I TEGEN DE WET
KRONIEK VAN DEN OAG
Onze weermacht in 1939=
JQZQ
NEZO
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT GOESCHE COURAANT) VAN DINSDAG 2 JANUARI 1940.
No. 1.
Vrede door bemiddeling.
„Geen vrede dan door overwinning". Dat is
het thema, waarop de staatslieden der oor
logvoerende landen hun nieuwjaarsbood
schappen hebben gebouwd; in een para
doxale eensgezindheid. Maar staatslieden
zijn zelden oprecht als ze openbare verkla
ringen afleggen. Hun vak eischt dat van
hen. Ze moeten verzwijgen, verdraaien,
verheimelijken en soms liegen. Misschien is
er in Europa officieel nooit harder gelogen
dan de laatste jaren: tot voorlichting van
wat men „de openbare meening" noemt,
En dat dan niet bedekt, zoodat de leugen
verborgen gaat achter den schoonen schijn
van het valsche uiterlijk, maar grof notoir.
En zekere specialisten in dit bedrijf gaan
kennelijk prat op het succes er van
„Geen vrede dan door overwinning". God
geve, dat niet een dergenen, die dit thema
hebben laten hooren, zijn overwinning zal
mogen vieren. Ons werelddeel heeft al vaak
genoeg onder den vrede van overwinnaars
gezucht. Twintig jaar geleden-hadden zij
het „nooit meer oorlog" als motto. Wie ge
looft, dat men het er ditmaal beter zou
afbrengen, aan welken kant dan ook de
zege?
Vrede door bemiddeling. Dat klinkt be
ter. En zulk een vrede blijft denkbaar, hoe
zeer de strijdende partijen op het oogen-
blik dan ook onverzoenlijk mogen schijnen.
Het lijdt geen twijfel, dat ze er beiden naar
verlangen; en ook vermoedelijk, dat ze er
de mogelijkheid van erkennenals ze
oprecht zouden zijn. Want ze weten, dat
hun thema der overwinning een verschrik
kelijk griezelig thema is. De kosten van
welke overwinning ook zijn niet bij bena
dering te schatten. Men kan ze alleen aan
voelen en tot uitdrukking brengen in deze
formule: weergalooze vernietiging en el
lende. Ach, op de keper beschouwd, is het
volkomen kinderachtig, om van overwin
ning te spreken. In een samenleving als de
onze kunnen twee gelijkwaardige partijen
alleen maar gezamenlijk ondergaan, als ze
het tot het bittere einde willen uitvech
ten. De heeren te Moskou weten dat zoo
goed, al hebben ze zich ten aanzien van
Finland dan eenigszins verrekend, in eer
ste instantie.
Er moet een compromis komen, als een
afschuwelijke dreigende catastrophe van
onze samenleving zal worden afgewend;
liefst zoo spoedig mogelijk. En daaraan
wordt gelukkig steeds gewerkt. Door Mus
solini, door president Roosevelt, door den
Paus. De verschijnselen, welke in verband
hiermede kunnen worden waargenomen,
zijn zeer zeker nog niet bemoedigend. Maar
evenmin volslagen hopeloos. Naar alle
waarschijnlijkheid wordt gezocht naar een
gemeenschappelijke formule. Hierin ligt de
beste kans. Stuk voor stuk zijn de genoem
de bemiddelaars te veel „partij", om met
vredesvoorstellen voor den dag te komen.
Als ze het eens mochten worden over een
gemeenschappelijke poging, zouden ze ech
ter veel invloed kunnen uitoefenen: Mus
solini naar de eene, Roosevelt en de Paus
naai' de andere zijde.
Het heeft op dit oogenblik geen zin, zich
te verdiepen in de voorwaarden, waaraan
een compromis-voorstel in elk geval zou
moeten voldoen. Er zijn er eenige, welke
voor de hand liggen: herstel van een onaf
hankelijk Polen en een onafhankelijk Tsje
chië. Maar voor de vestiging van een duur-
zamen vrede zal nog veel meer noodig zijn.
