&eetzxw0cfye Hf
c. DE LEEUW
Dan n D K.W.
&GOESCHS COURANT
Overeenstemming tusschen
Rusland en Japan.
Polen herhaaltDe Duitschers
jbombardeeren open steden
Nieuwe B.M.W. en
D.K.W.-MOTOREN
tegen ouden prijs.
Benzine besparen!
Nog altijd 245 Gld.
C. DE LEEUW
Ook de luchtmacht is thans actief
aan het Westelijk front.
De ramp van de
1,Willem van Ewijck/'
De vijandelijkheden zijn
gestaakt.
Machinegeweervuur op
vluchtende burgers.
PROFITEERT HIERVAN
Wij leveren nog uit voorraad
R.T. 1 L. op 50 a 60 K.M.
nog voor de oude prijzen
Vliss. str. 39-41, M'burg - Tel. 669
De Franschen melden: Wij con-
solideeren onze veroveringen.
Zal Rusland binnenvallen in
Polen
Amerikanen krijgen den raad
Rusland te verlaten.
De Poolsche duikboot „Orzel"
is geïnterneerd.
Droeve plechtigheid te
Vlissingen.
NUMMER 219 182e JAARGANG
Dagblad. Uitgave C.V. De Mlddel-
burgsche Courant. Bureaux: te
MIDDELBURG: St. Pieterstraat 28,
Tel. Redactie 269, Administratie 139;
te GOES: Turfkade TeL 2863. Post
giro 359300. Abonnementsprijs voor
Middelburg en Goes 2.30, elders
2.50 per kwartaal. Weekabonne
menten in Middelburg en Goes 18 ct.
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD
MIUDELBUftGSCHE COURANT
ZATERDAG 16 SEPTEMBER 1939
Advertentiën 30 cent per regel,
ingezonden mededeelingen 60 cent
per regel. Bij contract lager. Tarief
op aanvraag. Familieberichten en
dankbetuigingen minimum 2.10.
„Kleine Advertenties", maximum 6
regels, 75 cent, bij vooruitbetaling.
„Brieven, of adres bureau v. d. blad"
10 cent extra. Bewijsnummers 5 ct
Het officieele Russische nieuwsagent
schap Tass meldt uit Moskou: Onderhande
lingen, die de laatste dagen gevoerd zijn
door den Japanschen ambassadeur te Mos
kou, Togo en den volkscommissaris van bui-
tenlandsche Zaken Molotof, hebben geleid
tot de volgende overeenkomst tusschen Ja
pan en Mantsjoekwo eenerzijds en de Sov-
Unie en Buiten-Mongolië anderzijds:
1. De Japansch-Mantsjoerijsche en Rus-
sisch-MongooIsche troepen staken alle vij
andelijkheden op 16 September te twee uur
Moskouschen tijd.
2. De Japansch-Mantsjoerijsche en Rus-
sisch-Mongoolsche troepen blijven in de li-
niën, die zij bezetten op 15 September te 13
uur.
3. De vertegenwoordigers der troepen
aan beide zijden gaan onverwijld over tot
de tenuitvoerlegging van de artikelen 1 en
2 der overeenkomst.
4. De krijgsgevangenen en gesneuvelden
aan beide zijden zullen worden uitgewisseld.
De vertegenwoordigers der troepen zullen
zich te dezen aanzien onmiddellijk verstaan
en tot de tenuitvoerlegging dezer bepaling
overgaan.
Bovendien zijn Togo en Molotof overeen
gekomen, dat zoo spoedig mogelijk een
commissie, bestaande uit twee vertegen
woordigers van Russisch-Mongoolsche en
twee van Japansch-Mantsjoerijsche zijde,
zal worden ingesteld voor de nauwkeurige
vaststelling van de grenslijn tusschen de
Mongooische volksrepubliek en Mantsjoe
kwo in het gebied, waar het tot een con
flict was gekomen. Deze commissie zal
haar arbeid aanvangen zoodra zij gevormd
is.
Deze overeenkomst is wel zeer onver
wacht gesloten. Sovjet-Rusland zet de we
reld, evenals Duitschland, steeds voor ver
rassingen. Over de onderhandelingen tus-
schen Rusland en Japan" was naar buiten
toe zoo goed als niets gebleken. Alleen de
correspondent van Havas te Moskou deelde
vannacht voorzichtig mede, dat een minne
lijke oplossing in het Verre Oosten moge
lijk scheen.
Wat deze toenadering in het Verre Oos
ten voor invloed zal hebben op het gebeu
ren in Europa, moeten wij nog afwachten.
