komt JULI a.s. in de vaart Nu ook de „Prinses Beatrix" overgenomen. De Russisch-Japansche gevechten op de grens van Mantsjoekwo. Chamberlain wraakt het optreden van Duitschland en Japan. De moeilijkheden in hei kabinet. Bomontploffingen te Londen- Deze week een crisis De Iersche terroristen zijn weer bezig. De fraude te Krabbendijke. Volgens berichten uit Mos kou zouden niet talrijke Russische maar talrijke Ja- pansche vliegtuigen zijn neergeschoten. Vier dooden bij twee verkeersongevallen. „Onze bewapening is thans in staat verzet te bieden tegen agressie of overheersching" I ©agblad. Uitg. N.V. De Middelburgsche Crt. 'Bureaux: te MIDDELBURG: St. Pieterstr.28, Telefoon Redactie 2ó9, Administratie 139; ïe GOESTurfkade Tel. 17. Postgiro 43255. Abonnementsprijs voor Middelburg en Goes I 2.30, ^Iders f 2.50 per kwartaal. Week abonnementen in Middelburg er» Goes 18 ct. Advertentiën 30 ct per regel, ingezondem mededeelingen 60 ct p. r. Bij contract lager Tarief op aanvraag. Familieberichten en- dankbetuigingen minimum f 2.10. „Kleine Advertenties", max. 6 regels, 75 cent, bij vooruitbetaling. Brieven, of adres bureau v. d. blad" 10 ct extra. Bewijsnummers 5 ct. NUMMER 148. TWEE BLADEN. MAANDAG 1939. EERSTE BLAD. 183e JAARG. voor den DAGDIENST VLISSINGEN-HARWICH v.v. der MAATSCHAPPÜ „ZEELAND' i :V-» - - EEN OFFICIEELE PROEFTOCHT MET PRINS BERNHARD AAN BOORD. (Van een b ij zonderen medewerker). (HS) De Stoomvaartmaatschappij „Zee land" heeft ons met dezen proeftocht van haar nieuwste boot, de „Prinses Beatrix", wel in een moeilijk parket gebracht! Im mers, wjj leven In een tijd, waarin snel heid alles is: de automobilist zal u glun der vertellen dat hij den afstand Den HaagAmsterdam binnen de drie kwartier „gedaan" heeft en wie geen „wageni" be zit, beleeft de snelheidsvreugde buiten Zeeland tenminste als hij een uur na het instappen te Amsterdam den trein in Arnhem al weer kan verlaten. Een be langrijk element van deze snelheidsrage is ook de ons allen ingeschapen drang naar persoonlijke bewegingsvrijheid: al bewegen wij nog zoo snel, wij zijn gevan gen in het voortbewegend middel, welks grenzen onherroepelijk onze grenzen zijn. En de vreugde van het bereiken is tevens de vreugde van de vrijheid. Deze gedachten kwamen in mij op, toen ik Zaterdag vóór vijven reeds aan de Kade te Vlissingen stond, terwijl ons officieel was aangekondigd, dat we daar om zes uur zouden arriveeren. Wij waren allerhoffelijkst ontvangen: men had ons koffie en onze edele Holland- sche Bols aangeboden en later een voor treffelijke lunch: met champagne en roo- de en witte wijn en daarna nog een on afzienbare Havanna was het dan hof felijk vreugde te uiten over het vroeger bereiken van het einddoel, de hier boven genoemde vreugde over de bevrijding, terwijl wij toch zoo zoet gekluisterd waren geweest? Edoch, ook in gastheeren moet de vakman het sterkst zijn en de groote waardeering voor het snelle en vlotte ver loop, voor het feit dat een vaartuig nog vóór den bepaalden tijd arriveert, moet hen toch aangenamer treffen dan de on hoffelijke vreugde over de vervroegde in vrijheidstelling' Hoe belangrijk kan een simpel lidwoord zijn! Tegen den taxichauffeur had ik ge zegd naar „de" Prinses Beatrix te moe ten, in de veronderstelling, dat dit voor een rechtgeaard Rotterdammer wel vol doende zou zijn. Of dit lidwoord nu toe vallig weinig accent had gekregen dan wel dat hetgeen Rotterdam dien dag bleek te vervullen hem alleen den naam deed hooren, dqt laat ik in het midden, maar de man bracht mij naarde „Piet Hein",_die toevallig juist in de Veerhaven lag. Gelukkig had de toevoeging van het lidwoord ook slechts de toevoeging van een korten rit ten gevolge, want even verder lag reeds het elegante en licht crème stoomschip dat ons opnemen zou. Precies op tijd klonk de stoomfluit en een minuut later gleden wij langs het Zuid-Slavische