UGOESCHE COURANT
Rusland geeft den Geallieerden de
schuld van den oorlog.
„Hitier vraagt vliegtuigen en
hij krijgt redevoeringen".
WAT DE SOVJET-UNIE
VAN FINLAND VERLANGT.
1
De Sovjet-Unie blijft neutraal en streeft
naar vrede".
De beteekenis der toenadering
tot Duitschland.
De Engelsche pers over
de verklaringen van Mo
lotof.
Moskou stelt voor: gebiedsruil in Karelië en
de pacht van een stuk grondgebied aan den
ingang van den Finschen golf.
Finland wees een
„bijstandsverdrag" af.
M.
ierwijs-
editatie.
schen)
11,20
12 00
ANP),
gram,
bgel. en
pft 5j,00
lies en
egelver-
jTP, her-
ed. ork.
105 Ber.
im. ca
|vm. en
Cau-
arbei-
10 Voor
;p. 12,45
VARA-
|RA-ork.
linderen.
6,30 De
T,05 Fe-
elvertel-
Ber.
tnkondi-
ladiotoo-
en so-
,00 Ber.
It)—10,20
I solist
Lichte
st ork.
hsorkest.
|e. 3,50
lhalfuur.
Actu-
<oor en
lledeelin-
[,35 Va-
el. 10,20
|0—11,35
opgave
|,30 Om-
2,20
3,20
twintet.
f)ntspan-
roepork.
|(L-11,20
Radio-
1,20 Het
1,20 Pia-
Hobo-
»n zang.
Joepsym-
of. 10,15
7,35
10,20
brna tot
genomen
z. Het
id ont-
Zeeuw-
|e n
Steenen-
en ver
in.: mej.
1a. Ejjk-
it.
NUMMER 258 182e JAARGANG
Dagblad. Uitgave C.V. De Middel-
burgsche Courant. Bureaux: te
MIDDELBURG: St. Pieterstraat 28,
Tel. Redactie 269, Administratie 139;
te GOES: Turfkade, Tel. 2863. Post
giro 359300. Abonnementsprijs voor
Middelburg en Goes 2.30, elders
2.50 per kwartaal. Weekabonne
menten in Middelburg en Goes 18 ct.
TWEE BLADEN EERSTE BI.AD pqfc. C-Lsj
lp I§|
EERSTE BLAD
MIDDELBURGSCHE COURANT
WOENSDAG 1 NOVEMBER 1939
Advertentiën 30 cent per regel,
ingezonden mededeelingen 60 cent
per regel. Bij contract lager. Tarief
op aanvraag. Familieberichten en
dankbetuigingen minimum 2.10.
„Kleine Advertenties", maximum 6
regels, 75 cent, bij vooruitbetaling.
„Brieven, of adres bureau v. d. blad"
10 cent extra. Bewijsnummers 5 ct.
Gisteren heeft in het historische Kremlin
te Moskou de „Opperste Raad" der Sovjet-
Unie, bestaande uit de twee Kamers der
„Opperste Sovjet" 'n buitengewone verga
dering gehouden, waar de volkscommissaris
van Buitenlandsche Zaken, de premier Mo-
lotof, de houding van Sovjet-Rusland in de
buitenlandsche politiek heeft uiteengezet.
„Gedurende de twee laatste maanden
hebben zich in de internationale situatie
belangrijke veranderingen voorgedaan",
zeide Molotof. „Dat geldt in de eerste plaats
voor den toestand in Europa, doch ook voor
landen ver buiten dat werelddeel. In dit
verband kan men de aandacht vestigen op
drie hoofdfactoren van beslissende beteeke
nis.
Allereerst kan men wijzen op verande
ringen in de betrekkingen tusschen de Sov
jet-Unie en Duitschland.
Sinds op 23 Augustus een Duitsch
Russisch niet-aanvalsverdrag is gesloten, is
een einde gekomen aan de abnormale be
trekkingen, die een reeks van jaren tus
schen de twee landen hadden bestaan. Een
verdere verbetering der betrekking kwam
tot uiting in het op 28 September getee-
kende vriendschaps- en grensverdrag. De
groote wending in de verhouding tusschen
de Sovjet-Unie en Duitschland, tusschen de
twee grootste staten van Europa, moest
gevolgen hebben voor den geheelen interna
tionalen toestand.