Het staat echter wel vast, dat de zaak voor
Engeland uiterst bedenkelijk is. Japan
krijgt nu in het Verre Oosten zoo ongeveer
de vrije hand tegen Engeland en eventueel
ook tegen ons, d.w.z. ons Indië
De officieele Japansche toelichting.
De woordvoerder van het Japansche mi
nisterie van Buitenlandsche Zaken heeft
verklaard: De Japansche regeering heeft
haar krachten ingespannen voor een rege
ling van verscheiden tusschen Japan en
Sovjet-Rusland hangende kwesties.
Zoowel de regeering van Japan als die
der Sovjet-Unie hebben erkend, dat een op
lossing van het geschil in het district No-
monhan, langs de grens tusschen Mantsjoe
kwo en Buiten-Mongolië de onbehaaglijke
atmosfeer zou wegnemen, welke tusschen
de beide landen bestaat en zou bijdragen tot
een herstel der Japansch-Russische betrek
kingen tot een normalen staat. Derhalve
hebben Togo, de Japansche ambassadeur te
Moskou, en Molotow, de volkscommissaris
van Buitenlandsche Zaken der Sovjet-Unie,
onlangs met dit doel verscheiden bespre
kingen gevoerd. Als resultaat daarvan is
een overeenkomst gesloten tot staking der
vijandelijkheden tusschen de beide landen.
„DE BEDOELINGEN NOG
DUISTER".
Havas meldt uit Parijs: De bedoelingen
der Sovjets blijven nog duister. Zonder nog
een directe inmenging te vreezen, wijst het
Fransche nieuwsbureau op de verklaring
van de Russische „Izvestia", dat „Sovjet-
Rusland waarschijnlijk den strijd zal in
gaan, doch met waakzaamheid het resul
taat der operaties gadeslaat".
„In geval van een interventie van het
Sovjetleger zou Roemenië moeten inter-
venieeren en dan zouden alle Balkanstaten
worden meegesleept in den strijd, met na
me de Turken, die een dergelijken druk op
het Oosten niet zouden verdragen. Bij een
interventie der Russen aan de zijde van
Duitschland, aldus gaat Havas verder, zou
den alle anti-communistische mogendheden
in een conflict worden meegesleept, zelfs
de vroegere bondgenooten van Duitschland.
Ook de afwachtende houding van Italië zou
zich snel kunnen ontwikkelen."
WAT MEN IN DUITSCHLAND
DENKT.
In officieele Duitsche kringen wordt niets
meer gezegd „dan dat het contact Berlijn
Moskou gehandhaafd wordt, doch in niet-
officieele kringen geeft men te verstaan,
dat de positie der Joden in de Sovjet-Unie
een belangrijke aanwijzing voor de Russi
sche houding is.
Indien de verwijdering van den volkscom
missaris van Buitenlandsche Zaken Litwi-
nof (die een Jood was) wordt gevolgd door
een algemeen terzijdestellen der Joden, de
conclusie kan worden getrokken, dat de
Sovjetpolitiek duidelijk nadert tot de Duit
sche.
De nieuwe voorloopige Poolsche hoofd
stad Krzemieniec is door de Duitsche lucht
macht gebombardeerd, naar de Polen mel
den. Deze stad was onverdedigd en de vlieg
tuigen hadden dus vrij spel.
Een Duitsch vliegtuig liet een tiental
bommen vallen op de markt, waar juist
veel menschen bijeen waren, aangezien het
marktdag was en een Joodsche feestdag.
Tot nu toe telt men twintig dooden en der
tig gewonden, waaronder vrouwen en kin
deren. Een tiental huizen werd vernield. De
diensten van de buitenlandsche ambassades
en legaties zijn niet getroffen.
Na het bombardement bood de stad een
verschrikkelijk aanzien. Het was het eerste
bombardement van een open stad, zonder
garnizoen en zonder militaire beteekenis.
Blijkbaar is het bombardement ondernomen
om de Poolsche ministeries en de diploma
tieke vertegenwoordigingen te treffen.
Men merkt verder op aldus Havas -
dat dit bombardement een nieuw bewijs is
van de leugenachtigheid der Duitsche ver
zekeringen.
BEVEL VAN HITLER"
Havas meldt verder:
Het bombardement van deze stad heeft
een zeer hevigen indruk gemaakt op de be
volking. Vernomen wordt, dat officieel is
vastgesteld, dat dertig personen zijn ge
dood en honderd gewond.
