De Zeeuwsche visscherij in 1938
KRONIEK van den DAG.
LUIK 1939
fWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN DONDERDAG 13 JUU 1939. Na. 163.
EEN ZOON VAN Z'N VADER.
Oesterteelt en mosselteelt gunstig. De toe
stand in de garnalen visscherij alaat nog te wen-
schen over.
De Oesterteelt.
INTERNATIONALE
WATERTENTOONSTELLING
MEINOVEMBER
De mosselteelt.
Twee leelijke nederlagen
voor Roosevelt.
President Roosevelt heeft het tegenwoor
dig moeilijk. Ofschoon de Democraten, die
hem oorspronkelijk „op het kussen" brach
ten, over groote meerderheden in Huis van
Afgevaardigden en Senaat beschikken, heb
ben beide deelen van het Congres het staats
hoofd ernstige tegenslagen berokkend. Op
het stuk van de befaamde neutraliteitswet
Een dag of tien geleden nam het Huis
eenigszins te vergelijken met onze Twee
de Kamer een den president onwelgeval
lig amendement op de voorstellen tot wij
ziging van de neutraliteitswet aan. En eer
gister heeft de commissie voor buitenland-
sche zaken uit den Senaat met 12 tegen 11
stemmen besloten, om de behandeling van
de wijziging der neutraliteitswet uit te stel
len tot de volgende zitting.
President Roosevelt had gehoopt door
middel van den Senaat zijn opvattingen als
nog te doen zegevieren en zulks dan voor
het zomerreces van de beide „Kamers". Dit
laatste omdat zijn eigenlijke politieke be
doeling was, om indruk op de totalitaire
staten te maken, een indruk, welke hen een
toontje lager zou doen zingen, nu er weer
zooveel onrustbarende spanning heerscht.
Juist met het oog op de spanning wilde de
president haast betrachten. De Senaat
bleek echter geen haast te hebben.
Naar men weet, wordt bij de Amerikaan
sche wet op de neutraliteit bepaald, dat
ingeval van oorlog, de strijdende partijen
niets in de Vereenigde Staten kunnen koo
pen dan tegen contante betaling en dat zij
zeiven de koopwaar moeten komen halen
(cash and carry clausule). Voorts mag in
geen geval oorlogsmateriaal aan de strijd-
voerenden worden verkocht (het bekende
embargo). Deze wet, die de bedoeling had,
Amerika's kans om bij een gewapend con
flict te worden betrokken, zooveel mogelijk
te verminderen, was een doorn in 't oog
van Roosevelt, wiens sympathieën uitgaan
naar de democratische Europeesche mo
gendheden en naar wiens opvatting zijn
eigen land t'avond of morgen zal worden
geroepen, zich tegen de machtsbegeerte der
autoritaire staten schrap te zetten. In een
brief van 27 Mei jl. had minister Cordell
Huil, namens den President, dan ook aan
de commissie voor buitenlandsche zaken uit
Senaat en Huis van Afgevaardigden voor
gesteld, de embargo-bepaling te schrappen.
Hierdoor zou aan Engeland en Frankrijk,
welker gezamenlijke vloten in oorlogstijd
den Atlantischen Oceaan zouden beheer
schen, een onmiskenbaar voordeel worden
bezorgd en Roosevelt hoopte de „as" met
dit vooruitzicht genoeg schrik in te boeze
men, om haar van de gevaarlijke avontu-
renpolitiek, de laatste jaren gevoerd, voor
de toekomst te doen afzien.
De in 't Huis van Afgevaardigden gehou
den stemming had hem diep teleurgesteld.
Want tegen zijn advies werd bij amende
ment het bovenbedoelde embargo op wa
penen en munitie gehandhaafd; slechts voor
„oorlogswerktuigen" werd het afgeschaft.
De definitie is nogal vaag, maar de bedoe
ling schijnt te zijn, dat b.v. grondstoffen
voor de oorlogsindustrie, ook petroleum en
niet speciaal voor den oorlog toegeruste
vliegtuigen, buiten het leveringsverbod blij
ven. Bovendien werden de bevoegdheden
van den President wat betreft de aanwij
zing der oorlogvoerenden en de omschrij
ving der „gevechtszones" eenigszins be
perkt.
In dezen vorm ging het wetsontwerp dus
naar den Senaat, om alsnog het amende
ment ongedaan te maken. De groote vraag
was echter, of dit hem nog zal gelukken,
alvorens het Congres op zomerreces gaat.
