Kiespij" KRONIEK VAN DEN DAG STADSNIEUWS De Amateur Detective Teraardebestelling wijlen korporaal-constabel C. Grootjans. «siStr8"ln te haien'wai TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT GOESCHE COURANT) VAN VRIJDAG 6 OCTOBER 1939. No. 236. Mussolini's neutraliteit. Voorbereiding voor een petroleumdistributie. Er komen meer krijgsraden. Het Rijksbureau voor wol en lompen. MIDDELBURG WAT MEN MOET WETEN VAN DE LUCHTBESCHERMING. Een onderstelling uit den booze. GASMASKERS KEUREN, flngez. Med.J Het Algemeen Steuncomité 1939. IN- EN UITVOER VAN MELKPRODUCTEN, S&M u'?e,ato a"«h» he? wL?deClair' "G°edUhet is mij best aIs Vanmiddag heeft Hitier gesproken. Hij zou vanmiddag althans spreken toen dit artikeltje geschreven moest worden, om tijdig ter zetterij te zijn, waren we nog in afwachting van des Führes uiteenzettingen. Eén ding zal de redevoering, als dit in druk verschijnt, vermoedelijk in elk geval opge helderd hebben: of en zoo ja welke vredes voorstellen Duitschland (in samenwerking met Rusland) nu eigenlijk heeft aan te bie den. De laatste dagen werd de wereld in voortdurende spanning gehouden over deze vraag. Een tweede ding, dat door Hitler's rede zeer waarschijnlijk nog wel eenig relief krijgt, is de houding van Italië. De berich ten, welke gisteren uit Rome kwamen, heb ben zooals men weet den indruk, dat Mussolini er voorshands nog niet veel voor voelt, om ook zijn land in het hachelijk avontuur van den oorlog te storten aan zienlijk versterkt. Hij past er zelfs voor, om Italië's neutraliteit in een eenigszins ver dacht licht te zetten, door Hitler hand- en spandiensten bij zijn „vredesoffensief" te verleenen. Een officieele verklaring uit Ro me is het ons komen vertellen: „In de be staande omstandigheden zal Italië geen ini tiatief nemen met betrekking tot een vre desconferentie". In politieke kringen te Londen is men deze verklaring ook in verband gaan bren gen met het feit, dat na het bezoek van graaf Ciano, des Duces schoonzoon en Ita- liaansch minister van buitenlandsche za ken, aan Berlijn, geen officieel communi qué werd gepubliceerd. Blijkbaar heeft Ciano aan Hitier moeten meedeelen, dat Mussolini zijn vredesplannen niet kon steu nen. Dit is van des te meer beteekenis, zoo oordeelt men nu te Londen, omdat Cham berlain Woensdag verklaard heeft, ieder voorstel te zullen onderzoeken in het licht van de voorwaarden, die hij tevoren had omschreven. Naar alle waarschijnlijkheid voldeden de Duitsche plannen aan deze voorwaarden niet en heeft Mussolini beslo ten geen verantwoordelijheid voor het in dienen der voorstellen te aanvaarden. Ook de zinsnede ,in de bestaande omstan digheden" wordt te Londen zeer belangrijk geacht, daar deze bestaande omstandighe den den staat van oorlog tusschen Duitsch land en Frankrijk en Engeland, alsmede de neutraliteit van Italië, insluiten. Dat na Ciano's bezoek aan Berlijn geen commu niqué is gepubliceerd, wordt verder, naar men in de Engelsche hoofdstad meent, ver klaard door de omstandigheid, dat de bei de regeeringen over de bewoordigingen niet tot overeenstemming konden komen en dat een communiqué slechts gepubliceerd zou worden, indien de Duce met de Duitsche voorstellen instemde. Daar hij zijn goedkeu ring niet heeft gegeven, -zal het communi qué nooit het licht zien Het is wel zeer on gewoon dat na een dergelijk belangrijk offi cieel bezoek geen mededeeling werd gepu bliceerd. Het spreekt vanzelf, dat men te Londen (en ook te Parijs) uit dit alles eenig opti misme put. Het is voor Engeland en Frank rijk heel wat waard, dat Italië strikt neutraal schijnt