VERKOUDHEID KRONIEK VAN DEN DAG [TEGEN DE WET Het huidige kabinet is een noodliguur THERMOGENE Bestrijdt DERDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT GOESCHE COURANT) VAN VRIJDAG 1 DECEMBER 1939. No. 284. De tragedie in het Hooge Noorden. de MILITAIRE VERKEERSPOLITIE IS HAAR TAAK BEGONNEN. De mobilisatie-uitgaven zullen grootendeels uit leeningen worden bestreden. De regeering zal onze onzijdigheid naar alle kanten handhaven. DE KATHOLIEKEN EN DE KABINETSFORMATIE. Japan zou maatregelen nemen tegen Britsche blokkade. Kabelballon veroorzaakte ernstige schade in Friesland. Het anker was verward in de electrische leiding. Voorloopig geen convoyeering van Hederlandsche schepen door de marine. Samenwerking tusschen Rotterdam en Antwerpen. Onklaar geraakte Britsche duikboot loopt Noorsche haven binnen. met de warmte verwekkende HOEST en BRONCHITIS De wereldactie voor moreele herbewapening. Een oproep van Britsche burgemeesters. Verzoening tusschen werknemers en werkgevers in België. AUTO TE WATER GERAAKT; DE INZITTENDE VERDRONKEN. r" Bij wijze van bijna cynische galgenhumor zou men kunnen zeggen, dat we nu heel aardig op weg zijn naar de „Vereenigde Sta ten van Europa". Sommige volkeren van ons werelddeel schijnen door een wilde ver- eenigingswoede te zijn gegrepen. De Duit- schers begonnen er mee. De Russen doen het hen nu na, zoo haastig, alsof ze vinden, dat het tijd wordt hun schade in te halen. De drie kleine Baltische landen, Letland, Estland en Litauen kwamen het eerst aan de beurt: zij lieten zich vreedzaam (zij het vermoedelijk niet van ganscher harte) aan de Sovjet-Unie vastkoppelen) en behielden 'een formeele zelfstandigheid. Thans moet Finland er aan gelooven. Finland voelde niets voor een vreedzame inlijving. Er zal derhalve geleden worden door de Fin nen De tragadie, welke zich daar in het hoo ge Noorden afspeelt vormt een onderdeel van de groote tragedie, die zich aan geheel Europa voltrekt. Het is voorhands ver schrikkelijk, maar dat is dan ook het eeni- ge, wat men er zeker van weet. De betee- kenis dezer tragedie ontgaat het mensche- Ijjk verstand. Men kan die beteekenis mis schien „aanvoelen", als men daartoe geloo vig genoeg is. Waarop ze tenslotte uit zal loopen, verbergt de schoot der toekomst voor ons. Finland heeft nu twintig jaren onafhan kelijkheid gekend. Voor den wereldoorlog behoorden de Finnen tot het Russische rijk der tsaren. Hun lot was vaak ontzettend. Ze kwamen te weten, wat voor ding de Russische knoet is. Pogingen tot opstand ondernamen ze meermalen. Steeds echter zonder resultaat. Totdat de wereldoorlog kwam. Toen stortte het tsarenrijk ineen en wisten de Finnen zich vrij te vechten. Het ziet er heel erg naar uit, dat ze thans opnieuw onder Russische heerschappij zul len komen. De Sovjetregeering is het onaf hankelijke Finland, zooals dat na den we reldoorlog werd geschapen, opeens een be dreiging van het communistische Rusland gaan vinden. Ze heeft bovendien ontdekt, dat de breede massa van het Finsche volk door conservatieve kapitalisten wordt on derdrukt. Zoo gelastte ze dan een dubbele bevrijdingsactie. Het heeft geen zin, dat men zich in de argumenten en motieven van Moskou ver diept. Het systeem, dat daar thans in het hooge Noorden wordt 'toegepast, vond in een zeer recent verleden reeds eenige ma len toepassing op Europeeschen bodem. Wat dit betreft toonen de Russen zich voor treffelijke leerlingen. Moskou heeft opeens zoo'n haast met Fin land, zoo wordt er gezegd, omdat het nieu we