KRONIEK VAN OEN DAG WETTELIJKE REGELING INZAKE VACANTIË NET BEHOUD VAN LOON. Jft§ÈÈsri, JOZO NiZO AKKERtJES TEGEN DE WET TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT GOESCHE COURANT) VAN DINSDAG 16 JANUARI 1940. No. 13. Anti-Komintern. In Moskou zetelt een regeering, die een •dubbele taak heeft. Naast de taak om het enorme rijk der Unie van socialistische sov-, jet-republieken te besturen, heeft zy zich ten doel gesteld om de wereld te hervor men in haar geest, een geest, die nog dik wijls wordt aangeduid met de benamingen Marxisme, Communisme of Bolsjewisme, maar in wezen met deze stroomingen niet meer vereenzelvigd mag worden. De orga nisatie, welke het te zeggen heeft in Rus land, is de communistische party. Het eigenlijke hoofd der regeering is de secre taris dezer partij, Stalin. Hij voert een po litiek, die in het binnenland allerminst com munistisch is. Er is in Rusland evengoed verschil tusschen arm en rijk als waar el ders ook ter wereld. Er zijn daar groepen, die in wezen een nieuw soort „adel" vor men, in zooverre, dat zy boven de andere groepen bevoorrecht zün, zooals het vroeger in heel Europa was met den adel. Stalin gebruikt de oude ideologieën, leuzen en na men precies wanneer het in zün kraam te pas komt. Hy voert een politiek, die als eenige vaste beginsel schijnt te hebben, dat zü in het geheel geen beginselen heeft, niet naar binnen en niet naar buiten. Dat ver klaart wellicht mede de talrijke doodvon nissen, waarvan wy steeds hooren uit Rus land. Voortdurend verdwijnen er naar hoog- geplaatsten van het tooneel. Men zou toch denken, dat zy met de voorbeelden van hun voorgangers voor oogen wel goed zouden oppassen geen fouten te maken en geen dingen te doen, die den heer Stalin onwel gevallig zouden kunnen zijn. Maar keer op keer blijken er tientallen op het verkeerde paard gewed te hebben. Zy hadden Stalins politiek, waarvoor slechts één woord te vinden schijnt: „Stalinistisch", niet door. En zooals het in het binnenland is, gaat het eveneens in het buitenland. Ook daar heeft Moskou geen vaste regels. Wat het heden afkeurt, juicht het morgen toe. Met wien het gisteren gezworenvijanden was, sluit het vandaag een bondgenootschap. De wereld krijgt het benauwende gevoel, dat voor Moskou de gewone maatstaven in de politiek niet kunnen worden aangelegd, dat woorden en begrippen in het halt-Azia tische Rusland wel degelijk een andere be- en draagwijdte hebben dan in West-Europa. Al moet daarby meteen ge zegd worden, dat Rusland dan Europa lan gen tyd voor het lapje heeft gehouden. Europa heeft de woorden en daden van Rusland jarenlang opgevat, zooals de hee- ren in het Kremlin wilden, dat ze opgevat zouden worden. Nu pas, nu de door niets gerechtvaardigde aanval op Finland een taal spreekt, die maar voor één uitleg vat baar is, gaan vele oogen blijkbaar open. vandaag zou in de Fransche Kamer een voorstel in behandeling komen, dat de strekking heeft, alle leden van die Kamer, die lid waren van de Fransche communis tische party, uit te stooten. De algemeene verwachting was, dat dit voorstel aange nomen zon wnrrtpr mot oil^,«„ van de betrokkenen tegen, voor zoover die dan nog aanwezig waren. Slechts twee of drie vroegere communisten zullen Kamer lid kunnen blijven, daar zij zich bijtijds „be keerd" hebben. Men zou verkeerd doen deze handeling van de Fransche Kamer te beschouwen als een op zich zelf staande gebeurtenis. Het is een uiting van de ver ontwaardiging, die in Frankrijk algemeen gevoeld wordt ten opzichte van de Sovjet- Unie. Men voelt, dat Moskou eerst Frank rijk en Engeland aan het lijntje gehouden heeft en gepaaid met vage beloften, ter wijl het terzelfdertyd onderhandelde met het land, dat op het punt stond in oorlog te raken met de Geallieerden. De aanval op Finland heeft de rest gedaan, om Rus land het laatste schijntje van populariteit te ontnemen. En