KRONIEK VAN OEN DAG
WETTELIJKE REGELING INZAKE VACANTIË
NET BEHOUD VAN LOON.
Jft§ÈÈsri,
JOZO
NiZO
AKKERtJES
TEGEN DE WET
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT GOESCHE COURANT) VAN DINSDAG 16 JANUARI 1940.
No. 13.
Anti-Komintern.
In Moskou zetelt een regeering, die een
•dubbele taak heeft. Naast de taak om het
enorme rijk der Unie van socialistische sov-,
jet-republieken te besturen, heeft zy zich
ten doel gesteld om de wereld te hervor
men in haar geest, een geest, die nog dik
wijls wordt aangeduid met de benamingen
Marxisme, Communisme of Bolsjewisme,
maar in wezen met deze stroomingen niet
meer vereenzelvigd mag worden. De orga
nisatie, welke het te zeggen heeft in Rus
land, is de communistische party. Het
eigenlijke hoofd der regeering is de secre
taris dezer partij, Stalin. Hij voert een po
litiek, die in het binnenland allerminst com
munistisch is. Er is in Rusland evengoed
verschil tusschen arm en rijk als waar el
ders ook ter wereld. Er zijn daar groepen,
die in wezen een nieuw soort „adel" vor
men, in zooverre, dat zy boven de andere
groepen bevoorrecht zün, zooals het vroeger
in heel Europa was met den adel. Stalin
gebruikt de oude ideologieën, leuzen en na
men precies wanneer het in zün kraam te
pas komt. Hy voert een politiek, die als
eenige vaste beginsel schijnt te hebben, dat
zü in het geheel geen beginselen heeft, niet
naar binnen en niet naar buiten. Dat ver
klaart wellicht mede de talrijke doodvon
nissen, waarvan wy steeds hooren uit Rus
land. Voortdurend verdwijnen er naar hoog-
geplaatsten van het tooneel. Men zou toch
denken, dat zy met de voorbeelden van hun
voorgangers voor oogen wel goed zouden
oppassen geen fouten te maken en geen
dingen te doen, die den heer Stalin onwel
gevallig zouden kunnen zijn. Maar keer op
keer blijken er tientallen op het verkeerde
paard gewed te hebben. Zy hadden Stalins
politiek, waarvoor slechts één woord te
vinden schijnt: „Stalinistisch", niet door.
En zooals het in het binnenland is, gaat
het eveneens in het buitenland. Ook daar
heeft Moskou geen vaste regels. Wat het
heden afkeurt, juicht het morgen toe. Met
wien het gisteren gezworenvijanden was,
sluit het vandaag een bondgenootschap. De
wereld krijgt het benauwende gevoel, dat
voor Moskou de gewone maatstaven in de
politiek niet kunnen worden aangelegd,
dat woorden en begrippen in het halt-Azia
tische Rusland wel degelijk een andere be-
en draagwijdte hebben dan in
West-Europa. Al moet daarby meteen ge
zegd worden, dat Rusland dan Europa lan
gen tyd voor het lapje heeft gehouden.
Europa heeft de woorden en daden van
Rusland jarenlang opgevat, zooals de hee-
ren in het Kremlin wilden, dat ze opgevat
zouden worden. Nu pas, nu de door niets
gerechtvaardigde aanval op Finland een
taal spreekt, die maar voor één uitleg vat
baar is, gaan vele oogen blijkbaar open.