te willen blijven. Wij schrij ven met opzet „s c h ij n t te willen blij ven", want van zekerheid kan hier uiter aard nog geen sprake zijn. De spil Rome— Berlijn heeft de wereld de laatste jaren op zooveel verrassingen getracteerd, dat men argwanend is geworden. Maar dat neemt toch weer niet weg, dat er bepaalde omstandigheden zijn, welke een nogal sprekende verklaring kunnen op leveren van Mussolini's houding. O.a. deze, dat de onverwachte samenwerking van Duitschland en Rusland een uitermate on aangename uitwerking op het Italiaansehe olk heeft gehad. De Italianen zijn in over- groote meerderheid roomsch-katholiek zoo- 5! fret woord van den Paus er groot gezag eelt.. De Paus nu heeft den inval in Po len door de Sovjet-Unie scherp veroordeeld, evenals de politieke transactie, welke daar- snvL grondslaS ügt (de Duitsch-Russi- een f ™e,nwerking dus). De Duce kan zich i 16 dezer veroordeeling moeilijk hetTausVeeiSkHÖ h6eft 6enmaal ^probeerd pauselijk gezag m zijn land te dwars- De minister van Econ. Zaken vestigt er de aandacht op, dat ter voorbereiding van een distributie van petroleum u i t s 1 u i- t e n d aan de verbruikers van petro leum voor huishoudelijke doeleinden (ver warming, verlichting en kookdoeleinden) door den plaatpelijken distributiedienst een vragenlijst ter invulling zal worden of reeds is aangeboden Na indiening van het nauwkeurig en naar waarheid inge vulde formulier zal de plaatselijke distri- butiedienst overgaan tot de uitreiking aan de belanghebbenden van petroleum- distributiekaarten. Dit brengt vooralsnog niet met zich mede, dat deze petroleumdistributie- kaarten gebruikt kunnen worden, aange zien de datum, waarop bij het koopen van petroleum een bon moet worden ingele verd, nog nader zal worden bepaald. Voorloopig moeten de kaarten dus zorg vuldig worden bewaard en kan de han del in petroleum ongestoord plaats vin den, in dien zin, dat wekelijks slechts de normale behoefte van een week mag worden gedekt. De Tweede Kamer heeft gistermiddag het wetsontwerp „Nadere voorzieningen betreffende de militaire justitie" zonder hoofdelijke stemming aangenomen. Een amendement van den heer Schaepman (r.k.), dat de strekking had voor de be noeming tot president van een krijgsraad ook hen in aanmerking te doen komen, die een universitaire opleiding hebben ge volgd voor meer uitgebreide rechtskennis voor officieren, werd door de regeering overgenomen. Het wetsontwerp beoogt o. m. het openen van de mogelijkheid om, ter voorziening in de thans ontstane be hoefte, tijdelijk meer gewone krijgsraden bij de landmacht in te stellen. Het ligt in de bedoeling hiervoor Den Haag en Utrecht aan te wijzen, als overgang naar de instelling van- krijgsraden te velde. Na de vergadering ging de Kamer in de afdeelingen voor het onderzoek van het wetsontwerp houdende tijdelijke voorzie ningen tot versterking van de middelen tot dekking van de uitgaven des rijks. Op Dinsdag 17 October komt de Kamer weder bijeen tot behandeling van een groot aantal wetsontwerpen, wo wijzi ging van de Tariefwet en de wet op het statierecht, wijziging der Vestigingswet Kleinbedrijf en wijziging van de wet op het algemeen verbindend en onverbindend verklaren van ondernemersovereenkom sten. Het is van 4 October af verboden scheer- en blootwol van Nederllandsche schapen te koopen, verkoopen of af te leveren, zonder daartoe van den directeur van het Rijksbureau voor wol en lompen verkre gen schriftelijke vergunning. De algemeene dispensatie, alsmede de voorwaarden, waaronder deze is verleend, blijven voor het overige onverminderd van kracht