Naar thans gebleken is, heeft ook de Se
naat hem ten deze, voorloopig althans, in
den steek gelaten.
Men zal vragen, hoe het mogelijk is, dat
een parlement, waarin Roosevelt's partij
zulk een groot overwicht bezit, hem deze
nederlagen heeft doen lijden. Het antwoord
is betrekkelijk eenvoudig: Wantrouwen van
den gemiddelden Amerikaan jegens Europa
als geheel heeft bij de nota een beslissende
rol gespeeld.
Dit wantrouwen dateert van jaren her,
is reeds ontstaan onmiddellijk na den we
reldoorlog en er sedert vooral niet minder
op geworden. De Amerikanen zijn ontstemd
over het niet betalen van de oorlogsschul
den, over het feit, dat de vrede slechts een
wapenstilstand schijnt, dat de wereld vol
Naar het Engelsch
door
T. TEN HAVE— v. d. MADE.
6).
HOOFDSTUK TTT.
Gordon's aankomst.
Gordon Carbhoy zit ineengedoken op zijn
plaats. Zijn breede vierkante schouders
schenen veel meer ruimte te beslaan dan
waar hij recht op had. Zijn vroolijke ge
zicht toonde geen spoor van het ongeduld
en de geprikkeldheid die hem kwelden.
Oogenschjjnlijk was hij een en al tevreden
heid en het toonbeeld van jeugdigen over
moed en de overtuiging, dat het leven
eigenlijk een heel plezierig geval is en dut
er geen wolkje aan zijn horizon te beken
nen was.
Maar ondanks deze uiterlijke verschijn
selen voelde hij zich allerminst op zijn ge
mak. Zoo af en toe stond hij eens op om
het trillen van zijn knieën te bedwingen.
Hij voelde zich ook vies, smerig en slordig,
ook- al had hij zich al vaak gewasschen en
zijn haar gekamd in de kleine ruimte, die
daartoe in den trein aanwezig was. Dan
ging hij weer zitten en bepaalde zijn aan
dacht weer bij het eentonige, vlakke land
schap, terwijl hij probeerde niet op den
muffen geur te letten, die er altijd, vooral
's zomers, in spoorwegcoupé's hangt.
Dit had hij zeker al wel honderd keer
gedaan sedert hij uit het groote station van
New-York was gestoomd. Hij had in zijn
hoek. geslapen en hij had heel goedkoop in
den restauratiewagen gegeten; daarna had
hij in de rookcoupé vooraan een van die
In 1938 waren de uitkomsten van sommi
ge visscherijen goed, die van anderen even
wel slecht, zoo lezen wij in het thans ver
schenen verslag van de visscherijen op de
Zeeuwsche Stroomen. Ten aanzien van de
oesterteelt was wederom van eenigen voor
uitgang sprake. De mosselteelt was gunstig,
doordat de mosselen flink groeiden en van
uitstekende kwaliteit waren. De ansjovis
vangst was een weinig beter dan die van
het vorige jaar en evenzoo de opbrengst er
van. Zeer slecht was de vangst van bot en
de prijs ervan. De garnalenvisscherij had
ook nu weer te lijden van de beperkte uit-
voermogelijkheden, terwijl gedurende het
gansche jaar de vangst veel minder was
dan die van het vorige jaar, soms was de
vangst zeer slecht. Bijzonder slecht was de
kreeftvisscherij.
In Januari werd in alle districten nog op
de laatste consumptie-oesters gevischt. Aan
gezien Engeland zeer groote exemplaren
vroeg, kon men niet altijd aan de vraag
voldoen. De handel in consumptie-oesters
had in de eerste maanden van het jaar een
normaal verloop. De verzending overtrof
die van het vorige jaar in die maanden en
de prpzen waren ook hooger. De qualiteit,
zoowel van de Fransche als van de Zeeuw
sche oesters, bleef tot het einde van het
seizoen in alle districten goed. De grootste
afnemer was België, daarop volgde Enge
land. De onderlinge handel in consumptie
oesters was belangrijk minder dan in het
vorige seizoen, toen 1.103.160 stuks werden
verhandeld tegen nu 866.319 stuks. Naar
Duitschland werden nog 724.578 stuks zaai-
oesters verzonden. Einde Maart werden op
de daarvoor schoon gemaakte perceelen
van de Yerschebank groote partijen pan-
oesters uitgezaaid, hetgeen eveneens ge
schiedde op eenige perceelen van de Geul
en de Bergschebank. Uit dit laatst blijkt,
dat al het mogelijke wordt gedaan om de
daar gelegen perceelen weder in cultuur te
brengen. In Maart en April was er een le
vendige handel in panoesters, zulks geheel
tegen de verwachting in, omdat groote par
tijen Fransche oestertjes werden ingevoerd.