vandaag zou in de Fransche Kamer een
voorstel in behandeling komen, dat de
strekking heeft, alle leden van die Kamer,
die lid waren van de Fransche communis
tische party, uit te stooten. De algemeene
verwachting was, dat dit voorstel aange
nomen zon wnrrtpr mot oil^,«„
van de betrokkenen tegen, voor zoover die
dan nog aanwezig waren. Slechts twee of
drie vroegere communisten zullen Kamer
lid kunnen blijven, daar zij zich bijtijds „be
keerd" hebben. Men zou verkeerd doen
deze handeling van de Fransche Kamer te
beschouwen als een op zich zelf staande
gebeurtenis. Het is een uiting van de ver
ontwaardiging, die in Frankrijk algemeen
gevoeld wordt ten opzichte van de Sovjet-
Unie. Men voelt, dat Moskou eerst Frank
rijk en Engeland aan het lijntje gehouden
heeft en gepaaid met vage beloften, ter
wijl het terzelfdertyd onderhandelde met
het land, dat op het punt stond in oorlog
te raken met de Geallieerden. De aanval
op Finland heeft de rest gedaan, om Rus
land het laatste schijntje van populariteit
te ontnemen. En thans houdt 'Frankrijk
groote schoonmaak onder de communisten
en hun organisaties; het maakt hun het
politieke bestaan onmogelijk. En de uit
sluiting van de communistische Kamerle
den moet men dan ook zien als slechts een
episode.
Kykt men verder rond in Europa, dan
ziet men, dat de nieuwe bondgenoot van
Duitschland, ondanks zyn machtsuitbreiding
aan de Oostzee, in de laatste jaren veel van
zijn prestige dat berustte op angst en
beloften heeft ingeboet.
Italië is reeds lang verloren voor de Ko
mintern, de organisatie, die over de geheele
wereld de revolutie moet propageeren en
naar men uit goede bron weet, de eigen
lijke leiding is van alle communistische par
tyen. Spanje wordt ook /.gezuiverd". In En
geland heeft het communisme nooit veel
beteekend; daarvoor is de Engelschman te
conservatief en te vaderlandslievend. Nu
volgt Frankryk met zijn „anti-komintern-
politiek". In Zuid-Slavië zyn de communis
ten in concentratiekampen opgesloten. Al
leen een van de groote drijvende krachten
van het vroegere Anti-Kominternpact,
Duitschland, laat in dit opzicht niets van
zich hooren. En Hongarije, een ander lid
van dit verbond, heeft nu over de be
sprekingen tusschen zijn minister van bui-
tenlandsche zaken met den Italiaanschen
minister Ciano, tal van geruchten de ron
de deden, door den gezant te Moskou een
verklaring laten afleggen. Deze verklaring
behelsde de plechtige mededeeling, dat Ci
ano en Csaky in geen enkel opzicht een af
spraak hebben gemaakt of ook maar heb
ben gewild, welke tegen Rusland gericht
zou zijn. Wat Italië betreft', de gevoelens
van Mussolini en het meerendeel der Ita
lianen zijn bekend genoeg. Wat Hongarije
aangaat, dit land hééft den blik nog steeds
geregeld op Berlijn gericht en Berlijn zal
wel geadviseerd hebben: Voorloopig kalm
houden! Moskou's prestige is in de heele
wereld gedaald. Noord- en Zuid-Amerika
hebben zich in gedachte volkomen afge
keerd van het land van hamer en sikkel
Hoe ook de gang van zaken in Finland
moge zyn, Moskou heeft een slechte kaart
gespeeld, want welhaast de heele wereld
is thans „anti-komintern". De arbeid van
vele jaren propaganda is met één slag
loren. Wie zal er ditmaal voor moeten 1
ten van den rooden tsaar?
Een voor-ontwerp bij den Hoogen Raad van Arbeid
aanhangig gemaakt
DR H. COLIJN IN DEN HAAG TERUG.
De minister van staat, dr. H. Colyn is
gistermiddag met den sneltrein uit Parijs
van zijn buitenlandsche reis o.a. r
Rome, teruggekeerd.
Zout uit eigen
bodem!
het blanke, fijne keukenzout,
dat 'n niet te proeven spoortje
jodium utra. 0
tegen struma!) Perpondspak 8 ct.
Voor elke dertig dagen een halve
dag vacantie.
De minister van sociale zaken heeft bij
den Hoogen Raad van Arbeid aanhangig
gemaakt een voorontwerp van een wette-
Jijke regeling inzake vacantie met behoud
van loon.
