantastischen glans. Af en toe worden zij doorkruist door arresleden, waar van men de tinkelende bellen al van verre hoort aankomen. Taxi's rijden er niet meer. Wel vrachtauto's, die evenals de particu liere wagens met witte verf gecamoufleerd zijn. En bij de autobushaltes wachten groepjes menschen, om 's avonds laat weer naar de dorpjes teruggebracht te worden, waar zij tijdelijk in de omgeving van Hel sinki wonen en van daaruit het werk in de hoofdstad hervatten. HET LEVEN GAAT ZIJN GANG... Twee-en-dertig bioscopen zijn opengeble ven in Helsinki en kondigen regelmatig hun programma's aan in de Finsche of Zweed sche bladen, die alle bleven verschijnen, al is het in ietwat verkleind formaat. De meeste theaters, hotels, restaurants en bibliotheken zijn na de eerste bombarde menten, eind November en begin December, waarvan de uitwerking toen allerhevigst was, inmiddels heropend. De eerste indruk, die men bij een bezoek aan Helsinki over dag krijgt, is, dat het leven er bijna nor maal functioneei't. Veel schade is intus- schen hersteld, de puinhoopen zijn allang opgeruimd. Overal ziet men het streven, om ongeacht den oorlogstoestand en het feit, dat het eigenlijke oorlogsgebied niet eens zoo veraf gelegen is van de hoofdstad, tot een zoo normaal mogelijk levensniveau te komen. Overdag wemelt het dan ook van men schen in de straten: van koppers, die zich naar de magazijnen haasten, waarvan men de deuren bijna niet kan ontdekken, omdat zij stevig gebarricadeerd zijn met houten schotten. Leeg wordt het alleen op straat, als plotseling de sirenes gaan fluiten en de nadering van een Russisch escadrille bommenwerpers weer werkelijkheid is ge worden. Onder leiding van de functionaris sen van de dinensten voor de volksbescher ming, kenbaar aan gele banden om den arm, vindt het publiek voldoende tijd, om zonder eenig zweem van paniek de schuil kelders of andere toevluchtsoorden te be- treden. Ik was eenige malen in het grootste warenhuis van de stad, toen de lichten daar aan- en uitfloepten ten teeken, dat er weer een luchtalarm was. In de lange uitgestrekte kelders kwamen niet alleen de kooplustigen maar ook het gansche perso neel bijeen. Het wachten daar duurde meestal een half uur. Ondertusschen werd de tijd nog productief gemaakt. Enkele verkoopstertjes colporteerden met de mid dagbladen en er werd ook thee geschonken, de meeste vrouwen en meisjes hadden haar breiwerk meegenomen en zaten daar ii schuilkeledrs ijverig en onvermoeid te brei en aan sokken en vesten, die voor de sol daten aan het front bestemd zijn. Men maakte grapjes: „daar komt Molotof weer!' en „Molotof wil ons weer brood geven' (een toespelline op de Russische propagan da, die volhield, dat in Helsinki geen bom men waren gegooid, maarbroodenl. „Jammer alleen, dat zijn brood zoo hard smaakt!" merkte onder algeheele hilariteit een der ordebewaarders op. Een half uur later kwam het einde van het alarm. Opgelucht ging het personeel weer naar boven en het publiek naar bui ten, om op straat te wachten tot de deu ren van het magazijn weer opengingen. Dat laatste geschiedde prompt twee minuten later. Het leven hernam weer zijn gewonen loop. Men sprak verder niet meer over dit kleine intermezzo. Men raakt aan zooveel gewend in oorlogstijd en in Helsinki lijkt de eene dag bijna op den anderen. Er moet in derdaad héél véél gebeuren om de onver stoorbare Finnen uit hun evenwicht t< brengen KAHTONGiREGHT TE MIDDELBURG. (Zitting van gisteren). INVENTARISATIEPUZZLE. Gisteren werd de behandeling van de zaak van den