kroniek van den dag De winkelier in crisistijd. Nieuwe en moe problemen. TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT GOESCHE COURANT) VAN DINSDAG 19 SEPTEMBER 1939. No. 221. Reacties op den Russischen inval in Polen. lt« ZOON VAN Z'N VADER, t- ten have— v. d. MADE, 63). „Het verbond is te abnormaal." Duitsche en Russische troepen vechten niet meer samen, zegt Ward Price. Hoe een Duitsche duikboot ten onder ging. Nederlandss kolenvoorziening levert geen ernstige moeilijkheden op. DE LUCHTLIJN AMSTERDAM- BRUSSEL WORDT HEROPEND. De visscherij en het mijnengevaar. Mooie gilt voor onze luchtverdediging. Er verschijnt een stroom van commen taar op den inval van het roode leger in Po len. Hoezeer deze inval in de lucht hing, bijna overal ter wereld blijkt hij toch nog gevoelens van verbazing op te wekken. Men vraagt zich daarbij dan vooral af, of Sovjet- Rusland en Duitschland een militair bond genootschap hebben gesloten en nog meer operaties (b.v. tegen Roemenië) van plan zijn. In de Fransche en in de Engelsche pers kan men dat nog maar niet gelooven. Men bljjft te Londen en Parijs het bondgenoot schap tusschen Berlijn en Moskou onnatuur lijk vinden en hoopt blijkbaar, dat te eeni- ger tijd deze onnatuur zich op de beide „vrienden" Hitler en Stalin zal wreken. De Fransche bladen van gisteravond leg gen er in de eerste plaats den nadruk op, dat de Russische tusschenkomst niets ver andert aan het besluit van Frankrijk en Engeland om het Hitlerisme te vernietigen. De tusschenkomst wordt scherp veroor deeld, want men kan zich geen goed beeld vormen van de Russische diplomatie, welke het eenerzijds noodig vindt vier millioen mannen te mobiliseeren en Polen binnen te dringen om „de bescherming van zijn min derheden te verzekeren", en anderzijds de andere regeeringen de verzekering geeft van „haar neutraliteit in het tegenwoordi ge conflict". Het is duidelijk, dat men de ontwikkeling van den toestand moet af wachten om zekerheid te krijgen en vooral om te weten, waartoe de Sowjet-Russische tusschenkomst zal leiden. Het is moeilijk aldus de meeste Fransche bladen aan een duurzame Duitsch-Russi- sche entente te gelooven en het is even moeilijk om vast te stellen wat Duitschland er bö zou kunnen winnen, indien het zijn troepen contact liet krijgen met de Sow jet-Russische troepen. Voor het oogenblik kan men aannemen, dat Rusland deelen van Polen in pand neemt voor een eventueele verdeeling van het land en dat het zijn maatregelen zonder twijfel ook neemt om de Duitsche troepen in het Oosten niet te ver te laten opmar- cheeren. Paris Soir vraagt zich af of Duitschland en Rusland een gemeenschappelijke grens zullen krijgen of dat zij een klein Polen als bufferstaat tusschen zich in zullen plaat sen, dat twee rijken zal scheiden, die over hun buurschap ongerust zouden zijn. Hitier, zoo gaat het blad verder, is dikwijls een goede profeet geweest. In Januari 1937 ver klaarde hij in den Rijksdag, dat elk volk, dat de hulp van de bolsjewisten aanvaardt, de kans loopt daardoor verloren te gaan. Men moet afwachten, welken weerslag de nieuwe houding van Rusland zal hebben in de Oostzee-landen, in Roemenië en op den Balkan. De Intransigeant schrijft, dat men nog kan denken, dat de door Rusland genomen beslissing niet beteekent, dat Moskou en Berlijn het op alle punten eens zijn. Ook dit blad zegt nog eens, dat Frankrijk en Enge land vasthouden aan hun doel: de vernie tiging van het Hitlerisme in Duitschland en het herstel van Polen en Tsjecho-Slowa- kije. In de Duitsche pers wordt intusschen weer de vraag naar voren gebracht, of Frankrijk en Engeland maar niet beter den strijd zouden, kunnen staken, nu de ontwikkelingen