JANTJES WAKEN
AAN ZEELANDS KUSTEN
Twintig jaar gezant te
Parijs.
LANDBOUW.
Het consulaat-generaal en
de Kamer van Koophandel.
Nederlanders en Neder-
landsche vereenigingen in
Frankrijk.
VAN DE BELGISCHE KUST.
door si
PETER VAN SANDEVOERDE.
II.
Onze woonplaats: De Vuurtoren
van Westkapelle.
Tegen den toren slaat koud de Noord
wester.
Hp tocht door het trapgat en doet je
zelfs in je waakjas nog rillen.
Onder de deur door komt ie zelfs nog
in het wachthok hoog in den toren waar
we kouwelijk bijeen zitten.
De „ouwe" is onder zeil gegaan in de
crapeaud van triplex. De waschbaas heeft
hem die aangesmeerd voor een „pop".
Kussen gratis, 't Is een fijn stoeltje waar
je patent in (snurkt, ondanks Tiet feit
dat het van twijfelachtige origine is. Het
dunne laagje beits op het rugsteuntje kon
een opschrift tenminste net niet verbloe
men. „Yankee North WeSt Apples". Ik
vermoed dat de onderdeelen van onze cra
peaud, we houden van dat stugge stille
ding!, gejut zijn. Maar dat maakt de cra
peaud alleen maar interessanter. Wij snur
ken er beurtelings in.
En nu de „ouwe". Z'n grijze kop komt
juist even buiten de waakjas uit, die hij
als een deken om zich heen heeft .gesla
gen. Een mooie geteekende kop, waar
wind en weer in hun vlug spel langs ge
gaan zijn en niet hebben nagelaten hun
sporen erop te drukken. Een zoon van dit
stoere land, een bestevaer die we respec
teren zonder dat hij daartoe gebruik
moet maken van zijn militaire privilegi
ën.
Visser schaakt wat met Rinke. Bouman
heeft zich wijselijk af laten zakken naar
de kombuis, waar het kacheltje brandt.
Ik heb wacht en loop af en toe over
den trans.
Van achter de Roompot is hij komen
aanzetten, de grimmige Noordwester.
De grauw-witte wolken heeft hij tegen
den Westkappelschen dijk aangekruid tot
een torenhoogen berg die over het land
is geschoven, voor de zonnestralèn langs
en het is kil geworden. Zoo is de wind
van z'n hooge grillige dwaalwegen naar
omlaag geschoten. In de staalblauwe zee
En deining ontstond
En het windbewogen water woelde wit
schuimend naar verre stranden en dij
ken.
Toen rumoerde hij over den dijk heen
de straatjes van het dorp in, waar hij z'n
bruut spel met open deuren en ramen be
gon.
Gordijnen bolden onder zijn speelsche
handen, en de menschen zeiden: ,,'t Gaet
storme!"
Dan floot de wind rond de toren, die
stoer, breedgeschouderd de wind langs z'n
oude lichaam liet gaan, bewust van z'n
kracht, de winden kennend.
De oude wind is geen vijand van hem,
zij kennen elkaar zoo lang al. Toen ze
eenmaal in hem haar meerdere moest er
kennen zijn ze vrienden geworden.
's Avonds komt zij en spreekt met hem
haar fluitende taal. En is op lange zomer
avonden haar koele fluistering rond zijn
moede, zongestoven flanken.
Of zij leidt hem wat af van zijn pein
zend staren over het land en het water
en tart hem in brullenden Zuidwester.
Maar pal staat hij dan en droomt van
lang voorbije tijden. Toen vol getuigde
zeilschepen als groote meeuwen achter den
horizont opdaagden en langs hem trokken.
Toen het verbond van hem en de wind
steviger was nog.
Hij voelt zich, de oude Westkappelsche
toren, je ziet dat zoo aan heel zijn hou
ding.
Hij is de heerscher in dit lage, geak
kerde land.
Vierkant en stevig als de menschen
zelve, waakzaam nog in z'n overdaag-
sche rust als z'n lange, maaiende lieht-
armen ingetrokken zijn tot achter de len
zen en zijn oog star is geworden in het
licht van den dag.
