GEMENGD NIEUWS
AKKERTJE
"Mare dagen"?
DE SINTERKLAAS-
WENSCH VAN
MENEER KROOST
ft
iu
ill
Ook de Oude Maas is buiten haar oevers getreden, tengevolge waarvan de geheele Langstraat
in Noord Braband grootendeels onder water staat. Een kijkje in de omgeving van Waalwijk
Engelsche luchtaanval op
Duitsche vloot.
Er zou een kruiser getroffen
zijn.
De Duitsche contrabande
controle.
Tientallen houtschepen voor
Nederland opgehouden.
KEUKENAFVAL EN WAARDEVOLLE
GRONDSTOFFEN.
Raad van Vrouwenpolder.
HOEST
VERKOUDHEID
BRONCHITIS
FAMEL
(Ingez. Med.)
Aflossing in het Fransche leger.
Neem
'n
(Ingez. Med.)
mM
Het Britsehe ministerie van luchtvaart
deelt mede:
Een sterke formatie van Engelsche bom
menwerpers heeft een aanval uitgevoerd
op Duitsche oorlogsschepen in de buurt
van Helgoland. Eenige zware bommen heb
ben doel getroffen. Er werd veel tegen
stand ondervonden van luchtdoelgeschut
Het eenige vijandelijke vliegtuig, dat was
opgestegen, werd omlaag geschoten. Alle
Britsehe vliegtuigen zijn behouden terug
gekeerd Een kruiser, werd getroffen. De
Duitschers melden, dat slechts geringe
schade is aangericht.
Het ministerie deelt voorts mede. dat
verkenningsvliegtuigen van de Britsehe
kustwacht tijdens een patrouillevlucht bo
ven de Noordzee een Duitsche duikboot
boven water hebben verrast en aangeval
len. De duikboot werd bij den commando
toren getroffen en vernield. Er zijn geen
overlevenden. De pogingen der bemanning
de duikboot onder water te brengen, toen
zij de vliegtuigen hoorde naderen, wer
den te laat ingezet. Door de ontploffing
werden deelen van het schip in het rond
geslingerd. De zee werd over een groot
oppervlak met Olie bedekt.
Naar het Handelsblad verneemt, bevin
den zich op het oogenblik meer dan vijf
tig schepen met hout, bestemd voor Ne-
derlandsche firma's in Duitsche contraban
de-controle havens te weten Stettin, Swi-
nemünde en Hamburg. Zij zijn voor een
deel van Nederlandsche nationaliteit; de
overige voeren de vlaggen von onder
scheidene Oostzeestaten.
Tot dusverre leverde het aanhouden van
voor Nederland bestemde houtschepen wei
nig moeilijkheden op. Het oponthoud duur
de over het algemeen niet langer dan
twee tot zes dagen; het werd telkens op
geheven als de Nederlandsche consulaire
ambtenaren in de onderhavige havens naar
genoegen van de Duitsche autoriteiten had
den aangetoond, dat de ladingen voor bin-
DE BIETS BURGEMEESTER
GEHUEDIGD.
Het was Vrijdag twaalf-en-eenhalf jaar
geleden, dat de heer H. P. baron van der
Borch tot Verwolde van Vorden het ambt
aanvaardde als burgemeester der gemeen
te De Bilt-(Bilthoven) voordien burgemees
ter te Koudekerke.
Des morgens huldigde het politiekorps
het hoofd der gemeente, waarbij hartelijke
woorden gesproken werden door den briga
dier A. D. van der Haar, namens het per
soneel. Het korps bood den jubilaris een te
gelplateau aan, met het gemeentehuis
„Jagtlust", er op afgebeeld.
In den middag werd de burgemeester
eerst gecomplimenteerd door de gemeente
werklieden en de ambtenaren ter secreta
rie; waarna een huldiging in den raad volg
de, waar mejuffrouw E. H. Piepers sprak
namens de raadsleden, de heer H. Troost-
heide, wethouder van financiën, voerde het
woord namens zijn medewethouders. Er
werden tevens fraaie geschenken aangebo
den.
Uit naam van een huldigingscomité uit
de burgerij sprak de heer J. H. de Hoog,
oud lid van den Biltschen raad, in tegen
woordigheid van tal van afgevaardigden
van plaatselijke muziek-, zang-, sport, too-
neel- en vereenigingen op politiek en maat
schappelijk terrein.
