U kunt op goeden voet leven met
TEGEN Dl WET
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT GOESCHE COURANT) VAN DINSDAG 23 JANUARI 1940. No. 19.
- '.-££3
KRQMiEK m DEN DAG
Vele vogelaars.
Tusschen en door het rauwe oorlogsge
weld van onze dagen klinkt onafgebroken
het zoete gefluit van de vogelaars. Het is
geen n'ieuw deuntje, dat zij fluiten. De we
reld kent het reeds lang. Het refrein luidt:
„Kom bü ons; wij zullen goed voor jullie
zijn. Kijk niet naar de anderen; dat zijn
booze menschen, die je niets dan kwaad
willen doen."
De. vogelaars zijn de oorlogvoerende lan
den thans vooral de Geallieerden; de
vogels, naar welke zij zoo verlokkend flui
ten, zijn de neutrale staten. Het lokdeuntje
komt er op neer, dat de neutralen niet zul
len mee-deelen in de voordeelen van den
straks te sluitend) vrede, als zij thans
niet de zaak der vogelaars willen steunen.
Wel heel sterk kwam dit uit in de rede
voering, welke Churchill pas gehouden
heeft en waarvan wij gisteren op deze
plaats reeds het onze gezegd hebben. Wij
zien het in tijden van onrust en oorlog heel
duidelijk, hoe ieder hulp en steun zoekt.
Op welke manier hij die krijgt, is een twee
de. Een veel gebruikt middel is: beloven
aan den eenen kant en afschrikken aan
den anderen kant.
In den vorigen oorlog is Italië den strijd
begonnen vooral naar aanleiding der be
loften van de Geallieerden. Het kwam be
drogen uit, want het kreeg niet althans
niet geheel wat was toegezegd. Nog al
tijd heeft men daarover wrok in het land
van Mussolini. En de wereldgeschiedenis
toont ontelbare voorbeelden van dergelijke
beloften, gedaan in een tijd van spanning
•en niet nagekomen in de dagen, dat de mo
gelijkheid daartoe bestond, afgezien van de
vraag of de belovers recht hadden toe te
zeggen wat zij deden.
Het is hier zeker niet de plaats om alle
beloften op te lepelen, welke de groote mo
gendheden in den loop der tijden hebben
•gedaan envergeten. Maar wel verwon
deren wij ons, dat Churchill schijnt te ge-
looven, dat de wereld even snel vergeet
als het Engeland belieft. Nu Londen hoog
van den toren blaast met beloften over
een nieuwe en rechtvaardige wereldorga
nisatie als het den oorlog gewonnen zal
hebben is het niet aan ons om te vra
gen naar bewijzen van oprechtheid en goe
den wil, zooaïs Engeland die waagt van
Berlijn. Wij zijn gelukkig geen partij in
•dit vreeselijke geschil en wij laten ons door
geen enkelen vogelaar verleiden om ons
land beschikbaar te stellen voor slagveld.
Maar het is het goede recht der neutralen
om zelf te oordeelen, ook nu. En dan is
er veel wat wij betreuren in de handelin
gen der Duitsche regeering. Maar wij ver
geten niet hoe Engeland zoowel aan de
Arabieren als aan de Joden hetzelfde land
Palestina beloofd heeft, toen het hun
hulp hoodig had. Wij vergeten niet het lot
van Polen, dat vast op de Britsche belof
ten vertrouwde. Wij bidden, dat God ons
den oorlogsdrinkbeker zal sparen, maar in
tusschen wapenen wij ons naar beide
kanten.
Een ander land, dat, in nog sterkere mate
dan wy, met zoet gevoois wordt toegeflo-
ten, is Bulgarije, een arm land, in een uit
hoek van Europa, economisch van weinig
'beteekenis, doch strategisch van zeer groot
belang. Rusland en Duitschland, Italië en
Engeland, doen al hun best om Bulgarije
voor hun zaak te winnen.