in Oost-Europa zoo /evi dent een streep door hun berekeningen haalt. Zoo schrijft de „Deutsche Allge- meine Zeitung': Het „raadsel" Rusland is nu door de gemeenschappelijke verkleuring opgelost, Duitschland en Rusland zullen er nu voor zorgen, dat de landkaart van het Oosten een vorm zal aannemen, welke zal voldoen aan de politieke oeconomische en natio nale voorwaarden voor een duurzamen vrede, Door het einde van den Poolschen staat zijn nu ook zijn bondgenootschappen afgeloo- pen en zijn garantiebewijzen vervallen. Naar het Engelsch door Een minuut of drie lang luchtte de woe dende vrouw haar hart over echtgenooten in t algemeen en in 't bijzonder over mil- lionnairs. Maar zelfs hieraan kwam een einde en toen ze eindelijk zweeg, waagde mr. Harker weer een poging om haar wat te sussen. „Luister eens, mevrouw Carbhoy", zei hij, „ik was in zoo'n opgewekte stemming, toen ik hierheen reed. Mr. Gordon is wel iets meer voor me, dan enkel uw zoon. We zijn echt goede vrienden en ik was zeker net zoo bezorgd voor zijn toekomst als u. En toen ik nu bericht van uw man uit Snake's Fall kreeg, dat hij de zaken daar liet be handelen door mr. Gordon, was ik daar heel blij om, omdat ik voelde, dat dit een kans was voor den jongen. Eiken dag ko men nu zijn instructies, waaruit blijkt, dat hij inzicht heeft, dat hij van de hem gebo den gelegenheid gebruik heeft gemaakt en met een doortastendheid te werk gaat, alsof uw eigen man de zaak in handen had. Ik was meer dan tevreden. Vandaag kwam er weer bericht, dat hij een groote kolenoptie voor ons heeft genomen. En hij kreeg het zoowat voor niets. Dat had niemand hem En7®terd> zelfs uw man niet, mevrouw. kan floe niet voorstellen, dat hij zich Dit 6 yrouwen zou afgeven." mnnr ^et Sewonde moederhart goed, hov ni nadenken kon mevrouw Carb- ingenalm'd ^enndacht' dat haar ionSen was sexe en v.5 r-eea wezen van haar eigen voor ai ia ar lnstinct waarschuwde haar gevaren, waaraan een million- Havas meldt uit Londen: De bekende Engelsche journalist Ward Price verkon digt in de „Daily Mail' de meening, dat het binnenvallen van Sovjet Rusland in Polen geenszins het voorspel beteekent van een actieve militaire samenwerking tusschen Duitschland en de Sovjet-Unie. Hij betoogt, dat er geen enkele re den is om te veronderstellen, dat de sa menwerking der Sovjets verder zal gaan dan een bescherming der belangen van de beide landen in overeenstemming met het Russisch-Duitsche pact. ;,,De Russische troepen hebben zich buiten het eigen land zelden doelmatig betoond. In de verdediging begunstigd door geweldige uitgestrektheid van het grondgebied hebben de Russische troepen in het verleden wel is waar zeer goed gevochten, doch de Duitschers hebben toch nog slechts een zwakken indruk van de militaire mogelijkheden van Rus land. De Russen hebben een weinig schit terende infanterie, doch eenige escadrilles vliegtuigen en gemotoriseerde fortnaties die doeltreffend zijn. De industrieele orga nisatie van Rusland is echter niet in staat de door den oorlog veroorzaakte leemten op te vullen. Na eenige weken van strijd aldus voorspelt Price zouden de wegen vol tanks en kanonnen staan, welke de Russen niet zouden kun nen herstellen. Bovendien is het onmo gelijk te begrijpen dat Duitsche en Rus sische troepen samen zouden vechten, daar de roode propaganda te doeltreffend zou zijn voor de gewezen communisten; die in het Duitsche leger dienen. Het zou een te groot gevaar loopen, Het is aldus besluit Price, een te ab normaal verbond om doeltreffend te zijn en het kan voor de beide onderteekenaars rampspoedig blijken". Reuter meldt uit Londen: Een jong offi cier der Engelscne iucntmacnt neeic een aanscnouvvehjk