opleidingsschip, waarvan de bemanning, daar Prins Bernhard bij ons aan boord was, stram in de houding stond. Telkens beleven wij in onzen z.g. „nuchteren, zakelijken en technischen tijd' toch weer dingen waaruit blijkt dat de ro mantiek bij ieder nog zeer levend is. Er was een algemeene bewondering te constateeren voor dezen ouderwetschen driemaster, alleen om het feit dat deze ies „uit den ouden tijd" was, en met een zeker heimwee keek en vooral ook sprak ieder er over. Maar toen nam al spoedig het nieuwe ons op, de romantiek werd vergeten, de gesprekken over Zuid-Slavië: de Middellandsche zee, oorlogsbodems en oorlogsgevaar verflauwden, alsof alles bui ten de wereld van ons schip nu achter en buiten ons raakte en wij gingen deze laatste, nieuwe wereld verkennen: de fraaie en gerieflijke rooksalons, die zoo hoog en zoo ruim mogelijk zijn gebouwd om den menschen geen indruk van benauwdheid, en daarom minder kans op zeeziekte te geven. Bovendien zijn de salons dusdanig om de denkbeeldige as, waarom het schip zijn stampbewegingen maakt, gegroepeerd, dat deze plaatsen zoo vast mogelijk liggen en men bij eeri ruwe zee nog betrekkelijk rustig, alsof men in Carlton zit met hoog stens het gevoel van wat te veel wijn op te hebben, kan door-dineeren. Wie dan nog last van zeeziekte heeft, kan een rustbed in de rustzalen opzoeken. Want al is dit schip voor den dagdienst bestemd, men vindt er, zij het dan ook voor een minder aangenaam doel dan een gezonde slaap, tallooze rustbedden. Voorts zijn er promenadedekken mèt glazen windschotten en een open „veranda'', zonde deze beschutting, zoodat men er voor elke situatie, aangename of onaan gename. in elk geval het meest aangena me vinden kan. Terwijl wij dit alles in oogenschouw namen, gleed het schip over den Holland- schen Waterweg langs het meest Holland- sche van alle landschappen onder een grauwen hemel: tries, maar van een on eindige rust en zachtheid. Na ruim ander half uur waren wij reeds buitengaats en daar zou de overdracht plaats hebben, waarnaar de heer T. J. de Meester later aan tafel zeide zoo verlangend te hebben uitgezien: immers tot dat moment had hij immers nog slechts „veel geld betaald", maar nog niets teruggekregen en pas toen Z. K. PI. Prins Bernhard de wit-en- blauwe vlag met de kroon van de Mij. „Zeeland" had geheschen, kon dit begrij pelijke instinct for possession" zich be vredigd gevoelen. Helaas was er op het achterdek te weinig plaats, zoodat slechts enkele uitverkorenen deze korte plechtig heid konden bijwonen, terwijl de wind de geproken woorden direct in bezit nam en er niemand iets van gunde. Daana konden wij aan tafel gaan en de toen volgende maaltijd heeft het voor naamste deel van de zeereis in beslag ge nomen. Daar tusschen door zagen wij af en toe een fraai gedeelte van Neerlands kust met een speelse duinenlijn voorbij schuiven en konden dan gissen welk van de Zeeuwsehe eilanden dit wezen moest. De heer De Meester, president-commissa ris van de „Zeeland"' heeft toen twee maal gespoken en in het bijzonder den Prins voor zijn hooggewaardeerde aanwe zigheid gedankt en een dronk ingesteld op de naamgeefster van het nieuwe 'schip. Maar ook de gasten lieten zich niet on betuigd en namens hen heeft dr. A. F. Philips 't woord gevoerd om de gastheeren te danken. Hfj deed dit met 'bijzondere vreugde daar zijn persoonlijke relaties met de maatschappij „Zeeland" zeer oud waren: reeds 46 jaren, zeide hij, geregeld zelf met haar schepen te hebben gevaren, terwijl deze ontzaglijk veel lading van zijn fabrieken hadden verscheept. En zoo gleden wij, zonder iets anders te hebben gepresteerd dan kijken, genie ten, luisteren en eten, om vijf uur de haven van Vlissingen binnen, vanwaar de Prins per auto naar Soestdijk terugkeerde, terwijl de meesten van ons den boottrein naar Holland of andere deelen van ons land konden nemen! Naar het Vad. ter oore komt is