komt JULI a.s. in de vaart
Nu ook de
„Prinses Beatrix" overgenomen.
De Russisch-Japansche gevechten
op de grens van Mantsjoekwo.
Chamberlain wraakt het optreden
van Duitschland en Japan.
De moeilijkheden
in hei kabinet.
Bomontploffingen te Londen-
Deze week een crisis
De Iersche terroristen zijn
weer bezig.
De fraude te Krabbendijke.
Volgens berichten uit Mos
kou zouden niet talrijke
Russische maar talrijke Ja-
pansche vliegtuigen zijn
neergeschoten.
Vier dooden bij twee
verkeersongevallen.
„Onze bewapening is thans in
staat verzet te bieden tegen
agressie of overheersching"
I
©agblad. Uitg. N.V. De Middelburgsche Crt.
'Bureaux: te MIDDELBURG: St. Pieterstr.28,
Telefoon Redactie 2ó9, Administratie 139;
ïe GOESTurfkade Tel. 17. Postgiro 43255.
Abonnementsprijs voor Middelburg en Goes
I 2.30, ^Iders f 2.50 per kwartaal. Week
abonnementen in Middelburg er» Goes 18 ct.
Advertentiën 30 ct per regel, ingezondem
mededeelingen 60 ct p. r. Bij contract lager
Tarief op aanvraag. Familieberichten en-
dankbetuigingen minimum f 2.10. „Kleine
Advertenties", max. 6 regels, 75 cent, bij
vooruitbetaling. Brieven, of adres bureau
v. d. blad" 10 ct extra. Bewijsnummers 5 ct.
NUMMER 148. TWEE BLADEN. MAANDAG
1939. EERSTE BLAD. 183e JAARG.
voor den DAGDIENST VLISSINGEN-HARWICH v.v. der MAATSCHAPPÜ „ZEELAND'
i :V-» - -
EEN OFFICIEELE PROEFTOCHT MET
PRINS BERNHARD AAN BOORD.
(Van een b ij zonderen
medewerker).
(HS) De Stoomvaartmaatschappij „Zee
land" heeft ons met dezen proeftocht van
haar nieuwste boot, de „Prinses Beatrix",
wel in een moeilijk parket gebracht! Im
mers, wjj leven In een tijd, waarin snel
heid alles is: de automobilist zal u glun
der vertellen dat hij den afstand Den
HaagAmsterdam binnen de drie kwartier
„gedaan" heeft en wie geen „wageni" be
zit, beleeft de snelheidsvreugde buiten
Zeeland tenminste als hij een uur na
het instappen te Amsterdam den trein
in Arnhem al weer kan verlaten. Een be
langrijk element van deze snelheidsrage
is ook de ons allen ingeschapen drang
naar persoonlijke bewegingsvrijheid: al
bewegen wij nog zoo snel, wij zijn gevan
gen in het voortbewegend middel, welks
grenzen onherroepelijk onze grenzen zijn.
En de vreugde van het bereiken is tevens
de vreugde van de vrijheid.
Deze gedachten kwamen in mij op, toen
ik Zaterdag vóór vijven reeds aan de Kade
te Vlissingen stond, terwijl ons officieel
was aangekondigd, dat we daar om zes
uur zouden arriveeren.
