VOOR DE JEUGD.
BE BELONING
OM ZELF TE MAKEN
7v Ik ben een woord van 9-létters.
3 4 1 is een mond.
6 2 is bevestigend.
5 7 8 9 is niet warm en niet koud.
Mijn geheel is een vis.
OPLOSSINGEN RAADSELS.
Een Hof met kaalgeschoren Hofdames
In het jaar 1730 werd Pruisen geregeerd
door koning Frederik Willem I, die in Ber
lijn woonde.
In die tijd werd' de mode geregeerd door
den beroemden Lubin. Deze was kapper
aan het Franse hof in Versailles. Meester
Lubin was wereldberoemd. Hij schiep de
meest fantastische kapsels en bracht steeds
weer de dames in verrukking. Bovendien
was hjj een zeer elegante verschijning en
had vlotte omgangsvormen, zodat hij even
geliefd als beroemd was.
Deze Lubin had een hoop leerjongens
die allen droomden later een tweede Lubin
te worden. Een van hen heette Leonard,
een grote, slanke, knappe jongen. Hij hield
erg veel van zijn werk, maar niet minder
van Olivetta, de mooie dochter van Lubin.
Olivetta was een lief meisje van zestien
jaar, die den knappen Leonard erg aardig
vond. Zij zou wat graag het bruidje van
haar vader's leerjongen worden.
Maar Meester Lubin had meer dan eens
gezegd dat hij alleen opgevolgd wilde wor
den door iemand die kon bewijzen, dat hp
een koninklijk hoofd gekapt had. Dat was
een strenge voorwaarde. Want wie van de
leerjongens had ooit de kans een dame van
koninklijke bloede te kappen? Die iieten
zich immers allemaal door Lubin zelf kap
pen. Nee, het zag er voor Leonard en Oli
vetta niet hoopvol uit.
Leonard gaat naar Berlijn.
Op zekere dag vond Leonard een brief
bij zijn bord liggen. Dat verbaasde hem
erg, want hij kreeg haast nooit brieven.
Zijn vader, moeder, broers en zusters woon
den allemaal in de buurt en hoefden geen
brieven te sturen. Zo ook zijn vrienden. En
dit was nog wel een brief met een vreemde
postzegel. Hij kwam uit Berlijn en bleek
van zijn oom te zijn. Deze oom was schoen
maker en had zich in Berlijn gevestigd. Nu
nog nooit gezien. Hoe heeft die kapper je
zo durven toetakelen".
De stemming in de kamer was ineens
veranderd. De hofdames stonden verslagen
te kijken, de koningin keek verlegen voor
zich en Leonard was rood van woede en
teleurstelling. Was alles voor niets geweest?
Had hij zich daarvoor zo uitgesloofd?
Meteen wendde de koning zich tot hem.
„Je hebt een kunstig, maar belachelijk kap
sel gemaakt", zei hij. „Nu zal ik je eens
wat zeggen. Nu zul jij eens doen, wat ik
het mooiste vind. Knip alle dames direct
kaal!" Het was de moeite waard de gezich
ten van de hofdames te zien. Dat was te
erg! Met een kaal hoofd rondlopen, nee
dat kon de koning niet menen.
Maar de koning ging verder: „Wat jou
betreft", en hp wendde zich tot zijn vrouw,
„omdat je de koningin ben, zal ik je spa
ren, je kunt je haren behouden".
De koningin slaakte een zucht van ver
lichting. Ze had geweldig in angst gezeten.
Maar nu had ze medelijden met haar hof
dames. Het was tenslotte allemaal haar
schuld.
schreef hij zijn neef dat het hem heel goed
ging, hij verdiende meer dan ooit, en hij
raadde Leonard aan zich ook in Berlijn te
vestigen. Leonard had er eerlijk gezegd
geen zin in. Maar toen hij Olivetta van de
brief vertelde, raadde zp hem aan, zo gauw
mogelijk te vertrekken. Wie weet, zou het
hun beider toekomst ten goede komen.
Dus vertrok Leonard enige dagen later
naar Berlijn.