Zaterdag toch, in afwijking van wat nog tot Don derdag 't plan was, een buitengewone mi nisterraad gehouden. Deze was gewijd aan de problemen in verband met het ontwerp- begrooting voor 1940. In parlementairen kring neemt men aan, dat ook indien het tot een kabinetscrisis zou komen, waaromtrent men op het oogenblik nog in onzekerheid verkeert, 'n definitie ve beslissing te dien aanzien niet naar bui ten bekend zou worden, voordat minister Goseling nog gelegenheid zou hebben gehad zjjn verweer in de Kamer te voeren naar aanleiding van het debat over Oss. Want indien een kabinetscrisis en een daarmee samenhangende ontslagaanvrage een feit zou zijn, aleer den Minister van Justitie de vele critische redevoeringen van de laatste dagen had kunnen beantwoorden, zou hij zijn verdediging in demissionairen staat moeten voeren. En nu ligt het voor de hand, zoo hoorden we opmerken, dat het ongewenscht en onjuist ware, als hij zich in zulk extra zwakke positie zou hebben te verdedigen. In den nacht van Zaterdag op Zondag zijn door de Iersche terroristen in Lon den tal Van ernstige bomaanslagen ge pleegd. In verschillende deelen vain de Engelsche hoofdstad kwamen bommen tot ontploffing. In totaal werden 17 personen gewond, waarvan twee ernstig. Zaterdagavond kwam een bom tot ont ploffing op een der drukste punten: Pic cadilly Circus, waardoor het geheele ver keer werd stilgelegd Drie personen wer den gewond. Een voorbijganger verklaarde gezien te hebben, hoe een man iets liet vallen, terwijl een andere man achter een taxi wachtte, waarna beiden in de me nigte verdwenen. Piccadilly Circus lag na de ontploffing aan de Noordzijde vol met glasscherven van vernielde étalageruiten. Later op den avond hebben zich nog twee krachtige ontploffingen voorgedaan, een op Piccadilly en een op het Strand, beide voor bankgebouwen. Verscheidene personen werden gewond, ruiten vernield, terwijl ook nog andere schade werd aan gericht. Voorts is op Marylebone in een brieven bus een brandbom ontploft. De brand kon spoedig gebluscht worden. Na middernacht is de vijfde bom ont ploft voor een bank in Park Lane. Daar bij zijn drie arrestaties verricht. Verder is Zaterdagavond een begin van brand ontdekt in het museum van wassen beelden van Madame Tussaud. De brand is veroorzaakt door een ontplofbare stof, de schade is slechts gering. Drie verdachte pakjes rijn in het museum gevonden, een is ontploft, terwijl men het in het water wierp. Ieren demonstreeren. 200 Ieren zijin gister in optocht getrok ken door de straten van Londen, o m. langs de gebouwen, die Zaterdag door explosie beschadigd zijn. Zij droegen vlaggen mede met opschriften als: „zonder vrijheid zal Ierland nooit vrede hebbent"„liever dood dan dienstplicht". Wethouder De Kok neemt ontslag. Naar men ons uit Krabbendijke meldt, heeft de heer S. J de Kok, die betrokken is bij de onregelmatigheden in de admini stratie van de school der oud-gereformeer de gemeente aldaar bedankt als wethouder en lid van den Gemeenteraad HET PRINSELIJK GEZIN TE SOESTDIJK TERUGGEKEERD. Zaterdagmiddag heeft Prinses Juliana met Prinses Beatrix de reis op de „Piet Hein" beëindigd. Zij zijn te vier uur ten pa- leize Soestdijk teruggekeerd. Prins Bern hard volgde enkele uren later, komende van Vlissingen. De Japanners hebben de vorige week een paar maal berichten verspreid over luchtge vechten boven het grensgebied van Mants joekwo en Siberië, tusschen Russische en Japansche vliegers. Volgens de Japanners zouden daarbij maar liefst in totaal onge veer 130 Russische vliegtuigen zijn neer geschoten (en maar een paar Japansche). Thans komen er ook uit Russischen bron berichten over deze gevechten. Volgens de ze Russische berichten echter zou de zaak zich heel anders hebben toegedragen. Wij laten ze hier volgen: In verband met de berichten omtrent bot singen aan de Mongoolsch-Mantsjoerijsche grens is te Moskou een