In de tweede plaats moet aandacht ge
schonken worden aan feiten, als de mili
taire vernietiging van Polen en het verval
van den Poolschen staat. Regeerende krin
gen in Polen zijn niet weinig prat gegaan
op de „stevigheid" van hun staat en de
„macht" van hun leger. Het is echter ge
bleken, dat een kort optreden tegen Polen,
eerst door het Duitsche en daarna door het
Roode leger, voldoende was om te bewer
ken, dat van deze misvormde loot van het
verdrag van Versailles, die leefde door on
derdrukking der niet-Poolsche nationali
teiten, niets overbleef. De „traditioneele
politiek" van het beginsellooze laveeren tus
schen Duitschland en de Sovjet-Unie bleek
onhoudbaar en leidde tot een volledig
bankroet.
In de derde plaats moet men inzien, dat
de groote oorlog, die in Europa is uitgebro
ken, ingrijpende wijzigingen in den gehee
len internationalen toestand heeft gebracht.
Engelsche noch Fransche garanties hebben
Polen geholpen.
„De rollen zijn omgekeerd".
Wanneer nu gesproken wordt van de
groote Europeesche mogendheden, is
Duitschland een staat, die naar een zoo snel
mogelijk einde van den oorlog en naar vre
de streeft. Engeland en Frankrijk echter,
die nog gisteren, tegen de aggressie ten vel
de trokken, zijn voorstanders van een
voortzetting van den oorlog en tegen het
sluiten van een vrede. De rollen zijn dus
omgekeerd.
De Engelsche en Fransche pogingen voor
het zoeken van een rechtvaardiging hunner
nieuwe positie door verplichtingen jegens
Polen, zijn, zooals vanzelf spreekt, ijdel.
Van een herstel van het oude Polen kan,
zooals ieder zal begrijpen, geen sprake zijn.
Een voortzetting van den oorlog onder de
vlag van het herstel van Polen is daarom
zinneloos.
Ofschoon de regeeringen van Engeland
en Erankrijk dit begrijpen, willen zij geen
einde van den oorlog en herstel van den
vrede, doch zoeken zij een nieuwe recht
vaardiging voor den oorlog tegen Duitsch
land. In den laatsten tijd trachtten de re
geerende kringen in Engeland en Frankrijk
zich op te werpen als strijders voor het de
mocratische recht der volken tegen het Hit
lerisme. Daarbij verklaarde de Britsche re
geering, dat haar oorlogsdoel niet meer en
niet minder was dan „vernietiging van het
Hitlerisme". Het blijkt, dat de Engelsche
en Fransche oorlogsaanhangers iets als een
„ideologischen oorlog", die herinnert aan
de oude godsdienstoorlogen, aan Duitsch
land verklaard hebben.
„Oorlog tegen een ideologie
zinloos en misdadig".
Brengen de heersehende klassen in En
geland en Frankrijk ons niet terug tot de
Middeleeuwsche tijden, de tijden van gods
dienstoorlogen, bijgeloof en cultureele ver
wildering
In ieder geval is thans onder „ideologi
sche vlag" een oorlog van nog grooteren
omvang en nog grooter gevaar op touw
gezet. Een dergelijke oorlog vindt echter
geen enkele rechtvaardiging. De ideologie
van het Hitlerisme kan men als ieder an
der ideologisch systeem erkennen of afwij
zen; dat is een kwestie van politieke opvat
ting. Doch ieder zal begrijpen, dat men een
ideologie niet met geweld kan vernietigen.
Daarom is het niet alleen zinloos maar ook
misdadig, zulk een oorlog te voeren onder
de valsche vlag van „strijd voor de demo-
/- Gratie" of „voor de vernietiging van het
Hitlerisme". Handelingen als verbod van
de communistische partij in Frankrijk, ar
restatie van Fransche communistische Ka
merleden, beperking der politieke vrijhe
den in Engeland, onverminderde onder
drukking in Britsch-Indië, kan men geens
zins een strijd voor de democratie noemen.
Engeland en Frankrijk vechten niet te
gen Duitschland, omdat ze gezworen zou
den hebben het vroegere Polen te herstel
len en natuurlijk ook niet, omdat zij be
sloten zouden hebben zich den strijd voor
de democratie tot taak te stellen.
De heersehende kringen in Engeland en
Frankrijk hebben andere motieven, die niet
thuis hooren in een of andere ideologie,
maar deel uitmaken van hun zeer materi-
eele belangen als reusachtige koloniale mo
gendheden.