thans houdt 'Frankrijk groote schoonmaak onder de communisten en hun organisaties; het maakt hun het politieke bestaan onmogelijk. En de uit sluiting van de communistische Kamerle den moet men dan ook zien als slechts een episode. Kykt men verder rond in Europa, dan ziet men, dat de nieuwe bondgenoot van Duitschland, ondanks zyn machtsuitbreiding aan de Oostzee, in de laatste jaren veel van zijn prestige dat berustte op angst en beloften heeft ingeboet. Italië is reeds lang verloren voor de Ko mintern, de organisatie, die over de geheele wereld de revolutie moet propageeren en naar men uit goede bron weet, de eigen lijke leiding is van alle communistische par tyen. Spanje wordt ook /.gezuiverd". In En geland heeft het communisme nooit veel beteekend; daarvoor is de Engelschman te conservatief en te vaderlandslievend. Nu volgt Frankryk met zijn „anti-komintern- politiek". In Zuid-Slavië zyn de communis ten in concentratiekampen opgesloten. Al leen een van de groote drijvende krachten van het vroegere Anti-Kominternpact, Duitschland, laat in dit opzicht niets van zich hooren. En Hongarije, een ander lid van dit verbond, heeft nu over de be sprekingen tusschen zijn minister van bui- tenlandsche zaken met den Italiaanschen minister Ciano, tal van geruchten de ron de deden, door den gezant te Moskou een verklaring laten afleggen. Deze verklaring behelsde de plechtige mededeeling, dat Ci ano en Csaky in geen enkel opzicht een af spraak hebben gemaakt of ook maar heb ben gewild, welke tegen Rusland gericht zou zijn. Wat Italië betreft', de gevoelens van Mussolini en het meerendeel der Ita lianen zijn bekend genoeg. Wat Hongarije aangaat, dit land hééft den blik nog steeds geregeld op Berlijn gericht en Berlijn zal wel geadviseerd hebben: Voorloopig kalm houden! Moskou's prestige is in de heele wereld gedaald. Noord- en Zuid-Amerika hebben zich in gedachte volkomen afge keerd van het land van hamer en sikkel Hoe ook de gang van zaken in Finland moge zyn, Moskou heeft een slechte kaart gespeeld, want welhaast de heele wereld is thans „anti-komintern". De arbeid van vele jaren propaganda is met één slag loren. Wie zal er ditmaal voor moeten 1 ten van den rooden tsaar? Een voor-ontwerp bij den Hoogen Raad van Arbeid aanhangig gemaakt DR H. COLIJN IN DEN HAAG TERUG. De minister van staat, dr. H. Colyn is gistermiddag met den sneltrein uit Parijs van zijn buitenlandsche reis o.a. r Rome, teruggekeerd. Zout uit eigen bodem! het blanke, fijne keukenzout, dat 'n niet te proeven spoortje jodium utra. 0 tegen struma!) Perpondspak 8 ct. Voor elke dertig dagen een halve dag vacantie. De minister van sociale zaken heeft bij den Hoogen Raad van Arbeid aanhangig gemaakt een voorontwerp van een wette- Jijke regeling inzake vacantie met behoud van loon. Aan de toelichting tot dit voorontwerp is het volgende ontleend: Al geniet een niet onbelangrijk aantal arbeiders vacantie, algemeene practijk is het nog geenszins, terwijl ook niet is te ver wachten, dat het dit zonder overheidsbe moeiing binnen afzienbaren tijd zal wor den. In tal van bedrijven, waaronder er ook zyn, waar vacantie als zeer noodzakelijk moet worden beschouwd, hebben de orga nisaties der werknemers niet voldoenden invloed om een algemeene regeling ten deze tot stand te doen komen. In verband hiermede is de minister van oordeel, «lat voor vacantie een wettelijke regeling dient te worden bevorderd. Toegegeven moet worden, dat een zoo danige maatregel voor vele werkgevers fi- nancieele lasten zou medebrengen, daar va cantie van den arbeider vanzelfsprekend vacantie met behoud van loon moet zyn. In tal van ondernemingen, waarin tot dan toe geen verlof werd genoten, zou een voorschrift tot het geven van een week vacantie het bestanddeel loon van den kost- i pry's met ongeveer 2 pet. kunnen verhoo- I gen. Toch zou dit, van algemeen standpunt bezien, niet