Generaal A. H. van der Bent, gaf door
zjjn tegenwoordigheid een blijk van belang
stelling der militairen.
Het comité bood een groot bloemstuk
aan, Te voren waren vele bloemstukken
door plaatselijke organisaties aangeboden.
De jubilaris had tientallen schriftelijke
en telegrafische felicitaties in ontvangst te
nemen.
nenlandsch gebruik waren bestemd. Dat
was over het algemeen vrij eenvoudig,
want tachtig procent van onzen houtin-
vder geschiedt ten behoeve van den wo
ningbouw binnenslands. En de overige
twintig procent komt voor het meerendeel
juist niet uit de Oostzeelanden.
Den laatsten tijd zjjn er ondertusschen
moeilijkheden ontstaan. Er zjjn nu al
schepen die meer dan drie weken op vrij
lating wachten. Er worden pogingen in
het werk gesteld om aan deze stagnatie
in den aanvoer van hout voor ons land
een einde te maken.
In een adres aan den minister van Econ.
Zaken zegt het hoofdbestuur van de Ned.
Ver. van huisvrouwen, dat bjj velen de
vraag is gerezen, of het in dezen tijd, nu
het verloren gaan van waardevolle grond
stoffen zeker meer dan ooit moet worden
voorkomen, geen aanbeveling zou verdie
nen, de huisvrouwen haar groente-afval,
aardappelschillen, oud papier, leege conser
venblikken en ander oud metaal afzonder
lijk te laten bewaren en deze "geregeld door
een of meer overheidsdiensten te laten af
halen en vervoeren, zoodat de aldus ver
zamelde, doch van elkaar gescheiden ge
houden zaken spoedig voor verschillende
doeleinden nuttig zouden kunnen worden
aangewend.
De Adressante is, zoo de minister het
denkbeeld uitvoerbaar acht, gaarne bereid
het welslagen door middel van de 100 af-
deelingen der vereeniging zooveel mogeljjk
te bevorderen.
OSS DOET WEER VAN ZICH SPREKEN.
Zaterdagavond heeft er te Oss een vrjj
ernstige vechtpartij plaats had.
De circa 25-jarige K. B. uit Oss, die in
beschonken toestand verkeerde, trachtte
een motorrijwiel te berijden. Voorbijgan
gers, die voorzagen dat hiervan ongelukken
moesten komen, waarschuwden den man,
die inplaats van hieraan gehoor te geven,
eenige rake klappen uitdeelde. Den ruim
40-jarigen Krol uit Oss sloeg hjj tegen den
grond, waar de man bewusteloos bleef lig
gen.
Omstanders droegen K. een naburige wo
ning binnen. Een geneesheer constateerde,
dat hjj een zware hersenschudding had op-
geloopen. Men liet het ernstig gewonde
slachtoffer per auto naar het groot zieken-
gasthuis te Den Bosch vervoeren.
B. is onmiddellijk door de gemeentepolitie
gearresteerd en wordt voorloopig op het
politiebureau vastgehouden. Vermoedelijk
zal hij ter beschikking van den officier van
justitie te Den Bosch worden gesteld.
DOODELIJKE AANRIJDING.
Gisteravond is te Zurich (Pr.) de tienja
rige jongen P. Posthuma de Boer door een
auto overreden en vrijwel op slag gedood.
Het ongeluk gebeurde op korten afstand
van het dorp, toen de knaap den weg over
stak, juist, toen een uit Zurich komende
vrachtauto was gepasseerd en van tegen
overgestelde zijde een personenauto nader
de, bestuurd door een militair, die den jon
gen niet meer kon ontwijken.
VROUWENPOLDERVrijdagmiddag
kwam de gemeenteraad onder leiding van
burgemeester W. Maas in voltallige ver
gadering bijeen. Medegedeeld werd, dat de
verordening tot heffing van opcenten op de
gemeentefondsbelasting over het belasting
jaar 1940'41 door de Kroon is goedge
keurd, alsmede dat het door B. en W. tegen
het besluit van het Dagelijksch Bestuur van
den Polder Walcheren inzake de diepten
der slooten langs den te verbeteren Gaping-
scheweg ingestelde beroep door Ged. Staten
gegrond is verklaard.
