f!
KRONIEK VAN DEN DAG
De honger der kanonnen en die
van het volk.
De brug over de Zandkreek
Wieu kiest ze?
De Amateur
Detective
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT GOESCHE COURANT) VAN VRIJDAG 27 OCTOBER 1939. No. 254.
Md<
Stalin trapt John Bull op z'n
likdoorns.
Waarom zooveel oponthoud der
Nederlandsche schepen in
Duins?
Duitsche vreugde over de
Russische
anti-contrabande-nota.
Dnitsch militair vliegtuig geland
in Groningen.
Geneesmiddel
tegen HUIDAANDOENINGEN
Het bouwplan niet
uitgesteld.
Het 125-jarig beslaan der
Kon. Marechaussee.
Het oorlogsrisico en de
Ongevallenwet.
ïrcL
inr:
ior.
:s
IV.,
29
3e-
C.
ig-
of
)ud
ide
bht,
bif
10,
ïst-
en
A,
en
of
25.
50,
ek-
irg-
or-
20
28
en
„Aanvaard mijnheer de ambassadeur de
verzekering van mijn gevoelens van eer
bied". Met deze vriendelijke formule heeft
ook de heer Molotof, de Sovjet-Russische
Volks-Commissaris (minister) van buiten-
landsche zaken zijn nota aan Seeds, den
Britschen ambassadeur te Moskou, inzake
de kwestie der oorlogscontrabande besloten.
Maar de inhoud der nota is niet bepaald
vriendelijk. De regeering der Sovjet-Unie
is het niet eens met de Engelsche contra-
banda-politiek en zal zich er niet bij neer
leggen. Zij behoudt zich het recht voor
„compensatie" (schadevergoeding of zoo) te
eischen voor verliezen, veroorzaakt aan or
ganisaties, instellingen of burgers der Sov
jet-Unie door de Engelsche contrabande
maatregelen.
Het laat zich aanzien, dat over deze zaak
nog heel wat poppen aan het dansen zullen
raken. Er is trouwens in den loop, der
laatste halve eeuw al heel vaak wat over
te doen geweest: principieel dan, met als
uitgangspunt de vraag, hoever een oorlog
voerende mogendheid tenslotte mag gaan
met de opstelling van een contrabande-lijst.
De vraag is daarom zoo netelig, omdat de
belangen en de positie der neutrale landen
er rechtstreeks door in het geding worden
gebracht. Immers, in het kort komt de
zaak hierop neer, dat een oorlogvoerende
mogendheid den neutralen handelaar pro
beert te beletten bepaalde grondstoffen en
artikelen aan de andere oorlogvoerende mo
gendheid te leveren. Er zijn zelfs al con
ferenties aan de zaak gewijd; zonder eenig
positief resultaat natuurlijk.
Het juridische aspect er van interesseert
ons hier voor het overige niet. In de prak
tijk van dit historisch oogenblik komt de
kwestie, waar alfgs. om draait, hierop neer,
dat Engeland bij den aanvang van den oor
log een contrabande-lijst heeft gepubliceerd,
welke niet alleen wapenen, munitie en
grondstoffen voor deze dingen, maar te
vens tal van grondstoffen en artikelen,
welke indirect van belang voor de oorlog
voering zijn, mitsgaders zelfs alle levens
middelen (brood, vleesch, boter, suiker etc.)
bevat. Neutrale schepen mogen deze goe
deren dus niet naar Duitschland vervoeren.
Zooals men weet, oefent de Engelsche ma
rine een scherpe controle uit en moeten alle
neutrale schepen, welke deze controle wen-
schen te passeeren, zich aan een onderzoek
onderwerpen. Bevindt zich contrabande aan
boord, waarvan de bestemming Duitschland
is (bewezen of vermoed) dan wordt ze in
beslag genomen. Het penibele van de zaak
is vooral, dat de controle op deze manier
plaats vindt dwars door neutrale landen
(b.v. Nederland) heen. Ook uit Nederland
sehe schepen, die b.v. naar Rotterdam va
ren, wordt de contrabande gehaald, indien
de Engelsche autoriteiten vermoeden, dat
van Rotterdam uit wel eens verder ver
zending (over land of langs den Rijn) naar
Duitschland, zou kunnen plaats vinden. Het
hoeft nauwelijks betoog, dat daardoor de
neutrale indirect min of meer bij de oor
logvoering kan worden betrokken. En het
spreekt vanzelf, dat de handel der neu
tralen er ontzaglijk door benadeeld wordt.
