KRONIEK VAN DEN DAG
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT GOESCHE COURANT) VAN ZATERDAG 16 SEPTEMBER 1939. No. 219.
!l
„Generaal modder.
„Geen hoop meer op een
spoedigen vrede."
EEN ZOON VAN Z'N VADER.
Engeland bereidt zich voor op
groote inspanning.
Het Anti-Komintern Verdrag
bestaat nog
De K.L.M. zoekt naar nieuwe
mogelijkheden.
Klein verlof voor
Landstormvrijwilligers.
De luchtverbinding met Indië
hersteld.
Ook de Eerst Kamer heeft de
„oorlogswetten" aangenomen.
jol.
HUUR
Markt.
13, Mid-
zht met
netten
f Brieven
dezer
|t Heer
g gezin,
to; liefst
ïoortgel.
Boekh,
OOR L.
59, biedt
fonhuis-
2gen in
In Goes,
OOR L.
heeft
ld, Hof-
zeeland,
llegging.
cu-voe-
gmolen-
Iwinter-
tronen.
ïn Per
elft 46,
HOUT.
ij elke
irma J,
el. 277,
ampen,
batte-
lelig bij
ivenstr.
Maan-
ïur ge-
eterse,
>urg.
iddelbT
kennis-
lit den
letter
'burg.
dag en
oninck
het
mings-
sen.
BOND.
erking
ïtinges
ffrouw
Kade
elburg
Toen Italië eenige jaren geleden zijn op-
marsch in Abessynië begon, riepen militaire
deskundigen en kenners van het Abessjjn-
sche land om strijd, dat Mussolini hiermee
zijn politiek graf wel eens zou kunnen gra
ven. Wekenlang hielden ze vol, dat alle
militaire overmacht der Italiaansche troe
pen ten spijt de zwarte legers van den
Negus er wel in zouden slagen zich te hand
haven; o.a. omdat er allerlei zeer verrader
lijke tèrreinmoeilijkheden zouden optreden
en in den regentijd de soldaten van het
Aper.nijnsche schiereiland gedoemd zouden
worden den een of anderen langzamen uit-
puttingsdood te sterven.
Van al deze profetie werd geen woord
bewaarheid. De Abessijnen werden, ondanks
al hun dapperen tegenstand, verpletterd en
het rijk van den Negus is thans een Itali
aansche kolonie.
Op het oogenblik beleven we eenzelfde
spelletje als bij den aanvang van den Abes-
sijnschen oorlog. Zekere Engelsche deskun
digen weten te vertellen, dat „generaal
modder" de in het nauw gedreven Polen
wel te hulp zal komen. Om dezen tijd van
het jaar pleegt het in Oost-Europa over
vloedig te regenen en de Poolsche verkeers
wegen zouden dan in een onbegaanbaren
staat komen te verkeeren. Onbegaanbaar
dus ook voor de Duitsche troepen, en dan
in het bijzonder voor bepaalde gemechani
seerde onderdeelen: vecHtwagens, tanks en
alles wat tot het rijdend oorlogstuig be
hoort.
Er zullen zonder twijfel wel weer goed-
geloovigen zijn, die deze merkwaardige
voorspellingen voor zoete koek opeten.
Vooral in Frankrijk en Engeland, waar ui
teraard alle mededeeling ten nadeele van de
Duitschers welkom is. Wie even nuchter
nadenkt, zal echter tot de conclusie ko
men, dat evenals destijds ten aanzien van
Abessynië, verhalen als de onderhavige,
weinig om het lijf hebben. Indien „generaal
modder" den oorlog voor Polen moet win
nen, ziet het er voor het Poolsche volk al
lerbedroevendst uit. Zeer waarschijnlijk is
Polen inderdaad reddeloos verloren en
kwam uit dezen hoofde „generaal modder"
op de proppen. Psychologisch is dat heel
goed te verklaren. Iemand, die een noodlot
ziet voltrekken, dat hem diep aangrijpt,
zoekt onwillekeurig naar factoren, welke
die voltrekking alsnog zouden kunnen ver
hinderen. Aan elke gedachte, hoe absurd
dan ook, waaruit maar eenige hoop te put
ten valt, klampt hij zich vast, gelijk de
drenkeling aan den stroohalm. Als zulk een
stroohalm fungeeren nu dus voor Engel-
schen en Franschen de Poolsche regen en
modder. Indien eens zooveel regen viel, en
zooveel modder ontstond, dat de Duitschers
werkelijk vast zouden rakenZiedaar de
wensch, die dan verder belichaamd wordt
in „generaal modder", niet meer als wensch,
maar als mogelijkheid, ja zelfs als waar
schijnlijkheid. Een mensch houdt zichzelf
nu eenmaal gemakkelijk voor den gek.