Ritthemschen landbouwer L. J. B. die op 18 Januari voorgekomen was, voort gezet. Verd. had zich te verantwoorden we gens het in voorraad hebben van 700 kg niet-geïnventariseerde haver, en beriep zich op liet feit, dat deze partij reeds geïnventa riseerd was by een landboouwer te Arne- muiden. Verd. was van meening, dat nu deze partij in zijn bezit was overgegaan, hy haar niet nóg eens hoefde aan te geven. Aan deze kwestie zat bovendien nóg een bekeuring vast, daar verd. de haver zon der geleidebiljet had laten vervoeren. Voor beide overtredingen had de ambte naar van het O.M. f 75 boete subs. 30 da gen hechtenis gevorderd, met verbeurdver klaring van de 700 kg haver. Thans werd als getuige gehoord mr. Bouman, assistent van den voedselcommis- saris in Zeeland. Deze verklaarde, dat in derdaad by den landbouwer te Arnemui- den practisch de geheele voorraad geïnven tariseerd was. Wanneer het vervoer van de haver rechtmatig was geschied d.w.z. met een vervoerbewijs, dan had verd. het niet meer op hoeven te geven, daar de vermeer dering van zyn voorraad automatisch be kend zo<_ .zyn gpworden op het bureau van de voedselvoorziening. Daarvoor dienen de jrvoerbewjjzen dan ook. Nu de haver echter zonder medeweten van het bureau bij verd. was gekomen, viel er niet precies te zeggen, wat deze had moeten doen. Natuurlijk had hy 't aan moe ten geven, doch in de wet staat, dat inven tarisatie geschieden moet op door den mi nister van Econ. Zaken aan te geven tijd stippen. Sinds Augustus had er echter geen inventarisatie meer plaats gehad. In geval len als deze was niet voorzien, daar de wetgever niet bij voorbaat aanneemt dat zijn wetten overtreden zullen worden. De verdedigster van verd., mr. Anna Bolle, wees er op, dat haar cliënt feitelijk tweemaal veroordeeld zou worden voor hetzelfde feit. Het tweede vergrijp, nl. het in voorraad hebben van niet-geïnventariseerde haver, vloeide automatisch voort uit het eerste: het vervoeren van deze haver zonder ge leide-biljet. Een eventueele veroordeeling voor het tweede vergrijp zou op geen énkele wet of regeling kunnen steunen. De geëischte straffen kwamen pl. buiten gewoon zwaar voor, zij verzocht daarom clementie te betrachten. De kantonrechter achtte beide ten laste gelegde feiten bewezen en veroordeelde verd, voor het niet-hebben van een vervoer bewijs tot f 25 boete subs. 10 dagen hech tenis, en voor het in voorraad hebben van niet-geïnventariseerde haver tot f 5 subs. 2 d.h. met last tot teruggave van de inbe- slag genomen haver. Zoowel het O.M. als verd. deden afstand ran hooger beroep. MOND- EN KLAUWZEER TE LAAT AANGEGEVEN. De 45-jarige P. H. I., landbouwer te Kort- gene had zich te verantwoorden voor het feit, dat by een geval van mond- en klauw zeer in zyn veestapel niet tijdig had aange geven by den burgemeester van zijn ge meente. De get.-deskundige C. Davidse, keurings veearts te Kortgene, verklaarde, dat hy den 5den Januari bij een. bewoner van Kort gene een varken gezien had, dat aan deze ziekte leed. De eigenaar zei, het by I. ge kocht te hebben. Nog dienzelfden dag ging get. de veestapel van laatstgenoemde con troleeren en hy ontdekte daarbij drie run deren, die mond- en klauwzeer hadden. Bij één van deze dieren moesten de uiterlijke symptomen (kwijlen, blaren op de tong enz.) reeds minstens twee dagen zichtbaar zijn geweest. De drie knechts, die met het voederen en verzorgen van het vee belast waren, ver klaarden. echter nooit iets bijzonders aan het dier gemerkt te hebben. Eén van hen zei, het kwijlen wel eens