Tal van vraagstukken, 'welke door den oor
log op den achtergrond werden gedrongen,
zullen mede in het geding dienen te wor
den gebracht. Anders krijgen we toch weer
nieuwe politieke moeilijkheden.
Nieuwe MrtcgssebejMR voor
onze Bferai®,
Zes onderzeebootjagers besteld.
Het departement van defensie heeft zes
onderzeebootjagers besteld.
Drie daarvan zullen worden gebouwd
door de Ned. Dokmaatschappij te Amster
dam en drie door J. en K. Smits scheeps
werven te Kinderdijk.
De turbines voor deze schepen zullen
worden vervaardigd door de Machinefa
briek Stork Co. te Hengelo, doch worden
geïnstalleerd door de scheepsbouwers.
Een belangrijk jaar voor leger
en vloot.
Het jaar 1939 liep ten einde. En 't bracht
meer kwaad dan goed. Evenals bij het
einde van 193S. in ons artikel „Drie mo
menten in Nederland s weermacht" wil
len wij ook in dit jaar bij het einde nog
even stilstaan en zien naar het stuk van
den v/eg, dat achter ons ligt
Voor onze bewering, dat 1939 voor leger
en vloot in Nederland 't belangrijkste jaar
was in de vijf en twintig die sinds 't be
gin van den vorigen oorlog zijn voorbijge
gaan, hoeven wjj geen bewijs aan te voe
ren. Dat is zonder meer zonneklaar Niet
alleen echter was dit jaar belangrijk om
t feit der mobilisatie, hoe belangrijk en
in ons heele volksleven ingrijpend het ook
was Maar niet minder wegens de proei
op de som, waaraan zeventien jaren ar
beid in het sombere gebouw van den Gene-
ralen Staf in Den Haag, nu werd onder
worpen. Met een opvallend goed resultaat
Wij komen er nog nader op terug Wjj
willen, alvorens met dezen stevigen hoofd
schotel te beginnen, echter eerst eenige
wat lichtere voorgerechten kiezen.
Tijdens de voorbereidingen voor het
Paaschfeest werden wij opgeschrikt doo'
op het oog onwaarschijnlijke, maar slechts
al te ware geruchten, dat Italië, Albanië
bestreed Het terugroepen van militairen
die Paaschverloven hadden, was de eerste
maatregel om ons land te doen beseffen,
dat complicaties niet geheel en al onmoge
lijk waren. Met schrik en bange voorge
voelens vernamen wij allen den dag na
Paschen voor de tweede maal in zes
maanden de mededeeling der Regeering:
Luchtverdediging, grens- en kustbeveili-
ging worden opgeroepen tot werkelijken
dienst. Dc oproepingskaartenBuitengewo
ne Oproeping Uitwendige Veiligheid, de
den een deel der Nederlandsche soldaten
vertrekken naar hun oorlogsbestemming
Het was nog maar een kleinigheid verge-
leken bü wat zou volgen. Wij zelf maak
ten dien morgen per bus de reis mede van
hen die uit Domburg waren opgeroepen,
om „ergens in Nederland" (gevleugelde
naam geworden!) te waken voor onze
Uitwendige Veiligheid. Wij hebben hen
bewonderd om den goeden geest die er
b\j hen heerschte. om de ernstige vast
beradenheid, die hun gesprekken ken
merkte. Zü waren willekeurig voorbeel
den van den troep Zoo waren verreweg
de meesten.
De radiorede van den minister-president
dr Cohjn gaf een onbepaalden tijd aan
voor den duur van hun oproeping. Vanaf
dat oogenblik begrepen wij allen „overal
in Nederland" dat dit verbluf onder de
wapenen tot September minstens zou du
ren En 't werd nog langer; nog steeds
waken zü mee.
