SPORTNIEUWS
De ondergang van het Groningsche kustvaartuig„Truida"
Het scheepje zonk kinnen
-c* vijf minuten.
De redding van de vier leden van de
bemanning van het motorschip ,,Truida",
dat gisterochtend op de Noordzee op een
mijn is geloopen, is wel zeer voorspoedig
verloopen, terwijl de bemanning daarenbo
ven door gelukkige omstandigheden snel
ler in het land terug was clan gèwoonlijk
het geval is,
Om ruim half twee hedennacht meerde
het s.s ..Tiberius" van de KNSM aan de
Surinamekade te Amsterdam en zoodra 't
trapje verbinding met den wal had ge
geven, klommen de vier jongemannen, die
hun schip met alles wat zij aan boord had
den, door een mijnontploffing hadden ver
loren, op de Amsterdamsche kade
Het was slechts een kort verhaal dat zij
over hun ervaringen hadden te vertellen.
Een sober verhaal, gedaan met korte
woorden volgens den aard van de Gronin
gers Kapitein Pinkster vertelde, dat hij
Maandagochtend uit Koog aan de Zaan
was vertrokken met een lading stijfsel voor
Londen. Aanvankelijk verliep de reis uit
stekend, het weer was goe.d en de lucht
helder, De kapitein beschikte over kaarten
van de zones, wèllte' door mijnenvelden
versperd zijn. Toch zag de bemanning in
den loop van Maandag verscheidene drij
vende mijnen, welke evenwel voor de
„Truida" geen gevaar opleverden
Gisterochtend', ongeveer half acht' bevond
liet schip zich op ongeveer 30 mijl voorbij
de Noordhinder.
De motorschoener „Friso", toebehoorend
aan den heer Kugkist te IJmuiden, pas
seerde op dat oogenbiik de „Truida", wel
ke niet zoo snel liep,
Een kwartier later deed zich plotseling
een geweldige- ontploffing voor bij den
boeg aan stuurboordzijde. Het scheepje van
176 ton werd als het ware uit het water
gelicht en maakte oogenblikkelijk zwaar
slagzij, waarna het begon te zinken Drie
leden van de bemanning bevonden zich aan
dek; de kok, die beneden was, kon slechts
met de grootste moeite het dek bereiken.
De anderen hadden inmiddels de redding
boot, welke aan bakboord lag, gereed ge
maakt Het schip helde dermate sterk over,
dat de reddingboot over stuurboord in het
water terecht kwam.
Het was juist op tijd, want de „Truida"
zonk binnen 5 minuten
Van de „Friso" af had men het ongeluk
zien gebeuren De motorschoener draaide
voorzichtig bij en tien minuten nadat de
bemanning van de „Truida" in de redding
boot was gegaan, kon zij veilig aan boord
van de „Friso" worden-genomen.
Later op den dag passeerde de „Tiberi
us" van de KNSM op de thuisreis. Op
nieuw gingen de schipbreukelingen in een
reddingboot, doch nu om op dezen stoo-
mer te komen, welke hen in den afge-
loopen nacht in Amsterdam aan wal
bracht.
Wij zeiden al: liet is een sober verhaal,
dat de kapitein ons deed Sober maar niet
minder tragisch voor deze menschen. die
thans alles hebben verloren. Wii vroegen
den heer Pinkster nog of hij de mijn heeft
gezien en of de plaats van het ongeluk op
de kaart als gevaarlijk stond aangegeven.
Geen van beide was het geval. Volkomen
onverwacht onderging de ,,T"'iirls" het lox.
van zoovele schepen, welke ook xmans nog
in deze uiterst moeilijke omstandigheden
de zeeën blijven bevaren
Het is niet de eerste reis van den kapi
tein onder de oox'logsomstandigheden, wel
ke zoo ongelukig eindigde, want de heer
Pinkster is sedert September blijven door
varen Zestien jaar lang beoefent hii reeds
de kleine handelsvaart met kustvaartui
gen.
Het klonk uitermate sober, toen wij
vroegen: „Bent U de kapitein van de „Trui
da"? En toen wij als antwoord kregen,
bijna afgebeten: „Ik was het".
Toch bleef er ook hier plaats voor blijd
schap, omdat de zooveelste scheepsramp
zonder verlies van menschenlevens mocht
geschieden.