Eiken morgen gaat dat zoo, dan worden
zijn stralen kleiner en onbeduidender.-
Maar 's avonds als de laatste zonnestra
len niet meer over den Westkappelschen
dijk kunnen komen, dan wint hij en groeit
zijn licht naarmate het donkerder wordt.
Dan maaien zijn armen boven het land
en streelen verre einders.
De oude stramme toren heeft het licht
altoos gediend.
Want eens torste hij op z'n grijzen kop
het kruis der Christenen. Toen koersten
op de stille Zondagmorgens de geloovi-
gen langs de lange bochtige wegen op
hem af en rumoerden hunne klompen door
het hooge kerkgewelf als ze hunne plaat
sen opzochten.
Salmden z'n beierende klokken over
het goede land en wenkte zijn kruis.
VUUr kwam en verwoestte het
rfï!!UW' 6nu eenzaam en werkloos
stond er een breedgeschouderde stoere
toren m het Westkappelsche land
Zoo kreeg hij zijn lichtend oog en weer
werd hp een baken waarop in vast ver
trouwen gekoerst kon worden.
Op den avond van den 15den April 1907
schoot het eerste electrische licht uit
zijn kostbare lenzen.
Nu priemen stralen van dertig millioen
kaarsen door den nacht.
Zijn licht werd zichtbaar op een af
stand van 60 mijl. 27 uur gaans.
Voortaan was hij niet meer een wijzer
naar het licht, maar het licht zelve, en
meester bleef hij in het Zeeuwsche land.
n de kleine mensch kwam omhoog ge-
ommen^ en verzorgde zijn kostbaar oog.
nu ^„t00 og stak boven het land
uit dat men keek omtrent Oostende met
het bloote oog.
wfirnH™? kwamen en klauterden den
P °P om hem als woon-
nocftlt ^gebruiken, en ze speurden over
Oostgat, Deurloo en Wielingen
En z'n eeuwenoud lichaam (hij werd
gebouwd omstreeks: 1350), weerstond de
wmden die uit alle windrichtingen op
hem tuimelden. En weerstond de critiek
der menschen die in de eeuw der ver-
(Van onzen Parijschen
correspondent.)
Parijs, 4 Juni.
De Nederlanders in Frankrijk in het al
gemeen, en die te Parijs in het bijzonder,
vieren Zaterdag feest. Want deze week is
het twintig jaar geleden, dat jonkheer dr
J. Loudon werd benoemd tot gezant der
Nederlanden te Parijs. Uit de besturen
der Nederlandsche vereeniging, de Kamer
van Koophandel, de Vereeniging voor Lief
dadigheid, de Vereeniging van Katholieke
Nederlanders in Frankrijk en de Associ
ation France-Hollande had zich reeds in
Maart een huldigingscomité gevormd. Aan
de roepstem van dat comité, bestaande uit
de heeren A. E. Labouchère, B. J. van Gel
der en jonkheer dr. C. de Graeff, hebben
ver over de vijfhonderd Nederlanders in
Frankrijk gehoor gegeven. Men is thans
in staat den gezant een aanzienlijk bedrag
aan te bieden met het verzoek dit te willen
besteden voor een algemeen Nederlandsch
doel in Frankrijk. Zulks is wel geheel in
den geest van den gezant, die wars is van
alle persoonsvereering. Intusschen meende
het comité, dat een meer persoonlijk ge
schenk toch niet geheel mocht ontbreken.
De keuze is gevallen op een medaille, waar
van de voorzijde de beeltenis van den ge
zant draagt, de keerzijde het gezantschaps
gebouw in de rue de Grenelle vertoont. Een
kleiner exemplaar, eveneens geslagen door
den Franschen graveur J. Vernon, is be
stemd voor mevrouw Loudon, terwijl zij,
die honderd franken of meer bijdroegen
een „afslag" ontvangen in brons. Een al
bum in blauw marokijn met het wapen der
Loudons, uitgevoerd door „Magdelaine" te
Parijs, bevat de namen van alle deelnemers
aan het huldeblijk en zal de aanbieding ver
gezellen, die plaats heeft tijdens een recep
tie in de ambtswoning aan de rue de Gre
nelle te Parijs.