De Russische regeering heeft nu te ken
nen gegeven, dat ze niet van plan is, zich
bij het systeem neer te leggen en compen
satie zal eischen voor schade, aan Sovjet-
belangen toegebracht. Het is misschien niet
de eerste maal in de geschiedenis, dat al
dus een netelige aangelegenheid wordt opge
worpen, maar de omstandigheden maken
haar tot zekére hoogte uniek. Het machtige
zee-varende Engeland wordt hier voor een
probleem gesteld, waaraan niet gemakke
lijk een mouw te passen zal zijn. Immers:
men is er tot dusverre te Londen voortdu
rend op uit geweest, om Sovjet-Rusland
angstvallig te ontzien. De Engelsche re
geering wil geen moeilijkheden met Mos
kou, probeert eigenlijk voortdurend te doen,
alsof het Duitsch-Russisch pact maar een
wassen neus zou zijn. Als men dit in het
oog vat, krjjgt de Russische anti-eontra-
bande-nota iets heel pikants, 't Is, of de
heer Stalin het beste middel gezocht (en ge
vonden) heeft, om John Buil eens gevoelig
op z'n likdoorns te trappen.
Het A.N.P. meldt uit Londen:
In verband met het langdurige opont
houd van Nederlandsche schepen bij Duins
hebben wij ons via Reuter gewend tot de
Britsche marine- en contrabandecontrole
autoriteiten met het verzoek ons een
uiteenzetting te willen geven van de oor
zaken van dit langdurige oponthoud
Tevens hebben wij de vraag gesteld of
in de naaste toekomst versnelling der
controle mogelijk is
In antwoord op onze vragen ontvingen
wij de volgende uiteenzetting:
,,De reden, waarom sommige Neder
landsche schepen geruimen tijd door de
Britsche autoriteiten worden vastgehouden
in de bases tot controle van de contraban
de, is door een gezaghebbend woordvoer
der medegedeeld Deze zette uiteen, dat
in sommige gevallen de contrabande-com
missie het noodzakelijk acht een garantie
te vragen van den geadresseerde van de
goederen of van de regeering van het neu
trale land, dat noch de goederen, noch de
producten, welke hiervan worden gemaakt
of het equivalent hiervan,
producten met dezelfde waarde, zal wor
den uitgevoerd naar Duitschland Ten
einde vertraging te voorkomen, hebben
sommige scheepvaart maatschappijen de
belofte gegeven, dat, indien hun schepen
toestemming krijgen door te varen, zij de
goederen, waaromtrent twijfel bestaat zul
len vasthouden tot een beslissing is geno
men, zooals ook in den vorigen oorlog is
gedaan Andere maatschappijen doen dit
niet en indien hun schpen toestemming
krijgen door te varen, dan bestaat geen
garantie, dat de contrabande niet zal wor
den doorgevoerd naar Duitschland. Inder
daad heeft een schip, dat onlangs zonder
goede garantie toestemming kreeg om
door te varen teneinde lang oponthoud te
voorkomen, een lading vervoerd, welke
naar bekend is, later werd doorgevoerd
naar Duitschland.
Men hoopt evenwel, dat van nu af de toe
stand beter zal worden tengevolge van een
overeenkomst, welke met sommige scheeps
eigenaren is getroffen en waarbij de
scheepspapieren zoo spoedig mogelijk voor
het binnenvaren van de Britsche wateren
vooruit zullen worden gezonden aan de
Britsche autoriteiten. In vele gevallen zal
dit mogelijk maken het noodzakelijk on
derzoek naar het verdachte deel van de
lading in te stellen, voor het schip werke
lijk in de controlehaven aankomt. Men
hoopt, dat dit systeem de voornaamste re
den tot klagen ook van de Nederlandsche
scheepseigenaars weg zal nemen.