Wij hebben weinig vertrouwen in dien
„generaal modder". Allicht zouden de Duit
schers bij hun operaties eenige moeilijkhe
den ondervinden, wanneer de wegen min
der goed begaanbaar werden. Maar het zou
tropisch in het kwadraat moeten regenen,
aleer ze in de modder bleven steken, ook
al zijn de Poolsche wegen dan van minder
goede kwaliteit dan b.v. de onze. En wij
hebben er nog nooit van gehoord, dat in
het najaar Polen in een of ander moeras
pleegt te worden herschapen.
Op het militaire en moreele weerstands
vermogen van het Poolsche volk komt het
aan en op de indirecte hulp van Frankrijk
en Engeland. (Er schijnen reeds Duitsche
troepen uit Polen naar het Westen te zijn
gedirigeerd.) Zijn deze dingen niet in staat
Polen te redden, dan is het verloren.
DE JAPANNERS MOETEN UIT
EUROPA TERUGKEEREN.
Naar Reuter bericht, heeft het Japan
sche ministerie van Buitenlandsche Za
ken aan alle Japanners in Europa ver
zocht zoo spoedig mogelijk terug te
keeren, tenzij de omstandigheden zulks
verhinderen.
Het wordt een winter van beproeving.
Volgens den Berlijnschen correspon
dent van „Politiken" is men er zich
thans in Duitschland van bewust, dat er
geen hoop meer is op een spoedigen
vrede. De Duitschers spannen zich tot
het uiterste in om zoo spoedig mogelijk
den strijd tegen de Polen te kunnen be
ëindigen, teneinde alle strijdkrachten
aan het Westelijk front te kunnen
samentrekken, waar, naar wordt toege
geven, een moeilijke taak ligt.
Er wordt toegegeven, dat de winter
voor de Duitsche burgers een tijd van
beproeving zal blijken, doch men is van
meening, dat de Duitsche troepen in de
Siegfriedlinie dan in staat zullen zijn de
Engelsch-Fransche strijdkrachten in be
dwang te houden en dat de werkelijke
strijd niet voor het voorjaar zal be
ginnen.
De correspondent van „Berlingske
Tidende" maakt melding van evacuatie
op groote schaal uit West-Duitschland
naar de Zuidelijke districten. Gemelc
wordt, dat TB tot 20 millioen personen
zullen worden overgebracht en dat thans
de plannen voor de inkwartiering wor
den voltooid.
Naar het Engelsch
door
T. TEN HAVE— v. d. MADE.
61). -
Gordon dacht even na; toen zei hij met
een grillig lachje:
„Dat kun je gerust aan mij overlaten
Hazel. De finale van dit alles zal stellig
grootsch worden en ik zal ook dan je hulp
noodig hebben. Maar zeg eens, waar om
ga je midden in den nacht naar de boer
derij
Deze plotselinge vraag ontnuchterde het
meisje en haar onrust overviel haar weer.
Maar Gordon wachtte op antwoord. Ze
bedwong resoluut een opwelling om in
tranen uit te barsten en zei:
„Zoo goed als jij het eraf hebt gebracht,
zoo slecht heb ik het gemaakt. Ik ben zoo
stom geweest en ik weet niet, hoeveel
kwdad ik ermee heb gedaan. Alles is goed
gegaan tot vanavond. Hip-Lee heeft zich
als een goed Chinees perfect gehouden.
Ik was nog geen enkele maal met je vader
alleen geweest, behalve vanavond." Het
viel niet mee haar fout op te biechten.
Toen vervolgde ze: „Het is zoo gegaan.
Je vader was gaan wandelen. Ik had hem
niet terug zien komen. Ik was in de keu
ken aan het eten bezig. Het was er zoo
gloeiend heet en er waren zooveel vliegen,
dat ik even naar buiten ging om wat
frissche lucht te scheppen. Hip-Lee had
je vader steeds bespionneerd. Enfin, ik
stond voor het huis en keek naar de be
sneeuwde bergtoppen, toen je vader me
plotseling aansprak. Hij was teruggekomen
en zat voor de deur. Ik kon natuurlijk niet
vegloopen en dus praatten we wat.