Wij waren allerhoffelijkst ontvangen:
men had ons koffie en onze edele Holland-
sche Bols aangeboden en later een voor
treffelijke lunch: met champagne en roo-
de en witte wijn en daarna nog een on
afzienbare Havanna was het dan hof
felijk vreugde te uiten over het vroeger
bereiken van het einddoel, de hier boven
genoemde vreugde over de bevrijding,
terwijl wij toch zoo zoet gekluisterd waren
geweest? Edoch, ook in gastheeren moet
de vakman het sterkst zijn en de groote
waardeering voor het snelle en vlotte ver
loop, voor het feit dat een vaartuig nog
vóór den bepaalden tijd arriveert, moet
hen toch aangenamer treffen dan de on
hoffelijke vreugde over de vervroegde in
vrijheidstelling'
Hoe belangrijk kan een simpel lidwoord
zijn! Tegen den taxichauffeur had ik ge
zegd naar „de" Prinses Beatrix te moe
ten, in de veronderstelling, dat dit voor
een rechtgeaard Rotterdammer wel vol
doende zou zijn. Of dit lidwoord nu toe
vallig weinig accent had gekregen dan wel
dat hetgeen Rotterdam dien dag bleek te
vervullen hem alleen den naam deed
hooren, dqt laat ik in het midden, maar
de man bracht mij naarde „Piet
Hein",_die toevallig juist in de Veerhaven
lag. Gelukkig had de toevoeging van het
lidwoord ook slechts de toevoeging van
een korten rit ten gevolge, want even
verder lag reeds het elegante en licht
crème stoomschip dat ons opnemen zou.
Precies op tijd klonk de stoomfluit en
een minuut later gleden wij langs het
Zuid-Slavische opleidingsschip, waarvan de
bemanning, daar Prins Bernhard bij ons
aan boord was, stram in de houding
stond. Telkens beleven wij in onzen z.g.
„nuchteren, zakelijken en technischen tijd'
toch weer dingen waaruit blijkt dat de ro
mantiek bij ieder nog zeer levend is.
Er was een algemeene bewondering te
constateeren voor dezen ouderwetschen
driemaster, alleen om het feit dat deze
ies „uit den ouden tijd" was, en met een
zeker heimwee keek en vooral ook sprak
ieder er over. Maar toen nam al spoedig
het nieuwe ons op, de romantiek werd
vergeten, de gesprekken over Zuid-Slavië:
de Middellandsche zee, oorlogsbodems en
oorlogsgevaar verflauwden, alsof alles bui
ten de wereld van ons schip nu achter
en buiten ons raakte en wij gingen deze
laatste, nieuwe wereld verkennen: de fraaie
en gerieflijke rooksalons, die zoo hoog en
zoo ruim mogelijk zijn gebouwd om den
menschen geen indruk van benauwdheid,
en daarom minder kans op zeeziekte te
geven. Bovendien zijn de salons dusdanig
om de denkbeeldige as, waarom het schip
zijn stampbewegingen maakt, gegroepeerd,
dat deze plaatsen zoo vast mogelijk liggen
en men bij eeri ruwe zee nog betrekkelijk
rustig, alsof men in Carlton zit met hoog
stens het gevoel van wat te veel wijn op
te hebben, kan door-dineeren. Wie dan nog
last van zeeziekte heeft, kan een rustbed
in de rustzalen opzoeken.
Want al is dit schip voor den dagdienst
bestemd, men vindt er, zij het dan ook
voor een minder aangenaam doel dan een
gezonde slaap, tallooze rustbedden. Voorts
zijn er promenadedekken mèt glazen
windschotten en een open „veranda'',
zonde deze beschutting, zoodat men er
voor elke situatie, aangename of onaan
gename. in elk geval het meest aangena
me vinden kan.
Terwijl wij dit alles in oogenschouw
namen, gleed het schip over den Holland-
schen Waterweg langs het meest Holland-
sche van alle landschappen onder een
grauwen hemel: tries, maar van een on
eindige rust en zachtheid. Na ruim ander
half uur waren wij reeds buitengaats en
daar zou de overdracht plaats hebben,
waarnaar de heer T. J. de Meester later
aan tafel zeide zoo verlangend te hebben
uitgezien: immers tot dat moment had hij
immers nog slechts „veel geld betaald",
maar nog niets teruggekregen en pas
toen Z. K. PI. Prins Bernhard de wit-en-
blauwe vlag met de kroon van de Mij.
„Zeeland" had geheschen, kon dit begrij
pelijke instinct for possession" zich be
vredigd gevoelen. Helaas was er op het
achterdek te weinig plaats, zoodat slechts
enkele uitverkorenen deze korte plechtig
heid konden bijwonen, terwijl de wind de
geproken woorden direct in bezit nam en
er niemand iets van gunde.