B. en W. deelden mee, dat zjj tot aan
schaffing van een brandkast zijn overge
gaan en zij thans den Raad verzochten deze
uitgaaf alsnog goed te keuren. Z. h. st. werd
tot goedkeuring besloten.
De vastgestelde rekening over 1938 en
de begrooting 1940 van de streekplancom
missie Walcheren werd goedgekeurd, ter
wijl tot voldoening stemde, dat de bijdrage
voor 1940 thans is vastgesteld op 44, het
geen aanmerkelijk lager is dan voor 1939,
de bijdrage bedroeg toen 103.
Goedgekeurd werden de werkzaamheden,
verbonden aan de verbetering van den wa
tergangsplank in Schellach, op te dragen
aan J. Jobse. Z. h. st. werd besloten, tot her
ziening van de N. Mesu in het schoolgeld
over 1939 opgelegden aanslag, daar geble
ken is dat de aanvankelijk opgelegde aan
slag niet overeenkomstig de juiste gronden
was opgelegd.
Na bespreking werd z. h. st. besloten,
het schrijven van J. de Rijcke, houdende
bezwaren tegen de wjjze waarop de zijkan
ten van den Dorpsweg in Gapinge zjjn be
straat, voor kennisgeving aan te nemen.
Z. h. st. werd besloten, afwijzend te be
schikken op het verzoek van het Centraal
Archief en Inlichtingenbureau inzake Maat
schappelijk Hulpbetoon, de gemeente als lid
tot die vereeniging te doen toetreden. De
voorz. deelde mede, dat van G. de Nood
en H. Luitwieler een schrijven was inge
komen, houdende verzoek van gemeente
wege over te gaan tot bestrating van de
in Gapinge gelegen Louwersenslaan over
'een lengte van 62 m en aan het begin
van deze baan een straatlantaarn te doen
plaatsen. B. en W. stelden voor afwijzend
op het verzoek te beschikken en adressan
ten te doen berichten, dat de Raad wel be
reid is, het benoodigde 'bestratingsmateriaal
voor de door hen bedoelde wegsverharing,
te hunner beschikking te stellen. Na bespre
king werd z.h.st. overeenkomstig het voor
stel van B. en W. besloten.
Naar aanleiding van het ingekomen
schrijven van den opperbevelhebber van
Land- en Zeemacht, houdende verzoek over
te gaan tot vaststelling van een verordening
ex. art. 12 der Oorlogswet (verrichten van
diensten door burgers op last van de mili
tairen) stelden B. en W. voor, bezwaar te
maken tegen den voorgestelden norm van
het loon in werkverschaffing voor het toe
kennen van belooning voor verrichte dien
sten; geacht wordt, dat het in de gemeente
geldende loon voor het uitvoeren van de in
de verordening bedoelde werkzaamheden
behoort te worden uitbetaald, zonder aftrek
van eventueele kosten voor voeding- of le
gering. In gevallen waarin zulks noodig is,
ware het toekennen van kostwinnersver
goeding te overwegen. Voorts achtten B. en
W. overlegging van een verklaring van
twee geneeskundigen voor het verkrijgen
van vrijstelling nog al veel gevergd; h.i. zou
kunnen worden volstaan met een verkla
ring, af te geven door den huisarts. Zij stel
den mitsdien voor ook hiertegen bezwaar te
maken. Na bespreking werd beslotenr met
de voorstellen vani B. en W. accoord te
gaan.
Vervolgens deelde de v o o r z. mede, dat
het bestuur der Chr. Lagere School in de
afd. Gapinge heeft verzocht om beschik
baarstelling van een bedrag van 418,70
van gemeentewege, ten behoeve van het, in
verband met de aansluiting van het school
gebouw aan de waterleiding, in orde bren
gen van de nog niet op de waterleiding
aangesloten W. C.'s der school. B. en W.
stelden voor op het verzoek afwijzend te be
schikken, op grond, dat de wijze der werk
zaamheden, h.i. te grootsch is opgevoerd.
Na breedvoerige bespreking van het ver
zoek, waaraan door alle raadsleden werd
deelgenomen, werd met 4 tegen 2 stemmen
besloten (de heer Arendse onthield zich,
lid van het schoolbestuur zijnde, van stem-
Sedert meer dan 30 jaar wordt
Siroop Famel door doktoren
gewaardeerd als een betrouw
baar geneesmiddel ter bestrij
ding van aandoeningen der
ademhalingsorganen.