Maatregelen voor een oorlog van langen
duur.
Volgens een mededeeling van het En
gelsche ministerie van voorlichting be
reidt Groot-Brittannië zich voor op een
groote inspanning te land, gebaseerd op
de veronderstelling van het kabinet, dat
de oorlog drie jaar zal kunnen duren.
Het ministerie van voorlichting ver
klaart verder: Door een geweldige
krachtsinspanning hadden wij voor het
uitbreken van den oorlog een buitenge
woon machtige vloot en luchtmacht op
gebouwd en het kader gevormd van een
uiterst machtig leger. Hierdoor zal de
bijdrage veel grooter zijn dan van 1914
1918 en in elk opzicht in overeenstem
ming met de hulpbronnen van ons land
en de wenschen van ons volk.
Over de overbrenging van Britsche
strijdkrachten naar Frankrijk, wordt ver
klaard: De veronderstelling, dat de oor
log drie jaren zal duren, beteekent, dat
een leger niet alleen moet worden ge
vormd, doch ook op de been gehouden.
Dit is het verschil tusschen de Duit
sche en de Britsche voorbereidingen. De
Duitsche voorbereidingen zijn gebaseerd
op de hoop den oorlog te verlichten; de
onze zijn dat niet en kunnen dat niet zijn
„DE VOORUITZICHTEN ZIJN GOED!"
Havas meldt uit Londen: De bekende
vrijzinnige predikant, ds. Belden, die
gisteren in Engeland is aangekomen uit
de Vereenigde Staten, waar hij o.m. een
onderhoud heeft gehad met president
Roosevelt, heeft tegenover de pers ver
klaard: „Het is niet twijfelachtig, dat het
Amerikaansche volk sympathie aan den
dag legt jegens Frankrijk en Groot-Brit-
tannië. De krachten der redelijkheid
moeten zich aaneensluiten, opdat de
oorlog kort zal duren. Hiervan afgezien,
ben ik van meening, dat de vooruit
zichten in de wereld in het algemeen
waarschijnlijk beter zijn dan zij ooit zijn
geweest. Want de gemiddelde mensch
walgt van den modernen oorlog met alle
beestachtigheid en dwaasheid, die hij
medebrengt."
In den loop van het gesprek, toen ik niet
zoo op mijn hoede was, sprak hij me aan
met „miss". En toen heb ik zonder er bij
te denken mijn naam genoemd. Hij scheen
even zeer verwonderd te zijn, maar zei
er geen woord over en nu maak ik me daar
zorgen over. Heb je ooit zoo'n
Het meise brak af en Gordon zag, dat
ze bijna huilde. Hij onderdrukte zijn schrik
en probeerde haar te troosten. Hij lachte,
maar Hazel in haar overgevoelige stem
ming miste zijn gewone uitbundigheid.
„Daar hoef je niet over te tobben, hoor",
zei hfj. „Ik denk, dat als je naam hem
iets fouts gezegd had, hij je een en ander
zou hebben gezegd, dat niet zoo heel aan
genaam zou zijn om aan te hooren. Vader
is erg sportief maar als hij een stoot
krügt en als degeen, die hem dat levert,
niet gauw maakt dat hij wegkomt, dan
stoot hij flink hard terug. In denk niet,
dat dit onze plannen zal schaden. Hij zei
er geen woord overt"
„Nee, geen woord." Hazel probeerde hem
te gelooven, maar ze was nog niet erg
overtuigd. „Wat had hij kunnen doen?"
Gordon bleef eenige oogenblikken ern
stig nadenken. Toen verhelderde zijn ge
zicht en zei met nadruk:
„Niets." En .Hazel wist, dat hij het
meende.
Ze reden eenigen tijd zwijgend en in ge
dachten voort. Hazel was met haar ge
dachten bij den man naast haar en ze was
bereid om zijn geringste bevelen op te
volgen. Gordon had al haar zorgen weten
te verdrijven en ze was verheugd over de
zen onverwachten prachtigen rit.