Daana konden wij aan tafel gaan en
de toen volgende maaltijd heeft het voor
naamste deel van de zeereis in beslag ge
nomen. Daar tusschen door zagen wij af
en toe een fraai gedeelte van Neerlands
kust met een speelse duinenlijn voorbij
schuiven en konden dan gissen welk van
de Zeeuwsehe eilanden dit wezen moest.
De heer De Meester, president-commissa
ris van de „Zeeland"' heeft toen twee
maal gespoken en in het bijzonder den
Prins voor zijn hooggewaardeerde aanwe
zigheid gedankt en een dronk ingesteld
op de naamgeefster van het nieuwe 'schip.
Maar ook de gasten lieten zich niet on
betuigd en namens hen heeft dr. A. F.
Philips 't woord gevoerd om de gastheeren
te danken. Hfj deed dit met 'bijzondere
vreugde daar zijn persoonlijke relaties
met de maatschappij „Zeeland" zeer oud
waren: reeds 46 jaren, zeide hij, geregeld
zelf met haar schepen te hebben gevaren,
terwijl deze ontzaglijk veel lading van zijn
fabrieken hadden verscheept.
En zoo gleden wij, zonder iets anders
te hebben gepresteerd dan kijken, genie
ten, luisteren en eten, om vijf uur de
haven van Vlissingen binnen, vanwaar de
Prins per auto naar Soestdijk terugkeerde,
terwijl de meesten van ons den boottrein
naar Holland of andere deelen van ons
land konden nemen!
Naar het Vad. ter oore komt is Zaterdag
toch, in afwijking van wat nog tot Don
derdag 't plan was, een buitengewone mi
nisterraad gehouden. Deze was gewijd aan
de problemen in verband met het ontwerp-
begrooting voor 1940.
In parlementairen kring neemt men aan,
dat ook indien het tot een kabinetscrisis zou
komen, waaromtrent men op het oogenblik
nog in onzekerheid verkeert, 'n definitie
ve beslissing te dien aanzien niet naar bui
ten bekend zou worden, voordat minister
Goseling nog gelegenheid zou hebben gehad
zjjn verweer in de Kamer te voeren naar
aanleiding van het debat over Oss.
Want indien een kabinetscrisis en een
daarmee samenhangende ontslagaanvrage
een feit zou zijn, aleer den Minister van
Justitie de vele critische redevoeringen van
de laatste dagen had kunnen beantwoorden,
zou hij zijn verdediging in demissionairen
staat moeten voeren. En nu ligt het voor de
hand, zoo hoorden we opmerken, dat het
ongewenscht en onjuist ware, als hij zich
in zulk extra zwakke positie zou hebben te
verdedigen.
In den nacht van Zaterdag op Zondag
zijn door de Iersche terroristen in Lon
den tal Van ernstige bomaanslagen ge
pleegd. In verschillende deelen vain de
Engelsche hoofdstad kwamen bommen tot
ontploffing. In totaal werden 17 personen
gewond, waarvan twee ernstig.
Zaterdagavond kwam een bom tot ont
ploffing op een der drukste punten: Pic
cadilly Circus, waardoor het geheele ver
keer werd stilgelegd Drie personen wer
den gewond. Een voorbijganger verklaarde
gezien te hebben, hoe een man iets liet
vallen, terwijl een andere man achter een
taxi wachtte, waarna beiden in de me
nigte verdwenen. Piccadilly Circus lag na
de ontploffing aan de Noordzijde vol met
glasscherven van vernielde étalageruiten.
Later op den avond hebben zich nog
twee krachtige ontploffingen voorgedaan,
een op Piccadilly en een op het Strand,
beide voor bankgebouwen. Verscheidene
personen werden gewond, ruiten vernield,
terwijl ook nog andere schade werd aan
gericht.
Voorts is op Marylebone in een brieven
bus een brandbom ontploft. De brand kon
spoedig gebluscht worden.
Na middernacht is de vijfde bom ont
ploft voor een bank in Park Lane. Daar
bij zijn drie arrestaties verricht.