verhaai gegeven van net üombardeeren en tot zinken brengen van een Duitsche duikboot, terwijl hij een pa- trouilievlucht maakte. „ik zag de duikboot voor het eerst op on geveer 2 mijl buiten de kust. De onderzeeër voer vrij snel aan de oppervlakte. Ik na derde de duikboot van achteren en identi ficeerde haar als Duitsch. Toch vuurde ik eenige schoten af om haar een kans te ge ven zich te identificeeren. Daarop dook ik omlaag en vuurde mijn voorste stukken ge schut af. De duikboot begon te duiken en was reeds half onder water, toen ik mijn eerste bommen neerwierp. De explosies stuwden den onderzeeër terug naar de op pervlakte. Ik keerde terug en de dichtstbij neerkomende bom van mijn tweede salvo was een rechtstreeksche treffer op zes voet van den toren. Er volgde een geweldige ont ploffing en de geheele achtersteven werd uit het water gelicht. De onderzeeër dook omlaag onder een hoek van dertig graden. Ik bleef twintig minuten rond cirkelen en keek naar den grooten draaikolk, die ver oorzaakt werd door de ontsnappende lucht. Toen nam ik aan, dat de duikboot buiten gevecht gesteld was en keerde terug naar mpn basis". Waarvoor willen Engeand en Frankrijk dus nog strijden? En de „Berliner Börsenzeitung". Het Engelsche en het Fransche volk zullen zich nu de vraag stellen, waarvoor en voor wie Engeland en Frankrijk nog oor log voeren. Deze vraag en haar ant woord beteekenen een zeer groote ver antwoordelijkheid, die geen van de lei ding gevende mannen in Londen en Pa rijs uit den weg kunnen gaan. De Wes telijke democratiën kunnen het lot van Oost-Europa niet meer beheerschen. Na afloop van de gebeurtenissen in Polen kan het Derde Rijk met viervoudige kracht de naaste toekomst tegemoet zien. nairszoon was blootgesteld. „Als ik maar wist, dat hij een beetje le venservaring had", zei ze hulpeloos. „Maar wat weet die arme Gordon van vrouwen af?" Mr. Harker glimlachte. Hij kende Gor don en wist ook wel, hoe Gordon zijn geld meestal had uitgegeven. Hij zei, met een schijnheiligen zucht: „We moeten er maar het beste van ho pen, mevrouw. Hij is blijkbaar nog niet ge trouwd, dus Wat bent u van plan te doen in verband met mr. Carbhoy's verblijf aan de kust?" „Wat ik van plan ben te doen? Wel, naar Snake's of Buffalo, of hoe heet dat gat daar, heen te gaan en „Ik zou nog even wachten, als ik u was, mevrouw", viel mr. Harker, die weer een uitval vreesde, haar in de rede. „Ik ver wacht David Slosson al gauw in de stad. Hij is een van onze vertrouwde agenten, die voor ons in Snake's Fall aan het werk was. Ik heb al eenigen tijd niets meer van hem gehoord en hij zal hier wel gauw moe ten komen om rapport uit te brengen. Mis schien kan hij opheldering geven. Maar ik zou in elk geval nog even wachten, alvo rens daarheen te gaan. Het is een vreemde, wilde streek, niets voor u." „Zou Slosson gauw komen?" „Zeker, mevrouw." „Dan wacht ik nog", antwoordde de be zorgde moeder. Daarna zei ze tot den man, die altijd meer was geweest dan enkel een figuur uit haar mans zakenleven: „Weet u, als er iets met Gordon gebeurde, zou 't mijn hart breken, mr. Harker. Ik ik zou het niet kunnen verdragen. In ver zeker u, dat ik geen vrouwelijk wezen met onzen Gordon zou laten sollen, als ik het kan verhinderen. En als uw agent Slosson geen bevredigend nieuws over Snake's of- hoe-heet-het-daar-ook-weer brengt, dan ga In de gisteren gehouden vergadering der Contactcommisie voor het mijnbedrijf heb ben de mijndirecties medegedeeld, dat, al thans voorloopig, de kolenvoorziening van het land geen ernstige moeilijkheden zal opleveren. Wij vernemen uit bevoegde bron, dat naar aanleiding van een tusschen de Ne- derlandsche en de Belgische regeering ge