opgemerkt te hebben; hy dacht echter dat het door de peekoppen kwam, die het dier gegeten had. De boer kwam zelf zelden in de stallen was er op 5 Januari reeds enkele dagen achter elkaar niet geweest. De veearts verklaarde dat het zeer goed mogelijk was, dat verd. ter goeder trouw was geweest. Deze had er geen enkel be lang by, geen aangifte te doen van be- Ijsgang op de Westerschei de, nu de dooi is ingetreden. KERKNIEUWS Intrede ds. P. G. v. d. Hooff. De nieuwe predikant der Gereformeer- ué Kerk in H.V. te Hilversum, ds. P. G. v. d. Hooff, komend van Middelburg, heeft gisteravond zyn intrede gedaan in dekruis- kapel aan den Ouden Enghweg te Hilver- Hy bediende daarbij het woord naar aan leiding van 2 Timotheus 2:9: Maar het Woord Gods is niet gebonden. In zyn pre dikatie zette ds. v. d. Hoof uiteen, dat de mensch op allerlei wijze kan bezig zijn te trachten het woord Gods te binden, door openbare vyandschap of door onverschillig heid, door eigenwillige vroomheid en door het getuigenis van het Evangelie te kluis teren in eigen opvatting of kerkelijke ge meenschap. Het woord Gods is evenwel niet te binden. Spr. verzocht zyn gemeente hem in de uitoefening van zyn ambt voortdurend aan deze vermaning te binden, opdat hij zelf niet zou uitglijden in het binden van het woord Gods. Na beëindiging van de predikatie is de nieuwe predikant toegesproken door den heer H. Munnik namens den kerkei'aad, ds. E. C. B. Kok, den consulent der gemeente namens den kring Utrécht-'t Gooi der Ge reformeerde Kerken in Hersteld Verband. De dienst werd beëindigd met het zingen van Gezang 14 1, 6 en 7. De godsdienstoefening werd o.m. bijge woond door den vroegeren preikant der gemeente, ds. E. L. Smelik van Amsterdam- Zuid, ds. G. F. W. Herngreen te Amers foort, ds. J. de Ridder uit Zaandam, den heer Schout, voorzitter van den kerkeraad der Gereformeerde Kerk in H.V. te Mid delburg, en afgevaardigden van de Ned. Hervormde Gemeente en Christelijk Gere- formeerde Kerk en Evangelische gemeente. Onder de drie afgevaardigen van laatst genoemde gemeente, merkten wij op ds. J. J. van Petegem. Dr. WEEDA 10 JAAR PREDIKANT. Zondag j.l. herdacht dr. W. H. Weeda te Oosterland zyn veertigjarig ambtsjubileum als predikant der Ned. Herv. Kerk. Den 4 Febr. 1900 deed hij zijn intree te Cadzand, alwaar hij acht jaar in het ambt stond, om in 190S te vertrekken naar zijn tegenwoordige gemeente Oosterland. Se dert vele jaren is dr. Weeda lid van de Sy node der Ned. Herv. Kerk. Binnenkort zal de jubilaris met emeritaat gaan. WAAR TANTE POS VOOR MOEST ZORGEN. Veel militaire stukken. Bij wijze van uitzondering is in Novem ber jl. een telling gehouden van het post vervoer Daar deze telling op zichzelf staat kan een vergelijking met 1938. toen de tel ling in een andex-e maand werd gehouden, niet plaats vinden. Wel kan uit de verkregen cijfers de belangrijkheid wor den afgeleid van de militaire corresponden tie. voor zoover deze portvrij geschiedt. I w. briefkaarten en nieuwsbladen tot 100 gram aan en van militairen beneden den rang van officier. De cijfers zijn, door vermenigvuldiging met 52, her-leid tot jaarcijfers. Aldus wer den de volgende resultaten verkregen: aantal vervoerde interlocale briefkaarten 122,186.636, waarvan 46.753-,044 militair: aantal vervoerde locale briefkaarten 13.144,040, waarvan 351364 militair; aan tal gedi'ukte stukken (nieuwsbladen inbe grepen) 487,140,628, alléén nieuwsbladen militair 14,627,184. Voor brieven en mon sters, waarvoor geen militaire portvrijdom bestaat, zyn de jaarcijfers