Verder is Zaterdagavond een begin van
brand ontdekt in het museum van wassen
beelden van Madame Tussaud. De brand
is veroorzaakt door een ontplofbare stof,
de schade is slechts gering.
Drie verdachte pakjes rijn in het museum
gevonden, een is ontploft, terwijl men het
in het water wierp.
Ieren demonstreeren.
200 Ieren zijin gister in optocht getrok
ken door de straten van Londen, o m. langs
de gebouwen, die Zaterdag door explosie
beschadigd zijn. Zij droegen vlaggen mede
met opschriften als: „zonder vrijheid zal
Ierland nooit vrede hebbent"„liever dood
dan dienstplicht".
Wethouder De Kok neemt
ontslag.
Naar men ons uit Krabbendijke meldt,
heeft de heer S. J de Kok, die betrokken
is bij de onregelmatigheden in de admini
stratie van de school der oud-gereformeer
de gemeente aldaar bedankt als wethouder
en lid van den Gemeenteraad
HET PRINSELIJK GEZIN TE SOESTDIJK
TERUGGEKEERD.
Zaterdagmiddag heeft Prinses Juliana
met Prinses Beatrix de reis op de „Piet
Hein" beëindigd. Zij zijn te vier uur ten pa-
leize Soestdijk teruggekeerd. Prins Bern
hard volgde enkele uren later, komende van
Vlissingen.
De Japanners hebben de vorige week een
paar maal berichten verspreid over luchtge
vechten boven het grensgebied van Mants
joekwo en Siberië, tusschen Russische en
Japansche vliegers. Volgens de Japanners
zouden daarbij maar liefst in totaal onge
veer 130 Russische vliegtuigen zijn neer
geschoten (en maar een paar Japansche).
Thans komen er ook uit Russischen bron
berichten over deze gevechten. Volgens de
ze Russische berichten echter zou de zaak
zich heel anders hebben toegedragen. Wij
laten ze hier volgen:
In verband met de berichten omtrent bot
singen aan de Mongoolsch-Mantsjoerijsche
grens is te Moskou een communiqué uitge
geven, waarin medegedeeld wordt, dat „in
werkelijkheid de volgende gebeurtenissen
geschied zijn in het gebied van het Boeir
meer aan de Mantsjoerijsche grens".
Op 22 Mei trachtten de Japansch-Mantsjoe-
ten ten Zuid-Oosten van het genoemde
meer plotseling aangevallen door Japansch-
Mantsjoerijsche troepen. Zij moesten van
de grens in westelijke richting terugtrek
ken naar de rivier Khalkingol. Gedurende
tien dagen, te beginnen op 12 Mei, gebeuren
in dit gebied bijna dagelijks botsingen,
waarbfj dooden en gewonden aan beide kan
ten vielen.
Op 22 Mei trachten de Japansch-Mantsjoe-
rijsche troepen, die nieuwe versterkingen
hadden gekregen, de Russisch-Mongoolsche
troepen aan te vallen en dieper door te drin
gen op het gebied van de Mongoolsche
volksrepubliek. Zij werden echter over de
grens teruggeworpen met aanzienlijke ver
liezen.
Op 28 en 29 Mei trokken de Japansch-
Mantsjoerijsche troepen, die nieuwe ver
sterkingen hadden gekregen, uit Khailar,
met tanks, pantserwagens, artillerie en
greote luchrstnjdmachten, wederom Mon-
goolsch gebied binnen. De troepen der Mon
goolsche volksrepubliek verjoegen de aan
vallers. De Mantsjoerijsch-Japansche troe
pen lieten op het slagveld vele dooden en
gewonden, benevens een groote hoeveelheid
wapens achter en trokken naar hun eigen
gebied terug. Bij dezen slag verloren de
Japansch-Mantsjoerijsche troepen ruim 400
dooden.