verwikkelingen in Zuit-Oost-Europa vreest. De Balkan zou eerlang weer het ter rein van sensationeele gebeurtenissen wor den, Dat moet men inderdaad niet voor uit gesloten houden. Maar dat Duitschland, Frankrijk en En geland voor dit alles den bodem bereidden Welk een dubbele dwaasheid wordt die oorlog hier in het Westen, als men zich op die in het Oosten en het hooge Noorden be zint. Bespottelijk is het: drie groote mo gendheden in een oorlog gewikkeld, waar van het resultaat niet anders kan zijn dan de overwinning van de vierde, die grijnzend toekijkt en in haar onmiddellijke omgeving haar voorbereidenden slag alvast slaat. Ze zullen zich uitputten, Duitschland, Frank rijk en Engeland en rijp worden althans de eerste twee voor het Sovjet-systeem. Het nieuw ingestelde korps der mili taire verkeerspolitie is gisteren in dienst getreden. De tak van dit korps is de zorg voor de veiligheid op den weg met betrek king tot het optreden van militaire be stuurders, controle op het benzinever bruik etc. Het korps omvat 48 man met 24 motorfietsen met zijspan. Minister De Geer heeft gisteren in de Eerste Kamer de sprekers, die het woord hadden gevoerd bij de algemeene beschou wingen over de rijksbegrooting voor 1940 beantwoord. De minister-president wees het epithe ton „parlementair" voor het huidige kabi net af. Dit kabinet draagt een abnormaal karakter en is als zoodanig niet-parlemen- tair. Het is een noodfiguur, welke uitzonde ring moet blijven en welke een nieuwe rechtvaardiging heeft gevonden in de ge beurtenissen van 1 September. Voorts deelde de minister mede, dat het ontwerp betreffende de winstbelasting in vergevorderden staat van voorbereiding is en in het voorjaar zal moeten worden be handeld. Daar minister de Geer van een oorlogwinstbelasting welke in een minder vergevorderd stadium is, geen hooge op brengst verwacht, was hij van oordeel, dat de mobilisatie-uitgaven grootendeels uit leeningen zullen moeten worden bestreden. Ten aanzien van de represaille-maatre gelen tegen den Duitschen uitvoer deelde de minister mede, dat, zoodra in het Engel- sche Lagerhuis deze maatregelen waren aangekondigd, bij de Engelsche regeering ernstig verzet is aangeteekend, waarbij er op gewezen is, hoe onbillijk deze maatre gelen zijn tegenover de neutralen. Een ge lijke stap is bij de Fransche regeering ge daan. Wat het vlootrapport betreft, deelde mi nister de Geer mede, dat het betreffende advies van de Indische regeering omvangrijk is en spoedig onderwerp van beraadslaging in het kabinet zal uitmaken. Den vasten wil om onze onzijdigheid naar alle kanten te handhaven, wil de regeering ook tot richtsnoer nemen inzake het vraag stuk van de handhaving en het behoud van onzen uitvoer overzee. De minister wees er echter op, dat geen van de Oslo-staten er nog in geslaagd is ten deze doeltreffende maatregelen te nemen. Den heer Van Ves- sem (nationaal-socialist) ried spreker aan to gelooven in het woord en de kracht van de regeering. Indien hij daarnaar handelt, zal hij medewerken aan de versteviging van het gebouw onzer neutraliteit, ook in het oog- van het buitenland. Tot slot verklaarde de minister-president, dat onze neutraliteit niet alleen een Nederlandsch belang is, doch meer dan dat, ook een Europeesch belang. Zij kan in dezen tijd bovendien een middel vormen om pogingen op gang te brengen tot herstel van de vrede, waarnaar alle vol ken verlangen. Bij de replieken weerlegde de heer Van Lanschot (r.k.) enkele opmerkingen, welke de hr. Colijn (a.r.) Wóensdag in