30 G I KRONIEK VAN DEN DAG er hl. De Amateur Detective De neutraliteit van Nederland en België een historische voorwaarde. hl. Von Ribbentrop's spijt. TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT GOESCHE COURANT) VAN ZATERDAG 30 SEPTEMBER 1939. No. 231. 3 en van krt tot wet- m is fzaak Het vredesaanbod. Een Nederlandsche stap te Londen. Nederlandsche visschers willen uitvaren. Luchtgevecht bij Helgoland. Amerika is niet en gaat niet in den oorlog. „Den volgenden keer blijf ik langer." Een Duitsche beschouwing over de toekomst van Europa. N .N DE |avonds Chr. lel burg. ig. adres, JNEP. It beste Werdag T'axibe- jurg. Izichten beker, loei be- kl daags Ink vol Jran 7 d voor [10 Oct. leeszaal Duitschland en Rusland hebben de banden nog nauwer aangehaald. Ze zullen naar ze hebben bekend gemaakt, innig blijven samenwerken, politiek zoowel als economisch. En ze hopen, dat Engeland en Frankrijk zoo verstandig zullen zijn, om den „zinneloozen strijd", welke op 3 Sept. is begonnen, op te geven en vrede te sluiten. Zoo niet, dan rust de verant woordelijkheid voor wat er verder gaat gebeuren op Londen en ParijsEn dan zullen Moskou en Berlijn opnieuw overleg plegen Duitschland en Rusland willen vrede omdat ze hun zin hebben, op het oogen- - blik, wat den toestand in Oost-Europa be treft. Tezamen beheerschen ze ]nu zoo ongeveer het geheele Europeesche vaste land bewesten de grenzen met Frankrijk: België en ons land. Londen en Parijs wor den verzocht zich hierbij neer te leggen en zich niet meer met de Oost-Europee- sche contreien te bemoeien. Het zou vol gens Moskou en Berlijn volkomen zinne loos zijn, dat nu nog langer te doen. De Fransche en Engelsche invloed is er uit geschakeld en zal er uitgeschakeld blij ven Het lijkt voorshands niet bijster waar schijnlijk, dat Londen en Parijs het Duitsch-Russische vredesaanbod; zullen aanvaarden. Toen Engeland en Frankrijk den oorlog ingingen wist men, dat het Derde Rijk vermoedelijk een zeer grooten steun van de Sovjet-Unie zou krijgen. De beide Westersche mogendheden aanvaard den daarvan dus de consequenties. Er is nadien niets gebeurd, wat hen tot een wijziging van opvatting heeft kunnen brengen. Integendeel veeleer: de agressie, waartegen zjj zich teweer meenden te moeten stellen teekent zich thans af in een resultaat, dat in het bijzonder voor Engeland ondragelijk schijnt. De Engel- schen hebben zich eeuwenlang verzet te gen de overheersching van één bepaalde mogendheid in Europa. Zij zien zich thans opnieuw voor zulk een geval van hegemo nie geplaatst. Naar alle waarschijnlijkheid speculee ren Berlijn en Moskou intusschen (met hun vredesaanbod) op het feit, dat Frank rijk kennelijk den oorlog met looden schoenen is ingegaan en de Franschen er ook thans nog maar nauwelijks van overtuigd schijnen, dat deze krijg werke lijk noodzakelijk was. Het spreekt van zelf, dat Engeland gedwongen zou worden den strijd op te geven, indien Frankrijk voor de verleidingen van den aangeboden vrede bezweek. Niets wijst er nog op, dat Frankrijk in derdaad gaat bezwijken. Trouwens het eigenlijke vredesaanbod moet nog komen Gelijk in de te Moskou uitgegeven com- muniquê's werd gemeld, zal dat geschie den door of althans in samenwerking met „bevriende mogendheden']., Het is mogelijk, dat de Russische regeering er Turkije en misschien Roemenië (eventu eel met Italië) voor zal spannen. De Turksche minister van buitenlandsche za ken verbleef gister nog steeds te Mos kou. Blijkbaar om na het bezoek van Von Ribbentrop verder te confereeren met de Sovjet-diplomaten. In zooverre zou het een zeer handige zet zijn, Turkije den rol van