Italië zou een bond van Balkanstaten,
tegen een uitbreiding van den Russischen
invloed op den Balkan, toejuichen, als ten
minste Italië in dezen bond het leidende
woord zou spreken. Vooral door de wei
gering van Bulgarije om aan dezen bond
deel te nemen, is dit plan practisch mis
lukt, al doet men van verscheidene zijden
krampachtige pogingen om het project toch
leven in te blazen. Bulgarije wenscht ech
ter niet in zee te gaan met landen, waar
van het sinds den wereldoorlog zijn destijds
afgenomen gebieden terug eischt. In het
Noorden wil het van Roemenië de Do-
broedsja terug hebben, terwijl het in het
Zuiden aanspraak blijft maken op de stre
ken, welke aan Griekenland gekomen zijn,
zoodat Bulgarije thans geen toegang heeft
tot de Egeïsche Zee. Bulgarije wenscht her
ziening van de vredesverdragen en het ziet
wel in, dat het hiertoe alleen niet in staat
is. Tot dusver heeft het zich echter bij geen
enkel land aangesloten, dat het behulpzaam
zou kunnen zijn.
De gespannen toestand in de
tweede week van Januari.
Kamerlid De Visser stelt
vragen.
Het lid der Tweede Kamer, de heer
De Visser (comm.) heeft aan de ministers
van Buitenlandsche Zaken, van Defensie
en van Justitie de volgende schriftelijke
vrage gesteld:
le. Is de regeering bereid de Kamer in
te lichten omtrent de oorzaken, die heb
ben geleid tot den gespannen toestand in
de tweede week van Januari en mede
te deelen, om welke reden toen is beslo
ten tot het voorloopig niet meer .verlee-
nen van periodieke verloven aan militai-
2e. Is het waar, dat in Nederland ver
toevende Engelsche en Fransehe journa
listen berichten hebben verbreid, waarin
de voorstelling werd gewekt als zou er
sprake zyn van een gezamenlijk militair
optreden van Belgie en Nederland en
steunen deze berichten op eventueele
maatregelen, door de regeering genomen'
.3e Indien het laatste deel der voor
gaande vraag ontkennend moet worden
beantwoord, heeft de regeering dan over
wogen, of het noodig is. tegen dergelijke
berichtgeving van in Nederland vertoe
vende buitenlandsche journalisten afdoen
de maatregelen te treffen?
(Zooals men elders in ons blad leest,
heeft de regeering reeds dergelijke maat
regelen genomen. Red,)
4e. Heeft de regeering mede de wen-
schelykheid overwogen van het. geven,
ter geruststelling van het Nederlandsche
volk van volledige openbaarheid omtrent
de betrekkingen, die er onder de huidige
internationale verhoudingen tusschen Bel
gië en Nederland bestaan?
Londen, Berlijn, Moskou, Rome, allen
dingen thans naar de gunst van dit in ge
wone omstandigheden zeer onbelangrijke
land. En Bulgarije blijft met allen goede
vrienden. Nog steeds heeft het geen partij
gekozen. Van linies en rechts komen dele
gaties, die „de cultureele banden moeten
versterken" tusschen de Bulgaren en de
afzenders. De delegaties deelen onderschei
dingen uit, houden tentoonstellingen, geven
handen vol geld uit aan propaganda, wel
ke allerwaarschijnlijkst de Bulgaren slechts
heel matig interesseert, en vorderen niets.
Totnogtoe schijnt Rusland er liet best voor
te staan in de Bulgaarsche hoofdstad Sofia.
Maar het eeremetaal der Sovjet-Unie hangt
op de borst der Bulgaarsche politici gemoe
delijk naast de eer teekenen van het anti-
bolsjewistische Italië. Duitschland heeft een
maandenlange tentoonstelling van Duitsche
voortbrengselen georganiseerd. Engeland
heeft in Sofia een cultureel instituut op
gericht. Het is él broederlijke liefde wat de
Wok slaat. De vogelaars fluiten, maar Bul
garije weigert voorloopig in hun netje te
vliegen. Het wacht zijn tijd af. Men kan
Sofia in zooverre niet met Den Haag ver
gelijken, dat Nederland geen enkelen terri-
torialen eischt heeft in Europa eh van geen
enkel land in oorlog of niet iets ver
langt, terwijl Bulgarije zijn "eischen niet
vergeet.
Engeland heeft het in het bijzonder moei
lijk met Sofia, omdat Londen zoowel aan
Griekenland als aan Roemenië een garan
tiebelofte heeft gegeven en het al te zon
derling zijn zou zijn als het tegelijkertijd,
om een anderen bondgenoot te winnen,
beloofde, dat deze een stuk zou krijgen
van de gegarandeerde landen. Mede daar
om staat Rusland er nog het minst ongun
stig voor in Bulgarije. Welke vogelaar ten
slotte echter zal winnen, is nog een open
vraag. Wellicht wacht Sofia op den nieu
wen, rechtvaardigen vrede
DDD. zuivert de portin,
dool do feuk bedaren, ver-
Irlocht en sterkt do huid-
weeiseU. Flacon» 6 75 et,
l. 1.50 en l 2-50.