kunnen gelden als een argu ment tegen een wettelijke regeling ter zake. Ten aanzien van de meeste bedrijven vormt het juist een motief ten gunste er van. Want een zoodanige regeling zou in verband met de concurrentie een billijke gelijkheid scheppen op dit punt tusschen de werkgevers, die in die regeling neergelegde vacantie reeds gaven, en degenen, die dat niet deden. Voorts kan nog worden opge merkt, dat tegenover de verhooging van de kosten door het betaald verlof ook een vacantiebonnensysteem, dat in sommige be drijven reeds krachtens collectieve arbeids overeenkomst toepassing vindt, zou kunnen worden gevolgd. De bedoeling is, dat dit nader bij algemeenen maatregel van be stuur wordt uitgewerkt. Aan de toelichting tot de artikelen van dit voorontwerp is het volgende ontleend: In den regel zal de arbeider het grootste genot van zijn vacantie hebben, als hy die in de zomermaanden ontvangt. Er zyn ech ter gevallen, waarin het onmogelijk is voor den werkgever om ze hem in den ge noemden tijd te geven (men denlce byv. aan reisbureaux). In verband daarmede wordt voorgesteld in artikel 2, dat de vacantie, zoo mogelijk tusschen 30 April en 1 October moet val len. Om gelijksoortige redenen is een voor schrift opgenomen volgens hetwelk die va cantie zooveel mogelijk aaneengesloten moet worden gegeven. Aangezien het niet uitgesloten is, dat zich met betrekking tot deze regeling in bijzon dere omstandigheden moeilijkheden voor doen, is voorgevallen, waarin zoodanige omstandigheden aanwezig zijn, in het eerste lid van artikel 5 de mogelijkheid van dispensatie opengesteld voor bedrijven, gedeelten van een bedrijf of groepen van ondernemingen in een bedrijf in het ge heele land of bepaalde gedeelten des lands. Waar het hier bijzondere omstandigheden betreft, behoeft een zoodanige dispensatie slechts betrekking te hebben op een bepaald jaar. Voor het verleenen er van is naar de meening van den minister, de minister van sociale zaken de aangewezen autoriteit. Indien het bedrijfsleven zelf een vacan- tieregeling heeft vastgesteld, welke niet achterstaat bij die van het ontwerp, ver dient het de voorkeur, haar te doen prae- valeeren boven de wettelijke regeling, daar zij zich nauwer heeft kunnen aansluiten aan de behoeften van heb betrokken be drijf. Op grond van deze overweging het tweede lid van artikel 5 voorgesteld Oliver Stanley, ce nieuwe Eng'elsche minister van Oorlog, verlaat zijn depar tement, om zich naar de vergadering van het kabinet te begeven. hetzelfde fijne keukenzout zonder jodium.Doorgeenmenschenhand aangeraakt. Per kilopak: 13 ct. te verwachten verhooging staat van de om liet Seven van ontheffing voor te schrij- ven Op de naleving van deze regeling is in het aangeboden ontwerp tweeërlei sanctie gesteld: een privaatrechtelijke en een pu- bliek-rechtelijke. De eerste sanctie bestaat in een civiele actie van den arbeider tegen den werkgever tot betaling van extra-loon over den tijd dat deze hem in strijd met de voorschriften geen vacantie heeft gegeven. Op deze wijze ontvangt de werknemer al thans een geldelijke vergoeding voor het geen hem is onthouden. En om te voorko- ter vergemakkeiyking van het invorderen 'dezer vergoeding vast te stellen, dat daar voor de eenvoudige procedure zal gelden, welke gevolgd wordt in zaken betreffende een arbeidscontract. De voorschriften van de publiekrechte lijke sanctie komen overeen met de bepa lingen in de arbeidswet 1919, welke aldaar dezelfde functie vervullen. TAFELZOUT Stééds droog en goed vloeiend. Ideaal op tafell Bus van 340 gr.: 15 ct. Bus van 200 gr.: 10 ct. Gevulde strooier 10 ct. N.V. KON. NED. ZOUTINDUSTRIE - BOEKELO prestatie van den arbeider. Het aangeboden ontwerp kent in het al gemeen aan de arbeiders, op wie het be trekking heeft, voor elke dertig dagen, ge durende welke zy by eenzelfden werkgever werkzaam zyn geweest, een halven