Victoria-Water
KROiïiEK van den DAG.
BINNENLAND.
De hoofdstad heeft een
„ijzeren long
ZEELAND.
JWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN VRIJDAG 30 JUNI 1939.
No. 152.
VORST COBRA
Toestel voor kunstmatige
ademhaling.
GEZOND EN DORSTLESSCHEND.
(Ing. Mfcd.)
MIDDELBURG.
VUSSINGEN.
Dictaat25 jaar geleden en nu.
Er zijn deze week twee lugubere histori
sche feiten herdacht:- 25 jaar geleden knal
den te Serajewo de schoten, welke een ein
de maakten aan de levens van Oostenrijk's
troonopvolger, aartshertog Franz Ferdinand
•en van zijn gemalin. Twintig jaar geleden
werd te Versailles het verdrag gesloten,
idat den wereldoorlog heette te liquideeren,
maar dat een Europeesche constellatie
schiep, waarvan wij op het oogenblik de
wel zeer wrange vruchten plukken
Vooral in de Duitsche pers is veel aan
dacht besteed aan den „verjaardag van
Versailles", en dan natuurlijk op een wijze,
welke van weinig sympathie met den jarige
getuigde. De minister van binnenlandsche
zaken, Frick, kenschetste in den „Völki-
:schen Beobachter" het verdrag van Ver
sailles als het onmenschelijkste verdrag in
ide geschiedenis der volken. Hitier, zoo ver
kondigde Frick, heeft Duitschland uit zijn
boeien bevrijd. De gemeenschappelijke we
reldbeschouwing van het nationaal-socia-
lisme en de 'nieuwe militaire kracht hebben
zonder eenig bloedvergieten het Groot-
Puitsche Rijk doen ontstaan. Versailles is
:nu wel dood, maar de geesteshouding,
waaruit het voortvloeide, leeft echter nog.
Dezen geest herkent Frick „in den laster,
den haat en de leugens", waarmee het nieu
we Duitschland en zijn vrienden bestreden
worden; in de meening, dat men de Duit
sche stad Dantzig het recht op zelfbeschik
king, Duitschland de aanspraken op zijn
koloniën kan ontzeggen". Versailles is de
schuld van alles en schuldig zijn ook zij,
die den geest van het dictaat in leven wil
len houden. Frick, die verklaart, dat het
„afschuwelijke dilettantisme" van 1919 niet
alleen Duitschland aan den afgrond heeft
gebracht, maar de heele wereld bijna on
geneeslijke wonden geslagen, roept op de
zen herdenkingsdag „in het besef van onze
kracht en onze nationale eenheid, aan de
zijde van onzen eveneens sterken vriend
Italië, uit: „Nooit weer Versailles!"
Met dien uitroep kunnen wij het eens zijn,
maar we vreezen, dat de minister er een
beteekenis aan geeft, die niet de onze is.
Wanneer hij fulmineert tegen den geest
van het dictaat, moet onzerzijds gewezen
worden op de vele uitingen, die heden ten
dage een ander dictaat bepleiten. Frick's
collega Göbbels heeft dit gedaan in zijn tal-
looze redevoeringen, waarin hij betoogde,
dat de „democratiën" volgens den minis
ter van binnenlandsche zaken nog steeds
door de oude mentaliteit bevangen zich
maar zoo snel mogelijk naar den wil der
„as" moeten schikken en de Italiaansche
pers hamert op hetzelfde aambeeld. Tot nu
toe is het Groot-Duitsche Rijk inderdaad
zonder bloedvergieten wij laten interne
aangelegenheden thans terzijde! ge
vormd, doch wat zal er gebeuren, als de
anderen eens niet voor nieuwe dreigemen
ten zwichten? Ten slotte: Is er reden tot
verwijt over den „geest van Versailles" in
zake Dantzig en de koloniën, als men zelf
nog kort geleden een vreemd volk tegen
zijn wil onder het juk heeft gebracht?
't Is waar, zulks geschiedde uit behoefte
aan „levensruimte". En er was nog een
ander motief: Bohemen en Moravië had
den deel uitgemaakt van Oostenrijk, dat
zélf een jaar te voren tot het Duitsche Rijk
was teruggekeerd! Göbbels heeft al ver
zekerd: „Wij willen alles terug hebben, wat
ons d.w.z. het Rijk eens heeft toe
behoord". De consequenties liggen voor het
grijpen.
