U kunt op goeden voet leven met TEGEN Dl WET TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT GOESCHE COURANT) VAN DINSDAG 23 JANUARI 1940. No. 19. - '.-££3 KRQMiEK m DEN DAG Vele vogelaars. Tusschen en door het rauwe oorlogsge weld van onze dagen klinkt onafgebroken het zoete gefluit van de vogelaars. Het is geen n'ieuw deuntje, dat zij fluiten. De we reld kent het reeds lang. Het refrein luidt: „Kom bü ons; wij zullen goed voor jullie zijn. Kijk niet naar de anderen; dat zijn booze menschen, die je niets dan kwaad willen doen." De. vogelaars zijn de oorlogvoerende lan den thans vooral de Geallieerden; de vogels, naar welke zij zoo verlokkend flui ten, zijn de neutrale staten. Het lokdeuntje komt er op neer, dat de neutralen niet zul len mee-deelen in de voordeelen van den straks te sluitend) vrede, als zij thans niet de zaak der vogelaars willen steunen. Wel heel sterk kwam dit uit in de rede voering, welke Churchill pas gehouden heeft en waarvan wij gisteren op deze plaats reeds het onze gezegd hebben. Wij zien het in tijden van onrust en oorlog heel duidelijk, hoe ieder hulp en steun zoekt. Op welke manier hij die krijgt, is een twee de. Een veel gebruikt middel is: beloven aan den eenen kant en afschrikken aan den anderen kant. In den vorigen oorlog is Italië den strijd begonnen vooral naar aanleiding der be loften van de Geallieerden. Het kwam be drogen uit, want het kreeg niet althans niet geheel wat was toegezegd. Nog al tijd heeft men daarover wrok in het land van Mussolini. En de wereldgeschiedenis toont ontelbare voorbeelden van dergelijke beloften, gedaan in een tijd van spanning •en niet nagekomen in de dagen, dat de mo gelijkheid daartoe bestond, afgezien van de vraag of de belovers recht hadden toe te zeggen wat zij deden. Het is hier zeker niet de plaats om alle beloften op te lepelen, welke de groote mo gendheden in den loop der tijden hebben •gedaan envergeten. Maar wel verwon deren wij ons, dat Churchill schijnt te ge- looven, dat de wereld even snel vergeet als het Engeland belieft. Nu Londen hoog van den toren blaast met beloften over een nieuwe en rechtvaardige wereldorga nisatie als het den oorlog gewonnen zal hebben is het niet aan ons om te vra gen naar bewijzen van oprechtheid en goe den wil, zooaïs Engeland die waagt van Berlijn. Wij zijn gelukkig geen partij in •dit vreeselijke geschil en wij laten ons door geen enkelen vogelaar verleiden om ons land beschikbaar te stellen voor slagveld. Maar het is het goede recht der neutralen om zelf te oordeelen, ook nu. En dan is er veel wat wij betreuren in de handelin gen der Duitsche regeering. Maar wij ver geten niet hoe Engeland zoowel aan de Arabieren als aan de Joden hetzelfde land Palestina beloofd heeft, toen het hun hulp hoodig had. Wij vergeten niet het lot van Polen, dat vast op de Britsche belof ten vertrouwde. Wij bidden, dat God ons den oorlogsdrinkbeker zal sparen, maar in tusschen wapenen wij ons naar beide kanten. Een ander land, dat, in nog sterkere mate dan wy, met zoet gevoois wordt toegeflo- ten, is Bulgarije, een arm land, in een uit hoek van Europa, economisch van weinig 'beteekenis, doch strategisch van zeer groot belang. Rusland en Duitschland, Italië en Engeland, doen al hun best om Bulgarije voor hun zaak te winnen. Italië zou een bond van Balkanstaten, tegen een uitbreiding van den Russischen invloed op den Balkan, toejuichen, als ten minste Italië in dezen bond het leidende woord zou spreken. Vooral door de wei gering van Bulgarije om aan dezen bond deel te nemen, is dit plan practisch mis lukt, al doet men van verscheidene zijden krampachtige pogingen om het project toch leven in te blazen. Bulgarije