sloten overeenkomst, de luchtlijn Amster damBrussel op Woensdag 20 September zal worden heropend,. Er zullen twee diensten per dag worden onderhouden; De Belgische maatschappij Sabena zal een dezer diensten verzorgen: vertrek van Haren (luchthaven van Brpssel) 10 uur 30 's morgens; vertrek van Schiphol 's middags 15 uur 45. De KLM verzorgt den tweeden dienst. Vertrek van Schiphol 8 uur 't morgens; vertrek van Brussel 's middags 16 uur 15 Uit Den Haag: De minister van Econ. Za ken heeft in overleg met den minister van Defensie maatregelen getroffen ter voor lichting van de visscherij over het mijnen gevaar. Ter uitvoering heeft de Ned. Vis scherijcentrale een circulaire* gericht tot al le betrokkenen. Hieraan ontleenen wij het volgende: Bij het „Bureau Zeeverkeer" van het mi nisterie van Defensie, is van de oorlogvoe rende partijen bericht ontvangen, waarbij mededeeling wordt gedaan van de positie van in de Noordzee gelegde mijnenvelden. Door de afdeeling Hydrografie van het ministerie van Defensie worden deze en nieuwe berichten opgenomen in de „Berich ten aan zeevarenden". De hier bedoelde bijzondere berichten om trent gevaren ter zee worden van marine- wege draadloos uitgezonden. Bovendien zui len eventueele wijzigingen van den bestaan- den toestand radio-telefonisch over Sche veningen ten behoeve van de visscherij worden uitgezonden op golflengte 123 m op de tijpstippen 2 uur, 8 uur, 14 uur en 20 uur m.t. Amsterdam, zomertijd (later win tertijd). Door de Visscherijcentrale zullen kaartjes worden verspreid, waarop de laatst be kende ligging der mijnenvelden staat aan gegeven. Reeders of eigenaars van vis- schersvaartuigen, die voor kostelooze toe zending van deze kaartjes in aanmerking wenschen te komen, dienen een daartoe strekkende aanvrage in te zenden bij de Visscherijcentrale. De marinestaf is van oordeel, dat, indien de mijnenvelden zorgvuldig gemeden wor den, men wat betreft het mijnengevaar, veilig zal kunnen visschen. Uiteraard wordt met den meesten nadruk aangeraden, drijvende mijnen te mijden en deze niet aan te raken. Indien een mijn in het vischnet mocht geraken, wordt aange raden dit af te vieren en te kappen. Elke ondeskundige handeling aan een mijn le vert levensgevaar op. Het Comité Luchtverdediging Den Haag meldt ons: Een in het buitenland woonachtige Ne- derlandsche dame heeft aan dr. Colijn een bedrag van 50.000 doen toekomen voor defensiebelangen. Dr. Colijn is vrij dit bedrag te bestem men op de wjjze, welke hem het beste toe schijnt. In verband daarmede heeft dr. Co lijn beschikt, dat voor deze som een batterij luchtafweergeschut voor Den Haag van het bekende caliber van 2 cm voor locale ver dediging zal worden aangeschaft, ten be hoeve van de luchtverdediging van Den Haag (sector binnenstad). De persoonlijkheid is geen hecht geconsolideerd samenstel van eigen schappen, doch een levend organisme, dat verandert zoolang het leeft. Maar zij heeft haar eigen wetten, waarmee zij niet straffeloos breken kan. ik er heen, al was het daar een hel op aarde." „Als het er zoo voor staat, dan zijn er nog meer, die er zoo over denken, mevrouw", zei de man ernstig, „maar intusschen zou ik u willen aanraden u nergens bezorgd over te maken. „Dat doe ik niet", zei de moeder HOOFDSTUK XXIV. Voorbereidselen voor de finale. „Ik maak me bezorgd, Gordon, werke lijk." Hazel zat in het zadel. Gordon was net op Sunset geklommen. Hij had een dag van druk werk achter den rug. Hij voelde zich gelukkig, al was hij geestelijk wat ver moeid. De paarden reden weg. Hij had juist een bespreking gehad met Hazel's vader, Peter McSwain en Mike Callahan. De laat ste twee waren een half uur geleden ver trokken, terwijl