Projectiel van luchtafweer-
kanon valt door alle
verdiepingen van een huis.
Gistermiddag omstreeks half twee, het
tijdstip waarop vreemde vliegtuigen boven
onze Westkust vlogen en onze luchtdoel
artillerie daarop vuurde, is Katwijk opge
schrikt door een enormen klap. Een pro
jectiel van een der luchtafweerkanonnen is
uit de lucht komen vallen en heeft zich
door alle verdiepingen van een huis heen
diep in den grond geboord. Gelukkig is er
niemand gekwetst.
In het kantoor van de visseherij maat
schappij „Kennemerland", aan de Tram
straat te Katwijk, zat op de eerste verdie
ping, waar een kantoor gevestigd is, een
meisje op de schrijfmachine te tikken. Zij
is wel het allerergst geschrokken, want het
projectiel sloeg vlak langs haor heen door
plafond en vloer. Aan de gaten in het
huis kon men nagaan welken weg het
voorwerp heeft genomen. Het heeft eerst
het dak doorboord, daarna den zoldervloer,
daarna den vloer van het kantoor, ging ver
volgens dwars door een balk van een dikte
van 18 by 28 cm en sloeg daarop in den
bestraten vloer. In den balk liet het een
gat na van ongeveer 25 by 10 cm, een
mooi glad gat, waar men zijn arm door
heen kon steken. Het voorwerp zat in den
vloer vast. Men zou het voorwerp opgra
ven, om te zien welk projectiel het ge
weest is.
Stuk van een granaat op
veilingsgebouw te Kwintsheul
neergekomen.
Voorts is gistermiddag omstreeks kwart
voor twee, terwijl vreemde vliegtuigen bo
ven het Westland vlogen, op het gebouw
van de groente- en fruitveiling van de af-
deeling Kwintsheul van den bond Westland
een gedeelte van een projectiel neergeko
men op het afdak, dat het geheele gebouw
omgeeft. Het voorwerp sloeg door het dak
heen en kwam op de straatsteenen terecht.
Bij onderzoek bleek, dat het voorwerp
van metaal was en aan de onderzijde uit
liep in een tamelijk spitse punt. Aan de bo-
venzyde bevond zich een schroefdraad, zoo
dat het zeer waarschijnlijk is, dat men hier
met een gedeelte van een granaat te doen
heeft. Het gewicht van het voorwerp be
droeg ongeveer anderhalf ons.
Het hoofd van den luchtbeschermings
dienst is met het verdere onderzoek belast.
IN NEDERLAND WONENDE
VREEMDELINGEN KUNNEN NIET
ZONDER VISUM TERUGKEEREN.
De regeeringspersdiensl meldt:
Ter kennis wordt gebracht, dat met in
gang van een nader te bepalen datum, wel
ke binnen zeer afzienbaren ty'd zal zijn, de
verleende verblijfsvergunningen aan visum-
pJichtige vreemdelingen niet meer het recht
zullen geven voor doorlating naar Neder
land.
Van dien datum zullen dus ook de hier
te lande gevestigde vreemdelingen, onder
danen van een voor Nederland visumplick-
tige mogendheid, die lijdelijk naar het bui
tenland vertrekken, voor terugkeer naar
Nederland -een visum behoeven.
Deze visa voor terugkeer moeten tijdig
voor vertrek naar het buitenland worden
aangevraagd bü het hoofd van plaatselijke
politie (vreemdelingendienst) der gemeen
te, waar de vreemdeling woont. De hoofden
van plaatselijke politie zenden de aanvra
gen voor deze visa voor terugkeer in bij
den visadienst.
Directe aanvragen bij den visumdienst
worden niet in behandeling genomen.
De kosten van een visum voor terugkeer
bedragen 6,welk bedrag bij de aanvra
ge moet worden gestort.
H.K.H. Prinses Juliana heeft Zaterdag in den Kon. Schouwburg te Den
Haag de voorstelling bijgewoonddie door de Haagsche afdeeling van
het Nederlandsche Padvindstersgilde ten bate van het Finsche Roode
Kruis werd gegeven. De prinses was gekleed in padvindsterscostuum.
