Hm zeeland!
MIDDELBURGSCHE
ZEELAND.
De taak der
JANTJES WAKEN
middenstandsorganisaties in het rechtsleven. ZEELANDS KUSTEN'
LANDBOUW.
LUIK 1939
MIDDELBURfi.
een halve eeuw leger des i ceils.
WALCHEREN.
ZUIDBEVELAND.
N00RDBEVELAND.
KATS
INTERNATIONALE
WATERTENTOONSTELLING
MEI-NOVEMBER
Ojj rte baiusiiade hangen we stil over
het hek en kijken nog eens naar het dorp.
En ver over de Wielingen, naar Knokke,
t Zoute en Blankenberge.
DE
COURANT
116 Juli feestelijke viering.
Voor het Leger des Heils hebben we alle
maal wel een zwak plekje in ons hart, ook
al zullen we misschien in theologisch en
practisch-godsdienstig opzicht niet volledig
tot zijn volgelingen of aanhangers behoo-
ren.
Waarschijnlijk vindt deze welgezindheid
haar oorzaak in het feit, dat het Leger des
Heils het vuile werk, dat er gedaan moet
worden, voor ons op knapt. O, zeker, niet
alléén: er zijn meer instellingen en perso
nen, die in de laagste regionen der maat
schappij, aan den zelfkant der samenleving,
werken, en zij verdienen al evenzeer onze
aandacht als erkentelijkheid en steun. Maar
het Leger des Heils is toch wat anders. Dat
komt ten deele, veronderstellen wij, door
zijn stijl en methoden, waarin een zekere
romantiek, en heldhaftigheid ook, schuilen,
ten deele door zijn doortastend radicalisme,
op practisch terrein welteverstaan, voor
nog een ander deel wellicht ook mede door
de uitstekend geleide propaganda.
Maar hoe dit alies ook zij: de uniform
van Heilssoldaat en Heilssoldate is een eer
volle uniform, waarvoor slechts weinigen
niet 't saluut zullen brengen. Men treft ze
aan in de tropen en in China en Japan, in
Amerika en Europa: overal, voorzoover een
bepaalde staatsvorm niet ook dit heeft uit
gebannen. En overal doen ze hun goede
werken, deze mannen en vrouwen.
Ook in Middelburg bestaat een corps van
het Leger des Heils. Op 13 Juli aanstaande
zal het juist 50 jaren geleden zijn, dat het
werd opgericht; van 116 Juli aanstaande
zal dit halve-eeuwfeest in onze stede wor
den gevierd.
Tot deze herdenking heeft zich een comi
té gevormd, waarvan de Commissaris dm
Koningin in Zeeland, jhr. mr. J. W. Quarles
van Ufford, het beschermheerschap wel
heeft willen aanvaarden; de burgemeester
van Middelburg, mr. dr. J. van Walré de
Bordes, verklaarde zich bereid zijn eere
voorzitter te zijn. Verder, hebben tot dusver
re, zitting in dat comité genomen: mr. W.
M G. Jolles; mr. Th. Portheine, mr. W. F.
E. baron Van der Feltz; W. Berdenis van
Berlekom; ds. M. van Empel; ds. P. G. v. d.
Hooff, ds. W. H. Kelder; mej. mr. Anne
Bolle; mevr. BurgersdijkBleeker; mevr.
A. v. d. VeurVan Wijk; mevr. Batten
Paarlberg; mevr. PelFeddema; mevr.
HuizengaBijlinga; mevr. B. BoassonSan
ders; mevr. B. BonthuysDhont; mevr. C
H. DekkerKoers; A. Petermeyer; mevr.
C. Feitman FruinButeux; mevr. L. C.
van HoekVan Hoek; mej. A. W., Erme-
rins; ds. C. F. Nolthe; dr. S. S. Smeding;
mr. P. Dieleman; mevr. Van Leeuwen
Drost; mevr. Mijs. Enkele andere personali
teiten zjjn nog aangezocht, zitting in dit co
mité te nemen.