Hazel's vader het kantoor sloot voor den nacht. Ze waren op weg naar de boerderij. Ze volgden gedeeltelijk den weg naar het nieu we stadje, die niet langer een spoor was van wat plat getrapt gras, maar een druk ke weg. p Gordon's dringend verzoek was Hazel hem komen afhalen en ze was blij eens even van het oude boerenhuis weg te zijn, waar de gevangene haar ernstig begon te De oorlogstoestand heeft den kleinhan del plotseling voor allerlei moeilijke pro blemen gesteld en met schrik denken wellicht de ouderen weer terug aan al den onbetaalden arbeid en de ellende van een vijf-en-twintig jaar geleden met zijn bonnetjes en verderen administratieven rompslomp. Tot nu toe schikt het nog al, hoewel het begin van de paperassen-omslag, vooral in het levensmiddelenbedrijf, zich reeds doet gevoelen. Menig kruidenier heeft heel wat anders overbodigen arbeid moe ten verrichten met het noteeren van de afgeleverde artikelen en wel eens met de handen in het haar gezeten, als de aanvoer van suiker stokte. Toch heeft dit ongerief wellicht een goede zijde. De waardeering voor de be diening is grooter geworden en de ver houding klant-leverancier versterkt;. Da. is de indruk, die ik kreeg van menschen uit de praktijk hier en daar opgevangen. De winkelier heeft weer nauwer contact met zijn klanten gekregen en de gebeur tenissen, hoe betreurenswaardig ook, kunnen wellicht in de toekomst van be lang zijn voor duurzame relaties. Een moeilijkheid voor den winkelier wordt echter in deze tijden door velen wel eens over het hoofd gezien. Het pu bliek is te veel geneigd, evenals de oude Grieken, de onaangename boodschap op den boodschapper te verhalen. Moet de winkelier een hoogeren prijs vragen, dan wordt direct aan oorlogswinst en prijs opdrijving gedacht. Inderdaad kómen ge vallen van prijsopdrijving voor; ze zijn echter zeer sporadisch en welilcht soms ook overdreven. Bij eenig nadenken zal men echter moeten toegeven, dat prijsverhooging niet altijd kan uitblijven. Immers de kosten van vervoer vormen in vele gevallen een belangrijken factor van den prijs. In het binnenland mogen nu die kosten voors hands geen of een onbelangrijke verhooging ondergaan, voor alles, wat van overzee komt is de vrachtprijs; reeds zeer aan zienlijk verhoogd. Welke gevolgen dit heeft kan blijken uit een praktisch voor beeld. Op een bepaald artikel, dat in den kleinhandel in den regel per eenheid van kg verkocht wordt, was de zeevracht vroeger I per 100 halve kg. Dus huise lijk gezegd 1 cent per pond. Het artikel werd den winkelier geleverd tegen 6 cent en door hem verkocht tegen 7 cent per pond. Wordt nu de zeevracht met 60 tot 100 vehoogd, zooals uit de bladen blijkt, dat in vele gevallen het geval is, dan zal de inkoopprijs van den winkelier in ver houding stijgen. Rekent men hier nog bij de hoogere verzekeringspremie, dan zal de stijging voor den winkelier niet min der dan 1 cent per pond zijn. Als hij der halve zijn prijs met 1 cent verhoogt, ver dient hjj letterlijk uitgedrukt geen cent meer. Integendeel in procenten gerekend verdient hij voor de verhooging 14 van zijn omzet en na de verhooging slechts 12% Zijn eigen kosten van huur, per soneel, onderhoud en wat dïes meer zij, blijven gelijk. Stelt men deze op 10 dan beteekent deze prijsverhooging voor den winkelier een loonsverlaging van 37% want in plaats van 0,04 pèr gulden verdient hij slechts 0,02%. Het is dus alleszins verklaarbaar, dat in de kringen der winkeliers deze moeilijk heid een zeker gevoel van ongerustheid gewekt heeft. Temeer omdat het uiterst moeiljjk is de klanten meestal huis vrouwen deze situatie duidelijk te ma ken. Den klanten kan men dit moeilijk kwalijk nemen. Een huisvrouw