dag va cantie toe. Als grondslag is daarby genomen de pe riode van 1 Mei van eenig jaar tot 1 Mei Yan het daaropvolgende jaar. De vacantie, ïet at jaar verloopen is, dan heeft de werkgever de keuze om de vacantie, die de arbeider heeft verdiend, maar nog niet genoten, öf wel te geven vóór het ein<je der dienstbetrekking, öf wel door extra-loon te vervangen. De minister heeft gemeend, deze regeling ooralsnog te moeten beperken tot arbei ders, werkzaam in fabrieken of werkplaat- 'inkels en kantoren. Aan de Kroon ware over te laten, haar mede van toepas sing te doen zijn op die categorieën onder de overige arbeiders, ten aanzien van wie reden is, een wettelijke vacan tie in te voeren. Zonder wetswijziging zou door zoodanigen maatregel «lus bijv. aan do arbeiders in tien land- of den tuinbouw of aan bepaalde groepen onder hen een verlof kunnen worden verzekerd. (De ar beiders in de verwante veenderijen vallen, daar deze ondernemingen fabrieken of werkplaatsen zijn, reeds aanstonds onder de wet.) By het ontwerpen der boven geschetste •egeling is gedacht aan werknemers, die langeren tyd bij eenzelfden werkgever in dienst blijven. Voor arbeiders, die vaak van patroon verwisselen, moeten andere bepa ling. Med.} lingen worden opgesteld, waarbij het zgn. Waarschijnlijk kou gevat. Neem een "AKKERTJE" het uitmun tende middel bij verkoudheid, griep, influenza, kou in 't hoofd. helpen direct (Ingez. Med.) „Engelsche en Fransche influisteringen." Wat het D.N.B. zegt over de Belgische en Nederlandsche maatregelen. In verband, met de door België en Neder land genomen veiligheidsmaatregelen meldt het Duitsche Nieuwsbureau het volgende: Naar overeenstemmend uit welingelichte kringen in Amsterdam en Brussel vernomen wordt, hebben de Engelsche en de Fransche regeering in Amsterdam en Brussel infor maties ingefluisterd, die de Nederlandsche en Belgische regeering aanleiding moesten geven tot de door haar uitgevoerde maat regelen. Men heeft den indruk, dat aan Fransche zijde tengevolge van den druk uit bepaalde kringen een sterkere neiging tot een levendiger oorlogsbedrijvigheid is opge treden. Met het oog op de mogelykheid aan de Maginot-linie actief te worden, zou men derhalve thans Duitschland in België en Nederland willen- prövoceeren. Het ANP. merkt hierbij op: Naai- aanleiding van het bovenstaande kan krachtens informatie te bevoegder plaatse worden medegedeeld, dat van de verspreiding van berichten als hier bedoeld door de Engelsche en Fransche regeeringen hier niets bekend is. Overigens, zoo werd opgemerkt, pleegt de Nederlandsche regeering haar inzicht in de internationale situatie te vormen op grond ie~era"irdnhfeir\vT>rueiv.J1 Een Belgische rechtzetting. Ten aanzien van bovenstaande Duitsche commentaar op de door België en Neder land genomen maatregelen, doet Belga op merken, dat geen enkel, de pers inlichtend persoon van bevoegde persoonlijkheden te Brussel verklaringen heeft kunnen krijgen in den geest van die, welke door het DNB. worden vermeld. EEN AARDBEVING IN ZUID-ITALIë. Twee dooden. Maandagmiddag is in Zuid-Italië een kor te maar vrij hevige aardschok gevoeld. Eenige huizen werden beschadigd. Op het eiland Sicilië was de aardschok zoo krach tig. dat een aantal gebouwen, waaronder groote bouwwerken en kerken, is ingestort. Twee personen kwamen om het leven. Een der dooden was getroffen door een brokstuk van den gevel van een kerk, dat omlaag stortte. In vele huizen ontstonden scheuren in de muren. Een vijftiental per sonen werd gewond tijdens de paniek, die onder de bevolking ontstond. Naar het Engelsch van MARTIN PORLOCK. 