DE PASSAGIERS.
Wat betreft het oponthoud van passa
giers op de vastgehouden schepen wordt ge
zegd, dat men hoopt in de toekomst een re
geling te treffen, waarbij de passagiers on
middellijk aan land worden gezet en toe
stemming krijgen hun reis voort te zetten
op de snelst mogelijke wijze. Men hoopt,
dat dit gebaar ook in Nederland zal worden
gewaardeerd.
Iedere vertraging en ieder ongemak, dat
niettegenstaande deze pogingen ze te ver
mijden, toch ontstaat, wordt te Londen be
schouwd als een betreurenswaardige nood
zakelijkheid in de poging te voorkomen, dat
goederen van essentieel belang Duitschland
bereiken.
In verband hiermede is het artikel van
den bekenden economist Sir Willam Be-
veridge in de „Times" opmerkelijk. Hij
wijst er op hoe noodzakelijk het is, dat
Duitschland geen vet wordt geleverd, aan
gezien vet onmiddellijk voor de bewapening
kan worden gebruikt. Hij voegt hieraan toe:
Het is niet waarschijnlijk, dat iets, wat
wij door de blokkade kunnen doen, het voor
de Duitsche regeering onmogelijk zou ma>
ken de burgerbevolking behoorlijk te voe
den, indien zij voor dit doel een voldoende
hoeveelheid van de hulpbronnen aan werk
krachten, materiaal en geld besteedt.
Indien zij dit niet doet, dan zal het Duit
sche volk door het besluit van zijn eigen
regeering tot honger worden veroordeeld"
Beveridge voegt hieraan toe, dat het
dilemma tusschen de honger van het volk en
de honger van de kanonnen het punt is,
waartoe de eene oorlogvoerende den ander
moet drijven.
Voor 't overige zal men uiteraard moeten
afwachten, wat voor practische gevolgen
uit de kwestie gaan voortvloeien. Engeland
kan het Russische standpunt natuurlijk niet
aanvaarden. Het zou dan de andere neu
tralen op dezelfde wijze moeten behandelen
en dus feitelijk vrijwel afstand doen van
zijn krachtigste wapen tegen Duitschland:
de blokkade. Aan den anderen kant lijkt
het voorshands echter evenmin waarschijn
lijk, dat Rusland de zaak op de spits zal
willen drijven. De Sovjet-Unie heeft er al
heel weinig belang bij in den oorlog be
trokken te worden, zoolang het zonder of
fers van beteekenis van alles en nog wat
in de wacht kan sleepen. Wrijvingen en po
litiek geharrewar zullen de voornaamste
gevolgen wel worden; ten pleiziere van de
Duitschers, ook al komen die er dan in de
praktijk wellicht maar weinig aan te ver
dienen.
De „Deutscher Dienst" schrijft, inzake de
Russische afwijzing der Britsche contra-
bandepolitiek
Het Russische antwoord op de Britsche
nota's inzake de oorlogscontrabande brengt
op verheugend duidelijke wijze het belan-
genstandpunt der neutrale mogendheden te
genover de Britsche oorlogspolitiek ter zee
tot uitdrukking. Evenals in de verklaringen
der conferentie van Panama en in de af
zonderlijke verklaringen van een reeks neu
trale landen overzee en in Europa, wordt
geconstateerd, dat de door Groot-Britannië
getroffen maatregelen volledig in tegen
spraak staan tot het volkerenrecht en de
belangen der neutrale landen door dè ver
nietiging van den internationalen handel
ten zeerste benadeelen.
Eveneens wordt duidelijk geconstateerd,
dat door de Britsche maatregelen in den
oorlog ter zee, de beginselen der elemen
taire vrijheid der koopvaardijscheepvaart op
de grofste wijze worden geschonden.