Naar wij van den tegenwoordigen kapi
tein van het Leger des Heils in Middelburg
den heer E. Beverwijk, vernamen, zullen
feestelijkheden en herdenking ingezet wor
den met de overkomst van het Rotterdam-
sche muziekcorps van het Leger des Heils,
hetwelk Zaterdag 1 Juli een aubade aan
den Commissaris der Koningin en aan den
burgemeester zal brengen, het eerste in de
Abdij en het laatste voor de pui van het
stadhuis. Dien avond is er dan een concert
van dit muziekcorps in de Nieuwe Kerk;
Zondag daaraanvolgende zal het des mid
dags van 121 uur in de Abdij een uitvoe
ring van gewijde muziek geven.
Donderdag 6 Juli wordt er een groote
herdenkingsavond gehouden in de Concert
en Gehoorzaal; men hoopt daarbij op de
aanwezigheid van den beschermheer te mo
gen rekenen; o.m. zal er het woord gevoerd
woorden door den eerevoorzitter, burge
meester Van Walré de Bordes.
Zondag 8 Juli zullen diensten van het Le
ger des Heils voortgezet worden door den
oud-Middelburger, brigadier M. Huyg, die
in 1912 hier ter stede was en de herdenking
zal besloten worden op Zondag 16 Juli met
een dienst, geleid door den Middelburger
Mattheus Visser, die het in de rangen der
strijders van het Leger des Heils tot kolo
nel gebracht heeft; de heer Visser woont
en werkt thans te Amsterdam.
DOMBURG. Op den viersprong hoek
Noordstraat, Wijngaardstraat, Heerenstraat
het zoogenaamde „Hoekje Tak" had Woens
dagavond een aa|nrijding plaats tusschen
een personenauto met militairen en den
wielrijder C. V.
Het rijwiel van laatstgenoemde werd
ernstig beschadigd. Aangezien de beide bij
het ongeval betrokken personen niet tot 'n
vergelijk konden komen werd de rijksveld
wachter ontboden, teneinde via een proces
verbaal te komen tot oplossing van de
schuldvraag.
DOMBURG. Zooals te doen gebruikelijk
is, werd Woensdag na de raadsverkiezing
een serenade gebracht door het muziekge
zelschap „Apollo" bp die gekozen raadsle
den die daar in vooraf hadden bewilligd.
Voor de eerste maal werd dit maal ook
een bezoek gébracht aan het raadslid Al.
Janse, die een vorige maal wegens den ver
ren afstand niet bezocht was. Dit keer ech
ter werd naar het hof „De Klinke" gereden
per autobus, zoodat het vraagstuk van den
verren afstand hiermede was opgelost. De
rondgang op het dorp bij de overige geko
zenen bracht veel volk op de been.
OOSTKAPELLE. Nadat Woensdagmid-:
dag de uitslag der gemeenteraadsverkiezing
was bekend gemaakt, werd door het mu
ziekkorps „Crescendo" aan alle herkozen
leden een serenade gebracht.
been" ander bracht veel volk op de
vprk^7^K^PELL'E' In den avor|d van den
zen 2 W8rd aan vier der Sek°-
fanfirfenr 66,1 Aer/n?de gracht door het
fanfarecorps „Oefening kweekt Kunst"
c' rr»k 1,681
been bracht, w.o. ook enkele Jantjes,
onttaaken. ^ationneerd, niet
„Wat de machtige particuliere onder
nemer in den regel niet aandurft, om
dat hem daardoor een persoonlijke
blaam kan treffen, dat is voor de on
persoonlijke groote N.V., wier drijvende
menschelijke krachten op den achter
grond kunnen blijven, bereikbaar ge
worden, zonder dat de scheppers van dit
onheil er persoonlijk op worden aange
zien".
Aldus mr. A. J. Marx in het Nederlandsch
Juristenblad. Inderdaad de concentratie van
ondernemingen en banken, is in menig op
zicht geen winst geweest voor de handels
moraal en de bescherming en steun van de
economisch zwakken. Sterker nog: meenig-
een, die economisch in alle opzichten in
staat was op eigen beenen te staan, is daar
door in een moeilijke, soms onhoudbare po
sitie gekomen; tegen de groote concerns
vermag zélfs de economisch krachtige een
ling niets.