SIROOP
Kleine flacon f 1.15 Groote flacon f 1.90
ming) het verzoek, tot het uitbrengen van
advies, andermaal in handen van Burg. en
Weth. te stellen.
Overeenkomstig het voorstel van B. en
W. werd z.h.st. besloten, tot onderhandsche
verpachting van een perceel bouwland aan
S. Louwerse Szn. Mede werd, op voorstel
van B. en W. m.a.st. besloten, tot het aan
gaan van definitieve geldleening, groot
26,000.—.
Vervolgens werd de werkloosheidsbestrij
ding breedvoerig besproken, en werd m.a.
st. besloten, B. en W. de regeling dezer
aangelegenheid op te dragen, terwijl voorts
besloten werd, de te dezer zake ten vorige
jare toegepaste regelingen, onveranderd te
handhaven.
Door den heer Arendse werd de aan
dacht gevestigd op de wijze van bestrating
voor de Bijz. School te Gapinge. De heer
V a n D i s vestigde de aandacht op den
slechten toestand van den weg op den Bin
nendijk nabij de molen. Door den heer Van
den Bosse werden inlichtingen ge
vraagd, omtrent toepassing in 1940 van
eventueel aan kleine boeren te verleenen
steun. Spr. drong er op aan de te verleenen
steun ultimo Maart te doen beschikbaar
stellen. Door den heer Maljaars, wer
den inlichtingen gevraagd inzake het onder
houd van den weg op den Westdijk. De
voorz. diende genoemde sprekers van
toelichting op het door hen naar voren ge
brachte en zeide, waar mogelijk, verbete
ring toe. Overeenkomstig het voorstel van
den voorzitter, werd na bespreking z.h.st.
besloten, een vergoeding van gemeentewege
voor vuur en licht beschikbaar te stellen
t.b.v. de in te Vrouwenpolder, gehouden
wordende landbouwcursus.
Terwijl de Fransche lichtingen 1909,
1910 en 1911 reeds naar huis zijn gezon
den, evenals de gezinshoofden, die bij deze
lichtingen zijn ingedeeld in verband met
hun op regelmatige wijze aangegeven ge
zinsomstandigheden. heeft de Fransche
minister-president besloten geleidelijk na
15 December de vaders van vier en vijf
en vervolgens die van twee en drie kinde
ren naar huis te sturen, welke indertijd
niet deze kinderen opgegeven hebben,
evenals degenen, die practisch behooren
tot de reeds afgezwaaide lichtingen. Ten
einde de troepen op billijke wijze te spa
ren, laat Daladier overgaan tot afzwaaien
van de strijdende formaties der reservisten
van de tweede reserve de lichtingen
1919 en ouder. Daartegenover zullen
de mannen der eerste reserve, die nog in
territoriale formaties zijn, naar hun de
pots worden gezonden met het oog op
hun opneming in de legers. De andere re
servisten der eerste reserve zullen even
eens na 15 December opgeroepen worden,
te beginnen met de jongste lichtingen.
door R. H.
Ja ja, het was niet eenvoudig.' Peinzend
trok de Sint eens aan zijn langen baard.
Zonder erg gingen er een paar plukjes
haar mee. Wel wel, wat werd een mensch
toch oud, zoo ongemerkt. Laat eens kij
ken: 1632 jaar, ja, hjj was niet bepaald
meer een baby. Baby's hebben geen baar
den trouwens.
Waar zat hij ook weer over te piekeren?
O ja, het cadeau voor meneer Kroost.
Wat moest je nu zoo'n man geven? Hij
bezat waarschijnlijk alles wat zijn hart
begeerde. Hij had een flink inkomen, waar
hij als vrijgezel heel goed raad mee wist.
Wat voor geld te koop was, bezat hij den
kelijk wel zoo ongeveer. Wat dan? Het
liefst zou de goeie Sint hem een aardige
vrouw gegeven hebben, met een paar
vroolijke kleuters. Maar die stop je niet
even in een schoen....