Voorts heeft de bedoelde directeur eveneens met ingang van 4 October 1939, ingetrokken de alg. dispensatie van het vervoerverbod, echter alleen voor zoover betreft ruwe (gewasschen en ongewas- schen). Het vervoeren of doen vervoeren van ruwe (gewasschen en ongewasschen) wol is derhalve verboden, tenzij dit vervoer is gedekt door een door of namens den directeur afgegeven vervoerbewijs. boomen. Hij kwam daarmee eenigszins be kaaid weg. Men krijgt den indruk, dat het vooral deze ervaring is, welke hem thans tot zeer groote voorzichtigheid maant. Ook de nadrukkelijke neutraliteit van het Span je van Franco is aldus te verklaren. Te Ma drid steekt men zelfs niet meer onder stoe len en banken, dat men regelrecht afkeerig is van het DuitschRussisch verbond. Betreffende de teraardebestelling van het stoffelijk overschot van wijlen den korporaal-constabel C. Grootjans op gis terenmiddag, kan nog worden gemeld, dat de stoet op de doffe tonen van den om floersten trommel en de zachte muziek van de pijpers in stroomenden regen in ongeveer anderhalf uur den afstand van de woning tonder Souburg tot de alge meene begraafplaats alhier aflegde. Alom stonden groepen belangstellenden den stoet gade te slaan, al zal het weer ook velen daarvan hebben weerhouden. Op de begraafplaats' was het ongekend druk, honderden hadden zich in een bree- den kring rond de geopende groeve ge schaard. De autoriteiten wachtten aan den in gang van het kerkhof en wij merkten be halve de reeds gisteren genoemden ook nog op den Commissaris der Koningin, den burgemeester van Middelburg, dert commandant van 't indeelingsdistrict, den commandant der SDOA, den garnizoens commandant en enkele andere officieren van de landmacht. Toen bij de wachtkamer de kist op dei» lijkbaar was geplaatst en een tweede baar de kransen torste, heeft het vuurpeleton het eerste salvo boven de kist afgescho ten en daarop droegen de matrozen de kist grafwaarts, waarbij de diepbedroefde weduwe met haar zoon achter de baar volgde. Toen de kist boven de groeve was ge plaatst en familie, bekenden, autoriteiten en marinemannen naderbij waren geko men, werd weder een salvo afgevuurd, wat herhaald werd toen de kist aan dei» schoot der aarde was toevertrouwd, nadat de driekleur er was afgenomen. Hierop trad de kapitein-luitenant ter zee W. van den Donker naar voren om als vertegenwoordiger van /den minister van Defensie, van den opperbevelhebber, van den chef van den marinestaf en van den commandant der marine te Willems oord het woord te voeren. Spr. wees er op hoe Grootjans niet had kunnen denken, dat toen hij nu 6 maanden geleden met pensioen ging, hij zoo spoedig weder in dienst zou moeten terugkeeren en nog minder, dat hij bij een ongeluk als met de „Jan van Gelder" zou heengaan. Per soonlijk heeft spr. den overledene nimmer gekend, maar hij hoorde van hen, die Grootjans wel hebben gekend, niets dan goeds van hem. Spr. richtte zich speciaal tot de ouders-Grootjans en tot de wedu we en haar zoon en sprak bemoedigende woorden bij dit ernstig verlies. Spr. heeft vernomen, dat de ouders reeds eerder bij een ongeluk een zoon verloren hebben en hoopt dat zij de kracht mogen vinden ook dit tweede verlies moedig te dragen. Nu de echtgenoote alleen de opvoeding van den nog jeugdigen zoon zal moeten vol tooien, wenschte spr. haar toe, dat zij daarin volkomen zal slagen. Ds J. van der Giesen, vlootpredikant te Vlissingen nam vervolgens het woord, en ook hij richtte zich het eerst tot de echt genoote en zoon van den overledene. Hij wees er de weduwe op, dat zij voor een taak staat, die haar man