Twintig jaar geleden betrok jonkheer
Loudon, die aan verschillende gezantschap
pen verbonden is geweest, in 1906 gezant
was te Tokio, in 1908 te Washington en
die van 1913 tot 1918 minister was van bui-
tenlandsche 'zaken, het gezantschapsgebouw
te Parijs. En als men den gezant zou vra
gen naar de gebeurtenissen gedurende die
beide decennia, zou het antwoord misschien
luiden, dat er gearbeid is en niet zonder
voldoening aan de bevestiging der vriend
schappelijke betrekkingen tusschen beide
landen. Meer niet, de gezant is een gezwo
ren vijand van persoonlijke reclame. Men
zegt, dat jonkheer Loudon eens een jour
nalist, die om een interview vroeg, ant
woordde: „Wat ik mag vertellen is niet be
langrijk, en wat belangrijk is, mag ik niet
vertellen". Maar er mag onzerzijds wel even
worden gewezen op een belangrijke verbe
tering in een dienst bij het stukje Neder
land in de rue de Grenelle. Wij bedoelen
den consulaatsdienst. Tot voor kort bestond
er een honorair consulaat-generaal, waar
van de hr. L. Droogleever Fortuyn, thans
te Haarlem, aan het hoofd stond. Toen de
consul-generaal, wiens beminnelijkheid on
der de Nederlanders te Parijs spreekwoor
delijk was, het vorige jaar om gezondheids
redenen aftrad, werd er op aandringen
van den gezant een beroeps consulaat-ge
neraal ingesteld en meteen de leiding der
handelsafdeeling van het gezantschap en
van het consulaat-generaal onder één hoofd
gebracht De uit Friesland afkomstige rijks-
landbouwconsulent en haildelsraad, dr. ir
A. Sevenster, werd tot consul-generaal be
noemd. Hierdoor is de economische outil
lage van het gezantschap te Parijs belang
rijk verbeterd.
Jonkheer Loudon wordt hier de „vader
de kolonie" genoemd, en als we dan gevolg
geven aan den wensch van den gezant om
zoo weinig mogelijk over zijn persoon te
vertellen, willen we tenminste iets mede-
deelen over die kolonie. Er bestaan har
telijke betrekkingen zoowel tusschen het
gezantschap met het consulaat-generaal
eenerzijds en de particuliere instellingen
anderzijds, als tusschen de vereenigingen
onderling. Men heeft dit weer kunnen zien
bij deze huldiging, waartoe alle vereeni
gingen eendrachtig samenwerken. Als voor
beeld van het eerste geval noemen we de
Nederlandsche Kamer van Koophandel, die
een particuliere instelling is, zij het dan
dat ze een semi-officieel tintje draagt. De
Kamer, waarvan de heer B. J. van Gelder
voorzitter is, beweegt zich op het gebied
der economische in- en voorlichting en
heeft daarnevens een representatieve taak
te vervullen. En zoo ziet men den gezant
en den consul-generaal dan ook geregeld
op de vergaderingen en déjeuners der Ka
mer, evenals dikwijls Fransche ministers
en andere regeeringspersonen. Zulke bij
eenkomsten van alles wat naam heeft op
economisch en financieel terrein, we her
inneren ons nog het succes van het kolo
niaal déjeuner, waar professor G. A. Ph.
Weyer te Utrecht een causerie hield
zijn voor de betrekkingen tusschen Frank
rijk, dat de vierde plaats bekleedt op on
zen staat van export, en Nederland van
moeilijk te overschatten beteekeni. En hier
mag wel worden verklapt, dat aan al de
manifestaties, of het nu de Foire de Paris
xf of de tentoonstelling te Lille, waar
Nederland de vorige week een uitstekend
lguur heeft geslagen, de Kamer van Koop-
fijning z n robuuste schoonheid nog be
wonderden.
En hem in de eeuw der krachtpresta
ties bewonderden om de kloekheid van
zijn gestalte.
En hem in de eeuw der corruptie pre
zen om de waakzaamheid van zijn we
zen.
.Aan zijn voet werden generaties ter
ruste gelegd. Boven de witte graven
strekte hij zich.
Als een wachter.
(Nadruk verboden).