Over eenigen tijd zullen deze mannen
weer uitvaren, omdat zij van hun arbeid
op zee, welke thans zoo onnoemelijk zwaar
is moeten leven.
Slechts driemaal een Britsch
oorlogsschip door Duitschen
bonr getroffen.
Volgens Britsche mededee-
lingen.
Reuter meldt uit Londen: Van gezag
hebbende zjjde wordt medegedeeld, dat
vijandelijke vliegtuigen sedert het uitbre
ken van den oorlog slechts driemaal een
Britsch oorlogsschip met bommen hebben
kunnen treffen. Deze drie door Duitsche
bommen getroffen oorlogsbodems zijn de
„Iron Duke", die als oefenschip dienst doet,
de'torpedojager Mohawk" en de kruiser
„Southampton".
In het geval van de ..Iron Duke" en dat
van.de „Mohawk" troffen de.bommen niet
rechtstreeks doel, doch vielen zij wel dicht
bij, dat de bomspünters schade konden aan
richten Er wordt op gewezen, dat 't vlieg
kampschip „Ark Royal" zelfs niet bescha
digd is.
In talrijke duels met Duitsche vliegtui
gen, zoo besluit men. hebben de Britsche
oorlogsschepen steeds gezegevierd
Een Britsche minister
waarschuwt tegen ongerecht
vaardigd optimisme.
De Britsche minister van binnenlandsche
zaken en binnenlandsche veiligheid, Ander
son, heeft te Edinburg een rede gehouden,
waarin lhj o.m. zeide: „Het is voor mij een
reden voor ernstige bezorgdheid, dat in zulk
een geringe mate gehandeld is in overeen
stemming met het evacuatieplan der regee
ring en nog meer voel ik mij verontrust,
wanneer ik eraan denk, dat zulk een groot
aantal kinderen reeds weder naar de ste
den teruggebracht is".
Anderson waarschuwde het publiek tegen
gevoelens van valsch vertrouwen of opti
misme, slechts gebaseerd op het feit, dat de
verwachte luchtaanvallen tot dusver zijn
uitgebleven, en hij voegde hieraan toe: „De
groote luchtmacht van den vijand is nog
steeds intact en ofschoon hjj haar nog niet
in een geconcentreerden aanval tegen ons
heeft gericht, is er1 niets geschied, dat de
veronderstelling wettigt, dat zij niet ge
bruikt zal wor'den voor een krachtigen aan
val op Engeland, wanneer dit in de strate
gie van den vijand te pas komt".
'NEDERLANDSCHE WEEFNIJVERHEID
IN PALESTINA.
In den laatsten tijd wordt in Palestina
door de betrokken kringen, in de eerste
plaats de Joodsche schapenteeltvereenigin-
gen, krachtige pogingen in het werk ge
steld de weefindustrie op. breeder basis te
stellen, waarbij in het bijzonder door me
vrouw VosVan Thjjn, die iri Nederland
ruime ervaring opgedaan heeft zij was
o.a. medewerkster aan de Koninklijke Ta-
PUt.-fabrieken in Rotterdam sterk wordt
bijgedragen door het geven van cursussen
en voorlichting. Ook van de zjjde van de
regeering wordt hiervoor belangstelling aan
u ge'e.^] en 200 heeft bij voorbeeld
Lady Mac Michael, de echtgenoote van den
hoogen commissaris van Palestina in haar
!?°"5 v ?aifa een hezoelc gebracht.
Zij toonde zich ten hoogste ingenomen met
nftnSr0 Wer'<' Mevrouw Vos kreeg een
ïi cl l ar resMentie in Jeruza
lem om haar medewerking te geven aan
plannen, die op dit gebied bestaan, ook ten
aanzien van de Arabische bevolking
°e aangelegenheid is ook daarom inters-
~nc h.,ei' Afwerkt wordt geheel vol
gens Nederlandsche methoden en standaar-
S,;:Glkei Claarbl«'ke,«k 200 suPGrieur zijn
vSJv 'n ^"gevmg een gunstige weer-
?i,V'ren\ pmerking verdient nog dat
n/ï ?f,SCho W01 t0t dusver b«na nog
met in het land zelf verwerkt werd.