haar heeft ge geven Zij' weet, dat haar man nu bij zijn God is en dat is ook haar God die haar tot steun en hulp zal zijn. Hoe had men samen zich de toekomst heel anders» gedacht. Spr. richtte zich ook tot den jongen Grootjans en stelde hem als voor beeld de vele flinke kerels, die op het kerkhof aanwezig waren, en die getuigen van levensdurf, ook al gevoelen zij goed dat gevaren hen steeds omringen. Thans voldeed spr. verder aan het ver zoek der familie om namens haar te spreken en bracht hij algemeenen dank voor de wijze waarop allen met haar mo deleven. Het is een geruststelling, dat de overledene, die een oprechte Zeeuw was, ook in Zeeuwschen bodem rust. Op uit drukkelijk verzoek van de familie verzocht spr. in stilte te herdenken allen, die thans op vreemden bodem vallen en van wie wie men de rustplaats niet weet. Spr. bracht dank aan H,. M. de Koningin, die door een hartelijk schrijven de weduwe sterkte in het dragen van het verlies. Na den heer v. d. Donker dank gebracht te hebben voor zijn woorden namens zijn hooge lastgevers, kwam spr. tot de ande re autoriteiten. Hij dankte in de eerste plaats den Schout bij nacht voor zijn aanwezigheid, maar ook het aanwezig zijn van de ver tegenwoordigers van de landmacht stelde spr. op hoogen prijs, omdat daaruit we der blijkt, dat men één is De komst van de hoogste burgerautoriteiten waardeerde spr. tevens ten zeerste, terwijl hij dr. Huijsman uit Souburg dank bracht voor den grooten steun, dien deze de achter- blijvenden heeft geboden. Ds. Van der Giesen eindigde met dank zegging. Nadat een zwager van den overledene nog enkele woorden van afscheid had ge sproken, was de plechtigheid teneinde en verlieten allen den doodenakker. Ook tijdens de plechtigheid op het kerkhof was het blijven regenen. VOOR ONZE GEMOBILISEERDEN. Het bestuur van „Pro Kege" organiseer de Woensdag een gezelligen avond in het Chr. Tehuis voor Militairen, Nieuwstraat, voor onze mannen te Middelburg in garni zoen. Kapitein Kooper was aanwezig namens den garnizoenscommandant. Ook waren aanwezig de beide veldpredikers ds. Laar man en ds. Kuiper. Burgemeester Harff van Nieuwland vertelde van zijn reis door Scandinavië. Tractatie en voordrachten ver hoogden de gezelligheid. Meer van zulke avonden staan op het programma. Van vandaag af zullen wij onder het op schrift, dat hierboven staat, geregeld mede- deelingen doen over van alles en nog wat met betrekking tot de luchtbescherming hier ter stede. Niet omdat er zooveel „nieuws" in dit onderwerp zit (al zit dat er ook wel de gelijk in), maar vooral en dan jammer genoeg omdat de organisaties, welke ad hoc in het leven zijn geroepen, zoo weinig medewerking van de burgerij ondervinden, Van medewerking is nauwelijks sprake. Men schijnt zelfs geen belangstelling meer voor de zaak te hebben. Zoo klaagt de Vereeniging voor Luchtbe scherming steen en been, dat haar inlichtin gen-bureau, vrijwel niets heeft te doen. Dit zou verheugend zijn, als het be- teekende, dat de burgerij alle maatregelen, welke zij ter zelfbescherming kan en dus dient te nemen, reeds genomen had. De bit tere werkelijkheid is echter, dat men en kele gunstige uitzonderingen daargelaten Gods water maar over Gods akker laat loo- pen, blijkbaar in de min of meer zalige ver onderstelling, dat Nederland toch niets te duchten heeft. Wij willen niemand veront rusten, maar deze veronderstelling is als uitgangspunt op het stuk der luchtbescher ming ten eenenmale uit den booze. Geen mensch kan weten, wat er uit den hache- lijken toestand, waarin Europa is komen te verkeeren, nog geboren zal