communiqué uitge geven, waarin medegedeeld wordt, dat „in werkelijkheid de volgende gebeurtenissen geschied zijn in het gebied van het Boeir meer aan de Mantsjoerijsche grens". Op 22 Mei trachtten de Japansch-Mantsjoe- ten ten Zuid-Oosten van het genoemde meer plotseling aangevallen door Japansch- Mantsjoerijsche troepen. Zij moesten van de grens in westelijke richting terugtrek ken naar de rivier Khalkingol. Gedurende tien dagen, te beginnen op 12 Mei, gebeuren in dit gebied bijna dagelijks botsingen, waarbfj dooden en gewonden aan beide kan ten vielen. Op 22 Mei trachten de Japansch-Mantsjoe- rijsche troepen, die nieuwe versterkingen hadden gekregen, de Russisch-Mongoolsche troepen aan te vallen en dieper door te drin gen op het gebied van de Mongoolsche volksrepubliek. Zij werden echter over de grens teruggeworpen met aanzienlijke ver liezen. Op 28 en 29 Mei trokken de Japansch- Mantsjoerijsche troepen, die nieuwe ver sterkingen hadden gekregen, uit Khailar, met tanks, pantserwagens, artillerie en greote luchrstnjdmachten, wederom Mon- goolsch gebied binnen. De troepen der Mon goolsche volksrepubliek verjoegen de aan vallers. De Mantsjoerijsch-Japansche troe pen lieten op het slagveld vele dooden en gewonden, benevens een groote hoeveelheid wapens achter en trokken naar hun eigen gebied terug. Bij dezen slag verloren de Japansch-Mantsjoerijsche troepen ruim 400 dooden. Er werden documenten gevonden op de gesneuvelden, waaruit blijkt, dat de com mandant van het 23ste Japansche divisie, luitenant-generaal Kamatsubara op 21 Mei bevel had gegeven, dat „de divisie de troe pen van Buiten Mongolië moest vernietigen in het gebied van Khalkingol". Talrijke Japansche vliegtuigen neergeschoten. Behalve de botsingen te land, werden ook gevechten in de lucht geleverd, aldus het communiqué verder. Op 28 Mei schond een troep Japansche vecht- en bombarde mentstoestellen de grens en viel plotseling twee vliegvelden van het Mongoolsche leger aan. De onverwachts aangevallen Mon- goolsch-Russische vliegers stegen met eeni- ge vertraging op, welke een voordeel gaf aan den vijand. Bij dezen luchtslag verloor de Sovjetluchtmacht negen toestellen en de Japansche drie. Tenslotte moesten de Japan sche toestellen haastig terugvliegen naar hun basis. Op 22 Juni deed een Japansch- Mantsjoerijsche luchtmacht van 120 toe stellen £-en nieuwen aanval. De Mongoolsch- Russische luchtmacht, 95 toestellen, bond den strijd aan. Daarbij werden 31 Japansch Mantsjoerijsche toestellen en 12 Mon goolsch-Russische omlaaggeschoten. Op 24 Juni viel de Japansch-Mantsjoerijsche lucht macht, wederom aan, ditmaal met 60 toe stellen. De Mongoolsch-Russische lucht macht, eveneens 60 vliegtuigen, steeg op en haalde 25 Japansch-Mantsjoerijsche vlieg tuigen neer, terwijl rij zelf slechts twee toestellen verloor. Op 25 Juni kwamen geen incidenten voor. Sovjet-Mongoolsche troepen hebben alle punten bezet aan de Mantsjoerijsche grens ten Oosten van de rivier Khalkhin gol. In de geheele periode der botsingen heb' ben de Sovjet-Mongoolsche troepen nooit de gevestigde grens geschonden, zonder re kening te houden met enkele afzonderlijke gevallen, waarin een vliegtuig bij de achter volging van een Japansch-Mantsjoerijsch toestel gedwongen werd over Mantsjoe rijsch gebied te vliegen. (Ingez. Med.) Auto te Tilburg tegen boom gereden: 2 dooden, vier ge wonden. Vanochtend tusschen vijf en zes uur is op den Bredaschen weg te Tilburg een auto met zes veekooplieden, die op weg waren naar de veemarkt te Rotterdam, even voor bij den overweg van de spoorlijn Tilburg Turnhout aan de rechterzijde van den weg tegen een boom gereden. De gevolgen waren ontzettend: twee der inzittenden waren zoo zwaar gewond, dat zjj kort na aankomst in het Sint Elisabeth- ziekenhuis te Tilburg waarheen zij door den gemeentelijken geneeskundigen dienst wa ren overgebracht, zijn overleden. Hun