bemiddelaar op te dringen, omdat Turkije immers door vriendschapsverdra gen met Engeland en Frankrijk is verbon den en evenals Polen, Roemenië en Griekenland een garantie van de bel de Westersche mogendheden kreeg. Ver moedelijk zou Roemenië wel mee willen doen, als Turkije zich liet overhalen, om dat Roemenië in een uiterst precaire po sitie is geraakt en allicht het een en an der met de bemiddeling zou kunnen ver dienen. Tenslotte zou eventueel zelfs Grie kenland mee voor het wagentje gespan nen kunnen worden. Griekenland is reeds bezig een beetje met Italië te flirten. Blijkbaar kwam men te Athene tot het inzicht, dat zulks zijn voordeelen kan hebben Uit alles is onderstelling, en een on derstelling, welke op het eerste gezicht eenigermate verrassend kan aandoen. Men vergete echter niet, dat we den laatsten Naar het Engelsch van Anthony Berkeley. 4). Boefi *±7. Heel onsamenhangend en verward her haalde Chitterwick zijn relaas over den dood van de onbekende dame en voegde er de gevolgtrekking van den dokter aan toe. „Daarom dacht ik, dat u' misschien even langs kon komenniet officieel, ook als het buiten uw rayon zou vallen Hoofdinspecteur Moresby ging daar niet zoo dadelijk op in. „Nu, ik denk, dat de inspecteur van dienst het best alleen af zal kunnen, mijn- neer Chitterwick." ni't^i maar' ik dachtDat wil zeggen, blla 'k er een persoonlijke aangelegen- an wil maken, maar ik ben in een "gewo™ verantwoordelijke positie, en ai. ™1??nl*jk zeg8en wil... j Chitterwick zenuwachtig was, had hij de gewoonte om zijn zinnen niet af te ma- aar g®en hfj eigenlijk bedoelde, was in den regel zeer duidelijk. uw stut dat het geval u van nu- heeft gebracht, maar u moet toch uw verantwoordelijkheid niet overschat- m nQrhee u ie(*eren dag dozijnen v*!u e" z moord Ptegen? Dat gebeurt timrTinfev 11 misschien wel denkt. Na- - komt het niet vaak voor, dat men 1S' en zh toe te kijken, zooals in uw De Engelschen haaiden de post van boord. Naar wij vernemen, heeft H.Ms. gezant te Londen dezer dagen opdracht ontvangen aan de Britsche regeering de bezwaren der Nederlandsche regeering kenbaar te ma ken, welke bij haar gerezen zijn tegen het weghalen van de brievenpost aan boord van het stoomschip „Nieuw-Amsterdam" en van andere Nederlandsche schepen door Britsche marine-autoriteiten. Gisteren is te 's Gravenhage overleg ge pleegd tusschen een commissie van de Ree- dersvereeniging voor de Ned. haringvissche- rij en de besturen van den Centr. bond van transportarbeiders, den Ned. Chr. bond van fabrieks- en transportarbeiders en den R.K. bond van transportarbeiders „St. Bftnifa- cius", in verband met het feit, dat eenige bemanningen van haringvisscherij groepen zich bereid hebben verklaard, onder bepaal de voorwaarden, ter visscherij uit te varen. De besturen der vakorganisaties hebben in deze bespreking naar voren gebracht, wat ter bescherming van de veiligheid en ten bate van de zeelieden en hun gezinnen bij oorlogsongevallen dient te worden ge daan. Hiertegen bestonden bij de reeders geen principieele bezwaren. Voorts is den reeders ter kennis gebracht, wat de betrokken bemanningen ten aanzien van de loonvoorwaarden verlangen. Voorop is gesteld, dat eventueel uitvaren geheel vr ij willig dient te geschieden. Men was het er over eens, dat over de gestelde voorwaarden tot uitvaren overleg met de regeering noodzakelijk is, voordat een beslissing mogelijk zal zijn. Besloten is dan ook het overleg voort te zetten en ern stig te pogen tot een zoo spoedig mogelijke beslissing te komen. Het Duitsche opperbevel deelt mede: Gister hebben zes Britsche gevechtsvlieg tuigen Duitsche