Sint Nicolaas peinsde en piekerde. Hij
moest aan duizenden menschen denken,
maar ditwas toch wel een heel lastig ge-
i\ en iedey had wel een stillen wensch,
welken de Sint eens onverwachts in ver
vulling kon doen gaan,. Maar méneer
Kroost scheen geen wenschen te hebben,
die hij niet zelf kon uitvoeren.. De Sint
had zwaar met zichzelf te doen. Was hij
vannacht niet haast gestruikeld en met
schimmel en al van het dak afgerold om
dat hjj met zijn gedachten bjj meneer
Kroost zat en niet keek waar hij reed?
De schimmel keek ook zoo goed niet
meer, want zoo goed als Sint's haar begon
uit te vallen, had ook de trouwe stapper
t'e ljjden onder den ouderdom. Bijna had
Sinterklaas of meneer Kroost? dus
twee overlijdensberichten op zijn geweten
gehad
Neen, natuurlijk maar één, want de
Sint zelf was nu eenmaal onsterfelijk. Het
moest anders wel vreemd zijn, prakkizeer-
de de grijsaard om bv. je nek te breken
en maar te doen of er niets gebeurd is
en gewoon verder te leven.
Bij eiken schoorsteen, waar de Sint
stopte en Zwarte Piet nakeek als die
naar beneden verdween, bedacht hij een
ander geschenk, maar niets leek hem
goed te zijn
Op het eind van den tocht vertelde hij
zijn zorgen aan Zwarten Piet.
„Het is goedo, Sinto", sprak Piet in
zijn beste Spaansch. „Ikke gana vannachti
naro Senor Krroost en ikke zal U vertel-
lo watte hij wil heefte."
„Je bent een brave knul, Pedro" zei de
Sint.
Om kort te gaan, Pedro leende een
ezeltje en draafde over de daken naar
het huis van meneer Kroost.
Maar daar wachtte hem een teleurstel
ling. De man woonde nl. in een heel
nieuw huis, waar. ze geen kachels ge
bruikten, maar centrale verwarming, zoo
dat er niet zoo'n gezelilge ouderwetsche
schoorsteen was om doorheen te kruipen.
Piet was echter niet voor een kleintje
vervaard. Hij zette zijn grauwtje met zijn
achterpooten vlak aan den rand van het
dak. Daarop liet hij zich aan de staart
van het dier naar beneden zakken en in
een minimum van tijd was hij tóch in
huis.
Heel stil sloop Piet naar de slaapkamer
van den man, die zijn baas ongewild
zoo'n last bezorgde. Voorzichtig stak hij
zijn roe onder de dekens en zachtjes, o
zoo zachtjeskietelde hij meneer
Kroost's linkervoet. De slaper werd wak
ker, wat ook de bedoeling was Op het
voeteneind zat Zwarte Piet en meneer
Kroost kon zijn oogen niet gelooven; hij
dacht, dat hij droomde, wat óók de be
doeling was.
„Dag meneer Kroost", zei Piet be
leefd.
„Eh eh, dag" antwoordde de gekietelde
aarzelend. „Wie ben jij?"
Pedro Amarillo Quichoto Cachotta Cas-
tiliano Africanus", was het trotsche ant
woord; „De Zwartte 'Piet Van Sinter
klaas."
„O ja", zei meneer Kroost. „Neem me
niet kwalijk, dat ik je niet meteen her
kende. Maar het is al zoo'n tijd geleden,
dat ik pepernoten lag te grabbelen. Al-
lemenschen, wat was ik bang voor je
zwarte facie."
„Dan had U zeker geen zuiver gewe
ten", zei Piet, en hij trachtte zoo ernstig
mogelijk te kijken.
„Wat? O, eh eh. nou, misschien wel
niet. Maar dat is verjaard hoor. Ik vind
het leuk dat ik je weer eens ziei Maar
wat kom je eigenlijk doen?"
„Ik kom U wat vragen' zei Zwarte
Piet. „Mjjn baas wil U een cadeau geven
op 5 December, maar hij weet niet wat
U graag zou willen hebben..'
zei meneer Kroost.
„Ja" zei Piet.
Meneer Kroost wreef zijn oogen eens
uit. Was hij nu eigenlijk wakker of niet?