Prick, minder hooi op de vork nemend,
heeft als eerste op te lossen probleem Dant
zig genoemd. Een Duitsche stad inderdaad,
maar sinds eeuwen op het Poolsche ach
terland aangewezen, dat van zijn kant den
Weichselmond slecht missen kan. „Wie
meester is van Dantzig, heeft meer over
Polen te vertellen dan de Poolsche Koning",
zei Frederik de Groote reeds. Göbbels
eiseht ook den Corridor op; 't gevaar, dat
men Polen geheel van de zee wil afsluiten,
is waarlijk niet denkbeeldig.
Duitschland heeft daartoe nu ontketent
wat te Berlijn een „zenuwen-oorlog" wordt
genoemd. Het hoopt door druk en bedrei
ging Polen (en ook Engeland natuurlijk)
tot concessies te kunnen brengen. En zelfs
schijnt het bezig, om een Moskou aan zijn
zijde te krijgen. Volgens zeer betrouwbaar
schonende berichten in Engelsche bladen,
moet de Duitsche regeering dezer dagen
uiterst aanlokkelijke aanbiedingen aan Sta-
,in*>ehben gedaan: o.a. zou nadruk
kelijk van de Oekraïne zijn afgezien.
Het is onmogelijk na te gaan, wat men
hiervan precies dient te gelooven. Dat de
bovjet-Lnie echter in een politieke positie
is gekomen, waarin het als eischer kan
optreden, bewijzen de Britseh-Russische on
derhandelingen. Moskou voelt zich sterk,
als de man die op den wip zit en vraagt
Door MARK CHANNING.
77).
„Ja", antwoordde Gray bedaard, „we
hebben ze gevoeld. Wat dien Mongool be
treft, kolonel
En met enkele korte woorden vertelde
hij van Khoon, wat hij van hem wist.
De kolonel lachte grimmig.
,,'t Is ongetwijfeld een doortrapte schurk.
Maar hij heeft zich nu bij het gouverne
ment geschaard, en wij kunnen zoo'n bond
genoot wel gebruiken. We kunnen hem
aanklagen-voor zijn verleden, maar in elk
geval niet nu".
Luid geronk deed hem naar boven kijken.
„Ik ben bang, dat onze vliegers met die
laag hangende wolken niet veel kunnen
onderscheiden".
Hij keerde zich om en trok een kaart uit
■zijn zak.
„Breng me een lamp", beval hij den op
passer. „En Gray, vertel me nu 's wat van
dit dal".
Tien minuten later opende de berg-
batterij het vuur.
Als antwoord op de zwakke stemmen der
geweren, doorschokte hevig dondergerom
mel de donkere bergen en boorden verblin
dende bliksemstralen door de vier wind
streken.
Men meldt ons uit Amsterdam: De me
dische outillage van ,de hoofdstad is dezer
dagen verrijkt met een der nieuwste vin
dingen, waarover de wetenschap de be
schikking gekregen heeft, namelijk de z.g.
ijzeren long.
Dit is de populaire benaming van een
toestel voor kunstmatige ademhaling, dat
in den korten tijd van zijn bestaan, alom
zoo sterk ide aandacht heeft getrokken.
Men herinnert zich, dat dit apparaat tot
dusverre het leven heeft weten te behou
den van een zoon van een Amerikaanschen
millionair, wiens ademhalingsorganen niet
meer functioneerden. Vooral in Engeland,
waar de „long" wordt gefabriceerd, heeft
het toestel grooten opgang gemaakt, mede
dank zij een besluit van lord Nuffield om
het kosteloos aan alle ziekenhuizen van
het Britsche koninkrijk te verstrekken.
Woensdag heeft dr. H. Kindermann,
onder-directeur van het Wilhelminagast-
huis, de werking van den „ijzeren long"
om deze niet fraaie en ook niet juiste be
titeling van het nieuwe toestel, dat offi
cieel als „both cabinet respirator" wordt
aangeduid, maar te gebruiken, voor ver
tegenwoordigers van de pers gedemon
streerd. Het is ondergebracht in de iso-
leerafdeeïing van het gebouw voor be
smettelijke ziekten, omdat h'et naar men
verwacht in de eerste plaats nuttige
diensten zal kunnen bewijzen bij gevallen
van kinderverlamming. Ook hoopt men
het apparaat met succes te gebruiken in
bepaalde gevallen van diphterie, verstik
king of electrische schok en in andere ge
vallen, waarbij de ademhalingsorganen
gestoord zijn.