HARTJES van MIJNHARDT
bij hoofdpijn, kiespijn, zenuwpijnen,
rheumatische pijnen, periodieke pijnen,
migraine, spierpijn, spit, kou en griep
Bij apothekers en drogisten,
koker 12 st. 50 ct. doosje 6 st 30 ct
(Ingez. Med
handel een groot aandeel neemt. Sedert
eenige maanden heeft de Kamer, die eerst
haar kantoren had in de rue de Clichy,
haar zetel in het gebouw a^n den boulevard
Malesherbes 109; ook dat is een even groote
verandering als een verbetering.
Over de particuliere vereenigingen op
cultureel of maatschappelijk gebied behoe
ven we niet uit te weiden. De vijf voornaam
ste zijn reeds genoemd; we kunnen er de
Cité Universitaire nog aan toevoegen, waar
onlangs bij de opening een borstbeeld van
jonkheer Loudon werd onthuld. Daarnaast
bestaan er kerkelijke vereenigingen, on
langs is te Parijs een afdeeling van den
Nederlandschen Protestantenbond opgericht,
de eenige in het buitenland, naar wij mee-
nen studieclubs en damesclubs, van één
waarvoor mevrouw Sevenster zich speciaal
beijvert. In het centrum der Nederlandsche
vereeniging in Claridge aan de Champs Ely-
sées vinden die clubs elkaar vaak, soms ook
worden de bijeenkomsten ten huize van één
der leden gehouden. Zoo worden bij me
vrouw Loudon muziekmiddagen gehouden.
Voor één vereeniging willen we, als illustra
tie van het tweede geval een uitzondering
maken, de Nederlandsche vereeniging voor
Liefdadigheid, die alle gezindten omvat en
waarvan jonkheer Loudon eere-voorzitter
is. Men ontmoet den gezant, dikwijls ver
gezeld van mevrouw Loudon, op alle moge
lijke vergaderingen en uitvoeringen, men
kan bijna geen schilderijententoonstelling,
waarbij Nederlanders betrokken zijn, geen
concert van Nederlandsche kunstenaars,
geen lezing van een Nederlander bijwonen,
of ook de gezant geeft van zijn belangstel
ling blijk, en op de vergadering der vereeni
ging voor liefdadigheid ontbreekt de vader
der kolonie nimmer. Deze vereeniging,
waarvan na het overlijden van den heer
Pierson op 12 Mei 1938 de heer L. Hercken-
rath voorzitter werd, bestaat reeds 55 jaar.
Zij verleent hulp en steun aan behoeftige Ne
derlanders in Frankrijk zonder onderscheid,
en wekt in zekeren zin samen met het con
sulaat-generaal. Echter draagt de vereeni
ging geen officieel karakter, zij ontvangt
geen regeeringssubsidie, haar geldmiddelen
vloeien uit particuliere giften en de bijdra
gen der ongeveer 350 leden. Blijkens het
jaarverslag strekte verleden jaar haar hulp
zich uit tot 139 personen en werd alleen
reeds financieel voor rond tachtigduizend
gulden gesteund. De jaarlijksche tekorten
zijn voorlöopig van de baan, dank zij de, op
brengst van de op voorstel van jonkheer
Loudon ingestelde Beatrix-collecte. Voorts
exploiteert de vereeniging een rusthuis, de
villa Juliana te Brelies, dat het vorige jaar
aan 37 personen gastvrijheid verleende en
ook thans sinds 1 Juni al weder is be
woond.
Dit zijn enkele grepen uit het leven der
Nederlanders in Frankrijk en speciaal dat
der kolonie te Parijs. Wie als wij reeds
eenige jaren dat leven meemaken en ook
ambtshalve veel met officieele en onoffici-
eele instellingen in aanraking komen, we
ten, dat het particulier initiatief hier een
groote plaats inneemt, in het vereenigings-
leven wel alle plaats. Maar van den moree-
len steun der Nederlandsche regeering is
men altijd verzekerd in den persoon van
jonkheer Loudon, den de zeventig al gepas
seerd zijnden buitengewoon gezant en ge
volmachtigden minister jonkheer Lou
don werd in 1866 te Den Haag geboren
wiens rijzige figuur nergens ontbreekt. Me
de aan die twintigjarige trouwe alomtegen
woordigheid heeft jonkheer Loudon den
eerenaam van vader der kolonie te danken.