Zonder twijfel ligt hier een groote taak
voor de stands- en vakorganisaties open.
Hier kunnen zij daadwerkelijken steun bie
den, al zal dat niet gaan zonder krachtigen
strijd. Nu reeds in velerlei opzicht en straks,
als er lichamen met verordende bevoegd
heid geschapen worden, over de geheele li
nie.
Deze theorie zal ik trachten met practi-
sche voorbeelden nader toe te lichten.
In vele gevallen stellen de groothande
laars of de fabrikanten eenzijdig een serie
verkoopvoorwaarden vast, waaraan de koo-
pers zich moeten onderwerpen. Immers in
dividueel kunnen zij zich daartegen niet
met succes verzetten. Er wordt nu eenmaal
niet anders geleverd, dan op bepaalde con
dities, welke dikwijls gedeponeerd zijn bij
een notaris en die de betrokkenen meestal
niet kennen. Er is een soort stilzwijgende
onderwerping aan wat van boven eenzijdig
is opgelegd, elfs al zou de individueele win-
kelier-kooper al deze voorwaarden kennen,
dan nog zou hij niet in staat zijn, de strek
king daarvan te doorzien. Bevoegde rechts
kundige hulp inroepen zou hem tê duur ko
men. Overigens zou het hem ook niet ba
ten, want als enkeling staat hij machteloos.
Meetsal onderwerpt de betrokkene zich
daarbij ook nog zoogenaamd „vrijwillig"
aan de arbitrale rechtspraak van de be
trokken kringen van handelaars en fabri
kanten. Gedwongen kan hij daartoe niet
worden, want de Grondwet schrijft voor,
dat niemand tegen zijn wil kan afgetrokken
worden van den rechter (d.i. de gewone
rechtspraak), die hem toekomt.
Evenwel hier is geen keus; niettemin ge
schiedt de onderwerping aan de arbitrale
rechtspraak „vrijwillig". Was het nu nog
zoo, dat de betrokkene invloed had op de
benoeming der scheidsrechters, dan zou
men daar vrede mee kunnen hebben. In den
regel wordt echter het scheidsgerecht ge
heel zonder zijn medewerking aangèwezen
en is hij dus aan handen en voeten gebon
den aan de tegenpartij overgeleverd, zonder
beroep op een onpartijdigen rechter.
De president van een onzer rechtbanken
sprak in dit verband reeds in 1925 van de
„onduldbare knechting" door de arbitrale
clausule en in een vonnis van dezelfde
rechtbank werden weinig vriendelijke woor
den gezegd over het betrokken arbitrale
reglement. De rechtbank gaf dan ook in
haar vonnis uiting aan haar wensch „om
ook te waken voor de belangen van
de zwakkere wederpartij, den kooper".
Inderdaad .is deze zwakkere partij in
den regel een middenstander, winkelier, of
ambachtspatroon in dergelijke gevallen
vrijwel aan handen en voeten gebonden
door de wederpartij krachtens eenzijdig
vastgestelde en opgelegde verkoopsvoor-
waarden en op dezelfde wijze opgelegde an
bitrage, waarop hij geen invloed kan uit
oefenen.
Hier is in de eerste plaats een taak weg
gelegd voor de landelijke organisaties. Hun
taak is er onophoudelijk op te hameren, dat
geen overeenkomsten van dergelijken aard
tot stand komen, tenzij zij vooraf door de
landelijke organisaties zijn onderzocht en
goedgekeurd. Een scheidsgerecht moet
rechtspreken in zaken, waarin middenstan
ders betrokken zijn, zonder dat die midden-
OOK ELLEWOUDSDIJK TEGEN HET
CENTRALE BOUW- EN WONING
TOEZICHT.