Men bevestigd, dat Duitsche vliegers uit
mitrailleurs de markt hebben bestookt. Di
plomatieke vertegenwoordigers te Krze
mieniec, die het bombardement en de mi-
Vli
ss. Sip. 39-41 M'burg - Tel. 669
(Ingez. Med.)
traillade der burgerbevolking hebben bij
gewoond, waren tijdens den luchtaanval in
een schuilplaats bijeen.
Zij hebben besloten een beroep te doen
op hun onderscheiden regeeringen en te
verzoeken te Berlijn zeer krachtig te pro
testeeren tegen de Duitsche oorlogsmetho
den.
De Britsche ambassade heeft duizend zlo
ty voor de getroffen burgerij bestemd.
De gezanten van Hongarije, België, Est
land, Nederland, Zweden en Zwit
serland hebben elk vijf honderd zloty ge
geven, aldus Havas.
De zender van Lwow (Lemberg) ver
klaarde, dat Hitier bevel had gegeven al
wat men op den weg tegenkwam, al wat te
genstand bood, al wat vluchtte, te vernieti
gen.
Dit bevel werd naar den letter uitge
voerd. De Duitschers hebben alle steden en
dorpen gebombardeerd. Polen biedt van het
centrum tot het Zuiden een beeld van be
wogenheid. Siedlce, een stad van 80.000 in
woners, werd bijna geheel verwoest. Lu
blin staat in brand. Duitsche vliegers schie
ten op Poolsche vliegers, die met hun val
schermen zijn afgedaald. De Duitschers
schieten ook op de geëvacueerde bevolking.
De zender besloot met te zeggen, dat deze
methoden niet tot resultaat hebben gehad,
dat men er in geslaagd is den geest van
verzet der Poolsche natie, te overwinnen.
WARSCHAU BLIJFT IN
POOLSCH BEZIT.
Wat den toestand in de rest van Polen
betreft: de Duitschers schijnen hun pogin
gen om Warschau snel te veroveren te heb
ben opgegeven. Zij beperken zich tot het
bezet houden van hun veroverde stellingen
en belegeren de stad. Intusschen trekt de
Duitsche hoofdmacht steeds verder naar 't
Oosten. Vooral in het Noorden zijn de Duit
sche vliegtuigen zeer actief. Zonder ophou
den zijn zij in de lucht. De Poolsche lucht-
maht schijnt zeer verzwakt te zijn, want in
de lucht ondervinden de Duitschers zoo
goed als geen tegenstand. De mogelijkheid
bestaat echter, dat de Polen hun vliegtui
gen willen sparen tot er de druk van Frank
rijk en Engeland in het Westen zoo groot
wordt, dat Duitschland genoodzaakt is een
groot deel van zijn luchtmacht uit het Oos
ten terug te trekken.
Algemeen verwacht men, dat de regen
der laatste dagen de Duitsche troepen het
verder oprukken zeer lastig zal maken,
vooral daar de Polen onophoudelijk aanval
len plegen op hun flanken en in den rug.
(Ingez. Med.)
Een Duitsch militair vliegtuig is ter hoogte van Ameland in de Nederlandsche
territoriale wateren aangehouden en in beslag genomen, terwijl de bemanning
is geïnterneerd. Het in beslag genomen vliegtuig werd op Ameland op het
strand gezet. Op den achtergrond een „G-l",
Het Fransche legercommuniqué van gis
teravond luidt: Wij hebben de stellingen ge
consolideerd, die vviji in den loop der vorige
dagen hebben veroverd en wij hebben een
tegenaanval afgeslagen, waarbij den vijand
verliezen werden toegebracht.
Krachtige reactie der vijandelijke artil
lerie en van de vijandelijke luchtmacht op
een deel van het front. Onze jachtvliegtui
gen hebben vijandelijke toestellen terugge
slagen, die een aanval inzetten op geringe
hoogte boven onze voorste linies.
Havas teekent hierbij aan:
Na tien dagen van langzaam, maar ge
stadig oprukken, was het noodig over te
gaan tot een in orde brengen van het aldus
bezette terrein, teneinde het te beveiligen
tegen ieder krachtig tegenoffensief der
Duitsche troepen. Getrouw aan de beginse
len der militaire leer, volgens welke een
sterkte meer voor de muren moet worden
verdedigd dan bij die muren, stellen de
commandanten van het reusachtige fort
der Siegfriedlinie, dat de Fransche troepen
thans op methodische wijze belegeren, zich
niet tevreden met een belemmering van den
Franschen aanval door een geschutbombar-
dement op de achterhoede, maar gaan zij
onophoudelijk tot tegenaanvallen over, ten
einde te trachten de Fransche troepen te
verjagen uit de veroverde stellingen, welke
nog op onvolkomen wijze zijn georgani
seerd.