zijn rede maakte. De heer Van Lanschot zeide, dat men den katholieken niet verwijten kan geen bereidheid te hebben gehad voor ka binetsformatie, daar zij van de kroon geen opdracht daartoe hadden gekregen. Hoe hadden zij dan hun bereidheid kunnen too nen? vroeg spr. Bij zijn jongste formatie heeft dr. Colijn va banque gespeeld met de Tweede Kamer. Hij moest daarvan het risi co nemen. Hij had beter gedaan met te trachten de moeilijkheden in de rechtsche samenwerking op te lossen. In zijn repliek zeide de heer C o 1 ij n (a.r.) dat hij den sterken indruk had, dat de bereidwilligheid tot een kabinetsformatie bij de katholieken niet aanwezig was. Hij ont kende niet, dat de geestelijke centra van anti-revolutiqnairen en katholieken dicht bij elkaar liggen, doch wees er op, dat in dezen tijd niet de vraagstukken van die centra, maar die van de peripherie over practische. samenwerking hebben te beslis sen. Niet in het vraagstuk van de ordening, doch in de vraag, of bij de bevordering van de ordeningsgedachte meer of minder van den staat moet worden verlangd, ligt een oorzaak van de scheiding. De katholieken verlangen in dit opzicht meer van den staat dan de anti-revolutionairen. Zonder debat en zonder hoofdelijke stem ming werden aangenomen de hoofdstukken Huis der Koningin, hooge colleges van staat en kabinet der Koningin, departement van algemeene zaken en onvoorziene uitgaven, en de wet op de middelen. Bij het hoofdstuk nationale schuld, waarbij tevens in behan deling kwam het ontwerp tijdelijke voor zieningen tot versterking van de middelen tot dekking van de uitgaven des rijks, be pleitte de heer Pollema (c.h.) een actievere houding van den staat ten opzichte van geld- en kapitaalmarkt. Voorts beval hij de instelling van een amortisatiesyndicaat aan. Ook deze beide ontwerpen werden zonder hoofdelijke stemming aangenomen. Na de ontvangst van de inlichtingen uit Londen over de afkondiging van het be sluit ten aanzien van de Duitsche exporten hebben de leidende figuren van het Japan- sche departement van buitenlandsche zaken Woensdagavond in spoedvergadering de maatregelen besproken, die genomen moe ten worden om aan den toestand het hoofd te bieden. Ofschoon geen besluiten zijn ge nomen over concrete maatregelen, zoo ver luidt, bestond er toch overeenstemming van meening in de vergadering, dat men moest vasthouden aan de vastgelegde poli tiek en weerstand moest bieden aan de Britsche maatregelen, daar die neerkomen op een schending van het internationale recht niet alleen, maar ook een inbreuk vormen op de door Engeland jegens Japan heeft van gedachten gewisseld met den mi- wachten op formeele antwoorden uit Lon den en Parijs. Wanneer die ontvangen zul len zijn, zal de Japansche regeering zoo noodig waarschijnlijk verdere krachtige protesten bij Engeland en Frankrijk indie nen met de waarschuwing, dat, ingeval vi tale belangen van Japan door de Britsche maatregelen getroffen worden, Japan ge dwongen zou zijn gepaste tegenmaatregelen te nemen. Om elf uur in den avond werd de omge ving van het dorp Anjum aan de Friesche kust eergisteren opgeschrikt door het ge luid van afknappende palen en omvallende boomen, terwijl op hetzelfde oogenblik de electrische verlichting uit ging. De bewo ners snelden naar buiten, waar bleek, dat een militaire kabelballon groote schade had aangericht. De ballon, welke uit Westelijke richting was komen aandrijven, bevond zich aan een kabel, ter lengte van ongeveer 2000 meter, aan welks uiteinde een anker hing. Dit anker