ELLEWOUDSDIJK. In de op 13 Juni jl.
gehouden spoedeischende vergadering van
den Raad der gemeente Ellewoudsdijk is 't
voorstel van B. en W. tot vaststelling van
een gemeenschappelijke regeling tot cen
tralisatie van het bouw- en woningtoezicht,
waaromtrent de stemmen in de vorige ver
gadering staakten, verworpen met vier te
gen drie stemmen. (Voor de heeren Smal-
legange Van de Velde en Zoeter, tegen de
heeren Goetheer, Stoutamer, De Dre.u en
Van der Hage).
KRUININGEN. Gevonden een heeren
horloge. Inlichtingen bij veldwachter Van
Kleunen.
tot
de
NISSE. Benoemd door B. en W.
opper-brandmeester J. Dronkers in
plaats van Johs. Jansen die wegens ge
vorderden leeftijd eervol is ontslagen. Tot
brandmeester P. van de Guchte in de
plaats van J. Dronkers tot ond'erbrand-
meester J. Bos Cz. in de plaats van P.
van de Guchte en M. van der Hage in de
vacature van E. Sanderse, overleden.
stander het recht heeft daarin een verte
genwoordiger van zijn bond aan te wijzen.
Tot heden is aan deze tvree punten t.w.z.
de eenzijdig opgelegde en bezwarende ver
koopsbepalingen en de eenzijdige aanwijzing
van de scheidsrechters, waarvoor de zaak
van den middenstander berecht wordt, nog
nimmer aandacht geschonken.
Een tweede taak, die op den weg der
landelijke organisaties ligt, is eveneens nim
mer ter hand genomen, n.l. het voor den
rechter uitvechten van principiëele kwes
ties. Den individueelen middenstander
ontbreken hiervoor de noodige kennis en de
noodige financiëele draagkracht. Ook hier
is alleen voor één het machtige wapen, dat
nog steeds ongebruikt ligt in het arsenaal
der organisaties.
Ook hier een voorbeeld. Iedere zaak moet
in het Handelsregister worden ingeschre
ven, behoudens o.m. de zaken van handels
lieden, wier belasbaar inkomen de laatste
drie jaren beneden 2.000 per jaar is geble
ven, Nu is er iemand ingeschreven, tqen hij
naar 2.000 inkomen was aangeslagen,
maar later daalt zijn inkomen tot ver bene
den de helft en blijft daarop gedurende
meer dan drie jaar staan. Toch is hij een
maal ingeschreven en blijft hij ingeschre
ven. Hij moet dus betalen en wel niet alleen
de bijdrage aan het Handelsregister, maar
ook een bijdrage voor de kosten van den
keuringsdienst. Weliswaar zijn deze bedra
gen niet zoo hoog, maar bij een klein inko
men is elk tientje er één.
De wet geeft geen voorschrift hoe in der
gelijke gevallen gehandeld moet worden
om de éénmaal ingeschrevene af te schrij
ven. Ergo gaat de Kamer van Koophandel
in den regel door de bijdrage te innen, ge
steund door haar recht van parate executie
ongeveer op gelijke wijze, als de belasting
administratie de belastingpenningen kan in
nen.
De betrokkene ziet op tegen een kostbaar
proces en betaalt. Het komt ook wel voor,
dat de Kamer van Koophandel de zaak laat
loopen, doch regel is dit niet. Hier is een
leemte in de wet, waarin moet worden
voorzien. Zou een der betrokkene er de kos
ten en de lasten voor over hebben om de
zaak tot in hoogste instantie door te zet
ten, dan mag verwacht worden, dat de Re
geering wel op deze rechtspraak zou re-
ageeren en in de leemte voorzien. Zoo iets
komt herhaaldelijk voor: na een uitspraak,
die het gebrek in de wet blootlegt, herstelt
de wetgever zijn fout.
Voorbeelden van dergelijke gevallen doen
zich bijna dagelijks voor in het leven van
den middenstander-zakenman. Alleen staat
hij machteloos. Slechts als de organisaties
de zaak voor hem principiëel uitvechten,
kan hij iets bereiken. Natuurlijk is het-re
sultaat, dat niet alleen voor dien enkeling
maar voor den ganschen middenstand daad
werkelijk iets wordt bereikt.