Nu Amerika het handelsverdrag
met Japan heeft opgezegd».
Tokio is niet op zijn gemak.
Zooals men weet, heeft de regeering der
Ver. Staten als protest tegen Japans
optreden in China liet handelsverdrag
met Japan opgezegd.
Hoewel zij het beste hopen, bereiden de
•Japansche reeders zich op het ergste voor
als gevolg van het afloopen van het verdrag
op 26 Januari a.s. Het ministerie van ver
keer onderzoekt thans de mogelijkheden
om de scheepvaart zoo min mogelijk na
deel hiervan te doen ondervinden. De ree
ders volgen nauwkeurig te pogingen van
den minister van buitenlandsche zaken om
te trachten met de Ver. Staten tot over
eenstemming te geraken.
Het verhoogde gevaar in de Europeesche
wateren doet de belangrijkheid van de
Amerikaansch-Japansche scheepvaart nog
toenemen, waarvan de vrachtinkomsten
van talrijke scheepvaartondernemingen
voor een groot gedeelte afhangen.
Dit jaar geen carnavalsviering
in Duitschland.
Vroolijke amusementsavonden
komen er voor in de plaats.
Met het oog op den ernst der tijden z?'
dit jaar in Duitschland geen openbare ear
navalsviering plaatsvinden, meldt het D.N
B.
In plaats daarvan zullen talrijke vrooijjki
amusementsavonden voor de bevolking ei
3e weermacht georganiseerd worden.
Fransch patrouillevaartuig is
door storm vergaan.
Reuter meldt uit Madrid: Naar Dinsdag
bekend geworden is, is het Fransche pa
trouillevaartuig „Barsac" (1,049 ton) Za
terdag tijdens een zwaren storm ter hoog
te van Vigo (Westkust van Spanje) aan
den grond geloopen, Het' schip moet als
volkomen verloren worden beschouwd.
Men gelooft, dat, omstreeks IS opvaren
den om het leven gekomen zijn 45 over
levenden zijn Maandagavond door een
Spaansch vaartuig"1 te Vigo aan land ge
zet.
NOODLANDING VAN
NEDERLANDSCH MILITAIR
VLIEGTUIG IN BELGIë.
In den laten namiddag heeft gisteren een
Nederlandsch militair vliegtuig met een
piloot en een waarnemer beiden officieren
in het Nederlandsche leger; een noodlanding
gemaakt op Belgisch grondgebied bij het sta
tion van Wilmarsdonck. Het. toestel heeft
zich zonder moeite en zonder eenige schade
op den beganen grond kunnen begeven, Dc-
inzittenden zijn ongedeerd.
Zij hebben verklaard, dat zij zich hadder
vergist in den koers en dat zij geen vol
doende benzine meer hadden, zoodat zij tol
een noodlanding gedwongen waren.
Het toestel is door de gendarmerie ondei
bewaking genomen. De Belgische militaire
autoriteiten en de consul generaal der Ne
derlanden hebben zich derwaarts begeven.
Daar het hier een neutraal vliegtuig be
treft verwacht men dat het heden wede)
zal mogen vertrekken.
COLIJNSPLAAT.
Abonnementen en Advertentiën voor dit
blad worden aangenomen door den Agent
E. J. DE RIJOKE,
In de Kievitskerk te Wassenaar is Dinsdag het huwelijk ingezegend van mej. Renée Henriëtte del Court
van Krimpen en mr. Henri Peter Linthorst Homan, den jongsten zoon van wijlen den vorigen commissaris
der Koningin in Drente. Links: het bruidspaar bij het verlaten van de kerk; recht: H.K.H. Prinses Juliana
en Z.K.H. Prins Bernhard, die de huwelijksplechtigheid bijwoonden.
VOOR DEN POLITiEREGHTER
TE MjDIHBURG
(Zitting van gisteren).
STEEKPARTIJ MET
AARDAPPELMESJE.
Met op elkaar geklemde lippen zat de
robuste weduwe temidden van haar volunii-
neuse rokkenvracht op het beklaagden
bankje, en keek met onheilspellende blik
ken naar den politierechter, bij voorbaat,
gereed tot tegenspreken. Maar eerst moest
ze lijdelijk aanhooren, wat haar tien jaar
jongere collega uit dc mosselpellerij te
verteilen had. En deze trok fiksch van
leer.