Het Britsche rijk, welks bevolking 47 mil-
lioen groot is, heerscht over koloniën met
een bevolking van 480 millioen menschen.
Het koloniale rijk van Frankrijk, welks be
volking de 42 millioen niet overtreft, om
vat 70 millioen inwoners in de Fransche ko
loniën. Het bezit van deze koloniën, dat de
mogelijkheid geeft honderden millioenen
menschen uit te buiten, is de grondslag van
de wereldheerschappij van Engeland en
Frankrijk. De vrees voor Duitsche aanspra
ken op dit koloniale bezit is de beweegre
den voor den huidigen oorlog van Engeland
en Frankrijk tegen Duitschland, dat door
het uiteenvallen van het verdrag van Ver
sailles den laatsten tijd krachtig versterkt
werd. De vrees deze wereldheerschappij te
verliezen, dicteert aan de heersehende krin
gen in Engeland en Frankrijk den oorlog
tegen Duitschland. Het imperialistische ka
rakter van dezen oorlog is dus duidelijk
voor iedereen, die den waren stand van za
ken wil zien. Uit alles blijkt wie dezen oor
log noodig heeft, die ter wille van de we
reldheerschappij gevoerd wordt.
„TURKIJE IS NIET MEER
NEUTRAAL".
Sprekende over de Russisch-Turksche on
derhandelingen, zeide Molotof, dat Rusland
de afsluiting wenschte van een bilateraal
pact tot wederzijdschen steun, beperkt tot
de Zwarte Zee en de zeeëngten. Rusland
was van meening, dat het afsluiten van een
dergelijk pact haar geen aanleiding ken
geven tot handelingen die haar konden ver
wikkelen in een gewapend conflict met
Duitschland en dat het de garantie moest
hebben, dat met het oog op den dreigen
den oorlog Turkije oorlogsschepen van an
dere dan aan de Zwarte Zee liggende mo
gendheden niet zou doorlaten naar de Zwar
te Zee. Turkije heeft dit afgewezen en daar
mede het sluiten van een pact onmogelijk
gemaakt.
De Russisch-Turksche onderhandelingen
leidden niet tot een pact maar zij hielpen
toch om de ons interesseerende politieke
kwesties op te lossen, aldus Molotof. In den
huidigen internationalen toestand is het bij
zonder belangrijk het ware gezicht en de
politiek te kennen van de staten, met wie
de betrekkingen van ernstige beteekenis
zijn. In de politiek van Turkije werd ons
zoowel op grond van de onderhandelingen
in Moskou als ook op grond van de laatste
buitenlandsch-politieke daden der Turksche
regeering veel duidelijker. Zooals bekend
is, heeft de regeering van Turkije er den
voorkeur aan gegeven haar lot te verbin
den met een bepaalde groepeering van Eu
ropeesche mogendheden, die aan den oorlog
deelnemen. Zij heeft een pact gesloten over
wederzijdschen bijstand met Engeland en
Frankrijk, die reeds twee maanden oorlog
voeren tegen Duitschland. Daarmede heeft
Turkije de voorzichtige politiek der neutra
liteit definitief terzijde gesteld. Daarover
is men in Engeland evenals in Frankrijk
zeer tevreden, aangezien deze landen zoo
veel mogelijk neutrale staten in hun oor
logssfeer willen betrekken.
Dit is echter niet de buitenlandsche poli
tiek die de Sovjet-Unie volgt. Zij geeft er
den voorkeur aan zich ook in den vervolge
de handen vrij te houden, consequent haar
politiek van neutraliteit ten uitvoer te leg
gen en niet alleen de aanwakkering van
den oorlog niet te bevorderen maar bij te
dragen tot versterking van het aanwezige
streven naar herstel van den vrede.
Deze politiek zullen wjj in de zone van de
Zwarte Zee voeren met de zekerheid, dat
wij haar volledig zullen veilig stellen, zoo
als het de belangen der Sovjet-Unie en der
met haar bevriende staten eischen.
DE BETREKKINGEN MET JAPAN.
Over de betrekkingen van Sovjet-Rusland
met Japan zeide Molotof, dat den laatsten
tijd hierin een zekere verbetering is opge
treden. Er is reden om te spreken over een
beginnende verbetering der Russische be
trekkingen met Japan. Het is thans moeilijk
te beoordeelen in welke mate men kan re
kenen op een snelle ontwikkeling van deze
tendentie. Het is nog niet gelukt op te hel
deren in hoeverre het terrein daarvoor in
Japansche kringen ernstig is voorbereid.