Daar mag wel niet over worden gepraat; re
den: onbelangrijk. Maar op den dag van dit
bijzonder jubileum wagen we het tóch.
T. O.
FINANCIEEL BERICHT.
N.V. Rubbermaatschappij „Tjibantjet" te
Middelburg.
Aan het in de algemeene vergadering op
26 Juni te houden vergadering uit te bren
gen jaarverslag ontleenen wij, dat hoewel de
marktprijs van het product in 1938 belang
rijk lager was dan in 1937 en de restrictie
voor de Nederl.-Indische Rubberonderne
mingen 50.643 der Indische standaard
producten bedroeg, tegen in 1937 22,274
toch met eenige tevredenheid kan worden
teruggezien op het verloop van zaken bij
de N.V. Ten deele is dit te danken aan de
reeds in het verslag over 1937 bekend ge
maakte voorverkoopen van 60 Engelsche
tons standaard sheets ad 45 cent per h. kg.
De rubberoogst 1938 bedroeg 265.145.6 h.
kg, waarvan voor licenties 173,3424 kg;
en niet voorzien van licenties 91.803.2 h.
kg, waarvan op ultimo 1938 nog onverkocht
waren 87.903.2 h. kg, welke op de balans
zijn gewaardeerd, loco onderneming en zon
der kisten, op 2195.
Blijkens de verlies- en winstrekening be
draagt de winst, vóór afschrijving en re
serveering 20.290. Het onverdeeld sal
do na aftrek van 1501, wegens in 1938
betaalde uitgaven over 1937, beloopt
2785, weshalve ter beschikking staat
23.076. Hiervan wenscht de directie te
bestemmen voor dotatie der „Reserve her
ontginning" 3500 en naar nieuwe reke
ning over te brengen 2044, zoodat ter ver
deeling blijft 17.531, dat als volgt wordt
aangewend: reservefonds 876, aandeel
houders 5 van 140.000 is 7000, rest
9655, waarvan voor aandeelhouders 72%
700, oprichtersaandeelen 10 965
en tantième 17% 1689. Ter beschik
king van aandeelhouders komt dus 14.000,
waaruit een dividend van 10 kan worden
uitgekeerd.
(Van onzen eigen
correspondent)
De zon schijnt voor allen.
Eén ding kunnen de hotelhouders van de
kust ten minste al niet meer uitstaan: de
Watertentoonstelling te Luik.
Tijdens de Pinksterdagen zijn daar niet
minder dan 1 millioen bezoekers geweest,
En dan nog om een tentoonstelling te be
zichtigen, die voor een groot deel uit nog
gesloten paviljoenen bestond. Zoo wordt,
om een voorbeeld te noemen, de inzending
van de stad Oostende pas op 12 Juni ge
opend.
Dat eene millioentje heeft de kusthote
liers doen watertanden. Wanneer een ten
toonstelling van gesloten barakken en on
voltooide inzendingen reeds zoo'n aantal
weet aan te trekken, wat zal het dan wor
den wanneer deze „World's Fair", zooals de
inrichters het noemen, in volle glorie te be
zien zal zijn. Als er van dat eene millioen
slechts 10 naar de kust getogen zou zijn,
had men met de Pinksterdagen ten minste
100.000 menschen meer gehad. Natuurlijk
is deze berekening niet juist. Welk groot
aantal zal niet de stad Luik zelf opgele
verd hebben, en dan het niet minder groo
te aantal „dagjesmenschen". En een dag-
jesmensch en een kampeerder zijn bij een
hotelhouder even gewilde artikelen als zout
bij een slak. Reeds bij het hooren van de
namen, krijgt hij koude rillingen.
Met Pinksteren heeft dan de tweede jaar
lijksche uittocht der Brusselaars naar de
kust en de Ardennen plaats gehad.
De eerste wanneer het weer ten min
ste eenigszins meevalt, en dat deed het dit
jaar heeft met Paschen plaats.