Het geval zag er ernstig uit. De groep
arbeidsters, waartoe beide vrouwen be
hoorden, was rustig aan liet werk in de
mosselpellerij. Maar steeds maar mosselen
pellen verveelt op den duur, en een van
hen kreeg behoefte aan afleiding. Ze greep
een stukje hout, en gooide dat naar haar
vriendin, die een eindje verder stond. Wat
voor voortreffelijke kwaliteiten ze verder
ook mocht bezitten, een scherpschutter was
ze echter beslist niet, en het houtje arri
veerde op een verkeerde plaats van bestem
ming ,te weten de schouder van verd. „Au"
zei deze, greep naar het getroffen lichaams
deel, en zag meteen dat de gooister lachte.
Verd. meende dat ze uitgelachen werd, en
de meeste menschen vinden het niet pret
tig om uitgelachen te worden, als ze pijn
hebben, en zeker niet door degene die de
pijn veroorzaakt heeft. Verd. maakte hier
op geen uitzondering, en daar ze niet ge
wend was van haar hart een moordkuil te
maken, nam ze haar rokken bij elkaar en
stevende langs de korste route, dreigend en
massief als een dreadnought, op haar be
laagster af. Deze zag het gevaar naderen
en stelde zich in postuur.
„Wat beteekent dat hé?" zei verd., en
zonder antwoord af te wachten, gaf ze lxaar
tegenstandster een paar stompen in den
rug. Van dit punt af liepen de lezingen van
beide vrouwen hondertachtig graden uiteen.
Get. zei, dat zede stompen had afge
weerd en dat verd. haar toen met het mesje,
waar ze anders de mosselen mee bewerkte,
zoo diep in haar arm gestoken had, dat het
bloed eruit kwam. Haar vriendinnen had
den de arm afgebonden, de dokter had een
verband gelegd, en acht dagen lang had ze
niet kunnen werken. Als wettig en over
tuigend bewijs schoof ze haar omslagdoek
een eindje op en toonde het liclteeken. De
politierechter bekeek het met studie en zei
„Zoooooo."
Verd. ontkende iets van de messteek af
te weten. Ze had niet eens een mes in haar
handen gehad, toen het onvriendschappe
lijke stoeipartijtje begon, ze had het eerst
neergelegd. De stompen gaf ze toe. maar
get. had haar toen geslagen, ze was geval
len had haar been bezeerd en was bewuste
loos geworden. Zij was dus hier de lijdende
partij.
„Natuurlijk heb ik afgeweerd, ze had me
wel in het hart. kunnen steken," zei -get.,
huiverend bij de gedachte aan die mogelijk-1
heid.
De vex-dediger. mr. P. C. Adriaanse, wees
er in zijn pleidooi op, dat geen .enkele van
de andere arbeidsters verd. met het mesje
had zien steken. Gel. kon zich evengoed aan
een schelp bezeerd hebben. PI. achtte de
messteek niet bewezen en vroeg vrijspraak.
De politierechter was een andere mee-1
ning toegedaan en veroordeelde verd. con
form den eisch tot 20 boete subs 10 dagen
hechtenis. Verd. verklaarde energiek daar
niet accoord mee te gaan, en liep met een
wolk op het voorhoofd en deinende rokken
de zaal uit.
DIENSTKLOPPER.
Wanneer menschen. die tot op zeker
oogenbiik hoogstens in den huiselijke»
kring iets in de melk te brokken hadden,
plotseling met. officieel gezag worden be
kleed, dan wil hun dat wel eens naar hei
hoofd stijgen. Het zijn sterke beenen. die
de weelde kunnen dragen De nieuwbak
ken autoriteit krijgt soms een dergelijke
strenge opvatting van zijn plicht, dat er
voor eenige soepelheid geen ruimte ovex--
blijft.