Rusland, zoo vervolgt de „Deutscher
Dienst", heeft zich met zijn verklaring
krachtig geschaard in het front der neu
trale mogendheden, die zich met recht te
gen de wurging van -hun koopvaardijscheep
vaart en van hun handelsleven door Enge
land te weer stellen.
Op indrukwekkende wijze heeft Rusland
er naar verwezen, dat door dit tegen het
volkenrecht indruischende Britsche optre
den, bevolkingslagen, welke aan den oor
log geen deel hebben, worden uitgeleverd
aan nood en ellende.
Op overtuigende wijze blijkt uit de Rus
sische verklaring, welk een zware verant
woording tegenover de geheele wereld En
geland door zijn schuldig gedrag op zich
heeft geladen. Het afweerfront der neu
tralen tegen den Britschen willekeur en
aanmatiging, zal, zoo besluit de „Deutscher
Dienst" door de Russische verklaring onge
twijfeld versterkt worden".
BEJAARDE VROUW OVERREDEN EN
w OMGEKOMEN.
Te Noordwijkerhout is gisteren de 50-ja-
rige mej. E. van Graven door een autobus
uit Haarlem overreden en op slag omgeko
men. Het slachtoffer stak den rijweg over
onmiddellijk nadat een vrachtauto was ge
passeerd. Uit de tegenovergestelde richting
naderde op hetzelfde moment de autobus,
waarvan de bestuurder een ongeluk niet
meer kon voorkomen.
De bemanning geïnterneerd.
Gistermiddag omstreeks vijf uur heeft
een Duitsch militair vliegtuig bij Usquert
in de provincie Groningen, tengevolge van
motorpech, een noodlanding moeten maken.
De uit drie personen bestaande bemanning
is geïnterneerd.
DE BETALING DER GEVORDERDE
PAARDEN.
Op vragen van het Tweede Kamerlid
Hilgenga betreffende de betaling van voor
de mobilisatie gevorderde paarden heeft de
minister van Defensie als volgt geant
woord:
Uit ingewonnen ambtsberichten is geble
ken, dat de commissarissen der Koningin
de gelden, bestemd voor de betaling van
voor de mobilisatie gevorderde paarden,
met bekwamen spoed aan de burgemeesters
hebben overgemaakt. Er zijn geen aanwij
zingen, dat de betaling van deze gelden aan
de belanghebbenden thans nog niet heeft
plaats gevonden.
DDJ). xulvert de portin*
doet de Jeuk bedaren, vef
frltchl en sterkt de huid-
weeisels. Flacons 75 et,
L I^Oea L 2.50.
(Ingez. Med.)
Onlangs hechtte de Tweede Kamer haar
goedkeuring aan het wetsontwerp inzake
den bouw van een brug over de Zand
kreek tusschen Zuid- en Noord-Beveland
Kort daarop werd de mobilisatie afgekon
digd Door de gewijzigde omstandigheden
leven velen in Zeeland in de veronderstel
ling, dat de brug, die Noord-Beveland uit
zijn isolement zal verlossen, maar welker
tot standkoming sedert 1906 reeds zoovele
keeren is verhinderd, andermaal van de
baan zal geraken.
Van goed ingelichte zijde vernemen wij
evenwel, dat alles in het werk wordt ge
steld, om het bouwplan zoo spoedig mo
gelijk doorgang te doen vinden. Reeds zijn
onderhandelingen gaande met het werk
fonds teneinde gedaan te krijgen, dat
deze instantie, die bereid werd gevonden,
de provincie de aanvankelijk benoodigde
bouwsom voor te schieten, ook het bedrag
waarmee, tengevolge van het duurder wor
den der materialen, de raming zal worden
overschreden, ter leen zal verstrekken
Aanvankelijk waren de kosten van de brug
begroot op 1,300,000, maar dit bedrag zal
met tenminste 300,000 dienen te wor
den verhoogd.