zeestrijdkrachten bij Hel goland aangevallen, zonder eenig resultaat. Bij hun vertrek naar het Westen werden zij door Duitsche jagers aangevallen. Bij een kort luchtgevecht werden vijf Britsche vliegtuigen neergeschoten. Zij zijn boven zee neergestort. Reuter meldt uit Washington: President Roosevelt heeft tijdens een receptie der Amerikaansche journalisten verklaard, dat de Ver. Staten niet in oorlog zijn en niet ten oorlog gaan trekken. De president zeide dit in antwoord op vragen betreffende het plan voor industrieele mobilisatie en het rapport van de commissie voor oorlogs hulpbronnen. Roosevelt dacht niet, dat een van beide gepubliceerd zou worden, aan gezien zij uitsluitend bedoeld zijn om ge bruikt te worden in geval van oorlog. tijd heel wat onwaarschijnlijker verras singen beleefden, en de overgebleven ge- garandeerden in Oost-Europa hun ver trouwen in de doeltreffendheid der Fransch-Engelsche waarborgen kennelijk reeds goeddeels hebben verloren. De Turk sche minister Van buitenlandsche zaken reisde niet naar Moskou, om Stalin den mantel uit te vegen, en Roemenië heeft geen vliegtuigen in Duitschland aange kocht (ruilobjecten voor graan) om er straks mede te opereeren tegen de Duit sche of Russische luchtmacht. Men zoekt algemeen toenadering tot Duitschland en Rusland daar in Oost-Europa en den Balkan en wendt zich af van Engeland en Frankrijk; noodgedwongen dan, maar dat verandert weinig aan het feit. geval". „Neen, dat is het juist niet", jammerde Chitterwick. „Daar gaat het nu juist om. Ik zag, ik moet gezien hebben, hoe de arme vrouw stierf, maar nietEigenlijk ben ik er niet zoo zeker van, dat ze De hoofdinspecteur werd ineens erg offi cieel. Afgaande op zijn veranderden toon, zou men kunnen denken, dat iemand anders zijn plaats aan de telefoon had ingenomen. „Wacht eens even. Wilt u daarmee zeg gen, dat u enkele aanwijzingen hebt, die u mijn persoonlijk voorleggen wilt?" „Ja, ja, zoo is het", zei Chitterwick op gelucht. „Het zijn wel geen bewijzen. Alleen maar iets, dat ik gezien heb. Tenslotte ben ik er niet heelemaal zeker van, dat Maar ik geloof toch, dat men het zoo zou kunnen noemen, tenminste als ik het goed zag, dat ik „Ik ben binnen een kwartiertje bij u." Moresby maakte abrupt een einde aan het zenuwachtige .gestamel van Chitterwick „Wilt u mij aan den hoofdingang opwach ten? Het is niet noodig, dat iemand anders weet, dat ik kom." En toen hing hij den haak op. Het is moeilijk nauwkeurig na te gaan, wanneer voor de eerste maal na den dood van de oude dame het vage beeld van een hand boven het koppiekopje in het brein van Chitterwick naar voren was gekomen. Eerst, toen het voor hem uitgesloten was, dat zij uit eigen beweging vergif ingenomen had, had het hem niets gezegd. Maar daar na, toen de eerste schrik over haar dood voorbij was en hij het geval combineerde met de brute gebaren van den roodharigen man, werd het een duister geheel. Ten slotte kwam het heele intermezzo weer klaar voor zijn geest en het wekte toen sombere vermoedens bij hem. De gedachte, dat dit juist wel eens van veel beteekenis Voor zijn vertrek uit Moskou heeft de Duitsche minister van Buitenlandsche Zaken, von Ribbentrop, gister aan de vertegenwoordigers van de pers de vol gende verklaring afgelegd: „Mijn verblijf in Moskou is wederom kort geweest, helaas te kort. Den vol genden keer hoop ik langerhier te blijven. Toch hebben wij deze twee dagen goed gebruikt. De volgende pun ten werden opgehelderd: le. Thans is de Duitsch-Sovjet-Russi- sche vriendschap definitief gestabili seerd. 2e. In de Oost-Europeesche vraag stukken zullen beide staten geen in menging meèr toelaten. 