over 1939: brieven interlocaal 324 592 580, brieven lo caal 49,628,176, monsters 3.812.744. smette diex'en, integendeel, hij had voor deel van het vvèl aangeven. Hy had dit dan ook dadelijk gedaan toen de veearts lxenx op de hoogte van den toestand gebracht had. De raadsman van verd., mr. H. C. J. Zaayer te Goes, zei dat het altijd heel moei lijk was, een ziekte of een gebrek te anti- dateeren. Op de boei-derij had niemand de verschiinseleix vóór den 5den Januari ge zien. Kwade trouw was hier uitgesloten. Het O.M. eischte f 10 boete of 5 dagen 'hechtenis. De uitspraak luidde: f 5 of 3 d.h. Veilig en vlug helpen hierbij al&ijd eeira peeder of cachet van Mijnhardt. Mqnhardt's Poeder per stuk 8 cent. Doos 45 cent. Cachets, genaamd „Mijnhardtjes" 2 st. 10 ct. Doos 50 ct. De Eerste Kamer over de begrooting van sociale zaken Werkloosheid, werkverruiming en vrije tijd. De Eerste Kamer heeft gisteren een aanvang gemaakt met de behandeling van de begrooting van Sociale Zaken voor 1940. Tien sprekers hebben daarby in eer ste instantie het woord gevoerd. Verschil- Ic'id-' afgevaardigden vingen hun rt-.i .in met een beschouwing over het optreden van dr. Van den Tempel als minister van Sociale Zaken. De heer De B r u y n (r.k.) zeide te hopen na eenige jaren eexx gunstig oor deel te kunnen uitspreken over de toege paste sociaal-democratie: de heer V a n de Bilt (s.d was van oordeel, dat de werkloosheidsbestrijding bij dezen mi nister in goede handen is Ondanks enkele bezwaren achtte de heer Diep en horst (a.r de hou ding van den minister niet in bijzondere mate verontrustend, terwijl de heer V o a B n n i n gli a u s e n (nsb) als zijn meening uitsprak, dat het geen zin heeft met deze regeering te debatteeren over bestrijding van de werkloosheid. De heeren De B r u y n en Die penhorst verklaai'den zich teleurge steld over de mededeeling van den minis ter. dat hij niet vaxi zins is beperking van den arbeid der gehuwde vrouw te bevox-de- ren. Mej. Ribbius Peletier (sd.) daarentegen was van oordeel, dat vele vi-ouwen met groote vreugde het standpunt van den minister zullen hebben begroet. Over de taak en de positie van de bedrijfsraden vex-schilde de heer D e B r u y n met den minister. Naar spn.'s meening, wordt de sociale laak dier ra den te zeer vex-waarloosd. De heer D i e- penhox-st daai'entegen stelde zich aan de zjjde van den minister ten aanzien van het niet-verleenen van verordenende be voegdheid aan de bedrijfsraden Deze spreker drong er op aan, dat de minister in de eerste plaats de. ontwik keling der collectieve ax-beidsovereenkom- sten bevordert. De heer De La Bella (sd.) wees op de groote urgentie van hei-zien ing van de Bedryfsradenwet, daar wij thans midden in overheidsingiijpen op elk ge bied zitten. WETTELIJKE VACANTIE- REGELING. Ook de wettelijke vacantieregeling maak te een punt van behandeling uit De heer De B r u y n achtte dit het hoofdpunt van s ministers program, doch oox'deelde een wettelyke regeling van de werkloos heidsverzekering van meer sociaal nut. De heer Van de Bilt zag in een nv ettelijk geregelde vacantie een bestrij dingsmiddel van de werkloosheid Deze spreker bepleitte o.m. een onderafdeeling van het departement ter x-egeling van de besteding van den vryen tijd van den ar- beider, naar het vooi-beeld van Noorwe gen De heer Diepenhorst had in de plaats van wettelijke regeling liever een regeling van de zijde van het bedrijfs leven gezien door middel van de collectie ve arbeidsovereenkomsten. De heer D e B r u y n achtte in het algemeen