Het toestel is eigenlijk een groote platte
kist ter lengte van het menschelijk lichaam,
dat de patiënt geheel omsluit. In de kist
rust een bed, dat gemakkelijk in- en uit
geschoven kan worden. De patiënt wordt
op het bed gelegd met het hoofd uitste
kend door een gat in het einde daarvan.
Vervolgens wordt het bed in de kist ge
schoven, die luchtdicht gemaakt wordt.
Een rubberkraag gaat om den nek van
den patiënt, zoodat zijn geheele lichaam
in een afgesloten kamer rust, terwijl zijn
hoofd eruit steekt.
Het einde van de „kist" is met een slang
verbonden met een „pulsator", een blaas
balg, welke door een electromotor in be--
weging wordt gebracht. Deze balg, die
dus longdiensten verricht, trekt de lucht
uit het cabinet, geeft daarmee de longen
van den patiënt gelegenheid uit te zet
ten en veroorzaakt, dat hij door neus
en mond, die geheel vrij zijn, inademt. De
ademhaling kan worden geregeld in tem
po's van 18,24 en 32 per minuut. Afwis
selend is de luchtdruk positief en negatief,
zoodat de natuurlijke ademhaling wordt
geïmmiteerd. Is de luchtdruk positief, dan
wordt de borstkas van den patiënt inge
drukt, en kan hij lucht uitademen, wordt
de druk een oogenblik later negatief, dan
heeft hij gelegenheid tot inademing. In
dien de motor mocht weigeren, kan de
aandrijving onmiddellijk los gemaakt wor
den en kan de pussatie geschieden door
handbeweging. De ventilatie van het cabi
net en de drukgraad kunnen eveneens
worden geregeld door middel vS'n twee
ventielen en de patiënt kan tot op zekere
hoogte verzorgd worden zonder het ca
binet te openen, dank zij twee armgaten,
die zich aan weerszijden bevinden, onge-
ver ter hoogte van de schouders van
den patiënt. Door middel hiervan kan ook
de polsslag veen den patiënt worden ge
controleerd.
De patiënt kan gedurende langen tijd
in het cabinet blijven, zoo noodig dagen
lang.
In sommige gevallen bleek het bij het
op gang brengen der ademhaling moge
lijk te zijn, dat deze gedurende een uur
zonder het toestel kon geschieden, zoodat
er gelegenheid was tot verzorging van den
patiënt.
een hoogen prijs voor zijn „vriendschap".
Misschien is dit verschijnsel nog het aller-
bedenkelijkst van al de bedenkelijke, welke
zich op het oogenblik weer aan het bezorg
de menschelijke ook voordoen.
De cohorte's van Azraël, den engel des
doods, waren ontketend.
Hemel en aarde sidderden, als in barens
nood. Zelfs de lucht trilde; bij eiken nieu
wen schok volgde een lawine van steenen,
die verpletterd neerkwamen als puin en
leisteengruis.
Er was een hevige wind opgestoken, die
wonderbaarlijk hooge, spiraalvormige ko
lommen van warrelend stof voor zich uit
dreef. In het dal stortten ze neer als be
schonken Titanen, die zich tegen de flan
ken der bergen te pletter hadden geloopen.
Aan de andere zijde van den pas joegen
stormvlagen van dien alles vernielenden
orkaan achter wolken van scherp grint; en
verstikten en verblindden benden mannen,
vrouwen en kinderen, die in panischen
angst een uitweg zochten, en trachtten te
ontkomen aan den oordeelsdag, die nabij
scheen.
De Noordelijke uitgang van het Dal van
den Spiegel was versperd door een brok
van den steilen berg, door de aardbeving
in de bergengte geworpen. De onderhoori-
gen van den Cobra, die zich door den dood
bedreigd zagen, klauterden bij de verrader
lijke helling op, maar halverwege werden
ze bedolven onder een nieuwe aardstorting.
Ruw betwistten de stoere mannen elkaar
eiken vierkanten cm grond, en al vechtende
vielen ze omlaag te pletter. Willens en we
tens doodde de zoon zijn vader; vermoordde
JAARVERGADERING VAN DEN
NEDERLANDSCHEN SLAGERSHOND.
De teruggang in het vleeschver-
bruik tot staan gekomen.