Een bijzonder goede gedachte was het
van dc-Koninklijke Nederlandsche Vereeni-
ging „Ons Leger'', in begin Juli van dit
jaar een legertentoonstelling te organi-
seeren Zij gaf het talrüke publiek een zeer
duidelijk overzicht van de „doode" weer
kracht van ons leger, nadat vorig jaar de
„levende" verdedigingssterkte van ons land
door het schitterende défilé in Den Haag
was gebleken. Op deze tentoonstelling wa
ren, van alle middelen waarover wij
beschikken, voorbeelden of maquettes aan
wezig, terwijl zelfs een loopgravenstelsel
was aangelegd .Ons Leger" heeft ons le
ger laten zien. En terecht stond het pu
bliek verbaasd over de krachten waar
over wij beschikken. Finland bewüst thans
wat, zelfs met beperkte middelen. kan
worden bereikt. De bezoekers van de ten
toonstelling hebben hun conclusies ge
trokken! En die luiden ongetwijfeld gun
stig.
De wollen draad, die het zwaard boven
Vrede's hoofd had gedragen, bleek niet
bestand tegen 't gewicht: in de laatste
week van Augustus brak de Duitsch-Pool-
sche oorlog uit, slechts korten tijd later
gevolgd door een Engelsch-FranschDuit-
schen. Het spreekt vanzelf, dat de ongun
stige ontwikkeling van den internatioalen
toestand ons land niet zonder ernstige ge
volgen voorbijging. De oorlogsbrand rond
om ons bezorgde ook hier aanzienlijke
„waterschade." Vier en twintig Augustus
werd de voormobilisatie gelast en op den
acht en twintigsten van diezelfde maand
de algemeene mobilisatie bevolen Be;d«.
verliepen uitstekend, evenals de enkele
dagen later gevolgde concentratie Van on
ze weermacht. Terecht werd daarvoor ir,
een legerorder aan ailen, zonder onder
scheid, hulde en dank gebrach:t: ieder
hy zij generaal of soldaat, vice-admiraa
of matroos, heeft een bepaalde functie b(.
de gemobiliseerde weermacht En ieder
kan, door 't verwaarloozen van die functie
een deel. van den vlotten gang van zaken
verstoren en daardoor een ernstige stagna
tie veroorzaken. Dat fouten gemaakt wer
den was wel niet anders mogel\jk Dat 't
er zoo weinig waren was een büzondere
prestatie.
De functie van generaal, operbevelheb-
ber van land- en zeemacht, sinds 1918 ver
dwenen, werd begin September weer her
steld Zooals te verwachten was, werd
hiertoe luitenant-generaal I. H. Reünders
de chef van den Generalen Staf en ont
werper der maatregele voor de mobilisa
tie en concentratie, geroepen. Het is te
hopen, dat hem, aan het. eind van dezen
mobilisatietüd een andere dank zal wor
den gebracht, dan aan zün voorganger
Generaal Snüders. Wat de laatste onder
vond is yoor ons nog steeds een bron van
ergernis en schaamte
De „waterschade" (ditmaal in letterlüken
zin) in ons land is niet gering. Meer dan
één polder werd als voorzorgsmaatregel in
een waterwoestenij veranderd. In die
woestenij zijn onzichtbaar de slooten geble
ven. En er omheen verrezen en verrijzen
nog steeds betonnen verdedigingswei'ken,
met mitrailleurs en geschut, 't Is een sterke
verdedigingslinie die wü hier hebben gekre
gen. En nog altijd neemt, zü toe in kracht.
Ter bescherming van ons land. Van ons
Nederland.
Wü willen nu nog niet spreken over de
spannende dagen van tien en elf November,
't Komt ons voor, dat hier de noodige af
stand nog niet genomen kan worden. Wh"
mochten ze nochtans in ons overzicht niet
onvermeld laten.
9
De marine stond in het teeken van de
slagkruiserkwestie. ,De -slagschepen zitten
in de lucht", zooals Minister Van Dük het
in een Kamervergadering uitdrukte. Ook
wü hebben in ons blad de kwestie bespro
ken en ons in volle overtuiging geschaard
aan de zü'de van hen, die 't onverantwoorde
lijk achten om nog langer te aarzelen. En
ook naar onze meening is de bouw van
een eskader slagkruisers beslist noodzake-
lük voor het behoud van Nederland en Ne-
derlandsch-Indië. Zün wü wel ingelicht, dan
zal eerstdaags een beslissing worden geno
men door de Regeering. Men talme dan niet
meer!