In verband met de goede resultaten ermede
in de beide vorige jaren behaald, werden
echter de Zeeuwsche panoesters genoeg
zaam afgenomen. Zelfs was tegen het ein
de van het seizoen de vraag grooter dan
is van conflicten, de bewapening een peil
heeft bereikt als nooit te voren. In hun
verontwaardiging zien zij voorbij, welke
zware mede-verantwoordelijkheid de Unie
zelve voor den gang van zaken draagt, door
dat zij den Volkenbond, toch President Wil
son's schepping, aan zijn lot heeft overge
laten en heeft geweigerd, de oorspronke
lijk gedane toezeggingen jegens Engeland
en Frankrijk gestand te doen. Zeker, het
bezoek van het Britsche Koningspaar on
langs heeft den Amerikaanschen trots ge
streeld en op de gevoelens voor „the aid
country" een gunstigen invloed uitgeoefend,
maar de afgevaardigde uit het Verre Wes
ten of Zuiden der Unie staat des te scep
tischer tegenover de Europeesche aange
legenheden naarmate hij er minder van af
weet. Bovendien hebben de gebeurtenissen
in September j.l. en het z.g. accoord van
München ook meer politiek geschoolden
zéér onaangenaam getroffen. Een en ander
was koren op den molen der „isolatinisten",
die maar niet wilden begrijpen, welke ri
sico's hun land zou loopen, door zich van
de rest der wereld af te sluiten en een
soort struisvogelpolitiek te betrachten. Roo
sevelt, wien deze risico's duidelijk voor
oogen staan, heeft in een persconferentie
te kennen gegeven, dat volgens door de re
geering ontvangen inlichtingen de fascisti
sche en nationaal-socialistische landen zich
verheugen over het door het Huis en Se
naat genomen besluit; een beslissing, die
naar zijn overtuiging de kansen op een
oorlog, waarin de Vereenigde Staten ten
slotte zouden worden meegesleept, heeft
vergroot.
heerlijke sigaren gerookt uit 't kistje, dat
de trouwe Harding stilletjes in zijn hand-
tasch had gestopt. Hij had ook al iedere
letter gelezen van de tijdschriften, die hij
had meegenomen, tot zelfs de advertenties
toe. De tijd kroop voort. De trein knarste
en schommelde en vervolgde met veel la
waai zijn weg over het uitgestrekte vaste
land van Amerika, 't Ging allemaal even
saai.
En dan die eindelooze stroom van ge
dachten, soms fantastisch, steeds weifelend
en steeds weer uitkomend op dat onzinnige
getal: honderd duizend dollar.
Daar kwam de conducteur weer. Die
kwam zeker weer een kaart uit zijn biljet
scheuren, dacht Gordon. Dat was iets heel
belangwekkends. Gordon was benieuwd, of
er kaarten genoeg in zouden zitten tot
Seattle.
Seattle! De Yukon! De naam Yukon was
wel een klank, die je aan geld deed den
ken, of aan het verdienen van een fortuin.
Maar hoe? Honderd duizend dollar! Daar
had je het weer.
De groote gestalte in de blauwe uniform
met de koperen knoopen boog over hem
heen. Toen hp bij zijn bank was gekomen,
ging hij tegenover hem zitten en trok hem
aan zijn mouw.
Gordon deed alsof hij wakker schrok.
„Waar zijn we in hemelsnaam?" vroeg
hij genrikkeld.
„Urgent tusschen de duvel en zijn groot
je, denk ik," grinnikte de man. „Je kaart
je."
Gordon begon langzaam in zijn zakken
te zoeken. Hjj wist precies waar het was,
maar hij zocht bedaard en nauwkeurig in
alle andere zak en. De man wachtte zwaar
ademhalend. Hi vertoonde geen spoor van
::rgernis, zooa.j Gordon had verwacht. Ein-
het aanbod. De prijzen ervan varieerden
tusschen 4.50 tot 5.25 per 1000 stuks,
naar gelang van qualiteit en soort. Ook de
eenjarige panoesters brachten zeer goede
prijzen op. Zij hadden een gewicht van 13
tot 25 kg per duizend en werden verkocht
voor een prijs van 14 tot 19 per duizend.