na men rijn H. van Meerendonk uit Berlikum en Th. Verbruggen uit Gemert. Twee ande ren: J. van Dooren, die den wagen had bestuurd, en H. van der Ven, beiden uit Veghel, werden met zeer ernstige verwon dingen in genoemd ziekenhuis opgenomen. Hun toestand is levensgevaarlijk. De twee overigen, Chr. van der Ven uit Erp en Th. van der Ven uit Veghel, werden minder ernstig gewond. Zij rijn eveneens in het Sint Elisabeth-ziekenhuis opgenomen. Wat de oorzaak van het ongeluk is, weet men nog niet. Er was op dat tijdstip geen ander verkeer op den weg. Echtpaar bij motorongeluk te Nieuw Millmgen omgekomen. Gisteravond om ongeveer kwart over tien is op den rijksweg AmersfoortApeldoorn ter hoogte van Nieuw-Millingen een ernstig verkeersongeluk gebeurd, waarbij een echt paar om het leven is gekomen. Op genoemd tijdstip naderde uit de rich ting Amersfoort een motor, bestuurd door den heer C. Wilbrink, timmerman en aan nemer te Beekbergen. Op de duo zat zijn echtgenoote. Uit de tegenovergestelde richting naderde een auto, bestuurd door den heer H. J. Ju- nink uit Deventer. Vermoedelijk heeft laatstgenoemde den motorrijder niet zien naderen, waardoor beide motorrijtuigen met elkaar in botsing kwamen. De gevolgen waren verschrikkelijk. De duopassagiere mevrouw Wilbrink, werd over den weg geslingerd en was op slag dood, terwijl haar man enkele oogenblik- ken later is overleden. De autobestuurder kwam met den schrik vrij. Meer stemmen uitgebracht dan er kiezers waren. Te Maarheeze (N.-Br.) kwamen uit een stembus 5 biljetten meer, dan er waren uitgegeven. Wellicht zal er een nieuwe ver kiezing uitgeschreven moeten worden. De Engelsche minister-president, Cham berlain, heeft Zaterdag in een massa-bijeen komst van regeeringsaanhangers te Cardiff een rede gehouden, waarin hij ook den in ternationalen toestand besprak. De ware tragiek van den toestand, zoo zeide de premier, schijnt te zijn, dat de toe komst van Europa heden ten dage vergif tigd wordt door middel van de verspreiding van valsche en ongerechtvaardigde achter docht. Het Duitsche volk b.v. wordt dag en nacht doordrenkt met beweringen, volgens welke Engeland voornemens is, het 4e om singelen. Wat een groteske travesti van de houding van dit land, zoo riep spr. uit. Het doel van onze buitenlandsche politiek is, en is steeds geweest, het tot stand brengen van een vreedzame wereld, waarin ieder land zijn bezigheden in veiligheid en ver trouwen kan vervullen. In een wereld, waarin het vertrouwen hersteld zou zijn, zouden Duitschland en Engeland zeer wel kunnen samenwerken in het ontwikkelen van de hulpbronnen, die nog onaangeroerd liggen, en die voor ons beiden groote win sten zouden opleveren. Doch zulk een ge lukkige toekomst moet een droom blijven, totdat Duitschland bereid is, zjjn ongerechtvaardig de achterdocht jegens an deren te laten varen, en te toonen, dat het oprecht bereid is, redelijk te pra ten met redelijke men schen. Ten aanzien van den toestand te Tientsin herhaalde Chamberlain, dat het incident te Tientsin nog ingewikkelder is gemaakt door verklaringen van Japansche ambtena ren, waarin het als voorwendsel werd ge nomen voor verstrekkende en volkomen ontoelaatbare eïschen tot wijziging van de politiek, die de Engelsche en andere regee ringen tot dusver in deze gebieden gevolgd hebben. Tot nu toe, aldus Chamberlain, heeft de Japansche regeering geen formee- le eischen van dezen aard ingediend, en als de kwestie beperkt blijft tot het oorspron kelijke onderwerp van het geschil, moet het mogelijk zijn, haar door onderhandeling te regelen. Doch ik moet hier aan toevoegen, dat geen Britsche regeering kan dulden, dat haar onderdanen onderworpen worden aan zulk een behandeling als, naar wjj gehoord hebben, te Tientsin en geen Britsche regee ring kan zich door een andere mogendheid haar buitenlandsche politiek laten voor schrijven en daarom vertrouw ik, dat