In hoeverre deze stijging van de bouw
kosten verdisconteerd zal dienen te wor
den in den tijd, gedurende welke de pro
vincie van bruggebruikers tol mag heffen,
maakt nog een punt van onderzoek uit
Te bevoegder plaatse deelde men ons
mede te verwachten, dat de onvoorziene
omstandigheden de totstandkoming van de
Noord-Bevelandsche brug niet zullen ver
hinderen, en dat het in de bedoeling ligt
de aanbesteding van het wérk nog dit
jaar te houden. Een tweede mogelijkheid,
die de vaste verbinding tusschen <,Zuid-
en Noord-Beveland nog in den weg staat,
de vergunning krachtens de rivierenwet,
zal vermoedelijk dezer dagen haar beslag
krijgen.
Het wapen der Kon. Marechaussee heeft
gisteren zijn 125-jarig bestaan herdacht,
welke herdenking in verband met de bij
zondere tijdsomstandigheden een sober
karakter droeg.
Generaal-majoor jhr. W. C. M1 de Jonge
van Ellemeet, adjudant van HM. de
Koningin bracht gisterochtend ten bureele
van den inspecteur van het wapen aan de
Nassau-Zuilensteinstraat 11 te 's-Graven-
hage de gelukwenschen van Hare Majes
teit over.
In den namiddag kwamen vele autoritei
ten hun gelukwenschen aanbieden. In de
eerste plaats de opperbevelhebber van
land- en zeemacht, generaal I H. Reyn-
ders, die met enkele woorden de groote
verdiensten van het corps schetste en zijn
beste wenschen voor de toekomst uitte.
Voorts complimenteerden namens het
landelijk comité dat zich ter herdenking
van dit 125-jarig bestaan had gevormd, den
inspecteur van het wapen, de voorzitter
van het comité mr. A. J. A A, baron
van Heemstra, oud-gouverneur van Suri
name, de penningmeester mr. E. E. Men-
tem, de gep generaal-majoor G. J D. Bau-
duin, oud-inspecteur der koninklijke ma
rechaussee en de secretaris mr. J. Kaller.
Arbeiders in verzekerings-
plichtige bedrijven niet meer
verzekerd tegen de gevolgen
van bominslag etc.
De regeeringspersdienst meldt: De
aandacht van belanghebbenden wordt er
op gevestigd, dat, ingevolge een onlangs
door de Eerste Kamer aangenomen wijzi
ging der Ongevallenwetten, de arbeiders
in de verzekeringsplichtige bedrijven na
het inwerkingtreden van die wetswijziging
niet verzekerd zullen zijn tegen geldelijke
gevolgen van ongevallen, hun bij hun ar
beid overkomen als gevolg van een oor
logsgewelddadigheid (als b.v. bominslag,
mijnontploffing). Indien werkgevers de bij
hen in dienst zijnde arbeiders tegen gelde
lijke gevolgen van zoodanige ongevallen
willen zien verzekerd, zullen zij langs den
weg van particuliere verzekering die voor
ziening moeten treffen.
Het is de bedoeling de wetswijziging om
streeks half December a s. in werking te
doen treden Tot de keuze van dat tijd
stip heeft o m, medegewerkt de overwe
ging, dat de werkgevers, die ten behoeve
van hun arbeiders een voorziening, als vo
renbedoeld, willen treffen, aldus de gele
genheid krijgen tijdig met die voorziening
gereed te zijn.
Die martiale uniform bekoort
het hart van ieder meisje
maar die schitterende ele
gante Shelter staat nog fijner
en flinker.
Hem zal ze zeker kiezen.
(Ingez. Med.)
27).
Naar het Engelsch van
Anthony Berkeley.
..Majoor Sinclair leek mij altijd zoo, als
een neef voor zijn tante van wie hij zoo
veel te verwachten heeft, maar zijn kan",
antwoordde de jonge dame cynisch, die
blijkbaar door de geschiedenis met den bril
nog cynischer geworden was.
„Op de huwelijkskwestie na, maakte zij
dus een vriendschappelijken indruk?"
„Zeker".
„Zoo, zoo, mocht u persoonlijk, majoor
Sinclair nog al?"
„Maar mijnheer Chitterwick", merkte de
secretaresse op „heeft dit eigenlijk wat met
de zaak te maken of ik de majoor mocht,
of niet mocht? Wat kan dit nu te maken
hebben met het feit dat u gezien hebt, dat
hij vergif deed in de koffie van zijn tante?"