Er werden documenten gevonden op de
gesneuvelden, waaruit blijkt, dat de com
mandant van het 23ste Japansche divisie,
luitenant-generaal Kamatsubara op 21 Mei
bevel had gegeven, dat „de divisie de troe
pen van Buiten Mongolië moest vernietigen
in het gebied van Khalkingol".
Talrijke Japansche vliegtuigen
neergeschoten.
Behalve de botsingen te land, werden
ook gevechten in de lucht geleverd, aldus
het communiqué verder. Op 28 Mei schond
een troep Japansche vecht- en bombarde
mentstoestellen de grens en viel plotseling
twee vliegvelden van het Mongoolsche leger
aan. De onverwachts aangevallen Mon-
goolsch-Russische vliegers stegen met eeni-
ge vertraging op, welke een voordeel gaf
aan den vijand. Bij dezen luchtslag verloor
de Sovjetluchtmacht negen toestellen en de
Japansche drie. Tenslotte moesten de Japan
sche toestellen haastig terugvliegen naar
hun basis. Op 22 Juni deed een Japansch-
Mantsjoerijsche luchtmacht van 120 toe
stellen £-en nieuwen aanval. De Mongoolsch-
Russische luchtmacht, 95 toestellen, bond
den strijd aan. Daarbij werden 31 Japansch
Mantsjoerijsche toestellen en 12 Mon
goolsch-Russische omlaaggeschoten. Op 24
Juni viel de Japansch-Mantsjoerijsche lucht
macht, wederom aan, ditmaal met 60 toe
stellen. De Mongoolsch-Russische lucht
macht, eveneens 60 vliegtuigen, steeg op en
haalde 25 Japansch-Mantsjoerijsche vlieg
tuigen neer, terwijl rij zelf slechts twee
toestellen verloor.
Op 25 Juni kwamen geen incidenten
voor. Sovjet-Mongoolsche troepen hebben
alle punten bezet aan de Mantsjoerijsche
grens ten Oosten van de rivier Khalkhin
gol.
In de geheele periode der botsingen heb'
ben de Sovjet-Mongoolsche troepen nooit
de gevestigde grens geschonden, zonder re
kening te houden met enkele afzonderlijke
gevallen, waarin een vliegtuig bij de achter
volging van een Japansch-Mantsjoerijsch
toestel gedwongen werd over Mantsjoe
rijsch gebied te vliegen.
(Ingez. Med.)
Auto te Tilburg tegen boom
gereden: 2 dooden, vier ge
wonden.
Vanochtend tusschen vijf en zes uur is
op den Bredaschen weg te Tilburg een auto
met zes veekooplieden, die op weg waren
naar de veemarkt te Rotterdam, even voor
bij den overweg van de spoorlijn Tilburg
Turnhout aan de rechterzijde van den weg
tegen een boom gereden.
De gevolgen waren ontzettend: twee der
inzittenden waren zoo zwaar gewond, dat
zjj kort na aankomst in het Sint Elisabeth-
ziekenhuis te Tilburg waarheen zij door den
gemeentelijken geneeskundigen dienst wa
ren overgebracht, zijn overleden. Hun na
men rijn H. van Meerendonk uit Berlikum
en Th. Verbruggen uit Gemert. Twee ande
ren: J. van Dooren, die den wagen had
bestuurd, en H. van der Ven, beiden uit
Veghel, werden met zeer ernstige verwon
dingen in genoemd ziekenhuis opgenomen.
Hun toestand is levensgevaarlijk. De twee
overigen, Chr. van der Ven uit Erp en Th.
van der Ven uit Veghel, werden minder
ernstig gewond. Zij rijn eveneens in het Sint
Elisabeth-ziekenhuis opgenomen.
Wat de oorzaak van het ongeluk is, weet
men nog niet. Er was op dat tijdstip geen
ander verkeer op den weg.
Echtpaar bij motorongeluk te
Nieuw Millmgen omgekomen.
Gisteravond om ongeveer kwart over tien
is op den rijksweg AmersfoortApeldoorn
ter hoogte van Nieuw-Millingen een ernstig
verkeersongeluk gebeurd, waarbij een echt
paar om het leven is gekomen.