wenscht ech ter niet in zee te gaan met landen, waar van het sinds den wereldoorlog zijn destijds afgenomen gebieden terug eischt. In het Noorden wil het van Roemenië de Do- broedsja terug hebben, terwijl het in het Zuiden aanspraak blijft maken op de stre ken, welke aan Griekenland gekomen zijn, zoodat Bulgarije thans geen toegang heeft tot de Egeïsche Zee. Bulgarije wenscht her ziening van de vredesverdragen en het ziet wel in, dat het hiertoe alleen niet in staat is. Tot dusver heeft het zich echter bij geen enkel land aangesloten, dat het behulpzaam zou kunnen zijn. De gespannen toestand in de tweede week van Januari. Kamerlid De Visser stelt vragen. Het lid der Tweede Kamer, de heer De Visser (comm.) heeft aan de ministers van Buitenlandsche Zaken, van Defensie en van Justitie de volgende schriftelijke vrage gesteld: le. Is de regeering bereid de Kamer in te lichten omtrent de oorzaken, die heb ben geleid tot den gespannen toestand in de tweede week van Januari en mede te deelen, om welke reden toen is beslo ten tot het voorloopig niet meer .verlee- nen van periodieke verloven aan militai- 2e. Is het waar, dat in Nederland ver toevende Engelsche en Fransehe journa listen berichten hebben verbreid, waarin de voorstelling werd gewekt als zou er sprake zyn van een gezamenlijk militair optreden van Belgie en Nederland en steunen deze berichten op eventueele maatregelen, door de regeering genomen' .3e Indien het laatste deel der voor gaande vraag ontkennend moet worden beantwoord, heeft de regeering dan over wogen, of het noodig is. tegen dergelijke berichtgeving van in Nederland vertoe vende buitenlandsche journalisten afdoen de maatregelen te treffen? (Zooals men elders in ons blad leest, heeft de regeering reeds dergelijke maat regelen genomen. Red,) 4e. Heeft de regeering mede de wen- schelykheid overwogen van het. geven, ter geruststelling van het Nederlandsche volk van volledige openbaarheid omtrent de betrekkingen, die er onder de huidige internationale verhoudingen tusschen Bel gië en Nederland bestaan? Londen, Berlijn, Moskou, Rome, allen dingen thans naar de gunst van dit in ge wone omstandigheden zeer onbelangrijke land. En Bulgarije blijft met allen goede vrienden. Nog steeds heeft het geen partij gekozen. Van linies en rechts komen dele gaties, die „de cultureele banden moeten versterken" tusschen de Bulgaren en de afzenders. De delegaties deelen onderschei dingen uit, houden tentoonstellingen, geven handen vol geld uit aan propaganda, wel ke allerwaarschijnlijkst de Bulgaren slechts heel matig interesseert, en vorderen niets. Totnogtoe schijnt Rusland er liet best voor te staan in de Bulgaarsche hoofdstad Sofia. Maar het eeremetaal der Sovjet-Unie hangt op de borst der Bulgaarsche politici gemoe delijk naast de eer teekenen van het anti- bolsjewistische Italië. Duitschland heeft een maandenlange tentoonstelling van Duitsche voortbrengselen georganiseerd. Engeland heeft in Sofia een cultureel instituut op gericht. Het is él broederlijke liefde wat de Wok slaat. De vogelaars fluiten, maar Bul garije weigert voorloopig in hun netje te vliegen. Het wacht zijn tijd af. Men kan Sofia in zooverre niet met Den Haag ver gelijken, dat Nederland geen enkelen terri- torialen eischt heeft in Europa eh van geen enkel land in oorlog of niet iets ver langt, terwijl Bulgarije zijn "eischen niet vergeet. Engeland heeft het in het bijzonder moei lijk met Sofia, omdat Londen zoowel aan Griekenland als aan Roemenië een garan tiebelofte heeft gegeven en het al te zon derling zijn zou zijn als het tegelijkertijd, om een anderen bondgenoot te winnen, beloofde, dat deze een stuk zou krijgen van de gegarandeerde landen. Mede