Zijn oom had niet overdreven. Al de da
mes en heren uit de beste kringen in Ber
lijn waren zijn klanten. Al spoedig kreeg
ook Leonard met behulp van zijn oom, veel
te doen. En een succes dat hp had! De da
mes hadden nog nooit zo'n goede kapper
gehad, zeiden ze. En de kring van klanten
werd steeds groter. Maar er ontbrak nog
iets aan Leonard's geluk. Onder al die da
mes was er niet één van koninklijke bloe
de. Och, als hij toch maar eens de kans
kreeg. Want hp dacht veel aan Olivetta en
elke dag schreef hij haar een lange brief.
Leonard komt aan het Hof.
Je begrijpt, hoe blij hp was. toen hij op
een goede dag bij de koningin ontboden
werd. Het Hof van Frederik Willem was
wel niet het Hof van Lodewijk XV, maar
een Hof was het toch. De koningin liet hem
weten dat zij die middag om 4 uur gekapt
wilde worden. Leonard was in de wolken.
Hij kon de tijd haast niet afwachten.
Eindelijk werd het 4 uur. Leonard werd
het paleis binnengelaten. Hij beefde over al
zijn leden, maar de koningin was een aar
dige vrouw en stelde hem al gauw op zijn
gemak. Zo ging hij aan het werk. Hij deed
geweldig zijn best. Er verscheen dan ook
een kapsel dat er wezen mocht. Heel hoog,
zoals de mode toen was, en opzij allemaal
dikke krullen. De .hofdames waren verrukt.
„Men voelt zich gewoon in Versailles", zei
een van hen. „Zo elegant en flatteus". Dit
was heerlijk om te horen. Zo moest Lubin
hem eens zien. En Otivetta. Wat zou ze
trots op hem zijn! Hij was nu zowat klaar.
Het kapsel was inderdaad bijzonder goed
gelukt. De koningin draaide zich voor de
spiegel en glimlachte vergenoegd. Die
avond zou er een hofbal zijn. Wat zou men
haar bewonderen! En wat zou de koning
trots op haar zijn! Hij wist helemaal niet
dat ze vanmiddag gekapt was, dat was een
verrassing voor hem.
De woede van den koning.
Plotseling ging de deur op en op de
drempel stond de koning met een woedend
gezicht. „Wat gebeurt hier?" zei hp bars.
„ga je naar een gecostumeerd bal?" vroeg
hij aan zijn vrouw. „Zo iets geks heb ik
Alle bidden en smeken was tevergeefs,
ze moesten er allemaal aan geloven. En
dus begon Leonard met dit onaangename
werk. Al dat mooie haar eraf, hoe kon de
koning zoiets doen.
„Goed" betaald.
Het duurde enige uren, voordat hij klaar
was. De hofdames waren een voor een naar
hun kamers gegaan. Ze durfden zich niet
te vertonen.
.Nu", zei de koning tot Leonard „voor
ieder werk word je betaald. Wat heeft de
koningin je gegeven?"
„Tien gulden, Majesteit."
„Maar dat is veel te weinig, hoe heb je
zoiets kunnen doen", zeide de koning tot de
koningin. „Ik wil dat de kapper een zuiver
idee van ons hof krijgt. Zo moet hij den
ken dat wü de gierigheid zelf zijn."
,Maar ik dacht", stamelde de koningin,
Ze begreep niets meer van den koning. Was
ze maar nooit met dat kappen begonnen,
„Nu, ik zal je naar waarde belonen",
vervolgde de koning. „Zeg me eens, hoe
veel ben ik je schuldig voor de uitvoering
van mijn bevel?"
„Dat laat ik helemaal aan U over", ant
woordde Leonard.
„Kunt U met vijf en twintig tevreden
zijn?" vroeg de koning weer.
„Ja, Sire, dank U sire", stamelde Leo
nard, terwijl hij boog als een knipmes. Hij
kon het haast niet geloven. De middag zou
toch nog goed worden. „Au, au", schreeuw
de hij ineens. De koning gaf hem een klap
nóg een en nog een en telde rustig en
langzaam: „Eén, twee, drie
Terug naar Parijs.