Is Engeland geschrokken?
Churchill's rede was „een-
praai je bij den haard".
Reuter seint uit Londen:
In antwoord op tal van vragen van neu
trale waarnemers over de beteekenis van
opmerkingen van den Britschen minister
van marine, Churchill, met betrekking tot
de neutralen, wordt in gezaghebbende krin
gen te Londen verklaard, dat er aan her
innerd cliënt te worden, dat de redevoe
ring er een was van een reeks, waarin dc
ministers hun persoonlijke commentaren
geven op den loop van den oorlog.
Het was in feite een praatje by den
haard", een toespraak voor de microfoon
en niet een verklaring, welke beschouwd
moet worden als een mededeeling over
de regeeringspolitiek, welke in het Lager
huis zou moeten worden gedaan.
Om deze reden moeten de neutralen de
redevoering in het juiste licht zien.
Niettemin werd Reuter er van in ken
nis gesteld, dal voor zoover gerefereerd
wordt aan neutralen de opmerkingen
den minister van marine groot gezag heb
ben,
,,Churchil heeft uiteengezet, wat thans
voor allen duidelijk is: dat de geheele
neutrale wereld begunstigd zou worden
door een overwinning der Geallieerden
De neutralen hebben in de afgeloopen
jaren groote bedragen moeten uitgeven om
zichzelf te beschermen tegen bedreigingen
van Duitsche agressie. De Geallieerden
vechten tot het einde van die agressie en
indien zy zouden gewonnen Hebben, zouden
de neutralen profiteeren van een vrede,
gewonnen ten koste van geallieerd bloed
en geld, in dezelfde mate als de Geallieer
den zeiven".
(Het heeft er veel van weg, dat Enge
land ietwat geschrokken is van de onver
bloemde afwijzing, die een aantal neutralen
hebben doen hooren als antwoord op de
rede van Churchill die de neutralen heel
Een Duitscli en een Engelsch
vliegtuig vlogen boven ons land.
De Regeeringspersdiensl meldt:
Uit nadere rapporten omtrent de over
vlieging van ons land door vreemde vlieg
tuigen op Maandagmiddag, is gebleken, dat
niet verschiliende, doch slechts één vreemd
vreemd vliegtuig zich aan deze schending
van onze neutraliteit heeft schuldig ge
maakt. Het vliegtuig, dat op verschillende
plaatsen van ons land werd beschoten, is
als een Duitsch toestel herkend. Te Berlijn
zal naar aanleiding van dit geval een pro
test worden ingediend.
Voorts is gistermiddag om 12,45 uur ook
een EngelsCh vliegtuig boven Gorkum en
omstreken waargenomen. Ook dit vliegtuig
is beschoten.
Te Londen zal een protest tegen deze
schending van onze neutraliteit worden
ingediend.
Een Britsche tegenspraak.
Het Britsche, ministerie van luchtvaart
deelt mede:
Gisteravond is in Nederland officieel ver
klaard. dal een vliegtuig van de Royal
Air force des middags over het Zuiden van
Nederland had gevlogen en dat het vuur
op dit toestel was geopend. Een volledig
onderzoek - is ingesteld, waarbij werd vast
gesteld. dat het bewuste vliegtuig geen
Britsch toestel kon geweest zijn.
ondankbaar vond als zij niet aan de zijde
der Geallieerden wenschten deel te ne
men aan den oorlog met alle gevolgen van
dien. Intusschen blijken de .gezaghebben
de kringen te Londen het praatje bij den
haard van den minister van Marine ten
volle te onderschrijven. Red
Per pak van 1 Kg.: 20 ct. - Pér pak van 3 Kg.: 45 ct.
Naar het Engelsch van
MARTIN PORLOCK.
46).
De opmerkingen, die de afgevaardigde
van Silverton tijdens de middagzitting van
het parlement aan het adres van den Minis
ter van Binnenlandsche Zaken maakte,
warén dermate beneden alle kritiek, dat het
niet veel gescheeld had, of de vroede bijeen
komst was ontaard in een van die „sla-neer
en sleep-uit-parlijtjes", die het Lagerhuis
wel eens meer te zien had gegeven. Com
missaris Connor maakte zich onder een of
ander voorwendsel drie minuten vry om
zich even met sir Christopher Vayle te on
derhouden. Een inderhaast georganiseerde
vrouwendeputatie trok in een langen stoet
van het Embankment naar Buckingham
Palace en kon door de bereden politie
slechts met de grootste moeite uiteengedre
ven worden. Voor den ingang van Downing
Street, die voor het publiek afgezet was,
stond een woedende volksmenigte, waaruit
een hoonend en jauwend gejoel opsteeg,
telkens wanneer er een minister aankwam
om zich naar den plotseling bijeengeroepen
kabinetsraad te begeven.