De Nederlandsche slagershond heeft Woens
dag te Zwolle zijn 4Sste jaarvergadering
gehouden. De voorzitter wees er in zijn
openingswoord op, dat hoewel het afge-
loopen jaar finantieel voor den slager ze
ker niet bevredigend was, er toch een
verbetering in de positie van het bedrijf
valt te bespeuren. Spr. haalde in dit ver
band den gunstigen invloed van de ves
tigingswet aan en deelde voorts mede,
dat, dank zij de door den Nederlandschen
slagershond gevoerde vleeschpropaganda,
de teruggang in het vleeschverbruik, wel
ke over 1938, vergeleken bij 1932, niet
minder dan 27 pet. bedroeg, tot staan
is gekomen niet alleen doch de vleesch-
consumptie zich thans weer eenigermate
schijnt te zullen herstellen. Volgens voor-
loopige berekeningen is de consumptie
over het eerste kwartaal 1939 met 13 pet.
gestegen vergeleken bij het overeenkom
stige tijdvak over 1938.
Uit het jaarverslag van den secretaris
bleek, dat de bond over het afgeloopen
jaar belangrijk in ledental is vooruitge
gaan en thans ruim 4200 slagerspatroons
bij den Nederlandschen Slagershond zijn
aangesloten.
De vergadering besloot in principe ac-
coord te gaan met het voorstel tot stich
ting van een spaar- en waarborgfonds
ten behoeve van zoons van leden in ver
band met de credietwaardigheidseischen
ingevolge de vestigingswet.
Op verzoek van de afdeeling „De Be-
velanden'" verklaarde het hoofdbestuur
zich - bereid nogmaals pogingen in het
werk te stellen, dat de regeering minder
waardig vee uitde markt neemt.
Bslotn werd in de statuten van den
bond de bepaling op te nemen, dat ver
bruikscoöperaties geen bondslid kunnen
worden, waarbij echter bepaald werd,
dat de verbruikscoöperaties, die thans lid
zijn, lid kunnen blijven.
Langdurige discussies lokten een tweetal
voorstellen uit, resp. van de slagerspa-
troonsvereeniging „De Voorzorg" te Am
sterdam en van de vereenigde Rotterdam-
sche slagers, over de vorming van een
oudendagsvoorzieningsfonds. De finaneieele
consequenties daarvan waren echter zoo
danig, dat de vergadering ze niet kon
aanvaarden.
Een volgende quaestie, die de onver
deelde aandacnt had, was de vestigingswet
kleinbedrijf. In de practijk is gebleken, dat
deze nogal eenige mazen heeft. De heer S
de Hoo, het departement van conomische
zaken vertegenwoordigende, vestigde er
de aandacht op, dat naar de minister dezer
dagen heeft medegedeeld, binnen afzien-
baren tijd een ingrijpende herziening van
deze wet is te verwachten waarbij aan
verschillende minder juiste toestanden wel
licht een eind wordt gemaakt.
Afgewezen werd het voorstel-V 1 1 s-
singen om de provinciale commissaris
sen alleen te laten kiezen door de pro
vinciale afdeelingen. Deze kunnen nl.
door de candidaatstelling voldoende in
vloed uitoefenen.
JONGETJE IN ZEE VERDRONKEN.
Gistermiddag is de negenjarige Tonny
Hofmans op het stille strand te Scheve-
ningen, waar hij in zee aan het zwemmen
was, door den stroom meegesleurd en ver
dronken.
Een dertienjarig vriendje, dat in zijn na
bijheid was, heeft nog pogingen in het
werk gesteld om hem te redden, doch is
daarin niet geslaagd.
Inbraak in de R.K. kerk te Maarssen.
In den nacht van Woensdag op Donder
dag is in de R.K. kerk te Maarssen inge
broken. Het bleek, dat de inbrekers waren
binnengekomen door een ladder te plaatsen
tegen den muur, bij het Antonius-altaar en
een raam in te drukken. Vermoedelijk heeft
de een den ander met een touw laten zak
ken. De terugweg werd aanvaard via een
trap, welke achter het hoofdaltaar van
daan werd gehaald. Dat het geen beroeps
inbrekers zijn geweest blijkt wel uit de om
slachtige manier, waarop men de offerblok
ken heeft trachten te forceeren. Het geld
uit de boekenstalletjes is verdwenen.