De inrichting van de bezette verdedi
gingswerken is inderdaad speciaal uitge
dacht voor een verdediging in de richting
van een vijandelijken aanval en er is tijd
noodig om die inrichting om te keeren en
aldus te organiseeren, dat zij kan dienen
tot bescherming van degenen, die zich er
meester van gemaakt hebben.
Deze organisatie kost tijd en duurt te lan
ger, daar het werk gehinderd wordt door
vijandelijke tegen aanvallen.
In den loop van den dag is zoo'n tegen
aanval ingezet in een der sectoren van het
front. Hij werd met verliezen voor den vij
and afgeslagen.
Voor het eerst: de luchtmacht.
In dit verband moet ver meld'worden, dat
voor de eerste maal de Fransche troepen
aangevallen werden door de vijandelijke
luchtmacht, die optrad als „stormlucht
macht", evenals aan het einde van den vo
rigen oorlog en in het bijzonder tijdens het
offensief in Vlaanderen.
De vliegtuigen vielen, laag vliegende, on
danks het bewolkte weer, de Fransche voor
ste linie aan. Deze Duitsche poging wekte
onmiddellijk reactie van de Fransche jacht-
toestellen, die den strijd aanbonden met de
Duitsche vliegtuigen en hen dwongen los te
laten.
Havas besluit met de opmerking:
Het feit, dat de Duitschers steeds talrij
ker en gevarieerder afleidingsmanoeuvres
in het werk stellen, zooals dagelijksche te
genaanvallen, spervuur van zware artille
rie, luchtaanvallen van geringe hoogte,
schijnt er op te wijzen, dat de Fransche
druk langs de werken der Siegfriedlinie
steeds gevaarlijker en bezwaarlijker wordt
voor de verdedigers.
Bourgues schrijft in de „Petit Parisien":
De Sovjetregeering werpt zich op als kam
pioen voor de Oekraïnsche en Wit-Russi-
sche bevolkingsgroepen, die in den Pool-
schen staat zijn opgenomen.
Volgens het voorbeeld van Hitier staat
Stalin op het punt de houding aan te ne
men van beschermer der „onderdrukte
broeders". Men weet nog niet hoe hjj deze
bescherming, waarvan het beginsel zeer ze
ker werd vastgelegd bij het bezoek van
Von Ribbentrop aan Moskou, zal uitvoeren.
Het Amerikaansche staatsdepartement
bevestigt, dat de Amerikaansche ambassade
in Moskou den Amerikaanschen onderdanen
den raad heeft gegeven de Sovjet-Unie te
verlaten. Deze raad, zoo zegt men, is in
overeenstemming met de permanente in
structies over de door de ambassade te vol
gen procedure wanneer gevaar dreigt.
Bijgaande kaartjes illustreeren duidelijk
waar de Fransche troepen de Duitsche
grens hebben overschreden (met zwarte
pijltjes aangegeven).
De Franschen melden successen bij
Sierck (zie het kaartje: De strijd aan den
Moezel); daartegen moesten zij wijken ten
Zuiden van Pirmasens.
De Siegfriedlinie is hier ongeveer 9 a 12
km van de grens verwijderd (zie het eerste
kaartje).
De beide kaartjes geven 5 Fransche aan
valsrichtingen weer, welke alleen ten doel
hebben de juiste ligging van de Siegfried
linie te verkennen, om zoodoende tot groo-
tere operaties over te kunnen gaan.
De Poolsche duikboot „Orzel", die ven
leden jaar van de werf „De Schelde" te
Vlissingen te water gelaten is, heeft gis
teren op de reede van Tallinn (Estland)
het anker uitgeworpen. De bemanning was
uitgeput en er was geen brandstof genoeg
meer om actief aan den strijd deel te ne
men. Het schip en de opvarenden zijn ge
ïnterneerd.
Hoezeer de Vlissingsche bevolking mee
leeft met de marine, is Vrijdagmiddag
weer eens overduidelijk bewezen bij de
begrafenis van één der slachtoffers van
de ramp met Hr. Ms. „Willem van
Ewijck." Het was de 20-jarige hofmees
ter-zeemilicien S. C. van Steenkiste, wiens
stoffelijk omhulsel door de zee was te
ruggegeven, naar het ouderlijk huis in de
Van Galenstraat was overgebracht en gis
termiddag naar het graf op de Vlissing
sche begraafplaats werd gevoerd. Langs
den geheelen weg naar de algemeene be
graafplaats -stonden de menschen opge
steld. Langzaam schreed de stoet voort,
voorop de tamboer met omfloersten trom
en de pijper, die treurmuziek speelden.