„Neen, daar heeft u gelijk in", moest hij
wel toegeven. „Dat wil zeggenZiet u,
het is
Smeekend keek hij naar Mouse.
„De vraag van mijnheer Chitterwick
heeft een diepere beteekenis" kwam deze
hem te hulp.
„Natuurlijk", zei Chitterwick opgelucht.
„Zoo is het. En verder is er nog iets, dat ik
graag met u zou willen bespreken. Ik ge
loof dat ik u al eerder gevraagd heb, of u
ook wist, waarom juffrouw Sinclair juist
in Piccadilly met haar neef had afgespro
ken. Ik meen dat u toen zei, dat" u er geen
verklaring voor wist. Kunt u er nu mis
schien een antwoord op geven?"
„Denkt u, dat ik nu iets zou weten, wat
ik toen niet geweten heb?" Juffrouw Goole
was zeker van zichzelf en liet zich niet gauw
van de wijs brengen.
„Neen dat natuurlijk niet. Dat zou on
mogelijk zijn. Ik meende echter dat mis
schienachteraf de één of andere op
merking van juffrouw Sinclair bij u opge
komen wasIk bedoel niet dat zij u
een verklaring voor de typische keus van de
plaats van samenkomst had moeten geven,
maar de geringste aanwijzing daarvan, zou
ons al op weg helpen. Kunt u zich niets
van dien aard herinneren?"
„Dit punt schijnt u al bijzonder te in
teresseeren", zei juffrouw Goole en toonde
voor het eerst een beetje belangstelling.
„Dat doet het ook" verklaarde Chitter
wick. „Naar mijn meening is dit het eenige
onverwachte ik zeg expres niet: onver
klaarbare omdat er nog wel een verkla
ring voor gevonden zal worden in juf
frouw Sinclair's handelwijze. Want de Pic
cadilly Hall was toch wel de laatste plaats
waar men juffrouw Sinclair zou verwach
ten, nietwaar?"
„Ik weet wet, dat ik ook verwonderd
was, toen zij die afspraak maakte", gaf juf
frouw Goole toe.
„Ben u er zeker van, dat zij die afspraak
maakte?" vroeg Chitterwick.
„Wat bedoelt u?"
„Ik bedoel: ging die afspraak niet van
den majoor uit, en stemde zij er alleen
maar in toe?"
„Maar de politie heeft toch den brief
van den majoor, waarin hij zich accoord
Een doel is de grondslag van ka
rakter, ontwikkeling, positie, talent
van eiken aard.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiy
verklaart met de plaats van samenkomst".
„Ja zeker, dat is zoo. Maar dit kan toch
betrekking hebben op een voorstel van hem
zelf".
„Voor zoover ik het kan beoordeelen,
niet. Juffrouw Sinclair heeft mij een brief
gedicteerd en daarin de afspraak geregeld.
Zij gaf daar geen uitlegging bij en ook
niet, toen ik dien brief met nog een paar
andere door haar liet teekenen".
Juffrouw Goole had zichtbaar genoeg van
het onderwerp.
„Waarom heeft zij hem dan niet in Al-
dridge laten komen, waar zij hem toch ook
onder 4 oogen had kunnen spreken? Waar
zij toch ongestoord hadden kunnen praten?"
hield Chitterwick vol.
„Heusch, ik weet er geen antwoord op.
Maar hebt u er dan niet aan gedacht, dat de
voor den-majoor er niet beter op zou wor
den, indien de afspraak van hem was uit
gegaan?" zei de secretaresse scherp en lo
gisch.
„Ja, ja. Dat is zoo", mompelde Chitter
wick verlegen.