Wapenuitvoer en neutraliteit.
Tenslotte wijdde Molotof aandacht aan de
oorlogscontrabande en de wapenuitvoer uit
neutrale naar oorlogvoerende landen. In
ieder geval, zeide hij, zal ons land als neu
traal land alle maatregelen nemen om den
De opperbevelhebber van Land en Zeemacht, generaal I H Reynders en oud-minister jhr. ir O C A van Lidth de
Jeude inspecteeren een keurcorps vanzwemsters, die Maandagavond medewerkten aan het groot zwemfeest in
Den Haag ten bate van de afdeeling O. en O. voor militairen
Reuter meldt uit Londen: De Britsche
bladen besteden veel aandacht aan de re
devoering van Molotof, welke op in het
oog vallende wijze wordt gepubliceerd
De vastberadenheid der Sovjets neutraal
te blijven is het voornaamste punt, waar
op de aandacht wordt gevestigd.
De „Daily Heraldbetoogt dat Duitsch
land in ruil voor de overdracht van de
Baltische staten aan Stalin alleen maar
woorden ontvangt Hitier vraagt vliegtui
gen en duikbooten als betaling en Stalin
geeft hem alleen maar redevoeringen, no
ta's en artikelen in de bladen. De woor
den van Molotof, waarin hij Groot-Brit-
tannië en Frankrijk aanvalt, zullen niet
deren en de wereld zal deze op de juiste
waarde schatten
De „Daily Telegraph" zegt, dat de Rus
sische bedoeling de neutraliteitspolitiek
voort te zetten den kern vormt van de re
devoering. Berlijn had de wereld van de
ze rede verrassingen beloofd, met een be
slissende uitwerking op den geheelen loop
van den oorlog Molotof heeft zeer zeker
voor verrassingen gezorgd, doch niet van
den aard, welke voorspeld was. De we
reld is gewoon aan verrassende wendin
gen in de Sovjet-Russische politiek en ver
klaringen, doch zij kan thans bekennen
versteld te staan van de verklaringen van
Molotof, welke in ernst waren aangekon
digd en bij verstandige menschen een ge
voel doen opkomen, alsof de wereld plot
seling op den kop staat. Al wat duidelijk
en onbetwistbaar geleek, is door Molotof
in tegenspraak met zichzelf gebracht, met
een zelfverzekerheid van een verward
brein, dat op plechtige toon onzin verkon
digt. Sovjet-Rusland is een zoo groote en
machtige factor in de aangelegenheden
der wereld, dat het onmogelijk is de uit
latingen te negeeren van degenen, die zijn
meeningen en bedoelingen uitspreken, an
ders zou het onmogelijk zijn Molotof hee-
lemaal ernstig te nemen De eenige zorg
van Molotof is voordeel voor Rusland, niet
voor Duitschland.
De „News Chronicle" schrijft, dat de
verklaring van Molotof, dat Rusland neu
traal zal blijven Berlijn verdriet zal doen,
daar het een keerpunt in den oorlog be-
teekent, alleen in dien zin, dat het een
eipde maakt aan de verwachtingen der na-
tionaal-socialisten in den tegenwoordigen
strijd, militairen bijstand der Sovjets te
ontvangen
oorlog minder vernielend te maken, hem
minder fel te maken en zijn beëindiging in
het belang van den vrede te bespoedigen.
Van het standpunt van een dergelijk
perspectief gezien wekt het besluit van de
Amerikaansche regeering tot opheffing van
het embargo op wapenuitvoer gerechtvaar
digden twijfel, aldus spr. Er kan nauwelijks
aan getwijfeld worden, dat het gevolg van
dit besluit niet een verzwakking van den
oorlog en niet een naderbij brengen van het
einde van den oorlog, maar integendeel
versterking, verscherping en verlenging
van den oorlog zal zijn. Natuurlijk kan een
dergelijk besluit de Amerikaansche oorlogs
industrie hoogere winsten brengen. De
vraag is echter of dit een rechtvaardiging
kan zijn voor de opheffing van het embar
go. Het is duidelijk, dat dat niet het geval
kan zijn."