Hier is een tweede taak voor de lande
lijke organisaties weggelegd: het steunen
van den enkeling bij het uitlokken van prin
cipiëele beslissingen in het belang van den
ganschen middenstand
Mr. M. Visser.
Nadruk verboden.
door
PETER VAN SANDEVOERDE.
KORTGENE. De honden van de heeren
Mi v. O. en W. K., landbouwers alhier
zijn samen op stap gegaan en hebben bij
den landbouwer Th. de L. onder Kolijns-
plaat 11 konijnen en 6 kippen doodge
maakt.
Het muziekgezelschap EMM bracht
Woensdagavond oil. van den heer Adr.
B. Holster een serenade bij den heer M.
de Looff en zijn bruid, ter eere van hun
trouwdag. De heer Holster heeft het
bruidspaar en familie toegesproken. Het
gezelschap speelde een drietal nummers.
(Slot).
Vertrek.
schor naarmate I
weg te jagen
Nederlandsche
PROEFNEMINGEN MET HET KUNST
MATIG DROGEN VAN GRAS.
De proefnemingen, die in 1938 geno
men zijn in Leeuwarden, Burum en Stol
wijk met het kunstmatig drogen van gras,
hebben een bevredigend verloop gehad.
De uitkomsten hiervan zijn vermeld in de
eerste mededeeling van de commissie voor
kunstmatig drogen van gras, uitgegeven
door het centraal veevoeder bureau. De
bestudeeripg van het vraagstuk kan dit
jaar, dank zij den steun van de regeering
met kracht worden voortgezet.
Thans zijn in gang proeven te Leeuw
arden, Burum en Stolwijk (type kaloroil).
Behalve de bestaande proefnemingen
zijn er dit jaar nog enkele proeven, waar
bij onder medewerking van andere in
stanties ervaringen worden verzameld. Een
zeer belangrijke proefneming, die hoofd
zakelijk door particuliere instanties wordt
uitgevoerd in samenwerking met het cen
traal veevoeder bureau is de proef in
Langweer, waar geheel op fabriekmatige
wijze met een installatie van groote ca
paciteit wordt gewerkt. Hier wordt het
systeem Pehrson toegepast, dat reeds in
Skandinavië met succes ingang vindt.
Het versche gras wordt gehakseld, daar
na gedroogd en gemalen en tenslotte in
den vorm van koeken afgeleverd. De eer
ste indruk, die men van het bedrijf krijgt,
is gunstig. Het bedrijf is geheel fabriek
matig ingericht en het eindproduct ziet er-
zeer goed uit.
Men zal natuurlijk verdere resultaten
moeten afwachten voor er een oordeel
gegeven kan worden.
Verder is er nog een proefneming op
gezet in samenwerking met de gemeente
Kampen, die echter nog niet in gang is
maar waarschijnlijk in den loop van deze
maand bedrijfsklaar zal komen. Het be
treft hier een Zwitsersch systeem, dat bij
de voorloopige beproevingen in Zwitser
land een gunstig resultaat opleverde
Uiteraard zullen de ervaringen hier te
lande afgewacht moeten worden.
Behalve deze proeven, waarmede het
centraal veevoeder bureau bemoeiingen
heeft, worden er ook door anderen po
gingen aangewend om het procédé op
commercieele basis toe te passen. Het
blijkt, dat zoowel van de zijde van de
directe producenten en verbruikers als
van de zijde van hen, die bij de meng-
voederfabricage zijn geïnteresseerd, be
langstelling voor dit probleem bestaat.
p:
Abonnementen en Advertenties voor dit
blad worden aangenomen door den Agent
J. S. VERSPRILLE.
De jeugd in het dorp zingt het als ze
ons aan zien komen:
„De Jantjes van den toren dragen een
blauwe broek,
Een jasje en een vestje, dat staat ze
reuze goed;
Een pet met zestien letters waarop
geschreven staat
De Koninklijke Marine die nooit ver
loren gaat."
Dat is prettig, dat je zoo belangrijk
schijnt te zijn, dat de dorpscomponisten
zelfs een liedeke voor je in elkaar slaan.
Wij zorgen 's avonds voor de contra
prestatie.