40. „Ik Connor bleef geruimen tyd zwijgen, weet het rüeljj meinieer", .antwoordde hy eindelijk. „Maar wat ik wèl weet is, dat hy de eenige man is, dien ik op zekere gron den verdenken kan. En dat is in het onder havige geval voldoende aanleiding om iets te doen. Het kan me niet schelen wat de com wat wie dan ook zegt!" Christopher Vayle keek hem aan. Chris topher's gezicht was den laatsten tyd smal ler geworden en vertoonde trekken, die het vroeger niet gehad had. U hebt me al een heelen tyd dien man laten controleeren, maar u hebt me nog niet verteld op welke gronden u hem ver denkt". „Moet u nog gronden hebben!" riep Con nor heftig bewogen uit. „Gronden!? Wel, hier zijn ze! U was in een situatie geraakt, dat men u voor X hield. Een vier en twin tig uur na uw arrestatie komt de heer Ni cholas Revel met zyn verhaal op de prop pen. Het klonk alles zeer geloofwaardig, dus lieten wij u vry. U zult misschien zeg gen, dat we dit toch hadden moeten doen, daar er den volgenden dag een nieuwe moord gepleegd werd, waarvan u onmoge lijk de dader geweest kon zyn. Maar één ding staat in ieder geval vast, namelijk dat de heer Nicholas Revel en die taxi-chauf feur, Joe Palmer, u destyds van alle blaam -züiverden. Als hiermee nu de rol van den heer Nicholas Revel uitgespeeld was, als dat het laatste geweest was wat ilc van hem gezien en gehoord had, wel, misschien" Connor haalde de schouders op „mis schien zou ik dan ook nooit meer aan hem gedacht hebben, hoewel die sinjeur iets over zich had, datOpnieuw haalde hij de schouders op. „Maar het is niet het laat ste wat ik over den heer Nicholas Revel ge hoord heb om den dooien dood niet! Ik zal vandaag of morgen nog zooveel over hem hooren, dat de klank van zijn naam al voldoende zal zyn om me doodmisselijk te maken. De heer Nicholas Revel schijnt een vriend van mejuffrouw Frenshem te zijn. De heer Revel gaat met mejuffrouw Frens- ham uit lunchen en gaat by deze gelegen heid een weddenschap met haar aan, dat hij. zeggen kan, hoe wy de zaak X aanpakken en slaat den spijker op den kop! Daartoe uitgedaagd door mejuffrouw Frensham geeft hij ook zyn idee ten beste aangaande de wijze, waarop wy volgens hem X moeten probeeren te pakken te krijgen. En werke lijk, het idee is niet kwaad. De hoofdcom missaris denkt zelfs, dat het 't eenige idee is! De hoofdcommissaris heeft het over niets anders dan Revel, Revel, Revel en nog eens Revel met my, zoodat ik, of ik wil of niet, wel den heelen dag aan hem den ken moet. En wanneer ik veel aan iemand denk, dan ga ik me met zoo iemand ook metterdaad bezighouden, uit kracht der ge woonte als u het zoo noemen wilt. In de eerste plaats zou ik wel eens willen weten hoelang de heer Revel de Frenshams al kent. Ik zette een mannetje aan het werk om dat eens voorzichtig uit te pluizen en wat hoor ik? Dat wij gerust mogen aanne men, dat mejuffrouw Frensham den heer Revel voor het eerst van haar leven gezien heeft omstreeks lunchtijd op den dag, dat u gearresteerd werd. Ik heb ook alle rede nen om aan te nemen, dat de heer Nicholas Revel door niemand anders aan mejuffrouw Wat wij in het diepst van onze ziel behoeven en begeeren, is niet ver maak, maar vrede met de wereld en onszelf. Illllllll llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllll Frensham voorgesteld is dan doorzich zelf en wel in de lounge van restaurant .Savarin" Connor zweeg even en keek van onder zyn borstelige wenkbrauwen zijn bezoeker met zyn kleine sluwe oogjes scherp aan. ,Ja", zei Christopher. „En verder...?" Zijn gelaat was thans gespeend van alle uitdrukking al te erg, dacht Connor en zijn stem klonk mat en verried evenmin eenige emotie. Connor vervolgde: „Ik hoor, dat mejuf frouw Frensham er zeer ja, wat zal ik zeggen? bedrukt uitzag, vóór de heer Revel haar aansprak. Ik hoor, dat zij samen lunchten en dat zij daarna samen weggin gen en dat mejuffrouw Frensham er toen allesbehalve bedrukt uitzag. Wanneer ik al deze feiten samen vat, dan acht ik mij ge rechtigd tenzij u natuurlijk het tegen deel mocht kunnen bewijzen de volgende theorie te ontwikkelen: Mejuffrouw Frens ham kende den heer Nicholas Revel niet. De heer