worden. Dat de oorlog tot dusver zoo heel anders verliep, dan men had verwacht, beteekent aller minst, dat hij zich ook straks niet in zijn verschrikkelijkste gedaante zal vertoonen. Daarom rust ook op ons Nederlanders en dus in engeren zin op ons Middelburgers de dure plicht, alles te doen, wat met het oog op een zekere eventualiteit maar gedaan kan worden. Daarom gelde voor een ieder, dat hij zich op de hoogte stelt van de voor zorgsmaatregelen, welke hij voor zich zelf en zijn gezin kan en moet nemen. Men wen de zich tot het inlichtingen-bureau, Markt 17. Op het Molenwater dicht bij de muziek tent is een klein gebouwtje verrezen, dat men heeft ingericht als „gaskamer". Hier en tandpijn overvallen U meest al onverwachts. Zorg daarom steeds "AKKERTJES" in huis te hebben. Ze helpen U direct. Overeenkomstig het verlangen van H.K.H. Prinses Juliana, heeft de regeèring besloten maatregelen te treffen ter behar tiging van de bijzondere nooden, waarin een deel van het Nederlandsche volk ten gevolge van den oorlogstoestand is komen te verkeeren. Zij heeft het wenschelijk geacht, het na tionaal fonds voor de bijzondere nooden te ontheffen van de zorg voor gemobiliseer- den en derzelver gezinnen, waarmede dit fonds zich sinds April j.I. voorloopig had belast. Deze zorg is voor zooverre de kost winnersvergoeding daarin niet voorziet naast haar bestaanden werkkring, opgedra gen aan de Kon. Nat. Ver. tot steun aan miliciens. Het Nationaal Fonds voor bijzondere nooden zal, naast zijn oorspronkelijke taak, de belangen behartigen van hen, die zon der gemobiliseerd te zijn, door den oor logstoestand in hun bestaan bedreigd wor den, en niet voor regelmatigen steun van overheidswege in aanmerking komen. Teneinde het onderlinge verband tus schen de werking van deze beide instellin gen te ordenen, en door een algemeenen oproep aan hét Nederlandsche volk haar in staat te stellen in de vele onmiddellijke nooden te voorzien, is, onder het eere voorzitterschap van Prinses Juliana, het Al gemeen Steuncomité 1939 in het leven ge roepen. In dit comité hebben zitting genomen per sonen uit allerlei organisaties. Teneinde het zoo noodzakelijke contact met de regeering fe onderhouden, is tevens zooals wij reeds meldden een inter departementale commissie ingesteld. De minister van Econ Zaken heeft, met intrekking van zijn beschikking van Au gustus jl. aangewezen voor den uitvoer van melk, boter, kaas,, melkvet, van melkproducten, melksuiker, alsmede alle overige producten, welke bestanddeeien, afkomstig van melk bevatten, voor zoo ver laatstbedoelde producten voor men- schelijke of dierlijke consumptie geschikt zijn of kunnen worden gemaakt, van ca seïne, stremsel en producten, welke strem sel bevatten, alsmede voor den invoer van stremsel en producten, welke stremsel be vatten. de stichting Ned. Zuivelcentrale, te 's-Gravenhage. worden thans gasmaskers gekeurd. Die van het personeel der verschillende diensten hebben grootendeels hun beurt reeds ge had. De autoriteiten hebben thans besloten ook voor het publiek de gelegenheid tot keuring van gasmaskers open te stellen. Za terdagmiddag a.s. van 23 uur en van 45 uur kunnen zij, die een gasmasker hebben gekocht, van deze gelegenheid ge bruik maken. Aangezien bij deze keuring traangas moet worden aangewend, en daar van zoo weinig mogelijk verspilling ge- wenscht is, worden belanghebbenden ver zocht, om öf punctueel om twee uur, of punctueel om vier uur aanwezig te willen zijn. Men kome niet een kwartier of meer later dan deze volle uren. 9). Naar het Engelsch van Anthony Berkeley. Waarover zijn tante