Op genoemd tijdstip naderde uit de rich
ting Amersfoort een motor, bestuurd door
den heer C. Wilbrink, timmerman en aan
nemer te Beekbergen. Op de duo zat zijn
echtgenoote.
Uit de tegenovergestelde richting naderde
een auto, bestuurd door den heer H. J. Ju-
nink uit Deventer. Vermoedelijk heeft
laatstgenoemde den motorrijder niet zien
naderen, waardoor beide motorrijtuigen
met elkaar in botsing kwamen.
De gevolgen waren verschrikkelijk. De
duopassagiere mevrouw Wilbrink, werd
over den weg geslingerd en was op slag
dood, terwijl haar man enkele oogenblik-
ken later is overleden. De autobestuurder
kwam met den schrik vrij.
Meer stemmen uitgebracht dan er kiezers
waren.
Te Maarheeze (N.-Br.) kwamen uit een
stembus 5 biljetten meer, dan er waren
uitgegeven. Wellicht zal er een nieuwe ver
kiezing uitgeschreven moeten worden.
De Engelsche minister-president, Cham
berlain, heeft Zaterdag in een massa-bijeen
komst van regeeringsaanhangers te Cardiff
een rede gehouden, waarin hij ook den in
ternationalen toestand besprak.
De ware tragiek van den toestand, zoo
zeide de premier, schijnt te zijn, dat de toe
komst van Europa heden ten dage vergif
tigd wordt door middel van de verspreiding
van valsche en ongerechtvaardigde achter
docht. Het Duitsche volk b.v. wordt dag en
nacht doordrenkt met beweringen, volgens
welke Engeland voornemens is, het 4e om
singelen. Wat een groteske travesti van de
houding van dit land, zoo riep spr. uit. Het
doel van onze buitenlandsche politiek is,
en is steeds geweest, het tot stand brengen
van een vreedzame wereld, waarin ieder
land zijn bezigheden in veiligheid en ver
trouwen kan vervullen. In een wereld,
waarin het vertrouwen hersteld zou zijn,
zouden Duitschland en Engeland zeer wel
kunnen samenwerken in het ontwikkelen
van de hulpbronnen, die nog onaangeroerd
liggen, en die voor ons beiden groote win
sten zouden opleveren. Doch zulk een ge
lukkige toekomst moet een droom blijven,
totdat Duitschland bereid
is, zjjn ongerechtvaardig
de achterdocht jegens an
deren te laten varen, en
te toonen, dat het oprecht
bereid is, redelijk te pra
ten met redelijke men
schen.
Ten aanzien van den toestand te Tientsin
herhaalde Chamberlain, dat het incident te
Tientsin nog ingewikkelder is gemaakt
door verklaringen van Japansche ambtena
ren, waarin het als voorwendsel werd ge
nomen voor verstrekkende en volkomen
ontoelaatbare eïschen tot wijziging van de
politiek, die de Engelsche en andere regee
ringen tot dusver in deze gebieden gevolgd
hebben. Tot nu toe, aldus Chamberlain,
heeft de Japansche regeering geen formee-
le eischen van dezen aard ingediend, en als
de kwestie beperkt blijft tot het oorspron
kelijke onderwerp van het geschil, moet
het mogelijk zijn, haar door onderhandeling
te regelen.
Doch ik moet hier aan toevoegen, dat
geen Britsche regeering kan dulden, dat
haar onderdanen onderworpen worden aan
zulk een behandeling als, naar wjj gehoord
hebben, te Tientsin en geen Britsche regee
ring kan zich door een andere mogendheid
haar buitenlandsche politiek laten voor
schrijven en daarom vertrouw ik, dat wij
het bij het goede eind hebben, wanneer wij
veronderstellen, dat de Japansche regeering
een dergelijk voornemen niet koestert en
dat zij niet de bedoeling heeft de reeks da
den van haar soldaten goed te praten en
evenmin de rechten en belangen van het
Britsche volk in China te tarten.