daar om staat Rusland er nog het minst ongun stig voor in Bulgarije. Welke vogelaar ten slotte echter zal winnen, is nog een open vraag. Wellicht wacht Sofia op den nieu wen, rechtvaardigen vrede DDD. zuivert de portin, dool do feuk bedaren, ver- Irlocht en sterkt do huid- weeiseU. Flacon» 6 75 et, l. 1.50 en l 2-50. Projectiel van luchtafweer- kanon valt door alle verdiepingen van een huis. Gistermiddag omstreeks half twee, het tijdstip waarop vreemde vliegtuigen boven onze Westkust vlogen en onze luchtdoel artillerie daarop vuurde, is Katwijk opge schrikt door een enormen klap. Een pro jectiel van een der luchtafweerkanonnen is uit de lucht komen vallen en heeft zich door alle verdiepingen van een huis heen diep in den grond geboord. Gelukkig is er niemand gekwetst. In het kantoor van de visseherij maat schappij „Kennemerland", aan de Tram straat te Katwijk, zat op de eerste verdie ping, waar een kantoor gevestigd is, een meisje op de schrijfmachine te tikken. Zij is wel het allerergst geschrokken, want het projectiel sloeg vlak langs haor heen door plafond en vloer. Aan de gaten in het huis kon men nagaan welken weg het voorwerp heeft genomen. Het heeft eerst het dak doorboord, daarna den zoldervloer, daarna den vloer van het kantoor, ging ver volgens dwars door een balk van een dikte van 18 by 28 cm en sloeg daarop in den bestraten vloer. In den balk liet het een gat na van ongeveer 25 by 10 cm, een mooi glad gat, waar men zijn arm door heen kon steken. Het voorwerp zat in den vloer vast. Men zou het voorwerp opgra ven, om te zien welk projectiel het ge weest is. Stuk van een granaat op veilingsgebouw te Kwintsheul neergekomen. Voorts is gistermiddag omstreeks kwart voor twee, terwijl vreemde vliegtuigen bo ven het Westland vlogen, op het gebouw van de groente- en fruitveiling van de af- deeling Kwintsheul van den bond Westland een gedeelte van een projectiel neergeko men op het afdak, dat het geheele gebouw omgeeft. Het voorwerp sloeg door het dak heen en kwam op de straatsteenen terecht. Bij onderzoek bleek, dat het voorwerp van metaal was en aan de onderzijde uit liep in een tamelijk spitse punt. Aan de bo- venzyde bevond zich een schroefdraad, zoo dat het zeer waarschijnlijk is, dat men hier met een gedeelte van een granaat te doen heeft. Het gewicht van het voorwerp be droeg ongeveer anderhalf ons. Het hoofd van den luchtbeschermings dienst is met het verdere onderzoek belast. IN NEDERLAND WONENDE VREEMDELINGEN KUNNEN NIET ZONDER VISUM TERUGKEEREN. De regeeringspersdiensl meldt: Ter kennis wordt gebracht, dat met in gang van een nader te bepalen datum, wel ke binnen zeer afzienbaren ty'd zal zijn, de verleende verblijfsvergunningen aan visum- pJichtige vreemdelingen niet meer het recht zullen geven voor doorlating naar Neder land. Van dien datum zullen dus ook de hier te lande gevestigde vreemdelingen, onder danen van een voor Nederland visumplick- tige mogendheid, die lijdelijk naar het bui tenland vertrekken, voor terugkeer naar Nederland -een visum behoeven. Deze visa voor terugkeer moeten tijdig voor vertrek naar het buitenland worden aangevraagd bü het hoofd van plaatselijke politie (vreemdelingendienst) der gemeen te, waar de vreemdeling woont. De hoofden van plaatselijke politie zenden de aanvra gen voor deze visa voor terugkeer in bij den visadienst. Directe aanvragen bij den visumdienst worden niet in behandeling genomen. De kosten van een visum voor terugkeer bedragen 6,welk bedrag bij de aanvra ge moet worden gestort. H.K.H. Prinses Juliana heeft Zaterdag in den Kon. Schouwburg te Den Haag de voorstelling bijgewoonddie door de Haagsche afdeeling van het Nederlandsche Padvindstersgilde