De zaaioesters van hooger gewicht werden
wel gevraagd, doch waren in zeer gering
aantal voorradig, zoodat er slechts 36.550
kg werden verkocht, wegende 30 tot 60 kg
per duizend stuks tegen den prijs van 0.43
tot 0.65 per kg. De handel in pannen, be
zet met oesterbroed, was niet groot. Slechts
enkele partijen werden verhandeld tegen
een prijs van 0.05 tot 0.13 pér pan. Op
15 Maart werden de eerste geïmporteerde
zaaioesters gezaaid op perceel 286, op 7
April arriveerde een schip met een lading
van ongeveer vijf millioen Fransche zaai
oesters, wegende gemiddeld 30 kg per dui
zend. Deze oesters werden op verschillende
perceelen van de Yerschebank uitgezaaid.
Belangrijke hoeveelheden werden voorts
door verschillende kweekers over land uit
Frankrijk aangevoerd en hoofdzakelijk op
de Yerschebank uitgezaaid. In totaal wer
den ruim 22% millioen Fransche oesters
van zeer uiteenloopende soort geïmporteerd
en wel: 4.527.000 van 13/16 kg, 8.238.000 van
20/28 kg, 7.270.000 van 30/38 kg en 2.657.000
van 40/55 kg per duizend. Verder werden
er nog ongeveer 8% millioen Zeeuwsche
zaaioesters van meer dan 30 kg en onge
veer 6 millioen van 1530 kg op de percee
len uitgezaaid. Tenslotte werden in dit
district 35 millioen panoesters van de val
van 1937 te water gebracht, waarvan on
geveer 8 millioen op zeven werden ge
plaatst. Hiervan werden in de Grevelingen
645.550 stuks van 40 kg per 1000 op de per
ceelen uitgezaaid en in het district Ooster-
schelde westelijk deel 1.466.000 stuks Fran
sche oesters van 30 tot 38 kg en 2.025.000
stuks Zeeuwsche oesters van 25 tot 50 kg.
In het begin van Mei was de groei aan de
kleine oestertjes al goed te zien, hetgeen
weer hoop gaf op een flinken groei. Aan de
grootere oesters was echter de groei zeer
laat te zien, over het algemeen zijn deze
dan ook in geen der districten zoo goed
gegroeid als verwacht werd, zoowel wat de
Zeeuwsche als de Fransche oesters betreft.
Nochans mag over den groei niet worden
geklaagd. Er waren Zeeuwsche panoesters,
die in het voorjaar met een gewicht van
20 kg per duizend werden uitgezaaid en
toen zij in November werden opgevischt een
gewicht van ruim 60 kg per duizend hadden
en dus 40 kg in gewicht toegenomen waren.
De panoestertjes zijn alle zoowel op de ze
ven als op den grond zeer goed gegroeid en
hadden een gewichtstoename van 15 tot
25 kg. Ook dit jaar bleven de zoogenaamde
natuuroestertjes in groei ver achter bij de
zoogenaamde plantoestertjes.
De Fransche oesters, die van Staatswe
ge aan de oesterkweekers werden ver
kocht groeiden over het algemeen uitste
kend en zullen in het seizoen 1938-'39 wel
geheel van de hand worden gedaan. Wat
de qualiteit der oesters betreft, deze was
in alle districten goed doch minder dan
in het vorige seizoen.
De ziekte in de oesters neemt af doch
het gaat erg langzaam. Het minst wordt
de ziekte aangetroffen in de panoestertjes.
in de natuuroestertjes is de ziekte be
langrijk meer aanwezig.
De visscherij op consumptieoesters was
in Augustus nog zeer slap. Men kwam
slechts enkele dagen per week visschen
en deed zulks uiterst voorzichtig omdat
de oesters in den besten groeitijd waren
en er vooral onder de Fransche soorten
nog vele waren die „melkten.? Allengs
werd er drukker gevischt, zoodat in No
vember van 35 tot 45 vaartuigen per dag
op de Iersekschebank werden aangetrof
fen. Ook in de andere districten bracht
men de consumptie oesters in de putten,
hetgeen duurde tot 17 December toen de
strenge vorst er een einde aan maakte.