Leonard was blij toen hp vpf en twintig
slagen te pakken had en het paleis kon ver
laten. Wat een dag. Hij had meteen genoeg
van Berlijn en nog dezelfde avond pakte
hij zijn koffer en keerde zoo spoedig moge
lijk naar Parijs terug. Hjj vergat zelfs zijn
oom goedendag te zeggen.
Wat heerlijk om in Parijs te zijn. Hier
wisten de mensen niets van zijn nederlaag.
De volgende dag stapte hij direct naar
meester Lubin en vertelde hem vol trots
dat hij de. koningin van Pruisen gekapt
had en nu zpn prijs kwam halen.
Zo werd hij de schoonzoon van Lubin. Er
werd een groot, feest gegeven ter eere van
het huwelijk van Leonard en Olivetta, en
het ontbrak hen niet aan belangsteling.
Want natuurlijk kende iedei'een de dochter
en den leerjongen van den beroemden
weester.
Natuurlijk heeft Leonard nooit van zijn
ervaringen aan het Pruissische hof verteld.
En als iemand hem vertelde dat koning
Frederik zo gierig was, antwoordde hjj:
Integendeel, ik heb hem leren kennen als
een buitengewoon gul man".
1. Zo zwart als roet, zo rood als een
kreeft, zo wit als een doek, zo plat
als een dubbeltje, zo vrij als een
gel in de lucht, zo oud als
lem, zo gelukkig als een ldnd.
2. Mei, Maart, Januari, Juli.
Het is algemeen bekend, dat de olifant
een buitengewoon nuttig dier is. Vooral in
Brits-Indië werden de olifanten veel als
trek- en lastdier gebruik. Hiervoor moet
de olifant speciaal gedresseerd worden. Dit
gebeurt op de volgende manier; een ge
vangen wilde olifant wordt tussen twee
tamme olifanten vastgebonden. Zo went het
dier aan het leven in gevangenschap en
wordt spoedig ook tam.
Iedereen weet wel, dat olifanten reusach
tig sterk zpn. In Voor-Indië worden de oli
fanten „tuskers" genoemd. Deze dieren ne
men met het grootste gemak de zwaarste
balken op hun grote slagtanden, slaan er
hun slurf omheen en dragen ze naar de
plaats van bestemming. Als de ketting ram
melt, betekent dat, dat de balk wel wat te
zwaar is. Vanzelf komt er dan een andere
tusker naar voren, zet zpn voorhoofd er te
gen en helpt zo mee, de zware balk te ver
slepen. Zo worden de balken op een hoop
gestapeld. Dan komen de inlanders met
JUMBO OP ZIJN DAGELIJKSE WANDELING.
een grote emmer met kalk, om de balken
een merk te geven. Maar voor zp met mer
ken beginnen, kijken ze eerst of de balken
wel goed recht liggen. Als dit niet het ge
val is, roepen de inlanders iets, waarop de
grootste tusker komt en met zpn voorhoofd
net zo lang tegen de balken duwt, totdat
alles netjes gelijk ligt.
De turkers weten precies, wanneer het
hun rusttijd is. Gewoonlijk rusten zij van
11 tot 3 uur. Daar wijken ze nooit van af.
Gedurende die tijd worden ze goed ver
zorgd. Olifanten zpn dol op water. Als er
water in de buurt is, gaan ze er vanzelf
heen om te baden en bespuiten zichzelf dan
met hun lange slurf. Als er geen water in
de buurt is, komen de oppassers hen bespui
ten. Ze vinden dat heerlijk en laten dat
merken door een oorverdovend getromper-
ter. Het water dringt diep in hun dikke
huid, zodat zp straks weer tegen de grote
hitte bestand zijn.
Als er helemaal geen water in de buurt
is, dan steekt de olifant zpn lange slurf in
zpn bek, haalt uit de maag water op en
besproeit daar zijn lichaam mee.
Vooral in Afrika vindt je verschillende
soorten van olifanten, die zich onderschei
den door hun grootte. Er zijn zelfs olifan
ten bij die niet veel groter zijn dan een os.
We gaan een varkensstal maken
RAADSELS.