ten bate van het Finsche Roode Kruis werd gegeven. De prinses was gekleed in padvindsterscostuum. Is Engeland geschrokken? Churchill's rede was „een- praai je bij den haard". Reuter seint uit Londen: In antwoord op tal van vragen van neu trale waarnemers over de beteekenis van opmerkingen van den Britschen minister van marine, Churchill, met betrekking tot de neutralen, wordt in gezaghebbende krin gen te Londen verklaard, dat er aan her innerd cliënt te worden, dat de redevoe ring er een was van een reeks, waarin dc ministers hun persoonlijke commentaren geven op den loop van den oorlog. Het was in feite een praatje by den haard", een toespraak voor de microfoon en niet een verklaring, welke beschouwd moet worden als een mededeeling over de regeeringspolitiek, welke in het Lager huis zou moeten worden gedaan. Om deze reden moeten de neutralen de redevoering in het juiste licht zien. Niettemin werd Reuter er van in ken nis gesteld, dal voor zoover gerefereerd wordt aan neutralen de opmerkingen den minister van marine groot gezag heb ben, ,,Churchil heeft uiteengezet, wat thans voor allen duidelijk is: dat de geheele neutrale wereld begunstigd zou worden door een overwinning der Geallieerden De neutralen hebben in de afgeloopen jaren groote bedragen moeten uitgeven om zichzelf te beschermen tegen bedreigingen van Duitsche agressie. De Geallieerden vechten tot het einde van die agressie en indien zy zouden gewonnen Hebben, zouden de neutralen profiteeren van een vrede, gewonnen ten koste van geallieerd bloed en geld, in dezelfde mate als de Geallieer den zeiven". (Het heeft er veel van weg, dat Enge land ietwat geschrokken is van de onver bloemde afwijzing, die een aantal neutralen hebben doen hooren als antwoord op de rede van Churchill die de neutralen heel Een Duitscli en een Engelsch vliegtuig vlogen boven ons land. De Regeeringspersdiensl meldt: Uit nadere rapporten omtrent de over vlieging van ons land door vreemde vlieg tuigen op Maandagmiddag, is gebleken, dat niet verschiliende, doch slechts één vreemd vreemd vliegtuig zich aan deze schending van onze neutraliteit heeft schuldig ge maakt. Het vliegtuig, dat op verschillende plaatsen van ons land werd beschoten, is als een Duitsch toestel herkend. Te Berlijn zal naar aanleiding van dit geval een pro test worden ingediend. Voorts is gistermiddag om 12,45 uur ook een EngelsCh vliegtuig boven Gorkum en omstreken waargenomen. Ook dit vliegtuig is beschoten. Te Londen zal een protest tegen deze schending van onze neutraliteit worden ingediend. Een Britsche tegenspraak. Het Britsche, ministerie van luchtvaart deelt mede: Gisteravond is in Nederland officieel ver klaard. dal een vliegtuig van de Royal Air force des middags over het Zuiden van Nederland had gevlogen en dat het vuur op dit toestel was geopend. Een volledig onderzoek - is ingesteld, waarbij werd vast gesteld. dat het bewuste vliegtuig geen Britsch toestel kon geweest zijn. ondankbaar vond als zij niet aan de zijde der Geallieerden wenschten deel te ne men aan den oorlog met alle gevolgen van dien. Intusschen blijken de .gezaghebben de kringen te Londen het praatje bij den haard van den minister van Marine ten volle te onderschrijven. Red Per pak van 1 Kg.: 20 ct. - Pér pak van 3 Kg.: 45 ct. Naar het Engelsch van MARTIN PORLOCK. 