De tweede volgt dan met de Pinksterda
gen en vervolgens liggen, maar een heel
eind verder, geen nieuwe „kleine vacantie
dagen" meer in het verschiet, dan tegen de
Brusselsche kermis, welke samenvalt met
den Belgischen nationalen feestdag van 21
Juli. Vooral de Brusselaar kan met Pa
schen en Sinksen met geen stok thuis ge
houden worden. Het weer van zijn kant
werkte niet tegen en gaf een heerlijke gele
genheid om te wandelen, te fietsen of auto
te rijden en van de natuur, die thans op
haar lente-mooist is, volop te gaan genie
ten.
De algemeene toestand in Europa is heel
wat gunstiger geworden dan hij zich enkele
weken geleden liet aanzien. Onze economi-
she conjunctuur is ook licht verbeterd. De
koninklijke samenkomst te Brussel en de
opwekkende werking van de Kamers van
Koophandel en andere economische licha
men hebben weer een stemming van welis
waar voorzichtig optimisme, maar dan toch
in ieder geval van optimisme, geschapen.
Daardoor is het dan ook wel te verkla
ren, dat wij in de laatste week, ondanks de
Luiksche trekpleister, zooveel volk hier
aan zee hebben zien binnenstroomen.
Men heeft gaarne van de Pinksterdagen
gebruik gemaakt om, hetzij voor enkele
uren, hetzij voor enkele etmalen, den knel
lenden kring der dagelijksche beslommerin
gen te ontvluchten om wat frissche blijheid
en waarachtige voldoening te gaan zoeken
in de aanraking met de heerlijke, eeuwig
jonge natuur.
De laatste jaren zijn er gelukkig verschil
lende vereenigingen of komiteiten tot stand
gekomen, wier doel het is, onze bevolking
van de „kleine vacanties" van Paschen en
Pinksteren enz. gebruik te leeren maken
om het eigen land of het eigen gewest te
leeren kennen. Wie bv. al eens een der uit
stapjes, ingericht door de afdeeling Brussel
van het Algemeen Nederlandsch Verbond
heeft meegemaakt, zal wel weten, wat ik
hiermee bedoel. Ook over de groote ver
diensten van den Vlaamschen Toeristen
bond op ditzelfde gebied behoeft zeker niet
te worden uitgeweid. Herinnerd wordt
slechts aan de een paar weken geleden
opengestelde wandelwegen: het „Friezen-
pad" van Knokke (dus van de Nederland
sche grens) tot aan Oostende en het „Sak
senpad" van Oostende tot aan de Fransche
grens voorbij De Panne.
Het is jammer, dat de Nederlandsche be
zoekers van onze kust meestal te weinig
tijd hebben of te veel vermakelijkheden wil
len naloopen, om eens deze wandelwegen af
te loopen. Hoevelen bv. zijn er, die van een
verblijf aan de kust gebruik hebben ge
maakt om de toch zoo dichtbij liggende en
gemakkelijk bereikbare oude Vlaamsche
kunststad Kortrijk te bezoeken? Ja, ik ken
er zelfs het is haast ongelooflijk die
nog nooit in Brugge geweest zijn!
De heele geschiedenis van ons volk, de
heele artistieke glorie van de Zuid-Neder-
landsche gemeenschap door de eeuwen
heen, ligt in de steden en dorpen van ons
West-Vlaanderen voor ons open als een
reusachtig boek: de fiere torens en de oude
huizen, de waterloopen en de bruggen, de
geveltjes en de kerken, de heuvels en de
dalen zijn de bladzijden, die men slechts
langzaam en in volle overgave in zich kan
laten inwerken.
Goedkoop uit.
In mijn voorlaatste artikel „Het magere
jaar" zeide ik, dat de voortdurende toename
van het aantal hotels en pensions het be
denkelijke gevolg heeft dat de klad in de
prijzen komt.
Een sprekend staaltje daarvan las ik de
zer dagen in een aankondiging in het Brus
selsche blad „Le Soir". Daarin bood een
hotel te Blankenberge aan: „Volledig pen
sion gedurende het weekeinde van Pinkste
ren van Zaterdagmiddag tot Maandagmid
dag voor Fr. 105. Reiskosten worden ver
goed."