Ruimschoots heeft de marine haar deel
gehad in het leed van den oorlog. Twee
mijnenvegers liepen bü Ajir ,r gevaarlijke
werkzaamheden op een verborgen mijn,
een Nederlandsche, en gingen geheel of ge-
deetelyk verloren. De deernis met slachtof
fers en nabestaanden was algemeen. Ook
eenige Zeeuwen lieten hun leven voor 't
Vaderland. 1 Nederlandsche Volk herdenkt
met diepen eerbied en met groote dank
baarheid „hen die vielen'. Tot in den dood
bleven zü „het Vaderlant ghetrouwe".
Wü namen enkele momenten uit 't voor
bijgegane jaar 1939. 't Bracht, zooals wij
reeds in het begin van ons artikel schreven,
meer kwaad dan goed. Onder 't goede dat
het bracht was in de eerste plaats de wil
van de weermacht, om op te komen voor
ons land. Die wil i s er. Hem te versterken
is een taak, die niet alleen op alle officie
ren, maar ook op alle burgers rust. Want
een weermacht, welke voor het grootste
deel bestaat uit reservepersoneel drüft op
den geest, die i n h e t v o 1 k leeft.
Die geest is nu geneigd in de richting van
de verdediging van het land. Uit welke mo
tieven deze wil voortkomt laten wü nu
maar buiten beschouwing. Hij is er, en dat
is 't voornaamste.
Als hü maar blüft, dan zal ons leger we
ten wat zün plicht is, en waken voor 't heil
van ons land en zün bewoners.
En dan blijven wij: NEDERLANDERS.
v. H. t. S.
Prins Aschwin op het paleis
Soestdijk.
Prins Aschwin is Zaterdag op het paleis
Soestdijk aangekomen, waar hü twee dagen
de gast is geweest van Prins Bernhard en
Prinses Juliana.
Naar wü vernemen, hebben Prinses Arm
gard, de moeder van Prins Bernhard en
Pr.ns Aschwin, in gezelschap van Prins
Bernhard, een bezoek gebracht aan de Ko
ningin, ten paleize Noordeinde te 's Gra-
venhage.
Nederlandsche hulp voor het
Finsche Roode Kruis.
Naar wü vernemen, heeft de inzameling
door de FinschNederlandsche vereeni-
ging georganiseerd met medewerking van
het Ned. Roode Kruis ten behoeve van het
Finsche Roode Kruis, gereeden voortgang.
Inmiddels is een bedrag van 75.000,ter
beschikking van het Finsche Roode Kruis
gesteld. Uiteraard blüft medewerking van
alle belanghebbenden hier te lande nood-
zakelük, als Nederland, wat zün steun voor
dit humanitaire doel betreft, niet bü an
dere naties wil achterbleven. Büdragen
kunnen worden gestort bü de Rott. Bank-
ver. N.V., postrekening 3016, ten gunste
van de FinschNederlandsche vereeniging.
DE HEER F. v. d. WALLE NEEMT
AFSCHEID VAN HET N. V. V.
bus van 340 gram 1 5 ct.
bus van 200 gram 1 O ct.
Gevulde glazen strooier1 O ct.
N.V. KON.NED.ZOUTINDUSTRIE- BOEKELO
B—V
(Ingez. Med.)
ue Neaenandsche weermacht paraat
Een ultra korle golt station neemt,
gedekt achter een huizengroep, snel
de verbinding op tusschen den at-
deelingscommandant en de batterijer
Russen weigeren de „Josii
Stalin" over te nemen.
De Regeeringspersdienst meldt: In den
avond van 31 December hebben verschei
dene vliegtuigen van onbekende nationali
teit zich bewogen over Noord-Friesland en
de Waddeneilanden.
Zü zün door aldaar opgestelde luchtdoel
artillerie beschoten, waarna zü ons rechts
gebied in over het algemeen Noordelijke en
Westelüke richting hebben verlaten.