Deze richtte veel schade aan de bakens der
perceelen aan, doordat veel bakens door
het ijs meegevoerd of afgebroken werden.
Gebleken is dat vele Fransche oesters
De vreugde is een wonderbeurs: hoe
meer men er uit ronddeelt, hoe meer
er in over blijft.
deljjk keerde hij den binnenzak van zijn
jas binnenste buiten. Het eerste, wat hjj
tusschen den anderen rommel ontdekte,
was zijn vaders geheime privé telegraaf-
code. Hij had totaal vergeten hem af te
geven! Hjj toonde nu vlug zijn biljet.
„De duvel is achter ons, denk ik," zei
Gordon. „Het lijkt me tenminste de juiste
plaats voor hem. Wat zal ik blij zijn, als
we aan zee zijn."
De conducteur bekeek het biljet en Gor
don borg intusschen de code weer in zijn
Seattle," mompelde de beambte. Toen
keek hij naar het nu lachende gezicht voor
hem en zei: „Moet je naar de Snake Falls?"
„Dan zou ik immers geen kaartje naar
Seattle genomen hebben," antwoordde Gor
don eenigszins sarcastisch.
„Dat is zoo", gaf de conducteur onver
stoorbaar toe. „Ik heb een vent gekend,
die naar Seattle is gegaan. Ik denk nog
wel eens aan Seattlemompelde hij
nog eens nadenkend.
„Aan de kust. Kit is een zeehaven", zei
Gordon.
„Een echt mindere soort stad voor zeelui
onder aan een heuvel en als je je daar niet
schrap zet, lig je zoo in de goot. Het regent
er zoowat zes maanden van het jaar en
de rest van den tijd is het er kokend heet.
En de lui, die van de Yukon vandaan ko
men of er heen gaan, krijgen er de volle
laag en slaan er een modderfiguur."
Gordon moest lachen om den uitdagen-
langzaam afsterven doordat zij het vele
zand in hun schelp niet kwijt konden ra
ken. Ook de verzending ondervond veel
last van de vorst, doordat men de oesters
zoodanig moest inpakken, dat zij tegen de
vorst beschermd waren. Dit seizoen werd
tusschen de kweekers een felle concurren
tiestrijd gevoerd, met het gevolg, dat de
prijzen belangrijk minder waren dan in
het vorige seizoen. De oorzaak hiervan
was, dat men, vóór de vorst inviel, zijn
Fransche oesters kwijt wilde zijn. Te Ier
seke, Bergen op Zoom en Tolen was de
verzending goed, te Bruinisse echter zeer
slap, alhoewel hier de oesters toch ook
van goede kwaliteit waren. Onderling wer
den 931.442 stuks oesters verhandeld en
19.161 kg ongesorteerde consumptieoesters.
Wat de panoestercultuur betreft zij ver
meld, dat de eerste pannen op 30 Juni te
water werden gelaten en de laatste in de
tweede week van Augustus. In totaal
werden ongeveer 5.558.800 pannen te wa
ter gelaten en wel vanuit Ierseke, Tolen,
Bergen op Zoom, Krabbendijke en Brui
nisse. Ongeveer 947.500 stuks hiervan wer
den gebracht op de Iersche en Berg
schebank, de anderen werden geplaatst
langs den Zuid-Bevelandschen wal van Ier
seke af tot in de Zandkreek, onder Stave-
nisse en onder den Dreisch or schen dijk. De
beste aanslag was op de Iersche en
Bergschebank, waar pannen werden aan
getroffen met 500 broedjes. De aanslag was
zeer onregelmatig, bóven de lijn Goris-
hoekKijkuit het best. Ook de sterfte was
hier veel geringer dan in het beneden
district. Hier waren in Juli pannen aan
getroffen met 150 broedjes, doch door de
slechte weersomstandigheden gingen er
veel broedjes verloren, zóodat men in Sep
tember nog slechts 10, hoogstens 25 per
pan aantrof, waaronder exemplaren wa
ren, die in November nog zoo klein waren,
dat zij vermoedelijk tengevolge van de
koude temperatuur van het water nog zul
len sterven.
De oesters op de pannen van de eerste
val waren in September reeds mooie oes
tertjes doch te weinig in aantal en hoe
wel de val in Augustus overvloedig was,
kwam deze toch te laat om zich goed ont
wikkelende oesters op te leveren.