Als men de reiskosten, ongeveer Fr. 70,
aftrekt van deze som, komt men tot de er
varing, dat men Fr. 17 per dag voor kamer
en volledig pension heeft te betalen.
Hetzelfde hotel biedt aan voor de ge-
heele maand Juni eveneens kamer met vel-
ledig pension voor Fr 525, ook weer met:
Reiskosten worden vergoed.
Er bljjft dus in dit geval voor den hotel
houder Fr. 15 per dag over voor kost en
inwoning.
Het is vanzelfsprekend, dat men bij zulke
prijzen op de hoedanigheid en de hoeveel
heid der maaltijden moet gaan bezuinigen.
Wellicht is dit laatste, gelet op het eerste,
nog een aanbeveling
Custwaghter.
DE FOKVEEDAG TE KLOOSTERZANDE.
Afdeeling paarden.
(van onzen deskundigen
medewerker).
Deze afdeeling werd, zooals bekend, geor
ganiseerd in samenwerking met „Door Een
dracht Sterk" en de „V.V.Z.F", met welke
organisatie alle eer werd behaald, daar
door samenwerking een werkelijk hoog
staande afdeeling Paarden werd opgebouwd.
Het is begrijpelijk, dat midden in het druk
ke dekseizoen de dekhengsten niet talrijk
waren ingeschreven, maar hiertegenover
kwamen de klassen der één- en twee-jarige
hengsten des te beter voor den dag, ook
wat de kwalitieit dezer hengsten betreft.
Er zjjn slechts twee dingen, die op dezen
overigens welgeslaagden fokveedag werke
lijk beter hadden kunnen en ook moeten
zijn: het aantal bezoekers, dat wel zeer aan
den lagen kant was, en afnemers van paar
den, welke laatsten, voor zoover wij kon
den waarnemen, geheel en al ontbraken.
Beide factoren kan men betreuren, het zal
echter den onbuigbaren wil der Zeeuwsche
fokkers, ony de kwaliteit hunner paarden
steeds ho6ger op te voeren, niet kunnen
breken of hun energie doen verminderen.
Zij zullen volhouden en overwinnen.
Hengsten van vijf jaar en ouder, kl. m.
1. Bijou van Fredericapolder K 1713, door
Certain van Lamswaarde, van Wed. H. Bon
te te Koewacht; 2. Saphir K 1892, door Her-
seur II de Cognebeau, van M. van Fraaijen-
hove te Axel.
Veel concurrentie bood deze klasse niet,
terwijl het wel tevoren vast stond dat de
bekende Bijou hier de overwinning zou be
halen, die dan ook verdiend is.
Hengsten van vijf jaar en ouder, gr. m.
1. Moustic van Herseur K 1601, door Her-
seur II de Cognebeau, van Gebrs. Daelman
Jzns te Westdorpe; 2. Ardeur van Frederica
K 1683, door Certain van Lamswaarde, van
Gebrs. Hendriks te Stoppeldijk.
Wij weten niet of anderen eenzelfden in
druk hebben gekregen, doch voor ons heeft
zich aan Moustic niets minder dan een won
der voltrokken! Steeds hebben wij bij dezen
hengst de aanteekening gemaakt: „iets wei
nig natuur", doch thans heeft hij zich aan
ons vertoond met een diepte en zwaarte, als
wij in ons leven maar zelden hebben gezien.
Hoe is het mogelijk, dat een hengst zich zoo
enorm verdiepen en verzwaren kan! Hij
heeft zich zoo reusachtig omgelegd, dat
zijn, anders toch voldoende, beenwerk thans
aan den lichten kant lijkt. Wij vragen ons
dan ook af, of hij de grens van het toelaat
bare en verdraagbare niet reeds ruim heeft
bereikt. Men zij voorzichtig! Ardeur ziet
wat naar het dekseizoen, doch dit is voor
dezen tijd van het jaar geen schande.
Hengsten van vier jaar. Ebert van Lams
waarde K 1860, door Mon Gros de Mon
Souhait, van Em. C. Fassaert te Lamswaar
de, had ook al geen concurrentie. Ebert
verbetert zich nog steeds en hem werd dan
ook terecht een lsten prijs toegekend.