In de tegenwoordige wereld, zoo ging
Chamberlain voort, heeft een ongewapende
natie weinig kans, dat haar stem gehoord
wordt. En wanneer ik den staat van onze
strijdkrachten en onze weerstandskracht,
zooals deze thans zijn, vergelijk met wat
deze nog slechts een jaar geleden waren,
dan voel ik, dat wij de toekomst in rustig
vertrouwen óp onze toenemende kracht te
gemoet kunnen zien. Onze vloot is thans de
machtigste ter wereld, ons leger neemt da
gelijks in aantal en doeltreffendheid toe en
wat onze luchtmacht betreftj kan ik U ver
tellen, dat zij zich de laatste maanden heeft
uitgebreid in een tempo, dat onze verwach
tingen verre heeft overtroffen, terwijl de
kwaliteit van haar personeel en de snelheid
en kracht van haar machines door de lucht
macht van geen enkel ander land worden
overtroffen. Op het gebied van de verdedi
ging der burgerbevolking zijn eveneens
groote vorderingen gemaakt. Deze machti
ge bewapening bedreigt niemand, doch
zjj is thans beschikbaar om
verzet te bieden tegen
agressie of overheersching
Na er nog eens op gewezen te hebben,
dat de door Engeland gesloten accoorden
beoogen het vredesfront te versterken, ver
klaarde Chamberlain: Ons verzet richt zich
niet tegen verandering, want in een veran
derende wereld rijn aanpassingen van tijd
tot tjjd noodig, doch waartegen wij vastbe
sloten zijn ons te verzetten, is het gebruik
van geweld bij het tot stand brengen van
veranderingen, welke bepaald dienen te
worden door onderhandeling en samenwer
king en ik vertrouw, dat ondanks alle ge
vaarlijke mogelijkheden, die maar al te dui
delijk zijn, de menschen, die in alle landen
om vrede roepen, alsnog het geduld en den
wil zullen vinden om dit te bereiken.
Reeds een Duitsche reactie op
Chamberlain's rede.
Het D.N.B. meldt uit Berlijn:
Met betrekking tot Chamberlain's rede
schrijft de „Deutscher Dienst": Chamber
lain kan er zeker van zijn: iedere poging,
de tegenwoordige zaken van Engeland's
buitenlandsche politiek te doen voorkomen
als een politiek van toenadering tot een re
geling met Duitschland, moet vruchteloos
zjjn. Wanneer Engeland niet meer inzicht
en begrip voor eerlijkheid heeft, dan diende
het er toch minstens om redenen van goe
den smaak van af te zien, militaire, politie
ke en economische allianties tegen Duitsch
land met den naam „vredesfront" te beti
telen. Wij hebben helaas te weinig de da
den kunnen overzien, die tot dusver op de
bjj allerlei gelegenheden gesproken vredes-
woorden van gene zijde van het Kanaal
plachten te volgen. Duitschland heeft door
de onderteekening van niet-aanvalsverdra-
gen juist de laatste weken herhaaldelijk
daadwerkelijk blijk gegeven van zijn ster
ken vredeswil en daardoor beter getoond,
dat het met „verstandige menschen verstan
dig praten" kan, dan Chamberlain het te
gendeel kan bewijzen.
Overigens bevat de rede van den Britschen
ministerpresident onverbloemd eenige dui
delijke zinspelingen op de mogelijkheden
van een waardevolle samenwerking met
Duitschland, die bij ons de verdenking doet
rijzen, dat Londen zich met het oog op een
beangstigend hoogen koopprijs der Sovjet-
Russen in elk geval wil herverzekeren. Op
rijn minst schijnt het verdacht, zulke aan
duidingen te hooren op een tijdstip, waarop
men in hét Kremlin den specialen ambas
sadeur van het trotsche empire deemoedig
op een nieuwen termijn laat wachten. Men
diene in Engeland te weten, dat daarom de
onder deze omstandigheden gesproken vrede
lievende en medevoelende woorden door
Duitschland met bijzondere argwaan be
schouwd worden.