In de Grevelingen had men in het na
jaar van 10 tot 20 broedjes per pan, doch
doordat zij niet behoorlijk behanded wer
den, zijn velen in het zand en vuil ge
stikt. Men was te Bruinisse van meening,
dat de zorg ervoor gevoegelijk aan de na
tuur kon worden overgelaten, terwijl de
oestertjes juist in deze periode zorgvuldige
behandeling vragen om vrij van zand en
kleine zeesterren te blijven.
Flap kwam in dit seizoen zeer weinig
voor, zoodat schoonkorren nagenoeg ach
terwege kon blijven en ook drijfoesters
vrijwel niet voorkwamen.
Nog steeds heeft men te kampen met
de slippers, die in den zomer in groote ge
tale zich op de oesters en schelpen vast
hechten. Nu de perceelen, vooral op de
Iersche bank met panoestertjes worden
bevolkt, is het zaak, dat deze perceelen
voordat erop wordt gezaaid, worden
schoongemaakt. Met het opvisschen der
panoesters in het najaar worden dan te
vens de slippers van de perceelen, die niet
behoorlijk werden schoongemaakt en
waarop zich nog vele schelpen bevinden,
groote aantallen slippers werden aange
troffen zoo bv. in de Geul en op de Berg
schebank, waar nog te veel schelpen lig
gen en de slippers niet op te ruimen zijn
wegens de groote hoeveelheid ervan. Met
kracht zal dan ook in het komende voor
jaar moeten worden opgetreden tegen de
pachters der aldaar liggende perceelen,
die verzuimen in dit opzicht het noodige
te verrichten.
Het valt te betreuren, dat er nog steeds
kweekers nalatig blijven om hun perceelen
behoorlijk schoon te houden, daarbij verge
tende, dat zij niet alleenzich zelf maar ook
andere oesterkweekers schade berokkenen.
Door eenige ondernemende personen te
Ierseke werden slipperschelpen van de ver
zamelplaatsen opgezogen en in gemalen
toestand in den handel gebracht, hetgeen
weer eenigen menschen arbeid verschafte.
Op de droogvallende perceelen waren de
slippers allen dood, waardoor een groote
opruiming ervan plaats had. Als proef wer
den op verschillende plaatsen van de Ier
sche- en Bergschebank zoowel gekalkte als
ongekalkte mosselschelpen voor den broed-
aanslag uitgezaaid. De proef met de ge-
den toon van den man.
„Ik vrees, dat ik een van die lui ben,
die naar de Yukon gaan", zei hij vrooljjk.
Het bolle gezicht met de kleine oogjes
van den man lachte nu niet meer.
„Ga jij naar Yukon in Juli? Daar
heb ik nog nooit van gehoord", zei hij
hoofdschuddend. „Je kunt even goed in
den zomer naar de hel gaan. Dan ga je
zeker naar Alaska, als 't gaat vriezen en
dan zit je daar zeker te koekeloeren tot
het volgend voorjaar, zeg eens
„Dus dan zou ik nog tien maanden moe
ten wachten?" riep Gordon ontzet uit.
„Dat hangt van je werk af.'
,Ja, natuurlijk."
De conducteur stond op en gaf hem
zijn kaartje terug. De moed zonk Gordon
in de schoenen. Hij keek den ander na,
terwijl deze de coupé doorliep en tenslotte
door de deur naar den volgenden wagen
verdween. Toen nam bij zijn omgeving
weer eens op. Hij keek naar de hoofden
van zijn mede-reizigers, Idie naast hem
zaten, Toen dwaalden zijn oogen naar
zijn handtasch die op de zitplaats tegen
over hem stond met zijn overjas er over
heen en daarna keek hij weer nadenkend
naar buiten. Tien maanden en hjj had
er maar zes voor zich om zijn plan ten
uitvoer te brengen. Zou er nog een tweede
dwaas rondloopehj zooals hij En dan
zoon ongelukkige samenloop van omstan
digheden
Hij herinnerde zich nu spijtig hoe hij
aan het Pennsylvania Station de lijst van
de plaatsen waar hij heen kon gaan be
studeerd had en hoe hij gedacht had m
de namen een ingeving te vinden hoe zijn
plan het best te verwezenlijkt! zou zijn.