hem wilde spreken, wist majoor Sinclair in den loop van t deregfment, later w leger was gebleven en alSP majoor ontsïag genomen had - niet te vertellen; hifwist ook met waarom zij de hall van Piccadilly als Punt van samenkomst had opgegeven Zij had hem geschreven en deze afspraak voorgesteld, of liever gezegd: met een defi- zuCht- gemaakt> want zü was een heersch- zuchtige vrouw, en hij had haar terugge- eaf ,ven' dat hij ermee accoord ging. Hij i\t,06 volkomen in het duister te tasten. voerrW moet allereerst het lijk worden ver- ml '..zei Moresby, „en dan wilt u wel al die vorTf6 naar het bureau gaan om anngen officiëel te herhalen." „ivioet ik een verklaring afleggen"' vroec* dat ,T=u vo°r u heeft- Ik dacht echter, vïtehta" aan van „In dergelijke ernstige gevallen heeft vlug meermalen geholpen." zei Moresby „Goed, ik neem aan, dat, zooals u zegt, het lijkenhuis en de publiciteit niet te ont gaan zijn. Arme oude tante, wat zou ze dit alles verafschuwd hebbenWij waren nooit groote vrienden; we hebben beiden te veel temperament, maar ik moet zeggen, dat het mij enorm spijt, dat zij zoo aan haar einde is gekomen. Wat kan die vrouw op haar geweten gehad hebben?" Weer hield Chitterwick zijn adem in. „Nu, zonder twijfel hebben we allemaal wel iets op ons geweten," zei Moresby ha telijk. „Als u nu misschien naar het kantoor van den directeur wilt gaan en u daar be kend wilt maken, dan ben ik met een paar seconden bij u. Dan kunnen we daar be spreken, hoe we haar zullen vervoeren," besloot Moresby, terwijl hij een paar stap pen met hem opliep. „Let eens even op, Parker," zei hij, toen de majoor verdwenen was; ik ben zoo terug." Parker, die gedurende het geheele on derhoud gezwegen had, knikte nu ook slechts. Moresby wachtte nog een oogen- blik, liep dan naar buiten en wenkte Chit terwick. Deze sprong van zijn stoel op en in zijn ijver bijna meteen over de topwen. „Heeft u alles kunnen verstaan?" „Ja, alles. De hemel beware me die man isIk had mij zooiets in wer kelijkheid nooit kunnen voorstellen!" De hoofdinspecteur grinnikte zachtjes. „Hij dacht die oude dame eenvoudig naar zijn huis te laten brengen zoo heelemaal voor l^m alleenmet haar handelen naar eigen goeddunken. Neen, dien man vertrouw ik niet en hoe eerder wij hem achter slot en grendel hebben, hoe beter.' „Zou hij dan geen argwaan hebben?" „Vast niet, Net als iederen moordenaar, waarmee ik tot nu toie te maken heb ge- Een enkel oogenblik kan dikwijls over een geheel menschenleven beslis sen. Deze waarheid leere ons om toe te zien, dat wij de oogenblikken van ons leven goed moeten besteden. had. Hij voelt zich volkomen zeker. Hij twijfelt er niet aan of hij heeft ons te pak ken. Nu we zullen zien!" „Maar nu heeft u hem toch vrij laten gaan, is het niet?" „Twee van mijn menschen volgen hem," stelde Moresby hem gerust. „Maar hij zal nergens anders heen gaan dan naar hei, kantoor van den directeur. Hij is veel te zeker van zijn zaak. Nu moet ik opschie ten en mij met hem bezighouden. Maar, mijnheer Chitterwick, ik zou graag willen, dat wij met elkaar in contact bleven. U heeft thuis zeker telefoon?" „Neen, jammer genoeg niet," veront schuldigde Chitterwick zich, of liever ge zegd zijn tante, die geen telefoon kon uit staan. „Nu, als u dan op uw club bent „Ik heb geen club", verontschuldigde Chitterwick zich en eigenlijk weer zijn tan te. „Hm." Moresby streek over zijn haar. „Nu, dan zullen we het volgende afspre ken: komt u om half zeven naar Scotland Yard, als u wilt, en vraagt u dan naar mij." „Heel goed," sprak Chitterwick ver heugd. „Is dat om „Ja, dat is