was verward geraakt in draden van de electrische bovenleiding, waardoor deze vernield werd, terwijl tevens eenige houten palen van het net uit den grond werden gerukt of afknapten. Een paal, welke aan den kabel was blijven han gen, kwam in aanraking met de boomen van een boerderij. Een daarvan werd ontwor teld, doch in een andere boom bleef de ka bel met de paal hangen. Een visscherman heeft hem daarop stevig bevestigd, waarna militairen den ballon omlaag hebben ge trokken, nadat zij eerst door schieten tever- Officieus wordt ons uit Den Haag het volgende bericht: Het is begrijpelijk, dat de verscherping van den zee-oorlog er toe leidt, dat alle middelen, welke de veiligheid van onze scheepvaart verhöogen, bij een zeevarend volk als het onze in het centrum der be langstelling staan. Dat als een van deze middelen con voyeering van onze koopvaarders door sche pen onzer marine wordt aanbevolen, be hoeft dan ook niet te verbazen. Onze regeering houdt zich dan ook van zelfsprekend o.m. bezig met het onderzoek van de vraag, of een middel, als het hier ge noemde, in aanmerking zou kunnen ko men. Weet men, welke aspecten van mari- tiemen en van anderen aard de toepassing van dit middel vertoont, dan kan hieruit reeds worden afgeleid, dat een besluit om tot convoyeering over te gaan eerst geno men kan worden, wanneer men de conse quenties ten volle onder de oogen heeft gezien en met voldoende zekerheid ver wacht kan worden, dat de voordeelen de nadeelen overtreffen. In dit verband zij er aan herinnerd, dat tot dusver geen land, behalve Engeland, zijn toevlucht tot con voyeering gemeend heeft te moeten ne men. Uit een en ander volgt, dat een aan de regeering in een der dagbladen toege schreven voornemen, om op korten termijn tot convoyeering over te gaan, niet op een reëelen grondslag berust. Men schrijft aan de Msb.: Sedert de overe.enkomst van April van dit jaar den weg opende voor het zoeken naar meer samenwerking tusschen de ha vens van Rotterdam en Antwerpen, werden zoowel in Belgie als in Nederland, verschil lende pogingen gedaan om tot verdere practische resultaten te komen. De nood der huidige tijden heeft er niet weinig toe meegewerkt om deze pogingen nog intensiever te maken. Bij de bekendmaking der verscherpte En gelsche blokkade zijn er, zooals men weet van gezaghebbende Antwerpsche zijden stemmen opgegaan om gezamenlijk op te treden en om in het algemeen in nauwere samenwerking de gemeenschappelijke be langen der havens te verdedigen. Zqn wij goed ingelicht dan is het niet bij het uitspreken van wenschen gebleven Uit goede bron vernemen wij althans, dai gedurende de laatste dagen verschillende besprekingen hebben plaais gehad tusschen Antwerpsche en Rotterdamsche persoon lijkheden, waarbij de gemeenschappelijke belangen onder het oog werden gezien. Deze besprekingen waren van groot be lang vooral in verband met de bijeenkomst, der Necierlandsch-Beigische commissie, in gesteld ingevolge de overeenkomst van April 11. Deze vergadering zal Donderdag a.s. in den Haag plaats vinden en men ver wacht, dat op deze bijeenkomst gewichtige besluiten voor beide havens zullen getrof fen worden. Het Noorsche telegraafagentschap meldt: Twee Britsche torpedojagers verschenen Donderdagmorgen in de Mastra Fjord bij Stavanger (Noorwegen), gelijk met een on- derzeeëer, welke waarschijnlijk onklaar was geraakt. Een Noorsch oorlogsschip ging op onderzoek uit. De duikboot zal waarschijn lijk te Stavanger in het dok gebracht wor den. geefs geprobeerd hadden het