3e. Beide staten wenschen, dat de vrede hersteld wordt en dat Engeland en Frankrijk den volkomen zinneloozen strijd zonder kans op succes opgeven. 4e. Zouden de oorlogshitsers in deze landen toch de overhand houden, dan zullen Duitschland en Sovjet-Rusland weten hoe ze tegemoet te treden. De minister sprak vervolgens over de groote economische plannen, waarover overeenstemming is bereikt, welke beide landen voordeel zullen brengen. Tenslotte zeide von Ribbentrop, dat de onderhandelingen in een bijzonder vriendschappelijken geest zijn gevoerd en in het bijzonder verklaarde hij dank baar te zijn voor de hartelijke ontvangst welke hem door de heeren Stalin en Molotof ten deel was gevallen. De Sovjet-Unie is voor nemens De diplomatieke correspondent van Reuter verneemt van gezaghebbende Sovjet-Russische zijde te Londen, dat de ambassadeur van de Sovjet-Unie te Londen, Maisky, Woensdag een bezoek heeft gebracht aan den minister van Bui tenlandsche Zaken, lord Halifax. Maisky heeft Halifax toen verklaard dat de Sovjet-Unie voornemens was haar neutraliteit te bewaren in den oorlog tusschen Duitschland, Engeland en Frankrijk. De Sovjet-Unie was bereid de Britsche voorstellen in ontvangst te nemen tot het openen van de handelsbesprekingen, welke voorzien zijn bij het bezoek van den Britschen minister van overzeeschen handel, Hudson, aan Moskou. Deze gezaghebbende verklaring is een tegenspraak van onjuiste geruchten en veronderstellingen, welke in de pers zijn verschenen, aldus Reuter. DE INDRUK IN LITAUEN Naar Reuter meldt, worden de Sovjet- Russisch-Duitsche en Sovjet-Russisch Estlandsche pacten in Litauen be schouwd als van ver süekkenden aard voor wat betreft de mogelijkheden, die zij inhouden ten aanzien van de verdere internationale ontwikkelingen. Ver klaard wordt, dat de Baltische staten den nieuwen toestand onder oogen zien en niet in staat zijn om hun houding uit te spreken. Sommige politieke kringen gelooven, dat, terwijl Estland en Letland onder de Russische invloedssfeer zullen komen, de Duitsche invloedssfeer, vooral wat economische zaken aanbelangt, Litauen zou kunnen omvatten. Volgens Reuter brengt de Russisch- Duitsche overeenkomst ongeveer 80 pet. van de Poolsche oliebronnen in het bezit Ook in het Rijksmuseum te Amsterdam zijn de noodige voorzorgs maatregelen genomen, in geval het gebouw bij een luchtaanval ge troffen zou worden. Honderden schilderijen bijeengebracht, om naar veiliger plaatsen te worden vervoerd. Iemand met een sterk karakter be kent zijn fouten aan zichzelf en straft zichzelf er voor. kon zijn, was enkele minuten, voordat de dokter en- de directeur eindelijk versche nen, bij hem opgekomen en daarom had hij er voor gezorgd, dat het lichaam niet door onbevoegden werd aangeraakt, voor dat de politie het gezien zou hebben. Die zelfde angst dreef hem nu weer naar de hall terug inplaats van in de vestibule op Moresby te wachten. Zijn vrees was eehter ongegrond. Alleen de dokter was bij het lichaam en wachtte op de komst van de politie. Tijdens de afwezigheid van den heer Chitterwick was er nog iets vastgesteld: dat de doode vrouw noch een gast was van het hotel noch een geregelde bezoekster was van de hall. De man, die ervoor was aan gesteld, om elkeen, die door de draaideur kwam, goed in zijn geheugen te prenten, hnd haar vóór dien middag nooit gezien. Chitterwick voerde een kort gesprek met den dokter en keek eens vluchtig op zijr. horioge. Het kon nog een minuut of tien duren voordat Moresby kwam, maar Chit terwick wilde de politie liever ontloopen omdat hij vreesde te worden opgehouden. Hij verontschuldigde