Om half zes stond kapitein Phelps in tele
fonische verbinding met mejuffrouw Crab-
tree.
„Mag het niet wat later dan den 25sten
•worden?" vroeg hy.
„Nee", zei mejuffrouw Crabtree.
„Den 25sten dan", zei kapitein Phelps.
„Wat moeten wij intusschen uitvoeren?"
Mejuffrouw Crabtree's stem kreeg een kla-
genden klank.
„Houd alles!" zei kapitein Phelps en bel
de af.
Om kwart voor zes hield de grijze Bril-
lon-Meyer van den heer Nicholas Revel
met den eigenaar aan het stuur voor den
Embankmentingang van Scotland Yard
stil. Om vyf minuten voor zes stond de
heer Nicholas Revel voor het raam van de
wachtkamer, die een voorvertrek van des
hoofdcommissaris' suite vormde. Hy vroeg
zidh af, hoe lang hy hier nog zou moeten
antichambreeren. Hy leunde met een schou
der tegen den muur en staarde peinzend
over de Theems. De dreigende regen had
het alleen maar bij dreigen gelaten en de
grauwe morgen was overgegaan in een gul
den vooravond. Het was niet meer zoo heet
als het geweest was, doch toch nog warm
genoeg. De heer Revel keek naar den
weerschijn van de zon op het water. Hij
scheen het hier best naar zijn zin te heb
ben.
Om kwart over zes stond Hector Frens-
ham hem te woord. Hij bood hem een stoel
en een sigaret aan en keek zyn bezoeker
vragend, doch niet al te vriendelijk aan.
De heer Revel viel hoewel kalm als
altyd met de deur in huis. „In de eerste
plaats moet ik u my'n verontschuldiging
aanbieden", zei hij.
„Ah!" zei Hector Frensham.
„In de tweede plaats wil ik zeggen, dat
het gisteren niet mijn bedoeling was u on
aangenaam te zijn. De heele zaak is, geloof
ik, dat ik niet voldoende aandacht aan de
situatie besteed heb. Het lijkt wel, of ik
vanmiddag, toen ik van dat laatste geval
hoorde, pas inzag hoe ernstig
„Zoo mag ik het hooren", viel Hector
Frensham hem in de rede. „Biy dat je
eindelijk tot bezinning gekomen bent. Nu
Rijze 't leed voor uw oog
Als gebergt enomhoog.
't Geloof kan ook bergen verzetten.
[I(((llllllllill((llll(llllll(((l(llll(lllllll((llllllllllllllllllllllllll(lllll(((lll(llllll(ll(llll(llllllllf
je toch hier bent weet je al iets? We
wilden laten voorkomen, dat het slachtoffer
nog in leven was, zooals je ons aangera
den had, maar die vervloekte kranten wa
ren ons te vlug af evenals
Hij brak zijn zin of en mompelde iets
achter in zijn keel, dat zyn bezoeker niet
kon verstaan.
Evenals de moordenaar de politic
weer te vlug af was", completeerde zijn
bezoeker met een effen gezicht.
Hector Frensham staarde hem woest aan.
Zyn vermoeide fletsblauwe oogen schoten
plotseling vuur.
„Wc beschikken niet over voldoende
manschappen om op elke tien meter van
de hoofdstraten in deze stad een' agent neer
te zetten. Ik wou, dat het waar was. Ai
waren er maar genoeg om het aantal agen
ten in iedere wyk te verdubbelen, dan zou
ik hier nu niet met je zitten praten".
De heer Revel bleef onbewogen. „Ik
wilde niet onbeleefd zyn", zei hy. „Waar ik
den nadruk op wilde leggen is alleen maar,
dat u, naar my'n meening, absoluut geen
hoe zal ik het noemen concrete maat
regelen tegen dien tegen X kunt nemen.
Dat is onmogelijk, dat wil zeggen: maatre
gelen, die eenig resultaat opleveren, voor
opgezet natuurlijk dat hy zijn hersens bij
elkaar houdt en daarvan geeft hy duidelijk
bevvyzen".