gevaarte on klaar te maken. Waarschijnlijk heeft men hier met een Engelsche ballon te doen. Hel eenvoudige middel legen Bij de eerste teekenen van verkoudheid, als U zich rillerig en afgemat gevoelt, neem dan direct de noodlge voorzorgen om U te behoe den voor complicaties, zoo als hardnekkige hoest, keel pijn en zelfs bronchitis. Leg bij het naar bed gaan een vel Thermo- gène op uw borst. De weldadige warm te, die de Thermogène ontwikkelt, ver drijft de benauwdheid en de prikkexing uwer ademhalingsorganen. Reeds den volgenden morgen voelt U zich opge lucht en kunt U Uw werkzaamheden hervatten. Voor alle zekerheid kunt U de Thermogène ook overdag onder uw kleeren blijven dragen om U tegen plotselinge afkoeling te beschermen. Thermogène is verkrijgbaar bij Apoth. en Drog. in doozen van 40 en 60 cent. Off'1" (Ingez. Mcd.) Als onderdeel van de „wereldactie voor moreele herbewapening", welke op 1, 2 en 3 December millioenen menschen over de geheele wereld zal vereenigen, is in Enge land een „oproep tot onze burgers" versche nen, uitgaande van ongeveer drie honderd Britsche burgemeesters, waarin zij verkla ren in dezen tijd, nu het heele wereld met den ondergang wordt bedreigd, dringender dan ooit behoefte te gevoelen aan die nieu we kracht van moreele herbewapening, die een nieuwe wereld kan scheppen van ge zond verstand en orde, voorspoed en vrede, overeenkomstig de door God gegeven be stemming der menschheid. Zij sporen hun medeburgers aan op genoemde dagen aan de actie deel te nemen en naar Gods stem te luisteren. Havas meldt uit Brussel: De eerste minister van België, Pierlot, heeft van fgdachten gewisseld met den mi nister voor Economische zaken, Sap, en den minister van arbeid, Balthazar. Besloten werd op 4 December een „nationale confe rentie" van werkgevers- en werknemers organisaties bijeen te brengen. Men denkt, dat tijdens deze bijeenkomst de leden der regeering er naar zullen streven de stand punten der werkgevers en der werknemers met elkaar te verzoenen. Er bestaan n.l. op het oogenblik verschil len van meening over verscheidene kwesties De vergadering van 4 December zou dus belangrijke consequenties kunnen hebben met het oog op de ontwikkeling van de Belgische economie. De circa 60-jarige hr. B. P. uit Enschede, die met zijn auto van een zakenbezoek uit Almelo terugkeerde, is aldaar bij het nemen van een bocht uit een straat, welke uit komt bjj het Kanaal naar Denekamp, in het water gereden. De wagen bleef gedeeltelijk boven water uitsteken, doch de heer P. kon zich niet red den. Toen hij later uit den wagen was op gehaald, kon men de levensgeesten bij hem niet meer opwekken. P., die directeur was van een woningbu reau te Enschede, was gehuwd en vader van vijf kinderen. Naar het Engelsch van martin porlock. 4). „Ja, meneer", zei hij eindelijk en slikte nog net bijtijds het stereotiepe: „En wat is er aan het handje?" in, dat hem haast ontglipt was. „Maar als u me niet kwalijk neemt, meneer Hij probeerde opnieuw om hem te passee- ren. Doch de vreemdeling ging geen duim breed uit den weg. In plaats daarvan stren gelde hij met een gemaakt, meisjesachtig •gebaartje zijn vingers in elkaar, waarom Henry Beecham niet kon nalaten even te lachen en begon toen plotseling te spreken op 'n toon, welke Henry Beecham alle verdere lust tot lachen ontnam, want de stem ver ried maar al te duidelijk, dat met de wet telijke macht hier een loopje werd genomen. „Toe agent, laat mij toch alstublieft niet in den steek!" jammerde de vreemdeling. „Ik heb