Sinds we ontdekt hebben hoe goed het
geluid naar beneden valt, geven we con
certen.
Het geluid van onze stemmen doet de
menschen onder den toren, stilstaan en
glimlachend naar boven kijken.
Ze gunnen ons dit genoegen, een van
de weinige overigens.
Wij zingen onze kelen
we onprettige gedachten
hebben, of blij zijn.
We zingen populaire
liedjes.
Of filmschlagers.
De dagen rijgen zich nu in hun gelijk
heid aaneen tot korte weken. Er valt
niets voor dat zich in de regelmaat kan
wringen. Zoo lijkt de eene dag op den
ander.
Of het moest de postduif zijn die moe
en uitgehongerd op de balustrade neer
streek. Een Brusselaar en als onderdaan
van een bevriende mogendheid hebben we
hem behoorlijk ontvangen. Gekruimeld
brood met water in jampotdekseltjes. Daai-
moet hij het maar mee doen. Nu komt
hij geregeld zijn visites afleggen. Ik heb
zoo'n vermoeden gekregen, dat Westkap-
pel hem ook geen kwaad doet. Hij kan
hier op den duur misschien nog wel har
den ook. Zoekt zich desnoods een vrouw
tje. Hij heeft dat mee dat zijn vrouwtjes
geen witte kapjes en breede lange fok
ken dragen. Terwijl zijn conversatie vast
en zeker ook veel beter zal vlotten.
Ik ontvang veel brieven waarin me
zonder uitzondering veel sterkte wordt
gewenscht
Ik kan me toch niet herinneren zóó
triest in m'n brieven te zijn geweest.
Mèèr zelfs nog.
Als de morgen komt waarop de dienst
brief gebracht wordt met ons verlof, dan
zal er nog een stille weemoed zijn als
onze kooien naar beneden gaan en op dc
bus geladen worden. Omdat je weet war
je hebt.
Een wondermooi Walcheren, waar je
vast nog eens als burger terug zal ko
men.
Een vruchtbaar land waar een hard
werkend volk uithaalt wat er uit te ha
len valt.
Je hebt maar naar de landerijen te
kijken, bukkende gestalten altijd bezig om
het onkruid te verwijderen.
Zoo zie je dat onder Westkapelle, on
der Biggekerke, onder Oostkapelle, onder
Middelburg, en waar - je ook fietst door
dit land.
Een land met vriendelijke dorpjes en
gemoedelijke steden. Maar bovenal, met
hartelijke menschen die altijd nog wel
een kommetje koffie voor je over hebben.
Terug zullen we gaan, naar Noord
Zuid, Oost en West.
We zullen weer kantoorbediende wor
den, of dokter, of ingenieur, of kok, of
stuurman op de groote vaart, of journa
list.
En we zullen blij zijn dat we weer in
onzen werkkring terug zijn, vanzelfsprekend
en weer in onze omgeving.
Maar met genegenheid in onze stemmen
zullen we spreken over onzen tijd op
Walcheren. Over onzen tijd op den stoeren
vuurtoren van Walcheren waarop we met
zooveel plezier het vaderland dienden in
dezen nerveuzen tijd.
En opgetogen zullen we raken als we
praten over Vlissingen met zijn prachti
ge zeeboulevards, en over Middelburg
waarvan je meer behoort te weten, dan
dat er een ongelooflijk mooi stadhuis
staat, en over Vere. Ja, waarover niet
En uiteindelijk zullen we de Marine
nog dankbaar zijn, dat ze ons in staat
heeft gesteld om dit land zoo op ons ge
mak te bekijken.
s Avonds hebben we nog een militair
fuifje in „Batavia". We zijn er met z'n
zessen matrozen tusschen de jongens in
het veldgrijs.
We hebben wel pleizier, maar over alles
ligt toch de domper van ons naderend
vertrek.
Niet naar huis, maar naar een volgende
post.
Weg uit Zeeland.
Maar toch hebben we een leeuwenaan
deel in het zingen van een door kapitein
mr. Van der Slikke geschreven „Lied der
Kustartillerie."