Aan de toelichting tot dit voorontwerp
is het volgende ontleend:
Al geniet een niet onbelangrijk aantal
arbeiders vacantie, algemeene practijk is
het nog geenszins, terwijl ook niet is te ver
wachten, dat het dit zonder overheidsbe
moeiing binnen afzienbaren tijd zal wor
den. In tal van bedrijven, waaronder er ook
zyn, waar vacantie als zeer noodzakelijk
moet worden beschouwd, hebben de orga
nisaties der werknemers niet voldoenden
invloed om een algemeene regeling ten
deze tot stand te doen komen. In verband
hiermede is de minister van oordeel, «lat
voor vacantie een wettelijke regeling dient
te worden bevorderd.
Toegegeven moet worden, dat een zoo
danige maatregel voor vele werkgevers fi-
nancieele lasten zou medebrengen, daar va
cantie van den arbeider vanzelfsprekend
vacantie met behoud van loon moet zyn.
In tal van ondernemingen, waarin tot dan
toe geen verlof werd genoten, zou een
voorschrift tot het geven van een week
vacantie het bestanddeel loon van den kost- i
pry's met ongeveer 2 pet. kunnen verhoo- I
gen.
Toch zou dit, van algemeen standpunt
bezien, niet kunnen gelden als een argu
ment tegen een wettelijke regeling ter
zake. Ten aanzien van de meeste bedrijven
vormt het juist een motief ten gunste er
van. Want een zoodanige regeling zou in
verband met de concurrentie een billijke
gelijkheid scheppen op dit punt tusschen de
werkgevers, die in die regeling neergelegde
vacantie reeds gaven, en degenen, die dat
niet deden. Voorts kan nog worden opge
merkt, dat tegenover de verhooging van
de kosten door het betaald verlof ook een
vacantiebonnensysteem, dat in sommige be
drijven reeds krachtens collectieve arbeids
overeenkomst toepassing vindt, zou kunnen
worden gevolgd. De bedoeling is, dat dit
nader bij algemeenen maatregel van be
stuur wordt uitgewerkt.
Aan de toelichting tot de artikelen van
dit voorontwerp is het volgende ontleend:
In den regel zal de arbeider het grootste
genot van zijn vacantie hebben, als hy die
in de zomermaanden ontvangt. Er zyn ech
ter gevallen, waarin het onmogelijk is
voor den werkgever om ze hem in den ge
noemden tijd te geven (men denlce byv. aan
reisbureaux).
In verband daarmede wordt voorgesteld
in artikel 2, dat de vacantie, zoo mogelijk
tusschen 30 April en 1 October moet val
len. Om gelijksoortige redenen is een voor
schrift opgenomen volgens hetwelk die va
cantie zooveel mogelijk aaneengesloten
moet worden gegeven.
Aangezien het niet uitgesloten is, dat zich
met betrekking tot deze regeling in bijzon
dere omstandigheden moeilijkheden voor
doen, is voorgevallen, waarin zoodanige
omstandigheden aanwezig zijn, in het
eerste lid van artikel 5 de mogelijkheid
van dispensatie opengesteld voor bedrijven,
gedeelten van een bedrijf of groepen van
ondernemingen in een bedrijf in het ge
heele land of bepaalde gedeelten des lands.
Waar het hier bijzondere omstandigheden
betreft, behoeft een zoodanige dispensatie
slechts betrekking te hebben op een bepaald
jaar. Voor het verleenen er van is naar de
meening van den minister, de minister van
sociale zaken de aangewezen autoriteit.