In de gisteren gehouden vergadering van
den Oppersten raad der Sovjet-Unie heeft
Molotof, de premier en volkscommissaris
van buitenlandsche zaken, voor het eerst
de eischen van de Sovjets ten aanzien van
Finland openbaar gemaakt.
Hij noemde deze eischen uiterst beschei
den en beperkt tot een minimum, zonder
hetwelk het onmogelijk zou zijn de vei
ligheid der Sovjet-Unie te waarborgen en
de vriendschappelijke betrekkingen met
Finland te onderhouden.
Molotof zeide o.m
„Wij hebben onderhandelingen aange
knoopt met Finland en wij stelden voor
een verdrag tot wederzijdschen bijstand te
sluiten ongeveer gelijk aan onze pacten
met de andere Baltische landen. Aange
zien de Finsche regeering echter verklaar
de, dat zulks in s t r ij d zou
komen met de door haar
aangenomen houding der
absolute neutraliteit, heb
ben wij niet vastgehou
den aan ons voorstel
Wij stelden daarop voor overeen te ko
men, dat de Russisch-Finsche grens op de
landengte van Karelië eenige dozijnen ki
lometers Noordwaarts van Leningrad ver
schoven zou worden.
Daartegenover stelden wij voor Finland
een deel van het gebied van Sovjet-Kare-
lië te geven, dat tweemaal zoo groot is
als het gebied, dat Finland aan de Sovjet-
Unie zou overdragen
Verder wilden wij aldus Molotof
dat Finland ons voor een bepaalde ter
mijn een klein stuk van zijn gebied in de
streek van den toegang tot den Finschen
golf zou verpachten opdat wij, daar een
vlootsteunpunt aan den Zuidelijken toe
gang verkregen is door het pact met Est
land, Hoor de inrichting van een vloot
steunpunt aan den Noordelijken toegang
de veiligheid van den Finschen golf tegen
vijandelijke aanvallen volledig zouden kun
nen waarborgen.
Wij twijfelen er niet aan, dat de inrich
ting van een dergelijk steunpunt in over
eenstemming is niet alleen met de be
langen van de Sovjet-Unie maar ook met
de veiligheid van Finland zelf
Tegen onze andere voorstellen, in het
bijzonder ons voorstel betreffende den ruil
van gebied van eenige eilanden in den
Finschen Golf evenals van een deel der
schiereilanden Rybatschij en Srednij tegen
een tweemaal zoo groot gebied in Sovjet-
Karelië bestaan klaarblijkelijk geen be
zwaren van de kant van de Finsche regee
ring.
Meeningsverschillen ten aanzien van een
aantal onzer voorstellen zijn nog niet af
gehandeld en het is duidelijk, dat de hier
over door Finland gedane concessies, bij
voorbeeld gedeeltelijke afstand van gebied
op de Karelische landengte haar doel niet
bereiken.
Wij zijn Finland verder nog eenige stap
pen tegemoet gekomen. Wij zeiden, dat wij
in geval onze voornaamste voorstellen
aanvaard werden, bereid z ij n
onze bezw'aren tegen be-
wa pening van de Aaland-
eilanden, waaraan de
Finsche regeering reeds
lang vasthoudt, zouden
intrekken.
Wij stelden Finland ook voor langs de
geheele Russisch-Finsche. grens op de
Karelische landengte ontwapening ten uit
voer te leggen van de versterkte zones,
hetgeen geheel en al in overeenstemming
moet zijn met de belangen van Finland.
Voorts spraken wij den wensch uit het
Russisch-Finsche niet-aanvalspact te ver
sterken met aanvullende wederzijdsche ga
ranties Tenslotte zou de versterking der
politieke Russisch-Finsche betrekkingen on
getwijfeld een uitstekenden grondslag vor
men ook voor een snelle opkomst der eco
nomische betrekkingen tusschen onze
landen.
Na dit alles gelooven wij niet, dat Fin
land een voorwendsel zal zoeken om het
voorgenomen accoord te verijdelen Dat
zou niet in overeenstemming zijn met de
politiek van vriendschappelijke Russisch-
Finsche betrekkingen en natuurlijk Fin
land ernstig benadeelen.
BALTISCHPÖFj
KE 5TLAN
Op bovenstaand kaartje vindt men de beide gebieden, welke Rusland
resp. van Finland wil pachten en in ruil voor een stuk Sovjet-gebied
verwerven. Ze zijn beide met een kruisje aangegeven.