heeft nu eenmaal niet tot taak zich te verdiepen in bedrijfsijeconomische problemen. Bij de bovengenoemde moeilijkheden komt nog een andere factor. Wordt de inkoopsprijs van den winkelier zöoals in het hierboven genoemde geval met 15 a 20 verhoogd, dan zal hij bij dé ver bezwaren. In haar royaliteit had ze graag iets willen doen om te helpen en ze wist ook, dat haar dit vrij goed gelukt was en dat haar pogingen ten volle gewaardeerd werden. Ze had er voor gezorgd, dat Gor don's vader steeds met alle comfort om ringd was en' dat zjjn gevangenschap zoo prettig en aangenaam mogelijk zou zijn. Maar hij was er nu al zeven weken, en wat ze in het begin als een ondeugende grap had beschouwd, werd haar zoo langzamer hand een nachtmerrie, waarvan ze zich maar, liefst zoo gauw mogelijk, zou wil len losmaken. Zoodra ze bij Gordon was, had ze behoefte om eens even uit te praten na die voortdurende stilte, die haar zenu wen begon te ondermijnen. Gordon keek neer op het aardige figuur tje naast hem, dat alles voor hem was gaan beteekenen. Hij zei: „Ik weet het wel. Ik voel het zelf ook min of meer zoo. Ik maak me wel niet be zorgd, maar mijn geweten knaagt. En wat je vader betreft", hij begon te lachen, „hij draagt nu voor iedereen zijn oogklep, zelfs voor mij. Dat beteekent, dat hij zich ern stig bezorgd maakt, denk ik." „Wat ga je doen?" Hazel keek naar het open, eerlijke ge zicht, met de vroolijke blauwe oogen. Gor don lachte en zei: „Ja, we zijn eigenlijk een paar verschrik kelijke boosdoeners. Jij bent de eenige van ons, die den moreelen moed heeft gehad je gevoelens in woorden uit te drukken: we zijn allemaal bezorgd, al weken lang en daarom kan je vader niemand met beide oogen aanzien. Peter beeft als een rietje als hij in de verte een veldwachter ziet en Mike heeft al zijn land verkocht en zijn huurstal er bij, behalve een span, zoo'dat hij het hazenpad kan kiezen, als het noodig mocht blijken. Weet je, hoe we er voor staan, hoe ik er voor sta? Wettelijk zouden er eigenlijk heel wat jaartjes voor me op vanging van zijn voorraad zooveel meer moeten uitleggen. Dit is vooral in de 'tegenwoordige omatandighaden. nu er zeker slechts schoorvoetend crediet ver leend wordt een dubbele moeilijkheid. Waar haalt de winkelier, tenzij hij zeer kapitaalkrachtig is, de noodige fondsen vandaan om een nieuwen voorraad in t.e slaan Eenige jaren geleden bij het uitbreken van de economische crisis zag de winkelier zich voor het feit geplaatst, dat zijn voor raad belangrijk in waarde daalde^ De concurrentie bracht mede, dat hjj dien voorraad niet voor de oude prijzen kon verkoopen, doch het verlies moest afschrij ven. Menigeen ondervindt hiervan thans nog de gevolgen. In de vergadering van de Kamer van Koophandel en Fabrieken te Amsterdam is reeds door een der leden van de al- deeling Kleinbedrijf op deze moeilijkheden gewezen. Volgens de dagbladverslagen oefende deze spreker critiek op een klein onderdeel van het complex van maatre gelen in verband met den oorlogstoestand omdat te vreezen valt, dat uit dat on derdeel gaat voortvloeien een totale en onherstelbare verarming van den winkel stand. Het is bij de thans heerschende opvattingen van de Prijsopdrijvingsvvet 1939 den detailhandelaar n.iet mogelijk om zijn prijscalculatie te voeren volgens ge zonde economische begrippen. Bij het publiek wordt van officieele zijde de mee ning er in gehamerd, dat elke verhooging van de prijzen der goederen verboden is. Toch dient een vyinkelier, wil hij eco nomisch niet t.en gronde gaan bij "Ter koop uit voorraad rekening houden met de vervangingswaarde zijner goederen. Indien het voor den winkelier vaststaat, bv. uit de reeds in zjjn bezit, zijnde