op u gewacht. Ah, de tijd is mij zoo AtfeVallen 200 verschrikkelijk lang!" em wel, ik zal u eens wat zeggen, meneer zei Henry Beecham norsch, „neem nou van mij een goeden raad aan en ga naar huis. U weet, dat u een kou zult op doen, wanneer u hier zoo blijft rondhangen. Kom, loop door, meneer, hinder me niet in het uitoefenen van mijn functie". De vreemdeling maakte nu zijn nog steeds in elkaar gestrengelde vingers los en hield zijn met de palmen naar voren ge richte handen voor het gezicht, alsof hij zijn oogen voor een of ander schrikbeeld wilde afsluiten en teemde met een kreu nende, gebroken stem: „Ach, nee! Toe, spreek alstublieft toch niet zoo tegen mij!" „Nou is het welletjes!" zei Henry Beecham. „Méér dan welletjes zelfs!" Hij deed een stap naar links, greep den vreemdeling bij den schouder en probeerde zich tusschen hem en den muur door te dringen. De vreemdeling, echter, was niet van zijn plaats te krijgen. De schouder, wel ken Henry Beecham in zijn greep hield ge klemd, was massief en hard. Plotseling liet Henry Beecham los, doch niet tengevolge van het krachtige, lijdelijke verzet. Hij hield op met dringen, daar hij met zijn voet tegen een of ander voorwerp had gestoo- ten, dat aan de voet van den muur lag; het was zwaar, hard en hol. Hij liet zijn lan taarn aanflitsen en den lichtbundel op het voorwefp aan zijn voeten schijnen. Het lag precies daar, waar de vreemdeling tegen den muur had staan lenen. Henry Beecham haalde eens diep adem en liet dezen vervolgens door zijn op elkaar geklemde tanden weer ontsnappen, waar door een krachtige, lage fluittoon voortge bracht werd. Het voorwerp kon niet anders dan achter of tusschen zijn voeten gelegen hebben, toen hij daar tegen den muur ge leund stond. Hij bukte zich snel en raapte eenpolitiehelm van den grond op! „Hé!" zei hij. „Wat is dat?" De vreemdeling nam zijn handen voor zijn gezicht weg en stak ze in zijn zakken. Toen hij begon te spreken was er geen spoor van gekscheerderij meer in zijn stem te bekennen en Henry Beecham, die hem bij het schijnsel van de lantaarn, welke nu zijn geheele gezicht verlichtte, eens goed bekeek, werd opnieuw getroffen door de woestheid van de blauwe oogen. „Dat?" zei de vreemdeling, terwijl hij naar Het begin van alle booze verzoeking ligt in de onstandvastigheid van ons gemoed, en in ons gering vertrouwen op God. Thomas a Kempis, den helm keek, welke met zijn stormband nu aan Henry Beecham's wijsvinger bengel de. „Dat? Wel, dat is van mij. Het is een soort hoofddeksel". „Van u?" zei Henry Beecham met een stem, welke hij beangstigend officieel wilde laten klinken, doch welke er alleen maar in slaagde zijn stomme verbazing tot uiting te brengen. „Wat heeft dit allemaal te be- teekenen?" „Uw verbijstering is volkomen te begrij pen", zei de vreemdeling. „De situatie is dan ook niet zonder pathos als ik het zoo noemen mag. Ik begrijp wel, dat ik u een verklaring van een en ander schuldig ben. Ik woon hier dichtbij, namelijk net om den hoek. Welnu, vanavond kwam het idee bij mij op en laat mij u mogen zeggen, dat dit den laatsten tijd zeer dikwijls bij mij op komt dat ik niets beters zou kunnen doen, dan een fuif te organiseeren. Dat heb ik dan ook gedaan. Het feest is op het oogenblik nog in vollen gang. Iets meer in het begin van den avond leidde een onbe- teekenend eh voorval tot een nogal ernstig tekort aan drinkglazen. Ik kwam toen op de gedachte ten gerieve van mijn gasten de oude traditie van den vriend schapsbeker weer in eere te herstellen. Mijn