zich dus bij den dok ter en verdween. Moresby was precies op tijd. Chitter wick trof hem. na eenig doelloos heen en weer loopen, in de vestibule. „Zoo. mijn heer Chitterwick", zei Mores by, nadat ze elkander begroet hadden, „nu zullen we eerst eens een rustig hoekje op zoeken". De Oostzee en de Balkan gereserveerd voor Duitschland, Rusland en Italië. Het D.N.B. meldt uit Berlijn: De „Essener National Zeitung" publiceert een artikel van een diplomatieken mede werker, dat beschouwd kan worden de Duit sche houding aan te geven. In dit artikel wordt o.m. gezegd: Duitschlands belang in het Zuidoosten bestaat hierin, dat de na tuurlijke betrekkingen van deze ruimte met haar natuurlijke partners, die reeds heden een bijna definitieven vorm hebben, be houden en beveiligd blijven. Daarom is een neutrale Balkanruimte met een beveiligde economische stabiliteit en verhoudingen, die vrij zijn van conflictstof, tusschen het Duitsche rijk en zijn vrienden het doel van Duitschland. Ook Rusland, dat in nieuwe en natuurlijke vriendschap met Duitsch land is verbonden, geeft in alle duidelijkheid te kennen, dat het denzelfden wensch heeft. Daarmede is de nachtmerrie van een Duitsch-Russische vijandschap, waarvan Engeland trachtte te profiteeren, van deze volkeren weggenomen. De tusschen Duitschland, Rusland en Ita lië als natuurlijke partners in de Balkan ruimte gemeenschappelijke afgestemde po litiek tegenover den Balkan laat geen plaats over voor vreemde belangen. De neutraliteit van België en Nederland en de respecteering daarvan door Duitsch land en Frankrijk is een historische voor waarde geworden voor een naast elkander leven tusschen Frankrijk en Duitschland. De vernietiging van dit „niemandsland" zou het geheele probleem der Duitsch- Fransche nabuurschap in alle kracht en in alle historische en psychologische diepte weer ter tafel brengen. van de Sovjet-Unie, die tevens Lwow (Lemberg) krijgt en de aan Roemenië en Hongarije grenzende gebieden. Duitsch land krijgt Lublin, Deblin en Siedlce. Duitschland weet dat en Frankrijk moge dat bedenken, wanneer de misleidende in fluisteringen van Engeland iets anders mochten aanraden. Duitschland eerbiedigt het Fransche en tenslotte ook het Engel sche beginsel, dat België en de Nederlanden aan geen partij mogen toevallen. Duitsch land doet dat om der wille van de Belgen en de Nederlanders, maar ook om der wille van de daardoor vergemakkelijkte houding der pacificatie tusschen Frankrijk en Duitschland, die steeds het doel is geweest van de Duitsche politiek. De Scandinavische landen hebben in hun geschiedenis en in hun aardrijkskundige data genoeg reden en recht om de reeds tot politieke bestemming geworden neutraliteit met alle scherpte te handhaven, DE OOSTZEELANDEN. In Duitschland kent men de pogingen van Engeland om Litauen door de kunst matige verzwering van Memel in zijn ban cirkel tegen Duitschland te houden. Men kent verder de Engelsche bedrogsmanoeu vre om Rusland te verleiden tot eert alli antie tegen Duitschland, doch zich daarbij in de Baltische landen door een handig ga rantiesysteem met behulp van Frankrijk een positie op te richten, die in dezelfde mate tegen Duitschland en tegen Rusland was gericht. Nadat nu tusschen Duitschland en Rus land een natuurlijke en duurzame wending in de vorming hunner betrekkingen is ge schied, welke door de gemeenschappelijke oplossing van de Poolsche kwestie haar be proeving en tenuitvoerlegging heeft gekre gen, is de eisch tot duurzaam weg houden van vreemde belangen en belanghebbenden uit de Baltische ruimte tot een belangrijk Duitsch-Russisch doel geworden. Het is derhalve