Hij droomde zeker. Het bestond toch niet,
dat je gewoon ging slapen en wakker werd
met een nikkertje op je voeteneind! Wat
zei dat leuke jong? Afijn, een droom was
een droom. Je moest eerst uitdroomen,
wilde hij ophouden Daarom besloot me
neer Kroost maar mee te doen met Pedro
Garribaldi, of hoe het kereltje mocht
heeten.
„Zoo, weet de Sint niet wat ik graag
zou willen hebben?"
„Neen", zei Piet in gespannen afwach
ting.
Nou, ik ook niet", zei De Tevredene in
de gedachte, dat nu de droom wel uit zou
zijn.
Maar aan het teleurgestelde gezicht van
Piet zag hij wel, dat het zoo laat nog niet
was.
„Weet U heusch heelemaal niets, wat
U graag zou willen hebben?" vroeg de
roedrager en hij huilde haast.
Er kwam een klein lichtje in de slape
rige oogen van meneer Kroost.
„Nou, eh, heelemaal niets, dat is wel
erg weinig".
Hij dacht eens na en kreeg een kleur.
„Nou? Zeg het maar", zei Piet aanmoe
digend. „Is het te koop hier in het land
of moet ik eerst naar Spanje terug?"
„Ja, er is eigenlijk wel wat", zei het
slachtoffer aarzelend „En het is in dezen
tijd van het jaar in massa's winkels te
koop. Ik wil het al hebben sinds ik een
kleine jongen was. Maar toen had ik er
geen geld voor. En nu ik wel geld heb,
vind ik het zoo gek om het te koopen. En
jij zoudt het ook gek vinden als ik het
zei"i.
„Niks hoor", zei Pedro met vuur. „Ikke
en de Sint vinden niks gek."
Meneer Kroost keek hem eens aan:
„Ikke en de Sint", dat was toch geen ma
nier om je uit te drukken. Afijn, de jon
gen wist klaarblijkelijk niet beter. Toch
een raar idee, dat iemand. 1600 jaar lang
een jongen kon blijven!
„Zul je er niet om lachen?" vroeg hij.
„Heusch werkelijk echt waar niet", ver
zekerde Piet.
Meneer Kroost boog zich naar. hem toe
en fluisterde zijn kleine groote geheim
in het zwarte oor van Pedro Amarillo.
Dis sperde zijn oogen wijd open en een
oogenblik leek het of hij zou lachen. Maar
hij beheerschte zich en slaagde er zelfs in
te kijken of hij het heel gewoon vond.
„Dat is toch heel gemakkelijk",, zei hij
„Natuurlijk" zei meneer Kroost klein
tjes. „Er is geen kunst aan, voor jou
tenminste. Maar stel je nu eens voor, dat
ik het doe. Per slot van rekening ben je
een deftige burger, of je bent het niet. Ik
moet ook een beetje om de menschen
denken".
„Daar heeft U dan wel den tijd voor
gehad", vond Piet en zonder gedag te zeg
gen was hij verdwenen.
Meneer Kroost wist niet waar hij ge
bleven was en schudde innerlijk het hoofd
tegen zichzelf.
Wat deed hij toch wakker op zoo'n
tijd? Hij had natuurlijk erg liggen droo-
men!
Ofschoon zijn ezeltje een blokje was om
gegaan, wist Peadro toch weer op dak te
komen en weldra had hij het beest ont
dekt. Het stond zich prettig te schurken
aan een antennepaal, in de zalige mee
ning, dat het een boom was in het park
van Sevilla
Langs de staart klom Piet omhoog en
na een half uurtje was hij boven. Daarop
begonnen ze met hun tweeën den terug
tocht.
Den volgenden morgen vertelde Piet
zijn ervaringen aan den Sint die ver
heugd was nu een antwoord te hebben op
zijn vraag.
„Maak het dan maar even in orde", zei
hij-
„Hoe bestaat 't, dat die man zijn lief-
sten wensch niet zelf even vervult. Wat
zijn er toch vreemde menschen." En in
gedachten trok hij een bosje haar uit zijn
baard.
Piet zorgde ervoor en meneer Kroost
kreeg zijn lang gewenschte cadeau.
Wat dat dan eigenlijk was?
Ach, waarde lezer, U gelooft het toch
niet. Of U zegt: Hè, wat flauw!"
Maar heusch, er zjjn zulke menschen.
Meneer Kroost kreeg een groote zak vol
pepernoten