fuif, welke een vrij bijzonder karakter draagt, was onmiddellijk voor mijn idee te vinden. Nog een ander idee van mij was de vraag in stemming te brengen, wat voor bekers het zonderlingst en laten wij zeg gen het sensationeelst zouden zijn. Er werden verscheidene voorstellen gedaan, agent, waarvan ik eenige niet graag zou willen noemen. Maar voor mij was het weg gelegd ïk zeg dit in alle bescheidenheid het leven te schenken aan een idee, dat dadelijk met algemeene stemmen aangeno men werd". Henry Beecham viel hem nu in de rede. „Ik begrijp niet goed, wat dat er allemaal mee te maken heeft", zei Henry Beecham, die hoe langer hoe meer de kluts kwijt raakte. „Hij hield den helm in de hoogte en zwaaide er haast den vreemdeling mee in het gezicht. „Wat ik wil weten is dit: Wat voert u hiermee uit?" „Maar agent", zei de vreemdeling terwijl hij een halven stap achteruit deed en Hen ry Beecham met zijn blonde hoofd van ter zijde opnam, „dat is toch juist wat ik u nu al een minuut of drie vier met inspanning van mijn uiterste, poovere krachten aan het verstand probeer te brengen!" „Ik geloof, dat u gedronken hebt", zei Henry Beecham gestreng. „Uw veronderstelling is juist", antwoord de de vreemdeling hoffelijk. „Ik heb ge dronken. Gedurende de laatste veertien da gen heb ik met een voortdurend toenemen- den ijver vrijwel aan één stuk door gedron ken. Maar niemand zal toch, naar ik mag aannemen, anders van mij getuigen, dan dat ik een behoorlijken dronk over mij heb". Hij zweeg een oogenblik en voegde er toen met een zekere opgewektheid in zijn toon aan toe: „Komaan, wij kunnen hier niet den geheelen nacht blijven omhangen. Ik heb lang genoeg op u gewacht. Laten wij nu spijkers met koppen slaan. „U hebt gedronken!" herhaalde Henry Beecham, zich wanhopig vastklemmende aan de eenige lichtbaken in deze zee van onbegrijpelijkheid. „Da's wat u gedaan hebt! En waarop hebt u al dien tijd staan wachten?" „Op u agent, aangezien ik mijn gasten twee vriendschapsbekers heb beloofd. Eén heb ik al, namelijk dien u daar nu vast houdt. Maar ik moet er nog' een bij heb ben en dien hebt u op het oogenblik nog op uw hoofd. Bent u van plan mij dien goedschiks, als een lief klein diendertje, te geven, of zal ik hem moeten nemen? Ik hoop in uw eigen belang, dat u met meer voorkomendheid aan mijn verzoek zult vol doen, dan uw collega." „Ik zal u eens vertellen wat er met u gaat gebeuren," zei Henry Beecham, „u gaat met me mee naar het bureau." De vreemdeling haalde zijn handen uit zijn zakken. „Zoo, dus u weigert mij uw helm af te staan?" vroeg hij. „Ik heb nu lang genoeg geduld met u gebruikt," zei Henry Beecham. „Gaat u rustig met me mee, of moet ik „Jammer!" zei hij meewarig, stak blik semsnel met een lenig gebaar zijn hand uit en gaf een ruk aan den keelband van den helm, welken Henry Beecham in zijn hand hield. Deze, die hierop niet in het minst voorbereid was, werd half voorover getrok ken en op het zelfde oogenblik suisde de vuist van den vreemdeling op een uiterst deskundige wijze in een wijden boog door de lucht en kwam met een doffen slag op Henry Beecham's kin terecht. Henry Beecham was niet drie jaar lang kampioen-middengewicht van de Londen- sche politie geweest zonder heel wat stoo- ten te hebben geïncasseerd, doch nog nim mer te voren had hij in den ring, of in een der gevaarlijke achterbuurten, waar de jongens van de J.B.-divisie altijd paars gewijze moeten dienst doen zoo'n „men" gekregen. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1939 | | pagina 9