46). De opmerkingen, die de afgevaardigde van Silverton tijdens de middagzitting van het parlement aan het adres van den Minis ter van Binnenlandsche Zaken maakte, warén dermate beneden alle kritiek, dat het niet veel gescheeld had, of de vroede bijeen komst was ontaard in een van die „sla-neer en sleep-uit-parlijtjes", die het Lagerhuis wel eens meer te zien had gegeven. Com missaris Connor maakte zich onder een of ander voorwendsel drie minuten vry om zich even met sir Christopher Vayle te on derhouden. Een inderhaast georganiseerde vrouwendeputatie trok in een langen stoet van het Embankment naar Buckingham Palace en kon door de bereden politie slechts met de grootste moeite uiteengedre ven worden. Voor den ingang van Downing Street, die voor het publiek afgezet was, stond een woedende volksmenigte, waaruit een hoonend en jauwend gejoel opsteeg, telkens wanneer er een minister aankwam om zich naar den plotseling bijeengeroepen kabinetsraad te begeven. Om half zes stond kapitein Phelps in tele fonische verbinding met mejuffrouw Crab- tree. „Mag het niet wat later dan den 25sten •worden?" vroeg hy. „Nee", zei mejuffrouw Crabtree. „Den 25sten dan", zei kapitein Phelps. „Wat moeten wij intusschen uitvoeren?" Mejuffrouw Crabtree's stem kreeg een kla- genden klank. „Houd alles!" zei kapitein Phelps en bel de af. Om kwart voor zes hield de grijze Bril- lon-Meyer van den heer Nicholas Revel met den eigenaar aan het stuur voor den Embankmentingang van Scotland Yard stil. Om vyf minuten voor zes stond de heer Nicholas Revel voor het raam van de wachtkamer, die een voorvertrek van des hoofdcommissaris' suite vormde. Hy vroeg zidh af, hoe lang hy hier nog zou moeten antichambreeren. Hy leunde met een schou der tegen den muur en staarde peinzend over de Theems. De dreigende regen had het alleen maar bij dreigen gelaten en de grauwe morgen was overgegaan in een gul den vooravond. Het was niet meer zoo heet als het geweest was, doch toch nog warm genoeg. De heer Revel keek naar den weerschijn van de zon op het water. Hij scheen het hier best naar zijn zin te heb ben. Om kwart over zes stond Hector Frens- ham hem te woord. Hij bood hem een stoel en een sigaret aan en keek zyn bezoeker vragend, doch niet al te vriendelijk aan. De heer Revel viel hoewel kalm als altyd met de deur in huis. „In de eerste plaats moet ik u my'n verontschuldiging aanbieden", zei hij. „Ah!" zei Hector Frensham. „In de tweede plaats wil ik zeggen, dat het gisteren niet mijn bedoeling was u on aangenaam te zijn. De heele zaak is, geloof ik, dat ik niet voldoende aandacht aan de situatie besteed heb. Het lijkt wel, of ik vanmiddag, toen ik van dat laatste geval hoorde, pas inzag hoe ernstig „Zoo mag ik het hooren", viel Hector Frensham hem in de rede. „Biy dat je eindelijk tot bezinning gekomen bent. Nu Rijze 't leed voor uw oog Als gebergt enomhoog. 't Geloof kan ook bergen verzetten. [I(((llllllllill((llll(llllll(((l(llll(lllllll((llllllllllllllllllllllllll(lllll(((lll(llllll(ll(llll(llllllllf je toch hier bent weet je al iets? We wilden laten voorkomen, dat het slachtoffer nog in leven was, zooals je ons aangera den had, maar die vervloekte kranten wa ren ons te vlug af evenals Hij brak zijn zin of en mompelde iets achter in zijn keel, dat zyn bezoeker niet kon verstaan. Evenals de moordenaar de politic weer te vlug af was", completeerde zijn bezoeker met een effen gezicht. Hector Frensham staarde hem woest aan. Zyn vermoeide fletsblauwe oogen schoten plotseling vuur. „Wc beschikken niet over voldoende manschappen om op elke tien meter van de hoofdstraten in deze stad een' agent neer te zetten. Ik wou, dat het waar was. Ai waren er maar genoeg om het aantal agen ten in iedere wyk te verdubbelen, dan zou ik hier nu niet met je zitten praten". De heer Revel bleef onbewogen. „Ik wilde niet onbeleefd zyn", zei hy. „Waar ik den nadruk op wilde leggen is alleen maar, dat u, naar my'n meening, absoluut geen hoe zal ik het noemen concrete maat regelen tegen dien tegen X kunt nemen. Dat is onmogelijk, dat wil