In een drukbezochte bijéénkomst heeft
Zaterdagmiddag de moderne vakbeweging
afscheid genomen van den heer F. van de
Walle, clie wegens het bereiken van den
pensioengerechtigden leeftijd aftreedt als
lid van het bestuur van het N. V. V., waar
in hü verschillende functies heeft bekleed.
Tot de aanwezigen behoorde o.a. de mi
nister van sociale zaken, dr. J. van den
Tempel.
Deze deelde in zün toespraak o.m. mede,
dat H. M. de Koningin den scheidenden
functionaris had benoemd tot ridder In de
orde van Oranje-Nassau.
Uw winkelier heeft ze: de drie
fijne zoutproduccen, die de Kon.
Ned. Zout-industrie voor U uit
eigen bodem wint! Hygiënische,
bederfwerende verpakking, dus...
lang houdbaar.'
8 ct. per pondspak
1 3 ct. per kilopak
Merkwaardig schip van Ne
derlandsche werl.
De „Josif Stalin", een van de beide tur
bineschepen, die door de Ned. Scheepsbouw
Mü. te Amsterdam zün gebouwd, in op
dracht van het Russische staatslichaam
voor aanbouw van bestellingen, heeft Za
terdag zün proeftocht gemaakt. Het schip
koos niet, zooals dat gewoonlük gebeurt bü
een proefvaart het ruime sop.
In verband met het risico, dat nog ge
dragen wordt door de Scheepsbouwmaat-
schappü, werd tusschen Amsterdam en
IJmuiden heen en weer gevaren.
Het schip is speciaal gebouwd om te va
ren in koude streken. In verband met de
temperatuur, die soms tot 35 graden onder
nul kan dalen, zün zoowel de buitenwan
den als de binnenverblüven voorzien van
een isolatielaag, bestaande uit 44 mm kwik
en 6 mm triplex, waartusschen een isolee-
rende luchtlaag. Het geheele schip is voor
zien van een luchtverwarmings-stelsel, dat
het tegen polaire koude op kan nemen. Het
laadvermogen is 3220 ton, terwül er plaats
is voor 500 passagiers.
Het merkwaardige van den proeftocht
onder zoo buitengewone omstandigheden
met dit prachtige schip is geweest, dat het
tenslotte tijdens de vaart door de verte
genwoordigers van de Russische regeering
niet overgenomen is.
Wü vernamen, dat de commissie voor
overneming met enkele bezwaren tegen het
schip voor den dag kwam. Hierover is uren
lang van gedachten gewisseld. De directeur
der Scheepsbouw Mü. stelde vast, dat de
heeren bü ver-schillende proeven tqdens den
tocht niet aanwezig zün geweest, doch dat
de gebruikelüke genomen proeven volko
men bevredigend verloopen waren.
Ingevolge contractueele bepalingen is 55
procent van de bouwkosten reeds betaald.
Na den proeftocht zün uitvoerige bespre
kingen gehouden tusschen de directie van
de Ned. Scheepsbouw Mü- en de leden van
de overnemingscommissie. Op formeele be
zwaren kon de overdracht van het schip he
den nog niet plaats hebben, doch naar wü
later vernamen, zal deze op a.s. Woensdag
geschieden.
VREEMDE VLIEGTUIGEN BOVEN
ONS LAND.
jNaar het Engelsch van
MARTIN FORLOCK.
28).
„Gehoord? Gehoord? Wat gehoord?"
bitste Knollys geïrriteerd, terwyl hü kolos
sale rookwolken uitpafte. „Je gaat me toch
niet vertellen, dat Langton
„Ik begrüp je niet", zei de minister-pre
sident met een koelen, afkeurenden klank
in zün stem. „Dacht je soms, dat ik je op
dit uur van den dag hier had laten komen,
om over schandaaltjes met je te kletsen?
Wat ik bedoelde is eh de zaak eh
X".