Hazel voelde Gordon's blik wel. Ze had
het eigenaardige gevoel, dat al haar be
wegingen werden gadegeslagen en een
prettige opgewondenheid maakte zich van
haar meester. Ze ver brat- haastig de stilte
Merkwaardige mededeelingen van den
Duitschen ambassadeur te Tokio.
Het Japansche persbureau Domei meldt
uit Tokio: De Duitsche ambassadeur te To
kio, generaal Ott, heeft naar de „Hotsji
Sjimboen" van betrouwbare zijde ver
leemt, bij de Duitsche regeering erop aan
gedrongen, dat de Duitsche regeering
naatregelen neemt om te bewijzen, dat de
jeruchten, volgens welke een verwijdering
:ouzijn óntstaan tusschen Duitschland en
Tapan tengevolge van het sluiten van
iet niet-aanvals-verdrag tusschen Duitsch-
and en de Sovjet-Unie niets anders zijn
lari propaganda van Éngeland en Frank-
'tjk.
Ott zou zijn regeering hebben aangera-
!en de Sovjet-Unie over te halen den Chi-
leeschen opperbevelhebber Tsjang-Kai
',jek geen steun meer te verleenen.
Op de vraag of het drievoudig Anti-kom-
itern-verdrag nog bestaat, antwoordde d<
/oordvoerder vap het Japansche ministe-
ië van Buitenlafidsche Zaken, dat nie
land van de drie onderteekenaars het
eeft opgezegd en dat het derhalve nog be
taat.
ITALIë BEZUINIGT OP KOLEN
EN GAS.
Met ingang van 21 September zal in
Italië het verbruik van gas voor indu-
strieele of huishoudelijke doeleinden
slechts gedurende zeven uur per dag zijn
toegestaan.
De industrieele ondernemingen, die
gas produceeren, hebben aanzegging ge
kregen, dat zij moeten trachten het ver
bruik van steenkool zooveel mogelijk
te beperken. Deze zelfde aanbeveling is
gericht tot alle industrieën, welke steen
kolen gebruiken voor de productie van
energie, welke voor die bedrijven
noodig is.
SLOVAKIJE KON NIET BETALEN.
Het Fransche nieuwsbureau Havas
meldt: De onderhandelingen, welke door
een Slovaaksche delegatie in de Zuid-
Slavische hoofdstad Belgrado werden
gevoerd over den aankoop van graan en
natuurlijke vetten, zijn mislukt. De dele
gatie heeft gisteren Zuid-Slavië verlaten.
In welingelichte Zuid-Slavische krin
gen wordt verklaard, dat de onderhan
delingen vooral op twee punten zijn
mislukt: le de betaling, daar Slovakije
geen deviezen heeft en 2e de noodzake
lijkheid voor Zuid-Slavië om levens-
middelenvoorraden te yormen.
Deze mislukking, aldus Havas, brengt
de Slovaaksche regeering in een hache
lijke positie, daar deze eenige dagen ge
leden teneinde de openbare meening in
Slovakije gerust te stellen, had ver
klaard, dat twintig wagons vet uit Zuid-
Slavië onderweg waren naar Slovakije.
In den loop van Augustus is namens de
K.L.M. de heer H. Steensma naar de
Kaap-Verdische eilanden (voor de West
kust van Afrika) vertrokken om daar de
mogelijkheid van aanleg van vliegterreinen
te onderzoeken, in verband met de reeds
geruimen tijd bestaande plannen van de
K.L.M. tot vestiging van luchtverbindingen
tusschen West-Indië en het Europeesche
net
Naar wij vernemen, is de heer Steensma
daarna op verzoek van de K.L.M. te Lis
sabon gebleven om daar na te gaan, welke
nieuwe mogelijkheden er bestaan tot uit
breiding van het door de oorlogsomstandig
heden voor een groot deel stilgelegde lucht
net in Zuid-Europa.
Troost U! waarschijnlijk zal hij die
nooit een fout beging, ook nimmer een
ontdekking doen.
en vroeg:
„Je zei, dat je me bij de finale noodig
zou hebben?"
„Ja", was het antwoord. „Ik kan niets
doen zonder je hulp."
Het meise keek snel op en vroeg:
„Je bedoelt nu je vader een gevan
gene is?"
De man lachte en staarde in gedachten
in de lichtbruine oogen, die echter dadelijk
werden afgewend.