aan kondigingen van prijsverhooging in den groothandel, dat hjj voor de goederen, welke hij in voorraad heeft, bij de ver vanging een hoogeren prijs zal moeten betalen dan voorheen, idan is hif, op straffe van onherstelbaar kapitaalverlies, verplicht de prijzen van zijn in voorraad zijnde goederen zoo te stellen, dat hij in staat is den gewenschten nieuwen voor raad aan te schaffen. In de uiteenzettingen, welke tot dus ver van regeeringszijde gegeven zijn, wordt dit elementair beginsel van gezonde koop manschap tot spr.'s leedwezen gemist. Tot spr.'s groot leedwezen maar ook met niet minder groote zorg voor de" positie dergenen, die als laatste schakel in het productie- en distributieproces tot taak hebben in moeilijke tijden, als waarin wij thans leven, den eersten stoot van het publiek op te vangen. Spr. verzocht de Kamer bij de regeering aan te dringen op zoodanige voorlichting van publiek en detailhandel, dat gevaren voor den detailhandel zullen worden voorkomen; dan zou daarmede een zeer verdienstelijk werk worden gedaan. Voor 't oogenblik willen wij op deze uit lating, ook wat haar economische tenden tie betreft niet verder ingaan, doch een feit is, dat de winkelier zich thans voor ernstige moeilijkheden ziet geplaatst, waar mede het publiek rekening dient te hou den. Op de vak- en standsorganisaties rust thans de taak in deze omstandigheden aan de leden de noodige leiding en voor lichting te geven en ook het publiek te dezen op de juiste wijze voor te lichten. Nadruk verboden. Mn. M. Visser. BEDRIEGERS. De Nijmeegsche politie heeft twee Ha genaars aangehouden, zekeren W. W. en C. D., die zich te Nijmegen uitgaven voor distributie-ambtenaren en bij de winkeliers controle instelden en distributiebons aan boden. Een winkelier kreeg argwaan en de gewaarschuwde politie kon de beide mannen spoedig aanhouden. Zij zullen naar 's-Gravenhage worden getransporteerd. zitten. Ik heb twee menschen gevangen ge nomen, één ervan is een gemeene schurk, maar de ander is een van de grootste mil- lionnairs van het land. Ik heb me aan een ernstig misdrijf schuldig gemaakt. Het zweet breekt me uit, als ik er aan denk, hoeveel jaren ik hiervoor in een gestreept pak zou moeten loopen!" Hij lachte roekeloos en Hazel moest mee- lachen ondanks haar oprechte vrees. „Het is erg, Gordon", riep ze uit, „en jij, die dit alles hebt uitgedacht en op touw gezet, jij bent het ergst van al" Toen keek ze weer ernstig en vroeg: „Maar hoelang moet dit nu nog duren? Ik houd het niet lang meer vol. En je vader wordt ongedul dig en achterdochtig." Gordon klopte Sunset op den nek en zei: ,,'t Is nu klaar. Daarom vroeg ik je me te komen afhalen. Ik heb verkocht". „Heb je verkocht?" Nu was alle vrees uit de mooie oogen van het meisje verdwenen. „Ja", knikte Gordon. „Het moest voor zichtig gebeuren. Ik ben er al dagen lang mee bezig en nu is het afgeloopen. Ik heb niet alle prijzen kunnen maken, die ik wou, maar dat was, omdat ik niet langer durfde wachten om de zaak in het reine, te bren gen. Je vader heeft me geholpen en nu zit ik hier met een rolletje bankbiljetten tot de somma van vijfduizend dollar in mijn zak en de belofte aan je vader, dat ik de dingen met den grooten James Carbhoy in het reine zal brengen, zoodat niemand er moeilijkheden door krijgt zelfs Slos son niet. 't Is vreemd, nu alles voorbij is, vind ik het een beetje jammer. Dat komt wel meer voor de opwinding om andere menschen te overwinnen je zou er steeds in willen blijven, 't is een mooi spel." „Je bent nog niet klaar, je moet je va der nog ontmoeten',, zei het meisje waar schuwend. (Wordt vervolgd)..

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1939 | | pagina 5