Hengsten van drie jaar. 1. Bruno 84573,
door Clairon de la Lys, van Alph. Mangnus
te Boschkapelle; 2. Castro van Emly K
1887, door Clairon de la Lys, van Jac. Ser-
rarens te Ossenisse; 3. Souvenir K1856, door
Clairon de la Lys, van R. O. Buijsse te
Grauw en 4. Leon van Eva 85364, door Leon
Jessel, van J. F. de Waal te Ossenisse. Eer
vol vermeld Henk van Kruispolder 84888,
Van P. J. Boënne te Grauw.
Een matige klasse hengsten, waarin een
zoogenaamde „veulenboeker" twee Keur-
stamboekhengsten wist te verslaan! Wij
zouden het echter voorloopig bij no. 2 hou
den, terwijl wij tegen de najaarskeuringen
voor enkele het Damocles-zwaard in de
buurt zagen hangen. Of het bekende zijden
draadje het houden zal?
Hengsten van twee jaar, kl. m. Buitenge
woon goede klasse jonge hengsten, waarbij
met spronggewrichten, arm en voorknie,
dié eiken hengstenkweeker en juryleden als
voorbeeld kunnen worden gesteld! 1. Lianus
86222, door Avenir 1468, van Kerkckhaert
en de Maat e Stoppeldijk; 2. Remus 86991,
door Certain van Lamswaarde, van A. L.
Stallaert te Kloosterzande3. Baron van
Vaiqueur 87994, door Vainqueur van Her
seur, van Jac. Serrarens te Ossenisse; 4.
Bismark 89925, door Robert van Zeedorp,
van J. C. Burm, Groenendijk; 5. Marcel van
Kruisdorp 89881, door Dragon d' Hondzocht,
van A. L. Stallaert voornoemd. Eervol ver
meld Cantor 88380. door Vainqueur van
Herseur, van P. J. Boënne voornoemd.
Hengsten van twee jaar, gr. m. Goede
klasse hengsten, vooral het koppaard is
reeds buitengewoon ontwikkeld. Zooals wel
meer voorkomt in de groote maat, is de ge
lijkvormigheid wat minder dan in de kleine
maat, en al durven wij dit een goede klasse
hengsten te noemen, dat wil dit nog niet
zeggen, dat de hengsten dezer klasse het ko
mend najaar ook allen zullen worden goed
gekeurd. 1. Acron van Vogelschor 87500,
door Acron van Avenir, van C. de Feijter
te 'Boschkapelle; 2. Certain van Tienhoven
87897, door Herseur II de Cognebeau, van
Kerckhaert en De Maat voornoemd; 3.
Christiaan 86344, door Acron van Avenir,
van C. de Feijter te Boschkapelle; 4. Do
nald van Kruispolder 89627, door Dragon
d'hondzocht, van R A. Vereecken te
Kruispolder-Hontenisse en 5. Vainqueur
van Elza 86421, door Vainqueur van Hers
eur, van J. J. Vereecken te Stoppeldijk.
Hengsten van één jaar. In deze klasse le
verden Kerckhaert en De Maat slag aan C.
de Feijter, dat wil zeggen, beide partijen
brachten hier hengsten in het gelid van een
buitengewone kwaliteit in genre, lijnen en
macht. De geweldige onderarm, de buiten
gewoon sterke voorknie en de waarlijk
formidabele spronggewrichten kunnen ge
rust als „standaard modellen" worden be
schouwd! In één woord: dat is af! 1.
Paul II 92015, door Paul van Luntershoek,
van de Feijter voornoemd; 2. Cavalier van
Clairon 92479, door Clairon de la Lys, van
Kerckhaert en De Maat voornoemd; 3. Dra
gon van Hoek 90725, door Dragon d'Hond-
zocht, van Kerckhaert en De Maat voor
noemd; 6. Benno van Acron 90974, door
Acron van Avenir, van C. de Feijter voor
noemd; 5. Ronald 94126, door Foch de Pot
ter, van Kerckhaert en De Maat, voor
noemd; 6. Benno van Acron 90874, door
Acron van Avenir, van Jac. de Putter Pzn.
te Aksel; 7. Frans (door onmogelijk num
mer op te geven is niet te controleeren of
dit een ingeschreven hengst is, daar het