„Nee, dat bedoelde ik eigenijlk niet
precies", zei hij.
Het meisje gaf geen antwoord en de man
vervolgde:
„Zie je, we doen nu al zoo lang alles
samen. Ik kan me niets meer indenken
zonder jou." Hij lachte even nerveus, „en
dat wil ik ook niet. Ik ben onlangs naar
het veestationnetje geweest om eens naar
Slosson te kijken. Ik had heusch een beetje
met hem te doen."
„Waarom?" vroeg Hazel, zonder er bij
na te denken. Ze kon op dit oogenblik ook
nergens haar gedachten bp bepalen. Ze
werd buiten haar eigen wil voortgestuwd
en de eenige, die haar leiden kon was de
man naast hagr.
Gordon lachte eigenaardig en zei:
„Och, denk je eens even in de plaats
van een vent, die dacht, dat hij de zaak
had gewonnen, die al zijn geld er in had
gestoken en het verloren heeft, maar be
halve dat, moet hij ook van het meisje,
waar hij gek op is, afzien en dan wordt
Koning George van Engeland bracht deze week wederom een bezoek aan
Downingstreet. Na afloop der conferentie deed de Britsche premier
Neville Chamberlain zijn hoogen gast uitgeleide
De Regeeringspersdienst meldt:
Vrijwilligers van de Landstormkopsen
motordienst en Vaartuigendienst, die de
meening zijn toegedaan, dat zij niet ver
plicht zijn om bij mobilisatie in werkelijken
dienst te komen zich daarbij beroepende
op hun bij het aangaan hunner verbintenis
gedane toezeggingen kunnen, hoewel zij
rechtens tot opkomst verplicht zijn, zich
rechtstreeks tot den inspecteur van den
Vrijw. Landstorm wenden met een gemoti
veerd verzoek om in het genot van klein
verlof te worden gesteld.
In de verzoeken moet het prujigjdeel wor
den vermeld, waarbij zij thaks in werke
lijken dienst zijn.
Het in het genot stellen van klein verlof
zal geleidelijk geschieden, waarbij de voor
rang wordt verleend aan vrijwilligers boven
den leeftijd van 35 jaar, gezinshoofden en
kostwinners.
De K.L.M.-luchtdienst naar Neder-
landsch-Indië wordt vandaag in beide rich
tingen, in voorloopigen vorm hervat, n.l.
tusschen Napels en Bandoeng. De over-
tochtsduur zal vermoedelijk zes dagen be
dragen. Tusschen Napels en Amsterdam
wordt de luchtpost per trein vervoerd. De
vliegtuigen zullen, onvoorziene omstandig
heden voorbehouden, twee maal per week,
op Dinsdag en Zaterdag, van Bandoeng
naar Napels vertrekken. Voor het trein
vervoer tusschen Amsterdam en Napels
moet twee dagen worden gerekend.
Met dezen dienst kunnen voorloopig,
wegens gebrek aan ruimte, geen luchtpost
hij in een hutje gevangen gehouden, waar
iedere druppel doorheen lekt. Als ik mijn
partner nu zou moeten missen Ik denk,
dat we binnenkort uit elkaar zullen moe
ten. Dan is het hier voor mij afgeloopen."
„Ja."
Hazel wou onbevangen doorpraten, maar
kon met geen mogelijkheid een ander
woord vinden. Ze trilde van verwachting.
Deze man had haar gevoelens in zijn
hand, dat moest ze zich zelf bekennen. En
in die oogenblikken groeide haar ver
wachting tot een haast pijnlijke spanning.
„Nog maar een maand ik vind het een
ellendig idee", zei Gordon.
„Ja?"
Op een ander oogenblik zou ze zelf ge
lachen hebben over de onnoozelheid van
haar opmerking, maar nu lette ze er in
haar emotie niet op.
Gordon dreef zijn paard gelijk naast
het hare en daarna liet hij het dier stap
voets voortloopen. Hazel volgde zonder
protest zijn voorbeeld. Om haar heen
heerschte de geurige zilverige atmosfeer,
die aan alles een verleidelijke schoonheid
gaf. Gordon was echter niet zeker van
Hazel. Had hij vermoed, hoezeer zijn woor
den het meisje hadden ontroerd, dan zou
al zijn schroom als bij tooverslag zijn ver
dwenen. Nu dwong hij zich met alle macht
tot de groote vraag.