Indien het bedrijfsleven zelf een vacan-
tieregeling heeft vastgesteld, welke niet
achterstaat bij die van het ontwerp, ver
dient het de voorkeur, haar te doen prae-
valeeren boven de wettelijke regeling, daar
zij zich nauwer heeft kunnen aansluiten
aan de behoeften van heb betrokken be
drijf. Op grond van deze overweging
het tweede lid van artikel 5 voorgesteld
Oliver Stanley, ce nieuwe Eng'elsche
minister van Oorlog, verlaat zijn depar
tement, om zich naar de vergadering
van het kabinet te begeven.
hetzelfde fijne keukenzout zonder
jodium.Doorgeenmenschenhand
aangeraakt. Per kilopak: 13 ct.
te verwachten verhooging staat van de om liet Seven van ontheffing voor te schrij-
ven
Op de naleving van deze regeling is in
het aangeboden ontwerp tweeërlei sanctie
gesteld: een privaatrechtelijke en een pu-
bliek-rechtelijke. De eerste sanctie bestaat
in een civiele actie van den arbeider tegen
den werkgever tot betaling van extra-loon
over den tijd dat deze hem in strijd met de
voorschriften geen vacantie heeft gegeven.
Op deze wijze ontvangt de werknemer al
thans een geldelijke vergoeding voor het
geen hem is onthouden. En om te voorko-
ter vergemakkeiyking van het invorderen
'dezer vergoeding vast te stellen, dat daar
voor de eenvoudige procedure zal gelden,
welke gevolgd wordt in zaken betreffende
een arbeidscontract.
De voorschriften van de publiekrechte
lijke sanctie komen overeen met de bepa
lingen in de arbeidswet 1919, welke aldaar
dezelfde functie vervullen.
TAFELZOUT
Stééds droog en goed vloeiend.
Ideaal op tafell Bus van 340 gr.:
15 ct. Bus van 200 gr.: 10 ct.
Gevulde strooier 10 ct.
N.V. KON. NED. ZOUTINDUSTRIE - BOEKELO
prestatie van den arbeider.
Het aangeboden ontwerp kent in het al
gemeen aan de arbeiders, op wie het be
trekking heeft, voor elke dertig dagen, ge
durende welke zy by eenzelfden werkgever
werkzaam zyn geweest, een halven dag va
cantie toe.
Als grondslag is daarby genomen de pe
riode van 1 Mei van eenig jaar tot 1 Mei
Yan het daaropvolgende jaar. De vacantie,
ïet
at jaar verloopen
is, dan heeft de werkgever de keuze om de
vacantie, die de arbeider heeft verdiend,
maar nog niet genoten, öf wel te geven
vóór het ein<je der dienstbetrekking, öf wel
door extra-loon te vervangen.
De minister heeft gemeend, deze regeling
ooralsnog te moeten beperken tot arbei
ders, werkzaam in fabrieken of werkplaat-
'inkels en kantoren. Aan de Kroon
ware over te laten, haar mede van toepas
sing te doen zijn op die categorieën onder
de overige arbeiders, ten aanzien van wie
reden is, een wettelijke vacan
tie in te voeren. Zonder wetswijziging zou
door zoodanigen maatregel «lus bijv. aan
do arbeiders in tien land- of den tuinbouw
of aan bepaalde groepen onder hen een
verlof kunnen worden verzekerd. (De ar
beiders in de verwante veenderijen vallen,
daar deze ondernemingen fabrieken of
werkplaatsen zijn, reeds aanstonds onder
de wet.)
By het ontwerpen der boven geschetste
•egeling is gedacht aan werknemers, die
langeren tyd bij eenzelfden werkgever in
dienst blijven. Voor arbeiders, die vaak van
patroon verwisselen, moeten andere bepa
ling. Med.} lingen worden opgesteld, waarbij het zgn.
Waarschijnlijk kou gevat. Neem
een "AKKERTJE" het uitmun
tende middel bij verkoudheid,
griep, influenza, kou in 't hoofd.
helpen direct
(Ingez. Med.)
„Engelsche en Fransche
influisteringen."
Wat het D.N.B. zegt over de
Belgische en Nederlandsche
maatregelen.