Het was voor Chitterwick wel duidelijk,
maar hij vond het onaangenaam, dat zoo
iets werd gezegd in tegenwoordigheid van
Mouse, die toch beslist op de hand van Sin
clair was. Chitterwick daarentegen was be
sloten, voor noch tegen Sinclair te zijn. Als
men hem dwong zich met het geval te be
moeien, dan kon hij dat alleen doen met
het doel, de waarheid te onthullen. De af
spraak in Piccadilly had hem van het be
gin af hoogst belangrijk geleken. Het was
volkomen onbegrijpelijk, dat juffrouw Sin
clair haar gemaakt zou hebben, en Chitter
wick had den majoor al direct verdacht;
want hoewel de hall al een heel ongeschikte
gelegenheid is, om een neef met onterving
te dreigen, is het een uitgezochte plaats, om
zjjn tante te vergiftigen op een manier, die
den schijn van zelfmoord verwerkte. Chit
terwick had dus ingezien, dat, als men zo'u
kunnen bewijzen, dat het voorstel van den
majoor was uitgegaan, zijn zaak zooals
juffrouw Goole al zeer juist had opgemerkt
er veel duisterder en ongunstiger kwam
voor te staan.
Nu het Chitterwick alleen om de waarheid
te doen was, moest hij op dit punt zeker
heid zien te krijgen, wat hem, zooals de
toestand zich liet aanzien, niet zou geluk
ken. Daar Chitterwick niets meer te vragen
wist, ging men naar het huis terug om
thee te drinken.
Hoe ook de gevoelens van den majoor te
genover zijn tante geweest waren, aan die
van de oude dame viel niet te twijfelen. In
het heele huis stonden zijn portretten. In de
kleine, prettige kamer, die haar boudoir ge
weest was, stonden er niet minder dan vijf;
één daarvan, een vergrooting van een pro
fiel, trok vooral Chitterwick's aandacht.
Zijn moed verflauwde aanmerkelijk, toen
hij het onder het theedrinken nog eens goed
opnam. Het profiel was karakteristieker
dan de foto en face. Er was geen twijfel
mogelijk, dit was het profiel met dien op
vallenden neus, dat hij in Piccadilly Palace
gezien had.
De tocht naar Riversmead Priory terug
werd in een langzamer tempo afgelegd.
Mouse zat alleen voorin; Chitterwick zat
bij Judith. Hun gesprek ging over den te
ruggevonden neef, en Judith vertelde hem
de bijzonderheden van den brief van den ad
vocaat.
„Hij heeft blijkbaar een zeldzame car
rière gemaakt. Zijn ouders lieten hem niets
na en hij moest dus direct voor zichzelf
zorgen; maar hij scheen nu op acht en
twintig-jarigen leeftijd in zeer goede om
standigheden te verkeeren".
„Dat wil nogal wat zeggen", zei Chitter
wick bewonderend.
„Hij is zoowat van alles geweest. Chas
seur in een hotel, kellner, sleutelsmid, be
drijfsleider bij de film en aan het tooneel,
zelfs een tijdje mede-eigenaar van een
rondtrekkend circus, waar hij in een wild
cowboy-nummer optrad".
Hij scheen dus wel van alle markten
thuis te zijn.
„Eén van die gelukkigen, die voor alles
aanleg hebben", zei Chitterwick. Hij had
nog nooit van een cowboy-kellner gehoord;
die combinatie moest wel eenig in zijn soort
zijn. Hij verheugde zich er al op, eens ken
nis met dien veelzjjdigen jongen man te
maken.
Judith hield op met praten en Chitter
wick verzonk in gedachten. Hij kon niet
anders zeggen, dat dat ze geen stap verder
waren gekomen; juffrouw Goole was geen
steun. Zij scheen den majoor niet vijandig
gezind te zijn, maar ze was ook niet op
zjjn hand. Zij bleef neutraal, zooals het in
haar plaats te pas kwam. Alleen één punt
van het geheele bezoek was voor Chitter
wick van belang en dat was het oogenblik,
dat hij haar zonder bril had gezien.
Zij had hem beslist aan iemand doen den
ken. Maar aan wien? Hij kon er maar niet
op komen. Het moest iemand zijn, die hij nog,
niet zoo heel lang geleden gezien had
maar verder kwam hij niet. En dan nog iets.
rnr
(Wordt vervolgd).