Den schoexxmaker uit het kleine dorp
je op Zuid-Beveland speelden dit parten,
met het gevolg dat hij zich nu te verant-
woordexx had wegens mishandeling Hij was
.benoemd tot plaatselijk agent van den
voedselcommissax-is en als zoodanig belast
met de uitgifte van veevoeder-bonnen. Op
zulke dagen stonden er lange reeksen
xxxenschen voor zijn werkplaats te wacix-
ten, en de schoemxxaker zat achter zijn
tafel als een opzichter van de galeislaven
op zijn troon
Op een Zaterdagavond kreeg een van
de wachtenden, een oude boer. genoeg van
lxet wachten, en hij vi'oeg zijxx buurman,
de bonneix voor hem mee te xxemen, vvaax--
na hij zich eldei-s aan een productieve tijd-
passeering ging wijden. Toen de buurman,
aan de beurt gekomen, ook de bonnen van
deix ouden boer vroeg, kreeg hij nul op
het request De schoenmaker weigerde be
slist, de bonixen af te gevexx aan iemaxxd
anders daxx dengene voor wiexx ze bestexxxd
waren.
De boei- was dus genoodzaakt, den Maan
dag daarop nog eens zelf te gaan,
„Je had ze Zatei'dag ook al kunnen krij
gen", zei de schoenmaker, „er waren nog
maar twee menschen vóór je".
„Dat is gemeen." zei de oude boer
kwaad; een woordenwisseling brak uit, en
de schoenmaker tiei'de: „D'r uit! Denk je
dat ik nxe in mijn eigen werkplaats uit.
laat schelden?" De boer scheen dit. inder
daad te denken; hij gaf altans geen gevolg
aan den zaclxten wenk, dat zijn aanwezig
heid niet langer op prijs gesteld werd De
schoenmaker sprong op, duwde hem naar
de deur en gaf hem een schop na. ,,'t
Was geen schop", protesteerde verdachte
„Waarom wou je Zatex-dag die bonnen
niet afgeven?" vroeg de politierechter.
„Dat mag ik niet, dat staat in mijn in
structies", zei verd. fier.
„Maar daax-om kun je wel een beetje
soepel zijn tegenover een ouden man van
74 jaar." vond de politierechter.
„Ik ben zoo soepel mogelijk" beweerde
verd.
„Nee je wilt zoo'n beetje de dorpsauto
riteit spelen", zei de politiei-echter afkeu
rend.
De officier van justitie eisclxte tegen de
verd die „hier deed of lxij het grootste ge
lijk van de wereld had" 20 boete of 10
dagen hechtenis. Uitspraak 15 of 10 da
gen
OP HET VERKEERDE PAD.
Het 19-jarige meisje, laten we zeggen,
dat ze Marietje heette, stond tereclxt \ve-
genS oplichting. Ze had iemand opgelicht
voor een autoritje Hoe ze dal klaar ge
speeld had
Ze was xxaar een garagehouder op de
Markt te Middelburg gestapt en had hem
het volgende verhaal op den mouw ge
speld: Ze moest voor een familiekwestie
verschil lende pastoors opzoeken, o.a eer.
in Sluis De pastoor te Middelburg had
haar gezegd, dat ze maar zooveel mogelijk
per taxi moest gaan, omdat ze anders niet
op denzelfden dag -terug kon zijn bij haar
grootmoeder in Heinkenszand, bij wien ze
woonde, en die zoo oud en gebrekkig was,
dal. ze niet lang alleen gelaten kon wor
den De pastoor in Sluis zou haar lxet
geld er wel voor geven. Ze zou dan
nog diexxzelfden dag, als ze in Sluis
terugkwam, den garagehouder beta
len. Deze geloofde baar en bracht haar
met de auto naar Vlissingen. en later van
daar weer naar Goes Maar geld kreeg
hij niet, en zoo werd dit ritje Marietje
noodlottig Ze had echter nog meel- op haar
kerfstok, ze had in Middelburg ook nog
in vei'sclxillende pensions gewoond zonder
te betalen. In totaal bedroeg haar schul
denlast ongeveer 32 Door lusschenkoinst
van de politie had ze nu een dienstbode-
betrekking, waar ze 4 per week vex-dien-
de. Prompt, elke week verscheen er een
rechercheur, die- haar de helft, van 't loon
afhandig maakte, om daarmee haar schuld
af te betalen
Het rapport dat door de r.k x-eclassee-
ringsvereeniging over haar werd uitge
bracht, was verre van gunstig. Met haar
vader kon ze in het geheel niet opschie-
ATHLETIEK.