Revel, die haar in „Savarin" zag zitten, kende haar wel en wist ook waarom zij er zoo bedrukt uitzag. Hy vertelt haar, dat liy de oorzaak van haar gedruktheid kan wegnemen, namelijk u weer op vrije voeten te krijgen, hetgeen hij dan ook doet. Maar wat ik zou willen weten is: heeft de Nicholas Revel werkelijk in de taxi van dien Joe Palmer gereden en hebben de heer Nicholas Revel en .Toe Palmer werkelijk gezien, wat zy volgens hun getuigenverkla ringen beweerden gezien te hebben?" Connor onderbrak zyn theorie abrupt. De twee mannen staarden elkander strak in de oogen. „Wat wilt u daarmee zeggen?" vroeg Christopher. „Laten we nu eens aannemen, dat hij gelogen heeft en dat hij dien chauf feur omgekocht heeft om eveneens te lie gen, wat kan hij daarmee dan voor heb ben?" Hy zweeg een oogenblik en voegde er toen langzamer aan toe. zonder zijn oogen ■an Connor af te wenden: „Afgescheiden, natuurlijk, van de zeer voor de hand lig gende mogelykheid, waarmee men rekening ou kunnen houden, indien het een andere rouw dan mejuffrouw Frensham gold". „H'm!" zei Connor en vervolgens: „Niet moeilijk te raden, meneer. Hij wil zich erbij den hoofdcommissaris indraaien. Hij bewijst de dochter van den hoofdcommissaris een grooten dienst en de rest is kinderspel. Als hij met den hoofdcommissaris niet in per soonlijk contact had kunnen komen, zou hem dat niet gelukt zijn". „Juist!" zei Christopher. „Zeer juist! Maar wat. heeft hij daarmee voor? Dat is de vraag! Laten wij nog een stap verder gaan en een oogenblik als vaststaand aan nemen, dat hy inderdaad de X-man is. Maar als hij X is, wüörom wil hij dan met alle geweld met den hoofdcommissaris kennis makenwat is zijn oogmerk?" „Het is het oude liedje, sir Christopher. U zult evengoed als ik wel de theorie ken nen: Wil je je zelf verbergen, ga dan niet naar het platte land, maar naar de stad. Wil je iets verstoppen, leg het dan ergens, waar ieder het zien kan. Wil je je zelf voor elke verdenking vrijwaren, begeef je dan onder de menschen, die het niet in hun hoofd zouden halen je van iets te verden ken". „H'm!" zei Christopher nu op zyn beurt. „Dat is alles goed en wel, maar waarom speelt hij dan voor den knappen waarzeg ger, die precies kan raden of weten, wal de politie gedaan heeft?" Connor staarde hem verwonderd aan. „Maai- dat is toch zoo klaar als een klontje om des te gemakkelijker de politie te kunnen vertellen, wat gedaan moet wor den! En als hij eenmaal weet, wat de poli tie doet. dan weet hij precies wat hij niet moet doen!" r ,,U bent er van overtuigd, dat Revel X s!" zei Christopher Vayle. Connor schudde het hoofd. „Dat beweert i zelf!" Zijn stem klonk boos. „Maar u vroeg me, sir Christopher, waarom ik dien meneer Nicholas zooveel aandacht waardig keur. Misschien heb ik toch al wel te veel gezegd". Hij zweeg plotseling en om zijn samengenepen lippen kwam een harde trek. Hy keek nu niet meer naar Christopher, doch staarde langs hem heen naar het ven- Christopher stond op. Zelfs in dit groote, kale vertrek scheen zijn enorme gestalte, zooals dat overal het geval was waar hij ging, de afmetingen van zijn omgeving tot minimale proporties terug te brengen. Voor den eersten keer tijdens dit onderhoud of eigenlijk voor den eersten keer op dezen dag glimlachte hij. De ouwelijke trek ken, die zich den laatsten tijd op zijn gezicht afteekenden, werden als het ware door zijn glimlach weggevaagd. Hy liep naar de tnfel en ging op den rand .ervan zitten. Hy lief zijn been heen en weer zwaaien en keek op Connor neer. „U hoeft heelemaal niet boos op me te zijn", zei hij. „Daar is absoluut geen reden voor! Toen ik u zei, dat u er van overtuigd was, dat Revel niemand anders dan X kou zyn, was dit evenzeer een bewering als een herhaling van mijn vraag. Maar hoe het ook zij, ik neem het terug". (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1940 | | pagina 5