1. Stel uit de volgende lettergrepen,
bloemen samen:
as-, lier-, bloem-, se-, ter-, je-, ring-
an, ooi-, bo-, vi-, ter-,
2. Met een r ben ik niet mis
met een t ben ik werk
met een k ben ik een lichaamsdeel
met een v ben ik meer dan eens
met een z ben ik een winkel.
3. Ik ben een beest, omgekeerd hang ik
aan een boom.
4. Ik ben een werkwoord en heb geen
vrolijke betekenis, maar tegelijker
tijd ben ik een vrolijke stad in Euro
pa. Ik besta uit 5 letters. Wie ben
ik?
5. Aan welke hoven wonen geen konin
gen?
Welke duinen bestaan niet uit zand?
Op welke stok kun je niet leunen?
6. Ik geef licht, maar zonder r wordt ik
gegeten.
Wie ben ik?
Wie van jullie gaat nu niet graag
naar school? Niemand toch, hoop ik, Je
bent toch op school om veel te leren? „Wat
kan mij dat schelen", hoor ik sommigen
van jullie al mopperen. Nu, dat moet je
nooit zeggen. Later zul je wat blp zpn, dat
je zoveel geleerd hebt en dat je met de
mensen mee kunt praten. Stel je eens voor,
dat je later met een heleboel mensen samen
bent, en die praten over dingen, waar jp
nooit van gehoord hebt! Zou je je dan niet
vreselijk dom vinden? En de mensen zou
den zeggen: „Nu, daar gaan we niet graag
mee om, die weet' niets!" Nee, op school
moet je goed je best doen, en vooral oplet
ten. En al vind je sommige vakken verve
lend en oninteressant, dan moet je beden
ken, dat er ook weer vakken zpn die je
bijzonder leuk en prettig vindt. Denk maar
eens aan de zangles, handwerkles, gymnas
tiekles. Daar hebben de meesten van jul
lie toch veel plezier in.
Ik heb ook eens een jongetje gekend, dat
de school haatte. Hoe of zijn vader, moeder
of vrienden ook met hem praatten, het gaf
allemaal niets, elke dag ging hij met het
zelfde mistroostige gezicht naar school. De
allereerste schooldag begon het al. Zijn
moeder bracht hem weg. En Petertje, zo
heette hij, huilde, nee, brulde, toen zijn
moeder weer naar huis moest en hem al
leen met de juffrouw en de andere kinde
ren in de klas liet. Je begrijpt, dat ieder
een hem uitlachte. Erf de volgende dag was
het precies het zelfde. Het bleef zelfs het
hele jaar zo. En het tweede jaar ook. Maar
in de derde klas kwam er een verandering
over Peter. Want toen kregen ze „knutse
len".
In de eertse en. tweede klas hadden ze
„kleien" gehad, iets dat alle kinderen erg
leuk vonden. Maar Peter, die lastige jongen
vond er nooit iets aan en hij had nooit iets
echts leuks gemaakt, zoals zijn klassege-
nootjes. Maar nu de derde klas. Daar kre
gen ze echt knutselen. Er werd van alles
gedaan. Houtzagen, verven, tekenen, en
nog veel meer. En daar had Peter zo'n ple
zier in! En van die tijd af, ging hij met een
vrolijk gezicht naar school. Hp vergat de
dingen, die hij eerst zo vervelend vond, ja,
hij begon langzamerhand verstandiger te
worden en te begrijpen, dat rekenen, aard
rijkskunde en geschiedenis erg nuttig en
zelfs interessant waren. En het hoogtepunt
van alles was het knutseluurtje. Hij deed
zo zpn best, dat hij bij een knutselwedstrpd
de eerste prijs won.
Nu is Peter al een jongeman, die voor
ingenieur studeert, maar hij heeft nog
steeds verscheidene dingen, die h{j °P
school in de knutselles gemaakt heeft. Ver
leden week heeft hp me nog iets heel leuks
laten zien, en dat ga ik jullie nu vertellen.
Het was de varkensstal die je hier op het
plaatje ziet. De stal, de varkentjes en de
boerin zpn allemaal van papier gemaakt
Lijkt dat niet leuk? Je hebt er niet veel
voor noodig ook. Voor de varkens gebrui
ken we rose pakpapier, voor de schutting
en de trog, bruin, en voor de boerin blauw
en wit papier.