In verband, met de door België en Neder
land genomen veiligheidsmaatregelen meldt
het Duitsche Nieuwsbureau het volgende:
Naar overeenstemmend uit welingelichte
kringen in Amsterdam en Brussel vernomen
wordt, hebben de Engelsche en de Fransche
regeering in Amsterdam en Brussel infor
maties ingefluisterd, die de Nederlandsche
en Belgische regeering aanleiding moesten
geven tot de door haar uitgevoerde maat
regelen. Men heeft den indruk, dat aan
Fransche zijde tengevolge van den druk uit
bepaalde kringen een sterkere neiging tot
een levendiger oorlogsbedrijvigheid is opge
treden. Met het oog op de mogelykheid aan
de Maginot-linie actief te worden, zou men
derhalve thans Duitschland in België en
Nederland willen- prövoceeren.
Het ANP. merkt hierbij op:
Naai- aanleiding van het bovenstaande
kan krachtens informatie te bevoegder
plaatse worden medegedeeld, dat van de
verspreiding van berichten als hier bedoeld
door de Engelsche en Fransche regeeringen
hier niets bekend is.
Overigens, zoo werd opgemerkt, pleegt de
Nederlandsche regeering haar inzicht in de
internationale situatie te vormen op grond
ie~era"irdnhfeir\vT>rueiv.J1
Een Belgische rechtzetting.
Ten aanzien van bovenstaande Duitsche
commentaar op de door België en Neder
land genomen maatregelen, doet Belga op
merken, dat geen enkel, de pers inlichtend
persoon van bevoegde persoonlijkheden te
Brussel verklaringen heeft kunnen krijgen
in den geest van die, welke door het DNB.
worden vermeld.
EEN AARDBEVING IN ZUID-ITALIë.
Twee dooden.
Maandagmiddag is in Zuid-Italië een kor
te maar vrij hevige aardschok gevoeld.
Eenige huizen werden beschadigd. Op het
eiland Sicilië was de aardschok zoo krach
tig. dat een aantal gebouwen, waaronder
groote bouwwerken en kerken, is ingestort.
Twee personen kwamen om het leven.
Een der dooden was getroffen door een
brokstuk van den gevel van een kerk, dat
omlaag stortte. In vele huizen ontstonden
scheuren in de muren. Een vijftiental per
sonen werd gewond tijdens de paniek, die
onder de bevolking ontstond.
Naar het Engelsch van
MARTIN PORLOCK.
40.
„Ik
Connor bleef geruimen tyd zwijgen,
weet het rüeljj meinieer", .antwoordde hy
eindelijk. „Maar wat ik wèl weet is, dat hy
de eenige man is, dien ik op zekere gron
den verdenken kan. En dat is in het onder
havige geval voldoende aanleiding om iets
te doen. Het kan me niet schelen wat de
com wat wie dan ook zegt!"
Christopher Vayle keek hem aan. Chris
topher's gezicht was den laatsten tyd smal
ler geworden en vertoonde trekken, die het
vroeger niet gehad had.
U hebt me al een heelen tyd dien man
laten controleeren, maar u hebt me nog
niet verteld op welke gronden u hem ver
denkt".
„Moet u nog gronden hebben!" riep Con
nor heftig bewogen uit. „Gronden!? Wel,
hier zijn ze! U was in een situatie geraakt,
dat men u voor X hield. Een vier en twin
tig uur na uw arrestatie komt de heer Ni
cholas Revel met zyn verhaal op de prop
pen. Het klonk alles zeer geloofwaardig,
dus lieten wij u vry. U zult misschien zeg
gen, dat we dit toch hadden moeten doen,
daar er den volgenden dag een nieuwe
moord gepleegd werd, waarvan u onmoge
lijk de dader geweest kon zyn. Maar één
ding staat in ieder geval vast, namelijk dat
de heer Nicholas Revel en die taxi-chauf
feur, Joe Palmer, u destyds van alle blaam
-züiverden. Als hiermee nu de rol van den
heer Nicholas Revel uitgespeeld was, als
dat het laatste geweest was wat ilc van hem
gezien en gehoord had, wel, misschien"
Connor haalde de schouders op „mis
schien zou ik dan ook nooit meer aan hem
gedacht hebben, hoewel die sinjeur iets
over zich had, datOpnieuw haalde hij
de schouders op. „Maar het is niet het laat
ste wat ik over den heer Nicholas Revel ge
hoord heb om den dooien dood niet! Ik
zal vandaag of morgen nog zooveel over
hem hooren, dat de klank van zijn naam al
voldoende zal zyn om me doodmisselijk te
maken. De heer Nicholas Revel schijnt een
vriend van mejuffrouw Frenshem te zijn.