ver korting van den arbeidstijd niet mogelijk In tegenstelling tot. den heer Van de Bilt was de heer Diepenhorst van oordeel, dat verkorting van den ar beidsuur een ondoelitxienffend middel is ter bestrijding van de werkloosheid. Van scholing en herscholing van werk- loozen verwachtten de heeren D B r u y n en G e 1 d e r m a n (lib niet veel baat. doch de heer H i e m - s l r a achtte haar noodzakelijk. De heer De B r u y n zeide verheu gend te zijn over het feit. dat de werk verschaffing is uitgegroeid tol werkverrui ming Voorts bepleitte deze spreker een intensieve bestrijding van de jeugdwerk loosheid op het platteland. De heer Ge 1- d e r m a n uitte als zyn meening op grond van de cyfers dat bij een normalen gang van zaken de werkloosheid zou zijn gedaald De heer H i e m s t r a be toogde. dat in verschillende gevallen voor normale werken misbruik wordt gemaakt van de werkverschaffing. Voorts bepleit te deze spr de mogelijkheid ook andere dan de zg. bonafide werkloozen in de werk verschaffing op te nemen. 'De heer Van d e B i 1 t drong aan op ratificatie van arbeids-conventies, in het bijzonder van die van 1931 betreffen de den arbeid in de mijnen De heer D e La Bella achtte den gang van za ken ten aanzien van de verbindendverkla ring van de collectieve arbeidsovereen komsten niet bevredigend; het departe ment verleent niet altijd die medewerking, die kan worden verwacht. De heer K o 1 f f (chO verduidelijkte de critiek, die in het voorloopig verslag is geuit op het streven van arbeiders bij groenten- en fruitveilingen te brengen on der de bepalingen van de Arbeidswet. Men brenge, aldus spr.. de organisatie der vei lingen niet noodeloos in de war. Mej. Ribbius Peletier bepleitte aanpassing van het Arbeidsbesluit, dat van 1920 dateei't. bij het werk aan den loopen den band ten behoeve van de arbeidende jonge meisjes, en voorts vermeerdering van het aantal vrouwelijke krachten bij de arbeidsinspectie. De heer B 1 o m j o u s (rik.) be pleitte opleiding van kinderverzox-gsters in koloniehuizen, waarna ten slotte de heer Von BÖnninghausen. wees op de naar zyn toestanden in Twente Hedenochtend heeft m Tempel geantwoord. xrdeel verkeerde ister Van den Engelsche vliegtuigen naar Finland Op de vraag van het Engelsche conserva tieve Lagei-huislid sir Alfred Knox of Cham berlain „de mogelijkheid wilde ovex-wegen bommenwerpers en gevechtstoestellen met bemanningen tot hulpverleening naar Fin land in zijn strijd voor de beschaving te zen den" heeft de onderstaatssecretaris van buitenlandsche zaken, Butler, geantwooi'd: „Zooals reeds verklaax-d is zyn maatregelen genomen om de Finsche regeering van oor logsmateriaal te voorzien, met inbegi'ip van vliegtuigen. Ik verneem, dat in Finland bemanningen beschikbaar zijn, die bevoegd zijn iedere ma chine, welke door de Finsche regeerixxg wordt verkregen, te vliegen." In antwoord op 'n verdere vraag heeft Butler aan Knox de verzekering gegeven, dat de Britsche re geering de urgentie van deze aangelegen heid ten volle erkent. DE BRITSCHE „CONTRABANDE CONTROLE". Officieel wordt uit Londen medegedeeld, dat zich op 6 Februari dertig neutrale schepen in drie contrabande-controlebases in Groot-Brittannië bevonden. Het waren veertien Nede:x' L'a'n d s c h e; vijf Belgi sche, vier Noorsche en drie Zweedsche schepen. Onder de vlag van Panama, Ita lië, Argentinië, en Portugal elk een schip. 21 schepen, waai'bij acht Nederlandsche, waren er minder dan vijf dagen.

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1940 | | pagina 7