„O, mün hemel', riep Knollys uit. Die
arme kerel, die op Hampstead Heath
„Nee, nee, nee! Vannacht heeft een agent
een man op het Embankment gearresteerd.
Hg verklaarde, dat die man een revolver
uit zün zak haalde en hem daarmee dreig
de, welke verklaring door een ooggetuige
bevestigd is. De man was een vreemdeling
en kon nauwelijks een woord Engelsch
spreken. De bladen van Otterworth ston
den vanmorgen vol over den geheimzinni-
gen misdadiger".
Hü hield plotseling op met spreken en
begon opnieuw te üsberen in de kamer
van zün bureau naar het raam en vice
versa
Knollys ging rechtop zitten. „Te oordee-
len naar je agitatie, zou ik zeggen, dat ze
den verkeerden man te pakken hebben".
„Ja, ja", zei de minister-president. „Waar
om zou ik je anders hebben laten komen?
Maar het is Barberoni's neef!"
Knollys liet al den adem, die in hem
was, met een lang aanhoudende fluittoon
ontsnappen. Zijn ronde bolle wagen sche
nen gedurende een enkel oogenblik een
nuance lichter te worden, toen leunde hij
met zün hoofd achterover en barstte plot
seling in een daverend gelach uit.
„Hou je kalm!" zei de minister-presi
dent.
Knollys veegde de tranen uit zijn oogen.
„Vertel me alles!"
De minister-president liep weer terug
naar zün bureau en zette zich op den rand
daarvan neer, terwül hü met een zware,
ebbenhouten liniaal speelde.
„Gisteren", begon hü, „is de jonge Bar-
beroni, naar ik gehoord heb, zeer onver
wacht verslagen in de kampioen tennis
wedstrijden te Wimbledon".
„Heb hem gezien", zei Knollys. „Onge
looflik.' Niet dat Barberoni slecht gespeeld
heeft, maar de jonge Culloch was als het
ware geïnspireerd. Het beste enkelspel, dat
ik ooit gezien heb. Ën weet je
„Ja, ja, alles goed en wel" onderbrak de
minister-president, „maar die nederlaag
schünt den jongeman totaal van streek ge
bracht te hebben
„Erg beroerd!" zei Knollys.
„Waarachtig! Volgens zün eigen verkla
ring, die hü vanmorgen bü monde van een
tolk gaf
„Spreekt hü heelemaal geen Engelsch?"
„Wat hij er van kent, schünt hem onder
den drang van het oogenblik ontschoten te
zün".
„Drang, nee maar, die is goed!" zei
Knollys. „Als ze hem voor X aangezien heb
ben zal hij een ellendigen nacht gehad heb
ben".
Het beste wordt niet duidelijk door
woorden. De geest, waaruit wij
handelen is het hoogste.
iiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiM
„Hemel nog toe, Knollys! Je wilt toch
niet zeggen, dat
„Je weet, ik wil alles zeggen! Ga maar
door!"
„Waar ben ik ook weer gebleven
O, ja! Bü Barberoni's verklaring. Hü heeft
toegegeven, dat h(j gisteren na zün onver
wachte nederlaag alleen uitgegaan is en
eh nogal heel wat gedronken heeft. Hü
heeft ook nauwkeurig opgegeven waar hü
tot, ik denk, ongeveer half twaalf geweest
is. Daarna schünt zqn herinneringsvermo
gen hem in den steek gelaten te hebben.
Hü zegt, dat hij geruimen tüd rondgeloopen
heeft. Het staat in ieder geval wel vast,
dat hü zich op een tüdstip tusschen half
twaalf en één uur op de Embankment be
vond. Hü vroeg een agent om een beetje
vuur. De agent was, zooals onder de tegen
woordige eh ongunstige omstandig
heden niet te verwonderen is, achterdoch
tig. Bovendien begreep hü den jongeman
niet erg goed. Het bleek nu, dat Barberoni
daarop zün hand in zijn jaszak stak en er
zoo'n nieuwerwetsch model sigarettenko
ker uithaalde, dat net een revolver is
De minister-president zag zich gedwongen
zün verhaal af te breken Hü staarde mis
prijzend naar zijn minister van oorlog, die
npnieuw in zoo'n Homerisch gelach uitge
barsten was, dat de ruiten er van rinkel
den.