We beginnen met de varkentjes. Voor het
grote varken knippen we een vierkant van
12 cm en voor de kleintjes vierkanten van
6 cm, kijk nu goed naar de afbeeldingen.
Eerst vouw je de diagonaal- en middenvou-
wen (fig. 1). Dan sla je twee kanten tot de
middenvouw om, vouwt de twee andere
kanten dicht tot de middenvouw en dan
vouw je ze weer open (fig. 3)
Nu zie je, dat aan de vier hoeken, klei
ne vierkantjes, ontstaan zijn. Nu buig je de
vierkantjes als zakken om en vouwt ze
daarna weer dicht. Vouw dan de bovenste
helften naar achteren en leg de nu ont
stane vorm met de smalle kant naar boven,
neer. (fig. 6.) De afstaande punten worden
naar beneden (de open kant) gevouwen,
zodat er oren en poten ontstaan. De punt
aan de voorkant moet je eén beetje n
binnen vouwen, want dat is de snuit
het beest, en je weet hoe een varkenssnuit
eruit ziet. De punt aan de achterkant, moet
je iets naar boven buigen, om een goede
staart te krijgen. Verder teken je met pot
lood, ogen en neus. Je ziet wat een aardig
varkentje het geworden is. De andere v
kens maak je natuurlijk net zo. Je kunt er
zo veel maken als je wilt.
Nu komt de boerin aan de beurt. Je
neemt een stuk blauw papier, dat tweemaal
zo groot als het vierkant voor het grote
varken is. Je draait dat stuk papier enige
malen in elkaar en windt er van boven een
draad om, zodat er een blouse en een rok
ontstaan (fig. 8). Het hoofd wordt van het
witte papier gemaakt. Je maakt een bolle
tje met een punt eraan (fig. 9), steekt die
punt in de blouse en hecht het hoofd met
garen vast. Voor de armen maak je lange
witte rolletjes, en stopt die in twee gaten
die je van te voren in de blouse hebt ge
maakt. De hoofddoek maak je van een drie
hoekig stuk papier, slaat dat om het hoofd
van de boerin en steekt de doek van voren
met een speld vast. Het gezicht en het haar
worden getekend. Ik zou het haar zwart
maken, niet blond, dat is minder sprekend.
Je knipt uit het bruine papier een recht
hoek van 12 cm lang en 8 cm breed. Zo
als op fig. 11 is afgebeeld, vouw je deze
rechthoek in 4 gelijke delen. Kijk goed
naar de manier, waarop zij gevouwen zijn.
Nu de trog. Je knipt een vierkant van 25
cm en vouwt, dat op de manier als in fig.
11 is aangegeven. Vouw dan de hoekjes om
(naar boven). Vervolgens leg jé alles op el
kaar en vouwt de twee middenvakken als
het hoekje om, zodat zich in het midden
een spleet vormt (fig. 12, 13, 14). Dan vouw
je de beide punten aan weerszijden van de
trog naar binnen (fig. 15) en de trog is
klaar.
De schuur zal geen moeilijkheden ople
veren. Voor de sluiting van de deur maak
je een reepje papier, dat je door twee van
te voren gemaakte spleetjes in de deur
schuift. Je kunt er desnoods nog een bo
dem van karton bij maken, maar je kunt
alles ook zo op de tafel zetten.
Er zijn onder jullie misschien die een he
le boerderij hebben, met schuren enz. Dan
is elke aanwinst natuurlijk welkom. Maar
zij die geen boerderij of andere huizen heb
ben zullen al w.at blij zijn, als zij deze var
kensstal hebben, en iets dat je zelf ge
maakt hebt, heeft natuurlijk ook meer
waarde.
Vooral dit vouwwerk is weer eens wat
anders en het is makkelijk dat je er haast
niets voor nodig hebt.
Verder zal moeder blij zijn, omdat je niet
met lijm hoeft te knoeien. Ik hoop dus, dat
jullie allemaal vlug aan het werk zult
gaan en ik ben er zeker van dat je een he
leboel plezier van je varkensstal zult heb
ben.