een gebod van het oogen- blik om langs den weg van overeenkomst tusschen Duitschland en Rusland het pro bleem der Baltische landen te brengen tot de voor den Europeeschen vrede alleen be vorderlijke, voor de groote mogendheden natuurlijke en voor de volkeren gelukkige oplossing te brengen. Chitterwick ging hem voor naar een reusachtige schrijf- en leerzaal: „Alleen voor hotelgasten". Klaarblijkelijk lazen en schreven de gasten van Piccadilly Palace erg weinig, want de zaal was totaal leeg. „Brand nu maar eens los", zei Moresby en ging gemakkelijk zitten om hem aan te hooren. „U hebt iets verdachts gezien, nietwaar? Vertelt u nu eens de heele ge schiedenis en voeg er maar meteen aan toe, .wat u er eigenlijk van denkt". En opnieuw begon Chitterwick zijn ver haal, met groote omzichtigheid, want hij wilde de zaak voor den roodharige niet ver zwaren, want het was toch niet onmoge lijk, dat hij werkelijk onschuldig was en hij probeerde niet te veel den nadruk te leg gen op de overigens verklaarbare boosheid, waarmee hij door den roodharigen man was bejegend. Moresby liet zich echter niet van de wijs brengen en ging juist dieper op dat punt in. „U wilt hier dus mee zeggen, dat hij het u kwalijk nam, dat u naar hem keek?" „Ja, zonder twijfel", zei Chitterwick. „Maar men zou ook kunnen zeggen, dat ik hem fixeerde, want inderdaad heb ik hem eenvoudig aangestaard, zonder erbij na te denken natuurlijk, maar toch, ik heb hem hinderlijk aan zitten staren. In het tegen overgestelde geval zou ik het hem ook kwalijk hebben genomen. Het was werke lijk buitengewoon ongemanierd van mij. Neen, ik geloof heusch niet, dat u hieraan te veel waarde moet hechten". „Nu goéd", stelde de inspecteur gerust „Maar ik zal dit punt toch niet uit het oog verliezen". „Ten slotte", zette Chitterwick zijn ver dediging voort, „heeft hjj m\j na een poos je heelemaal niet meer gefixeerd en zelfs heelemaal niet meer op mij gelet". „Nadat hij geloofde, dat u er niets meer voor zoudt voelen om naar hem te kijken", bracht Moresby in het midden. „Is het zoo niet? En verder?" „Verder", zei Chitterwick, die z'.ch niet erg op zijn gemak voelde. „Ja, ik weet niet of dat bij u ook zoo is, maar wanneer ik weet, dat er iets in dl buurt is, waar ik niet naar kijken mag, dan worden mijn oogen er juist onweerstaanbaar naar toe getrokken. Altijd!" „Nu, dat zal met de meeste menschen wel het geval zijn", stelde Moresby hem ge rust. „Maar in dit geval is het een geluk, want zoodra u meende, dat hij niet meer op u lette, hebt u natuurlijk gekeken, is het niet zoo?" Mijnheer Chitterwick knikte. „En wat hebt u dan verder gezien?" Chitterwick ging voort met zijn verhaal; hoe die twee in een heftige woordenstrijd gewikkeld waren en daarna kwam de ge schiedenis van de hand, die een oogenblik boven het koffiekopje was. Moresby deed hem hierover allerlei vra gen, want voor de beide mannen was het duidelijk, dat het hier om een menschenle- ven ging, en zij deden al het mogelijke om, zoolang de herinnering eraan nog verseh was, dit intermezzo precies vast te stellen als het zich had afgespeeld en tenslotte kwamen zij tot de conclusie, dat de hand er niet had uitgezien, alsof ze een klontje suiker vast hield, maar eerder alsof zij iets te verbergen had en dat de roodharige de aandacht van de oude dame afgeleid had op iets in tegenovergestelde richting, zoodat zij onmogelijk zou kunnen zien, wat hij met haar kopje uitvoerde. Chitterwick deelde mee, dat hij door de vergissing van dat telefoongesprek geen verdere waarnemingen meer had kunnen doëh. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1939 | | pagina 5