Daarmee hebben wij wel niets mee uit
staande, maar of het nu kust-artillerie of
kustwacht is, en of wij nu in het blauw
zijn en zij in het veldgrijs, we zijn één,
want we zitten hier voor dezelfde groote
taak. Daarom schrijf ik hier het laatste
couplet van het „Lied der Kustartillerié
neer.
„Wij houden van ons kleine landje
En hebben daarvoor alles veil,
Wij willen onszelf steeds zijn èn
blijven
Want daarin ligt toch Neerlands heil!
Dus zal de „Kust" steeds moedig schra
gen
De mooie vlag van Nederland.
En daarom zal zij immer pal staan,
Voor Koningin en Vaderland."
En hoor ze het zingen, die jongens die
voor het meerendeel zonen van het
Zeeuwsche land zijn. Flinke gebruinde
knapen die schop en schoffel in den steek
Eer» grootsch en ontzag
wekkend getuigenis van
vooruitstrevende denkbeel
den op kunst, techniek en
sportgebied.
(Ingez. Med.)
gelaten hebben om van vreemde smetten
hun dierbaar vaderland ver te houden.
Opdat fier en vrij de driekleur aan de
witte masten kan blijven wapperen.
En hoor ons, die komen uit Amsterdam,
de Zaanstreek, Marken en Zandvoort!
In dit rookerig bedompte zaaltje voel
je weer eens duidelijk voor welk een
groote, voorname taak je je werk in de
steek liet en' je zoo ver van huis trok.
's Ochtends laten we stuk voor stuk
onze kooien naar beneden vieren.
Daarna gaan we afscheid nemen bij
onze vrienden in het dorp. Bij de Wou-
tersen, die ons nog gauw een „babbe
laar" toestoppen. We koopen nog van die
prachUge Zeeuwsche knoopen om onze'
vriendinnen in Holland mee te verrassen.
Daarna gaan we nog eenmaal den to
re op en zitten stilzwijgend bijeen in de
kombuis.
Naar de kranen van Vlissingen, den
toren van Middelburg
Naar de Schelde waar juist de ferryboot
oversteekt, een witte meeuw in blauw-
wazige verten.
Naar het groene mozaïk der velden.
Naar de eerste rogge die golvend wuift
onder den uitschietenden wind.
Dan gaan we voor een laatste maal de
203 wentelende treden af naar den bega-
nen grond
Langzaam, heel langzaam.
De ouwe helpt ons met het laden van
de kooien op de bus.
Nog wat laatste handen gedrukt.
Het trillend aanzetten van den motor,
/iet -schokkend' loptrekkjen,, we wUivent
als gekken.
Een enkel wit kapje in een deur. Ach
ja, zoo'n beetje verkeering hadden we
ook al. Eén serieus geval zelfs
Dan wordt de toren kleiner en klei
ner tot hij verdwijnt achter een hofstede,
zoo klein wordt hij.
„Kruuningen!" roept de conducteur.
We glimlachen wat dwaas en hangen
uit de raampjes.
En kijken uit of we nog witte kapjes,
die prachtige omlijsting van de frissche
blozende gezichten, en breede lange rok
ken kunnen ontdekken.
„Roosendaal!"
„Rotterdam!"
„Den Haag!"
„Amsterdam!"
Een knarsend tot stilstand komen van
den trein. Openen van de portieren.
Schreeuwende Ako-jongens. Driftige fluit
jes van chefs.
Een trein, die ratelend onder de over
kapping aanrolt.
Buiten de tingelende trams die krijschend
door de bochten gaan. Autoclaxons. Haas
tige menschen die tegen je opbotsen.
Bij een krantenkiosk een opschrift:
„Politieke toestand minder scherp."
Dan plotseling op het Damrak een wit
te kap.
Zoo'n breede, bolle. Uit Goes waar
schijnlijk. En een boer met een zwart bol
hoedje.
Dan schreeuwen we, opeens opgetogen,
een groet.
De twee kijken verstoord, denken dat
ze in de maling genomen worden.
Maar dan lachen ze breed als we ver
tellen
Ja, Zeeland
- j - -