Vlucht de vleiers, veracht hunne be-
driegelijke beloften en honigzoete
woorden. Die u vleit, wil met u spot
ten of u verleiden. Die het onervaren
vogeltje in zijne strikken zoekt te krij
gen, speelt eerst een deuntje.
de eene vriend den andere. Nergens von
den die menschen een schuilplaats: de ber
gen, die hen gehuisvest hadden en die door
hen bebouwd waren, schudden hen ruw
van zich af, met de kennelijke bedoeling
van ze te willen dooden, ze te verpletteren
onder hun rotsmassa's. En met oorverdoo-
vend gedonder vierden ze hun zegepraal.
De Britsche troepen, getuige- van het
ontzettend schouwspel, zagen opeens de lijn
van den horizon veranderen. Een immense
vlam in den vorm van een schoorsteenpijp
lichtte in de duisternis en de knallende
slag van een tweede explosie kwam nog
boven het oorverdoovend geratel van den
donder uit. De bliksem was in de gaslei
ding geslagen en had tot stand gebracht,
wat de hand, die zich in de Raadskamer
vergistte, bedoeld had te doen.
De schokken namen af in hevigheid. Toch
gleden nog bij tusschenpoozen stroomen
leisteen langs de hellingen der bergen om-
HERINNERING AAN HET VOORMALIG
SIMPELHUIS.
De gemeente-archivaris schrijft ons:
In 1611 besloten de regenten van het
Gasthuis het sinds het vertrek van de Celle-
broers leegstaande klooster tot simpelhuis
krankzinnigengesticht naar moderne ter
minologie in te richten. En tot 1812, toen
de ongelukkige patiënten naar een gebouw
op de Heerengracht werden overgebracht,
zijn hier de simpelen van geest verpleegd
geworden. Hieraan herinnerde een geschil
derd bord, waarvan wij naar analogie met
dat van de Kleine armschool misschien mo
gen aanemen, dat 't boven of naast den in
gang heeft gehangen, en dat indertijd door
Regenten der Godshuizen aan de Oudheid
kamer was geschonken. Het stelt voor een
vrouwenfiguur, gekleed in de kleedij van de
eerste helft der zeventiende eeuw (vermoe
delijk een verpleegde in het gesticht), die
in de linkerhand een rol houdt waarop in
fraaie letters staat te lezen:
Compt in en siet,
het groot verdriet,
van die hier treuren.
U hulpe biet,
vergeet ze niet,
't can elck gebeure.
Anno 1629.
In de rechter houdt zij vermoedelijk een
broodje, symbool van de verwachte giften
waarschijnlijk. In den loop destijds was deze
schildering in tamelijk deplorabelen toe
stand geraakt, zoo, dat zij niet meer voor
tentoonstelling in aanmerking kwam. Thans
echter is het bord door deskundige hand,
gereinigd en wat bijgewerkt, en heeft het
weer een plaatsje in de Stedelijke Oudheid
kamer gekregen.
DE VERJAARDAG VAN PRINS
BERNHARD
Een der moeilijkste kwesties bij de her
denking van dagen ,die onze oprechte Ne
derlanders in 'n feeststemming brengen is
de finaneieele. Daarom is men verplicht,
zooals ook gisteren, met onderling over
leg de kosten tot een minimum te beper
ken.
Overdag is het dan ook gebleven bij de
carillonbespeling van 12 tot 1, die een pas
send cachet had.
Het was op straat drukker dan andere
Donderdagen omdat de militairen, de ma
trozen en ook verschillende groepen van
ambtenaren vrijaf hadden en een kijkje
op de Markt en omgeving kwamen nemen
Des avonds heeft eerst het pijperkorps
Juliana een wandeling door een deel der
stad gemaakt en daarbij is o.a. door de
Abdij getrokken, waar de Commissaris
der Koningin en mevrouw Quarles van
Ufford voor een der open ramen dank
brachten voor deze hulde.
Te kwart over acht ving het concert
van het Middelburgsch Muziekkorps op
het Molenwater aan. Behalve de Volks
liederen werden verschillende andere num
mers die in overeenstemming waren met
het karakter van dezen jaardag van den
gemaal van onze Kroonprinses, ten ge-
hoore gebracht. Het werd echter ook zeer
op prijs gesteld, dat 5 bekende deelen van
„Die lustige Witwe" van Léhar op het
programma een plaatsje hadden gevon
den.