„Nog maar een maand. Moet het dan
eindigen, Hazel?" Hij greep Hazel's hand
en drukte die teeder. „Moet het? Kunnen
we geen partners voor het heele leven
blijvn?" Zijn oogen keken haar zacht aan.
Hij boog zich naar haar over en zij trok
haar hand niet terug. Gordon vervolgde:
,Ik zou haast willen, dat er nu een dozijn
Slossons hier waren, die ik één voor één
voor jou een pak slaag moest geven. Dat
zegt je misschien niet veel, maar mij wel.
De Eerste Kamer heeft gistermiddag na
eenig debat het wetsontwerp „gebruik ver
voermiddelen 1939" zonder hoofdelijke
stemming aangenomen. De heer Kranen
burg (V.D.) had eenige bezwaren tegen het
feit, dat naar zijn meening de door den mi
nister te stellen regelen een daad van wet
geving zijn en niet van uitvoering.
Voorts heeft de Kamer na stemming aan
genomen het wetsontwerp„Vaststelling
van regelen betreffende het gelijktijdig ge
not van burgerlijke en militaire belooning
ten aanzien van de bezoldigde leden van de
rechterlijke macht en van de bezoldigde
burgerlijke leden van demilitair-rechter
lijke macht." De heeren De Rijke (N.S.B.)
en Michiels van Kessenich (r.k.) achtten dit
ontwerp in strijd met de Grondwet, daar
slechts de wetgever de salarissen van de le
den der rechterlijke macht behoort vast te
stellen en rriet de regeering. Naar de
meening van den nfvrtister van Justitie,
prof. Gerbrandy, is hier echter geen spra
ke van strijd met de Grondwet. Met 22 te
gen 14 stemmen werd het ontwerp tenslot
te aangenomen.
Zonder debat en hoofdelijke stemming
vereenigde de Kamer zich voorts met de
wetsontwerpen „Wijziging van de Wet van
10 Januari 1920, houdende nadere voor
zieningen betreffende de grensbewaking en
„nadere wijziging en aanvulling van het
tweede boefc van het Wetboek van Koop
handel", alsmede met enkele contingentee-
ringsontwerpen.
pakketten worden vervoerd. Reeds op de
postkantoren aanwezige luchtpostpakket
ten voor Ned.-Indië worden aan de afzèn-
ders teruggezonden. De frankeerkosten
worden terugbetaald.
Het beteekent, dat ik alle zorgen uit je
leven wil bannen en dat ik nergens aan
hécht, behalve aan jou, zelfs niet aan dat
spel, dat we nu opvoeren. Ik geloof, dat ik
den eersten dag, dat ik je zag, al van je
hield en dat is van toen af steeds sterker
geworden. Ik verlang niets anders dan je
altijd bij me te hebben."
De twee paarden waren stil blijven staan
en werden ook niet weer voortgedreven.
„Altijd, Hazel", zei Gordon nog zachter.
„Je zult nooit kunnen begrijpen, hoe ik
naar je verlang. Zullen we voor altijd
partners zijn?"
Het meisje staarde uit over het maan
landschap, zoodat Gordon de gelukkige
tinteling in haar mooie oogen niet kon zien.
Hjj voelde slechts haar hand in de zijne
trillen. Toen, plotseling, voelde hij de an
dere zachte, warme, rustig-sterke hand van
het meise op de zijne en een golf van op
winding vloog door hem heen.
„Beteekent dit „Ja"?" vroeg hij, haar
handen stevig drukkend, met schitterende
oogen. „Blijven wij bij elkaar, ons heele
leven lang?"
Het meisje zei niets, ze knikte slechts en
drukte zijn hand zacht tegen haar borst.
Toen lag ze gevangen in zijn armen, ter
wijl de beide paarden de koppen bij elkaar
staken, alsof ze vriendschappelijk het
vreemde gedoe van hun berijders bespra
ken.
Blijkbaar dachten de dieren gunstig over
hen, want ze bogen hun koppen voorover
en stonden roerloos te wachten.
Een half uur later draafden ze weer vol
levenslust verder. En de hielen van hun
berijders in hun flanken bewezen hun, dat
zelfs verliefde menschen toch weer in het
gewone practische leven terug moeten. En
zoo draafden ze in den koelen nacht verder.
iWnrrtt vervolgd'