„Neem me niet kwalqk hoor!" hikte
Knollys eindelijk. „Maar je zult toch toe
geven, dat de situatie niet van humor ont
bloot is, niet waar?"
„De humor van de situatie ontgaat me",
zei de minister-president koe.l „Ik zie er
absoluut het humoristische niet van in!
Maar om verder te gaan: de agent die
onder de gegeven omstandigheden naar
mün overtuiging vrijuit dient te gaan
trad resoluut op toen hü zich met een vuur
wapen bedreigd zag. Hü sprong op Barbe
roni toe en sloeg hem het wapen uit de
hand. Ongelukkig genoeg vloog het over de
borstwering van het Embankment in het
water. Barberoni werd gearresteerd en
naar het politiebureau in William Street
gebracht, waar men hem vasthield. Hü was
zoo overstuur door de teleurstelling van
den middag en zün eh plengoffers
van den avond en de (voor hem) volkomen
onverklaarbare behandeling, die hü van de
zü'de der politie ondervonden had, dat hij
zich met geen mogeUjkheid verstaanbaar
maken kon. Pas vanmorgen, toen men voor
een tolk gezorgd had, was hij in staat om
jjjeh zelf bekend te maken".
De minister-president zweeg een oogen
blik, om met een ondertoon van verbitte
ring in zün stem te vervolgen: „Ik werd
vanmorgen om het wat ongewone uur van
half acht opgebeld. Het was Langton". (Hij
had het over den minister van binnenland
zaken). „Frensham had met hem gespro
ken en Knollys, ook de ambassadeur
„Van alle plagen, maniakken, dictators
en. neven mogen wü verlost worden!" zei
Knollys. „Dat ziet er alles bü elkaar geno
men niet al te best uit, hè?"
„Nou, een mooie boel!" beaamde de mi
nister-president. „Als Barberoni zelf het te
hooren komt
„Als! Zeg liever, als hü het al niet ge
hoord heeft. Wees toch niet zoo verduiveld
onnoozel!" Hü blies sterk riekende rook
wolken naar het plafond. „En hü heeft op
een gunstige aanleiding gewacht om nu
eens goed te" kunnen gaan optreden! Ja, het
is een duivelJe weet, dit is een zaaltje
voor Langton!"
„Beste kerel, jü weet net zoo goed als
ik dat het een zaakje voor Langton is!"
„Beter!" zei Knollys. „Veel beter! Er zqn
er, die zoo maar ongevraagd een porte
feuille in hun schoot geworpen krügen.
Waarom dat mag de hemel weten, en
hü zal zich daar zeker niet over uitlaten...!
Maar als jk het goed begrüp komt de heele
zaak eigenlek daarop neer, dat je wilt dat
ik naar Barberoni ga om met hem te spre
ken".
„Precies", zei de minister-president op
gelucht. „Precies, jü bent de eenige, die..."
„B, bè, bè!" interrumpeerde Knollys on
behouwen. „De rest schenk ik je! Zal zien
wat ik doen kan. Ik vlieg er vanmiddag nog
naar toe".
„Goed-, maarKnollys!"
„Ja?"
„Wat moeten we toch doen? Ik bedoel
niet met Barberoni, maar wat den ver-
schrikkelüken toestand in Londen betreft
al die ontzettende moorden!"
Spenser Knollys haalde de schouders op.
„Ik ben er van doordrongen, werkelijk
van doordrongen, dat er krachtige maatre
gelen genomen dienen te worden", zei de
minister-president, terwül hü opstond en
opnieuw begon te Ijsberen.
„Ongetwqfeld!"
„Je bent het dus met me eens?" De mi
nister-president draaide zich plotseling om
en staarde zijn plompen collega, 'die in een
nonchalante houding in zün stoel zal, met
de grootste verbazing aan.
(Wordt vervolgd)/