Na afloop van het concert kwam al
spoedig de signaalafdeeling van Achilles
van het repetitielokaal afgemarcheerd en
stelde zich op in de laan bij de Ambachts
school. Even later deed ook het muziek
korps dit en kwamen de bestuursleden van
het muziekkorps en van „Uit het Volk
Voor het Volk" mitsgaders enkele be
stuursleden van buurtcommissies in den
stoet een plaatsje innemen. Onder gelei
de van politie en burgerwachters ging het
nu, gevolgd door een groote-- menigte, en
gade geslagen door velen, door een deel
der stad, het eerst naar de Abdij. Hier
kwamen de eerste burger van Zeeland met
zijn echgenoote op het bordes van de
ambtswoning en toen de Abdijtoren tien
uur had gespeeld engeslagen, werden
twee coupletten van het Wilhelmus ge
speeld die de heer De Graaf bezegelde
met een ondersteund „Leve Prins Bern-
hard". Hierna werd afscheid genomen en
zette de stoet zich weder in beweging.
Op de pui van het stadhuis was aanwe
zig de burgemeester, mr. dr. J. van Wal-
ré de Bordes, in gezelschap van een zijner
dochters. Bij hem voegden zich de voor
zitter van „Uit het VolkVoor het Volk"
en de vice-voorzitter van het Middel
burgsch Muziekkorps, de heeren W. de
Graaf en L. Leijdesdorff, terwijl de ande
re heeren zich naast de pui opstelden Het
publiek werd o.i. aan de zijkanten op te
laag, terwijl de lager gelegen rotsen hun
houding van eeuwige rust hernamen. De
grauwe en roode kleur van den hemel ver
anderde in pasteltinten van den dageraad
en evenals het tromgeroffel van een weg
trekkend leger stierf achter de verre berg
toppen het donkergerommel weg. Azraël
was voorbij getrokken en had het land ont
volkt. Het Dal van den Spiegel was voor
altijd afgesloten.
Gedurende dit schrikaanjagende half uur
hadden de linies der Gurkha's, het geweer
in rust, bedaard bevelen afgewacht, terwijl
de ruiters van den Mir, die lager in het dal
waren samengetrokken, trachtten hun ang
stige paarden te kalmeeren.
Zwak trompetgeschal in de verte blies
den aftocht.
Toen de lange cavalcade uit de nauwe
bergengte, die meer een afgrond was, te
voorschijn kwam, waren de eersten, die de
daken vaii de stad Labak verscholen in een
holte van den machtigen Maha Chand, on
derscheidden, Colin Gray en Diana Lindsay.
Naast elkaar reden ze in de stralende
zon.
NASCHRIFT.
't Was op het dak van een huisboot, ge
meerd in de koele schaduw van een pla
taan aan den oever van de Jheloem, een
grooten afstand gehouden. Het muziek
korps gaf eerst twee coupletten van het
Zeeuwsch Volkslied en toen twee van het
Wilhelmus. Het was nu de burgemeester
die deze korte feestelijkheid besloot met
een „Leve Prins BernhardJ'
Het was intusschen donker geworden
wat voor een feestavond wel goed is,
doch op de Markt leek het wat somber.
Men is op zulke avonden verwend door de
Stadhuisbelichting. Voor komende fakkelop
tochten zal het open laten van gordijnen en
het verlichten van voorkamers langs de
route zeer op prijs worden gesteld.
HET HALVE EEUWFEEST VAN HET
LEGER DES HEILS.
Zooals op verschillende wijzen bekend is
en nog wordt gemaakt, waarbij wij o.a.
denken aan de spandoeken in enkele stra
ten, begint morgen de herdenking van het
50-jarig bestaan van het Leger des Heils te
Middelburg. Het is haast niet te begrijpen,
dat het reeds een halve eeuw geleden is,
dat het toen door velen met wantrouwen
aanschouwde Leger ook hier zijn intrede
deed. Wat is er veel veranderd sedert het
Doopsgezinde kerkje op de Hoogstraat aan
het Leger over ging. Thans geniet de in
stelling terecht aller hoogachting.
Morgenmiddag komt alhier aan het Mu
ziekkorps van Rotterdam I, onder leiding
van kapelmeester M. Knippenberg en ver
gezeld door majoor G. Claeys.
Het korps zal eerst te 6 uur een aubade
brengen aan den Commissaris der Konin
gin voor zijn woning in de Abdij en dan te
kwart over 7 present zijn op de Markt voor
het stadhuis, waar de hulde speciaal den
burgemeester zal betreffen.