Er waren er zooveel geweest dat het voor
zijn oogen was gaan schemeren. En hij
iü
Watersport-liefhebben
komt naar Luikt
De groote Internationale Water-
Tentoonstelling biedt U sensatio-
neele attracties wedstrijden,
acrobatie, het wondere Goud-
Paviljoen enz... Het geheel een
grootsch en origineel tchouwspeL
HAUA&GELOa
(Ingez. Med.)j
kalkte schelpen schijnt niet geslaagd te zijn,
doordat de kalk van schelpen losliet. Overi
gens moeten de uitkomsten, behalve op de
Bergschebank, in de Geul en de Vlakte gun
stig zijn geweest.
Ook met het—plaatsen van mosselschelpen,
op zeeften onder den wal van Ierseke en op
de noordelijke Ierschebank schijnt men goe
de resultaten te hebben gehad. De alge-
meene toestand der perceelen is vrij goed,
behoudens het boven opgemerkte, enkele
perceelen van de noordelijke Ierschebank
gaan in cultuurwaarde achteruit als gevolg
van een verandering in de stroomrichting.
Met uitzondering van de Iersche- en Berg
schebank werd deze visscherij in alle dis
tricten uitgeoefend. De handel werd ook
dit jaar weer geleid door het Centraal Mos
selverkoop kantoor te Bergen op Zoom. In
het voorjaar had de visscherij en omzet van
de consumptiemosselen een ongestoord en
bevredigend verloop. De prijs is bij de op
gave der opbrengsten aangehouden op f 2
per 100 kg, hoewel velen hoogere prijzen
maakten.
Reeds in Maart ging de qualiteit belang
rijk achteruit, zoodat half April de handel
werd stopgezet tot 30 Mei. De in dezen tijd
plaats gehad hebbende schatting van over
geschoten mosselen had vele klachten van
de kleine kweekers tot gevolg, aangezien
deze zich hierdoor een te gering leverings-
quantum toebedeeld achtten ten gunste van
de grootere bedrijven.
De eerste mosselverzendingen geschiedde
op 30 Mei doch alleen via Filippine, daar
vanuit Ierseke en Tolen niet mocht worden
verzonden wegens moeilijkheden met België
die zoo ernstig werden, dat op 20 Juli de
grenzen zelfs geheel gesloten werden, het
geen duurde tot 5 Augustus toen voor alle
plaatsen de grenzen weer geopend werden.
Door het plotseling stopzetten van den han
del ondervond de coöperatieve vereeniging
„Phimos" veel schade, doordat de mosselen
op de verwaterplaatsen, waar zij slechts en
kele dagen kunnen worden bewaard, ver
zanden en stierven. Na beëindiging der
moeilijkheden was de verzending zeer druk,
want de mosselen in alle districten waren
van uitstekende qualiteit, slechte mosselen
had daar maar staan turen alsof hij geen
a van een b kon onderscheiden en er was
geen enkel idee in hem opgekomen be
halve dan dat hij ergens heen moest om
honderd duizend dollar in den tijd van zes
maanden te verdienen.
Toen had hij ineens een goede ingeving
gekregen Hij zag den naam staan in
groote hoofdletters in een advertentie: „De
Yukon". Natuurlijk. Dat was de eenige
plaats ter wereld, waar je vlug rijk kov,
worden en dadelijk daarop had hij can
kaartje naar Seattle genomen.
En wat was hij in zijn nokjes geweest
met het onderdanige „Ja meneer" van
Harding in antwoord op ziir,. mededee-
ling. En nu bleek het dan, dat hij de
grootst mogelijke s'omme sreek had uit
gehaald. Er zat m echter niets anders
meer op, dan nr ar naar Seattle te gaan.
Hij had nu eenmaal voer het kaartje be
taald en als :.e Voorzienigheid het wou,
zou hij naar Seattle gaan ook.
De Voorzienigheid echter behandelde dat
zaakje op haar eigen manier. Bovendien
scheen de voorzienigheid plotseling alles
in het werk te stellen om hem te helpen,
op dezelfde manier zooals ze dronken lui
en idioten een handje helpt.
Een haVf uur later nam hij zijn boeltje
op en begaf zich, gewapend met een van
zijn eigen dure sigaren naar de rook
coupé.
Hij stommelde door de nauwe deur den
wagen binnen. Het we er blauw van den
rook en hij kon eerst n- t veel onderschei
den, maar p/otseling zag hij één melan
choliek, welwiicnd oog op zich gericht.
(Wordt vervolgd),