Er werd op de deur geklopt en in ant
woord op Hector Frensham's „binnen!"
verscheen de stoere gestalte van Patrick
Connor.
Het getuigt van Connor's zelfbeheersching
dat hoewel hy er geen flauw idee van
had, hoewel hij er geen flauw idee van
had, dat de heer Nicholas Revel zich er
gens in de buurt van Scotland Yard ophield,
laat staan in het privé-kanloor van den
commissaris hij alleen maar heel even
en nauwelijks merkbaar zijn pas inhield
toen hy hem daar zag zitten.
Hector Frensham keek op. „Ach, Con
nor! Dit is meneer Revel. Revel, dit dit
commissaris Connor".
„We hebben elkaar al eens ontmoet",
zei Connor op een toon, dien hy maar zeer
zelden bij een dergelijke gelegenheid aan
sloeg. Hy lachte niet en dacht ongetwijfeld
aan een zeker in bruin papier gewikkeld
pakje.
De heer Revel lachte wel een min
zaam, vriendelijk lachje. „Commissaris
Connor en ik hebben elkaar al eens eerder
gesproken", zei hij.
„Ach, ja", zei Hector Frensham. „Ja, na
tuurlijk. Daar dacht ik niet zoo gauw aan".
Hij wendde zich tot Connor. „Iets bijzon
ders?"
Connor liep naar de tafel en deponeerde
er een bundeltje getypte bladen. „Hier is
het résumé, waarom u me verzocht hebt,
zoodra het klaar is". En met verbittering
liet hij hierop volgen: „Niet dat u er iets
wijzer door zult worden. Oud nieuws voor
ons. Niets waard".
Hector Frensham staarde somber naar
het stapeltje papier. Na een oogenblik
schoof hy het op zy en keek eerst Connor
en toen Revel aan.
„Meneer Revel is hier op mijn verzoek",
zei hy. Het viel beiden op, hoe vermoeid
zijn stem klonk, niettegenstaande de rad
heid, waarmee zyn woorden elkaar opvolg
den. „Ik heb al eens over meneer Revel
met je gesproken, herinner je je wel?"
„Ja, meneer". Connor's stem was volko
men toonloos en zyn gezicht was als een
gesloten boek. Hij verroerde zich niet
het leek wel alsof hij „in de houding" stond.
Elke vezel in den man scheen er op getraind
te zijn geen enkele emotie te verraden.
„Gisteren was meneer Revel bij mij thuis",
vervolgde Hector Frensham. „Ik herinner
de er hem toen aan, dat ik er zeer mee ge
diend zou zijn, als hy me nog een of ander
idee aan de hand kon doen, daar hij, zoo-
als ik je al verteld heb, blyk gegeven heeft
van een opmerkelijke scherpzinnigheid in
zake ons probleem. Gisteren had hy niets
voor te stellen. Vandaag" hij keek nu
van Connor naar zijn bezoeker „heeft
meneer Revel, naar ik mag aannemen, ons
iets te vertellen, want ik zou niet weten,
welke andere reden hem hier gebracht had..
Neem een stoel, Connor". Hij hield zyn blik
op Nicholas gevestigd en wachtte.
Nicholas raakte geen oogenblik van zijn
stuk. Hij zat daar met de beenen over el
kaar gekruist, bedaard en volkomen mees
ter van zich zelf. Naar het onuitgesproken
oordeel van sir Hector Frensham's butler:
een chic gekleede heer met vlotte manieren.
„Ik ben werkelijk gekomen om u, zooals
ik daareven reeds uiteen gezet heb, mijn
excuses aan te bieden voor mijn houding
van gisteren, waarvan ik spijt kreeg, zoo
dra ik hoorde wat er vanmiddag voorge
vallen was. Het is nu niet bepaald omdat ik
iets nieuws gevonden heb".
Er volgde een korte stilte. Connor was
de eerste, die sprak. Zijn stem verried nog
minder wat er in hem omging, dan zyn
strakke gezicht en onbeweeglijke houding.
„Als meneer Revel aan dat andere plan
denkt, dat u me hebt laten zien, meneer",
zei hy, „dan vrees ik, dat we er in dit ge
val niets mee kunnen doen. Het is al door
de heele stad bekend, dat de man dood is".
(Wordt Vervolgd).