wij het bij het goede eind hebben, wanneer wij veronderstellen, dat de Japansche regeering een dergelijk voornemen niet koestert en dat zij niet de bedoeling heeft de reeks da den van haar soldaten goed te praten en evenmin de rechten en belangen van het Britsche volk in China te tarten. In de tegenwoordige wereld, zoo ging Chamberlain voort, heeft een ongewapende natie weinig kans, dat haar stem gehoord wordt. En wanneer ik den staat van onze strijdkrachten en onze weerstandskracht, zooals deze thans zijn, vergelijk met wat deze nog slechts een jaar geleden waren, dan voel ik, dat wij de toekomst in rustig vertrouwen óp onze toenemende kracht te gemoet kunnen zien. Onze vloot is thans de machtigste ter wereld, ons leger neemt da gelijks in aantal en doeltreffendheid toe en wat onze luchtmacht betreftj kan ik U ver tellen, dat zij zich de laatste maanden heeft uitgebreid in een tempo, dat onze verwach tingen verre heeft overtroffen, terwijl de kwaliteit van haar personeel en de snelheid en kracht van haar machines door de lucht macht van geen enkel ander land worden overtroffen. Op het gebied van de verdedi ging der burgerbevolking zijn eveneens groote vorderingen gemaakt. Deze machti ge bewapening bedreigt niemand, doch zjj is thans beschikbaar om verzet te bieden tegen agressie of overheersching Na er nog eens op gewezen te hebben, dat de door Engeland gesloten accoorden beoogen het vredesfront te versterken, ver klaarde Chamberlain: Ons verzet richt zich niet tegen verandering, want in een veran derende wereld rijn aanpassingen van tijd tot tjjd noodig, doch waartegen wij vastbe sloten zijn ons te verzetten, is het gebruik van geweld bij het tot stand brengen van veranderingen, welke bepaald dienen te worden door onderhandeling en samenwer king en ik vertrouw, dat ondanks alle ge vaarlijke mogelijkheden, die maar al te dui delijk zijn, de menschen, die in alle landen om vrede roepen, alsnog het geduld en den wil zullen vinden om dit te bereiken. Reeds een Duitsche reactie op Chamberlain's rede. Het D.N.B. meldt uit Berlijn: Met betrekking tot Chamberlain's rede schrijft de „Deutscher Dienst": Chamber lain kan er zeker van zijn: iedere poging, de tegenwoordige zaken van Engeland's buitenlandsche politiek te doen voorkomen als een politiek van toenadering tot een re geling met Duitschland, moet vruchteloos zjjn. Wanneer Engeland niet meer inzicht en begrip voor eerlijkheid heeft, dan diende het er toch minstens om redenen van goe den smaak van af te zien, militaire, politie ke en economische allianties tegen Duitsch land met den naam „vredesfront" te beti telen. Wij hebben helaas te weinig de da den kunnen overzien, die tot dusver op de bjj allerlei gelegenheden gesproken vredes- woorden van gene zijde van het Kanaal plachten te volgen. Duitschland heeft door de onderteekening van niet-aanvalsverdra- gen juist de laatste weken herhaaldelijk daadwerkelijk blijk gegeven van zijn ster ken vredeswil en daardoor beter getoond, dat het met „verstandige menschen verstan dig praten" kan, dan Chamberlain het te gendeel kan bewijzen. Overigens bevat de rede van den Britschen ministerpresident onverbloemd eenige dui delijke zinspelingen op de mogelijkheden van een waardevolle samenwerking met Duitschland, die bij ons de verdenking doet rijzen, dat Londen zich met het oog op een beangstigend hoogen koopprijs der Sovjet- Russen in elk geval wil herverzekeren. Op rijn minst schijnt het verdacht, zulke aan duidingen te hooren op een tijdstip, waarop men in hét Kremlin den specialen ambas sadeur van het trotsche empire deemoedig op een nieuwen termijn laat wachten. Men diene in Engeland te weten, dat daarom de onder deze omstandigheden gesproken vrede lievende en medevoelende woorden door Duitschland met bijzondere argwaan be schouwd worden.

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1939 | | pagina 1