voor de identificatie. En ik laat hem, zoodra u met hem geconfron teerd bent, in hechtenise nemen. Dus, om' half zeven. Ik dank u wel, mijnheer Chit terwick!" En Moresby ging heen. Chitterwich liep langzaam door de hall en dacht nog eens goed na. De verantwoor ding, die hij eerst als een moeilijk te tor sen gewicht op zijn schouders had voelen drukken, bezag hij nu met heel andere oogen. Chitterwick voelde zich nu een ge wichtig man. Dit geval zou, alleen al door de voornaamheid van het slachtoffer, veel stof doen opwaaien De woorden, die hij van de getuigenbank uit zou spreken, zou den door alle groote kranten over het ge heele land worden verspreidJa, Chit terwick kon, ondanks zijn aangeboren be scheidenheid, niet ontkennen, dat hij, sinds half drie dien middag, werkelijk een der gewichtigste personages van heel Engeland was. Hij keek eens op de klok in de vestibule. Het was 20 minuten over vieren. Hij kreeg een schok, versnelde zijn pas en ging er op een drafje van door. Hij had namelijk zijn tante beloofd om half vier met de gor dijnstaaltjes in Chiswick terug te zullen zijn! HOOFDSTUK IV. De identificatie. Het huis in Chiswick van mijnheer Chit- terwick's tante een weduwe was in rood baksteen opgetrokken, met hooge ge vels en een pannendak; de woning had vroeger behoord tot een groot landgoed, waarvan de landerijen in den loop der tij den waren verkaveld. Voor Londen was 't echter altijd nog een groote bezitting en de Chitterwick's, een solide, zuinige familie, hadden het geld niet over den balk gegooid, zoodat ze de hun overgebleven bezitting nog goed konden onderhouden en onbezorgd leven. Als men over de Chitterwick's sprak, be doelde men juffrouw Chitterwick, die, als men haar neef buiten beschouwing liet, de laatste draagster van dien naam was. Me juffrouw Chitterwick was nu negen en ze ventig en er was geen reden om te veron derstellen waarom zij geen honderd zou worden. De geheele bezitting was van haar en zij was in den ruimsten zin des woords: een tante. Chitterwick kwam de groote, koele hall met haar eikenhouten lambrizeeringen bin nen. De Junizon, die buiten op het grasveld scheen, drong door de in lood gezette rui ten naar binnen. Hij voelde zich erg schuld bewust, maar daartegenover stond, dat hij voor zijn te laat komen een geldige reden had, hetgeen zelfs zijn tante zou moeten erkennen. Zij zat, dat wist hij, in de kleine kamer rechts, die zij haar werkkamer noemde, temidden van haar verzameling gedroogd mos, mineralen, gepolijste steenen, torren en oude tijdschriften. Voor de zeldzaam voorkomende uren, dat haar neef er niet was, had zij in een groote vogelkooi voor het raam vier kanaries tot gezelschap. Juffrouw Chitterwick gaf juist een nieuw soort plantje, dat zij met de middagpost ontvangen had zij ruilde n.l. haar exem plaren met andere enthousiasten een goed plaatsje en keek niet op, toen haar neef binnen kwam. Net alsof zij zijn komst niet bemerkt had, hield zij haar witte kap met de lila zijden bandjes dicht over haar werk gebogen; haar pince-nez balanceerde als altijd op de punt van haar heus. „Het spijt me, erg, tante, ik ben namelijk laat", begon hij met de buitengewone wel sprekendheid van een slecht geweten, „maar heusch, ik heb merkwaardige dingen meegemaakt". Mejuffrouw Chitterwick deed net alsof zij van iets schrok en keek eerst naar de kanaries. Daar zij alleen in de kamer was moest het wel zoo zijn, dat een van die beestjes haar aangesproken had. Dan, met een nieuwe schrikbeweging, merkte ze haar neef op. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1939 | | pagina 5