Daarachter het vuurpeleton, dan acht dra
gers, collega's zeemiliciens, waarna de
onder een schat van bloemen en .kransen
schuilgaande lijkkoets volgde. Daarachter
schreed de vlootpredikant ds. J. van dér
Giesen gevolgd door een groote groep
marinematischappen, het geheel onder
commando van den luitenant ter zee 2e
klasse J. G. Kox. Een 6-tal volgrijtuigên
met de familie, sloot den droeve stoet.
Op de begraafplaats was de belangstel
ling overweldigend, een duizendkoppige
menigte was daar aanwezig, terwijl y wij
daar tevens opmerkten den kapitein-luite
nant ter zee W. van den Donker, als ver
tegenwoordiger van den minister van de
fensie; de luitenant ter zee le klasse J.
W. C. Calten Houwing, namens den chef
van den marinestaf te Den Haag-: den
kapitein-luitenant ter zee J. C. Cornelis,
commandant Hr Msi. wachtschip Noord
Brabant, tevens als vertegenwoordiger van
den commandant der marine te Willems
oord; kapitein ter zee A. M. Hekking,
chef van den mijnendienst; kapiteiTC ter
zee A. C. v d. Sande Lacoste, directeur
van het Nederlandsch Loodswezen te
Vlissingen; de luitenant ter zee 2e klasse
N. W, Sluijter, namens de commandant
der marine in Zeeland en burgemeester
C. A. van Woelderen Fraaie kransen za
gen wij van de Kon'. Marine, de marine
te Willemsoord, van Hrl. Ms. wachtschip
Noord Brabant; van de Stoomvaart maat
schappij „Nederland" en vele anderen.
Nadat de kist op de draagbaar was ge
plaatst, loste het vuurpeleton een salvo,
waarna men naar de geopende groeve
schreed. Terwijl tal van militaire vliegtui
gen boven de begraafplaats ronkten,
waardoor het gesproken woord nagenoeg
onverstaanbaar was, werd de kist boven
de groeve geplaatst. Thans volgden twee
salvo's -en dof tromgeroffel, waarna/ de
kist werd neergelaten.
Als eerste spreker trad naar voren ka
pitein-luitenant ter zee J. C. Cornelis, die
sprak namens de marine-commandant te
Willemsoord. Diep ontroerd gewaagde spr.
van den duren plicht, waaronder Steenkis
te is gevallen. „Juist daarom, aldus spr.,
is je leven niet tevergeefs geweest) Je
stond goed aangeschreven bij de marine
en juist' dezen morgen "ontving ik het
bericht van je bevordering tot hofmeester
2e klasse, een bericht, dat je helaas niet
meer heeft mogen bereiken."
De chef van den mijnendienst, kapite"-
ter zee A. M. Hekking sprak namens de
overlevenden van de „Willem van Ewijck"
woorden van diepen eerbied voor de ge
vallenen „Er zijn er, aldus spr., waar
schijnlijk vele die zich hebben afgevraagd
waarom dit moest gebeuren. Wij weten
het niet! Wel weet ik, dat zij zijn geval
len omdat zij geroepen waren een duren
plicht te vervullen en ook weet ik, zoo
vervolgde spr., dat wij allen schouder aan
schouder zullen staan tot den laatsten
ademtocht, wanneer het noodig mocht
zijn ons geliefd vaderland te verdedigen.
Gij zijt gevallen voor Koningin en Vader
land, dat moet troost schenken aan hen
die achterbleven. Steenkiste rust zacht!"
Vervolgens sprak de vlootpredikant ids
J. van den Giesen, die er op wees dat.
het hier gaat om het leven, niet om den
dood. Spr. herinnerde aan de weinig be
kende woorden: „Zooals een vader zich
over zijn zoon ontfermt, zoo ontfermt de
heer zich over degenen die Hem liefheb
ben". Nadat dsi v. d. Giesen nog woorden
van troost had gesproken tot de ouders
en broer, ging hij voor in gebed, waarna
hij namens de familie dank bracht aan
autoriteiten en aan alle anderen voor het
medeleven en de laatste eer hun zoon be
wezen.
Nadat bloemen in het graf waren ge
strooid, verlieten allen, diep ontroerd, den
doodenakker.
(Foto op de 3de pagina.)