EEN LANDENWEDSTRIJD TUSSCHEN
ZWEDEN EN NEDERLAND.
Naar wij vei-nemen zal in Juli a.s. een
landenalhhletiekwedstrijd tusschen Zweden
en Nederland worden gehouden. De ont
moeting, waarvoor 't standaardprogramma
zal gelden, vindt te Malmoe of te Stockholm
plaats.
DAMMEN.
VLISSINGEN H—WEMELDINGE 12—8.
Te Vlissingen is een compitiewedstrijd
Vlissingen IIWemeldinge I gespeeld. De
uitslag luidt als volgt:
A. J. v. BloppoelC. de Schipper 11
J. BosselaarC. Hoogesteger 20
J. F. de KrijgerA. Jeremiasse 11
F. J. PluijmersJ. Hoogesteger 22
P. GeelhoedJ. Walrave 20
P. J. v. d. BulckM. Mieras 20
Jac. GoedbloedG. Nïeuwenhuize 11
J. KoppejanB. Bras 02
J. KopmelsJ. Poelman 02
L. GoedbloedA. v. d. Eingel 11
Totaal Vlissingen II 12 punten en We
meldinge S punten.
Drie Nederlandsche rijders naar
Oslo.
Een belangwekkende wedstrijd
legen Noorwegen.
Naar wij vernemen, zullen Jan Langedijk
(Rottei'dam), Roelf Koops (Zuid-Laren) en
Dolf van der Scheer (Rotterdam) door het
presidium van den Kon. Ned. Sclxaatsenrij-
dei'S Bond naar Noorwegen worden uitge
zonden om te Oslo op 20 en 21 Januari a.s.
deel te xxemen aan een intei'nationalen wed-
strijd over de afstanden 500, 1500, 5,000 en
10.000 meter.
De rijders zullen op a.s. Vrijdag per vlieg
tuig naar het Noorden vertrekken, waar zij
nog een week gelegenheid ki'ijgen te trai
nen.
De wedstrijd te Oslo zal bestaan uit een
tweekamp tusschen eert Noorsche ploeg en
een team,- hetwelk zal worden samengesteld
uit de te Oslo vertoevende buitenlandsche
rijders.
Op het oogenbiik zijn in de Noorsche
hoofdstad b.v. de Amerikaan Wallace, de
Europeesche kampioen Berzins (Letland),
enkele Zweden, waar nu de drie Nederlan
ders nog bij komen. Hoe de ploeg der bui
tenlanders zal zijn samengesteld, is nog niet
bekend, doch in ieder geval zal daarbij over
leg worden gepleegd met den president der
I.E.V., den heer G. W. A. van Laev.
ten, het was dus uitgesloten dat 2e naar
huis teruggezonden zou kunnen worden.
Ook haar grootmoeder wilde lxaar niet
meer in huis hebben. De secretai'is van
genoemde vei'eeniging adviseerde, liaar ter
beschikking der regeering te stellen, doch
de politierechter bracht lxiei'tegen in, dat
ze daarvoor al te oud was Het zou voor
keur verdienen, haar onder toezicht van de
reclasseering te stellen.
De secretaris verklaarde echter, dat zijn
vei'eeniging niet in staat zou zijn, dit meis
je na te gaan, Er was geen toezicht op
haar te houden, en hij vreesde voor haar
moreelen ondei'gang.
De officier van justitie was van ooi'deel.
dat er toch niets andei-s opzat, en eisclxte
2 maanden gevangenisstraf voorwaardelijk,
met 3 jaar proeftijd; met de opdracht aan
de r.k reclasseering lxaar onder toezicht
der vei'eeniging te xxemen
De politierechter trachtte het meisje van
hel vei-keerde van lxaar levenswandel te
dooi'dringen. „Met de Kerstdagen had ie
verlof om naar je familie te gaan, maar
in plaats daai-van ben je hier gebleven en
ben je oa. 's avonds gaan dansen Jij moet
onder streng toezicht staan, anders ga je
den vei'keerden kant op"
Het meisje knikte, scheen werkelijk
eenigszins onder den indruk te komen.
Ze werd conform den eisch verooi'dceld
en liep na het vonnis rust ig de zaal uil.
Wat zal er van Marietje wox'den?