Hier zal het volgende programma ten ge
hoor e worden gebracht:
Montreal Citadel marsch van kapelmees
ter Audoire; Overwinnaars, Selectie van
Muzikant Smith. Rots der Eeuwen, medita
tie van kapelmeester Dockerill en de Ral
ly, marsch van kapelmeester Scotney.
Om kwart over 8 geeft het muziekkorps
een groot Jubileumconcert in de Nieuwe
Kerk.
Zondagmiddag van 12 tot 1 wordt een
uitvoering in de Abdij gegeven en daarbij
het volgende programma uitgevoerd: Het
Halleluja-koor, selectie van Handel; Lie
deren van den Stichter, selectie van kol.
Hawkes; de Groote Geneesheer, selectie van
maj. Jakeway; De wereld voor Christus,
marsch van kapelmeester Marshall' Lie
deren van uitnoodiging, selectie van kol.
Hawkes; Gewetensvragen, selectie van ma
joor Jakeway, Voor U rijst mijn bede, hym-
na van kapelmeester Gullidge.
Zondagmiddag heeft op het Molenwater
een groote meeting plaats en daarbij zal
het Muziekkorps in de tent het volgende
programma ten gehoore brengen:
Heerlijke Vrijheid, marsch van kapelm.
Kirk; Liederen van Lof, selectie kol. Haw
kes; Hosanna, Cornet duet van kapelm.
Scotney; Halleluja-koren, selectie van ka
pelmeester Mountain; De Levensvraag,
marsch van kapelm. Scotney, Eeuwigheid,
selectie van kapelm Dockerill en Als dagen
gaan voorbij, een air varié.
Zeebaden.
In de week van Vrijdag 23 tot en met
Donderdag 29 Juni werden in het gewone
bad 1207, in het volksbad 755 of totaal
1962 zeebaden genomen. De gemiddelde
temperatuur van de lucht was 67 en van
het water 61% graden.
Loodswezen.
Met ingang van 16 Juli a.s. zijn de hulp-
binnenloodsen C. Heer es en H. W. Schrei-
ber benoemd tot binnenloods, ter stand
plaats Vlissingeu.
DE VERJAARDAG VAN
PRINS BERNHARD.
Hoewel de verjaardag van Z K. H. Prins
Bernhard hier ter stede niet op bijzonde
re wijze is gevierd, is deze dag toch niet
onopgemerkt voorbij gegaan. Niet alleen
dat onze nationale driekleur wiapperde
van alle rijks- en gemeente-gebouwen,
doch het was opvallend dat dit ook ge
schiedde van zeer veel particuliere huizen,
terwijl vele ingezetenen zich met oranje
hadden getooid, wel een bewijs dat onze
Prins bij de Vlissingers zeer gezien is.
Mede doordat de militairen 's middags vrij-
-e.f hadden, heerschte er een gezellige druk
te in de stad 's Avonds was de drukte
nog grooter. Zij concentreerde zich nu
voornamlijk op het Bellamypark waar
„Crescendo" concerteerde. De vele popu
laire en vaderlandsche liederen gingen
er in als koek en de muzikanten oogstten
daarmede veel succes, zoodat er tot vrij
laat in den avond een gezellige stemming
heerschte.
rivier in Kaschmir, dat de brief van Chi-
rine den heer en mevrouw Colin Gray be
reikte.
Aan mijn lieve vriendin, Diana, saluut!
Wij hebben de kennisgeving van uw hu-
welijk ontvangen en bidden Allah, dat hij u
veel zonen zal schenken.
Waarschijnlijk trouw ik met Firoz.
Ik voer het bevel over een vesting, die
aan mijn Heer behoorde, verscheidene dag
reizen verwijderd van het Paleis van den
Spiegel. De bergen zijn somber en de weg
is moeilijk.
Indien gij en uw Heer mij zouden willen
bezoeken, dan kan Faral Ali, de hoefsmid
in de straat der smeden, te Rawalpindi u
een gids aanwijzen, die u bij mij brengen
zal.
Duizenden mannen, die van mijn Heer
waren, zijn hier, en dat is maar goed ook,
want Khoon, de Mongool, had me willen
gevangen nemen en me berooven van aller
lei zaken, die mijn Heer me geschonken
had. Hij heeft gezworen wraak op u te
zullen nemen.
Mijn hart heeft geleerd uw naam te noe
men, inplaats van dien van Gulbundun.
De vrede van Allah zij over u beiden!
Kom spoedig, Diana!
Uw vriendin Chirine".
EINDE. j