De heer Revel gaat met mejuffrouw Frens-
ham uit lunchen en gaat by deze gelegen
heid een weddenschap met haar aan, dat hij.
zeggen kan, hoe wy de zaak X aanpakken
en slaat den spijker op den kop! Daartoe
uitgedaagd door mejuffrouw Frensham
geeft hij ook zyn idee ten beste aangaande
de wijze, waarop wy volgens hem X moeten
probeeren te pakken te krijgen. En werke
lijk, het idee is niet kwaad. De hoofdcom
missaris denkt zelfs, dat het 't eenige idee
is! De hoofdcommissaris heeft het over
niets anders dan Revel, Revel, Revel en
nog eens Revel met my, zoodat ik, of ik wil
of niet, wel den heelen dag aan hem den
ken moet. En wanneer ik veel aan iemand
denk, dan ga ik me met zoo iemand ook
metterdaad bezighouden, uit kracht der ge
woonte als u het zoo noemen wilt. In de
eerste plaats zou ik wel eens willen weten
hoelang de heer Revel de Frenshams al
kent. Ik zette een mannetje aan het werk
om dat eens voorzichtig uit te pluizen en
wat hoor ik? Dat wij gerust mogen aanne
men, dat mejuffrouw Frensham den heer
Revel voor het eerst van haar leven gezien
heeft omstreeks lunchtijd op den dag, dat u
gearresteerd werd. Ik heb ook alle rede
nen om aan te nemen, dat de heer Nicholas
Revel door niemand anders aan mejuffrouw
Wat wij in het diepst van onze ziel
behoeven en begeeren, is niet ver
maak, maar vrede met de wereld en
onszelf.
Illllllll
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllll
Frensham voorgesteld is dan doorzich
zelf en wel in de lounge van restaurant
.Savarin"
Connor zweeg even en keek van onder
zyn borstelige wenkbrauwen zijn bezoeker
met zyn kleine sluwe oogjes scherp aan.
,Ja", zei Christopher. „En verder...?"
Zijn gelaat was thans gespeend van alle
uitdrukking al te erg, dacht Connor
en zijn stem klonk mat en verried evenmin
eenige emotie.
Connor vervolgde: „Ik hoor, dat mejuf
frouw Frensham er zeer ja, wat zal ik
zeggen? bedrukt uitzag, vóór de heer
Revel haar aansprak. Ik hoor, dat zij samen
lunchten en dat zij daarna samen weggin
gen en dat mejuffrouw Frensham er toen
allesbehalve bedrukt uitzag. Wanneer ik al
deze feiten samen vat, dan acht ik mij ge
rechtigd tenzij u natuurlijk het tegen
deel mocht kunnen bewijzen de volgende
theorie te ontwikkelen: Mejuffrouw Frens
ham kende den heer Nicholas Revel niet.
De heer Revel, die haar in „Savarin" zag
zitten, kende haar wel en wist ook waarom
zij er zoo bedrukt uitzag. Hy vertelt haar,
dat liy de oorzaak van haar gedruktheid
kan wegnemen, namelijk u weer op vrije
voeten te krijgen, hetgeen hij dan ook doet.
Maar wat ik zou willen weten is: heeft de
Nicholas Revel werkelijk in de taxi van
dien Joe Palmer gereden en hebben de heer
Nicholas Revel en .Toe Palmer werkelijk
gezien, wat zy volgens hun getuigenverkla
ringen beweerden gezien te hebben?"
Connor onderbrak zyn theorie abrupt. De
twee mannen staarden elkander strak in de
oogen.