zeggen: maatre gelen, die eenig resultaat opleveren, voor opgezet natuurlijk dat hy zijn hersens bij elkaar houdt en daarvan geeft hy duidelijk bevvyzen". Er werd op de deur geklopt en in ant woord op Hector Frensham's „binnen!" verscheen de stoere gestalte van Patrick Connor. Het getuigt van Connor's zelfbeheersching dat hoewel hy er geen flauw idee van had, hoewel hij er geen flauw idee van had, dat de heer Nicholas Revel zich er gens in de buurt van Scotland Yard ophield, laat staan in het privé-kanloor van den commissaris hij alleen maar heel even en nauwelijks merkbaar zijn pas inhield toen hy hem daar zag zitten. Hector Frensham keek op. „Ach, Con nor! Dit is meneer Revel. Revel, dit dit commissaris Connor". „We hebben elkaar al eens ontmoet", zei Connor op een toon, dien hy maar zeer zelden bij een dergelijke gelegenheid aan sloeg. Hy lachte niet en dacht ongetwijfeld aan een zeker in bruin papier gewikkeld pakje. De heer Revel lachte wel een min zaam, vriendelijk lachje. „Commissaris Connor en ik hebben elkaar al eens eerder gesproken", zei hij. „Ach, ja", zei Hector Frensham. „Ja, na tuurlijk. Daar dacht ik niet zoo gauw aan". Hij wendde zich tot Connor. „Iets bijzon ders?" Connor liep naar de tafel en deponeerde er een bundeltje getypte bladen. „Hier is het résumé, waarom u me verzocht hebt, zoodra het klaar is". En met verbittering liet hij hierop volgen: „Niet dat u er iets wijzer door zult worden. Oud nieuws voor ons. Niets waard". Hector Frensham staarde somber naar het stapeltje papier. Na een oogenblik schoof hy het op zy en keek eerst Connor en toen Revel aan. „Meneer Revel is hier op mijn verzoek", zei hy. Het viel beiden op, hoe vermoeid zijn stem klonk, niettegenstaande de rad heid, waarmee zyn woorden elkaar opvolg den. „Ik heb al eens over meneer Revel met je gesproken, herinner je je wel?" „Ja, meneer". Connor's stem was volko men toonloos en zyn gezicht was als een gesloten boek. Hij verroerde zich niet het leek wel alsof hij „in de houding" stond. Elke vezel in den man scheen er op getraind te zijn geen enkele emotie te verraden. „Gisteren was meneer Revel bij mij thuis", vervolgde Hector Frensham. „Ik herinner de er hem toen aan, dat ik er zeer mee ge diend zou zijn, als hy me nog een of ander idee aan de hand kon doen, daar hij, zoo- als ik je al verteld heb, blyk gegeven heeft van een opmerkelijke scherpzinnigheid in zake ons probleem. Gisteren had hy niets voor te stellen. Vandaag" hij keek nu van Connor naar zijn bezoeker „heeft meneer Revel, naar ik mag aannemen, ons iets te vertellen, want ik zou niet weten, welke andere reden hem hier gebracht had.. Neem een stoel, Connor". Hij hield zyn blik op Nicholas gevestigd en wachtte. Nicholas raakte geen oogenblik van zijn stuk. Hij zat daar met de beenen over el kaar gekruist, bedaard en volkomen mees ter van zich zelf. Naar het onuitgesproken oordeel van sir Hector Frensham's butler: een chic gekleede heer met vlotte manieren. „Ik ben werkelijk gekomen om u, zooals ik daareven reeds uiteen gezet heb, mijn excuses aan te bieden voor mijn houding van gisteren, waarvan ik spijt kreeg, zoo dra ik hoorde wat er vanmiddag voorge vallen was. Het is nu niet bepaald omdat ik iets nieuws gevonden heb". Er volgde een korte stilte. Connor was de eerste, die sprak. Zijn stem verried nog minder wat er in hem omging, dan zyn strakke gezicht en onbeweeglijke houding. „Als meneer Revel aan dat andere plan denkt, dat u me hebt laten zien, meneer", zei hy, „dan vrees ik, dat we er in dit ge val niets mee kunnen doen. Het is al door de heele stad bekend, dat de man dood is". (Wordt Vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1940 | | pagina 7