„Wat wilt u daarmee zeggen?" vroeg
Christopher. „Laten we nu eens aannemen,
dat hij gelogen heeft en dat hij dien chauf
feur omgekocht heeft om eveneens te lie
gen, wat kan hij daarmee dan voor heb
ben?" Hy zweeg een oogenblik en voegde
er toen langzamer aan toe. zonder zijn oogen
■an Connor af te wenden: „Afgescheiden,
natuurlijk, van de zeer voor de hand lig
gende mogelykheid, waarmee men rekening
ou kunnen houden, indien het een andere
rouw dan mejuffrouw Frensham gold".
„H'm!" zei Connor en vervolgens: „Niet
moeilijk te raden, meneer. Hij wil zich erbij
den hoofdcommissaris indraaien. Hij bewijst
de dochter van den hoofdcommissaris een
grooten dienst en de rest is kinderspel. Als
hij met den hoofdcommissaris niet in per
soonlijk contact had kunnen komen, zou
hem dat niet gelukt zijn".
„Juist!" zei Christopher. „Zeer juist!
Maar wat. heeft hij daarmee voor? Dat is
de vraag! Laten wij nog een stap verder
gaan en een oogenblik als vaststaand aan
nemen, dat hy inderdaad de X-man is. Maar
als hij X is, wüörom wil hij dan met alle
geweld met den hoofdcommissaris kennis
makenwat is zijn oogmerk?"
„Het is het oude liedje, sir Christopher.
U zult evengoed als ik wel de theorie ken
nen: Wil je je zelf verbergen, ga dan niet
naar het platte land, maar naar de stad.
Wil je iets verstoppen, leg het dan ergens,
waar ieder het zien kan. Wil je je zelf voor
elke verdenking vrijwaren, begeef je dan
onder de menschen, die het niet in hun
hoofd zouden halen je van iets te verden
ken".
„H'm!" zei Christopher nu op zyn beurt.
„Dat is alles goed en wel, maar waarom
speelt hij dan voor den knappen waarzeg
ger, die precies kan raden of weten, wal de
politie gedaan heeft?"
Connor staarde hem verwonderd aan.
„Maai- dat is toch zoo klaar als een klontje
om des te gemakkelijker de politie te
kunnen vertellen, wat gedaan moet wor
den! En als hij eenmaal weet, wat de poli
tie doet. dan weet hij precies wat hij niet
moet doen!" r
,,U bent er van overtuigd, dat Revel X
s!" zei Christopher Vayle.
Connor schudde het hoofd. „Dat beweert
i zelf!" Zijn stem klonk boos. „Maar u
vroeg me, sir Christopher, waarom ik dien
meneer Nicholas zooveel aandacht waardig
keur. Misschien heb ik toch al wel te veel
gezegd". Hij zweeg plotseling en om zijn
samengenepen lippen kwam een harde trek.
Hy keek nu niet meer naar Christopher,
doch staarde langs hem heen naar het ven-
Christopher stond op. Zelfs in dit groote,
kale vertrek scheen zijn enorme gestalte,
zooals dat overal het geval was waar hij
ging, de afmetingen van zijn omgeving tot
minimale proporties terug te brengen. Voor
den eersten keer tijdens dit onderhoud
of eigenlijk voor den eersten keer op dezen
dag glimlachte hij. De ouwelijke trek
ken, die zich den laatsten tijd op zijn gezicht
afteekenden, werden als het ware door zijn
glimlach weggevaagd. Hy liep naar de tnfel
en ging op den rand .ervan zitten. Hy lief
zijn been heen en weer zwaaien en keek op
Connor neer.
„U hoeft heelemaal niet boos op me te
zijn", zei hij. „Daar is absoluut geen reden
voor! Toen ik u zei, dat u er van overtuigd
was, dat Revel niemand anders dan X kou
zyn, was dit evenzeer een bewering als een
herhaling van mijn vraag. Maar hoe het
ook zij, ik neem het terug".
(Wordt vervolgd).